شماره‌ 1572‏‎ ‎‏‏،‏‎ 22 June 98 تير 1377 ، ‏‎ دوشنبه‌ 1‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Letters
Metropolis
Business
Stocks
Gold
Sports
France 98
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
مدرن‌‏‎ پست‌‏‎ و‏‎ مدرنيسم‌‏‎ سنت‌ ، ‏‎


و‏‎ مدرنيسم‌‏‎ پست‌‏‎ و‏‎ مدرنيته‌‏‎ سنت‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ مباحثي‌‏‎ به‌‏‎ پرداختن‌‏‎
روند‏‎ همگاني‌ ، ‏‎ آگاهيهاي‌‏‎ افزايش‌‏‎ با‏‎ مي‌تواند‏‎ آن‌‏‎ ابعادگوناگون‌‏‎
.سازد‏‎ تسهيل‌‏‎ را‏‎ انديشه‌ها‏‎ خودي‌كردن‌‏‎
را‏‎ سنت‌‏‎ بعضي‌‏‎.ندارد‏‎ روشني‌‏‎ تعريف‌‏‎ ما‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ سنت‌ ، ‏‎ واژه‌‏‎
انديشه‌هاي‌‏‎ با‏‎ مترادف‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ گروهي‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرند‏‎ حصار‏‎ مساوي‌‏‎
موجود‏‎ وضع‌‏‎ حفظ‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سنت‌‏‎ عده‌اي‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ كهنه‌تلقي‌‏‎
.مي‌دانند‏‎ برابر‏‎ فرهنگي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ وبرخي‌‏‎ دانسته‌‏‎
بعضي‌ها‏‎.‎است‌‏‎ دچار‏‎ گرفتاريها‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎ واژه‌‏‎
آن‌‏‎ عده‌اي‌‏‎ مي‌دانند ، ‏‎ سكولاريسم‌‏‎ يا‏‎ غربگرايي‌‏‎ مساوي‌‏‎ را‏‎ مدرنيسم‌‏‎
مدرنيسم‌‏‎ گروهي‌‏‎ و‏‎ مي‌دهند‏‎ قرار‏‎ بي‌ديني‌‏‎ و‏‎ الحاد‏‎ رديف‌‏‎ در‏‎ را‏‎
تكنولوژي‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ حركت‌‏‎ و‏‎ شدن‌‏‎ علمي‌‏‎ و‏‎ شدن‌‏‎ صنعتي‌‏‎ همان‌‏‎ را‏‎
.مي‌دانند‏‎
منطق‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ فراروايتها‏‎ به‌‏‎ شكاكيت‌‏‎ را‏‎ مدرنيسم‌‏‎ پست‌‏‎ واژه‌‏‎
كلام‌ ، ‏‎ يك‌‏‎ در‏‎.مي‌نمايند‏‎ معرفي‌‏‎ متاخر‏‎ سرمايه‌داري‌‏‎ فرهنگي‌‏‎
از‏‎ و‏‎ گروه‌‏‎ به‌‏‎ گروه‌‏‎ از‏‎ شخص‌ ، ‏‎ به‌‏‎ شخص‌‏‎ از‏‎ اصطلاح‌‏‎ سه‌‏‎ تعريف‌اين‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ بحث‌‏‎ ميدان‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ فرق‌‏‎ به‌نهاد‏‎ نهاد‏‎
اجماع‌نظر‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ عقلي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ نخبگان‌‏‎ و‏‎ نشود‏‎ كاملاباز‏‎ زمينه‌‏‎
و‏‎ عملي‌‏‎ سرگرداني‌‏‎ نيابند‏‎ دست‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ روشن‌‏‎ جمع‌بندي‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎
خواهد‏‎ همراهي‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ همچنان‌‏‎ فكري‌‏‎ بلاتكليفي‌‏‎ و‏‎ نوسانات‌اجرايي‌‏‎
.كرد‏‎
ريشه‌هاي‌‏‎ مدرن‌ ، ‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ ايده‌آل‌‏‎ الگوهاي‌‏‎ براساس‌‏‎ جوامع‌‏‎ تبيين‌‏‎
تروكنت‌ ، ‏‎ آثار‏‎ در‏‎.‎دارد‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ تفكر‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ مستحكمي‌‏‎
از‏‎ بسياري‌‏‎ و‏‎ پارلتر‏‎ زيمل‌ ، ‏‎ ماركس‌‏‎ تونيس‌ ، ‏‎ وبر ، ‏‎ دوركيم‌ ، ‏‎
تقسيم‌بندي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ انديشمندان‌‏‎
بعضا‏‎ تفاسير‏‎ و‏‎ الفاظ‏‎ با‏‎ مدرن‌ ، ‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ گروه‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ جوامع‌‏‎
.مي‌خورد‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ دفعات‌‏‎ به‌‏‎ متفاوت‌‏‎
غربي‌‏‎ توسعه‌‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ توسعه‌‏‎ پدر‏‎ آلموند ، ‏‎ آثار‏‎ در‏‎
ديگري‌‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ تصوير‏‎ يكي‌‏‎.است‌‏‎ گرديده‌‏‎ ارايه‌‏‎ دوتصوير‏‎
صورت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ معتقداست‌‏‎ وي‌‏‎ بنابراين‌‏‎.مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ تصوير‏‎
البته‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ تبديل‌‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ معجزه‌آسايي‌‏‎
مثلا‏‎ مي‌كند ، ‏‎ تفكيك‌‏‎ و‏‎ تشريح‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ جامعه‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ مختصات‌‏‎
كلي‌گرايي‌‏‎ مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ جزءگرا‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎
مثبتي‌‏‎ نگرشهاي‌‏‎ ترتيب‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.مي‌شود‏‎ پيدا‏‎ (‎Universality)
منافع‌‏‎ و‏‎ سود‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ نگرشهاي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ جاي‌‏‎ عاطفه‌‏‎ بر‏‎
.مي‌دهد‏‎ غيره‌‏‎ و‏‎ شخصي‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مرسوم‌‏‎ اروپا ، ‏‎ مدرنيزاسيون‌‏‎ روند‏‎ به‌‏‎ مراجعه‌‏‎ در‏‎
بدين‌‏‎ شود ، ‏‎ نگريسته‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ متضاد‏‎ عناصر‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ تحول‌ ، ‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎
است‌‏‎ چيزي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ درك‌‏‎ سنت‌‏‎ از‏‎ معمولا‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ علت‌‏‎
آن‌‏‎ با‏‎ -فئودالي‌‏‎ جوامع‌‏‎ و‏‎ غرب‏‎ جوامع‌‏‎ توسعه‌‏‎ فرايند‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
وجود‏‎ -‎مدرنشان‌‏‎ قبل‌‏‎ ما‏‎ ارزشي‌‏‎ نظام‌‏‎ و‏‎ خودشان‌‏‎ خاص‌‏‎ توليد‏‎ شيوه‌‏‎
تئوريهاي‌‏‎ توسط‏‎ شده‌‏‎ ادعا‏‎ فرض‌‏‎ يك‌‏‎ بنابراين‌‏‎.است‌‏‎ داشته‌‏‎
اساسا‏‎ سنت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ منتهي‌‏‎ فرض‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ مدرنيزاسيون‌ ، ‏‎
جاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ تحول‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ضدتوسعه‌اي‌‏‎ و‏‎ منفي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ يك‌‏‎
كنار‏‎ امادر‏‎ است‌ ، ‏‎ داده‌‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ جديدي‌‏‎ هويت‌‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ را‏‎ سنت‌‏‎
مدرنيزاسيون‌‏‎ اساسا‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ توجه‌‏‎ مي‌بايد‏‎ نظري‌ ، ‏‎ ملاحظات‌‏‎ اين‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ معيني‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ كمك‌‏‎ به‌‏‎ مگر‏‎ كرد ، ‏‎ درك‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ غرب‏‎
نيز‏‎ (‎تحول‌صنعتي‌‏‎)‎ اجتماعي‌‏‎ تحول‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎ موجود‏‎ پيش‌‏‎
.كرده‌اند‏‎ حمايت‌‏‎
كه‌‏‎ نيست‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ قاطعي‌‏‎ دليل‌‏‎ مورد ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ بنابراين‌‏‎
با‏‎ تضاد‏‎ و‏‎ تقابل‌‏‎ در‏‎ مطلق‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ همواره‌‏‎ سنت‌‏‎ شود‏‎ برداشت‌‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎ قرار‏‎ تحول‌‏‎
و‏‎ آخرت‌‏‎ زندگي‌‏‎ به‌‏‎ پيوريتن‌ها‏‎ سنتي‌‏‎ نگرش‌‏‎ وبر ، ‏‎ ماكس‌‏‎ زعم‌‏‎ به‌‏‎
شدن‌‏‎ پذيرفته‌‏‎ انگيزه‌‏‎ با‏‎ اخروي‌ ، ‏‎ رستگاري‌‏‎ كسب‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ تلاش‌‏‎
صفت‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ بي‌امان‌‏‎ تلاش‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ كه‌‏‎ تقدسي‌‏‎ و‏‎ نزدخداوند‏‎
مساعدكننده‌‏‎ عوامل‌‏‎ از‏‎ بود ، ‏‎ يافته‌‏‎ آنان‌‏‎ نزد‏‎ در‏‎ موفق‌‏‎ يك‌انسان‌‏‎
و‏‎ عقلانيت‌‏‎ رشد‏‎ و‏‎ جديد‏‎ (انتروپروتزهاي‌‏‎)‎ كارآفرينهاي‌‏‎ توسعه‌‏‎
مذهب‏‎.‎بود‏‎ جامعه‌‏‎ اداره‌‏‎ عقلاني‌‏‎ سازمان‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ بوروكراسي‌ ، ‏‎
اسراف‌ ، ‏‎ از‏‎ كردن‌‏‎ حذر‏‎ و‏‎ كار‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ تقدسي‌‏‎ با‏‎ پروتستان‌‏‎
چند‏‎ هر‏‎ مي‌داشت‌ ، ‏‎ عزيز‏‎ خداوند‏‎ نزد‏‎ را‏‎ مومن‌‏‎ كه‌‏‎ عبادتي‌‏‎ همچون‌‏‎
رستگاري‌‏‎ و‏‎ نجات‌‏‎ براي‌‏‎ اتكا‏‎ غيرقابل‌‏‎ و‏‎ نامطمئن‌‏‎ صورت‌عاملي‌‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ شده‌‏‎ تحولاتي‌‏‎ باني‌‏‎ شده‌‏‎ تعيين‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ مقابل‌سرنوشت‌‏‎ در‏‎
از‏‎.‎نمي‌گنجند‏‎ هم‌‏‎ كالون‌‏‎ يا‏‎ لوتر‏‎ تصور‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ شگرف‌آن‌ ، ‏‎ آينده‌‏‎
بايد‏‎ را‏‎ خود‏‎ كنوني‌‏‎ ممتاز‏‎ موقعيت‌‏‎ غرب ، ‏‎ جوامع‌صنعتي‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎
اسلافشان‌‏‎ كه‌‏‎ بدانند‏‎ تلاشهايي‌‏‎ مجموعه‌‏‎ و‏‎ اينگونه‌نگرشها‏‎ مديون‌‏‎
.رسانده‌اند‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ سنتي‌‏‎ -فرهنگي‌‏‎ الگوي‌خاص‌‏‎ مبناي‌‏‎ بر‏‎

از‏‎ مهمي‌‏‎ بخش‌‏‎ وارث‌‏‎ بايد‏‎ را‏‎ غرب‏‎ مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ بنابراين‌‏‎
طول‌‏‎ در‏‎ شكل‌گيري‌ ، ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ دانست‌‏‎ يهودي‌‏‎ -مسيحي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎
متضاد‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ بنابراين‌‏‎يافته‌اند‏‎ حيات‌‏‎ تجديد‏‎ وسطي‌ ، ‏‎ قرون‌‏‎
هم‌‏‎ در‏‎ با‏‎ دستگاه‌‏‎ يك‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تحول‌ ، ‏‎ با‏‎ سنت‌‏‎ پنداشتن‌‏‎
به‌‏‎ معيني‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ و‏‎ هويت‌‏‎ كه‌‏‎ ارزشها‏‎ از‏‎ معيني‌‏‎ پيچيدگي‌‏‎
خود‏‎ معين‌‏‎ نقش‌‏‎ و‏‎ پا‏‎ جاي‌‏‎ نيز‏‎ اجتماعي‌‏‎ تحولات‌‏‎ ودر‏‎ مي‌دهد‏‎ جامعه‌‏‎
.داد‏‎ قرار‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ و‏‎ دارد ، نگريست‌‏‎ را‏‎
كه‌‏‎ نظريه‌‏‎ اين‌‏‎:‎كه‌‏‎ داشت‌‏‎ اشاره‌‏‎ حقيقت‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ گاسفيلد‏‎
غيرواقعي‌‏‎ و‏‎ مجرد‏‎ تضادند ، ‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ الزاما‏‎ خلاقيت‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎
تنوع‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ تغيير ، ‏‎ خطي‌‏‎ نظريه‌‏‎ او ، ‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎
تقابل‌‏‎ نظريه‌‏‎ رد‏‎ در‏‎ همچنين‌‏‎ گاسفيلد‏‎.‎مي‌كند‏‎ مخدوش‌‏‎ را‏‎ تمدنها‏‎
در‏‎ استدلالي‌‏‎ خطاي‌‏‎ چند‏‎ مورد‏‎ در‏‎ بحث‌‏‎ به‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎
او‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎مي‌پردازد‏‎ پارسونز‏‎ قطبي‌‏‎ دو‏‎ تحليلهاي‌جامعه‌شناسي‌‏‎
شناخته‌‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ آنچه‌‏‎ كنيم‌‏‎ فكر‏‎ است‌كه‌‏‎ خطا‏‎ اين‌‏‎
تحولات‌‏‎ حاصل‌‏‎ جوامع‌‏‎ اين‌‏‎ واقع‌ ، ‏‎ در‏‎.‎مجموعه‌اي‌ايستااست‌‏‎ شده‌‏‎
را‏‎ سنت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خطا‏‎ گذشته‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.تاريخند‏‎ اخير‏‎ دوران‌‏‎
.فرض‌كنيم‌‏‎ شكل‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ واحد‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎
و‏‎ اسطوره‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ اشاره‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ رودلف‌‏‎ -‎رودلف‌‏‎
را‏‎ محققان‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ انديشه‌‏‎ غرب ، ‏‎ تجربه‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ واقعيات‌‏‎
در‏‎ را‏‎ خود‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آيينه‌اي‌‏‎ ومدرنيسم‌‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ محدود‏‎
زماني‌‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ مدرنيسم‌‏‎ كردن‌‏‎ جدا‏‎.‎مي‌بينيم‌‏‎ آن‌‏‎
از‏‎ الگويي‌‏‎ مبناي‌‏‎ بر‏‎ سنت‌‏‎ از‏‎ الگويي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ پيچيده‌تر‏‎
بر‏‎ متكي‌‏‎ مدرنيزاسيون‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ نظريات‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ ترسيم‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎
فرض‌‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎ متضاد‏‎ مدرنيسم‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ چون‌‏‎.‎باشد‏‎ الگو‏‎ همين‌‏‎
مصنوعي‌‏‎ تجدد ، ‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎ و‏‎ رنج‌آور‏‎ سنتها‏‎ از‏‎ جدايي‌‏‎ گرديده‌اند ، ‏‎
.مي‌شود‏‎ متصور‏‎ بيگانگي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ و‏‎
مي‌تواند‏‎ كه‌‏‎ ارزشهاست‌‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ و‏‎ دستگاه‌‏‎ سنت‌ ، ‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎
ايفا‏‎ تاريخي‌‏‎ مختلف‌‏‎ موقعيتهاي‌‏‎ برحسب‏‎ را‏‎ متفاوتي‌‏‎ نقشهاي‌‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ شده‌‏‎ انديشيده‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ و‏‎ قاطع‌‏‎ حكم‌‏‎ هرگونه‌‏‎ و‏‎ كند‏‎
محصول‌‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ تئوريك‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ جنبه‌‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ آن‌ ، پيش‌‏‎
.است‌‏‎ مسئله‌‏‎ به‌‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎ يك‌رويكرد‏‎
