عكس ها: ساتيار
سعيده امين 
كساني كه هنوز از مسير خيابان فاطمي عبور مي كنند پاركينگي را مي بينند كه به صورت نيمه كاره و بدون استفاده در ميان خودروهايي كه براي پيداكردن جاي پارك دور خود مي چرخند خاك مي خورد.
«پاركينگ لاله» در گوشه اي از خيابان هر روز نظاره گر رانندگاني است كه مستاصل از پيداكردن جاي پارك مجبورند اتومبيل خود را چندين خيابان دورتر پارك كنند.
اول ماجرا...
وقتي ۱۱ سال پيش قرار شد شهرداري تهران براساس تبصره ۳ ضوابط و مقررات تعرفه عوارض حذف پاركينگ مصوبه سال ۱۳۷۱ وجوه دريافتي بابت عوارض حذف پاركينگ را منحصراً در جهت احداث پاركينگ هاي عمومي در قالب بودجه ساليانه به مصرف برساند، نه تنها بر تعداد پاركينگ هاي سطح شهر تهران افزوده نشد بلكه تعداد آنها نيز در همان سه واحد طبقاتي ثابت ماند.
اين درحالي است كه علي رغم اين مصوبه، شهرداران وقت طي سال هاي ۷۲ الي ۷۷ اقدام به فروش ۸۸۴۱۴ واحد پاركينگ كردند كه فقط ۲۴۳۹۱ واحد آن در محدوده طرح ترافيك يعني ۶، ۷، ۱۱ و ۱۲ قرار داشت.
مهندس صرافين كارشناس ارشد شهري مي گويد: شهرداري در سال هاي ۷۲ تا ۷۷ مجوز ساخت و سازهايي را در محدوده ترافيك صادر كرد كه فاقد پاركينگ بود، بدون توجه به اينكه ۶۰ درصد فعاليت هاي تجاري و اداري تهراني ها در محدوده طرح ترافيك صورت مي گرفت. خودروهاي فاقد پاركينگ ناچاراً به حاشيه خيابان رفته و ظرفيت معابر سواره را براي عبور و مرور خودروها كاهش دادند.
وقتي در سال ۱۳۷۷ عوارض دريافتي طي ۶ سال از حذف پاركينگ در ساخت و سازها بالغ بر ۴۳ ميليارد تومان اعلام شد با چند حساب سرانگشتي روشن شد كه با فروش و يا حذف حدود ۴۳۷۵۱۷ واحد پاركينگ مجاز و غيرمجاز درآمدي بيشتر از آنچه كه اعلام شد نصيب شهرداري وقت شده است.
درآمدي كه به قول صرافين كارشناس ارشد مسائل شهري مي شد با آن ۲۰۰ هزار واحد پاركينگ عمومي در شهر احداث كرد.
اين درحالي است كه آمار حذف پاركينگ مجاز وغيرمجاز در آن زمان رقمي برابر با ۳۴۹۱۰۳ واحد بوده است.
كسري پاركينگ 
از آنجا كه طبق آمارا ارائه شده از سوي يك كارشناس مديريت شهري منطقه ۱۵ شهرداري با ۴۲۳۲۵ واحد حذف پاركينگ غيرمجاز بيشترين آمار را به خود اختصاص داده است كه قاعدتا بايد عوارض حذف پاركينگ و تغيير كاربري آن را به شهرداري وقت پرداخته باشد، به طور منطقي درآمد حاصل از حذف پاركينگ بايد فراتر از ۴۳ ميليارد تومان در آن زمان بوده باشد.
كسري پاركينگ محاسبه شده در سطح مناطق تهران از طريق ضوابط پاركينگ طرح جامع حدود ۵/۲ برابر كسري پاركينگ پروانه هاي اعلام شده از سوي معاونت شهرسازي و معماري شهرداري وقت تهران بوده است.
صرافين با محاسبه اين كسري پاركينگ بر ابعاد سوء مديريت ترافيك تهران در آن زمان اشاره كرده مي گويد: متاسفانه مديريت اجرايي شهر تهران در گذشته در اختيار متخصصان قرار نگرفته و ملاك موفقيت در مديريت شهر ارقام و صفرهاي درآمدي بوده است.
