چهارم‌ ، شماره‌ 1160‏‎ ژانويه‌ 1997 ، سال‌‏‎ دي‌ 1375 ، 2‏‎ پنجشنبه‌ 13‏‎


ايران‌‏‎ كشتي‌سازي‌‏‎ صنايع‌‏‎ شركت‌‏‎
صدرا‏‎

قرآن‌‏‎ در‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎

تعابير‏‎ و‏‎ عقايد‏‎ ميان‌‏‎ في‌العلم‌‏‎ معني‌الراسخون‌‏‎ و‏‎ مفهوم‌‏‎ درباره‌‏‎
نمي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ هماهنگي‌‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ مفسران‌‏‎
از‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ لفظ‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ نشود‏‎ عارض‌‏‎ شبهتي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ محكم‌ ، ‏‎
مضموني‌‏‎ به‌‏‎ شباهت‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ تفسير‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎..‎حيث‌معني‌‏‎
...معني‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ يا‏‎ لفظ‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ يا‏‎ ;دشوارباشد‏‎ ديگر‏‎

امهات‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ پيرامون‌‏‎ ساده‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ بحثي‌‏‎ زير ، ‏‎ مقاله‌‏‎ در‏‎:اشاره‌‏‎
مرحوم‌‏‎ پژوهشهاي‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ مقاله‌ ، ‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ آمده‌‏‎ شناسي‌‏‎ قرآن‌‏‎ مسائل‌‏‎
گرفته‌‏‎ انجام‌‏‎ شناسي‌‏‎ عنوان‌قرآن‌‏‎ تحت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎(شكيب‏‎)قاضي‌‏‎ نعمت‌الله‌‏‎
اسلامي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌‏‎ عميق‌‏‎ ارادتي‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ معاصر‏‎ محققان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ نويسنده‌‏‎.‎است‌‏‎
آشنايي‌‏‎ جهت‌‏‎ و‏‎ مرحوم‌‏‎ آن‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎.شتافت‌‏‎ باقي‌‏‎ ديار‏‎ به‌‏‎ اخيرا‏‎ داشت‌‏‎
خوانندگان‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ حاضر‏‎ مطلب‏‎ پژوهي‌ ، ‏‎ بنيادي‌قرآن‌‏‎ مباحث‌‏‎ با‏‎ جوانان‌‏‎
.مي‌رسد‏‎ گرامي‌‏‎
جهان‌‏‎ از‏‎ ديده‌‏‎ قمري‌‏‎ هجري‌‏‎ سال‌ 502‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ محمد‏‎ حسين‌بن‌‏‎ ابوالقاسم‌‏‎
بلند‏‎ پژوهنده‌‏‎ اين‌‏‎.مي‌شود‏‎ اصفهاني‌شناخته‌‏‎ راغب‏‎ عنوان‌‏‎ با‏‎ فروبست‌ ، بيشتر‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ آن‌‏‎ واژه‌هاي‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ پيرامون‌‏‎ گرانقدر‏‎ و‏‎ بسيار‏‎ پژوهش‌هايي‌‏‎ آوازه‌ ، ‏‎
پرارزش‌‏‎ و‏‎ مهم‌‏‎ بس‌‏‎ اقدام‌‏‎ بدين‌‏‎ را ، ‏‎ خويشتن‌‏‎ گرانبار‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎ سالهايي‌‏‎
مي‌توان‌‏‎ كتابي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ اصفهاني‌‏‎ راغب‏‎ بررسي‌هاي‌‏‎ حاصل‌‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ مصروف‌‏‎
اختصارآن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ شناخته‌‏‎ غريبالقرآن‌‏‎ في‌‏‎ المفردات‌‏‎ نام‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ ديد‏‎
شيوه‌‏‎ درباره‌‏‎ كتاب ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اصفهاني‌‏‎ راغب‏‎ خوانده‌اند ، ‏‎ راغب‏‎ مفردات‌‏‎ را‏‎
دارد‏‎ پرجاذبه‌‏‎ و‏‎ دلنشين‌‏‎ بحثي‌‏‎ قرآن‌‏‎ آيه‌هاي‌‏‎ در‏‎ واژه‌ها ، ‏‎ و‏‎ كلمه‌ها‏‎ تركيب‏‎
:بود‏‎ تواند‏‎ چنين‌‏‎ كوتاهي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ برخوردار‏‎ نگارشي‌‏‎ روش‌‏‎ از‏‎ همچنين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ آسماني‌‏‎ كتابي‌‏‎ كه‌‏‎ قرآن‌‏‎
پيش‌‏‎ كه‌‏‎ تازه‌اي‌‏‎ سبك‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ ويژگي‌‏‎ آسماني‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ تنها‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
نيافته‌‏‎ همانندي‌‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ نمي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ نوشته‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎
نويسندگي‌‏‎ در‏‎ بي‌سابقه‌اي‌را‏‎ مكتب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خاصي‌‏‎ انشاء‏‎ واقع‌‏‎ ودر‏‎ است‌‏‎
قرون‌‏‎ برتارك‌‏‎ همچنان‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ فروزش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همراه‌‏‎ باجلوه‌اي‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ ارائه‌‏‎
.دارد‏‎ درخشندگي‌‏‎ اعصار‏‎ و‏‎
فاصله‌هاي‌‏‎ و‏‎ تكيه‌ها‏‎ و‏‎ است‌‏‎ قافيه‌‏‎ با‏‎ توام‌‏‎ و‏‎ شعرگونه‌‏‎ و‏‎ آهنگين‌‏‎ جمله‌ها‏‎
آيه‌هاي‌‏‎ آهنگ‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ بلند‏‎ و‏‎ كوتاه‌‏‎ آيه‌هاي‌‏‎ آن‌ ، برپايه‌هاي‌‏‎
خويش‌‏‎ سيطره‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شنونده‌‏‎ يا‏‎ خواننده‌‏‎ جان‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ دلپذير‏‎
روان‌‏‎ و‏‎ روح‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ معاني‌‏‎ جلاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بي‌پيرايه‌‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ نثري‌‏‎ و‏‎ مي‌كشاند‏‎
و‏‎ صريح‌‏‎ محكم‌ ، ‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ آيات‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎.مي‌گيرد‏‎ خود‏‎ تسلط‏‎ در‏‎ را ، ‏‎ آدمي‌‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ دودلي‌‏‎ و‏‎ ترديد‏‎ انديشمندي‌‏‎ هيچ‌‏‎ معاني‌آن‌ ، ‏‎ درك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قاطع‌‏‎
لفظ‏‎ تركيب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ قرآن‌آياتي‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ زماني‌‏‎ و‏‎ نمي‌دهد‏‎ راه‌‏‎
وجود‏‎ نظر‏‎ اختلاف‌‏‎ ومفسران‌‏‎ شناسان‌‏‎ قرآن‌‏‎ ميان‌‏‎ آنها ، ‏‎ معاني‌‏‎ وتعبير‏‎
صريح‌‏‎ و‏‎ كه‌روشن‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎ از‏‎ دسته‌‏‎ آن‌‏‎ اصفهاني‌‏‎ راغب‏‎.‎دارد‏‎
آنها ، ‏‎ تعبير‏‎ و‏‎ لفظ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ ودسته‌‏‎ خوانده‌‏‎ محكمات‌‏‎ آيات‌‏‎ باشند‏‎
اين‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ خويش‌ ، ‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎ متشابهات‌‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ نظر‏‎ اختلاف‌‏‎
:است‌‏‎ كرده‌‏‎ توصيف‌‏‎ گونه‌‏‎
ازحيث‌‏‎ ونه‌‏‎ لفظ‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ نشود‏‎ عارض‌‏‎ شبهتي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ محكم‌ ، ‏‎
...معني‌‏‎
دشوار‏‎ ديگر‏‎ مضموني‌‏‎ به‌‏‎ شباهت‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ تفسير‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎
...معني‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ يا‏‎ لفظ‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ يا‏‎ باشد‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عناويني‌‏‎ متشابهات‌ ، ‏‎ و‏‎ محكمات‌‏‎ كه‌‏‎ دانست‌‏‎ بايد‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
كه‌‏‎ كجا‏‎ هر‏‎ در‏‎ كس‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ اطلاق‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ آيه‌هاي‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ متن‌‏‎
داشته‌‏‎ نظر‏‎ عمران‌‏‎ آل‌‏‎ سوره‌‏‎ از‏‎ آيه‌ 6‏‎ به‌‏‎ سركرده‌ ، ‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ ازمحكم‌‏‎ سخن‌‏‎
:چنين‌است‌‏‎ كه‌‏‎
متشبهت‌‏‎ اخر‏‎ و‏‎ الكتب‏‎ ام‌‏‎ هن‌‏‎ محكمت‌‏‎ ءايت‌‏‎ منه‌‏‎ الكتب‏‎ عليك‌‏‎ انزل‌‏‎ هوالذي‌‏‎
و‏‎ الفتنه‌‏‎ ابتغاء‏‎ منه‌‏‎ ماتشبه‌‏‎ فيتبعون‌‏‎.‎زيغ‌‏‎ قلوبهم‌‏‎ في‌‏‎ الذين‌‏‎ فاما‏‎
تاويله‌‏‎ ابتغاء‏‎
من‌عند‏‎ كل‌‏‎ امنابه‌‏‎ يقولون‌‏‎ في‌العلم‌‏‎ والرسخون‌‏‎ الاالله‌‏‎ تاويله‌‏‎ يعلم‌‏‎ ما‏‎ و‏‎
الااولوالالبب‏‎ مايذكر‏‎ و‏‎ ربنا‏‎
به‌‏‎ شده‌‏‎ گرفته‌‏‎ رهنما‏‎ ترجمه‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ پارسي‌‏‎ به‌‏‎ آيه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ ترجمه‌‏‎ و‏‎
:است‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎
.است‌‏‎ محكم‌‏‎ آيه‌ها‏‎ ازآن‌‏‎ پاره‌اي‌‏‎ فرستاده‌‏‎ فرو‏‎ كتاب‏‎ تو‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ او‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ آنان‌‏‎ اما‏‎ و‏‎ متشابهات‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎.‎كتاباند‏‎ مادر‏‎ آنها‏‎
و‏‎ فتنه‌جويي‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌كنند‏‎ پيروي‌‏‎ آن‌‏‎ متشابهات‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ كژي‌‏‎ دلهايشان‌‏‎
.ندانند‏‎ علم‌‏‎ در‏‎ استواران‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ راجز‏‎ آن‌‏‎ تاويل‌‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ تاويل‌‏‎ جستجوي‌‏‎
و‏‎ ماست‌‏‎ پروردگار‏‎ جانب‏‎ از‏‎ همه‌‏‎ آورديم‌‏‎ ايمان‌‏‎ بدان‌‏‎:‎آنهامي‌گويند‏‎
(‎‏‏1‏‎).نگيرند‏‎ پند‏‎ جزخردمندان‌‏‎
متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ تشريح‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ بحث‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ سخن‌ ، ‏‎ جاي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
لازم‌‏‎ باشد ، ‏‎ كوتاهي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ را‏‎ يادآوري‌‏‎ چند‏‎ دهيم‌ ، ‏‎ ادامه‌‏‎
:مي‌شماريم‌‏‎
و‏‎ عقايد‏‎ ميان‌‏‎ في‌العلم‌‏‎ الراسخون‌‏‎ معني‌‏‎ و‏‎ مفهوم‌‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ نخست‌‏‎
گونه‌گون‌‏‎ به‌‏‎ خصوص‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نمي‌شود ، ‏‎ ديده‌‏‎ هماهنگي‌‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ مفسران‌‏‎ تعابير‏‎
