چهارم ، شماره 1079 سپتامبر 1996 ، سال مهر 1375 ، 26 پنجشنبه 5
پارسي نظم آئينه در نماز
جاي بر ما پيشينيان از كه است پرارزشي گنجينه پارسي ادبيات و زبان
پويا تمدني و دوست فرهنگ مردمي نشانگر كه زباني و ادبيات.است مانده
سرزمين اين تاريخ آسمان بر تابناك ستاره‌اي مانند و بوده باشكوه و
قرار تاثير تحت را جهاني تمدن ساله ، هزار چند سابقه‌اي با و مي‌درخشد
از شده ساخته اشعار به گذرا نگاهي مي‌آيد ذيل در كه آنچه.است داده
در كه گفت مي‌توان جرات به.است سرايان پارسي اشعار برخي در نماز
در آن اصطلاحات و نماز از شاعران تمامي بوم و مرز اين كهن ادبيات
آنان اعتقادي عميق ريشه‌هاي مسئله ، اين و نموده‌اند استفاده خود اشعار
.مي‌دهد نشان را
سجده ، و تعظيم براي آوري فرود سر:نماز.
آمد ياد با تو ابروي خم نمازم در ميانه 2 حاشيه 0:شعرپله‌اي-:312
(حافظ)فريادآمد به محراب كه رفت حالتي
بي بازارشان جاودان نمازندبهشت در دائم آنانكه خوشا
(باباطاهر)
عمان)نماز در انبيابد رازمقتداي به مسجدالاقصي اندر شب هر
(ساماني
(عطار)بساز كارم و كن رحمت خدا كاي نماز وقت در مي‌گفت خواجه‌اي
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام