سه شنبه ۳۱ خرداد ۱۳۸۴
نگاهي به روش هاي پاسخگويي به پرسش هاي چند گزينه اي
هيچكدام... همه موارد صحيح است
000111.jpg
حسنعلي ميرزابيگي - نوريه شادالويي
تا چند روز ديگر شاهد برگزاري آزمون هاي بزرگ در چارچوب آزمون هاي ورود به دانشگاه ها خواهيم بود. نخست در روزهاي نهم تا يازدهم تير ماه آزمون سراسري ورود به دانشگاه هاي دولتي با حضور قريب به يك ميليون و هفتصد هزار نفر برگزار مي شود و پس از آن، برگزاري آزمون ورودي دانشگاه آزاد را نظاره گر خواهيم بود. آن چه در پي مي آيد مطلبي است كه به مناسبت برگزاري كنكور منتشر مي كنيم. اين مطلب مي تواند اين روزها و هر ايام ديگري كه بحث امتحان و آزمون مطرح مي شود، مطالعه شود.
در امتحانات سه يا چهار جوابي، بهتر است پس از خواندن اين گونه پرسش ها و قبل از نگاه كردن به پاسخ هاي داده شده، پاسخ درست را در ذهن پيدا كنيم و بعد با يك نگاه، پاسخي را كه با آن مطابقت دارد، علامت بزنيم؛ زيرا يكي از ايراداتي كه به اين امتحانات گرفته مي شود، اين است كه در مقابل يك جواب صحيح، براي هر سؤال دو يا سه جواب غلط را در جلوي چشم امتحان دهنده به نمايش مي گذارند كه اغلب با دقت زياد و تمركز حواس بيش از معمول كه امتحان دهنده، در موقع انجام امتحان به عمل مي آورد، امكان دارد تعداد زيادي از اين پاسخ ها در ذهنش جايگزين شود. علاوه برآن، چون ممكن است پاسخ ها نيز خيلي نزديك به هم بوده و شباهت داشته باشد، اغلب اتفاق مي افتد با آن كه امتحان دهنده جواب را مي داند، دچار ترديد و دودلي شده و به اصطلاح به شك مي افتد. ولي اگر جواب درست را قبلاً در ذهن آماده كند، اولاً شك و ترديد كمتر بوده و ثانياً اغلب احتياج به خواندن پاسخ هاي غلط نداشته و در وقت هم صرفه جويي زيادي خواهد شد. به هنگامي كه مطمئن شديد كه دستورات را متوجه شده ايد، بلافاصله شروع كنيد. روي يك سؤال وقت زيادي را تلف نكنيد. اگر اطمينان نداشتيد، آن را جا بگذاريد و پس از انجام ساير سؤالات اگر وقت بود، جا افتاده ها را مرور كرده و بيشتر درباره آنها فكر كنيد. در اين گونه سؤالات سه مورد پيش مي آيد. يا اين كه سؤالات را كاملاً بلد هستيد، كه آن را جواب داده و با علامت«؟» در كنار سؤال از آن رد مي شويد و در مرحله دوم ممكن است به سؤالاتي شك داشته باشيد، كه با علامت «۰» فعلاً از آن رد مي شويد و بر روي سؤالاتي كه اصلاً بلد نيستيد، تمركز نكنيد. بعد از جواب دادن به سؤالاتي كه بلد هستيد، دوباره برگرديد و بر سؤالاتي كه علامت«۰» گذاشته ايد، تمركز كنيد. اگر چنانچه در پايان، وقت شما تمام شد، ديگر نگران آن نخواهيد بود كه سؤالاتي را كه بلد بوده ايد، بي جواب گذاشته ايد چرا كه در مرحله آخر به سؤالاتي كه شك داشته ايد، پاسخ داده ايد و باز هم وقت داريد به سؤالاتي كه اصلاً بلد نبوده ايد، تمركز كنيد و در صورت به ياد آمدن و خاطر جمع شدن به آنها پاسخ دهيد و گرنه از آن بگذريد كه دچار نمره منفي نشويد.
دستورات را با دقت بخوانيد بخصوص به كلمات اساسي يا كليدي مهم از قبيل همه، هيچ يك، هرگز، هميشه، بعضي اوقات، كمترين، بيشترين، كوچكترين، بزرگترين و مخصوصاً: فعل جمله كه مثبت است يا منفي، توجه داشته باشيد. اغلب تصحيح اوراق براساس وجود اين قبيل كلمات در سؤال انجام مي گيرد.
در سؤالات چند گزينه اي كه به صورت جمله هاي ناتمام داده مي شود، كوشش كنيد پيش از ملاحظه چهار كلمه پيشنهادي، سعي كنيد ببينيد آيا جواب را بلد هستيد يا نه و بعداً ببنيد آيا هيچ يك از پاسخ هاي پيشنهادي، با كلمه اي كه قبلاً انديشيده ايد، تطبيق مي كند، يا خير؟ و اگر تطبيق كرد، همان پاسخ صحيح است.
هميشه سؤال را جواب دهيد، نه جنبه هاي ديگري را كه خودتان در ذهن پرورانده ايد. بهتر است زير كلماتي چون «معمولاً گاهي، يا هميشه» خط بكشيد و در پاسخ دادن به اصل سؤال توجه داشته باشيد. اين نوع كلمات در امتحانات چند جوابي و صحيح و غلط (دو جوابي)، اهميت خاصي دارد.
فنون مطالعه براي موفقيت در كنكور
از آنجا كه براي موفقيت در كنكور، عوامل بسياري دخيل هستند و امكان ارايه همه اينها در اين مطلب وجود ندارد، در اينجا تلاش براين است نكات مهم در آزمون كنكور و نحوه مطالعه جهت موفقيت شما ارايه شود.
۱) خود را فرد موفقي ببينيد، زيرا مثبت فكر كردن باعث اعتماد به نفس مي شود. دائماً به خود القا كنيد كه موفق مي شويد معمولاً انسان هايي به هدف مي رسند كه به آن فكر مي كنند. يعني فكر آنها راهنماي آنها مي شود. مطلقاً جنبه هاي منفي را در نظر نگيرد، مبادا دائماً خود را باور نداشته باشيد و حقير بشماريد، آن وقت چه انتظاري از ديگران داريد؟ داوطلبي كه خود را كم استعداد، كم حافظه و حواس پرت مي بيند و نوعي تصوير ذهني منفي از خود دارد، درصد موفقيت خود را پيشاپيش كم كرده است.
خود باوري، داشتن ديد مثبت ،حفظ اعتماد به نفس، باعث رشد و تعميم فكري فعاليت هاي مطالعاتي شما شده و شما را در رسيدن به اهدافتان ياري خواهد كرد. پس من تصميم گرفته ام كه موفق شوم، پس همان گونه خواهد شد كه من مي انديشم.
۲) اگر خود را براي كنكور آماده مي كنيد، بيهوده وقت خود را تلف نكنيد. هر زماني آمادگي لازم را داشتيد، مطالعه را شروع كنيد و دائماً وقت مطالعه را به عقب نيندازيد. زيرا كم كم به دنبال سپري شدن وقت احساس نااميدي خواهيد كرد.
سعي كنيد هيچ وقت به دنبال فرصت مناسب براي مطالعه نباشيد. از همين فرصت موجود نهايت استفاده را ببريد و هر زماني براي مطالعه ارزشمند باشد. زمان براي همه يكسان است، اما فقط تعدادي از افراد طرز استفاده صحيح آن را مي دانند و اينان هستند كه در كنكور و مراحل گوناگون زندگي، موفقند.
۳) متخصصان امور مطالعه، اغلب محتواي يك كتاب را حرف ربط، حرف اضافه و مشابه آن ذكر كرده اند، تا اين كه معني و مفهوم خاصي را در برداشته باشد. لذا همه محتواي يك كتاب مهم و مفيد هستند كه آن هم بايد به صورت كلمات كليدي يادداشت شوند.
