پنجم‌ ، شماره‌ 1364‏‎ سپتامبر 1997 ، سال‌‏‎ مهر 1376 ، 24‏‎ چهارشنبه‌ 2‏‎


صحرا‏‎ كاروان‌‏‎
توريستي‌‏‎ و‏‎ مسافرتي‌‏‎ دفترخدمات‌‏‎

بسيجي‌‏‎ عشق‌‏‎ شهر‏‎ هفت‌‏‎


مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ هفته‌‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎
:تجديد‏‎ -‎ ‎‏‏3‏‎
خودم‌‏‎ به‌‏‎.صداهاست‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ رساتر‏‎ جنگ‌‏‎ صداي‌‏‎مي‌آيد‏‎ كارم‌‏‎ به‌‏‎ جهد‏‎ و‏‎ جد‏‎
تپش‌‏‎.‎مي‌نگرم‌‏‎ را‏‎ سراب‏‎ خوزستان‌‏‎ دشت‌‏‎ در‏‎ گم‌گشته‌؟‏‎ كجاست‌‏‎ اين‌خود‏‎ مي‌آيم‌ ، ‏‎
...است‌‏‎ برده‌‏‎ يادم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خوزستان‌‏‎ گرماي‌‏‎ شلاق‌‏‎ قلب ، ‏‎
باري‌‏‎.‎مرا‏‎ است‌‏‎ گران‌‏‎ -‎جبهه‌‏‎- اينجا‏‎ شايد‏‎ مرا ، ‏‎ نمي‌دهند‏‎ دخول‌‏‎ اذن‌‏‎ چرا‏‎
.مي‌شوم‌‏‎ خرد‏‎.دارم‌‏‎ دوش‌‏‎ بر‏‎ كفر‏‎ گلوله‌هاي‌‏‎ انفجار‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ سنگين‌ ، ‏‎
.مي‌شوم‌‏‎ تمام‌‏‎ دارم‌‏‎ چرا؟‏‎ سركشي‌‏‎ همه‌‏‎ آن‌‏‎ پس‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ذليل‌‏‎ كه‌اينگونه‌‏‎ انسان‌‏‎
.مي‌شود‏‎ فراموشم‌‏‎ -‎زندگي‌‏‎- خاك‌‏‎ دارودسته‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ !اينجاست‌‏‎ دنيا‏‎ خط‏‎ آخر‏‎
و‏‎ بسيجي‌‏‎ صد‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ محاصره‌‏‎ در‏‎.‎مي‌كنم‌‏‎ گمشان‌‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎ رويا‏‎ سراب‏‎ محو‏‎
از‏‎ تصميمي‌‏‎ با‏‎ منم‌‏‎ مرا؟‏‎ نمي‌يابند‏‎ چرا‏‎ مي‌زنم‌؟‏‎ فرياد‏‎ آب‏‎ قطره‌اي‌‏‎ تشنه‌‏‎
بستر‏‎ در‏‎ بسيجي‌ها‏‎ خسته‌‏‎ تن‌‏‎مي‌گيرم‌‏‎ آرام‌‏‎.شما‏‎ كنار‏‎ در‏‎ ترديدي‌‏‎ و‏‎ شهر‏‎
ديشب‏‎ كه‌‏‎ بسيجي‌‏‎ آن‌‏‎ ضجه‌‏‎ لابه‌لاي‌‏‎ در‏‎ ندامت‌‏‎ صداي‌‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ آرام‌‏‎ نمور‏‎ سنگر‏‎
عباس‌‏‎ مشك‌‏‎ تيرخورده‌اش‌ ، ‏‎ قمقمه‌‏‎.‎برگشت‌‏‎ تنها‏‎ صبح‌‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ يار‏‎ چهار‏‎ با‏‎ را‏‎
بسيجي‌‏‎ !شد؟‏‎ اين‌طور‏‎ چرا‏‎.‎مي‌كند‏‎ مستم‌‏‎ قمقمه‌‏‎ عشق‌‏‎ بوي‌‏‎.‎مي‌ماند‏‎ را‏‎ عاشورا‏‎
گوارا‏‎ چه‌‏‎ بي‌توقع‌‏‎ مظلوميت‌‏‎.مظلوم‌‏‎ آهي‌‏‎ و‏‎ شب‏‎ خلوت‌‏‎.مي‌كند‏‎ افشا‏‎ را‏‎ دردش‌‏‎
در‏‎ بسيجي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ تصور ، ‏‎ در‏‎ من‌‏‎.‎زلال‌‏‎ اشك‌‏‎ آينه‌‏‎ پشت‌‏‎ از‏‎ آخرت‌‏‎ ديدار‏‎.‎است‌‏‎
آينه‌‏‎ آن‌‏‎ پشت‌‏‎ مي‌شود؟‏‎.‎است‌‏‎ عهد‏‎ درتجديد‏‎ چاره‌‏‎ ديشب ، ‏‎ آموخته‌هاي‌‏‎ تعميم‌‏‎
