خودروهايي مانند فولكس قورباغه اي و فورد مدل تي با بيشترين سال توليد و مردمي بودن اسطوره اند. آيا پيكان هم اسطوره مي شود؟ ظاهرا مسوولا ن با اصرار در توليد، دوست دارند پهلوانشان زنده باشد. نه اسطوره!
آيا پيكان يك خودرو ملي و ايراني است؟ شايد از اسم كاملا  ايراني آن كه يادآور پيكان تيزپروازي كه آرش كمانگير از چله كمانش رها كرد و مرز ايرانيان را اعتلا  داد يا آرم ارابه شركت ايران خودرو يا همان ايران ناسيونال سابق بتوان با اطمينان گفت: آري، ولي آيا اين كافي است؟
پيكان در ابتدا خودرو غريبه اي بود كه برادران خيامي در سال 1345 با به دست آوردن مجوز ساخت خودرو سواري 4سيلندر از شركت تالبوت انگليسي، آن را در بين اتومبيل هاي مدرن شركت هاي معظم بنز، بي .ا.و، فولكس، اپل، شورلت، فورد، دوج و تويوتا به مردم ايران عرضه كرد و از همان ابتدا آن را خودرو ملي نامگذاري كرد چرا كه روياي هر ايراني يك پيكان را با قيمت 15 هزار توماني آن دست يافتني مي  ديد.
در سالهاي دهه 50، پيكان در 6 مدل دولوكس، وانت، كار، جوانان، تاكسي و اتوماتيك خودرويي براي سليقه هاي مختلف بود و در كمتر از 10 سال، تيراژ خود را از 6 هزار دستگاه به 112 هزار دستگاه افزايش داد و جاي خود را در بين قشر كارمند و حقوق بگير باز كرد، چرا كه مي شد آن را به راحتي و به صورت اقساط خريد.
تا سال 1364 كه قرارداد ايران خودرو با شركت تالبوت انگليس قطعي شد، تمام قطعات يدكي اصلي پيكان در شهر كاونتري انگلستان توليد و به ايران حمل مي شد و خودرو ملي ايران در واقع محصولي بود كه فقط در ايران مونتاژ مي شد و از اين حيث خودرو ملي ما پس از 18 سال هنوز بالغ نشده و همان نوزاد نارسي بود كه مي بايست در دستگاه انكوباتور نگهداري مي شد و به قول آن تكيه كلا م معروف سريال دايي جان ناپلئون؛ كار، كار انگليسي ها بود. پيكان پس از سال 64 كم كم به عنوان اصلي ترين خودرو سواري كشور مورد توجه خاصي قرار گرفت و پروژه ساخت قطعات يدكي و بومي كردن تكنولوژي آن در سرلوحه كار وزارت صنايع سنگين وقت قرار گرفت. اگر چه در دوران اوج جنگ، شايد نتوان گفت كه اين پروژه افتادن از چاله به چاه بود، زيرا در آن سالها تكنولوژي، پيكان كم كم از رده خارج و شركت هاي معتبر خودروسازي با پيشرفت تكنولوژي خودروهاي جديدي مي ساختند كه اگر براي ما آن زمان مقدور بود كه با آن شركت ها قرارداد جديدي براي توليد خودرو ملي كشور منعقد مي كرديم، امروز قطعا پس از 38سال از توقف توليد پيكان خوشحال نبوديم.
بنابراين بي انصافي نيست اگر بگوييم پيكان از دهه 80 ميلا دي يك خودرو معيوب و عقب مانده محسوب مي شد.
پيكان كه پس از ساخته شدن صد درصد قطعاتش در داخل كشور به اصطلا ح توليد مي شد. از همان هنگام تحويل در انبار مركزي ايران خودرو با مشكلا ت كيفي و ساختاري مواجه بود. حتي گاهي هنوز چند كيلومتر نرفته بايد آن را تا مقصد مشتري، با وسيله ديگري حمل مي كردند و اين موضوع كم كم معضلي شد كه حتي فرياد را از نهاد مديران صنعتي كشور بلند كرد. پيكان براي ادامه حيات در آستانه قرن بيست و يكم بايد تغييراتي مي كرد، بنابراين طراحان ايران خودرو با تغييرات اندكي در فضاي داخلي آن و انژكتوري كردن موتور يكهزار و 600 سي سي آن به اصطلا ح سعي كردند اين خودرو را روزآمد كنند ولي اين كارها در واقع كوبيدن آب در هاون بود.
و اما اين كه مي گويند پيكان مثل سكه است و هر وقت بخواهي پول است و تعميركارش همه جا هست و مرغ عزا و عروسي است و حداقل يك ميليون نفر بابت توليد و تردد آن مشغول به كار هستند، هيچ امتيازي براي پيكان محسوب نمي  شود چرا كه اگر به جاي آن مثلا  بنز، بي .ام.و يا ... در ايران توليد مي شد، بالا خره پس از 30سال به چنين موقعيت فراگيري در ايران دست مي يافت.
با توليد خودرو جمع و جور و مدرنتر پرايد در شركت سايپا و با قيمت قابل رقابتي كه با پيكان داشت، ديگر حتي قيمت ارزان پيكان خريداران آن را راضي نمي كرد، در آستانه قرن 21 يك خودرو بايد حداقلي از امكانات رفاهي مثل كولر، شيشه هاي اتوماتيك، صندلي هاي راحت و حداقلي از تكنولوژي آيروديناميك و كاهش ضريب مقاومت در برابر هوا و مصرف سوخت را دارا مي بود، اما با تمام تلا شي كه صورت گرفت به دليل برخي عقب ماندگي  هاي ساختاري پيكان حتي در سال 2004 ميلا دي كه شركت هاي معتبري شامل بنز، تويوتا و فورد براي كاهش ضريب مقاومت در برابر هوا روي يك هزارم درصد رقابت مي كردند، ضريب مقاومت هواي پيكان بدون اينكه كوچكترين انگيزه اي براي كاهش آن در مديران وجود داشته باشد، همچنان 7/2 بود و به قول يكي از مهندسان جوان ايران خودرو اين موضوع باعث شرم صنعت خودرو ايران است كه اصلي ترين خودرو مردم ايران با تيراژ توليد سالا نه 300هزار دستگاه هنوز فاقد كولر بوده و مصرف بنزين آن در هر 100 كيلومتر پيمايش 14/7ليتر يا بيش از 3 برابر استاندارد جهاني است و سرانجام طي يكي دو سال گذشته كه كشور با بحران جدي افزايش مصرف بنزين روبه رو شد كه اصلي ترين دليل آن همواره پايين بودن كيفيت خودرو داخلي عنوان شده است. اين موضوع باعث شد تا بالا خره وزارت نفت در يك اقدام عجيب اعلا م كند كه حاضر است با خريد تمامي توليدات پيكان، آنها را در انبار كارخانه پرس و به عنوان آهن قراضه به ذوب آهن بفروشد. زيرا اين كار با توجه به مصرف بالا ي سوخت اين اتومبيل و يارانه اي كه بابت آن پرداخت مي شود، داراي توجيه اقتصادي بود.
هرچند اين موضوع به مثابه تمامي طعنه هايي كه در مورد پيكان زده مي شود در ابتدا جدي تلقي نشد و حتي بعضي به آن خنديدند ولي اين پيشنهاد سرانجام با امضاي قراردادي 300ميليون دلا ري كه در ايام برگزاري پنجمين نمايشگاه خودرو تهران بين بيژن نامدار زنگنه و اسحاق جهانگيري به امضا رسيد، به شكل ديگري اجرا شد.
قراردادي كه اجرايي شدن آن مرتب به تعويق مي افتد تا لا بد پيكان بيشتري به بازار ايران سرازير شود.
