چهارم‌ ، شماره‌ 1092‏‎ اكتبر 1996 ، سال‌‏‎ مهر 1375 ، 12‏‎ شنبه‌ 21‏‎

زمان‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎

دهه‌ 1930 ، ‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎ (‎آخر‏‎ بخش‌‏‎)‎ هايدگر‏‎ مارتين‌‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ بر‏‎ مدخلي‌‏‎
متافيزيك‌‏‎ دوباره‌‏‎ پايه‌ريزي‌‏‎ حدود‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ اساسي‌تري‌‏‎ به‌طرز‏‎ هايدگر‏‎
مسئله‌حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ وجود‏‎ مسئله‌مفهوم‌‏‎ او‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پرداخت‌ ، ‏‎
درباره‌‏‎ واردبحث‌‏‎ تازه‌‏‎ روحيه‌اي‌‏‎ و‏‎ تازه‌‏‎ زباني‌‏‎ با‏‎ وي‌‏‎ لذا‏‎ داد ، ‏‎ وجودتغيير‏‎
.شد‏‎ وجود‏‎ حقيقت‌‏‎ چارچوب‏‎

تا‏‎ كه‌‏‎ (Sein und zeit)زمان‌‏‎ و‏‎ نام‌وجود‏‎ به‌‏‎ هايدگر‏‎ كتاب‏‎ اصلي‌‏‎ هدف‌‏‎
حاضر‏‎ وجود‏‎ زماني‌‏‎ مفهوم‌‏‎ بيان‌‏‎ بحث‌پرداختيم‌ ، ‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ پيرامون‌‏‎ اينجا‏‎ به‌‏‎
طور‏‎ به‌‏‎ وجود‏‎ مسئله‌‏‎ به‌‏‎ كتابپرداختن‌‏‎ اين‌‏‎ هدف‌‏‎ هايدگر‏‎ به‌گفته‌‏‎.نيست‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ وجود‏‎ معناي‌‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎ كتاب‏‎ طرح‌‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎است‌‏‎ كلي‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اثري‌‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎ كتاب‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌ماند‏‎ ناتمام‌‏‎ كند‏‎ روشن‌‏‎ كلي‌‏‎ طور‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ رها‏‎ را‏‎ مطلب‏‎ سررشته‌‏‎ عمد‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ مولف‌‏‎
(Uler den Humanismus) اومانيسم‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ نامه‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ هايدگربعدها‏‎
كتاب‏‎ بقيه‌‏‎ انتشار‏‎ از‏‎ واداشته‌‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ پرداخته‌‏‎ انگيزه‌هايي‌‏‎ شرح‌‏‎ به‌‏‎
وجود‏‎ كتاب‏‎ انتشار‏‎ هنگام‌‏‎:مي‌نويسد‏‎ هايدگر‏‎.‎كند‏‎ چشم‌پوشي‌‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎
مطلب‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎نشد‏‎ منتشر‏‎ كتاب‏‎ اول‌‏‎ بخش‌‏‎ از‏‎ فصل‌‏‎ سومين‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ و‏‎
عهده‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ آنچنان‌‏‎ انديشه‌‏‎ زيرا‏‎ نشد ، ‏‎ منتشر‏‎ فصل‌‏‎ اين‌‏‎است‌‏‎ نهفته‌‏‎
قاصر‏‎ آن‌‏‎ بيان‌‏‎ از‏‎ متافيزيك‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ برنيامد‏‎ (‎Kehre) خم‌‏‎ و‏‎ اين‌پيچ‌‏‎ شرح‌‏‎
بررسي‌‏‎ به‌‏‎ اساسي‌تري‌‏‎ طرز‏‎ به‌‏‎ هايدگر‏‎ دهه‌ 1930 ، ‏‎ اوايل‌‏‎ در‏‎ بدين‌سان‌‏‎.بود‏‎
مسئله‌مفهوم‌‏‎ او‏‎ اين‌رو‏‎ از‏‎.‎پرداخت‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ دوباره‌‏‎ پايه‌ريزي‌‏‎ حدود‏‎
تازه‌ ، ‏‎ زباني‌‏‎ با‏‎ هايدگر‏‎.‎داد‏‎ تغيير‏‎ وجود‏‎ مسئله‌حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ وجود‏‎
.شد‏‎ وجود‏‎ حقيقت‌‏‎ چارچوب‏‎ درباره‌‏‎ بحث‌‏‎ وارد‏‎ تازه‌‏‎ روحيه‌اي‌‏‎ و‏‎ تازه‌‏‎ مفاهيمي‌‏‎
روحيه‌‏‎ جايگزين‌‏‎ دوم‌‏‎ هايدگر‏‎ عارفانه‌‏‎ كمابيش‌‏‎ خطمشي‌‏‎ و‏‎ توكل‌‏‎ روحيه‌‏‎
دوم‌‏‎ هايدگر ، هايدگر‏‎ مفسران‌‏‎ اكثر‏‎.‎شد‏‎ اول‌‏‎ هايدگر‏‎ حماسي‌‏‎ و‏‎ اثبات‌گرا‏‎
سال‌ 1943‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ كنفرانس‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌دهند‏‎ قرار‏‎ اول‌‏‎ برابرهايدگر‏‎ در‏‎ را‏‎
يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ (‎Vom Wesen der Wahrheit) حقيقت‌‏‎ جوهر‏‎ باب‏‎ در‏‎ عنوان‌‏‎ تحت‌‏‎
همه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎مي‌كند‏‎ بازي‌‏‎ را‏‎ طرفه‌‏‎ دو‏‎ نقش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ياد‏‎ مياني‌‏‎ متن‌‏‎
حقيقت‌‏‎ جوهر‏‎ باب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ وضعيتي‌‏‎:مي‌گويد‏‎ كويره‌‏‎ الكساندر‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎
شده‌‏‎ تعيين‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ اصل‌‏‎ در‏‎ مي‌كند‏‎ آشكار‏‎ ما‏‎ بر‏‎
به‌‏‎.‎است‌‏‎ حقيقت‌‏‎ مسئله‌‏‎ موجود‏‎ وجود‏‎ بنيادي‌‏‎ پرسش‌‏‎ ديگر ، ‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.است‌‏‎
.است‌‏‎ حقيقت‌‏‎ جوهر‏‎ يا‏‎ اصلي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ وجود ، ‏‎ حقيقت‌‏‎ هايدگر ، ‏‎ گفته‌‏‎
حضور‏‎ در‏‎ شكوفايي‌‏‎ و‏‎ گشايش‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎de- voilement)پوشيدگي‌‏‎ عدم‌‏‎ حقيقت‌‏‎ جوهر‏‎
حقيقت‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ هايدگر‏‎ پوشيدگي‌ ، ‏‎ عدم‌‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ حقيقت‌‏‎ تعريف‌‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎
حقيقت‌‏‎.‎(‎aletheia) مفهوم‌‏‎ يعني‌‏‎ برمي‌خورد‏‎ سقراط‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ فيلسوفان‌‏‎ نزد‏‎
بيرون‌‏‎ خفا‏‎ و‏‎ فراموشي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ (‎aletheia)‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ كشيده‌‏‎
حقيقت‌‏‎ يك‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ هايدگر‏‎ اينكه‌‏‎است‌‏‎ پوشيدگي‌‏‎ عدم‌‏‎ همان‌‏‎ حقيقت‌‏‎ بنابراين‌‏‎
بايد‏‎ چيز‏‎ هر‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ قرارداده‌ ، ‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ بنيادي‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎ شكل‌‏‎ منطقي‌‏‎
جوهر‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ انديشه‌‏‎ بردن‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ هدايت‌‏‎ شودجهت‌‏‎ درك‌‏‎ تلاشي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎
.نيچه‌‏‎ تا‏‎ افلاطون‌‏‎ زمان‌‏‎ از‏‎ متافيزيك‌‏‎ تاريخ‌‏‎ تمامي‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ وجود‏‎
طرح‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ مي‌گويد‏‎ هايدگر‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎
خود‏‎ ملاحظه‌موجود‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌سپارد‏‎ فراموشي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ بي‌درنگ‌‏‎ مسئله‌وجود‏‎
پيداست‌‏‎ آن‌‏‎ نام‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎ زيرا‏‎.مي‌كند‏‎ محدود‏‎ را‏‎
سوي‌‏‎ به‌‏‎ (Physis) موجود‏‎ يا‏‎ طبيعت‌‏‎ از‏‎ گذر‏‎ متافيزيك‌‏‎ (‎Meta-‎ta-physika)‎
مسئله‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ گذر ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اما‏‎است‌‏‎ موجود‏‎ (Seiendheit) موجوديت‌‏‎
انديشيدن‌‏‎ به‌‏‎ شروع‌‏‎ موجود‏‎ مورد‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ رها‏‎ را‏‎ وجود‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ وجود‏‎
متمايز‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ دوره‌‏‎ سه‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ تاريخ‌‏‎ بطن‌‏‎ در‏‎ هايدگر‏‎.‎مي‌كند‏‎
و‏‎ وسطي‌‏‎ قرون‌‏‎ و‏‎ روميان‌‏‎ عصر‏‎ سپس‌‏‎ ارسطو ، ‏‎ و‏‎ افلاطون‌‏‎ عصر‏‎ نخست‌‏‎مي‌كند‏‎
هر‏‎ هايدگر‏‎ نظر‏‎ از‏‎.‎(‎نيچه‌‏‎ و‏‎ كانت‌‏‎ دكارت‌ ، ‏‎ چون‌‏‎) مدرن‌‏‎ فلاسفه‌‏‎ عصر‏‎ بالاخره‌‏‎
همين‌‏‎ به‌‏‎.است‌‏‎ منطبق‌‏‎ اختفاي‌وجود‏‎ از‏‎ گونه‌اي‌‏‎ با‏‎ دوره‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎
با‏‎ آن‌‏‎ گذاشتن‌‏‎ سر‏‎ پشت‌‏‎ و‏‎ متافيزيك‌‏‎ از‏‎ براي‌گذر‏‎ هايدگر‏‎ تلاش‌‏‎ هر‏‎ دليل‌ ، ‏‎
گمان‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎.‎است‌‏‎ منطبق‌‏‎ بزرگ‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ از‏‎ آثاريكي‌‏‎ مطالعه‌‏‎
اينكه‌‏‎ به‌‏‎ وجوددارد‏‎ گرايشي‌‏‎ افلاطون‌ ، ‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ متافيزيك‌‏‎ در‏‎ هايدگر ، ‏‎
هايدگر‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎.‎شود‏‎ مطرح‌‏‎ موجود‏‎ نخست‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ سپرده‌‏‎ فراموشي‌‏‎ به‌‏‎ وجود‏‎
مي‌خواند‏‎ طبيعت‌‏‎ رياضي‌‏‎ اوطرح‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ تكنيك‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ گرايش‌‏‎ اين‌‏‎
در‏‎ بار‏‎ نخستين‌‏‎ طبيعت‌‏‎ رياضي‌‏‎ هايدگر ، طرح‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎مي‌يابد‏‎ تحقق‌‏‎ نيز‏‎
به‌‏‎ طبيعت‌‏‎ كتاب‏‎ نگارش‌‏‎ گاليله‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ يعني‌‏‎ گرديد ، ‏‎ مطرح‌‏‎ سال‌ 1623‏‎
هايدگر‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ همه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎درآورد‏‎ تحرير‏‎ رشته‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ رياضي‌‏‎ زبان‌‏‎
ابزار‏‎ شرح‌‏‎ به‌‏‎ پرداختن‌‏‎ مرادش‌‏‎ مي‌آورد ، ‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ سخن‌‏‎ ازتكنيك‌‏‎
تكنيكي‌‏‎ ابزار‏‎ وجود‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ عصر‏‎ هايدگر ، ‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎.نيست‌‏‎ تكنولوژيكي‌‏‎
ما‏‎ عصر‏‎ چون‌‏‎ دارند‏‎ وجود‏‎ تكنيكي‌‏‎ ابزار‏‎ عكس‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ تكنيك‌‏‎ عصر‏‎
فراورشي‌‏‎ زيرا‏‎ است‌ ، ‏‎ پوشيدگي‌‏‎ عدم‌‏‎ يونانيان‌‏‎ نزد‏‎ تكنيك‌‏‎.‎است‌‏‎ تكنيكي‌‏‎
مدرن‌‏‎ تكنيك‌‏‎ هايدگر‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ Poesis معناي‌‏‎ به‌‏‎ (‎Production)
طبيعت‌‏‎ گرفتن‌‏‎ خدمت‌‏‎ به‌‏‎ زيرا‏‎ است‌ ، ‏‎ (Heraus-‎Fordern) چالش‌‏‎ و‏‎ انگيزش‌‏‎ يك‌‏‎
را‏‎ تكنيك‌مدرن‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ اين‌‏‎ هايدگر‏‎.‎است‌‏‎ فراگير‏‎ اقدام‌‏‎ منزله‌يك‌‏‎ به‌‏‎
Gestell به‌منزله‌بازرسي‌‏‎ مدرن‌‏‎ تكنيك‌‏‎.‎مي‌خواند‏‎ (‎Gestell)‎ بازرسي‌‏‎
