ديروز پايان فرصت ثبت نام كانديداهاي رياست جمهوري بود و بدين ترتيب پاياني بر احتمالات و انتظاراتي كه ماه ها به عنوان بخشي از گمانه زني ها فضاي خبري كشور را فراگرفته بود. اما اين دوران كوتاه پر از احتمال و فراز و نشيب دريايي از تجربه را فرا راه ما قرار داد كه مي تواند مفيد و مؤثر براي فرصت باقيمانده باشد.
در اين مدت ما شاهد مظلوميت واژه «تكليف» و «اخلاق» بوديم به طوري كه حتي «ضرورت وحدت» هم نتوانست مانع ذبح اين واژه هاي مظلوم در دايره نگاه كانديداهايي گردد كه در جبهه اصولگرايي قرار داشتند و بعد از فراز و نشيب هاي فراوان، دستاويز «تكليف» بسياري را به سوي ثبت نام كشاند.
شايد اگر دوستان مكلف ما اين احساس را در خود تقويت مي كردند كه نبايد مغرور مقدمات مناسب بود و به صرف پيروزي هاي قبلي در صحنه هاي انتخاباتي احساس اطمينان كرد، اين گونه عمل نمي كردند، اما باز هم دير نشده است مي توان چاره كار را قبل از وقوع كرد كه مستلزم تدبير است.
مظلوم ديگر اين دوره كوتاه «اخلاق» بود. شايد اگر مكلفين ما خود را تنها منجي و سفينه نجات نمي ديدند در عمل اين گونه اخلاق را نيز به مذبح نمي بردند. آناني كه بارها گفتند كه مي پسندند تا صحنه را ديگران پر كنند آيا اينگونه عمل كردند؟ و آنان كه گفتند بايد پيشكسوتان را فراموش نكرد و ادب و اخلاق اسلامي را در عمل نشان داد، چطور؟
در اين صحنه پر از درس كه شايد آنچه كه به دليل نادر و كمياب بودن مصاديق، نقل مجالس آينده باشد، سرنوشت دكتر ولايتي باشد سياستمداري كه اخلاق را با سياست پيوند زد و براي اثبات صداقت خود با مردم بر عهد خويش استوار ماند و بر گفته خويش پاي فشرد و اينگونه واژه مظلوم تكليف را قرباني هواي نفس نكرد و صحنه را ترك نمود تا متهم به فريب مردم نگردد.
كاش در اين مصداق ناياب «محبت و صداقت» رابطه اي دوطرفه بود.
اما...
و اينك مائيم و ۳۳ روز فرصت براي رسيدن به تصميمي كه مي تواند در آينده داخلي و خارجي نظام در بالاترين شكل مؤثر باشد.
بيائيم واقعيت ها را رصد كنيم و نگذاريم در تحليل فرداي انتخابات عاملان شكست باشيم. نبايد فراموش كرد در اوج پيروزي يك حركت نسنجيده مي تواند صحنه را تغيير دهد. لذا امروز بيش از هر چيز به تدبير و هوشياري و صدالبته فداكاري نياز داريم. پيروزي در يك قدمي است اگر هوشيار باشيم و فداكار.
پيروز صحنه اين انتخابات سه قطبي را مي توان قطبي دانست كه تدبير، وحدت و اخلاق را سرلوحه تصميمات خود قرار دهد زيرا انتخاب كنندگان مردمي هستند كه مي فهمند آنچه را كه حتي ما مي پنداريم با سياست فهميده ايم.