آرتا پورملك
اين روزها تالارهاي تهران شاهد اجراي آخرين نمايش هاي بازمانده از جشنواره گذشته هستند. اين در حالي است كه بازبيني نمايش هاي متقاضي شركت در جشنواره بيست و سوم فجر مدتي است آغاز شده و اهالي تئاتر در انتظار دريافت پاسخ نهايي به سر مي برند.
هفته گذشته اجراي عمومي چند نمايش جديد در مجموعه تئاتر شهر آغاز شد. «خانه من اين جاست» به كارگرداني «مينا حبيلي» در تالار كوچك، «من ديگه آدم بشو نيستم» به كارگرداني مهدي محمدي در تالار خانه خورشيد و «گل هاي شمعداني» نوشته وكار محمد يعقوبي در تالار چهار سو روي صحنه رفتند.
گل هاي شمعداني نوشته وكار محمد يعقوبي هر روز به جز شنبه ها ساعت۳۰/۱۹ در تالار چهارسوي تئاتر شهر اجرا مي شود.
در اين نمايش پرستو گلستاني، هانيه توسلي، نگار جواهريان، اشكان صادقي، ناهيد مسلمي، يعقوب صباحي، تبسم هاشمي، پونه عبدالكريم زاده، جواد مولانيا، آزاده چاووشي، فهيمه امن زاده، الهام شكيبا و آيدا كيخايي بازي دارند.
طراح صحنه گلهاي شمعداني ناصح كامكاري است و لباس نمايش را پرويز ابراهيم زاده فرزانه طراحي كرده است. آهنگ نمايش هم از ساخته هاي «آيدين كيخايي» است.
محمد يعقوبي به جاي قصه نمايش پاره اي از متن را نوشته است:« اون فكر مي كنه مقصره مدام بايد باهاش حرف بزنين و بهش يادآوري كنين كه هيچ تقصيري نداشته. اون متوجه گذشت زمان نمي  شه. ديگه هيچ چيز يادش نمي مونه پس هر روز بايد بهش يادآوري كنين كه هيچ تقصيري نداشته. اگه تنهاش بذارين حتماً خودش رو مي كشه. اين رو مطمئنم. حتي دستشويي هم مي خواد بره بايد يكي باهاش باشه و گرنه ممكنه خودش رو بكشه. از كساني كه ديدنشون باعث خوشحاليش ميشه خواهش كنين بيان ديدنش. دوستاش رو بيارين باهاش حرف بزنن. فضايي رو كه دوست داره براش فراهم كنين. براش كتاب بخونين. ببينين چه موزيك هايي دوست داره همون ها رو براش بذارين. او بايد دوباره وابسته بشه. اين اتفاق باعث شده اون دلبستگي هاش رو فراموش كرده. تاكيد مي كنم هيچوقت تنهاش نذارين ...»
اما نمايش من ديگه آدم بشو نيستم به كارگرداني  مهدي محمدي داستان يك جنگ ناتمام است و دختر و پسري كه سعي مي كنند بمانند. داستان از زماني آغاز مي شود كه پسر رفته و دختر در حال خداحافظي با همه چيز است ...
در اين نمايش فاطمه سرلك و حميدرضا رحمتي بازي دارند.نمايش من ديگه آدم بشو نيستم هر روز به جز شنبه ها ساعت۳۰/۱۸ در تالار خانه خورشيد تئاتر شهر اجرا مي شود.نمايش خانه من اين جاست به كارگرداني مينا حبيلي نيز هر روز به جز شنبه ها ساعت ۱۸ در تالار كوچك (شماره  ۲) تئاتر شهر اجرا مي شود.
اين نمايش را علي پور عيسي نوشته است و شادي جليليان و سعيد چنگيزيان درآن ايفاي نقش مي كنند.
طراح صحنه نمايش محمود فتح نيا و طراح لباس آن پانته آ حبيلي است. طراح موسيقي و افكت اين نمايش سيامك بنازاده است.
خانه من اين جاست داستان زن و مردي است كه در زندگي مشترك خود داراي سوء تفاهمات بسيار بوده اند و در نهايت فاجعه اي را شكل داده  اند.
اجراي نمايش هي مرد گنده گريه نكن نوشته و كار جلال تهراني نيز از يكشنبه ۱۳ دي در تالار اصلي تئاتر شهر آغاز شد. اين نمايش هرروز به غير از شنبه ها ساعت ۱۸ در اين تالار بر روي صحنه مي رود.