اين در شرايطي است كه شركت معظم سازنده در آخرين اطلا عيه وعده داده اواسط ارديبهشت پيكان به تاريخ خواهد پيوست...
وعده اي كه خوبان هنوز به آن وفا نكرده اند.

آناهيتا دروديان-طبق معمول همه جا خلوت است و ماموري در كار نيست؛ هدف هم در ديدرس... شليك! مرگ به سراغ يكي ديگر از حيوانات منطقه حفاظت شده آمد، اما اين بار بخت، شكارچي را ياري نمي كند چون از دور عده اي به او نزديك مي شوند. مسلح نيستند، اما حضورشان شكارچي را مي ترساند. راهي براي گريختن؛ باز هم شليك و فرار.
شنيدن خبر تير خوردن و زخمي شدن ماموران سازمان حفاظت محيط زيست تازه نيست. شايد آخرين قرباني اين قبيل حوادث در سال گذشته رئيس منطقه حفاظت شده مراكان باشد، در آذربايجان غربي. اين حادثه در 11 اسفندماه سال 83 رخ داد؛ زماني كه رئيس اين منطقه - آقازاده - به همراه دو نفر از همكارانش راهي گشت حفاظتي شد، غافل از اينكه ممكن است اين بار خودش طعمه شكارچيان قاچاق شود.
نابرابري مهمات
هنگام رويارويي با شكارچيان تعداد افراد هر دو جبهه برابر بود؛ 3 به 3، ولي ماموران محيط زيست اسلحه كمتري داشتند. اين بود كه با عقب نشيني ترجيح دادند درگيري با كمك ماموران نيروي انتظامي رفع شود. آقازاده جزئيات بيشتر ماجرا را چنين توضيح مي دهد: بعد از مدتي 5 نفر با يك خودرو براي كمك به ما اعزام شدند و 3 نفر براي دستگيري متخلفان همراهمان آمدند، اما پياده روي و كوهپيمايي برايشان مشكل بود. در نتيجه فقط تا ميانه راه ما را همراهي كردند و سرانجام مجبور شديم باز هم به تنهايي دنبالشان برويم. برف همه جا را سفيد كرده بود و رفت و آمد در منطقه دشوار. قطع شدن بي سيم هم به مشكلا تمان اضافه شد.
بالا خره با متخلفان مواجه شديم. يكي از افراد مسلح به ما گفت: اگر كمي جلوتر بياييد شليك مي كنم. من هم پاسخ دادم اگر قرار بر تيراندازي باشد، ما بايد اين كار را انجام دهيم. بعد شروع به تيراندازي كرد. حدود 10-15 متر با ما فاصله داشت.
۲تير به بالا  و پايين زانوي آقازاده اصابت كرد و تعدادي تركش هم در بدنش فرو رفت. مامور ديگر سازمان زخمي شده بود و سومي كهولت سن داشت. با وجود اينكه من و همكارم زخمي بوديم متخلفان را دنبال كرده و سرانجام توانستيم يكي از آنها را دستگير كنيم. سپس او را به پاسگاه نيروي انتظامي تحويل داديم.
۲ شكارچي ديگر كه موفق شدند فرار كنند از افراد محلي همان منطقه بودند و آنها هم دستگير شدند؛ در خانه شخصي كه در بازداشت نيروي انتظامي بود. حالا  اين افراد به قيد ضمانت آزاد هستند تا دادگاه به وضعيت آنها رسيدگي كند. بدين ترتيب بر پرونده قطور مجروحان و مصدومان حوادث رويارويي با شكارچيان قاچاق صفحاتي افزوده شد.
كمبودها و مشكلا ت
يكي از مشكلا ت حفاظت از مناطق تحت حفاظت سازمان، كمبود نيروهاي كارآزموده و مسلح است.
