چهارم‌ ، شماره‌ 1218‏‎ مارس‌ 1997 ، سال‌‏‎ اسفند 1375 ، 15‏‎ شنبه‌ 25‏‎


كارنگ‌‏‎ انتشارات‌‏‎
ايراني‌‏‎ هنر‏‎ از‏‎ نفيس‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎

بود‏‎ يگانه‌‏‎ احمد‏‎ روز‏‎ يادداشت‌‏‎


يقين‌‏‎ به‌‏‎ باشد‏‎ هرچه‌‏‎ آقا ، ‏‎ سيداحمد‏‎ براي‌‏‎ امام‌‏‎ صفت‌يادگار‏‎ و‏‎ عبارت‌‏‎
هست‌ ، ‏‎ توصيف‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ صميميتي‌‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ او‏‎ همه‌‏‎ بيان‌كننده‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ يادگار ، ‏‎ يگانه‌‏‎ آن‌‏‎ سترگ‌‏‎ اوصاف‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎ اغماضي‌‏‎
;كوشيد‏‎ خواهيم‌‏‎ آن‌‏‎ وصف‌‏‎ در‏‎ نارسا‏‎ كلماتي‌‏‎
عظيم‌ترين‌‏‎ حق‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ راحل‌ ، انقلاب‏‎ امام‌‏‎ خجسته‌‏‎ حيات‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎
سكون‌‏‎ و‏‎ سكوت‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ درسرزميني‌‏‎ بود ، ‏‎ جهان‌‏‎ معاصر‏‎ تاريخ‌‏‎ حادثه‌‏‎
ثبات‌‏‎ جزيره‌‏‎ كاخ‌نشين‌ ، ‏‎ سياستمداران‌‏‎ سياه‌‏‎ تدبير‏‎ و‏‎ سلاحها‏‎ برق‌‏‎ از‏‎ منتج‌‏‎
رقم‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ مسلمان‌‏‎ مردم‌‏‎ پشتوانه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ بود ، ‏‎ گرفته‌‏‎ نام‌‏‎
.خورد‏‎
دشوارو‏‎ كارزارهاي‌‏‎ و‏‎ صعب‏‎ خم‌آزمونهاي‌‏‎ و‏‎ پيچ‌‏‎ از‏‎ برآمدن‌‏‎ سربلند‏‎
باعث‌‏‎ اسلام‌‏‎ مبين‌‏‎ دين‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ تحقق‌‏‎ مسير‏‎ در‏‎ بي‌تعلل‌‏‎ و‏‎ بي‌وقفه‌‏‎ ره‌سپردن‌‏‎
بزرگ‌‏‎ رهبران‌‏‎ حد‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ (‎ره‌‏‎)امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ جايگاه‌‏‎ تا‏‎ شد‏‎
پايدار‏‎ عداوت‌‏‎ و‏‎ پي‌درپي‌‏‎ و‏‎ شگفت‌‏‎ حوادث‌‏‎ پيش‌آمدن‌‏‎.‎رود‏‎ فراتر‏‎ اينجهاني‌‏‎
نشان‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ همه‌‏‎ نابرابر ، ‏‎ جنگي‌‏‎ تحميل‌‏‎ و‏‎ درشت‌‏‎ و‏‎ ريز‏‎ دشمنان‌‏‎ وهمواره‌‏‎
آزموده‌‏‎ مرشدي‌‏‎ و‏‎ مراد‏‎ جايگاه‌‏‎ مردم‌‏‎ منظر‏‎ در‏‎ (ره‌‏‎)‎امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ جاي‌‏‎ كه‌‏‎ داد‏‎
.نيست‌‏‎ سنجيدني‌‏‎ امروز‏‎ علم‌‏‎ سنجه‌هاي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حقيقت‌دان‌‏‎ پيري‌‏‎ و‏‎
حاج‌سيداحمد‏‎ خدا ، ‏‎ روح‌‏‎ ملكوتي‌‏‎ ازارتحال‌‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ روي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎
يادگاري‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ رهبر‏‎ فرزند‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ چيزي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ آقا‏‎
چشم‌‏‎ سرمه‌‏‎ درش‌ ، ‏‎ خاك‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رفت‌‏‎ به‌شمار‏‎ مقدسي‌‏‎ گنجينه‌اي‌‏‎ و‏‎ گرانبها‏‎
ما‏‎ گفت‌‏‎ اندازه‌‏‎ در‏‎ گنجينه‌‏‎ آن‌‏‎ اوصاف‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎.‎بود‏‎ مراد‏‎ دلدادگان‌‏‎
:كه‌‏‎ است‌‏‎ مي‌گنجداين‌‏‎
اين‌‏‎.‎بود‏‎ (ره‌‏‎)‎بزرگ‌‏‎ خميني‌‏‎ دائم‌الحضور‏‎ مشاور‏‎ آقا‏‎ سيداحمد‏‎ مرحوم‌‏‎ نخست‌‏‎
تنها‏‎ شايد‏‎ معترفند ، ‏‎ بدان‌‏‎ دشمن‌‏‎ و‏‎ دوست‌‏‎ و‏‎ آشنا‏‎ و‏‎ بيگانه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكته‌اي‌‏‎
استراحت‌‏‎ و‏‎ نماز‏‎ لحظات‌‏‎ بودند‏‎ جدا‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ شريف‌‏‎ پسر‏‎ و‏‎ پدر‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ لحظاتي‌‏‎
تبعيد ، ‏‎ قيام‌ ، ‏‎ سالهاي‌‏‎ در‏‎ رويدادها‏‎ و‏‎ حادثه‌ها‏‎ عظيم‌‏‎ حجم‌‏‎.‎باشد‏‎ بوده‌‏‎
حال‌نشان‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎ره‌‏‎)امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ هشيارانه‌‏‎ و‏‎ زنده‌‏‎ حضور‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎ و‏‎ انقلاب‏‎
.دارد‏‎ گرانقدر‏‎ مشاور‏‎ اين‌‏‎ صادق‌‏‎ قلب‏‎ و‏‎ درخشان‌‏‎ ذهن‌‏‎ از‏‎
آتش‌انقلاب‏‎ بر‏‎ دستي‌‏‎ نزديك‌‏‎ و‏‎ ازدور‏‎ كه‌‏‎ بزرگواراني‌‏‎ و‏‎ بزرگان‌‏‎ تمامي‌‏‎
احمد‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ بي‌نظير‏‎ يگانه‌ ، ‏‎ مشاور‏‎ اين‌‏‎ همت‌‏‎ كه‌‏‎ معترفند‏‎ داشته‌اند ، ‏‎
اظهارنظر‏‎ يا‏‎ موافقت‌‏‎ از‏‎ جداي‌‏‎ - نظريات‌ ، ‏‎ و‏‎ آرا‏‎ تمامي‌‏‎ امين‌‏‎ منتقل‌كننده‌‏‎
دقيق‌‏‎ منعكس‌كننده‌‏‎ نيز‏‎.‎بود‏‎ راحل‌‏‎ امام‌‏‎ به‌‏‎ - آراء‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ خود‏‎ شخصي‌‏‎
نهادها‏‎ و‏‎ افراد‏‎ مردم‌ ، ‏‎ به‌‏‎ (‎ره‌‏‎)امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ دستورات‌‏‎ و‏‎ احكام‌‏‎ و‏‎ رهنمودها‏‎
.شود‏‎ قلمداد‏‎ كم‌ارزش‌‏‎ نبايد‏‎ هيچ‌گاه‌‏‎ ما‏‎ اعتقاد‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌وجهي‌‏‎.بود‏‎