اما دو تالار تئاتر مولوي نيز پس از مدتي ركود فعاليت جديد خود را از سر مي گيرند.
در تالار اصلي مولوي نمايش «سوگ مهر» نوشته حسن باستاني به كارگرداني حجت سيد عليخاني اجرا مي شود. در تالار كوچك مولوي نيز نمايش «غربت پلاك۱۳» نوشته و كار محمدرضا عطايي فر اجرا خواهد شد.
«دلاك باشي» به كارگرداني علي نقيبيان عنوان نمايشي است كه در تالار سنگلج اجرا مي شود، اين نمايش نيز همچون ديگر نمايش هاي اين تالار به شيوه آييني و سنتي اجرا مي شود. تالار هنر هم پذيراي نمايش «طلسم شهر جادو» نوشته گيتا داوودي به كارگرداني ناصر آويژه است كه نمايشي آموزشي درباره تغذيه است. ساعت اجراي اين نمايش كه ويژه گروه سني كودك اجرا مي شود ۴۵/۱۷ است.
اما وضعيت فروش نمايش ها؛ حرفه اي ها كاري از بابك محمدي با يك هفته اجرا گوي سبقت از تمام كارها ربود. اين نمايش با هشت اجرا در تالار قشقايي حدود سه ميليون و پانصد هزار تومان فروخته است.
نمايش «سه گانه و اينك» نوشته واتسلاوهاول و به كارگرداني سهراب سليمي، با ۲۲ اجرا در تالار چهارسو و با حضور ۱۰۱۲ تماشاگر كه ۵۳۵ نفر از آنها با كارت مهمان از نمايش ديدن كردند در حدود دو ميليون تومان فروش داشت.
«تياتر اجباري» نوشته و كار حسين كياني نيز بعد از سه اجرا در تالار قشقايي با ۲۱۳ تماشاگر و ۸۷ كارت مهمان در حدود ۲۵۰ هزار تومان فروخت.
«باغ وحش شيشه اي» نوشته تنسي ويليامز نيز با كارگرداني منوچهر هرسيني با چهار اجرا در تالار سايه بيش از ۲۵۰ هزار تومان فروش داشت.
از سوي ديگر «آواز قوي آنتوان چخوف» عنوان كاري از محمد رحمانيان است كه با چهار اجرا در تالار سايه و حضور ۴۱۵ تماشاگر و ۹۱ كارت مهمان تا امروز بيش از هشتصد هزار تومان فروش كرد.
«غول زنگي قلعه سنگباران» به كارگرداني شكرخدا گودرزي نيز با شش اجرا در تالار نو و ۱۴۴ تماشاگر كه ۴۶ نفر آنها با كارت مهمان از كار ديدن كردند در حدود دويست هزار تومان فروخت.
«تاحال شده شب امتحان...» به كارگرداني روح ا... صديقي نيز با ۱۴ اجرا در تالار خانه خورشيد و ۵۹۳ مهمان در حدود نهصد هزار تومان فروش داشت. اين نمايش هشتم دي به كار خود پايان داد.
«خوابگردها» هم عنوان نمايشي از محمد حاتمي است كه با ۱۸ اجرا در كارگاه نمايش و ۹۱۸ تماشاگر در حدود يك ميليون و دويست هزار تومان فروخت. اين نمايش نيز يازدهم اين ماه به كار خود پايان داد.
من ديگه آدم بشو نيستم به كارگرداني مهدي محمدي نيز با دو اجرا در خانه خورشيد و با ۱۵ تماشاگر بيست و دو هزار تومان فروخت.
اما نمايشنامه «بانوي عرق نعنا»  به كارگرداني ساره ارض پيما با يك اجرا در بخش نمايشنامه خواني دانشجويي عصري با نمايش با يازده تماشاگر دو هزار تومان فروخت.
«امروز دوستت دارم» نيز به كارگرداني مهدي ميرمحمدي با يك اجرا در بخش ويژه چخوف با ۴۵ تماشاگر دوازده هزار تومان فروش داشت.
«شب بخير ...» نيز به كارگرداني حسين محب اهري، با يك اجرا در بخش ويژه اكبر رادي با ۴۲ تماشاگر در حدود يازده هزار تومان فروش داشت.

