چهارم‌ ، شماره‌ 1143‏‎ دسامبر 1996 ، سال‌‏‎ آذر 1375 ، 12‏‎ پنجشنبه‌ 22‏‎

قرآن‌‏‎ اسامي‌‏‎

آيات‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ آن‌‏‎ دارد؟‏‎ نيز‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ نامي‌‏‎ الهي‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ آيا‏‎
نامهاي‌‏‎ با‏‎ الهي‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ قرآن‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ خداوند‏‎ مي‌شود‏‎ استفاده‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ ياد‏‎ نيز‏‎ تنزيل‌‏‎ و‏‎ ذكر‏‎ فرقان‌ ، ‏‎ كتاب ، ‏‎ مثل‌‏‎ ديگري‌‏‎
معروف‌‏‎ احمدتجيبي‌‏‎ علي‌بن‌‏‎ علامه‌‏‎ و‏‎ تبيان‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ جزايري‌‏‎ طاهر‏‎ شيخ‌‏‎ علامه‌‏‎
علامه‌‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ قرآن‌ياد‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ نام‌‏‎ از 90‏‎ بيش‌‏‎ (‎م‌ 647‏‎)‎ حرالي‌‏‎ به‌‏‎
عزيزي‌بن‌‏‎ ابوالمعالي‌‏‎ علامه‌‏‎.‎كرده‌اند‏‎ ذكر‏‎ را‏‎ نام‌‏‎ زركشي‌ 55‏‎ و‏‎ سيوطي‌‏‎
نام‌‏‎ قرآن‌ 55‏‎:‎مي‌گويد‏‎ البرهان‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ شيندله‌‏‎ به‌‏‎ معروف‌‏‎ عبدالملك‌‏‎
.دارد‏‎

آميخته‌‏‎ خلطو‏‎ آنان‌‏‎ زيرا‏‎ ;است‌‏‎ اشكال‌پذير‏‎ و‏‎ نقد‏‎ قابل‌‏‎ گفتارها‏‎ اين‌‏‎ ولي‌‏‎
ذكر‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ درقرآن‌‏‎ كه‌‏‎ عناويني‌‏‎ بيشتر‏‎ و‏‎ اوصاف‌ ، ‏‎ و‏‎ اسامي‌‏‎ بين‌‏‎ نمودند‏‎
اوصاف‌‏‎ و‏‎ اسامي‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ هرحال‌‏‎ به‌‏‎اسما‏‎ نه‌‏‎ هستند‏‎ قرآن‌‏‎ اوصاف‌‏‎ شده‌‏‎
هستند‏‎ خاصي‌‏‎ تسميه‌‏‎ وجه‌‏‎ داراي‌‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ قرآن‌‏‎ براي‌‏‎ زيادي‌‏‎
.نماييم‌‏‎ اشاره‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ به‌‏‎ فشرده‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ بجاست‌‏‎ و‏‎

