پنجم‌ ، شماره‌ 1244‏‎ مه‌ 1997 ، سال‌‏‎ ارديبهشت‌ 1376 ، 1‏‎ پنجشنبه‌ 11‏‎


تهران‌‏‎ نيكوپارس‌‏‎
واردات‌‏‎ -‎ صادرات‌‏‎
ايران‌‏‎ بازرگاني‌‏‎ اطاق‌‏‎ عضو‏‎

قرآن‌‏‎ در‏‎ شناخت‌‏‎


مطهري‌‏‎ مرتضي‌‏‎ استاد‏‎ شهادت‌‏‎ سالگرد‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎

.مطهري‌‏‎ مرتضي‌‏‎ انديشمند‏‎ استاد‏‎ شهادت‌‏‎ سالگرد‏‎ با‏‎ است‌‏‎ مصادف‌‏‎ فردا‏‎:‎اشاره‌‏‎
نوين‌‏‎ كلام‌‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎ جديد‏‎ مباحث‌‏‎ پيشگامان‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ شهيد ، ‏‎ استاد‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎
و‏‎ سوالها‏‎ به‌‏‎ پاسخگويي‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ را ، ‏‎ آثارخود‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ بودند ، ‏‎ اسلامي‌‏‎
است‌ ، ‏‎ زمين‌‏‎ مغرب‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ مستقيم‌‏‎ كه‌محصول‌‏‎ معاصر‏‎ شبهه‌هاي‌‏‎
به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ مطهري‌‏‎ استاد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خطابه‌اي‌‏‎ زير ، ‏‎ مبحث‌‏‎.تدوين‌نمودند‏‎
و‏‎ يهوديت‌‏‎ دراديان‌‏‎.‎است‌‏‎ نموده‌‏‎ مطرح‌‏‎ اديان‌‏‎ پرتو‏‎ در‏‎ معرفت‌شناسي‌‏‎ مبحث‌‏‎
باز‏‎ آدم‌‏‎ اوليه‌‏‎ آگاهي‌‏‎ و‏‎ داستان‌آفرينش‌‏‎ به‌‏‎ بحث‌‏‎ اين‌‏‎ ريشه‌‏‎ مسيحيت‌ ، ‏‎
ارائه‌‏‎ -‎شده‌‏‎ تحريف‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ -اديان‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ تفسيري‌كه‌‏‎ لاجرم‌‏‎ اما‏‎ مي‌گردد ، ‏‎
قرآن‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ موكد‏‎ را‏‎ توحيدي‌‏‎ اديان‌‏‎ روح‌‏‎ برخلاف‌‏‎ درست‌نتيجه‌اي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎
در‏‎.‎بازمي‌گرداند‏‎ خود‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ انحراف‌‏‎ اين‌‏‎ مجيد ، ‏‎
وحدت‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ -شناخت‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ -انديشه‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ حقيقت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
مخاطبان‌‏‎ براي‌‏‎ تمام‌‏‎ سادگي‌‏‎ و‏‎ زيبايي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ دقيقه‌‏‎ اين‌‏‎ استاد ، ‏‎.مي‌رسند‏‎
جلب‏‎ مبحث‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ گرامي‌‏‎ توجه‌خوانندگان‌‏‎.‎گشوده‌اند‏‎ باز‏‎ خويش‌‏‎
.مي‌نماييم‌‏‎
كه‌‏‎ جاست‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ درست‌‏‎ قطعا‏‎ پاره‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎ اشتباه‌‏‎ ما‏‎ ادراكات‌‏‎ پاره‌اي‌‏‎
.است‌‏‎ شناخت‌‏‎ نظريه‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ علمي‌‏‎ منطق‌ ، ‏‎ علم‌‏‎.‎مي‌آيد‏‎ بوجود‏‎ منطق‌‏‎ علم‌‏‎
ممكن‌‏‎ شناخت‌‏‎ آيا‏‎ شناخت‌ ، ‏‎ امكان‌‏‎ عدم‌‏‎ شناخت‌و‏‎ امكان‌‏‎ نظريه‌‏‎ همين‌‏‎ يعني‌‏‎
.ناممكن‌‏‎ است‌يا‏‎