به‌‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ اشارتي‌‏‎ اجمال‌‏‎ به‌‏‎ حتي‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ اگربخواهيم‌‏‎ كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎ سخن‌‏‎
كوتاه‌ ، ‏‎ بس‌‏‎ اشارت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ ناگزير ، ‏‎ پس‌‏‎ نيازدارد ، ‏‎ اختصاصي‌‏‎ مقاله‌اي‌‏‎
في‌العلم‌‏‎ الراسخ‌‏‎ درالمنجد‏‎ كه‌‏‎ يادآورمي‌شويم‌‏‎ تنها‏‎ و‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ بسنده‌‏‎
جانبه‌وتسلط‏‎ همه‌‏‎ تبحر‏‎ مفهوم‌‏‎ كه‌‏‎.‎.‎فيه‌‏‎ المتمكن‌‏‎:است‌‏‎ شده‌‏‎ معني‌‏‎ چنين‌‏‎
.مي‌شود‏‎ مستفاد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كامل‌‏‎
كوتاهي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مهمي‌‏‎ بخش‌‏‎ قرآن‌‏‎ آيه‌هاي‌‏‎ در‏‎ واژه‌ها ، ‏‎ و‏‎ كلمه‌ها‏‎ تركيب‏‎
پارسي‌‏‎ به‌‏‎ زيغ‌‏‎ واژه‌‏‎ معني‌‏‎ برگردان‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎ شد‏‎ اشاره‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ چنان‌‏‎ نيستند‏‎ ويكصدا‏‎ همنوا‏‎ قرآن‌‏‎ مفسران‌‏‎ هم‌‏‎ اين‌باره‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎
برابر‏‎ شك‌‏‎ معني‌‏‎ با‏‎ آنرا‏‎ مفهوم‌‏‎ خود‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎ طبري‌‏‎ تفسير‏‎ مترجمان‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ گفتني‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ معني‌‏‎ كثري‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زيغ‌‏‎ كاشفي‌‏‎ و‏‎ گرفته‌اند‏‎
هم‌عقيده‌‏‎ اصفهاني‌‏‎ راغب‏‎ با‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ تشريح‌‏‎ در‏‎ مفسران‌‏‎ همه‌‏‎
از‏‎ دسته‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ ابراز‏‎ متفاوتي‌‏‎ عقايد‏‎ هم‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ ودر‏‎ نيستند‏‎
كلي‌‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ از‏‎ اصفهاني‌‏‎ راغب‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ تعبير‏‎:‎گفته‌اند‏‎ مفسران‌‏‎
و‏‎ محكم‌‏‎ گوئي‌‏‎ كه‌‏‎ آورده‌‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ سخن‌‏‎ آن‌گونه‌‏‎ به‌‏‎ خصوص‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
و‏‎ نيست‌‏‎ چنين‌‏‎ كه‌‏‎ درحالي‌‏‎ است‌‏‎ قرآن‌‏‎ تمام‌آيات‌‏‎ كلي‌‏‎ و‏‎ عمومي‌‏‎ صفت‌‏‎ متشابه‌ ، ‏‎
.خواند‏‎ متشابه‌‏‎ يا‏‎ محكم‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ تنها‏‎
سوره‌‏‎ از‏‎ ششم‌‏‎ آيه‌‏‎ متن‌‏‎ گفتار ، ‏‎ اين‌‏‎ صحت‌‏‎ در‏‎ مفسران‌‏‎ از‏‎ دسته‌‏‎ اين‌‏‎ استفاده‌‏‎
:كه‌‏‎ است‌‏‎ عمران‌‏‎ آل‌‏‎
...اخرمتشابهات‌‏‎ و‏‎..محكمات‌‏‎ آيات‌‏‎ منه‌‏‎.‎
گروهي‌‏‎.‎متشابهات‌‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎.‎.‎.است‌‏‎ محكم‌‏‎ آيه‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ يعني‌‏‎
كه‌‏‎ افزوده‌اند‏‎ ندارند‏‎ كليت‌‏‎ بر‏‎ عقيده‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ همان‌‏‎ مفسران‌در‏‎ از‏‎ ديگر‏‎
زمره‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ تواند‏‎ اطلاق‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ آياتي‌‏‎ به‌‏‎ تنها‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ صفت‌‏‎
يا‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ تشريع‌‏‎ قانوني‌‏‎ يا‏‎ آمده‌‏‎ حكمي‌‏‎ آنها‏‎ تلو‏‎ در‏‎ و‏‎ باشند‏‎ احكام‌‏‎
در‏‎ وگرنه‌‏‎ باشد‏‎ گرديده‌‏‎ پيشينيان‌نسخ‌‏‎ سنن‌‏‎ و‏‎ قوانين‌‏‎ از‏‎ سنتي‌‏‎ و‏‎ قانون‌‏‎
متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ از‏‎ نشاني‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ چگونه‌‏‎ دست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ آياتي‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ قصص‌‏‎
.داد‏‎ ارائه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎
تكميل‌‏‎ ضمن‌تائيد‏‎ را‏‎ گروه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ قرآن‌گفته‌‏‎ مفسران‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ جمعي‌‏‎
صفت‌‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎:مي‌گويند‏‎ اينان‌‏‎.‎راروشن‌ترساخته‌اند‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎
آنها‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ دارند‏‎ احكامي‌‏‎ و‏‎ حقوقي‌‏‎ جنبه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آياتي‌‏‎ از‏‎ دسته‌‏‎ آن‌‏‎
از‏‎ يا‏‎ و‏‎ باشد‏‎ گرديده‌‏‎ تشريع‌‏‎ قانوني‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ امر‏‎ فريضه‌اي‌‏‎ گرفتن‌‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ باشند‏‎ شده‌‏‎ مسلمانان‌منع‌‏‎ ناروا‏‎ كاري‌‏‎ به‌‏‎ دادن‌‏‎ ادامه‌‏‎
:گفته‌اند‏‎ باشند‏‎ ساخته‌‏‎ روشن‌تر‏‎ را‏‎ خود‏‎ عقيده‌‏‎
آن‌آيه‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ قاطع‌وجود‏‎ و‏‎ صريح‌‏‎ امري‌‏‎ آيه‌اي‌‏‎ در‏‎ اگر‏‎
آن‌‏‎ شده‌باشد ، ‏‎ نهي‌‏‎ ناشايسته‌‏‎ كاري‌‏‎ به‌‏‎ ادامه‌دادن‌‏‎ قاطعيت‌‏‎ و‏‎ به‌صراحت‌‏‎
و‏‎ نيامده‌‏‎ به‌صراحت‌‏‎ آيه‌‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ نهي‌‏‎ يا‏‎ امر‏‎ مفهوم‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آيه‌محكم‌‏‎
مورد‏‎ آيه‌اي‌‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ رفته‌‏‎ به‌كار‏‎ عبارتي‌‏‎ يا‏‎ واژه‌اي‌‏‎ معني‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
و‏‎ كاري‌‏‎ حرمت‌‏‎ مفهوم‌‏‎ در‏‎ واژه‌‏‎ همان‌‏‎ ديگر‏‎ آيه‌اي‌‏‎ در‏‎ وليكن‌‏‎ نباشد‏‎ صريح‌‏‎ نظر‏‎
مباح‌‏‎ اثبات‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ به‌طوري‌‏‎باشد‏‎ آمده‌‏‎ صراحت‌‏‎ با‏‎ كاري‌‏‎ بودن‌‏‎ روا‏‎ يا‏‎
نظر‏‎ مورد‏‎ آيه‌اي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ كه‌‏‎ باشيم‌‏‎ ناگزير‏‎ آن‌‏‎ حرمت‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ كار‏‎ آن‌‏‎ بودن‌‏‎
كنيم‌‏‎ استناد‏‎ دارد ، ‏‎ نهي‌‏‎ يا‏‎ امر‏‎ در‏‎ صريح‌‏‎ مفهوم‌‏‎ كه‌‏‎ آيه‌اي‌‏‎ آيه‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎
به‌‏‎ گردد‏‎ واضح‌تر‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎ متشابه‌‏‎ آيه‌اي‌‏‎ چنين‌‏‎
را‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ مفهوم‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ تكيه‌‏‎ تا‏‎ مي‌ورزيم‌‏‎ مبادرت‌‏‎ نمونه‌اي‌‏‎ ذكر‏‎
دودلي‌باقي‌‏‎ و‏‎ ترديد‏‎ براي‌‏‎ فرصتي‌‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎ سازد‏‎ آشكار‏‎ آنسان‌‏‎ به‌‏‎
:است‌‏‎ آمده‌‏‎ چنين‌‏‎ آيه‌ 275‏‎ از‏‎ قسمتي‌‏‎ در‏‎ بقره‌‏‎ سوره‌‏‎ در‏‎:نگذارد‏‎
الربوا‏‎ حرم‌‏‎ و‏‎ البيع‌‏‎ الله‌‏‎ واحل‌‏‎
...حرام‌‏‎ را‏‎ ربا‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ حلال‌‏‎ را‏‎ بيع‌‏‎ خدا‏‎
و‏‎ ربا‏‎ بودن‌‏‎ حرام‌‏‎ از‏‎ قاطعيت‌‏‎ و‏‎ صراحت‌‏‎ آيه‌با‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ملاحظه‌‏‎
بحثي‌‏‎ هيچ‌گونه‌‏‎ جاي‌‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎ سخن‌‏‎ ستد‏‎ و‏‎ داد‏‎ فروخت‌ ، ‏‎ و‏‎ بيع‌خريد‏‎ بودن‌‏‎ حلال‌‏‎
از‏‎ آيه‌ 38‏‎ يا‏‎ و‏‎ دانسته‌اند‏‎ محكمات‌‏‎ را‏‎ آيه‌هايي‌‏‎ چنين‌‏‎است‌‏‎ نگذارده‌‏‎ باقي‌‏‎
:است‌‏‎ چنين‌‏‎ كه‌‏‎ المائده‌‏‎ سوره‌‏‎
ايديهما‏‎ السارقه‌فاقطعوا‏‎ و‏‎ والسارق‌‏‎
ببريد‏‎ را‏‎ دستهايشان‌‏‎ دزد‏‎ زن‌‏‎ و‏‎ دزد‏‎ مرد‏‎ و‏‎
و‏‎ زن‌‏‎ دست‌دزد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ امر‏‎ وقاطعيت‌‏‎ صراحت‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
محلي‌‏‎ وجه‌‏‎ وبه‌هيچ‌‏‎ شود‏‎ بريده‌‏‎ بايد‏‎ آنچه‌دزديده‌اند‏‎ به‌ازاي‌‏‎ مرد‏‎ دزد‏‎
در‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ وجود‏‎ آيه‌‏‎ مصداق‌‏‎ در‏‎ گفتگو‏‎ و‏‎ ودودلي‌ ، بحث‌‏‎ ترديد‏‎ براي‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ امر‏‎ مرد‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ زن‌‏‎ چه‌‏‎ دزد‏‎ دست‌‏‎ بريدن‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ ضمن‌‏‎ روشني‌‏‎ كمال‌‏‎
.خوانده‌اند‏‎ محكمات‌‏‎ را‏‎ آيات‌‏‎ اين‌گونه‌‏‎
از‏‎ آيه‌‏‎ از‏‎ قسمتي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ الانعام‌‏‎ سوره‌‏‎ از‏‎ آيه‌ 151‏‎ كه‌‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎
عداد‏‎ در‏‎ مي‌كشند‏‎ فقر ، ‏‎ و‏‎ تهيدستي‌‏‎ بيم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ فرزندان‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎
مشرك‌‏‎ يعني‌‏‎.‎مي‌شدند‏‎ قائل‌‏‎ شريك‌‏‎ و‏‎ انباز‏‎ خدا‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ كساني‌‏‎
:بودند‏‎
بالولدين‌‏‎ و‏‎ شيئا‏‎ به‌‏‎ تشركوا‏‎ عليكم‌الا‏‎ ربكم‌‏‎ حرم‌‏‎ ما‏‎ اتل‌‏‎ تعالوا‏‎ قل‌‏‎
املق‌‏‎ من‌‏‎ اولدكم‌‏‎ تقتلوا‏‎ لا‏‎ و‏‎ احسنا‏‎
حرام‌كرد‏‎ شما‏‎ بر‏‎ پروردگارتان‌‏‎ بخوانم‌آنچه‌‏‎ برايتان‌‏‎ بيائيد‏‎ ;بگو‏‎
ازتنگدستي‌‏‎ و‏‎ كنيد‏‎ نيكي‌‏‎ مادر‏‎ و‏‎ پدر‏‎ به‌‏‎ نگيريدو‏‎ انباز‏‎ او‏‎ به‌‏‎ اينكه‌‏‎
.مكشيد‏‎ را‏‎ فرزندانتان‌‏‎
ازمفسران‌‏‎ دسته‌اي‌‏‎ شده‌اند‏‎ برشمرده‌‏‎ مشركان‌‏‎ رديف‌‏‎ در‏‎ كشان‌‏‎ فرزند‏‎ چون‌‏‎
مشرك‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ بشود‏‎ بايد‏‎ جاري‌‏‎ حكم‌‏‎ همان‌‏‎ هم‌‏‎ افراد‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎
بايد‏‎ چيست‌؟‏‎ فرزندكش‌‏‎ جزاي‌‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ دريافته‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ جاري‌‏‎
نوع‌‏‎ چه‌‏‎ رديف‌‏‎ در‏‎ شرك‌‏‎ كه‌‏‎ ديد‏‎ بايد‏‎ نخست‌‏‎ چگونه‌است‌؟‏‎ مشرك‌‏‎ كيفر‏‎ كه‌‏‎ ديد‏‎
از‏‎ آيه‌ 13‏‎ در‏‎.كرد‏‎ جستجو‏‎ را‏‎ مشرك‌‏‎ كيفر‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ برشمرده‌‏‎ گناهان‌‏‎ از‏‎
:مي‌خوانيم‌‏‎ چنين‌‏‎ لقمان‌‏‎ سوره‌‏‎
الشرك‌‏‎ ان‌‏‎ بالله‌‏‎ تشرك‌‏‎ لا‏‎ يبني‌‏‎ يعظه‌‏‎ هو‏‎ و‏‎ لابنه‌‏‎ لقمان‌‏‎ قال‌‏‎ اذ‏‎ و‏‎
لظلم‌عظيم‌‏‎
را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ درحالي‌‏‎ گفت‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ پسر‏‎ لقمان‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌گاه‌‏‎ كن‌‏‎ ياد‏‎ و‏‎
ستمي‌‏‎ شرك‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎ مگير‏‎ انباز‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎ من‌ ، ‏‎ پسرك‌‏‎ اي‌‏‎ -مي‌داد‏‎ پند‏‎
.است‌‏‎ بزرگ‌‏‎
اكنون‌‏‎ و‏‎ مي‌داند‏‎ بزرگ‌‏‎ گناه‌‏‎ عظيم‌‏‎ ستم‌‏‎ را‏‎ شرك‌‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ پيداست‌‏‎ خود‏‎ و‏‎
چيست‌؟‏‎ شده‌‏‎ عظيم‌‏‎ گناه‌‏‎ مرتكب‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ يعني‌‏‎ شرك‌‏‎ كيفر‏‎ كه‌‏‎ ديد‏‎ بايد‏‎
:مي‌دهد‏‎ پاسخ‌‏‎ چنين‌‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ (‎توبه‌‏‎)‎ -البرائت‌‏‎ سوره‌‏‎ از‏‎ آيه‌ 5‏‎ آغاز‏‎
وجدتموهم‌‏‎ حيث‌‏‎ فاقتلواالمشركين‌‏‎ الحرم‌‏‎ الاشهر‏‎ انسلخ‌‏‎ فاذا‏‎
.بكشيد‏‎ يافتيد‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ هر‏‎ را‏‎ مشركان‌‏‎ شود‏‎ سپري‌‏‎ حرام‌‏‎ ماههاي‌‏‎ چون‌‏‎ پس‌‏‎
يك‌‏‎ از‏‎ فرزندكش‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ ;است‌‏‎ مرگ‌‏‎ شرك‌ ، ‏‎ كيفر‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ معلوم‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎
اين‌‏‎ است‌‏‎ مرگ‌‏‎ مشرك‌‏‎ كيفر‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ برشمرده‌‏‎ مشرك‌‏‎ رديف‌‏‎ در‏‎ سو‏‎
با‏‎ برابر‏‎ فرزندكشي‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ اظهارنظر‏‎ چنين‌‏‎ مفسران‌‏‎ از‏‎ گروه‌‏‎
برسد‏‎ بايد‏‎ مشرك‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ كيفري‌‏‎ همان‌‏‎ به‌‏‎ فرزندكش‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شرك‌ورزيدن‌‏‎
چنين‌‏‎ فرزندكشي‌‏‎ درباره‌‏‎ عمران‌‏‎ آل‌‏‎ سوره‌‏‎ از‏‎ آيه‌ 151‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ وچون‌‏‎
كيفر‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ جاي‌‏‎ مشرك‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ فرزندكش‌‏‎ تنها‏‎ و‏‎ است‌‏‎ حكمي‌نيامده‌‏‎
آل‌عمران‌‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 151‏‎ اين‌حيث‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ استخراج‌‏‎ ديگر‏‎ آيه‌اي‌‏‎ مشرك‌از‏‎
از‏‎ مي‌كند‏‎ ياد‏‎ -شده‌اند‏‎ گناه‌‏‎ مرتكب‏‎ كه‌‏‎ -‎فرزندكشان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ قسمت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ را‏‎
(‎‏‏2‏‎).مي‌خوانند‏‎ متشابه‌‏‎ آيات‌‏‎

پاينده‌برگرفته‌‏‎ ترجمه‌ابوالقاسم‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ ترجمه‌ها ، ‏‎ -يادداشت‌ها1‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎
كومش‌ ، ‏‎ انتشارات‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ جوانان‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ كامل‌قرآن‌شناسي‌‏‎ متن‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
.است‌‏‎ گرديده‌‏‎ منتشر‏‎ تهران‌ 1375 ، ‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