است‌كه‌‏‎ رفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ نام‌‏‎ اين‌‏‎ مورد‏‎ از 50‏‎ بيش‌‏‎ الهي‌‏‎ آيات‌‏‎ قرآن‌در‏‎
خاشعا‏‎ جبل‌لرايته‌‏‎ علي‌‏‎ آيه‌لوانزلناهذاالقرآن‌‏‎ است‌‏‎ موارد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎
مبدا‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ چه‌معني‌‏‎ به‌‏‎ اينكه‌قرآن‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎ خشيه‌الله‌‏‎ من‌‏‎ متصدعا‏‎
.يافت‌مي‌شود‏‎ عديده‌اي‌‏‎ نظريات‌‏‎ چيست‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ اشتقاق‌‏‎
كه‌‏‎ برآنند‏‎ -‎شافعي‌‏‎ مذهب‏‎ پيشواي‌‏‎ -‎شافعي‌‏‎ ادريس‌‏‎ محمدبن‌‏‎ مثل‌‏‎ بعضي‌‏‎ -‎‎‏‏1‏‎
مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ ابتدا‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اسمي‌‏‎ بلكه‌‏‎ نبوده‌ ، ‏‎ مشتق‌‏‎ اصلاقرآن‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ خداوند‏‎ كلام‌‏‎
;قرينه‌مي‌دانند‏‎ قرائن‌جمع‌‏‎ از‏‎ مشتق‌‏‎ را‏‎ فراءقرآن‌‏‎ مثل‌‏‎ افرادي‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
آيات‌‏‎ اين‌‏‎ بودن‌‏‎ همچون‌قرينه‌‏‎ يكديگر‏‎ به‌‏‎ آيات‌‏‎ بعضي‌‏‎ شباهت‌‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎ بدان‌‏‎
(‎‏‏1‏‎).است‌‏‎ ديگر‏‎ بعض‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎
معني‌‏‎ كه‌به‌‏‎ بالشي‌ء‏‎ ازقزن‌الشي‌ء‏‎ مشتق‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ او‏‎ پيروان‌‏‎ و‏‎ اشعري‌‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
و‏‎ سوره‌ها‏‎ كه‌چون‌‏‎ معتقدند‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎ نمودن‌‏‎ ضميمه‌‏‎
مي‌شوند‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ آنهامنضم‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ يكديگرند‏‎ مقارن‌‏‎ قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎
(‎‏‏2‏‎).است‌‏‎ ناميده‌‏‎ قرآن‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ خداوند‏‎
زجاج‌صاحب‏‎ به‌‏‎ معروف‌‏‎ (م‌ 311‏‎)‎ سري‌‏‎ ابراهيم‌بن‌‏‎ ابواسحاق‌‏‎ علامه‌‏‎ از‏‎ -‎‎‏‏4‏‎
معني‌‏‎ به‌‏‎ ازقرء‏‎ مشتق‌‏‎ كه‌قرآن‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ القرآن‌‏‎ معاني‌‏‎ كتاب‏‎
حوض‌‏‎ در‏‎ آب‏‎ يعني‌‏‎ مي‌شودقراالماءفي‌الحوض‌‏‎ گفته‌‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎ ;است‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎
سابقه‌‏‎ كتب‏‎ محتواي‌‏‎ همه‌‏‎ جامع‌‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ گوياي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ جمع‌‏‎
را‏‎ كسي‌‏‎ قول‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ معنا‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ قسطلاني‌‏‎ علامه‌‏‎ و‏‎ (‎‎‏‏3‏‎)است‌‏‎ الهيه‌‏‎
او‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ (‎‏‏4‏‎)‎را ، ‏‎ آن‌‏‎ كردم‌‏‎ جمع‌‏‎ يعني‌‏‎ قرات‌الشي‌ء‏‎:‎مي‌گويد‏‎ كه‌‏‎
آن‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ معنا‏‎ همين‌‏‎ نيز‏‎ ماده‌قرا‏‎ در‏‎ (‎‎‏‏6‏‎)‎منظور‏‎ وابن‌‏‎ (‎‏‏5‏‎)ابن‌اثير‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ جهت‌‏‎ بدين‌‏‎ به‌قرآن‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ ناميدن‌‏‎ مي‌گويد‏‎ منظور‏‎ ابن‌‏‎.‎برگزيده‌اند‏‎
سوره‌ها ، ‏‎ و‏‎ آيه‌ها‏‎ وعيدها ، ‏‎ وعده‌ها ، ‏‎ نواهي‌ ، ‏‎ اوامر ، ‏‎ داستانها ، ‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
بعضي‌‏‎ نمودن‌‏‎ ضميمه‌‏‎ قرائت‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ اصفهاني‌‏‎ راغب‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎
اطلاق‌‏‎ عنوان‌‏‎ اين‌‏‎ جمعي‌‏‎ هر‏‎ بر‏‎ و‏‎ ترتيل‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ بعض‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ كلمات‌‏‎ و‏‎ حروف‌‏‎
.نمايي‌‏‎ جمع‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ نمي‌شودقرات‌القوم‌‏‎ گفته‌‏‎ ;نمي‌شود‏‎
و‏‎ آوردن‌‏‎ پيروهم‌‏‎ و‏‎ قرائت‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ ازقرء‏‎ مشتق‌‏‎ را‏‎ لحياني‌قرآن‌‏‎ -‎‎‏‏5‏‎
را‏‎ قول‌‏‎ همين‌‏‎ القرآن‌‏‎ في‌علوم‌‏‎ مباحث‌‏‎ صاحب‏‎ او‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎(‎‎‏‏7‏‎)مي‌داند‏‎ خواندن‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ قرائت‌‏‎ با‏‎ مرادف‌‏‎ و‏‎ مصدر‏‎ لغت‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ رجحان‌‏‎
قراناه‌‏‎ فاذا‏‎ قرآنه‌‏‎ و‏‎ جمعه‌‏‎ علينا‏‎ ان‌‏‎:‎مي‌فرمايد‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ معناست‌‏‎ همين‌‏‎
شريفه‌‏‎ آيه‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ مراد‏‎ بزرگان‌ ، ‏‎ بعضي‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎.‎(‎‏‏8‏‎)قرانه‌‏‎ فاتبع‌‏‎
.است‌‏‎ قرائت‌‏‎ القرآن‌‏‎ علم‌‏‎
درسينه‌ها‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎ اسم‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كتاب‏‎ ناميدن‌‏‎ وجه‌‏‎ و‏‎
استظهار‏‎ و‏‎ آن‌استذكار‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قرائت‌‏‎ مصدر‏‎ قرآن‌‏‎ زيرا‏‎ ;مي‌شود‏‎ حفظ‏‎
بين‌‏‎ در‏‎ خدا‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ سبباينكه‌‏‎:‎گفته‌اند‏‎ حكما‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شي‌ء‏‎
جميع‌‏‎ بردارنده‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ شده‌‏‎ ناميده‌‏‎ قرآن‌‏‎ او‏‎ ديگر‏‎ كتابهاي‌‏‎
علوم‌‏‎ همه‌‏‎ ثمره‌هاي‌‏‎ بردارنده‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ او‏‎ ديگر‏‎ كتابهاي‌‏‎ فائده‌هاي‌‏‎
وتبيانا‏‎ شي‌ء‏‎ كل‌‏‎ تفصيل‌‏‎ و‏‎:خدا‏‎ فرموده‌‏‎ دارد‏‎ اشاره‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
(‎‏‏9‏‎)شي‌ء‏‎ لكل‌‏‎
ديگري‌‏‎ نظريات‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ خدشه‌‏‎ اقوال‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بعضي‌‏‎ كه‌‏‎ نماند‏‎ ناگفته‌‏‎
از‏‎ كلام‌‏‎ اطاله‌‏‎ از‏‎ پرهيز‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ بيان‌‏‎ قرآن‌‏‎ تسميه‌‏‎ وجه‌‏‎ در‏‎ را‏‎
.مي‌گذريم‌‏‎ آنها‏‎

اين‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌كتاب‏‎ ذكر‏‎ قرآن‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ نامهايي‌‏‎ از‏‎ كتابيكي‌‏‎
ذلك‌الكتاب‏‎.‎الم‌‏‎:آنهاست‌‏‎ از‏‎ ;است‌‏‎ آمده‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ مورد‏‎ از 270‏‎ بيش‌‏‎ كلمه‌‏‎
است‌‏‎ توجه‌‏‎ جالب‏‎.است‌‏‎ مواردقرآن‌‏‎ اين‌‏‎ بيشتر‏‎ در‏‎ مراد‏‎ كه‌‏‎ (‎‏‏10‏‎)‎.‎.‎.‎فيه‌‏‎ لاريب‏‎
ياد‏‎ كتاب‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ استنباطاحكام‌‏‎ منابع‌‏‎ از‏‎ بحث‌‏‎ هرگاه‌‏‎ كه‌‏‎
حروف‌‏‎ و‏‎ كلمات‌‏‎ الفاظ ، ‏‎ جامع‌‏‎ كه‌‏‎ گويند‏‎ كتاب‏‎ بدان‌جهت‌‏‎ هم‌‏‎ شايد‏‎مي‌شود‏‎
بر‏‎ خداوند ، كتاب‏‎ كلمات‌‏‎ در‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ معني‌‏‎ بدين‌‏‎ كتابت‌‏‎ چنانكه‌‏‎;است‌‏‎
:جمله‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ اطلاق‌‏‎ اموري‌‏‎
در‏‎.‎كتابنوح‌‏‎ مانند‏‎ ;آمد‏‎ فرود‏‎ پيشين‌‏‎ انبياي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ ديني‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
يحيي‌‏‎ كتاب‏‎ و‏‎ (‎‎‏‏11‏‎)معهم‌الكتاببالحق‌‏‎ انزل‌‏‎ و‏‎:‎فرمود‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎
(‎‏‏12‏‎)بقوه‌‏‎ خذالكتاب‏‎ يايحيي‌‏‎:‎گفت‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ در‏‎
:مانند‏‎ ;است‌‏‎ داده‌شده‌‏‎ قرار‏‎ سيئات‌‏‎ و‏‎ حسنات‌‏‎ ضبط‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ كتابهايي‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
كتابا‏‎ يوم‌القيامه‌‏‎ له‌‏‎ نخرج‌‏‎ عنقه‌و‏‎ في‌‏‎ طائره‌‏‎ الزمناه‌‏‎ انسان‌‏‎ وكل‌‏‎
كل‌‏‎ وتري‌‏‎(‎‏‏13‏‎)‎حسيبا‏‎ عليك‌‏‎ اليوم‌‏‎ بنفسك‌‏‎ كفي‌‏‎ اقراكتابك‌‏‎ منشورا‏‎ يلقاه‌‏‎
(‎‏‏14‏‎)تعملون‌‏‎ كنتم‌‏‎ ما‏‎ تجزون‌‏‎ كتابهااليوم‌‏‎ الي‌‏‎ تدعي‌‏‎ امه‌‏‎ كل‌‏‎ جاثيه‌‏‎ امه‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ بر‏‎ كتاب‏‎ اول‌‏‎ آيه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ آيه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ بين‌‏‎ تفاوت‌‏‎
دوم‌‏‎ آيه‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ شده‌ ، ‏‎ اطلاق‌‏‎ مي‌شود‏‎ ضبط‏‎ افرادانساني‌‏‎ سيئات‌‏‎ و‏‎ حسنات‌‏‎ آن‌‏‎
رفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ شده‌‏‎ ضبط‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ امتها‏‎ سيئات‌‏‎ و‏‎ كه‌حسنات‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎
.است‌‏‎
وما‏‎:‎مثل‌‏‎ ;مي‌شود‏‎ ضبط‏‎ آن‌‏‎ نظام‌‏‎ و‏‎ وجود‏‎ حوادث‌‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كتابهايي‌‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
ولااكبر‏‎ من‌ذلك‌‏‎ لااصغر‏‎ و‏‎ في‌السماء‏‎ ولا‏‎ في‌الارض‌‏‎ ذره‌‏‎ من‌مثقال‌‏‎ ربك‌‏‎ عن‌‏‎ يعزب‏‎
(‎‏‏15‏‎).مبين‌‏‎ كتاب‏‎ في‌‏‎ الا‏‎
.دارد‏‎ راه‌‏‎ تبديل‌‏‎ و‏‎ تغيير‏‎ آنها‏‎ در‏‎ خداوند‏‎ خواست‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كتابهايي‌‏‎ بر‏‎ -‎‎‏‏4‏‎
(‎‏‏16‏‎).الكتاب‏‎ ام‌‏‎ عنده‌‏‎ و‏‎ يثبت‌‏‎ و‏‎ يشاء‏‎ ما‏‎ يمحواالله‌‏‎