از سال 69 به بعد آمار وحوش را بالا  برديم، اما با وجود اين وضعيت چشم انداز اميدوار كننده اي نيست. تعداد محيط بانان منطقه كم است و بايد افزايش يابد. در كنار آن توجه به تبليغات زيست محيطي هم اهميت دارد. اين است كه آقازاده مي گويد: حيوانات اين منطقه را حتي از بچه هايم بيشتر دوست دارم. شكار غيرمجاز ضربه به هستي و نيستي ماست. ما براي حفاظت از اين مناطق از جان و دل مايه مي گذاريم و به حمايت نياز داريم. هر سال سازمان به ما وعده مي دهد كه سربازان محيط بان را براي كمك به حفاظت منطقه اعزام مي كند، اما از تحقق اين وعده ها خبري نيست! در حال حاضر وسعت منطقه حفاظت شده مراكان يكصدهزار هكتار برآورد شده و ما 25 نفر نيرو داريم كه 16 نفرشان مسلح هستند و 7-8 نفر آنها به سن بازنشستگي رسيده اند. به نيروهاي جوان و كارآمد نياز داريم. به گفته افشين كرمي رئيس بخش اجرايي اداره كل نظارت و بازرسي سازمان حفاظت محيط زيست، در سطح كشور در هر 20-30 هزار هكتار تقريبا يك مامور داريم كه با توجه به شرايط فعلي رقم مناسبي نيست.
معمولا  استخدام محيط بانان از افرادي است كه داراي مدرك فوق ديپلم دانشگاهي باشند. اين افراد در مدت كوتاهي آموزش مي بينند و بعد وارد منطقه مي شوند، اما اين كار سخت و دشوار وادارشان مي كند به هر دري بزنند تا جذب يكي از ادارات محيط زيست شوند. هرچه باشد پشت ميز نشستن خيلي ساده تر از بيابانگردي و كوهپيمايي است.
نيروهاي محيط بان كه در گارد اجرايي سازمان وارد مي شوند، شبه نظامي هستند كه بايد كارآزموده و ورزيده باشند. بدين منظور آموزش هايي در اين زمينه انجام مي شود كه كافي نيست. بهتر است براي استخدام محيط بان از افرادي استفاده شود كه در حاشيه مناطق هستند، يا فرزندان خود محيط بانان؛ چون معمولا  اين افراد از كودكي با پدرانشان در طبيعت بوده اند.

سيمون اوستروسكي غزال ايراني بعد از آنكه عملا  در اواسط قرن بيستم در دشت هاي آذربايجان ناپديد شد، هم اينك با خطر انقراض روبه رو است و كارشناسان خواهان بسيج عمومي براي نجات اين گونه آهو و حمايت از آن در مقابل اكتشافات نفتي هستند.
هزاران غزال ايراني كه غزال جيران نيز خوانده مي شوند، يك قرن پيش در دشت هاي درياي خزر تا گرجستان زندگي مي كردند، اما شكار بي رويه آنها و توسعه كشاورزي و صنعتي به طور رقت انگيزي شمار آنها را به حدود 100راس در دهه 60 ميلا دي كاهش داد.
حدود 5هزار غزال ايراني هم اينك در آذربايجان وجود دارد كه اغلب آنها در پارك ملي شيروان در سواحل درياي خزر به سر مي برند و از زاد و ولد معدود غزال هاي ايراني باقيمانده در دهه 60 به وجود آمده اند.
اما به علت تعداد كم اين غزال ها بسياري از اين حيوانات هم خون و هم خانواده با هم زاد و ولد كرده اند و به همين خاطر بخت بقاي اينگونه حيواني كاهش يافته است، چرا كه به گفته كارشناسان گوناگوني ژنتيك كم و محدود، حيوانات را در مقابل بيماري ها آسيب پذير مي كند. مدافعان محيط زيست اميدوار هستند اين غزال ها را به ساير مناطق درياي خزر در غرب آذربايجان منتقل كنند، چون در اين منطقه نيز شمار كوچكي از غزال هاي ايراني وجود دارند.
