چهارم ، شماره 1117 نوامبر 1996 ، سال آبان 1375 ، 10 يكشنبه 20
|
|
جهاني جام قهرمان تهران ، در ما
...شده‌ايم
ورزش در واقع‌انديشي و واقع‌نگري
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام
تهران در جام‌جهاني كشتي روزه دو برگزاري‌پيكارهاي:ورزشي سرويس.
شيوه‌هاي در كه نكته‌هايي.داشت دنبال به تازه‌اي ونكته‌هاي درس‌ها
محاسبه و ارزيابي دقت‌مورد به اگر كشور ، در رشته كاربردي‌اين
با تازه دوراني و مرتفع موجودآن كاستي‌هاي از بسياري قرارگيرد ،
قدرت ، .مي‌شود آغاز هستند ، آموزش‌صحيح‌تر تشنه كه سرمايه‌هايي تكيه‌بر
خصلت‌هاي تاريخي ، اعتبار و مستعد پشتوانه‌هايي بودن دارا پويايي ،
ميان در مي‌توان را نمونه‌هايي چنين كمتر كه است ايران كشتي با همراه
جهان كشتي بزرگان از بسياري كه است چيزي اين.يافت جهان ملل ساير
يا ما حالا.كرده‌اند گوشزد ما به را آن ويژه امتياز بارها ، و بارها
از بهره‌گيري از صحيحي درك نتوانسته‌ايم اينكه ويا نخواسته‌ايم خود
و هدف به رسيدن ازراههاي يكي.باشيم داشته معقولانه روش‌هايي چنين
هرپيروزي.است واقع‌انديشي و ورزش ، واقع‌نگري كنوني دنياي در كمال‌مطلوب
هر در كه ويژه‌دارد جذابيت‌هايي خود همراه وبه خود براي شكستي هر يا
ديدگاهي‌كارشناسانه از كاملاواقع‌گرايانه صورتي به پاياني‌بايد و آغاز
اصلا عمومي به‌صورتي ما ورزش اداره در مدلي چنين.شود تحليل و تجزيه
خارجي‌ندارد وجود
دستاوردهاي و كشتي جهاني جام رقابت‌هاي پايان سطور ، اين نگارش بهانه
چه هر پيروزي اين حلاوت و شيريني از.است آن از حاصل شيرين و تلخ
بر تكيه هم قدرت‌سنجي‌مان معيار اگر امانوشتهايم كم هم باز بنويسيم
ويل چاه به كه حقا باشد ، كشتي درباره رايج گفته‌هاي و نوشتارها همين
در همواره چرا كه اين.نيست ميسر سادگي به نجات‌مان و فروافتاده‌ايم
بر روشني مصداق شايد مي‌خوريم ، شكست خانه از خارج در و پيروزيم خانه
به مي‌توانيم كجا و چگونه كي ، كه بدانيم بايد ما.باشد نظريه اين
در ماگيريم آن‌قرار به رسيدن مسير در يا و واقعي‌مان‌برسيم قدرت
در نه استانبول ، در مسكو ، نه در نه شده‌ايم ، جهاني قهرمان‌جام تهران
نيست؟ كافي همين..در ونه ورشو
نظير كشتي‌گيراني چرا كه بدانند ملي تيم مربيان بايد حالا
رضايي كارگر ، عليرضا زينل‌نيا ، عبدالرضا عليرضاحيدري ، ابوالفضل
از پيشرفتي نشانه هستند ، ملي تيم اول درجه و اصلي پشتوانه‌هاي از كه
و شدن پيروز به نسبت چرا !نداده‌اند؟ نشان خود از تاكنون قبل سال يك
پيشرفتي هيچ چرا و !نمي‌دهند؟ نشان خود از را لازم انگيزه كافي ، رشد
ديگر چراهاي بسياري و !ندارند؟ و نداشته فنون صحيح اجراي و ارائه در
.نيست آنها نوشتن بر لازم مجال كه