دست‌پروردگان‌حضرت‌‏‎ و‏‎ شاگردان‌‏‎ گروه‌بزرگ‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ ديگر‏‎ دو‏‎
دارند ، ‏‎ برعهده‌‏‎ را‏‎ ايشان‌‏‎ راه‌‏‎ ادامه‌‏‎ نيزمسئوليت‌‏‎ هم‌اكنون‌‏‎ كه‌‏‎ (‎ره‌‏‎)‎امام‌‏‎
را‏‎ مرحوم‌‏‎ آن‌‏‎ فقدان‌‏‎ اگر‏‎.‎بود‏‎ (‎ره‌‏‎)امام‌‏‎ شاگرد‏‎ و‏‎ يار‏‎ نزديك‌ترين‌‏‎ احمد ، ‏‎
از‏‎ را‏‎ كسي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خاطر‏‎ بدان‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ مي‌دانيم‌ ، ‏‎ جبران‌ناپذير‏‎ ضايعه‌اي‌‏‎
بود‏‎ نوشيده‌‏‎ (‎ره‌‏‎)خميني‌‏‎ حكمت‌‏‎ و‏‎ معرفت‌‏‎ چشمه‌‏‎ از‏‎ عمر‏‎ تمام‌‏‎ كه‌‏‎ داده‌ايم‌‏‎ دست‌‏‎
.بود‏‎ دقيق‌ترين‌‏‎ و‏‎ نزديك‌ترين‌‏‎ امام‌ ، ‏‎ از‏‎ او‏‎ درك‌‏‎ و‏‎
سلوك‌‏‎ و‏‎ شيرين‌‏‎ عرفان‌‏‎.‎بود‏‎ درامام‌‏‎ فاني‌‏‎ احمد ، ‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ ديگر ، ‏‎ سه‌‏‎
آن‌‏‎ نكته‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ مستغرق‌‏‎ آن‌‏‎ ودر‏‎ بود‏‎ دريافته‌‏‎ را‏‎ امام‌‏‎ زاهدانه‌‏‎
بيشه‌‏‎ از‏‎ عارف‌ ، ‏‎ امام‌‏‎ رهروي‌‏‎ و‏‎ مدعيان‌شاگردي‌‏‎ ما‏‎ شناخت‌‏‎ راه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
پشت‌‏‎ دادنش‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ دريغ‌‏‎ امروز‏‎ كه‌‏‎ مي‌گذرد‏‎ مردي‌‏‎ شناخت‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎
.است‌‏‎ گزيده‌‏‎ را‏‎ دستهامان‌‏‎
رفتن‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ ما‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ بناگهان‌‏‎ آقا ، ‏‎ سيداحمد‏‎ مرحوم‌‏‎
و‏‎ چند‏‎ از‏‎ پرسش‌‏‎ هزاران‌‏‎ مانديم‌و‏‎ ما‏‎.ماند‏‎ ما‏‎ قلب‏‎ بر‏‎ عميق‌‏‎ سوزي‌‏‎
حسرت‌‏‎ و‏‎ درد‏‎ هزاران‌‏‎ و‏‎ مانديم‌‏‎ ما‏‎.‎احمد‏‎ كليدش‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ امام‌‏‎ كه‌‏‎ رازي‌‏‎ چون‌‏‎
ازاندازه‌‏‎ چيز‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ الهي‌ ، ‏‎ مهربانانه‌‏‎ حكمت‌‏‎ به‌‏‎ ايمان‌‏‎ نبود‏‎ واگر‏‎
مردي‌‏‎ ازدست‌دادن‌‏‎ اندوه‌‏‎ كوه‌‏‎ با‏‎ كرد‏‎ چه‌مي‌توانستيم‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ خارج‌‏‎ او‏‎ مقدرات‌‏‎
.نديديم‌‏‎ را‏‎ نظيرش‌‏‎ كه‌‏‎ صافي‌‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ چنان‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