دانشمندان اميدوار هستند با تركيب و زاد و ولد اين 2 گروه غزال با هم، گوناگوني ژنتيك غزال ها بيشتر شود. يك فعال سازمان جهاني حمايت از طبيعت مي گويد: در حالت آرماني مي توان دالا ني را در دو سوي آذربايجان ايجاد كرد تا غزال ها خودشان جابه جا شوند و از يك سو به سوي ديگر حركت كنند. اما اكتشاف نفت در پارك شيروان توسط يك شركت چينيآذربايجاني نيز بقاي اين حيوان را به خطر انداخته است. گروه نفتي سايلا ن مركب از شركت هاي دولتي نفت چين و آذربايجان روزانه 170 تن نفت در پارك ملي توليد مي كند.
فعال سازمان جهاني حمايت از طبيعت مي افزايد بخشي از چراگاه هاي غزال ها بر اثر نشت نفت آلوده شده يا از ماشين هاي مربوط به تاسيسات نفتي آسيب ديده است.

آلودگي خاك هم اضافه شد
آلودگي شهر تهران به حدي است كه كاهش آن همكاري همه مراكز علمي را مي طلبد. قرار است براي تعيين ميزان آلودگي خاك شهر تهران، يكي از دانشگاه هاي آلمان با ما همكاري كند، نتايج آن هم تا اواسط تابستان امسال مشخص خواهد شد. سپس بايد منتظر شنيدن خبري از عمليات پاكسازي و جا به جايي خاك هاي آلوده باشيم كه در مرحله بعدي اجرا مي شود.
پيش بيني شده كه تا دو ماه آينده نيز فهرستي از سموم و آفت كش هاي خطرناك تهيه و اقداماتي براي از بين بردن آنها صورت مي گيرد.
صندوق ملي محيط زيست
شايد تدوين صندوق ملي محيط زيست براي تعليل آلا ينده هاي محيط زيست اقدام موثري باشد. دستور رئيس سازمان محيط زيست هم مبني بر اين است كه تدوين اساسنامه اين صندوق به معاونت محيط زيست، انساني سپرده شود. اميدواريم با استفاده از كمك هاي مالي آن برخي از مشكلا ت محيط زيست برطرف شود.
به گفته معاون انساني سازمان حفاظت محيط زيست، منابع مورد نياز اين صندوق از طريق كمك هاي بخش غير دولتي، داخلي و خارجي تامين مي شود.
از راه رسيدند
امسال به خاطر سرماي فروردين ماه بازگشت پرندگان مهاجر طولا ني تر شده به نحوي كه در سالهاي گذشته در همين زمان بايد مجموعه مناطق تحت مديريت خالي از مهاجران مي بود كه اتفاق موردنظر در دهه اخير بي سابقه بوده است.
هر سال مهاجرت پرندگان به گيلا ن از اواسط تابستان با ورود خوتكاهاي پرسفيد و اگراس ها شروع شده و با شروع فصل سرما و ورود مرغابي ماتان، غازها و غازنماها و قوها تركيب گونه اي آن به اوج مي رسد. بازگشت پرندگان مهاجر به گيلا ن درحال حاضردر حال اجراست. اين مهاجران بعد از مدتي استراحت و تغذيه به مناطق شمالي براي زادآوري به زيستگاه هاي اصلي خود بازمي گردند.
يك ميليون ميهمان در سال 83 وارد گيلا ن شده اند، البته با احتساب پرندگان آبزي و كنار آبزي. مهاجرت پرندگان تاثير عميقي بر اكولو ژي منطقه و زنجيره هاي غذايي آن دارد. بسياري از پرندگان در طول سال هم، از غذاي گياهي و هم غذاي جانوري تغذيه مي كنند و از اين طريق نقش موثري در كنترل جمعيت جانوران و گياهان سطح پايين تر از خود دارند.
كشف 3گونه پرنده جديد
واحد مركزي خبر - سرپرست گروه متخصصان پرنده شناسي سازمان حفاظت محيط زيست گفت: 3گونه پرنده جديد در استان هاي گلستان، مازندران و هرمزگان شناسايي شدند.
