چهارم‌ ، شماره‌ 1091‏‎ اكتبر 1996 ، سال‌‏‎ مهر 1375 ، 10‏‎ پنجشنبه‌ 19‏‎

هايدگر‏‎ مارتين‌‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ بر‏‎ مدخلي‌‏‎

سرزمين‌‏‎ بلكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ متافيزيك‌‏‎ سرزمين‌‏‎ نه‌تنها‏‎ غرب‏‎ هايدگر‏‎ نظر‏‎ از‏‎
.هست‌‏‎ نيز‏‎ وجود‏‎ افول‌‏‎ و‏‎ متافيزيك‌‏‎ پايان‌‏‎
:اشاره‌‏‎
تولدمارتين‌‏‎ سالگرد‏‎ نودمين‌‏‎ يادبود‏‎ به‌‏‎ جاري‌ ، ‏‎ مهرماه‌‏‎ تاريخ‌ 7‏‎ در‏‎
علمي‌‏‎ مساعدت‌‏‎ وبا‏‎ انديشه‌‏‎ فرهنگسراي‌‏‎ در‏‎ شهيرآلماني‌ ، ‏‎ فيلسوف‌‏‎ هايدگر ، ‏‎
مختلف‌‏‎ وجوه‌‏‎ سمينار‏‎ طي‌اين‌‏‎.‎شد‏‎ برگزار‏‎ سميناري‌‏‎ پژوهش‌فرزان‌ ، ‏‎ و‏‎ نشر‏‎
تحليل‌‏‎ و‏‎ ونقد‏‎ بررسي‌‏‎ مورد‏‎ معاصر‏‎ درجهان‌‏‎ هايدگر‏‎ تاثير‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ انديشه‌و‏‎
.گرفت‌‏‎ قرار‏‎
مساعي‌‏‎ به‌ويژه‌به‌واسطه‌‏‎.‎نيست‌‏‎ ماناشناخته‌‏‎ كشو‏‎ در‏‎ آلماني‌ ، ‏‎ فيلسوف‌‏‎
از‏‎ بخشي‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ جايگاهي‌رفيع‌‏‎ از‏‎ وي‌‏‎ فرديد ، ‏‎ دكتراحمد‏‎ مرحوم‌‏‎
ترجمه‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ اينكه‌‏‎ روزگار‏‎ عجايب‏‎ از‏‎.‎شد‏‎ برخوردار‏‎ ما‏‎ فلسفه‌پژوهان‌‏‎
و‏‎ تنش‌ها‏‎ موجب‏‎ و‏‎ مريدان‌‏‎ صاحب‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ هايدگر ، ‏‎ از‏‎ اثر‏‎ يك‌‏‎ حتي‌‏‎
هايدگر‏‎ اخير ، ‏‎ سالهاي‌‏‎ در‏‎ اينكه‌‏‎ جالبتر‏‎.‎شد‏‎ فرهنگ‌‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎ برخوردهايي‌‏‎
نماد‏‎ كارل‌پوپر‏‎ آنان‌‏‎ مقابل‌‏‎ سوي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ انديشمنداني‌‏‎ فكري‌‏‎ مظهر‏‎
نيز‏‎ گروه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ مجادله‌‏‎ و‏‎ جدال‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ علمي‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎ برجسته‌‏‎
بزرگ‌‏‎ حكماي‌‏‎ از‏‎ هايدگر‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ ماست‌‏‎ تاريخ‌فرهنگ‌‏‎ در‏‎ خواندني‌‏‎ حكايتي‌‏‎
جديد‏‎ تمدن‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ دردمند‏‎ متالهي‌‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎ مغرب‏‎
در‏‎ فراواني‌‏‎ مباحثات‌‏‎ و‏‎ مشاجرات‌‏‎ منشا‏‎ و‏‎ داد‏‎ قرار‏‎ سئوال‌‏‎ مورد‏‎ را‏‎ غرب‏‎
.گرديد‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎
.مي‌كنيم‌‏‎ گرامي‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ تقديم‌‏‎ او‏‎ يادبود‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نوشته‌‏‎ اين‌‏‎
مقالات‌‏‎ سرويس‌‏‎
جهانبگلو‏‎ رامين‌‏‎

رهگذر‏‎ از‏‎ وي‌‏‎.‎ماست‌‏‎ عصر‏‎ انديشمندان‌‏‎ ازمهم‌ترين‌‏‎ بي‌شك‌‏‎ هايدگر‏‎ مارتين‌‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎ انديشه‌‏‎ گوناگون‌‏‎ افق‌هاي‌‏‎ بر‏‎ مسلم‌‏‎ نفوذي‌‏‎ فلسفه‌اش‌‏‎
دامن‌‏‎ را‏‎ بسياري‌‏‎ گفتگوهاي‌‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎ داشته‌ ، ‏‎ شگرف‌‏‎ جذبه‌اي‌‏‎ هايدگر‏‎ فلسفه‌‏‎
برانگيخته‌ ، ‏‎ را‏‎ رفتن‌‏‎ فراتر‏‎ ميل‌به‌‏‎ مخالفينش‌‏‎ و‏‎ مريدان‌‏‎ نزد‏‎ و‏‎ زده‌ ، ‏‎
.برد‏‎ سوال‌‏‎ زير‏‎ را‏‎ مدرن‌‏‎ تمدن‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ توانسته‌‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎ بدان‌‏‎ تنها‏‎
دليل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ تاريخي‌است‌ ، ‏‎ سرنوشتي‌‏‎ داراي‌‏‎ هايدگرخود‏‎ فلسفه‌‏‎ اگر‏‎ اما‏‎
را‏‎ او‏‎ اين‌طريق‌‏‎ از‏‎ وي‌بيانديشدو‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ وامي‌دارد‏‎ را‏‎ كه‌فرد‏‎ است‌‏‎
نمي‌توان‌‏‎ ديگر‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎بيانديشد‏‎ وي‌‏‎ انديشه‌‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌سازد‏‎ وادار‏‎
بهتر‏‎ يا‏‎ بيانديشيم‌‏‎ وي‌‏‎ انديشه‌‏‎ درباره‌‏‎ آنكه‌‏‎ مگر‏‎ انديشيد ، ‏‎ هايدگر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
.بيانديشيم‌‏‎ انديشه‌‏‎ درباره‌‏‎ هايدگر‏‎ با‏‎ بگوييم‌‏‎ است‌‏‎
با‏‎ روانديشيدن‌‏‎ چه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ چيست‌‏‎ هايدگر‏‎ با‏‎ ازانديشيدن‌‏‎ مراد‏‎ اما‏‎
هايدگر‏‎ با‏‎ انديشيدن‌‏‎ است‌؟‏‎ هايدگر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ ازانديشيدن‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ هايدگر‏‎
راپايان‌‏‎ آن‌‏‎ همگان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ تاريخ‌‏‎ از‏‎ حصاري‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ شدن‌‏‎ مستقر‏‎
توانسته‌‏‎ فلسفه‌‏‎ پس‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ لحظه‌اي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ متافيزيك‌مي‌خوانند ، ‏‎
ظهور‏‎ لحظه‌‏‎ اين‌‏‎.برد‏‎ سوال‌‏‎ زير‏‎ به‌‏‎ معنا‏‎ كليت‌‏‎ كشف‌‏‎ در‏‎ را‏‎ توانايي‌اش‌‏‎
در‏‎ پروردن‌ها‏‎ همه‌‏‎ نيچه‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ زماني‌‏‎ يافته‌ ، ‏‎ پايان‌‏‎ متافيزيك‌‏‎
فضاي‌‏‎ در‏‎ بنابراين‌‏‎.‎مي‌شناسند‏‎ و‏‎ مي‌يابند‏‎ را‏‎ نيهيليسم‌خود‏‎ عنصر‏‎
به‌عنوان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ پايان‌‏‎ جايگاه‌‏‎ اشغال‌‏‎ مي‌تواند‏‎ انديشه‌‏‎ وظيفه‌‏‎ نيهيليسم‌‏‎
پايان‌‏‎ در‏‎:مي‌پرسد‏‎ خود‏‎ از‏‎ هايدگر‏‎.باشد‏‎ آينده‌‏‎ انديشه‌‏‎ براي‌‏‎ ضروري‌‏‎ افقي‌‏‎
سلطه‌‏‎ شكل‌‏‎ بنابر‏‎ آن‌‏‎ تحول‌جهاني‌‏‎ و‏‎ متافيزيك‌‏‎ تحقق‌‏‎ پس‌از‏‎ يعني‌‏‎ فلسفه‌ ، ‏‎
ما‏‎ پس‌هايدگر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎باشد‏‎ مي‌تواند‏‎ انديشه‌چه‌‏‎ وظيفه‌‏‎ مدرن‌ ، ‏‎ تكنيك‌‏‎
بازي‌‏‎ به‌‏‎ تنها‏‎ فلسفي‌‏‎ تلاش‌انديشه‌‏‎ هر‏‎ ديگر‏‎ مي‌دهدكه‌امروزه‌‏‎ آگاهي‌‏‎ را‏‎
بي‌درنگ‌‏‎ هايدگر‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎مي‌انجامد‏‎ تقليدي‌‏‎ نوزايي‌هاي‌‏‎ از‏‎ گوناگون‌‏‎
شود‏‎ قلمداد‏‎ (‎ORT) منزله‌مكاني‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ (ENDE) كه‌پايان‌‏‎ مي‌افزايد‏‎
براي‌‏‎ است‌‏‎ جايي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ پايان‌ ، ‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎ گرد‏‎ فلسفه‌‏‎ تمامي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
پس‌‏‎.‎است‌‏‎ داده‌‏‎ رخ‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ تمامي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ تخصيص‌دوباره‌‏‎