۴) تعدادي از داوطلبان كنكور براي خواندن كتاب هاي درسي اين طور فكر مي كنند كه ابتدا بايد كتاب را به طور كامل بخوانند و بعد سراغ كتاب ديگري بروند.
اين روش خواندن صحيح نيست. در هر صورت بايد اين نكته را مدنظر داشته باشيد كه ابتدا كتاب هاي مورد علاقه تان را بخوانيد و از طرفي در طول روز، فقط يك كتاب خاص را نخوانيد، بلكه ساعات مطالعه را به چند قسمت تقسيم كنيد و در هر زماني يك بخش از كتاب را بخوانيد. اين روش در فرآيند مطالعه بسيار مهم و مفيد است و حتي المقدور سعي كنيد يك كتاب تخصصي و يك كتاب عمومي مطالعه كنيد؛ يعني يك كتاب مربوط به تجزيه تحليل و يك كتاب عمومي يا حفظي.
۵) مطالعه دروس، به ويژه اگر به منظور قبول شدن در كنكور باشد، نيازمند طرح يك برنامه جامع و مانع است كه در آن از تمام شرايط به بهترين نحو استفاده شود. آنهايي كه بدون برنامه شروع به خواندن كتاب مي كنند و نمي دانند كه چه مدتي يا چند صفحه را مي خواهند بخوانند و هيچ گونه اطلاعات اوليه اي نسبت به كتاب ندارند و به اصطلاح خودشان آن قدر مي خوانند تا حفظ شوند، بدانند كه بدترين شيوه مطالعه را انتخاب كرده اند و بعد از مدت كوتاهي مطالعه خستگي عارض گشته و حواس پرتي باعث كاهش راندمان كار آنها مي شود. اينها مانند معماري هستند كه ساختمان را بدون نقشه قبلي شروع كرده است. در هنگام برنامه ريزي،  دروس مهم تر كه بايد زمان مطالعه بيشتري را به آنها اختصاص دهيد، دروسي هستند كه يا از ضريب بيشتري برخوردار هستند و يا در آنها ضعف بيشتري را در خود احساس مي كنيد.
۶) هرچند وقت يك بار براي خود يك آزمون آزمايشي ترتيب دهيد. براي اين منظور مي توانيد از تست هاي كنكور سال گذشته و كتاب هاي كمك آموزشي معتبر كه به صورت چند گزينه اي تهيه شده اند، استفاده كنيد. شركت در آزمون هاي آزمايشي كه از جانب سازمان هاي آموزشي معتبر برگزار مي شوند، نيز بسيار كمك كننده است. سعي كنيد هر چيزي را در كنكورهاي آزمايشي تجربه كنيد.
۷) با توجه به ضرايب مربوط به دروس عمومي و اختصاصي، اهميت هر درسي را در نظر داشته باشيد. ضمن اين كه لازم است مطالعه دقيقي از چگونگي سهميه ورودي و دانشگاه هاي مورد نظر خود به عمل آوريد. اگر قصد داريد به دانشگاه  و يا رشته اي خاص برويد، مطالعه شرايط دانشگاه هاي روزانه، شبانه، پيام نور و... ضروري است.
۸) بسياري از داوطلبان ورود به دانشگاه و مراكز آموزش عالي، چند روز مانده به برگزاري كنكور، دچار اضطراب، بي خوابي، افسردگي و امثال آن مي شوند و در نتيجه با وجود آگاهي هاي لازم و توانمندي و زحمات زياد، توفيق راه يافتن به دانشگاه را پيدا نمي كنند. در حالي كه براي درمان هر يك از عوارض زيان آور، راه حل هاي علمي گوناگوني وجود دارد. يكي از سودمندترين راه ها براي غلبه يافتن به عوارض ياد شده، استفاده از روش هاي آرامش دهي است. با انجام اين كار، دو هفته قبل از امتحان مي توانيد تا حدودي زيادي مشكل را مرتفع كنيد و با تفكر مثبتي كه از خود خواهيد داشت و چند نفس عميق، حالات آرامش كامل را به خود بگيريد. حدود سه دقيقه خودتان را طوري تجسم كنيد كه در ساعت ۸ صبح روز امتحان كنكور، سر جلسه بر روي صندلي مورد نظر نشسته ايد و به تمام سؤالات مربوط، بدون هيچ اشتباهي و با سرعت و اعتماد به نفس پاسخ مي دهيد و احساس خوبي هم داريد. اين القائات را به مدت دو هفته، شب ها قبل از خواب انجام دهيد، حتماً نتيجه خوب آن را احساس خواهيد كرد و اگر با استفاده از قوه تخيل آن صحنه و دانشجو بودن خود را نيز مجسم كنيد كه مثلاً در رشته مورد علاقه تان قبول شده ايد، نيز مي تواند در اين امر مؤثر باشد. به هر صورت اگر توان اجراي اين اعمال را نداشته و احتياج به اتخاذ تصميم و همفكري در مورد هدايت تحصيلي و مواردي نظير ترس از امتحان، اضطراب امتحان و روش هاي مطالعه صحيح و... داريد، حتماً با يك مشاور يا روانشناس تماس حاصل كنيد كه با كمك آنها مشكل شما قبل از ورود به جلسه مرتفع شود.
000114.jpg
9) پيشنهاد مي شود حدود دو هفته قبل از برگزاري كنكور، ديگر كتاب هاي درسي و كمك درسي را نخوانيد و فقط به مرور يادگيري ها و يادداشت هاي خود كه به صورت طرح هاي شبكه اي و به شكل سازمان يافته نوشته ايد، بپردازيد. اين كار بسيار مهم تر از خواندن يك كتاب درسي جديد خواهد بود. سعي كنيد خودتان را در روزهاي آخر، بيش از اندازه خسته نكنيد تا باعث فشار روحي نشده و عوامل منفي براي شما در پي نداشته باشد. اگر برنامه ريزي دقيق داشته باشيد، خود به خود اين مسأله حل خواهد شد.
۱۰) هيچ گاه به يك درس خاص، به عنوان عامل منحصر قبولي خود تكيه نكنيد، زيرا در صورتي كه در آن درس خاص نمره خوبي كسب نكنيد، نخواهيد توانست با دروس ديگر، اين نقيصه را جبران كنيد. همچنين يك درس تضمين كننده قبولي شما نخواهد بود و براي قبول شدن، هر سؤال از هر درس مي تواند براي شما ارزشمند، مهم و سرنوشت ساز باشد. همواره به ياد داشته باشيد كه در گروه آزمايشي شما، دروس اختصاصي و عمومي با ضريب بالا، عامل لازم براي موفقيت شما هستند، ولي كافي نيستند. به ويژه اگر قصد داريد در يك رشته ممتاز قبول شويد، همه سؤالات بايد براي شما مهم باشند.
۱۱) شب قبل از برگزاري كنكور مطالعه نكنيد، فقط استراحت كنيد و تمامي وسايل مورد نياز امتحان را آماده نماييد. در صبح روز امتحان، كمي زودتر بيدار شويد، با توكل بر خدا نماز خود را بخوانيد و حتماً چند آيه از قرآن را تلاوت نماييد كه عامل مهمي براي آرامش شما خواهد بود. صبحانه مفصل و مقوي بخوريد، كمي قدم بزنيد و يك ساعت قبل از امتحان حركت كنيد كه مبادا دير شود و آرامش شما مختل گردد. شاد و خوشحال باشيد و با ذهن مثبت و تصوير مثبتي از خود به مراكز مورد نظر برويد و سعي كنيد با دوستان خود در مورد سؤالات و درس ها اصلاً صحبت نكنيد. زيرا ممكن است يك سؤال را بلد نباشيد و اعتماد به نفس خود را از دست بدهيد. به محض اعلام ورود به جلسه، با نام و ياد خدا حركت كنيد و وارد جلسه شويد.