دو‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ استعمال‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ مورد‏‎ حدود 7‏‎ كلمه‌‏‎ فرقان‌اين‌‏‎
است‌‏‎ آمده‌‏‎ فرقان‌‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌‏‎ اولين‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎ مثل‌‏‎ ;است‌‏‎ منظور‏‎ قرآن‌‏‎ آن‌‏‎ مورد‏‎
ليكون‌للعالمين‌‏‎ عبده‌‏‎ علي‌‏‎ تبارك‌الذي‌نزل‌الفرقان‌‏‎:‎مي‌فرمايد‏‎ كه‌‏‎
علت‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ افاده‌‏‎ جدايي‌را‏‎ و‏‎ تفرقه‌‏‎ معناي‌‏‎ فرقان‌‏‎ (‎‏‏17‏‎)‎.‎.‎.‎نذيرا‏‎
راه‌‏‎ و‏‎ هدايت‌‏‎ ميان‌راه‌‏‎ فارق‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ ناميده‌‏‎ فرقان‌‏‎ آنكه‌‏‎
معني‌نجات‌‏‎ به‌‏‎ آنكه‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ باطل‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ حرام‌‏‎ و‏‎ حلال‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ گمراهي‌‏‎
.است‌‏‎

بعضي‌آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ آياتي‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ كلمه‌‏‎ ذكراين‌‏‎
له‌‏‎ انا‏‎ و‏‎ نزلناالذكر‏‎ نحن‌‏‎ آيه‌انا‏‎ جمله‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ ;است‌‏‎ قرآن‌‏‎ مراد‏‎
و‏‎ است‌‏‎ شرف‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ ذكر‏‎ (‎‎‏‏19‏‎)من‌ربكم‌‏‎ ذكر‏‎ آيه‌وهذا‏‎ و‏‎ (‎‏‏18‏‎)‎.‎لحافظون‌‏‎
ابلاغ‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ ذكر‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ شدن‌‏‎ ناميده‌‏‎ مناسبت‌‏‎
و‏‎ بهترين‌‏‎ نيز‏‎ او‏‎ امت‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ نائل‌‏‎ شرف‌‏‎ مراتب‏‎ آخرين‌‏‎ به‌‏‎ مردم‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎
او‏‎ هدايت‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ نور‏‎ حامل‌‏‎ آنان‌‏‎ زيرا‏‎ ;آمدند‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ امتها‏‎ شريفترين‌‏‎
(‎‏‏20‏‎).تسالون‌‏‎ سوف‌‏‎ و‏‎ لقومك‌‏‎ و‏‎ لك‌‏‎ لذكر‏‎ وانه‌‏‎:فرمود‏‎ خداوند‏‎.‎شدند‏‎

در‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎ اشاره‌‏‎ چند‏‎ آياتي‌‏‎ در‏‎ نام‌‏‎ بدين‌‏‎ تنزيل‌و‏‎
ربالعالمين‌‏‎ تنزيل‌‏‎ انه‌‏‎ و‏‎:مي‌فرمايد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ آيه‌ 192‏‎ شعراء‏‎ سوره‌‏‎
.باشد‏‎ قرآن‌‏‎ تدريجي‌‏‎ نزول‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ تنزيل‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ تسميه‌‏‎ وجه‌‏‎ شايد‏‎ كه‌‏‎
كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ كرديم‌ ، ‏‎ اشاره‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ قرآن‌‏‎ اسامي‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎
سوره‌‏‎ در‏‎ حكيم‌‏‎ و‏‎ علي‌‏‎:‎مثل‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ قرآن‌‏‎ براي‌‏‎ نيز‏‎ زيادي‌‏‎ اوصاف‌‏‎
آيه‌‏‎ فصلت‌‏‎ سوره‌‏‎ در‏‎ ياعزيز‏‎ آيه‌ 21‏‎ بروج‌‏‎ سوره‌‏‎ در‏‎ يامجيد‏‎ آيه‌ 4‏‎ زخرف‌‏‎
حبل‌والصراط‏‎ و‏‎ شفاء‏‎ و‏‎ يامحكم‌‏‎ و‏‎ آيه‌28‏‎ زمر‏‎ سوره‌‏‎ در‏‎ ياعربي‌‏‎ ‎‏‏41‏‎
نذير ، ‏‎ رحمت‌ ، ‏‎ مثاني‌ ، وحي‌ ، ‏‎ بيان‌ ، ‏‎ بصائر ، ‏‎ بلاغ‌ ، ‏‎ موعظه‌ ، ‏‎ و‏‎ المستقيم‌‏‎
....مهيمن‌‏‎

في‌اعلام‌‏‎ البرهان‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎/القرآن‌ 1/87‏‎ في‌علوم‌‏‎ الاتقان‌‏‎ -پانوشتها1‏‎
نهايه‌اللغه‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏5‏‎/لطائف‌الاشارات‌ 1/18‏‎ -‎‎‏‏4‏‎/سابق‌‏‎ مدرك‌‏‎ -‎‏‏3‏‎/القرآن‌ 1/278‏‎
الاتقان‌ ، 1/87 ، ‏‎ -‎‏‏7‏‎/مصري‌‏‎ ابن‌منظور‏‎ لسان‌العرب ، ‏‎ -‎‎‏‏6‏‎/قرا‏‎ ماده‌‏‎
راغب‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ الفاظ‏‎ مفردات‌‏‎ -‎‎‏‏9‏‎/آيه‌ 18‏‎ قيامت‌ ، ‏‎ -‎‏‏8‏‎/قرا‏‎ ماده‌‏‎ تاج‌العروس‌ ، ‏‎
/مريم‌ ، 12‏‎ -‎‏‏12‏‎/البقره‌ ، 213‏‎ -‎‎‏‏11‏‎/آيه‌ 1‏‎ البقره‌ ، ‏‎ -‎‏‏10‏‎/اصفهاني‌ ، 402‏‎
-‎‏‏17‏‎/رعد ، 39‏‎ -‎‏‏16‏‎/يونس‌ ، 61‏‎ -‎‏‏15‏‎/جاثيه‌ ، 38‏‎ -‎‏‏14‏‎/اسراء ، 13‏‎ -‎‎‏‏13‏‎
زخرف‌ ، 44‏‎ -‎‏‏20‏‎/نساء ، 50‏‎ -‎‏‏19‏‎/حجر ، 9‏‎ -‎‏‏18‏‎/فرقان‌ ، 1‏‎


.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