بهنام صداقت
«آفتاب تابان» عنوان تازه ترين برنامه موزه هنرهاي معاصر تهران است كه اختصاص به هنر معاصر ژاپن دارد به اين انگيزه نگاهي داريم به هنر معاصر ژاپن.

پيروي از كليشه هاي رايج، پايبندي به نظم و انضباط گروهي، تصاويري متعلق به ذايقه هاي خاص و عدم بهره گيري از طنز در خلق آثار هنري براي مد ت هاي مديدي به عنوان عناصري آشكار در هنر ژاپني نام برده مي شدند.
اما اگرچه كليشه ها، بناي فرهنگي ژاپن را طي قرن ها تشكيل مي دادند، پس از جنگ جهاني دوم و به خصوص طي دو دهه گذشته هنرمندان نوگراي اين كشور چنان به سنت شكني و گريز از كليشه ها و خلق آثار متفاوت روي آوردند كه اكنون حتي بدبين ترين مردم هم نمي توانند آثار مدرن ژاپني در هنر نقاشي، مجسمه سازي، هنر مفهومي و هنر چيدمان را كليشه اي و تكراري بدانند (هر چند عناصر ژاپني در اكثر اين آثار ديده مي شود.)
هنرمندان نوگراي ژاپني با قطع ارتباط خود از هنر سنتي و كلاسيك ژاپن و همين طور عدم استفاده از اصول هنر غربي به جز در موارد محدود و فقط با استفاده از عناصر ساده شده بصري كه پيش از اين براي غربي ها شناخته شده بود اكنون موفق به خلق آثاري شده اند كه نه تنها در نوع خود بي نظير و شاهكار محسوب مي شوند كه در تاريخ هنر نيز قطعاً جايگاهي متفاوت از ديگر شاخه هاي هنر و هنر مفهومي خواهند يافت.هنر چيدمان ژاپن كه بيش از ۲۰ سال است در اقصا  نقاط جهان به نمايش گذاشته مي شود و هنرمنداني كه به اين شاخه از هنر روي آورده اند با نگاهي عميق و روانكاوانه به ابعاد پيچيده زندگي انسان معاصر به خصوص در ژاپن صنعتي شده و تكنولوژي زده، يك قدم از هنرمندان مفهومي و ديگر شاخه هاي هنر مدرن فراتر رفته اند.
اكثر هنرمندان جوان ژاپني براي آثار خود تجزيه و تحليل هايي پيچيده، متفاوت و گاه شگفت انگيز دارند. آنها اگرچه مثل هنرمندان قديمي تر اين كشور همچنان به  سختي از طنز و شوخي در آثارشان بهره مي جويند و به ظاهر از همان نظام اجتماعي به هم فشرده ژاپني پيروي مي كنند اما در حقيقت به شكلي سيال و قابل تغيير از هنر دست يافته اند كه در هر فرهنگي مي تواند به گونه اي تفسير شود و اين مسئله باعث شده تا هنر معاصر ژاپن از هنر سنتي اين كشور كه بدون ترديد قابل ترجمه به فرهنگ هاي ديگر نبود جدا شود و بيش از پيش در كشورهاي ديگر مورد استقبال قرار گيرد تا آن جا كه تعداد نمايشگاه هاي برپا شده از آثار هنري هنرمندان جوان ژاپني در جهان قابل مقايسه با هيچ كجاي ديگر نيست و به طور مثال در استراليا اكثر گالري هاي بزرگ و موزه هاي معتبر سالي چند نمايشگاه از آثار مفهومي، چيدمان، نقاشي و مجسمه هاي ژاپني برگزار مي كنند كه نظرات موافق و مخالف فراواني را به دنبال دارد.تفسير آثار مدرن ژاپني بسيار دشوار است و همان طور كه بزرگترين معماي زندگي تاريخ نويسان ترجمه اعمال به كلمات است شايد پيچيده ترين مشكل منتقدان هنري در عصر حاضر ترجمه ذهنيت به كلمه باشد. آثار مفهومي و ذهني هريك گوياي مقصودي خاص و مشخصي اند اما در قالب كلمات نمي گنجند.در عين حال شايد دوران ما يكي از مهيج ترين و جذاب ترين دوران  هاي بشري براي ترجمه و تفسير آثار متنوع هنري است. اكنون سال هاست كه احساس مي شود درباره هنر معاصر ژاپن بايد با زباني صريح و بي پرده صحبت شود و اين به اين منظور است كه نمي توان بدون ريشه يابي تحولات اين كشور به زباني دست يافت كه براي عموم قابل درك باشد و تا آن جا كه در مجلات و مطبوعات هنري جهان درج شده است اكثر مقالات و ترجمه و تفسيرهاي آثار مدرن ژاپني پيچيده، بغرنج و غيرقابل فهم بوده اند چرا كه منتقدان فقط روي اثري خاص يا نمايشگاهي مشخص نظر داشته اند با اشاره اي مختصر به كمي دورتر يعني حدود ۱۰۰ سال پيش روشن مي شود كه آميزش فرهنگ ژاپن با فرهنگ اروپا ـ آمريكايي ريشه هاي تحولات هنري در عصر مدرن ژاپن را ساخته اند. هنرمندان ژاپني كه در نيم قرن اول قرن ۲۰ به دليل قدرت امپراطوري و ديكتاتوريسم در ژاپن اجازه تغيير مسير و گرايش به سبك هاي انتزاعي را نداشتند پس از جنگ جهاني دوم به  يك باره تغيير مسير دادند و همپاي هنرمندان ديگر نقاط جهان به تغيير سبك و تجربه كردن شيوه هاي جديد پرداختند و اين همان چيزيست كه بسياري از اروپايي ها در ابتدا تصور مي كردند كپي برداري محض است.
اما نگاه يا كپي برداري هرچه بود ريشه هايش عميق تر از آن بود كه به نظر مي رسيد و تحولات هنري ژاپن در دهه ۸۰ و همزمان با شكوفايي اقتصادي اين كشور (تا پيش از نزول مجدد آن طي چند سال اخير) به ناگهان هنرمندان نوگراي ژاپني خط خود را از همتايان غربي خود چنان جدا كردند كه عجيب نيست اگر به زودي شاهد سبكي در هنر به نام هنر مفهومي و چيدمان ژاپني باشيم.
به هرحال پرداختن به هنر مدرن ژاپني نبايد به صورت ارايه مدرك شفاهي و تجزيه و تحليل هاي وابسته به شرايط روز انجام شود بلكه بايد با ريشه يابي دقيق تحولات صنعتي و اجتماعي اين كشور همراه باشد در عين حال كه فرديت هنرمندان نيز ناديده گرفته نشود.هر هنرمند نوگرايي در ژاپن جزيي از مجموعه به هم پيوسته مردمي است كه طي ۵۰ سال اخير ژاپن را مثل سفينه اي بزرگ پيش برده اند و از ديگر نقاط جهان متمايز كرده اند و همين طور هر هنرمند نوگرايي در ژاپن فردي مستقل است كه با ديدگاه هاي شخصي و خصوصي خود اقدام به خلق آثاري مي كند كه مي تواند به طور مستقل در هر نقطه اي از جهان به نمايش درآيد و اين دو موضوع چنان با هم گره خورده است كه نمي توان بدون توجه به يكي ديگري را مورد بررسي قرار داد و به نتايج مطلوب رسيد.
در نهايت ژاپن امروزي اگرچه بيش از تمام نقاط ديگر دنيا ارتباط خود را با گذشته اش قطع كرده است و اگرچه كليشه هاي قديمي در اين كشور بيش از هركجاي ديگر به فراموشي سپرده مي شوند اما هنر مدرن اين كشور همچنان حاوي نشانه هايي است كه خودآگاه يا ناخودآگاه مخاطب را به عمق تاريخ پيچيده و غامض هنري ژاپن مي كشاند و از دوران ادو تا به امروز را به شكلي مدرن و متفاوت بررسي و تحليل مي كند بدون آن كه بتوان گفت از كليشه هاي سنتي و كلاسيك بهره مي جويد.

دوران ادو: به دوراني ۲۵۰ ساله از تاريخ هنر ژاپن، «ادو» اطلاق مي شود.ادو يا توكيو در واقع مركز تجمع هنرمندان ژاپني و به ويژه هنرمندان قانون گريز اين كشور بوده است.

جواد قادري
۱
كمتر از يك ماه به آغاز جشنواره فيلم فجر باقي مانده است. تمام سينماي ايران در تب و تاب جشنواره قرار گرفته  اند و تلاش جدي براي رساندن فليم ها به جشنواره آغاز شده است. آنگونه كه گفته مي شود حدود ۸۰ فيلم براي شركت در جشنواره اعلام آمادگي كرده  اند و تقاضاي شركت در جشنواره را دارند. اگر چه هنوز نام اين آثار به طور رسمي اعلام نشده ولي گفته مي شود نام چند فيلم مطرح امسال در بين آنها خالي است. به هرحال اين گونه مسايل نمك جشنواره فجر است و باعث جذابيت آن مي شود.
۲
گفته مي شود مهم ترين اثري كه جايش در جشنواره خالي خواهد بود «حكم» مسعود كيميايي است. فيلمي كه در مقاطع مختلف صحبت هايي مبني بر رسيدن و يا نرسيدن آن به جشنواره زده شده ولي گويا با پرنشدن فرم شركت در جشنواره، عدم حضور فيلم در اين رويداد هنري قطعي شده باشد. هر چند كه جعفر پناهي مدتي است كه تدوين فيلم را شروع كرده و در حال چسباندن تكه   هاي حكم به يكديگر است.
۳
بهمن فرمان آرا هم با اين كه اين روزها سخت در تلاش است تا «يك بوسه كوچولو» براي نمايش در جشنواره آماده شود، اما او اعلام كرده به نفع جوانان، در بخش مسابقه شركت نخواهد كرد. فيلمبرداري يك بوسه كوچولو طي اين هفته در تهران به پايان مي  رسد و عباس گنجوي همچنان با دقت و سرعت در حال تدوين فيلم است. اگر فيلم فرمان آرا هم به جشنواره نرسد آن   وقت
بيست و سومين جشنواره بين المللي فيلم فجر از كارگردانان نسل اول خالي خواهد شد.
۴
امسال تعداد قابل توجهي فيلم براي شركت در جشنواره اعلام آمادگي كرده  اند كه در اين ميان حضور پر رنگ فيلم اولي ها بسيار چشمگير است. اگر به فيلم  هاي توليد شده طي اواخر سال ۸۲ و سال ۸۳ نگاه كنيم تنها نام هاي زير به چشممان خواهد خورد.
«همه ما خوبيم » ساخته بيژن ميرباقري،«از دور دست» به كارگرداني رامين محسني، «اسپاگتي در هشت دقيقه» ساخته رامبد جوان، «جزيره آهني» به كارگرداني محمد رسول اف، «يك شب» ساخته نيكي كريمي، «ازدواج به سبك ايراني» ساخته حسن فتحي، «دم صبح» به كارگرداني حميد رحمانيان، «بهار خزر» به كارگرداني علي رفيعي، «مرثيه برف» ساخته جميل رستمي، «غروب شد بيا» به كارگرداني انسيه شاه حسيني و ...
شايد غير قابل پيش بيني ترين بخش جشنواره ديدن دست پخت همين فيلم اولي ها باشد. فيلم هايي كه بدون هيچ    گونه پيش زمينه اي مي توانند يك شاهكار باشند و آدم را به آينده سازنده شان اميدوار كنند. آيا امسال هم چهره   هاي جديد سينمايي كشف خواهند شد؟
۵
امسال تعداد فيلم هايي كه در فاصله چند هفته ايي مانده به جشنواره، در مرحله فيلمبرداري به سر  مي برند بسيار زياد است. به غير از حكم (مسعود كيميايي) و يك بوسه كوچولو (بهمن فرمان آرا) هم اكنون آثاري مانند نفستو حبس كن (سامان مقدم)، نيلوفرهاي آبي (مهدي صباغ زاده)، اسپاگتي در هشت دقيقه (رامبد جوان)، از دور دست (رامين محسني)، صبحي ديگر (ناصررفايي)، مواجهه (سعيد ابراهيمي فر)، زمستان است (رفيع پيتز)، فرزند صبح (بهروز افخمي)، شاعر زباله  ها (محمد احمدي)، به آهستگي (مازيار ميري)، عروس فراري (بهرام كاظمي)، جايي در دوردست (خسرو معصومي) و ... در مرحله فيلمبرداري قرار دارند و به زودي فيلمبرداري آثاري مانند هوو (عليرضا داوودنژاد) باغ فردوس پنج بعدازظهر (سيامك شايقي)، اين ترانه عاشقانه نيست (رحمان رضايي) و ... آغاز مي شود. يك زمستان گرم براي توليد سينماي ايران.