۱۲) در جلسه امتحان به موقع بر روي صندلي خودتان بنشينيد، خونسردي خود را حفظ كنيد، چند نفس عميق بكشيد و با ذكر نام خدا و خواندن چند سوره كوچك از قرآن نيرو بگيريد، چرا كه: الا بذكرالله تطمئن القلوب. ياد و نام خدا باعث آرامش شما مي شود. به هيچ عنوان نگران مشكل بودن سؤالات نباشيد و قبل از امتحان اين را بپذيريد كه احتمالاً پاسخ تعدادي از سؤالات را نمي دانيد، بنابر اين اگر موقع امتحان، نتوانستيد به چند سؤال پاسخ دهيد، جاي هيچ گونه نگراني نيست، ولي تفكر شما اين باشد كه حتماً قبول مي شويد و همان طور كه اشاره شد، فقط به سؤالاتي كه فعلاً بلد هستيد، جواب دهيد. مبادا روي يك سؤال توقف نماييد و به ذهن خود فشار بياوريد، راحت از سؤالي كه بلد نيستيد، رد شويد.
۱۳) در پاسخ به سؤالات تستي،  بايد ابتدا به جمله بندي سؤالات دقيق شويد تا متوجه عبارات يا كلمات محدود كننده و مقيد كننده (كدام پاسخ صحيح نيست؟) يا (كدام گزينه درست است؟) بشويد. حتماً سؤالات را به دقت بخوانيد و ببينيد كه چه از شما مي خواهد. سپس جواب ها را بخوانيد. بدين ترتيب بدون اين كه از همان ابتدا فوري به سراغ اولين و ساده ترين جواب برويد، پاسخ ها را جداگانه و با نگرشي يكسان بررسي مي كنيد. شايد كامل ترين پاسخ در گزينه سوم يا چهارم باشد. در موقع حدس زدن، معمولاً اولين حدس شما صحيح ترين است. بنابر اين جواب را در صورتي عوض كنيد كه مطمئن باشيد پاسخي را كه انتخاب كرده ايد، از پاسخ اول صحيح تر است.
۱۴) در شيوه صحيح تست زني، ملاك ترتيبي نيست، بلكه ملاك گزينشي و انتخابي است. يعني در اين روش نبايد به ترتيب به سؤالات پاسخ دهيد. بلكه بايد در مرحله اول به سؤالات ساده جواب داده و در مرحله دوم به سؤالات نيمه مشكل مي رسيد به سؤالات مشكل هم يا اصلاً جواب نمي دهيد و يا اين كه در مرحله سوم و درصورت آوردن وقت اضافي فكر مي كنيد. در هر صورت بدون جهت و با احتمال شانس شروع به پاسخ دادن به سؤالاتي كه بلد نيستيد، نكنيد.
۱۵) در كنكور تمام سؤالات مربوط به يك درس، بر خلاف سؤالات تشريحي كه يك سؤال مشكل ممكن است نمره بيشتري از يك سؤال ساده داشته باشد از نظر نمره ارزش يكساني دارند. يعني سؤالي كه پاسخ آن فقط چند ثانيه طول مي كشد با آن سؤالي كه چند دقيقه وقت براي پاسخ دادن نياز دارد، هيچ تفاوتي ندارد. بنابر اين بر روي سؤالات مشكل خيلي فكر نكنيد. اين طور نباشد كه راه حل هاي گوناگون را امتحان كنيد و بعد از مدتي تفكر و حل كردن متوجه شويد كه نمي توانيد به جواب صحيح برسيد. در اين صورت هم وقت را تلف كرده ايد و هم از نظر ذهني خسته شده ايد و وقتي به ساعت نگاه مي كنيد متوجه مي شويد كه زمان  زيادي گذشته و شما بيش از چند سؤال را پاسخ نداده ايد. اين امر باعث دلهره و اضطراب شما مي شود و در نتيجه تمركز كافي بر روي ساير سؤالات را نيز از دست مي دهيد. بنابر اين بار ديگر تأكيد مي كنيم كه براي سؤالاتي كه مشكل هستند يا جواب صحيح آنها را نمي دانيد، وقت نگذاريد. صحيح پاسخ دادن مهم است،؛ نه پاسخ دادن به همه سؤالات.