!هيچ‌‏‎ شايد‏‎.‎را‏‎ خود‏‎ مي‌پندارم‌‏‎ ذليل‌‏‎ اشك‌ ، ‏‎ درياي‌‏‎ و‏‎
راه‌‏‎ تصميم‌‏‎ آن‌‏‎ كجا‏‎ از‏‎.‎شايد‏‎ فرجي‌‏‎ تا‏‎ بايد‏‎ تجديدي‌‏‎.‎بايد‏‎ دوباره‌‏‎ تولدي‌‏‎
آسمان‌‏‎ راهي‌‏‎.‎ملائك‌‏‎ بال‌‏‎ بر‏‎ يا‏‎ برگردم‌‏‎ خاك‌‏‎ به‌‏‎را‏‎ عقبنشيني‌‏‎ نفس‌‏‎ يااين‌‏‎
خط‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شكافم‌‏‎ را‏‎ خاكريز‏‎..اما‏‎.است‌‏‎ سخت‌‏‎.‎مي‌كنم‌‏‎ لگدمال‌‏‎.‎مي‌شوم‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ مي‌روم‌‏‎ نشانه‌‏‎ را‏‎ اشكش‌‏‎ زيبايي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ تمام‌‏‎ نمازش‌‏‎ بسيجي‌‏‎.‎مي‌زنم‌‏‎
هم‌‏‎ او‏‎ !زيباست‌‏‎ چه‌‏‎ پرواز‏‎مي‌روم‌‏‎مي‌شود‏‎ يارم‌‏‎ عشق‌‏‎ شناي‌‏‎.‎مي‌زنم‌‏‎ دريا‏‎
همه‌‏‎ آن‌‏‎.مي‌شوم‌‏‎ عهدم‌‏‎ تجديد‏‎ آذين‌‏‎ دريافت‌؟‏‎ را‏‎ يعني‌ترديدم‌‏‎.‎مي‌آيد‏‎
شدم‌‏‎ خسته‌‏‎.‎نروم‌‏‎ چراكه‌‏‎.‎مرا‏‎ مي‌خواند‏‎ چشمم‌‏‎ اشك‌‏‎ خروشان‌‏‎ رود‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ لبخند‏‎
.ترديد‏‎ بن‌بست‌‏‎ از‏‎
آويخته‌‏‎ گردن‌‏‎ در‏‎ نشانه‌‏‎ سه‌‏‎ پلاك‌‏‎ سه‌‏‎.مي‌دهد‏‎ رنجش‌‏‎ بسيجي‌‏‎ ديشب‏‎ پاي‌‏‎ زخم‌‏‎
آغوشش‌‏‎ در‏‎ پروا‏‎ هيچ‌‏‎ بي‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ مجسم‌‏‎ را‏‎ عشق‌‏‎ كاروان‌‏‎ آنها ، ‏‎ صداي‌‏‎ و‏‎
مي‌آيدقاسم‌ ، ‏‎ زمزمه‌‏‎ هنوز‏‎.‎است‌‏‎ جاري‌‏‎ هنوز‏‎ اشكش‌‏‎ است‌ ، ‏‎ گرم‌‏‎مي‌گيرم‌‏‎ آرام‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ مرا‏‎ مي‌خواند‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تكرار‏‎ را‏‎ گذشته‌‏‎ شب‏‎ محفل‌‏‎ سه‌يار‏‎ رضا‏‎ و‏‎ اصغر‏‎
شكوفه‌‏‎ و‏‎ ترديد‏‎ آن‌‏‎ مي‌شود‏‎ محو‏‎ - مي‌دهد‏‎ كه‌‏‎ -‎ دهد‏‎ ياريم‌‏‎ عهد‏‎ تجديد‏‎
كه‌‏‎ مرا‏‎ مي‌خواند‏‎ و‏‎ عهد‏‎ تجديد‏‎ خشك‌‏‎ كوير‏‎ دل‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ تجسمي‌‏‎.‎مي‌زند‏‎
دربرابر‏‎ تا‏‎ دهد‏‎ شكوفه‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ جوانه‌اي‌‏‎.را‏‎ جوانه‌‏‎ آن‌‏‎ كنم‌‏‎ آبياري‌‏‎
.بميرد‏‎ كفرايستاده‌‏‎ گلوله‌‏‎
تاكه‌‏‎ شبها‏‎ و‏‎ شبها‏‎ -‎ مي‌شوم‌‏‎ - شوم‌‏‎ همراه‌‏‎ زخمي‌‏‎ بسيجي‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎
آن‌‏‎ مي‌دهد‏‎ كه‌تعميم‌‏‎ درسي‌‏‎ پاي‌‏‎ بسيجي‌‏‎ پابه‌پاي‌‏‎.‎مي‌روم‌‏‎ دهم‌ ، ‏‎ تعميمش‌‏‎
...را‏‎ يافته‌ها‏‎
محمودزاده‌‏‎ نصرت‌الله‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