شناخت‌‏‎ گفت‌‏‎ وآنكه‌‏‎ است‌‏‎ طرف‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ حسابش‌‏‎ است‌‏‎ ناممكن‌‏‎ شناخت‌‏‎ گفت‌‏‎ آنكه‌‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ مسئوليت‌‏‎ اين‌‏‎ عهده‌‏‎ از‏‎ اندازه‌منطق‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ حالا‏‎ طرف‌ ، ‏‎ يك‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎
از‏‎ معيارهايي‌‏‎ چه‌‏‎ براساس‌‏‎ ما‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ پس‌‏‎.‎است‌ ، بماند‏‎ برآمده‌‏‎ وظيفه‌‏‎
مقدماتي‌‏‎ جنبه‌‏‎ ما‏‎ براي‌‏‎ بيشتر‏‎ مسئله‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ بنا‏‎ شناخت‌‏‎ مسئله‌‏‎
.دارد‏‎
است‌‏‎ قرآن‌معتقد‏‎ آيا‏‎.‎مي‌گويد‏‎ چه‌‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ ببينيم‌‏‎ بايد‏‎ ما‏‎
نيست‌؟‏‎ شناخت‌ممكن‌‏‎ مي‌گويد‏‎ هم‌‏‎ قرآن‌‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ شناخت‌‏‎ كه‌‏‎
شناخت‌‏‎ خود‏‎ مذهباست‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ قرآن‌‏‎ چون‌‏‎ باشد‏‎ ممكن‌‏‎ شناخت‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ تازه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ حكم‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ داشته‌باشد‏‎ ركن‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ در‏‎
دو‏‎ ناجايز؟‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ جايز‏‎ شناخت‌‏‎ آيا‏‎ ياممنوع‌؟‏‎ است‌‏‎ مشروع‌‏‎ شناخت‌‏‎ آيا‏‎
و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ مطرح‌‏‎ شكلي‌‏‎ به‌‏‎ مسئله‌اي‌‏‎ تورات‌‏‎ در‏‎ كنيد‏‎ است‌فرض‌‏‎ مسئله‌‏‎ تا‏‎
قرآن‌ ، ‏‎ معيار‏‎ با‏‎ يعني‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ تحريف‌‏‎ كتاب‏‎ يك‌‏‎ تورات‌‏‎ ما‏‎ نظر‏‎ از‏‎ چون‌‏‎
نقل‌‏‎ تورات‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ نقل‌‏‎ قرآن‌‏‎ را‏‎ مسئله‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌گوئيم‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
ماترديدي‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ قرآن‌‏‎ مخالف‌‏‎ را‏‎ تورات‌‏‎ نقل‌‏‎ وقتي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ تحريف‌‏‎ قسمتها‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎
فلسفي‌‏‎ اين‌شكل‌‏‎ به‌‏‎ مسئله‌‏‎ هيچوقت‌‏‎ مذهبي‌‏‎ كتاب‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎
است‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ محال‌؟بلكه‌‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ شناخت‌‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ نمي‌شود ، ‏‎ مطرح‌‏‎
شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ براساس‌‏‎ آيا‏‎ ازمسائل‌ ، ‏‎ قرآن‌‏‎ برداشتهاي‌‏‎ ببينيم‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎
شناخت‌؟‏‎ امتناع‌‏‎ براساس‌‏‎ يا‏‎ است‌‏‎