حميد اميني با اشاره به اينكه تاكنون 514 گونه پرنده در كشور شناسايي و سرشماري شده است، افزود: اين 3گونه پرنده جديد شامل پرستوي دريايي و كاكايي از راسته آبچليك سانان و سسك از راسته گنجشك سانان است. پرستوي دريايي در تالا ب ايمر نزديك شهر گنبد در استان گلستان، كاكايي در سواحل درياي خزر استان مازندران و سسك در 50 كيلومتري شرق جاسك در استان هرمزگان مشاهده شده است. نكته اين است كه گرچه كارشناسان معتقدند پرنده سسك در سطح جهان وجود دارد، ولي محدوده هاي تخمگذاري و مسيرهاي زمستان گذراني اين پرنده به خوبي مشخص نشده بود.
گفتني است محدوده زيستي پرستوي دريايي شرق پاكستان تا جنوب هند و شرق نپال تا شمال غربي چين و دلتاي مكونگ است و تاكنون اين پرنده در خاورميانه ديده نشده بود.
مصوبه مهم
نمايندگان مجلس شوراي اسلا مي هفته گذشته كليات لا يحه نحوه جبران زحمات و خسارات كاركنان سازمان حفاظت محيط زيست در ارتباط با جرايم زيست محيطي را تصويب كردند. در صورت تصويب نهايي اين لا يحه سازمان حفاظت محيط زيست اجازه مي يابد از محل اعتباراتي كه همه ساله در بودجه هزينه اي اين سازمان پيش بيني مي شود، مبالغي را براي جبران زحمات و خسارات كاركنان خود اختصاص دهد. حق كشف، خسارت، ديه و كمك به ماموران و متصدياني كه در زمينه كشف و تعقيب جرايم زيست محيطي و جلوگيري از منابع آلا ينده و مخرب محيط زيست فعاليت مي كنند، از جمله اقداماتي است كه سازمان حفاظت محيط زيست مي تواند براي جبران زحمات و خسارات كاركنان خود در نظر بگيرد.

حميد ذاكري  -برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد UNEP، طي برنامه اي به تعدادي از كشورها و افراد جايزه قهرمان زمين را اهدا كرد. در اين ميان، چين جايزه ويژه اي را در افتتاحيه اين برنامه در نايروبي (پايتخت كنيا) از آن خود ساخت. اين جايزه به ژوكيانگ، رئيس افتخاري فدراسيون جوانان تمام كشور چين و رهبر برنامه حفاظت محيط زيست رودخانه مادر كه 300 ميليون جوان چيني در آن عضويت دارند، داده شد.
برنامه حفاظت رودخانه مادر چين از سال 1999 آغاز شد و هدف اصلي اش آن بود كه در جوانان چيني براي مشاركت در برنامه هاي حفاظتي محيط زيست كشور چين ايجاد انگيزه  كند. منظور از رودخانه مادر، دو رود يانگ تسه  و زردرود است كه از پرآب ترين رودخانه هاي جهان به شمار مي روند و در مسير طولا ني خود از كنار بسي فرهنگ ها و جوامع مي گذرند. اصولا  رودخانه ها، ريشه  و زادگاه تمدن هاي درخشان و گوناگوني در سراسر جهان اند و اين دو رود نيز از اين قاعده مستثني نيستند.
آنچه ژوكيانگ در اين حركت بزرگ زيست محيطي در چين توانست انجام دهد، با اعجاب و شگفتي در همه محافل طرفدار محيط زيست در سراسر جهان مواجه شده و مطالعه راهكارهاي انجام شده توسط مجموعه برنامه حفاظت رودخانه مادر مي تواند راهگشاي بسياري از سردمداران و مسوولا ن تحركات موافق طبيعت باشد.
درباره گستردگي كار ژوكيانگ فقط كافي است يادآور شويم كه او طي 5 سال گذشته موفق شده رقمي معادل 250 ميليون يوآن 30/5( ميليون دلا ر) به منظور انجام برنامه هاي جنگلكاري و احياي ميراث سبز چين از ميان علا قه مندان از سراسر چين جمع آوري كند.
