چهارم ، شماره 1167 ژانويه 1997 ، سال دي 1375 ، 10 شنبه 22
|
|
وافتادگي سالم‌منيت شهروند سالم ، شهر
دولت به ببين حقيرم ، گرچه ذره چو ميانه1 حاشيه 0:شعرپله‌اي -:312
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام
پيوستم مهر به چون رخت هواي در كه عشق
فروتني به را آدمي كه است آموزه‌هايي از آكنده ما ميهن عرفاني ادبيات
شنيده‌ايد؟ را قشيري و زمخشري همچون صوفياني داستان.مي‌خوانند
پيشگاه در تو كه گفت يك آن به خليفه حضور در قشيري روزي مي‌گويند
كه باش خود تو هم پشه آن:داد پاسخ زمخشري و !نيستي بيش پشه‌اي خليفه
.نيستم هيچ خداوند پيشگاه در من
به كه نيست واقعي يك‌شهروند شايسته خودبيني ، و منيت و تكبر و غرور
...محتاج‌ترند غني‌ترند كه تعبيرصائبتبريزي‌آنان
مي‌خواهد كه آن‌جا نماز ، خودآداب ماندگار اثر در (ره)خميني امام.
تاريخ از:مي‌نويسد بياموزد افتادگي و فروتني درس خود مخاطبان به
را صلوه اسرار نه من و..مي‌گذرد سال چهل از بيش كتاب ، اين اتمام
و است بافتن از غير يافتن كه پرداختم ، آن آداب به نه و دريافتم ،
عبد اين بر مولي از است حجتي كتابها اين و پرداختن ، از جدا ساختن ،
...بي‌مايه
فراياد را بلخي داستان‌مولوي برانگيز ، رشك و شگرف فروتني اين
به‌واله كاريار كه راند چنان خود خانه در رااز كه‌منيت مي‌آورد
مولانارهرو تعبير به كه هنگامي سرانجام و كشيد شوريدگي و گردي
گفته زيرابه نيافت دوست خانه به راهي هم باز ازشرر ، مشتاق‌سوزيد
:مولوي
اي‌من چون‌مني اينك ميانه 1گفت حاشيه 0:شعرپله‌اي-:312
سرا يك در دومن گنجائي درآنيست