براساس‌‏‎ است‌يا‏‎ توجيه‌‏‎ قابل‌‏‎ شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ براساس‌‏‎ قرآن‌‏‎ دستورهاي‌‏‎ آيا‏‎
.مي‌كنم‌‏‎ عرض‌‏‎ الان‌‏‎ كه‌‏‎ شناخت‌؟‏‎ امكان‌‏‎ عدم‌‏‎
من‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ تورات‌واقع‌‏‎ در‏‎ تحريف‌‏‎ يك‌‏‎ ناجايز ، ‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ جايز‏‎ شناخت‌‏‎ آيا‏‎
وارد‏‎ زيان‌‏‎ بشريت‌‏‎ به‌‏‎ تحريف‌‏‎ اين‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ تحريفي‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ خيال‌‏‎
از‏‎ داستانهايي‌‏‎ تورات‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎.باشد‏‎ آورده‌‏‎
.است‌‏‎ مطرح‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آمده‌‏‎ آفرينش‌‏‎ داستان‌‏‎ اين‌‏‎ جمله‌‏‎
ازنعمتها‏‎ بهشت‌‏‎ در‏‎ همسرش‌‏‎ و‏‎ آدم‌‏‎:‎كه‌‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ تورات‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎
درخت‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ درخت‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ بكنند‏‎ استفاده‌‏‎ دارند‏‎ حق‌‏‎ اينجا‏‎ وثمرات‌‏‎
درخت‌‏‎ آن‌‏‎ ميوه‌‏‎ از‏‎ آدم‌‏‎ و‏‎ بخورند‏‎ نبايد‏‎ آن‌‏‎ ميوه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شوند‏‎ نزديك‌‏‎ نبايد‏‎
تورات‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ مقدار‏‎ اين‌‏‎.شد‏‎ رانده‌‏‎ بهشت‌‏‎ از‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ خورد‏‎
وقوانين‌‏‎ قرآن‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ است‌؟‏‎ درختي‌‏‎ چطور‏‎ درخت‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مسئله‌‏‎.هست‌‏‎
انسان‌‏‎ حيوانيت‌‏‎ به‌جنبه‌‏‎ ممنوع‌‏‎ ميوه‌‏‎ آن‌‏‎ اسلامي‌‏‎ روايات‌‏‎ مسلمات‌‏‎ در‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎
از‏‎ شهوات‌ ، ‏‎ مقوله‌‏‎ از‏‎ بود‏‎ امري‌‏‎ يعني‌يك‌‏‎.‎انسانيت‌‏‎ جنبه‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ شد‏‎ مربوط‏‎
نشو ، ‏‎ نزديك‌‏‎ طمع‌‏‎ درخت‌‏‎ به‌‏‎ ضدانساني‌ ، ‏‎ مقولات‌‏‎ از‏‎ مقوله‌حسد ، ‏‎ از‏‎ حرص‌ ، ‏‎ مقوله‌‏‎
حسادت‌‏‎ نباش‌ ، ‏‎ حريص‌‏‎ يعني‌‏‎ نشو ، ‏‎ نزديك‌‏‎ حرص‌‏‎ درخت‌‏‎ به‌‏‎.مباش‌‏‎ طمع‌‏‎ يعني‌اهل‌‏‎
نزديك‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ كرد ، سقوط‏‎ تنزل‌‏‎ خودش‌‏‎ انسانيت‌‏‎ از‏‎ آدم‌‏‎ ولي‌‏‎ نورز ، ‏‎
انسانيت‌‏‎ تكفل‌‏‎ كه‌‏‎ چيزهايي‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ به‌تكبر‏‎ حسد ، ‏‎ به‌‏‎ طمع‌ ، ‏‎ به‌‏‎ حرص‌ ، ‏‎ به‌‏‎ شد ، ‏‎
تو‏‎ جاي‌‏‎ اينجا‏‎ گفتند‏‎ بهش‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ نزديك‌‏‎ اينها‏‎ به‌‏‎.‎انسانيت‌است‌‏‎ سقوط‏‎ است‌ ، ‏‎
همه‌‏‎ شده‌است‌‏‎ كلها‏‎ الاسماء‏‎ آدم‌‏‎ آنكه‌علم‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ كي‌ ، ‏‎ !بيرون‌‏‎ نيست‌برو‏‎