حاصل‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ بين‌‏‎ تضاد‏‎ فرضيه‌‏‎ رودلف‌ ، ‏‎ -‎رودلف‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
فهم‌‏‎ و‏‎ مدرنيسم‌‏‎ از‏‎ غلطي‌‏‎ درك‌‏‎ سنت‌ ، ‏‎ از‏‎ نادرستي‌‏‎ تشخيص‌‏‎
.است‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ بين‌‏‎ رابطه‌‏‎ نادرست‌‏‎
گذشته‌‏‎ از‏‎ رسيده‌‏‎ ارث‌‏‎ به‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ از‏‎ ثابتي‌‏‎ دستگاه‌‏‎ سنت‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ ارزشهايي‌‏‎ ديالكتيكي‌‏‎ محصول‌‏‎ و‏‎ نتيجه‌‏‎ خود‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎
ديگر‏‎ عناصر‏‎ با‏‎ مي‌آيند ، ‏‎ پديد‏‎ معيني‌‏‎ موقعيتهاي‌‏‎ و‏‎ شرايط‏‎ در‏‎
مرور‏‎ به‌‏‎ برخي‌‏‎.مي‌كنند‏‎ جدال‌‏‎ آنها‏‎ با‏‎ يا‏‎ و‏‎ مي‌آميزند‏‎ هم‌‏‎ در‏‎
برخي‌‏‎ و‏‎ مي‌روند‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌دهند‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ كار‏‎ زمان‌‏‎
زماني‌‏‎ طي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎ غالب‏‎ و‏‎ مسلط‏‎ جامعه‌‏‎ بر‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎
سخت‌ ، ‏‎ آمده‌ ، ‏‎ بيرون‌‏‎ گذشته‌‏‎ پويايي‌‏‎ و‏‎ انعطاف‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ معين‌ ، ‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ جالب‏‎مي‌شوند‏‎ فيبري‌‏‎ و‏‎ انعطاف‌‏‎ غيرقابل‌‏‎
از‏‎ جديدي‌‏‎ منابع‌‏‎ توسط‏‎ مجددا‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ تحولات‌‏‎ فرايند‏‎
تجديد‏‎ درون‌‏‎ از‏‎ ذهني‌ ، ‏‎ نوآوريهاي‌‏‎ و‏‎ خلاقيتها‏‎ آفرينندگي‌ها ، ‏‎
تحول‌‏‎ و‏‎ توسعه‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ جديدي‌‏‎ محركه‌‏‎ نيروي‌‏‎ و‏‎ مي‌يابند‏‎ حيات‌‏‎
نپذيرد‏‎ سنت‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ تا‏‎مي‌كنند‏‎ فراهم‌‏‎ اجتماعي‌‏‎
كشف‌‏‎ اين‌‏‎ كشف‌ ، ‏‎ قابل‌‏‎ نيز‏‎ علتها‏‎ و‏‎ هستند‏‎ علت‌‏‎ پديده‌هاداراي‌‏‎
از‏‎ برخي‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ ايجاد‏‎ مي‌گيرد ، ابهامات‌‏‎ صورت‌‏‎ علمي‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎
خواهد‏‎ جلوه‌‏‎ محقق‌‏‎ راظاهرا‏‎ مدرنيزاسيون‌‏‎ تئوريهاي‌‏‎ برداشتهاي‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ وبر‏‎ به‌ديدگاه‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ بي‌مناسبت‌‏‎ هرحال‌ ، ‏‎ به‌‏‎.‎داد‏‎
پروتستان‌‏‎ اخلاق‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ همانگونه‌‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ اشاره‌‏‎ زمينه‌‏‎
صنعتي‌‏‎ تحول‌جامعه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ سنتي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ نقش‌‏‎ سرمايه‌داري‌‏‎ روح‌‏‎ و‏‎
عقلايي‌شدن‌‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ قرار‏‎ تاكيد‏‎ مورد‏‎ غرب‏‎ جديد‏‎
مي‌توان‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بردارد‏‎ در‏‎ عميقي‌‏‎ پيامدهاي‌‏‎ جديد‏‎ دنياي‌‏‎
نظامهايي‌‏‎ كرد ، ‏‎ ذكر‏‎ را‏‎ عقلايي‌‏‎ نظامهاي‌‏‎ اعتبار‏‎ رفتن‌‏‎ ازميان‌‏‎
زندگي‌‏‎ ازمعناي‌‏‎ روشني‌‏‎ تفسير‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ درجستجوي‌‏‎ كه‌‏‎
.بوده‌اند‏‎