برنامه ژوكيانگ، كه به ضرس قاطع معروف ترين و پرآوازه ترين عمليات زيست محيطي غيردولتي در چين و يكي از برنامه هاي بسيار موفق در سراسر جهان است، يكبار ديگر نشان داد كه چنانچه اراده درست و هدفمند توام با عشق و ايثار در راه حفظ طبيعت وجود داشته باشد، مي توان به دستاوردهاي بزرگي نايل آمد.
برنامه فوق با هدف قراردادن نسل جوان و با آگاهي از خواست ها و تمايلا ت مثبت آنان توانسته است موتور محركه 300 ميليون جوان چيني باشد؛ رقمي عظيم و باورنكردني كه مي تواند جنبش هاي بزرگي را در راستاي اهداف زيست محيطي تدارك ببيند.
تشكل هاي غيردولتي اصولا  در همه شئون اجتماعي مي توانند نقشي كارساز داشته باشند و در اين ميان محيط زيست به عنوان پرطرفدارترين و مهم ترين زمينه ايجاد تشكل در بسياري از كشورها توانسته است منشا اقدامات سازنده و تحركات ثمربخشي باشد.
اما در ايران
در ايران طي سال هاي گذشته تشكل هاي زيست محيطي فزون از شماري تشكيل شده كه در نگاه اول اميدواركننده مي نمايد: بيش از 580 تشكل زيست محيطي. اما در عمل آنچه هرگز ديده نشده حركتي اصولي و فراگير از سوي اين تعداد عظيم است. اگر هر يك از اين تشكل ها (حداقل) يكصد نفر عضو داشته باشند، بايد بيش از 600 هزار عضو فعال تشكل هاي طرفدار محيط زيست داشته باشيم. اما عملا  مي بينيم كه چنين نيست و جز چند تشكل، ديگران جز يك نام نيستند.
به گمانم، رئيس سازمان حفاظت محيط زيست در مصاحبه اي ضمن اعلا م تعداد اين تشكل ها گله اي دوستانه كرده بود كه جا دارد اينجا آن را تكرار كنيم و آن اينكه، اين تشكل ها كمتر به هنگام انجام برنامه ها و عمليات زيست محيطي ديده مي شوند ولي اگر برنامه اي حاشيه اي (مثل سفر، سمينار و...) وجود داشته باشد همه حاضرند!
ضعف تشكل هاي زيست محيطي، تشكل هايي كه چون فدراسيون جوانان چين )All-China youth federation( داراي برنامه ريزي، تبليغات و هدايت آگاهانه و نيرومند باشند، به وضوح در كشور محسوس است و در اين ميان بر عهده انديشمندان و آگاهان اين مقوله است كه پا به ميدان گذارند و فارغ از همه منيت ها و خودنگري ها، فقط و فقط براي محيط زيست و براي طبيعت ايران گام در راه نهند.

شباهت زيادي به خفاش بيني برگه اي سه دندانه دارد، ولي جثه آن قدري كوچكتر و دندانه هاي بالا ي برگه بيني بلندتر و تيزتر است. يك زائده استخواني هم در انگشت چهارم دست مشاهده مي شود. دم نسبتا بلند و تمام آن به وسيله پرده دمي پوشيده شده است. رنگ موها از خاكستري تا قهوه اي عنابي است. طول سرو تنه 3/5 تا 5 سانتيمتر و وزن آن در نهايت به 15گرم مي رسد. بيشتر در غارها، ساختمان هاي قديمي، قنات ها و ديگر مناطق تاريك واقع درنواحي گرم و خشك با بوته زارها و درختان پراكنده زندگي مي كند. در ايران وجود آن از شيراز، مناطق جنوبي فارس و بوشهر گزارش شده است. عادات و رفتار اين گونه ناشناخته است.