دست‌‏‎ تورات‌‏‎ در‏‎ !بروبيرون‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ تو‏‎ جاي‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ آموخته‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ حقايق‌‏‎
آن‌‏‎ كه‌‏‎ داده‌اند‏‎ جلوه‌‏‎ شكل‌‏‎ اين‌‏‎ رابه‌‏‎ قضيه‌‏‎ آمده‌اند‏‎ تحريف‌‏‎ جنايتكاران‌‏‎
جنبه‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ مربوط‏‎ درخت‌‏‎ آن‌‏‎ نشو ، ‏‎ نزديك‌‏‎ او‏‎ گفت‌به‌‏‎ آدم‌‏‎ به‌‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ درختي‌‏‎
جنبه‌تكفل‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ آدم‌‏‎ اعتلاي‌‏‎ جنبه‌‏‎ به‌‏‎ آدم‌ ، ‏‎ حيوانيت‌‏‎ جنبه‌‏‎ نه‌‏‎ انسانيت‌آدم‌‏‎
دريغ‌‏‎ آدم‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ كمال‌‏‎ آن‌‏‎ مي‌خواست‌‏‎ خدا‏‎آدم‌‏‎ براي‌‏‎ بود‏‎ كمال‌‏‎ يك‌‏‎ آدم‌ ، ‏‎
.بودن‌‏‎ جاودانه‌‏‎ كمال‌‏‎ يكي‌‏‎ معرفت‌ ، ‏‎ كمال‌‏‎ يكي‌‏‎ وجودداشت‌ ، ‏‎ كمال‌‏‎ دو‏‎.‎كند‏‎
يعني‌درخت‌‏‎ معرفت‌‏‎ درخت‌‏‎ از‏‎ آدم‌‏‎.‎بدهد‏‎ آدم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ خدانمي‌خواست‌‏‎
حال‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ ما‏‎ گفت‌واي‌ ، ‏‎ و‏‎ شد‏‎ باز‏‎ چشمش‌‏‎ و‏‎ چشيد‏‎ شناخت‌‏‎ درخت‌‏‎ از‏‎ شناسايي‌‏‎
بد‏‎ چه‌؟‏‎ يعني‌‏‎ خوب‏‎ مي‌فهميم‌‏‎ حالاتازه‌‏‎ خورد ، ‏‎ چشممان‌‏‎ به‌‏‎ حالا‏‎ بوديم‌ ، ‏‎ كور‏‎
ما‏‎ كه‌‏‎ گفتيم‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ !ديديد‏‎:فرشتگان‌گفت‌‏‎ به‌‏‎ خدا‏‎ چه‌؟‏‎ يعني‌‏‎
و‏‎ خورد‏‎ بشود ، ‏‎ بهره‌مند‏‎ شناخت‌‏‎ شجره‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شجره‌معرفت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ نمي‌خواستيم‌‏‎
از‏‎ اينكه‌‏‎ خطر‏‎ شد ، ‏‎ باز‏‎ چشمهاش‌‏‎ كه‌‏‎ حالا‏‎ ديگر‏‎ شد ، ‏‎ چشمهاش‌باز‏‎
است‌بيرون‌‏‎ بهتر‏‎ پس‌‏‎ هست‌‏‎ بماند‏‎ هم‌‏‎ جاودانه‌‏‎ و‏‎ بخورد‏‎ هم‌‏‎ درخت‌جاودانگي‌‏‎
!شو‏‎ گم‌‏‎ برو‏‎ !شو‏‎ گم‌‏‎ برو‏‎ كنيم‌ ، ‏‎
تمام‌‏‎ عموم‌گران‌‏‎ بطور‏‎ مذهب‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ براي‌‏‎ چقدر‏‎ تحريف‌‏‎ اين‌‏‎ فكر ، ‏‎ اين‌‏‎ حالا‏‎
و‏‎ دين‌‏‎ ميان‌‏‎ معلوم‌مي‌شود‏‎ پس‌‏‎ ;خدا‏‎ دستور‏‎ خدا ، ‏‎ دين‌‏‎ يعني‌‏‎ مذهب‏‎.شد‏‎
يا‏‎ بپذيرد ، ‏‎ را‏‎ خدا‏‎ امر‏‎ داشته‌باشد ، ‏‎ دين‌‏‎ بايد‏‎ آدم‌‏‎ يا‏‎ است‌ ، ‏‎ تضاد‏‎ معرفت‌‏‎
مذهب‏‎ داشت‌ ، ‏‎ دين‌‏‎ بايد‏‎ يا‏‎.‎شود‏‎ باز‏‎ چشمانش‌‏‎ بخوردو‏‎ معرفت‌‏‎ درخت‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎
و‏‎ بشناسد‏‎ انسان‌‏‎ بايد‏‎ يا‏‎ و‏‎ ;بود‏‎ كور‏‎ و‏‎ پذيرفت‌‏‎ را‏‎ امرخدا‏‎ داشت‌ ، ‏‎
را‏‎ معصيت‌‏‎ اين‌‏‎ برود‏‎ بزند ، ‏‎ كنار‏‎ را‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ بزند‏‎ خدا‏‎ امر‏‎ زير‏‎ و‏‎ عصيان‌كند‏‎
.شود‏‎ باز‏‎ چشمهايش‌‏‎ و‏‎ بشود‏‎ مرتكب‏‎
سقراطي‌‏‎ انسان‌ ، اگر‏‎ مي‌گفت‌‏‎ كه‌‏‎ اروپا‏‎ در‏‎ ديديم‌‏‎ مثلهايي‌‏‎ يك‌‏‎ كم‌كم‌ ، ‏‎ بعد‏‎
خوكي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ بهتراز‏‎ مفلوك‌‏‎ و‏‎ گرسنه‌‏‎ باشد‏‎ سقراطي‌‏‎ مفلوك‌ ، ‏‎ باشد‏‎