حذف پاركينگ و كاهش سطح سواره 
بين سالهاي ۱۳۷۲ الي ۱۳۷۷ وقتي شهرداري وقت بيش از ۱۲۰ كيلومتر يعني يك پنجم از سطح سواره رو كل شهر را از طريق حذف پاركينگ در ساخت و سازها به مكاني براي تردد و يا توقف خودروها تبديل كرد به نقطه كور ترافيك شهري دامن زده شد.
صرافين با يك مقايسه ميان سطح سواره رو تهران و برلين پايتخت آلمان يادآور مي شود: كل سطح سواره رو تهران ۵۰ كيلومتر مربع يعني ۷ درصد از سطح شهر است اما شهر برلين با اختصاص ۱۵ درصد از كل سطح شهر به سطح سواره رو از ترافيك روان تري نسبت به تهران برخوردار است.
اگر شب ها به خيابان هاي منطقه جنوب غربي و بسياري ديگر از خيابان هاي تهران سري بزنيد خواهيد ديد كه در اين قسمت از شهر به دليل پارك خودروها در دو سمت خيابان امكان تردد دو خودرو در كنارهم در عرض خيابان و جود ندارد.
حتي در مكان هايي چون اميريه تهران كه يك مركز تجاري و ورزشي نيز محسوب مي شود احداث خط ويژه حمل ونقل عمومي ، تردد خودروهاي سواري و اشغال سطح سواره رو توسط خودروهاي پارك شده به دليل فقدان پاركينگ عمومي، ترافيك را در آن منطقه از شهر تقريبا قفل كرده است.
به گفته صرافين هر واحد تجاري به طور متوسط ۱۲ واحد ترافيك ايجاد مي كند و چنانچه در هر خيابان اصلي تهران چند واحد تجاري وجود داشته باشد قاعدتا شاهد عبورو مروري روان در آن خيابان نخواهيم بود.
صرافين با اشاره به طرح تفصيلي شهر تهران مي گويد: طبق طرح تفصيلي ميانگين عرض خيابان در ۵۱ مركز اداري و تجاري شهر تهران بايد ۳/۲۸ متر باشد تا رابطه قابل قبولي بين حجم ترافيك و عرض خيابان بوجود آيد اما ميانگين عرض ۵۱ خيابان مذكور درتهران حدود ۲/۲۲ متر است.
اين كارشناس ارشد مديريت شهري مي افزايد: طي ۲۰ سال گذشته نه تنها به افزايش ظرفيت اين ۵۱ شبكه توجه نشده بلكه تامين پاركينگ هاي عمومي نيز براي اين خيابان ها پيش بيني نشده است. ظرفيت سطح سواره رو بعد از ۲۰ سال از آغاز دهه ۶۰ همچنان ثابت مانده و تنها زمان ممنوعيت طرح ترافيك ونيز جريمه هاي مربوط به تخلف از اين طرح افزايش يافته است.
جايي براي ۲ ميليون خودرو
طبق آمار مستند در سال ۱۳۷۹ حدود يك ميليون و ۷۹۵ هزار دستگاه وسيله نقليه اعم از بنزين سوز،گازسوز و گازوئيل سوز در سطح شهر تهران گزارش شده است. چنانچه طي سه سال گذشته حداقل يك ميليون و ۳۰۰ هزار دستگاه خودرو در كشور توليد شده كه حداقل ۴۰ درصد آن براي تهران نمره شده است و چيزي حدود ۵۲۰ هزار دستگاه به جمع وسايل نقليه شهري طي اين سه سال اضافه شده است كه جمع خودروهاي شهر تهران را به ۲ميليون و ۴۰۰ هزار دستگاه افزايش داده است. اگر ۵۰ درصد خودروهاي تهران روزانه در تردد شهري فعاليت داشته و ۲۰ درصد اين خودروها تقاضاي پارك در لحظه را داشته باشند تهران نياز به ۲۴۰ هزار واحد پاركينگ دارد.
مهندس صرافين مي گويد: از آنجا كه گفته مي شود تنها ۳۰ درصد خودروهاي فعال بايد به پاركينگ هاي حاشيه اي منتقل شوند لذا ۷۰درصد تقاضاي پارك يعني ۱۶۸ هزار واحد پاركينگ بايد به پاركينگ هاي عمومي منتقل شود. اين در حالي است كه در حدود ۳۴۰ پاركينگ عمومي، خصوصي و دولتي شهر تهران تنها ظرفيت ۲۲هزار دستگاه خودرو را دارند.
جاي خالي پاركينگ هاي طبقاتي
بحران كمبود پاركينگ هاي عمومي و طبقاتي كه از شاخص هاي اصلي تدبير اداره شهر است كمتر در هياهوي بحران ترافيك و حمل ونقل و آلودگي هوا نمود پيدا كرده است. اين در حالي است كه به اعتقاد مهندس صرافين اختصاص فضاي كافي و مناسب براي پارك خودروها به طوري كه از سطح خيابان ها كم نشود مي تواند به حل معضل ترافيك كمك كند.
ايجاد و احداث تنها ۳ پاركينگ بهجت آباد، كرمانيان و لاله توسط شهرداري با اين حجم تقاضاي پارك قاعدتا هيچ كمكي به رفع كمبود پاركينگ نخواهد كرد.
البته پاركينگ لاله واقع در خيابان فاطمي۸ سال است كه به صورت نيمه كاره و بلااستفاده هيچ خودرويي را به خود نديده است. به گفته مهندس صرافين بحران كمبود پاركينگ در محدوده طرح ترافيك و حومه آن بسيار جدي تر از ساير نقاط تهران است.
طبق بررسي به عمل آمده در سال ۱۳۸۰ حد فاصل خيابان ۱۵خرداد، ناصرخسرو، وحدت اسلامي، خيابان امام خميني(ره) با كمبود ۳۹۳۷ واحد پاركينگ و حد فاصل خيابان مولوي، وحدت اسلامي ، ۱۵خرداد و شهيد مصطفي خميني با كمبود ۱۰۳۰۸ واحد و حد فاصل بلوار كشاورز، انقلاب ، ۱۶ آذر و ولي عصر با كمبود ۳۸۴۱ واحد و حدفاصل خيابان انقلاب، فلسطين، وليعصر و خيابان امام خميني با كمبود ۳۴۴۰ واحد پاركينگ مواجه است. مجموعه اين خيابان ها كه در محدوده طرح ترافيك قرار دارند با كمبود ۲۲هزار واحد پاركينگ روبرو هستند.
صرافين اشاره مي كند: طبق استانداردهاي بين  المللي شهرسازي و ترافيكي ظرفيت پارك خودرو در حاشيه خيابان تنها ۳۰درصد از كل تقاضاي پارك را به خود اختصاص مي دهد و ۷۰درصد از تقاضاي پارك در پاركينگ هاي خصوصي و عمومي تامين مي شود اما عكس اين مساله در خيابان هاي تهران صادق است. حتي درمواردي صددرصد از تقاضاي پارك به حاشيه خيابان ها جايي كه از تردد خودروها اشباع شده كشيده مي شود.
و آخر اينكه...
باتوجه به روند افزايش خودرو در ۵سال آينده چنانچه كم توجهي به بخش حمل و نقل، مديريت ترافيك و احداث پاركينگ ادامه يابد بيم آن مي رود كه كار به جايي برسد كه خودروها در هر جايي كه تردد مي كنند پارك كنند؛ وسط بزرگراه، خيابان و يا تقاطع چرا كه ترافيك به قدري كور مي شود كه امكان حمل ونقل وجود نخواهد داشت.

حقوق شهروندي مجموعه اي از مقررات و الزامات را شامل مي شود، اما ساده ترين و ابتدايي ترين حقوق هر شهروند، برخورداري از حق راه رفتن است و اين حق، بيشتر در پياده روها و خطوط سفيد رنگ عابر پياده و پل هاي روگذر پياده تجلي مي يابد. اما برخي از شهروندان تهراني، حتي همين حقوق ابتدايي و مهم را برنمي تابند و با پارك كردن خودرو در پياده روها و گذرگاه هاي عابران پياده، همشهريان خود را از چنين حقي محروم مي كنند. توقف غيرمجاز خودروها مقابل بعضي از فروشگاه ها و نمايشگاه هاي خودرو چشمگيرتر است. اما در بعضي محله هاي شهر به خصوص، محله نارمك، پارك خودرو در پياده روها رواج دارد. روانشناسان پس از انجام يك سلسله تحقيقات ميداني و بررسي هاي باليني مبتلايان به بيماري هاي اعصاب و روان تصريح كرده اند كه احساس مغبونيت به هر شكل و صورتي در ايجاد اين بيماري ها سهم عمده اي دارد. يك عابر پياده وقتي هنگام عبور از پياده رو با هجوم موتورسيكلت سواران و يا خودروهاي پارك شده روبرو مي شود، احساس مغبونيت مي كند و مي توانيد حساب كنيد در طول شبانه روز تا چه اندازه شهروندان ساكن پايتخت اين احساس منفي و زيانبار را به علت بي اعتنايي گروه ديگري از شهروندان به جان مي خرند و معلوم نيست، خسارات ناشي از اين ضربه هاي روحي را از كجا بايد دريافت كنند. پس بهتر است از همه خودرو دارها بخواهيم كه لطفا پياده روها را به پيادگان واگذار كنند.