متافيزيك‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ مگر‏‎ نيست‌‏‎ ممكن‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ جوهر‏‎ كشف‌‏‎ هايدگر‏‎ نظر‏‎ از‏‎
را‏‎ متافيزيك‌‏‎ جوهر‏‎ نمي‌توانيم‌‏‎ ما‏‎ بنابراين‌‏‎باشد‏‎ رسيده‌‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎
تنها‏‎ جوهر‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ يابد‏‎ خودروشني‌‏‎ جوهر‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ وضعيتي‌‏‎ در‏‎ مگر‏‎ بشناسيم‌‏‎
هايدگر‏‎ به‌عقيده‌‏‎.‎باشد‏‎ رسيده‌‏‎ خود‏‎ به‌پايان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌يابد‏‎ روشني‌‏‎ صورتي‌‏‎ در‏‎
كه‌‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ رسيده‌‏‎ خود‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ نيچه‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎
مشخصا‏‎ متافيزيك‌‏‎ جوهر‏‎ عميق‌ترين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نيهيليسم‌‏‎ نيچه‌انديشه‌‏‎ فلسفه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ تاريخي‌‏‎ نيهيليسم‌‏‎ هايدگرتاريخ‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ نيهيليسم‌‏‎ خود‏‎
به‌منزله‌فراموشي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ خبري‌‏‎ ديگر‏‎ وجود‏‎ خود‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
غرب‏‎ هايدگر‏‎ ازنظر‏‎ بدين‌سان‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ تاريخ‌‏‎ همان‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ وجود‏‎
افول‌‏‎ و‏‎ متافيزيك‌‏‎ پايان‌‏‎ سرزمين‌‏‎ بلكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ متافيزيك‌‏‎ سرزمين‌‏‎ نه‌تنها‏‎
مسئله‌‏‎ نيچه‌‏‎ تا‏‎ افلاطون‌‏‎ زمان‌‏‎ از‏‎ متافيزيك‌‏‎ ديگر ، ‏‎ به‌عبارت‌‏‎.‎هست‌‏‎ نيز‏‎ وجود‏‎
به‌موجودات‌‏‎ تنها‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ ناديده‌‏‎ است‌‏‎ وجود‏‎ مسئله‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ فلسفه‌‏‎ اساسي‌‏‎
متفكري‌‏‎ هايدگر‏‎ پس‌‏‎.‎هست‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ اشياء‏‎ به‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ پرداخته‌‏‎
.است‌‏‎ پرداخته‌‏‎ اصيل‌وجود‏‎ و‏‎ واقعي‌‏‎ انديشه‌‏‎ بازسازي‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
است‌‏‎ نخستين‌‏‎ مسئله‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎ مسئله‌‏‎ نمودن‌‏‎ مطرح‌‏‎ وي‌‏‎ انديشه‌‏‎ حركت‌‏‎ عميق‌ترين‌‏‎
پايه‌‏‎ بر‏‎ وي‌‏‎ اقدام‌‏‎.‎است‌‏‎ ديگر‏‎ مسائل‌‏‎ همه‌‏‎ اساس‌‏‎ و‏‎ پايه‌‏‎ كه‌‏‎ مسئله‌اي‌‏‎ يعني‌‏‎
فلسفي‌‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ متكي‌‏‎ نموده‌‏‎ طرح‌ريزي‌‏‎ هوسرل‌‏‎ ادموند‏‎ استادش‌‏‎ كه‌‏‎ روشي‌‏‎
چيزها‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ مي‌كوشد‏‎ دارد ، ‏‎ نام‌‏‎ (Phenomenologie)كه‌پديدارشناسي‌‏‎
پس‌‏‎.‎برآيد‏‎ خودشان‌‏‎ جز‏‎ چيزي‌‏‎ ازطريق‌‏‎ آنها‏‎ توضيح‌‏‎ درصدد‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ كند ، ‏‎ رجوع‌‏‎
رجوع‌‏‎ به‌موجود‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ و‏‎ پديده‌وجود‏‎ بردن‌‏‎ زيرسوال‌‏‎ ازطريق‌‏‎ هايدگر‏‎
براي‌‏‎ لذا‏‎مي‌گيرد‏‎ به‌كار‏‎ براي‌وجود‏‎ را‏‎ شناختي‌‏‎ پديدار‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ كند ، ‏‎
مطرح‌‏‎ را‏‎ ازموجود‏‎ تحليلي‌‏‎ هايدگر‏‎ اوليه‌وجود ، ‏‎ درك‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎
مسئله‌وجود‏‎ با‏‎ پيوسته‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ يك‌موجود‏‎ تنها‏‎ وي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎.‎مي‌كند‏‎
برگزيده‌‏‎ مسئله‌‏‎ اين‌‏‎ شدن‌‏‎ روشن‌‏‎ براي‌‏‎ سرنخي‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ مي‌تواند‏‎ روبه‌روست‌و‏‎
يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ (‎Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎ بهتر‏‎ به‌عبارت‌‏‎ يا‏‎ انسان‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ شود ، ‏‎
پس‌‏‎.‎است‌‏‎ (Sein) وجود‏‎ (Da) اينجايي‌‏‎ حضور‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ دقيقا‏‎ كه‌‏‎ لفظي‌‏‎
.است‌‏‎ (‎Da) حضور‏‎ اين‌‏‎ (‎Sein)‎ وجود‏‎ هايدگر‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ انسان‌‏‎ جوهر‏‎
همه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خاصي‌‏‎ وجود‏‎ داراي‌‏‎ (Dasein) وجود‏‎ بنابراين‌‏‎
زنده‌‏‎ موجودات‌‏‎ ساير‏‎ برخلاف‌‏‎ زيرا‏‎ مي‌كند ، ‏‎ متمايز‏‎ ديگر‏‎ (‎etants) موجودات‌‏‎
حاضر‏‎ وجود‏‎ ديگر ، ‏‎ به‌عبارت‌‏‎.بازمي‌گردد‏‎ خويش‌‏‎ وجود‏‎ همواره‌به‌‏‎ انسان‌‏‎
اين‌‏‎ هايدگر‏‎ و‏‎ دارد ، ‏‎ وجود‏‎ بلكه‌‏‎ ندارد ، ‏‎ ذاتي‌‏‎ قوام‌‏‎ تنها‏‎ (Dasein)‎
عبارتي‌‏‎ با‏‎ (Sein und Zeit) زمان‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎ به‌نام‌‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ را‏‎ انديشه‌‏‎
(exsistence) ظهوري‌‏‎ تقرر‏‎ در‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ جوهر‏‎:مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎ چنين‌‏‎ مشهور‏‎
بطن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ديگري‌‏‎ عبارت‌‏‎ شبيه‌‏‎ درواقع‌‏‎ عبارت‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ نهفته‌‏‎ او‏‎
است‌‏‎ جوهر‏‎ بر‏‎ مقدم‌‏‎ داردموجوديت‌‏‎ قرار‏‎ سارتر‏‎ اگزيستانسياليسم‌‏‎ فلسفه‌‏‎
ازنظر‏‎ (‎existence) كلمه‌‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ (existence precedelessence)
به‌‏‎ را‏‎ (existence) مفهوم‌‏‎ سارتر‏‎.‎دارد‏‎ متفاوت‌‏‎ معنايي‌‏‎ سارتر‏‎ و‏‎ هايدگر‏‎
قرار‏‎ essentia مفهوم‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ تحليل‌‏‎ existentia شي‌ء‏‎ معني‌‏‎
بر‏‎ مقدم‌‏‎ مي‌گويدجوهر‏‎ كه‌‏‎ ايده‌آليسم‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ نظريه‌‏‎ خلاف‌‏‎ او‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎
به‌عقيده‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ جوهر‏‎ بر‏‎ مقدم‌‏‎ كه‌موجوديت‌‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ است‌‏‎ موجوديت‌‏‎
.نيست‌‏‎ جوهر‏‎ يا‏‎ essence عكس‌‏‎ مفهوم‌‏‎ ظهوري‌‏‎ تقرر‏‎ يا‏‎ existence هايدگر‏‎
به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ يعني‌قيام‌‏‎ existence هايدگر‏‎ به‌عقيده‌‏‎
است‌‏‎ موجودي‌‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ عقيده‌‏‎ هايدگر‏‎ ديگر ، ‏‎ به‌عبارت‌‏‎.‎وجود‏‎ حقيقت‌‏‎
از‏‎ بنابراين‌‏‎.‎درمي‌يابد‏‎ را‏‎ وجود‏‎ كه‌‏‎ موجودي‌‏‎ يعني‌‏‎ وجود ، ‏‎ به‌‏‎ ره‌يافته‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وجود‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ كانون‌‏‎ انسان‌‏‎ هايدگر‏‎ ديدگاه‌‏‎
به‌‏‎ پرداختن‌‏‎ هايدگر‏‎ براي‌‏‎ مهم‌‏‎ بدين‌سان‌ ، ‏‎.‎دارد‏‎ قرار‏‎ انديشه‌‏‎ اين‌‏‎ مركز‏‎
وجود‏‎ كه‌‏‎ موجودي‌‏‎ وجودشناختي‌‏‎ ساختار‏‎ كشف‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ سوژه‌‏‎ انسان‌شناسي‌‏‎
.است‌‏‎ مطرح‌‏‎ رادرمي‌يابد‏‎
fondamentale)بنيادي‌‏‎ راوجودشناسي‌‏‎ تحقيق‌‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ هايدگر‏‎
وجود‏‎ ظهوري‌‏‎ تقرر‏‎ تحليل‌‏‎ هدف‌وجودشناسي‌بنيادي‌‏‎.‎مي‌نامد‏‎ (‎ontologie
نمودن‌‏‎ مطرح‌‏‎ حاضر ، ‏‎ وجود‏‎ تحليل‌‏‎ در‏‎ گام‌‏‎ نخستين‌‏‎ پس‌‏‎.‎است‌‏‎ (Dasein)حاضر‏‎
يابرون‌افكني‌‏‎ (‎pouvoir-etre) وجودي‌‏‎ توان‌‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ جوهرانسان‌‏‎
به‌‏‎ (‎existence) ظهوري‌‏‎ تقرر‏‎ (Dasein)‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎ (‎projet)‎
وجود‏‎ مي‌تواند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ افكندن‌‏‎ برون‌‏‎ كردن‌خوددر‏‎ درك‌‏‎ امكان‌‏‎ منزله‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ موجودي‌‏‎ همچون‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ ديگر ، ‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎
(Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎ پس‌‏‎.‎بازمي‌گردد‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ خويش‌‏‎ افكندن‌‏‎ برون‌‏‎ طريق‌‏‎
در‏‎ قيام‌‏‎ فقط‏‎ او‏‎ ولي‌‏‎ (In der welt sein).است‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ نخست‌قيام‌‏‎
زيرا‏‎.‎هست‌‏‎ نيز‏‎ (Bei der welt sein) عالم‌‏‎ نزد‏‎ بلكه‌قيام‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ عالم‌‏‎
اين‌اشتغال‌‏‎.‎دارد‏‎ ارتباط‏‎ عالم‌‏‎ با‏‎ (Besorgen) خواه‌‏‎ اشتغال‌‏‎ وجه‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎
.است‌‏‎ (‎Outil) ابزار‏‎ با‏‎ رابطه‌‏‎ يك‌‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ نخست‌‏‎ هايدگر‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ خاطر‏‎
باابزارمندي‌‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ آن‌‏‎ زمينه‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ افقي‌‏‎ خاطر ، ‏‎ اشتغال‌‏‎ عالم‌‏‎
حاضر‏‎ وجود‏‎ امكانات‌‏‎ ابزارها‏‎ پس‌‏‎ روبروست‌‏‎ چيزها‏‎ (‎zuhan denheit)‎
افكندن‌‏‎ برون‌‏‎ با‏‎ (‎Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎ اما‏‎ مي‌كنند‏‎ آشكار‏‎ را‏‎ (Dasein)‎
(Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ معني‌‏‎ چيزها‏‎ به‌‏‎ امكاناتش‌‏‎
حاضر‏‎ وجود‏‎ پس‌‏‎.‎كند‏‎ برخورد‏‎ آنها‏‎ با‏‎ مي‌تواند‏‎ چيزها‏‎ درك‌‏‎ با‏‎ تنها‏‎
حاضر‏‎ وجود‏‎.‎است‌‏‎ منزله‌ادراك‌‏‎ به‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ چيز‏‎ هر‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ (Dasein)
.مي‌برد‏‎ پي‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ (situation)‎ وضعيت‌‏‎ به‌‏‎ كردن‌ ، ‏‎ درك‌‏‎ با‏‎ (Dasein)
مربوط‏‎ عالم‌‏‎ به‌‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ آنها‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎ رفتار‏‎ دو‏‎ اما‏‎
از‏‎ ساختاري‌‏‎ تعيين‌‏‎ آمادگي‌‏‎(Befindlichkeit) نخست‌آمادگي‌‏‎:مي‌شود‏‎
او‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ كه‌‏‎ عالمي‌‏‎ در‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ آشكار‏‎ وي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎
حاضر‏‎ وجود‏‎ موجود ، ‏‎ عالم‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ افكنده‌‏‎ برون‌‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎
هر‏‎ براي‌‏‎ پس‌‏‎.‎است‌‏‎ ديگران‌‏‎ با‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ مي‌يابد‏‎ در‏‎ (‎Dasein)
موجب‏‎ اين‌‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ همراه‌‏‎ (‎mit sein)‎ با‏‎ وجودي‌‏‎(Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎
تحت‌‏‎ يعني‌‏‎ باشد ، ‏‎ ديگري‌‏‎ نفوذ‏‎ تحت‌‏‎ روزانه‌‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎
.مي‌كند‏‎ تحميل‌‏‎ وي‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ ابتذال‌‏‎ كه‌‏‎ غيرشخصي‌اي‌‏‎ (‎Das man)‎ سلطه‌ما‏‎
اصالت‌‏‎ هرگونه‌‏‎ فاقد‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ عالم‌ما‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎
اصالت‌‏‎ يك‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ اصالت‌‏‎ عدم‌‏‎ اين‌‏‎ هايدگر‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎.است‌‏‎
كسي‌‏‎ اصالت‌ ، ‏‎ داراي‌‏‎ (Dasein)‎ حاضر‏‎ وجود‏‎.دارد‏‎ قرار‏‎ (Eigentlichkeit)‎
.است‌‏‎ خويش‌‏‎ مالك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
تكلم‌‏‎ هايدگر‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ (Rede)كلام‌‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ ساختار‏‎ سومين‌‏‎
كه‌سخن‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ انسان‌‏‎ زيرا‏‎.‎سكوت‌‏‎ حتي‌‏‎.‎است‌‏‎ هرگونه‌زبان‌‏‎ اساس‌‏‎
تحت‌‏‎ و‏‎ اصالت‌‏‎ فاقد‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ (‎Dasein)‎ حاضري‌‏‎ وجود‏‎ اگر‏‎ لذا‏‎ مي‌گويد‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ هايدگر‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ نيز‏‎ اصالت‌‏‎ فاقد‏‎ كلامي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ نفوذما‏‎
حاكم‌‏‎ پرگويي‌‏‎ (‎das man) عالم‌ما‏‎ در‏‎.‎مي‌نامد‏‎ (Bavardege)‎ پرگويي‌‏‎
شعر‏‎ چون‌‏‎ اصالت‌‏‎ با‏‎ كلامي‌‏‎ اصالت‌‏‎ داراي‌‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ حيطه‌‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ حال‌‏‎ است‌ ، ‏‎
.است‌‏‎ چيره‌‏‎
را‏‎ (‎Dasein)حاضر‏‎ وجود‏‎ فلسفي‌‏‎ تحليل‌‏‎ همه‌‏‎ نتايج‌‏‎ هايدگر‏‎ اينجا‏‎ در‏‎
همچون‌نگراني‌‏‎ را‏‎ وجودحاضر‏‎ واصلي‌‏‎ بنيادي‌‏‎ ساختار‏‎ و‏‎ مي‌آورد‏‎ گرد‏‎
را‏‎ ديگر‏‎ ساختارهاي‌‏‎ همه‌‏‎ مي‌كند ، زيرانگراني‌‏‎ معرفي‌‏‎ (‎die Sorge)
آن‌‏‎ اصيل‌‏‎ وجه‌‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ (‎Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎ وجود‏‎ نگراني‌‏‎.‎گردمي‌آورد‏‎
عوالم‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عالمي‌‏‎ (‎Dasein)‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ عالم‌‏‎.نااصيل‌‏‎ وجه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
نگراني‌‏‎ زندگي‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ هايدگر‏‎.‎است‌‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ نگراني‌‏‎ وجه‌‏‎ بر‏‎ ديگر‏‎
است‌‏‎ اصلي‌اي‌‏‎ هيجان‌‏‎ هيبت‌‏‎.‎هست‌‏‎ نيز‏‎ (‎die Angst)‎ زندگي‌هيبت‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎
ميان‌هيبت‌‏‎ هايدگر‏‎ اينجا‏‎ در‏‎.‎مي‌شود‏‎ آشكار‏‎ او‏‎ بر‏‎ انسان‌‏‎ وجود‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎
اماهيبت‌‏‎ است‌ ، ‏‎ چيزي‌‏‎ از‏‎ ترسيدن‌‏‎ ترس‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ قائل‌‏‎ تمايز‏‎ وترس‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ هيبت‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎:مي‌نويسد‏‎ هايدگر‏‎.ندارد‏‎ عيني‌‏‎ باچيزي‌‏‎ رابطه‌اي‌‏‎
را‏‎ نيستي‌‏‎ هيبت‌‏‎.است‌‏‎ خود‏‎ خودي‌‏‎ به‌‏‎ عالم‌‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ آشكار‏‎ هيبت‌‏‎ منزله‌‏‎
زندگي‌‏‎ اصالت‌‏‎ عدم‌‏‎ مطيع‌‏‎ انسان‌‏‎ وضعيت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ آشكار‏‎
است‌‏‎ امري‌‏‎ مرگ‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ نيز‏‎ مرگ‌‏‎ با‏‎ اماهيبت‌‏‎مي‌شود‏‎ روزمره‌‏‎
اين‌‏‎ پس‌‏‎.است‌‏‎ مرگ‌‏‎ براي‌‏‎ قيام‌‏‎(Dasein)‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ زيرا‏‎ اصالت‌ ، ‏‎ داراي‌‏‎
(das man) نفوذما‏‎ زير‏‎ از‏‎ را‏‎ (‎Dasein) حاضر‏‎ وجود‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مرگ‌پذيري‌‏‎
تقرر‏‎ پس‌‏‎مي‌كند‏‎ آشكار‏‎ وي‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ خاص‌‏‎ وجودي‌‏‎ توان‌‏‎ و‏‎ مي‌كشد‏‎ بيرون‌‏‎
مرگ‌‏‎ براي‌‏‎ ياآزادي‌‏‎ مرگ‌‏‎ حضور‏‎ در‏‎ زيستن‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ اصالت‌‏‎ با‏‎ ظهوري‌‏‎
.(freiheit-Zum-Tode)
مي‌شود‏‎ موجب‏‎ و‏‎ امكان‌پذيرمي‌سازد‏‎ را‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ امكانات‌‏‎ مرگ‌‏‎ سان‌‏‎ بدين‌‏‎
مرگ‌ ، ‏‎ به‌‏‎ نگرش‌‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎.‎شوند‏‎ هستندآشكار‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ همان‌‏‎ حقيقتا‏‎ كه‌‏‎
ساختار‏‎ گسترش‌‏‎ با‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎.‎مي‌بخشد‏‎ روشني‌‏‎ را‏‎ حاضر‏‎ وجود‏‎ زماني‌‏‎ ويژگي‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ وجود‏‎ مفهوم‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ در‏‎ مرگ‌‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