حاكم‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ استفاده‌‏‎ تكنيكي‌‏‎ ابزار‏‎ ماشين‌آلات‌و‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎
پس‌‏‎.‎دربرمي‌گيرد‏‎ را‏‎ (‎etant)‎ موجود‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎ رشته‌‏‎ بلكه‌تمامي‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎
عصرمتافيزيك‌‏‎ يا‏‎ تكنيك‌‏‎ عصر‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ عصر‏‎ هايدگر ، ‏‎ نظر‏‎ بنابه‌‏‎
خدايان‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎ عصري‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شديد‏‎ پريشاني‌‏‎ عصر‏‎ يافته‌‏‎ پايان‌‏‎
اين‌‏‎ با‏‎.ندارد‏‎ وجود‏‎ هنوز‏‎ نيز‏‎ جديد‏‎ خدايان‌‏‎ آنكه‌‏‎ حال‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ خبري‌‏‎ ديرين‌‏‎
درست‌‏‎ وي‌‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎ زيرا‏‎.است‌‏‎ نرفته‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ هايدگر‏‎ نظر‏‎ از‏‎ حال‌‏‎
از‏‎ خروج‌‏‎ و‏‎ متافيزيك‌‏‎ از‏‎ گذر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ انديشه‌‏‎ پريشاني‌‏‎ وضعيت‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎
را‏‎ هولدرلين‌‏‎ "Patmos" سرود‏‎ از‏‎ بيتي‌‏‎ او‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ ميسر‏‎ وجود‏‎ فراموشي‌‏‎
.مي‌نمايد‏‎ رخ‌‏‎ نيز‏‎ ناجي‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ خطر‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ ولي‌‏‎:مي‌گويد‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ نقل‌‏‎
سادگي‌‏‎ به‌‏‎ سازد ، ولي‌‏‎ دگرگون‌‏‎ را‏‎ عالم‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ فلسفه‌‏‎ هايدگر‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
از‏‎ اما‏‎.‎دارد‏‎ نگه‌‏‎ بيدار‏‎ معاصرينش‌را‏‎ تكنيك‌‏‎ جذبه‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎
گفته‌‏‎ به‌‏‎ زيرا‏‎ يافت‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ چيزي‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ منطقي‌‏‎ انديشه‌‏‎ رهگذر‏‎
روش‌‏‎ بايد‏‎.‎نيست‌‏‎ توضيح‌‏‎ و‏‎ تحليل‌‏‎ محاسبه‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ انديشه‌‏‎ هايدگر‏‎
.يافت‌‏‎ چيزها‏‎ به‌‏‎ نزديكي‌‏‎ براي‌‏‎ متواضعانه‌تري‌‏‎
وارستگي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ هايدگر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ همان‌‏‎ رفتار‏‎ و‏‎ نگرش‌‏‎ اين‌‏‎
ازهرگونه‌‏‎ چشم‌پوشي‌‏‎ وارستگي‌‏‎ هايدگر‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌نامد‏‎ (‎Gelassenheit)‎
استعلايي‌‏‎ هرگونه‌بازنمايي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ متعالي‌‏‎ افق‌‏‎ هرگونه‌‏‎ از‏‎ خواست‌ ، ‏‎ و‏‎ اراده‌‏‎
كه‌‏‎ انتظاري‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ ديگر ، وارستگي‌‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ سوژه‌‏‎ يك‌‏‎ براي‌‏‎ چيزها‏‎
حوزه‌اي‌‏‎ گشايش‌‏‎ وارستگي‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌آيد‏‎ مي‌كندپديد‏‎ مرتبط‏‎ وجود‏‎ با‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎
انسان‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ (Gegenwart)‎ حضور‏‎ به‌چيزها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ (Gegend)‎
به‌‏‎ بدين‌سان‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ چيزها‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ خشونت‌مفهومي‌‏‎ سرانجام‌‏‎
الهي‌‏‎ عدم‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ رفتن‌‏‎ و‏‎ عالم‌‏‎ از‏‎ كندن‌‏‎ وارستگي‌‏‎ به‌‏‎ نيل‌‏‎ هايدگر‏‎ عقيده‌‏‎
پيش‌‏‎ انديشه‌‏‎ هايدگر‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ (‎Wege) يك‌راه‌‏‎ يافتن‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎
هايدگر‏‎ دليل‌ ، ‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎است‌‏‎ (‎Wege)‎ يك‌راه‌‏‎ باشد ، ‏‎ تامل‌‏‎ حاصل‌‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎
طرح‌‏‎ مدعي‌‏‎ فقط‏‎ بلكه‌‏‎ نداشت‌ ، ‏‎ را‏‎ آثاري‌‏‎ نوشتن‌‏‎ ادعاي‌‏‎ زندگيش‌‏‎ اواخر‏‎ در‏‎
وجود ، ‏‎ حقيقت‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ رفتن‌‏‎ در‏‎ هايدگر‏‎.‎(‎Wege nicht werke)‎.‎بود‏‎ راهي‌‏‎
.مي‌رود‏‎ هنري‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ شعر‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ پشت‌‏‎ متافيزيك‌‏‎ به‌‏‎
سال‌1950‏‎ در‏‎ (Die Sprache)عنوان‌زبان‌‏‎ تحت‌‏‎ كنفرانسي‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
گذاشت‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ گذاشت‌‏‎ كنار‏‎ بايد‏‎ را‏‎ تعريف‌‏‎ زبان‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ پيشنهاد‏‎
نقل‌‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ زبان‌‏‎ استقرار‏‎:‎هايدگر‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎.كند‏‎ توصيف‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ زبان‌‏‎
آن‌‏‎ وجود‏‎ جايگاه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ آن‌‏‎
رود‏‎ جايي‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ مسئله‌‏‎ هايدگر‏‎ براي‌‏‎ پس‌‏‎.‎كنيم‌‏‎ منتقل‌‏‎
.باشد‏‎ براستي‌گويا‏‎ زبان‌‏‎ كه‌‏‎
خواندن‌‏‎ با‏‎ همين‌دليل‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ شعر‏‎ همان‌‏‎ ناب‏‎ زبان‌‏‎ هايدگر‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎
هر‏‎ وراي‌‏‎ مي‌كوشد‏‎ هايدگر‏‎ وريلكه‌ ، ‏‎ جرج‌‏‎ استفان‌‏‎ تراكل‌ ، ‏‎ هولدرلين‌ ، ‏‎ اشعار‏‎
به‌‏‎.‎زبان‌‏‎ پديده‌‏‎ ساده‌‏‎ قلب‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ كند‏‎ راهي‌پيدا‏‎ تفسيري‌ ، ‏‎ و‏‎ تعبير‏‎
سخني‌‏‎ تنها‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌كند ، ‏‎ منتقل‌‏‎ عالم‌‏‎ از‏‎ اطلاعي‌‏‎ هيچگونه‌‏‎ شعر‏‎ او ، ‏‎ گفته‌‏‎
همان‌گونه‌‏‎ زبان‌‏‎ شعر‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ روست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎است‌‏‎ ساده‌‏‎ و‏‎ خالص‌‏‎ و‏‎ ناب‏‎
آشكار‏‎ را‏‎ وجود‏‎ و‏‎ مي‌گويد‏‎ سخن‌‏‎ شعر‏‎ خلال‌‏‎ از‏‎ زبان‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ آشكار‏‎ هست‌‏‎ كه‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ سرچشمه‌‏‎ جا‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ هايدگر‏‎ معروف‌‏‎ عبارت‌‏‎.‎مي‌كند‏‎
امكان‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ همان‌‏‎ زبان‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ وجود‏‎ سراي‌‏‎ زبان‌‏‎
ظهور‏‎ منزله‌‏‎ به‌‏‎ وجود‏‎ پس‌‏‎.بماند‏‎ انسان‌ها‏‎ نزد‏‎ در‏‎ و‏‎ يابد‏‎ حضور‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎
زبان‌‏‎ وجود‏‎ بنابراين‌‏‎.‎است‌‏‎ پايه‌اي‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎ نام‌گذاري‌‏‎ يك‌‏‎ (Ereignis) حضور‏‎
كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ خلاصه‌‏‎ كلمه‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ را‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ سرانجام‌‏‎ هايدگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بنيادين‌‏‎
نيست‌‏‎ تكلم‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ بشر‏‎ نوع‌‏‎:‎مي‌نويسد‏‎ هايدگر‏‎.است‌‏‎ (‎Die Sage) بيان‌‏‎
كه‌‏‎ نيست‌‏‎ انسان‌‏‎ اين‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ پس‌‏‎.دارد‏‎ تعلق‌‏‎ به‌بيان‌‏‎ كه‌‏‎ حدي‌‏‎ در‏‎ مگر‏‎
.مي‌گويد‏‎ سخن‌‏‎ انسان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ زبان‌‏‎ بلكه‌‏‎ مي‌گويد ، ‏‎ سخن‌‏‎
قرار‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ هايدگر‏‎ توسط‏‎ كه‌‏‎ مسائلي‌‏‎ تمامي‌‏‎ اينكه‌ ، ‏‎ كلام‌‏‎ خلاصه‌‏‎
براي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مسائلي‌‏‎ پرداختيم‌ ، ‏‎ آنها‏‎ تحليل‌‏‎ به‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ ما‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎
در‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ مطرح‌‏‎ مي‌انديشد‏‎ هايدگر‏‎ ياعليه‌‏‎ هايدگر‏‎ كه‌با‏‎ انديشه‌اي‌‏‎
حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ زيرا‏‎.‎بيانديشد‏‎ هايدگر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ انديشه‌بايد‏‎ اين‌‏‎ صورت‌‏‎ هر‏‎
او‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ نمي‌تواند‏‎ ديگر‏‎ مي‌آيد‏‎ هايدگر‏‎ از‏‎ كه‌پس‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎
منتقد‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ فقط‏‎ هايدگر‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ جهت‌‏‎ بدان‌‏‎ اين‌‏‎.‎اجتنابكند‏‎
فيلسوفي‌است‌‏‎ هايدگر‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ علت‌‏‎ بدان‌‏‎ شايد‏‎ بلكه‌‏‎ شود ، ‏‎ عرضه‌‏‎ جهان‌مدرن‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ انديشه‌نزديك‌‏‎ تاريخ‌‏‎ جوهر‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ عصر‏‎ فيلسوفان‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ كه‌‏‎
اساس‌‏‎ و‏‎ پايه‌‏‎ هيچ‌‏‎ جوهر ، هايدگر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ برداشتن‌‏‎ پرده‌‏‎ با‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
وعده‌اي‌‏‎ هيچگونه‌‏‎ براي‌‏‎ جايي‌‏‎ انديشه‌هايدگر‏‎ در‏‎.‎نمي‌كند‏‎ پيشنهاد‏‎ را‏‎ عقلاني‌‏‎
هايدگر‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ گشوده‌‏‎ ما‏‎ ديدگان‌‏‎ برابر‏‎ كه‌در‏‎ است‌‏‎ راهي‌‏‎ تنها‏‎.‎نيست‌‏‎
خود‏‎ وظيفه‌‏‎ به‌‏‎ انديشمند‏‎ به‌عنوان‌‏‎ تا‏‎ مي‌خواند‏‎ فرا‏‎ مارا‏‎ فيلسوف‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎
.كنيم‌‏‎ درك‌‏‎ را‏‎ زمانمان‌‏‎ انديشه‌‏‎ نماييم‌وبا‏‎ عمل‌‏‎
جهانبگلو‏‎ رامين‌‏‎ دكتر‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