باز‏‎ چشمهايم‌‏‎ كنم‌ ، ‏‎ زندگي‌‏‎ ماه‌‏‎ كنم‌ ، يك‌‏‎ زندگي‌‏‎ روز‏‎ يك‌‏‎ من‌‏‎.برده‌‏‎ باشد‏‎
كور‏‎ و‏‎ باشد‏‎ بسته‌‏‎ چشمهايم‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ نعمتهايي‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ باشد ، ‏‎
خوك‌‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ مي‌خواهم‌‏‎ پس‌‏‎ خوب‏‎.‎كنم‌‏‎ زندگي‌‏‎ بهشت‌‏‎ توي‌‏‎ مي‌خواهم‌‏‎ بعد‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎
با‏‎ بهشت‌‏‎ بر‏‎ مي‌دهم‌‏‎ ترجيح‌‏‎ را‏‎ باز‏‎ چشم‌‏‎ با‏‎ جهنم‌‏‎ من‌‏‎.‎كنم‌‏‎ زندگي‌‏‎ بهشت‌‏‎ توي‌‏‎
فوق‌العاده‌‏‎ مسئله‌‏‎ يك‌‏‎ اروپا‏‎ در‏‎ مي‌بينيد‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ بسته‌ ، ‏‎ چشم‌‏‎
خيال‌‏‎ دين‌ ، ‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ تضاد‏‎ مسئله‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ تضاد‏‎ مسئله‌‏‎ مبهم‌ ، ‏‎
مذهبي‌‏‎ عقايد‏‎ در‏‎ روحيه‌‏‎ اين‌‏‎ آورده‌اند‏‎ در‏‎ دانشمند‏‎ تا‏‎ چهار‏‎ كه‌‏‎ نكنيد‏‎
دو‏‎ هر‏‎ عتيق‌‏‎ عهد‏‎ بعنوان‌‏‎ را‏‎ تورات‌‏‎ دوتايشان‌‏‎ يهوديت‌‏‎ و‏‎ مسيحيت‌‏‎ كه‌‏‎ معصيت‌‏‎
!دارد‏‎ وجود‏‎ مي‌دانند‏‎ آسماني‌‏‎ كتاب‏‎
شلنگ‌‏‎ خورد ، خوابيد ، ‏‎ نعمتها ، ‏‎ بهشت‌‏‎ بهشت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ رفت‌‏‎ و‏‎ داشت‌‏‎ دين‌‏‎ بايد‏‎ يا‏‎
بايد‏‎ اما‏‎ بخور‏‎ بخوري‌‏‎ كه‌مي‌خواهي‌‏‎ هرچه‌‏‎ سر‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ سر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ انداخت‌ ، ‏‎
اما‏‎ ببري‌‏‎ بسر‏‎ فلاكت‌‏‎ در‏‎ بايد‏‎ شد‏‎ باز‏‎ اگرچشمهايت‌‏‎ باشد ، ‏‎ بسته‌‏‎ چشمهايت‌‏‎
.نمي‌زند‏‎ حرفي‌‏‎ چنين‌‏‎ هرگز‏‎ كه‌‏‎ قرآن‌‏‎
آدم‌‏‎ وعلم‌‏‎)داستان‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ درخت‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آدم‌‏‎ شدن‌‏‎ نزديك‌‏‎ داستان‌‏‎ قرآن‌‏‎
كنتم‌‏‎ هولاءان‌‏‎ انبئوني‌باسماء‏‎ فقال‌‏‎ علي‌الملكئه‌‏‎ عرضهم‌‏‎ ثم‌‏‎ كلها‏‎ الاسماء‏‎
از‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ بهشت‌‏‎ به‌‏‎ رفت‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ يعني‌آدم‌‏‎ كرده‌ ، ‏‎ ذكر‏‎ (‎بقره‌‏‎ ‎‏‏31‏‎)‎(‎صادقين‌‏‎
همه‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ باز‏‎ چشمش‌‏‎ بمان‌ ، ‏‎ اينجا‏‎ اوبگويند‏‎ به‌‏‎ بهشت‌‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎
حيوان‌‏‎ يك‌‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ بهشت‌‏‎ توي‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آدم‌‏‎ بود ، ‏‎ آموخته‌‏‎ عالم‌را‏‎ حقايق‌‏‎
آدم‌‏‎.‎شده‌باشد‏‎ باز‏‎ چشمش‌‏‎ ميوه‌‏‎ آن‌‏‎ خوردن‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ بهشت‌‏‎ تو‏‎ بسته‌‏‎ چشم‌‏‎
شناسايي‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ شناخت‌‏‎ بود ، ‏‎ عارف‌‏‎ بود ، ‏‎ آدم‌‏‎ چون‌‏‎ بهشت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ رفت‌‏‎ كه‌‏‎.‎بود‏‎
جهت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آدم‌‏‎ بيرون‌ ، ‏‎ برو‏‎ گفتند‏‎ بهش‌‏‎ مي‌دانست‌ ، ‏‎ را‏‎ حقايق‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎
و‏‎ هوي‌‏‎ اسير‏‎ معرفت‌ ، ‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ همه‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ شد‏‎ خارج‌‏‎ آدميت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎ بيرون‌‏‎
گفتند ، ‏‎ او‏‎ به‌‏‎.‎شد‏‎ طمع‌‏‎ و‏‎ وسوسه‌‏‎ يك‌‏‎ اسير‏‎ شد ، ‏‎ حرص‌‏‎ يك‌‏‎ اسير‏‎ شد ، ‏‎ هوسش‌‏‎
لوازم‌‏‎ به‌‏‎ آدم‌‏‎.‎كرد‏‎ سقوط‏‎ بهشت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ ناآدم‌‏‎ آدم‌‏‎.‎است‌‏‎ آدم‌‏‎ جاي‌‏‎ اينجا‏‎
.نكرد‏‎ عمل‌‏‎ خود‏‎ شناسايي‌‏‎ لوازم‌‏‎ به‌‏‎ خود ، ‏‎ شناخت‌‏‎
عمل‌‏‎ مي‌دهد ، ايدئولوژي‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ شناخت‌ ، ‏‎
اين‌‏‎ مي‌دانم‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ را‏‎ حقايق‌‏‎ همه‌‏‎ مي‌دانم‌‏‎ هستم‌ ، ‏‎ آدم‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌خواهد‏‎
اينگونه‌‏‎ را‏‎ جهان‌‏‎ چون‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ ارائه‌‏‎ خاص‌‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ جهاني‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ مي‌دانم‌‏‎
نكنم‌ ، ‏‎ نگاه‌‏‎ نبايد‏‎ و‏‎ بايد‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ اگر‏‎ دارم‌‏‎ نبايد‏‎ و‏‎ بايد‏‎ پس‌‏‎ مي‌بينم‌‏‎
درخت‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ بگويد‏‎ و‏‎ اينجا‏‎ بيايد‏‎ وسوسه‌گر‏‎ يك‌‏‎ تا‏‎ نكنم‌ ، ‏‎ احساس‌‏‎ مسئوليت‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ برو‏‎ نه‌‏‎ نخور ، ‏‎ گفت‌‏‎ تو‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ حسوديش‌‏‎ خدا‏‎ است‌ ، ‏‎ جاودانگي‌‏‎ درخت‌‏‎
تو‏‎ آدم‌‏‎ اي‌‏‎ نه‌‏‎ درآمد ، ‏‎ كار‏‎ از‏‎ معرفت‌‏‎ درخت‌‏‎ بعد‏‎ و‏‎ خورد‏‎ او‏‎ و‏‎ بخور‏‎ درخت‌‏‎
داري‌ ، ‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ تو‏‎ داري‌ ، ‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ تو‏‎ داري‌ ، ‏‎ شناخت‌‏‎ تو‏‎ آدمي‌ ، ‏‎
جنبه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ جنبه‌‏‎ دو‏‎ هم‌‏‎ عمل‌‏‎.مي‌خواهد‏‎ عمل‌‏‎ امر‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ ايدئولوژي‌‏‎
مي‌شود‏‎ مگر‏‎ مي‌خواهد ، ‏‎ نگهداري‌‏‎ خود‏‎ مي‌خواهد ، ‏‎ تقوي‌‏‎ مثبت‌‏‎ جنبه‌‏‎ منفي‌ ، ‏‎
را‏‎ محروميت‌‏‎ كوچكترين‌‏‎ تحمل‌‏‎ تاب‏‎ ولي‌‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ انسان‌‏‎
يك‌‏‎ به‌‏‎ چشمم‌‏‎ مثلا‏‎ ديدم‌‏‎ هرچه‌‏‎ جا‏‎ هر‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ دارم‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎.‎باشد‏‎ نداشته‌‏‎
تقوي‌‏‎ بودن‌‏‎ آدم‌‏‎.‎نخورم‌‏‎ نتوانم‌‏‎ ديگر‏‎ و‏‎ بياد‏‎ كش‌‏‎ دهانم‌‏‎ آب‏‎ افتاد ، ‏‎ خوراكي‌‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ آدم‌‏‎ اسلام‌‏‎ منطق‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌خواهد ، ‏‎ نگهداري‌‏‎ خود‏‎ مي‌خواهد ، ‏‎
.نكرد‏‎ عمل‌‏‎ خود‏‎ شناخت‌‏‎ چهارم‌‏‎ درجه‌‏‎ اون‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ رفت‌‏‎ بيرون‌‏‎ بهشت‌‏‎ از‏‎ دليل‌‏‎
بعد‏‎ كرد ، ‏‎ پيدا‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ بعد‏‎ كرد ، ‏‎ پيدا‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ بعد‏‎ شناخت‌‏‎ يعني‌‏‎
.لغزيد‏‎ پايش‌‏‎ رسيد ، ‏‎ اينجا‏‎ به‌‏‎ آمد‏‎ وقتي‌‏‎ عمل‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مي‌كند‏‎ ملتزم‌‏‎ كه‌‏‎ ايده‌‏‎
پيدا‏‎ شناخت‌‏‎ گفتند‏‎ بهش‌‏‎ اول‌‏‎ از‏‎ مي‌گويد‏‎ تورات‌‏‎ ولي‌‏‎.‎بيرون‌‏‎ برو‏‎ گفتند‏‎
شد‏‎ باز‏‎ چشمهايش‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ بيرون‌‏‎ برو‏‎ گفتند‏‎ بهش‌‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ شناخت‌‏‎ چون‌‏‎ نكن‌ ، ‏‎
مي‌كنم‌‏‎ عرض‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎.‎بود‏‎ معرفت‌‏‎ درخت‌‏‎ درخت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎.‎بيرون‌‏‎ برو‏‎ گفتند‏‎
اندازه‌‏‎ به‌‏‎ شده‌اي‌ ، ‏‎ تحريف‌‏‎ شده‌اي‌ ، ‏‎ منحرف‌‏‎ نظريه‌‏‎ فكري‌ ، ‏‎ انديشه‌اي‌ ، ‏‎ كمتر‏‎ كه‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نزده‌‏‎ ضرر‏‎ بشريت‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ وارد‏‎ تورات‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تحريف‌‏‎ اين‌‏‎
يا‏‎ است‌كه‌‏‎ اين‌‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ است‌‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ هنوز‏‎.‎است‌‏‎ نزده‌‏‎ ضرر‏‎ عالم‌دين‌‏‎
نيست‌ ، ‏‎ شناخت‌‏‎ ممنوعيت‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ قرآن‌‏‎ پس‌‏‎.اينها‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ دين‌ ، ‏‎ يا‏‎ علم‌‏‎
چه‌‏‎ به‌‏‎ نيست‌‏‎ ممنوعيت‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ كه‌‏‎ حالا‏‎.‎است‌‏‎ شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ بلكه‌‏‎
است‌؟‏‎ شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ قرآن‌‏‎ اين‌‏‎ دليل‌‏‎
.نمي‌كند‏‎ امرناممكن‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ دعوت‌‏‎ شناخت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مي‌كند‏‎ دعوت‌‏‎ قرآن‌‏‎ وقتي‌‏‎
بالا‏‎ بي‌نهايت‌‏‎ حد‏‎ تا‏‎ را‏‎ درجه‌شناختش‌‏‎ اول‌‏‎ آدم‌‏‎ به‌‏‎ راجع‌‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
بي‌نهايت‌‏‎ شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ تو‏‎ بشر‏‎ اي‌‏‎:بگويد؟مي‌گويد‏‎ مي‌خواهد‏‎ چه‌‏‎ مي‌برد‏‎
شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ براي‌‏‎ قرآن‌‏‎ را‏‎ آدم‌‏‎ داستان‌‏‎ كلها‏‎ آدم‌الاسماء‏‎ وعلم‌‏‎ داري‌‏‎