روزافزوني‌‏‎ نحو‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شرايط‏‎ سنت‌ ، ‏‎ با‏‎ مدرنيسم‌‏‎ تركيب‏‎
.مي‌كند‏‎ فراهم‌‏‎ ايدئولوژيهاي‌مختلف‌‏‎ رشد‏‎ و‏‎ پيدايش‌‏‎ براي‌‏‎
فهم‌‏‎ براي‌‏‎ تلاشي‌ذهني‌‏‎ جديد‏‎ ايدئولوژيهاي‌‏‎ ظاهراابداع‌‏‎
پس‌‏‎.‎آن‌است‌‏‎ سياسي‌‏‎ شرايط‏‎ محو‏‎ و‏‎ عقبماندگي‌تاريخي‌‏‎
از‏‎ اما‏‎ مدرنيسم‌است‌ ، ‏‎ از‏‎ اين‌معناتعبيري‌‏‎ به‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎
سنتي‌‏‎ كردن‌ساختارهاي‌‏‎ متلاشي‌‏‎ براي‌‏‎ تلاش‌‏‎ بانوعي‌‏‎ همراه‌‏‎ جهتي‌‏‎
حساب‏‎ كهنه‌به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اموري‌‏‎ نوسازي‌‏‎ اقدام‌به‌‏‎ و‏‎ پيشين‌‏‎
ونابسامان‌‏‎ وابسته‌‏‎ وضعيت‌‏‎ عليه‌‏‎ واكنشي‌است‌‏‎ يا‏‎ مي‌آيند‏‎
.مي‌يابند‏‎ آن‌‏‎ گرفتار‏‎ را‏‎ خود‏‎ دولتها‏‎ كه‌‏‎ كنوني‌‏‎
و‏‎ ارزشها‏‎ انتساب‏‎ ايدئولوژي‌ ، همان‌‏‎ مقوله‌‏‎ در‏‎ مدرنيسم‌‏‎
آن‌‏‎ تاريخي‌‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ اجتماعي‌و‏‎ واقعيتهاي‌‏‎ به‌‏‎ انديشه‌ها‏‎
.است‌‏‎ فكر‏‎ مدرنيسم‌‏‎ جوهر‏‎ تاريخي‌گري‌‏‎ است‌زيرا‏‎
است‌‏‎ شگرفي‌‏‎ رويدادهاي‌‏‎ فلسفي‌‏‎-‎جامعه‌شناختي‌‏‎ مدرنيته‌تبلور‏‎
زندگي‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎ پيدايش‌‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎ سو‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ هفدهم‌‏‎ سده‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
عزيمت‌ ، ‏‎ نقطه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.شد‏‎ اروپا‏‎ در‏‎ ويژه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎
درون‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آورد‏‎ حساب‏‎ جديدبه‌‏‎ نگاهي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ مدرنيته‌‏‎
پروتستانيسم‌ ، انقلاب‏‎ راسيوناليسم‌ ، ‏‎ اومانيسم‌ ، ‏‎ رنسانس‌ ، ‏‎
ازهمه‌‏‎ عناصري‌‏‎ و‏‎ برخاست‌‏‎ سده‌هيجدهم‌‏‎ روشنگري‌‏‎ و‏‎ فرانسه‌‏‎
همه‌آن‌‏‎ متقابل‌‏‎ وجوه‌‏‎ و‏‎ آورد ، ‏‎ خودفراهم‌‏‎ در‏‎ را‏‎ تحولات‌‏‎ اين‌‏‎
ودوره‌‏‎ اوج‌‏‎ نقطه‌‏‎.ريخت‌‏‎ دور‏‎ عناصربيگانه‌‏‎ همچون‌‏‎ را‏‎ تحولات‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قرن‌‏‎ همين‌‏‎ جامعه‌مدرن‌‏‎ تحول‌‏‎ در‏‎ تعيين‌كننده‌‏‎
ذات‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ روشني‌‏‎ فلسفي‌‏‎ بيان‌‏‎ يا‏‎ عطف‌‏‎ نقطه‌‏‎ كانت‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎
نمايان‌‏‎ را‏‎ مدرن‌‏‎ جامعه‌‏‎ ايده‌آلهاي‌‏‎ تمام‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ روشنگري‌‏‎
انديشه‌‏‎ به‌‏‎ نيچه‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ انتقاداتي‌‏‎ اعظم‌‏‎ بخش‌‏‎ و‏‎.‎ساخت‌‏‎
بود‏‎ مسئله‌‏‎ اين‌‏‎ دهنده‌‏‎ نشان‌‏‎ آمد‏‎ وارد‏‎ تجدد‏‎ به‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ كانت‌‏‎
ساختار‏‎ در‏‎ مدرنيته‌ ، ‏‎ ابهامات‌‏‎ و‏‎ محدوديتها‏‎ تناقضات‌ ، ‏‎ تمام‌‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ نهفته‌‏‎ كانت‌‏‎ فلسفه‌‏‎ ذهنيتي‌‏‎
مطلب‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ تاريخي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ بررسي‌‏‎ در‏‎ العروي‌‏‎ استاد‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ ضمني‌يي‌‏‎ شامل‌معاني‌‏‎ مفهوم‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ نشان‌‏‎