۱۶) هرگز از امتحانات چند گزينه اي هراس به خود راه ندهيد. اين گونه امتحانات بسيار ساده تر از امتحانات تشريحي هستند مخصوصاً اگر روش تست زني را آموخته باشيد، به ويژه در دروسي مانند ادبيات، معارف اسلامي، زبان و... كه وجود گزينه ها در كنار تست، به علت تداعي مطلب با پاسخ مورد نظر، انتخاب جواب درست را آسان تر مي كند. تنها مطلبي كه بايد به دقت مورد بررسي قرار دهيد، دقت شما در خواندن تست و درك صحيح مطلب مورد سؤال و كمبود وقت است. بنابر اين سعي كنيد با انجام تمرينات زياد و دستيابي به سرعت هاي بالا، در خواندن و رعايت نكاتي كه در مورد تست زني صحيح ارايه شده، توانايي هاي خود را افزايش دهيد و بر مشكل كمبود وقت فائق آييد.
امتحان و اضطراب
اصولاً هر امتحان و آزموني، هيجان و اضطراب خاص خود را دارد. همه هنر انسان در اين است كه با حداقل اضطراب، از عهده بزرگترين امتحانات برآيد. انسان، بالفطره موجودي است كمال طلب، تشويق پذير و تنبيه  گريز و براين اساس دانش آموزان نيز همواره طالب آنند كه رفتارهايشان مورد تأييد و تشويق ديگران بالاخص الگوهاي مطلوب آنها واقع شود. همچنين اين نياز كاملاً فطري و طبيعي است كه همه انسان ها به خصوص كودكان و نوجوانان دوست دارند به گونه اي كه هستند، مورد توجه و تشويق ديگران قرار گيرند. لذا فرآيند ارزشيابي به هر صورتي كه باشد، چندان خوشايند ايشان نيست، ولو اين كه انجام آزمون نتيجه اي خوشايندتر به همراه داشته باشد. به طور كلي، انسان دوست ندارد رفتارهايش همواره مورد ارزيابي ديگران واقع گردد، به همين دليل هر زمان كه در موقعيت امتحان و آزمون قرارمي گيرد، به گونه اي مضطرب مي شود. البته بديهي است كه وجود اضطراب به خودي خود امري غيرعادي نيست و مقداري از آن لازم كار است، اما آنچه كه مي تواند به عنوان يك عامل آزاردهنده و بازدارنده، مورد توجه قرار گيرد، شدت هيجان، سرزدگي و يا اضطراب فوق العاده است كه به هنگام حضور در محافل اجتماعي يا شركت در آزمون مختلف دامنگير بعضي از افراد مي شود. بنابر اين يكي از رسالت هاي مهم اوليا و مربيان و مشاوران توجه به عامل اضطراب و اتخاذ تدابير لازم براي كاهش آن در بين دانش آموزان مبتلا است. زماني كه دانش آموزان به طور چشمگيري دچار اضطراب شوند، چنين اضطرابي مي تواند آثار زيستي- رواني زيانباري را به همراه داشته باشد و زحمات چند ساله يك فرد را از بين ببرد.