۶
تا هفته آينده جزييات بيشتري در مورد جشنواره اعلام خواهد شد و وضعيت فيلم ها تا حدود زيادي روشن خواهد شد. پس يك هفته صبر كنيد تا چيز بيشتري نصيبتان شود.
۷
از بحث جشنواره كه بگذريم، وضعيت اكران و فروش فيلم ها در مقطع فعلي چندان رضايت بخش نيست. البته اين موضوع با توجه به آثار روي پرده و نيز موقعيت زماني تاحدودي توجيه پذير است. خوابگاه دختران با اين كه از سينماهاي گروه برداشته شده اما هنوز هم فروش خوبي دارد و توانسته از مرز ۳۰۰ ميليون تومان عبور كند. دوئل هم در سراشيبي فروش قرار گرفته و ديگر تيزرهاي جديد هم به كارش نمي  آيد. قدمگاه با فروش خوبش چند سينماي ديگر را هم از آن خود كرد و كسي به ديدن تارا و تب توت فرنگي نمي رود، كه البته چندان جاي تعجب ندارد.

سينماي ايران
فروش فيلم ها در سينماهاي تهران تا تاريخ ۱۴ دي
توضيح: هفته گذشته اكران فيلم «رسم عاشق كشي» ساخته خسرو معصومي به جاي «خوابگاه دختران» در گروه سينمايي عصرجديد آغاز شد. از روز چهار شنبه هم فيلم «وعده ديدار» به كارگرداني جمال شورجه با يك هفته تاخير به جاي «بله برون» در گروه سينمايي قدس روي پرده رفت. رسم عاشق كشي آنگونه كه انتظار مي رفته نتوانسته در جذب مخاطب موفق عمل كند كه شايد اين امر به عدم برخورداري از جاذبه هاي تجاري فيلم مربوط شود. اكران خوابگاه دختران هم همچنان در سينماهاي آزاد ادامه دارد و اين فيلم با در اختيار داشتن حدود ۲۰ سالن همچنان پرمخاطب ترين فيلم روز است. فيلم «قدمگاه» ساخته محمد مهدي عسگرپور هم با اين كه تنها در چهار سينما در حال اكران است اما فروش خوبي دارد و توانسته در جذب مخاطب موفق عمل كند.
سينماي جهان
فروش فيلم ها در سينماهاي ايالات متحده تا تاريخ ۳ ژانويه
توضيح: در اولين هفته سال نو هيچ فيلم جديدي روي پرده نرفت و همان فيلم هاي هفته گذشته با چند تغيير در صدر فيلم هاي پرفروش سينماهاي آمريكاي شمالي و كانادا قرار گرفتند.«ملاقات با خانواده فوكرها» اين هفته هم با فروش فوق العاده اش در صدر جدول ايستاد. اين فيلم در دومين هفته اكرانش در ۳۵۲۴ سينما ۴۳ ميليون دلار فروخت تا با مجموع فروش ۱۶۳ ميليون دلار صدر جدول را از آن خود كند.سلسله حوادث ناگوار لموني اسنيكت در سومين هفته نمايش اش ۳۶۲۳ سينما ۱۴ ميليون دلار فروخت و در جاي دوم قرار گرفت. خلبان اسكورسيزي در سومين هفته اكرانش توانست يك پله صعود كند و با فروش ۱۳ ميليون دلاري اش در جاي سوم بايستد.آلبرت چاقه در دومين هفته اكران با كاهش شديد تماشاگر روبه رو شد و با ۱۰ ميليون دلار فروش در جاي چهارم قرار گرفت.دوازده يار اوشن هم ۹ ميليون دلار فروخت تا با مجموع ۱۰۶ ميليون دلار فروش در جاي پنجم بايستد.
فروش نمايش تالارهاي تهران تا تاريخ ۱۲ دي
توضيح: نمايشنامه هاي «بانوي عرق نعنا» به كارگرداني ساره ارض پيما در بخش نمايشنامه خواني دانشجويي عصري با نمايش، «امروز دوستت دارم» به كارگرداني مهدي ميرمحمدي در بخش ويژه چخوف و «شب بخير ...» به كارگرداني حسين محب اهري در بخش ويژه اكبر رادي رو خواني شدند.