احتراما ضمن تبريك به دست اندركاران روزنامه همشهري در خصوص چاپ ضميمه روزنامه همشهري تحت عنوان «ايرانشهر» و اميد به اينكه اين حركت بتواند خوانندگان بيشتري را جلب و جذب نمايد پيشهادات ذيل ارائه مي شود.
۱-به منظور جذب بيشتر مخاطبان، به ويژه جوانان و نوجوانان،خبرها و گزارشات ورزشي، فرهنگي و هنري به روز چاپ شود.
۲ -اين ضميمه بيشتر به مسائل و مشكلات موجود جوانان و اقشار آسيب پذير بپردازد.
۳ -در ضميمه ايرانشهر هرگز آگهي تبليغاتي چاپ نشود.
۴-چون روزنامه همشهري توسط شهرداري تهران و براي شهروندان تهراني تهيه و چاپ مي شود، نام تهرانشهر براي ضميمه آن مناسب تر است.
۵ -براي هر مورد از امور ورزشي، فرهنگي، هنري و اجتماعي،صفحه و يا قسمتي مشخص در نظر گرفته شود تا مخاطب براي تعقيب امور مورد نظر سر در گم نشود.
۶-صفحه و يا قسمتي از اين ضميمه به بررسي مشكلات شهرونداني كه با اين نشريه تماس مي گيرند اختصاص يابد.
۷ -در ضميمه «ايرانشهر» اسامي و آدرس يكي از امور مورد نظر جوانان و نوجوانان مانند آدرس و امكانات موجود اماكن ورزشي شهر تهران ويژه آقايان و بانوان هر روز به تفكيك چاپ شود.
۸ -پيشنهاد مي شود اين ضميمه به صورت مجله چاپ شود تا كساني كه علاقه مند به جمعآوري اينگونه مجلات هستند پس از مدتي يك آرشيو كامل در اختيار داشته باشند.
حسن اميري 
مدير كل توسعه امور اجتماعي و فرهنگي

همان گونه كه آگاهي داريد يكي از بزرگترين مشكلات پيش روي انسان امروز، مساله محيط زيست است. در شهري مانند تهران اين موضوع بدون شك مهمترين معضل جامعه است و جا دارد كه همه مديران شهر و صاحب نظران در جهت رفع اين معضل بكوشند و توجه عموم مردم را به موضوع جلب كنند.
روزنامه همشهري از ابتداي تاسيس، توجه شايسته اي به امر محيط زيست نشان داد و در واقع نخستين مطبوعه بزرگي بود كه به شكلي جدي ومستمر موضوع را در سطح وسيع انتشار داد. صفحه محيط زيست آن روزنامه حقيقتا تسلي بخش بسياري از دلسوزان محيط زيست بود و اكنون كه اين صفحه از روزنامه حذف شده، اين نگراني پديد آمده كه بخشي از هويت ارزنده «همشهري» در شرف از دست رفتن است.
انجمن كوه نوردان ايران كه يكي از دغدغه هايش حفظ محيط زيست، به ويژه محيط هاي كوهستاني است از جنابعالي درخواست دارد كه در مورد راه اندازي دوباره صفحه محيط زيست اقدام فرماييد.
عباس محمدي 
مسوول كميته حفاظت محيط كوهستان

به تازگي مشاهده شده در برخي از مناطق تهران، ضميمه ايرانشهر به صورت جدا از روزنامه همشهري به فروش مي رسد.از خوانندگان عزيز تقاضا داريم در صورت مشاهده، موارد را به واحد توزيع روزنامه همشهري و نيز تلفن هاي تحريريه اطلاع دهند.
براي ارائه پيشنهادات وانتقادات به تحريريه ايرانشهر مي توانيد با شماره هاي زير تماس بگيريد.
تلفن ۹-۲۹۰۲۹۳۸
نمابر ۲۹۰۲۹۴۰