اضطراب شديد، بر غدد درون ريز و برون ريز اثر گذاشته، با متأثر نمودن ذهن انسان، زمينه فراموشي هاي زودگذر و خطاي ادراكي را فراهم مي آورد، به همين دليل در بسياري از موارد، نتايج حاصله در آزمون هاي انجام شده از دانش آموزاني كه شديداً دچار اضطراب مي شوند، بيانگر فراموشي هاي آني و خطاهاي ادراكي آنهاست. در اين ميان دانش آموزان كمرو و خجالتي، در شرايط امتحان بيش از ديگران دچار اضطراب مي شوند. اضطراب ناشي از امتحان نه تنها باعث مي شود كه دانش آموزان نتوانند با مهارت و سرعت مناسب و به طور كاملاً واضح فكر كرده و پاسخ هاي مطلوب را ارايه نمايند، بلكه آرامش رواني آنها را نيز به مخاطره مي اندازد. بسياري از اختلالات رواني و بيماري هاي جسماني، در كودكان و نوجوانان ناشي از يك منبع قوي اضطراب است. اضطراب ناشي از امتحان در نزد دانش آموزاني كه تجارب ناخوشايندي از شكست هاي پي درپي داشته، يا همواره به دلايل عديده انتظار كسب بهترين نمرات را دارند، فوق العاده چشمگيرتر است. همچنين آن دسته كه به لحاظ شيوه خاص تربيتي و نظام ارزشي حاكم بر خانواده و محيط زندگيشان، احساس خود ارزشمندي و عزت نفس آنها صرفاً ناشي از موقعيت هاي آموزشگاهي است، عمدتاً با اضطراب بيشتري مواجه هستند. در حقيقت، سطح انتظارات خانواده، زماني كه تناسبي با توان واقعي فرزندان نداشته باشد، خود مي تواند زمينه ساز اضطراب و نگراني مستمر آنان باشد. همان طوري كه قبلاً اشاره شد، سعي كنيد در امتحانات داخلي و كنكورهاي آزمايشي، تمام نواقص را رفع كنيد كه در كنكور سراسري دچار مشكل نشويد.
براي كاهش اضطراب ناشي از امتحان علاوه بر داشتن انتظارات معقول از دانش آموز، تشويق نقاط مثبت و توانمندي هاي آنها، تقويت اعتماد به نفس ايشان و سرانجام فراهم ساختن آرامش خاطر آنان لازم است و شايسته است بر تلاش هر چه بيشتر دانش آموزان در حد توانشان تاكيد نمائيم، تا تسلط بيشتري بر موضوع مورد نظر داشته باشند. بديهي است هر قدر انسان به تسلط بر موضوع درسي، آمادگي ذهني و رواني بيشتري براي آزمون داشته باشد، اضطراب او كمتر خواهد بود. به عبارت ديگر آن گاه كه دانش آموز تصوير روشني از آينده خويش دارد، در حد توان تلاش مي كند و به تسلط نسبي بر موضوعات درسي دست مي يابد.
در اين شرايط انتظاري كه دانش آموز از نتيجه احتمالي آزمون دارد، معقول است و لذا دچار اضطراب كمتري مي شود. همچنين هرگاه دانش آموز قبل از جلسه رسمي امتحان چند بار در آزمون هاي فرعي و در شرايط متفاوت شركت كند، در اين زمينه تجارب متنوع و موفقيت آميزي كسب مي كند.
نقش والدين در ايجاد روش هاي صحيح مطالعه
و هدايت تحصيلي
پدر و مادرها اغلب نمي دانند به چه صورت و طريقي ممكن است در امر آموزش و يادگيري دروس به فرزندانشان كمك كنند. شايد هزاران بار اين كلمه را تكرار كرده باشند كه بخوان، بخوان و دلشان مي خواهد در اين زمينه بچه ها را در منزل ياري كنند، ولي به دلايلي خود را درگير اين مسايل كه به نظر مشكل و پيچيده است، نمي كند. اين دلايل ممكن است بي اطلاعي از موضوع درس، نداشتن وقت و يا خواسته هاي متفاوت هر يك از فرزندان باشد. ليكن فرزند شما در زندگي تحصيلي خود به شما وابسته است و در صورتي كه شما در زندگي تحصيلي فرزند خود نقش فعال تري به عهده بگيريد، يادگيري آموزش براي او لذتبخش تر مي شود و اعتماد به نفس بيشتري پيدا مي كنند، در اين صورت آينده درخشان تري در انتظار او خواهد بود.