آدم‌‏‎ داستان‌‏‎ چون‌‏‎ كنم‌ ، ‏‎ عرض‌‏‎ مي‌خواهم‌‏‎ را‏‎ جنبه‌هايش‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ مطرح‌‏‎
آدم‌‏‎ داستان‌‏‎ درك‌هاي‌‏‎ و‏‎ رمزها‏‎ و‏‎ حكمتها‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ حكمت‌‏‎ از‏‎ پر‏‎ خيلي‌‏‎
شما‏‎ !بچه‌ها‏‎ اي‌‏‎:‎بگويد‏‎ ما‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ يعني‌مي‌خواهد‏‎.است‌‏‎ شناخت‌‏‎ امكان‌‏‎ مسئله‌‏‎
كه‌‏‎ هستيد‏‎ آدمي‌‏‎ بچه‌‏‎ بود ، ‏‎ حد‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ شناختش‌‏‎ كه‌‏‎ هستيد‏‎ آدمي‌‏‎ آن‌‏‎ بچه‌‏‎
.برو‏‎ بي‌نهايت‌‏‎ شناخت‌‏‎ بسوي‌‏‎ پس‌‏‎.داشت‌‏‎ بي‌نهايت‌‏‎ شناخت‌‏‎
آدم‌ ، ‏‎ خودقصه‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ شناخت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آدم‌‏‎ بني‌‏‎ مي‌كند‏‎ دعوت‌‏‎ رسما‏‎ قرآن‌‏‎
هست‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ امر‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ اينهمه‌‏‎.‎شناخت‌‏‎ به‌‏‎ مي‌كند‏‎ دعوت‌‏‎ را‏‎ آدم‌‏‎ بني‌‏‎ خود‏‎
نظر‏‎:‎مي‌گويد‏‎ قرآن‌‏‎:‎قبيل‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ تعبيراتي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ تدبير‏‎ و‏‎ تفكر‏‎ به‌‏‎ امر‏‎
.زمين‌‏‎ و‏‎ اين‌آسمانها‏‎ در‏‎ كنيد‏‎
بشناس‌ ، ‏‎ جهان‌را‏‎ بشناس‌ ، ‏‎ را‏‎ خودت‌‏‎ انسان‌‏‎ اي‌‏‎ بشناسيد ، ‏‎ هست‌‏‎ هرچه‌‏‎ برويد‏‎
دقيقش‌‏‎ معني‌‏‎ انفسكم‌‏‎ و‏‎ عليكم‌‏‎ امنو‏‎ بشناس‌ياايهاالذين‌‏‎ را‏‎ تاريخت‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎
خود‏‎ نفسهاي‌‏‎ بر‏‎ شاهد‏‎ انفسهم‌‏‎ علي‌‏‎ هم‌‏‎ رااشهد‏‎ مردم‌‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎
.گرفت‌‏‎
تا‏‎ ببين‌‏‎ به‌خودت‌‏‎ را‏‎ خودت‌‏‎ گفت‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ ارائه‌‏‎ خودش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ بشر‏‎ خداوند‏‎
به‌‏‎ را‏‎ خدا‏‎ نگفت‌‏‎.‎نيستم‌‏‎ پروردگارتو‏‎ من‌‏‎ آيا‏‎:‎گفت‌‏‎ ديد‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ بشر‏‎
قدر‏‎ اين‌‏‎ يعني‌‏‎ داد ، ‏‎ ارائه‌‏‎ خودش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ گفت‌‏‎ داده‌ ، ‏‎ ارائه‌‏‎ بشر‏‎
جمله‌ايست‌‏‎ ربه‌‏‎ عرف‌‏‎ فقد‏‎ نفسه‌‏‎ عرف‌‏‎ من‌‏‎.است‌‏‎ نزديك‌‏‎ خداشناسي‌‏‎ با‏‎ خودشناسي‌‏‎
نكرده‌‏‎ بيان‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ قرآن‌‏‎ زيبايي‌‏‎ به‌‏‎ احدي‌‏‎ ولي‌‏‎ جهان‌‏‎ معروف‌‏‎ جمله‌هاي‌‏‎ از‏‎
يكي‌‏‎.‎است‌‏‎ لازم‌‏‎ معرفت‌‏‎ ربه‌‏‎ عرف‌‏‎ فقد‏‎ نفسه‌‏‎ عرف‌‏‎ جمله‌من‌‏‎ در‏‎ چون‌‏‎است‌‏‎
تو‏‎ به‌‏‎ نزديك‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ خدا‏‎ آنقدر‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎.‎رب‏‎ معرفت‌‏‎ يكي‌‏‎ نفس‌ ، ‏‎ معرفت‌‏‎
.است‌‏‎ كافي‌‏‎ نفس‌‏‎ عرفان‌‏‎ يعني‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويد‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