هر‏‎ دارد ، ‏‎ تسلط‏‎ مي‌برد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ آنرا‏‎ امروزه‌‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ ذهن‌هر‏‎ بر‏‎
انديشه‌‏‎ موضع‌‏‎ به‌‏‎ وابسته‌‏‎ مفهوم‌‏‎ اين‌‏‎.‎نباشد‏‎ آگاه‌‏‎ بدان‌‏‎ چند‏‎
برد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ جديدي‌‏‎ گونه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نقادانه‌‏‎
نقادانه‌‏‎ انديشه‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ مي‌برد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ يعني‌‏‎
به‌‏‎ مطلق‌‏‎ امور‏‎ درك‌‏‎ به‌‏‎ معتقد‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ (هيجدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ انديشه‌‏‎)‎
.كند‏‎ رد‏‎ است‌ ، ‏‎ آدمي‌‏‎ وسيله‌‏‎
كنيم‌ ، ‏‎ توجه‌‏‎ آن‌‏‎ به‌واقعيت‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎ مفهوم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎
خود ، ‏‎ معين‌‏‎ و‏‎ معناي‌دقيق‌‏‎ به‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ پديده‌‏‎ مي‌بينيم‌كه‌‏‎
به‌‏‎ پديده‌‏‎ واين‌‏‎ است‌‏‎ نشده‌‏‎ ظاهر‏‎ جديد‏‎ محدوده‌دوران‌‏‎ در‏‎ جز‏‎
انقلاب‏‎ ظهور‏‎ و‏‎ قديم‌‏‎ دنياي‌‏‎ ريختن‌‏‎ فرو‏‎ جديد ، ‏‎ دولتهاي‌‏‎ پيدايش‌‏‎
بود‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ پيرو‏‎ مردمي‌‏‎ جنبشهاي‌‏‎ دوره‌‏‎ كه‌سرآغاز‏‎ فرانسه‌‏‎
.است‌‏‎ وابسته‌‏‎
و‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ كاربرد‏‎ و‏‎ به‌توليد‏‎ بيشتري‌‏‎ گرايش‌‏‎ جديد‏‎ جامعه‌‏‎
به‌‏‎ آن‌نسبت‌‏‎ در‏‎ زيرااتفاق‌آراء‏‎ دارد‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ امور‏‎
بيشتري‌‏‎ نياز‏‎ و‏‎ كمتراست‌ ، ‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎
در‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ فرهنگي‌دارد‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ به‌ايدئولوژيهاي‌‏‎
آنها‏‎ اذهان‌‏‎ و‏‎ بسياري‌پراكنده‌اند‏‎ مناطق‌‏‎ در‏‎ جديد‏‎ جامعه‌هاي‌‏‎
راههاي‌‏‎ ناچار‏‎ وبه‌‏‎ است‌‏‎ متفاوتي‌‏‎ پرسشهاي‌‏‎ درجستجوي‌‏‎
شدت‌‏‎ جديد ، ‏‎ جامعه‌‏‎ مشخصه‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎.برمي‌گزينند‏‎ را‏‎ مختلفي‌‏‎
خود‏‎ شرايط‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ بحرانهاي‌‏‎ ودوام‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ بحرانهاي‌‏‎
كمك‌‏‎ آن‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎ به‌‏‎ بوده‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ مولد‏‎ و‏‎ مناسب‏‎ محيط‏‎
و‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ كمتري‌براي‌‏‎ كاربرد‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌هاي‌‏‎ ولي‌‏‎ ;مي‌كند‏‎
وجود‏‎ آن‌ها‏‎ چندگانگي‌در‏‎ و‏‎ كثرت‌‏‎ زيرا‏‎ آن‌دارند‏‎ توليد‏‎
جوامع‌‏‎ يعني‌‏‎.‎است‌‏‎ زياد‏‎ بسيار‏‎ آن‌ها‏‎ در‏‎ اتفاق‌آراء‏‎ و‏‎ ندارد‏‎
گفتاري‌ابتدايي‌‏‎ تشكيلات‌‏‎ از‏‎ به‌پاره‌اي‌‏‎ مي‌توانند‏‎ سنتي‌‏‎
جمع‌‏‎ رمز‏‎ يا‏‎ عكس‌‏‎ شعار ، ‏‎ سخن‌ ، ‏‎ پيرامون‌يك‌‏‎ و‏‎ كنند‏‎ بسنده‌‏‎
.شوند‏‎
واژه‌‏‎ اين‌‏‎ خود‏‎ اصلا‏‎ -‎مي‌گويد‏‎ بشلر‏‎ ژان‌‏‎ چنانكه‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎
آنها‏‎ كمتر‏‎ دوام‌‏‎ و‏‎ آراء‏‎ اتفاق‌ضعيف‌‏‎ با‏‎ -‎است‌‏‎ همراه‌‏‎ تعدد‏‎ با‏‎
نشانه‌هاي‌‏‎ اينها‏‎ و‏‎ مشخص‌مي‌شود‏‎ اجتماعي‌‏‎ درگيريهاي‌‏‎ وشدت‌‏‎
دوره‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سبب‏‎ به‌اين‌‏‎ است‌و‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ به‌‏‎ شدت‌نياز‏‎
.مي‌آيد‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ دوره‌‏‎ جديد‏‎
از‏‎ مقدس‌‏‎ امور‏‎ تفكيك‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ سياست‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ مدرنيسم‌‏‎ چون‌‏‎
معناي‌‏‎ به‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ سياسي‌‏‎ امور‏‎
واقعيتهاي‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ وپندارهاي‌‏‎ ارزشها‏‎ انديشه‌ها ، ‏‎ انتساب‏‎
و‏‎ زمينه‌ها‏‎ به‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ جهت‌گيري‌هاي‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ و‏‎ جامعه‌‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎
يا‏‎ گروهي‌‏‎ منافع‌‏‎ و‏‎ پيشه‌‏‎ طبقه‌ ، ‏‎ همانند‏‎ اجتماعي‌‏‎ واقعي‌‏‎ جبرهاي‌‏‎
.است‌‏‎ طبقاتي‌‏‎
بيانگر‏‎ فرهنگ‌‏‎ تاريخ‌‏‎ عام‌ ، در‏‎ اصطلاح‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ مدرنيسم‌‏‎
و‏‎ انقطاع‌ها‏‎ است‌از‏‎ گسترده‌اي‌‏‎ و‏‎ متنوع‌‏‎ مجموعه‌بسيار‏‎
طور‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ اروپايي‌‏‎ رئاليسم‌‏‎ ازسنت‌‏‎ شناختي‌‏‎ زيبايي‌‏‎ گسستهاي‌‏‎
.گرفت‌‏‎ صورت‌‏‎ طرف‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ قرن‌نوزدهم‌‏‎ اواسط‏‎ از‏‎ مشخص‌‏‎
با‏‎ ساختاري‌‏‎ و‏‎ تنگاتنگ‌‏‎ ودموكراسي‌پيوندي‌‏‎ واژه‌هاي‌سياست‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ همزاد‏‎ سياسي‌‏‎ تفكر‏‎ اساسابا‏‎ اينها‏‎دارد‏‎ مدرنيته‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ ساختاري‌‏‎ جامعه‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ مثابه‌‏‎ به‌‏‎ في‌نفسه‌‏‎
عصر‏‎ مدرنيته‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وبرمعتقد‏‎ ماكس‌‏‎ مانند‏‎ نيز‏‎ هابرماس‌‏‎
.سويه‌‏‎ يك‌‏‎ شدن‌‏‎ عقلاني‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ شدن‌‏‎ عقلاني‌‏‎
به‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ مصوب‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تفكركانت‌‏‎ در‏‎ مدرنيته‌‏‎ ساختار‏‎
:مي‌شود‏‎ ظاهر‏‎ شكل‌‏‎ اين‌‏‎
Theoryتئوري‌‏‎
Praxisپراكسيس‌‏‎
Aesthetic(حساني‌‏‎)‎ استتيك‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ امروزه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ از‏‎ قسمتي‌‏‎ شامل‌‏‎ ساختار‏‎ اين‌‏‎
.مي‌نامند‏‎ مدرنيته‌‏‎
.است‌‏‎ تفكر‏‎ درباره‌‏‎ كردن‌‏‎ انديشه‌‏‎ مدرنيته‌ ، ‏‎ سيماهاي‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
.است‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ پديده‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ فكر‏‎ فلسفه‌‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎
چنين‌‏‎ روشنگر‏‎ كاملا‏‎ (هستم‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎)محوري‌دكارت‌‏‎ جمله‌‏‎
.است‌‏‎ مطلبي‌‏‎
دارد‏‎ سنگابي‌ادامه‌‏‎ اسد‏‎ كريم‌‏‎




© 1998 HAMSHAHRI, All rights reserved.