* منابع در دفتر روزنامه محفوظ است.

آشنايي با اختلال هاي رفتاري
سندرم آسپرگر
سندرم آسپرگر، اختلال زيستي- عصبي است كه اولين بار در سال ۱۹۴۴ دكتر آلماني به نام هانس آسپرگر با انتشار مقاله اي آن را توصيف كرد.او الگوي رفتاري چند پسر جوان را كه عليرغم بهره هوشي و رشد كلامي نرمال، داراي نارسايي بارزي در مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي بودند و رفتارهايي شبيه اوتيستيك داشتند، را بيان كرد.
عليرغم انتشار اين مقاله در دهه ،۱۹۴۰ تا سال ۱۹۹۴ اين سندرم به DSMIV اضافه نشد و تنها در چند سال گذشته توسط متخصصين و خانواده ها شناخته شده است.
افراد مبتلا به اين سندرم خصيصه هاي فردي بارزي دارند و دامنه اختلال اين سندرم از خفيف تا شديدتر متغير مي باشد. افراد مبتلا به سندرم آسپرگر اغلب رفتارهاي زير را دارند:
زبان
* رشد كلامي خوبي تا قبل از ۴ سالگي دارند. داراي خزانه لغات بالا و دستور زبان خوب هستند، ولي مشكل استفاده از آن را در مكالمات اجتماعي دارند.
* كلام آنها معمولاً خشك، رسمي و تكراري است.
* صداي آنها سرد و بي روح است.
* مكالمات آنها حول محور خودشان است.
ادراك
* عادت وسواسي دارند و ممكن است با يك موضوع مورد علاقه شان مانند هوا، موزيك، تاريخ ذهنشان مشغول مي شود.
* اكثرا اختلال خواندن و نوشتن و رياضي دارند.
* در دريافت پيام هاي غير كلامي مشكل دارند.
* تفكر عيني در مقابل تفكر ذهني دارند.
* بهره  هوشي آنها دامنه وسيعي دارد، ولي اكثرا نرمال هستند و توانايي كلامي بالا و توانايي عملي پايين دارند و هر كدام در زمينه خاصي مهارت و استعداد قابل توجهي از خود نشان مي دهند.
رفتار
* از لحاظ حركتي غيرعادي و دست و پاچلفتي هستند.
* به نسبت ديگر اشكال اوتيسم مشكلات حسي كمتري دارند، ولي به هر حال حساس بودن حواس آنها موجبات رفتار غيرعادي از ديد ديگران مي شود. آنها ترجيح مي دهند لباس هاي نرم بپوشند و غذاهاي خاصي بخورند و گاهي از نور و صدا اذيت مي شوند.
* هوشياري اجتماعي دارند ولي واكنش ثابت و نامناسبي به تغيير و تحولات اطراف خود نشان مي دهند.
در حال حاضر هيچ رژيم درماني مشخصي براي افراد مبتلا به سندرم آسپرگر وجود ندارد. اين افراد در بزرگسالي مي توانند زندگي مستقلي داشته باشند و تشكيل خانواده دهند. خيلي از آنها در حال حاضر استاد دانشكده، دندانپزشك و برنامه نويس كامپيوتر هستند.
ترجمه و گردآوري: مژگان خدادادي
كارشناس ارشد روان سنجي
منابع:
۱- Stephen M. Edelson, Aspergerشs Syndrome, Center for the study of Autism, Salem Oregen.
۲- Barbara L.Kirby, What Is Asperger Syndrome?, Founder of the OASIS We site(www.aspergersyndrome.org)

فرهنگ
ادبيات
اقتصاد
اجتماعي
انديشه
ورزش
|  ادبيات  |  اقتصاد  |   اجتماعي  |  انديشه  |  فرهنگ   |  ورزش  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |