چهارم‌ ، شماره‌ 1181‏‎ ژانويه‌ 1997 ، سال‌‏‎ بهمن‌ 1375 ، 27‏‎ دوشنبه‌ 8‏‎


خزرخز‏‎
درايران‌‏‎ چرمي‌‏‎ پوشاك‌‏‎ توليدكننده‌‏‎ بزرگترين‌‏‎

خورشيد‏‎ از‏‎ پرتوي‌‏‎


و‏‎ مشكن‌‏‎ بسته‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ پيماني‌‏‎ و‏‎ مكن‌‏‎ خيانت‌‏‎ گرفته‌اي‌‏‎ عهده‌‏‎ بر‏‎ آنچه‌‏‎ در‏‎
خدا‏‎ بر‏‎ بدبخت‌‏‎ نادان‌‏‎ جز‏‎ كه‌‏‎ مفريب‏‎ -‎ توست‌‏‎ پيمان‌‏‎ در‏‎ - كه‌‏‎ را‏‎ دشمنت‌‏‎
.نكند‏‎ دليري‌‏‎
بندگان‌ ، ‏‎ به‌‏‎ رحمت‌‏‎ در‏‎ از‏‎ و‏‎ داده‌ ، ‏‎ قرار‏‎ اماني‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ پيمان‌‏‎ خدا‏‎ و‏‎
در‏‎ تا‏‎ ساخته‌‏‎ استوارش‌‏‎ حريمي‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ نهاده‌ ، ‏‎ همگان‌‏‎ برعهده‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ رعايت‌‏‎
خيانتي‌‏‎ نه‌‏‎ پيمان‌‏‎ در‏‎ پس‌‏‎.‎كشند‏‎ آن‌‏‎ پناه‌‏‎ به‌‏‎ رخت‌‏‎ و‏‎ بياسايند‏‎ آن‌‏‎ استواري‌‏‎
.آورد‏‎ پيش‌‏‎ مكري‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ داد ، ‏‎ فريبي‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ كرد ، ‏‎ توان‌‏‎
پديد‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ رخنه‌اي‌‏‎ يا‏‎ -‎ كرد‏‎ توان‌‏‎ تاويلي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ مبند‏‎ پيماني‌‏‎
- مپوي‌‏‎ خيانت‌‏‎ راه‌‏‎ - برقرار‏‎ عهدت‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ استوار‏‎ پيمانت‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎.‎-‎ آورد‏‎
كه‌‏‎ پيماني‌‏‎ سختي‌‏‎ مبادا‏‎ و‏‎ مجوي‌ ، ‏‎ را‏‎ لفظ‏‎ معني‌‏‎ خلاف‌‏‎ برهم‌زدنش‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎
- را‏‎ تو‏‎ و‏‎ نهاده‌ ، سربردارد‏‎ برگردنت‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ خدا‏‎ عهد‏‎ و‏‎ فتاده‌‏‎ برعهده‌ات‌‏‎
در‏‎ تو‏‎ صبر‏‎ و‏‎ هماناشكيبايي‌‏‎ وادارد ، ‏‎ پيمان‌‏‎ آن‌‏‎ به‌برهم‌زدن‌‏‎ -‎ ناحق‌‏‎ به‌‏‎
بهتر‏‎ انتظار ، ‏‎ را‏‎ نيكويش‌‏‎ وپايان‌‏‎ اميدواري‌ ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ گشايش‌‏‎ دشواري‌كه‌‏‎ كار‏‎
چنان‌بازخواست‌‏‎ را‏‎ تو‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ ترساني‌ ، و‏‎ آن‌‏‎ كيفر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ازمكري‌‏‎
.نتواني‌‏‎ آخرتت‌‏‎ و‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ را‏‎ بخشش‌او‏‎ درخواست‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎
ريختن‌خون‌‏‎ چون‌‏‎ چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ ناروا ، ‏‎ آن‌به‌‏‎ ريختن‌‏‎ و‏‎ خونها ، ‏‎ از‏‎ بپرهيز‏‎
و‏‎ بزرگ‌نگرداند ، ‏‎ را‏‎ گناه‌‏‎ و‏‎ نرساند ، ‏‎ به‌كيفر‏‎ را‏‎ -‎ آدمي‌‏‎ - ناحق‌‏‎ به‌‏‎
روز‏‎ سبحان‌‏‎ خداوند‏‎ و‏‎ نبرد ، ‏‎ را‏‎ عمر‏‎ ورشته‌‏‎ نبرد ، ‏‎ را‏‎ نعمت‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ خونهايي‌‏‎ در‏‎ كند‏‎ بندگان‌‏‎ ميان‌‏‎ كه‌‏‎ داوري‌‏‎ نخستين‌‏‎ رستاخيز‏‎
نيرومند‏‎ حرام‌‏‎ به‌‏‎ خوني‌‏‎ ريختن‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ حكومت‌‏‎ پس‌‏‎.ريخته‌اند‏‎ يكديگر‏‎
بلكه‌‏‎ كشاند‏‎ سستي‌‏‎ و‏‎ ناتواني‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ قدرت‌‏‎ ريختن‌‏‎ حرام‌‏‎ به‌‏‎ خون‌‏‎ كه‌‏‎ مكن‌‏‎
.بگرداند‏‎ ديگري‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ صاحب‏‎ از‏‎ را‏‎ دولت‌‏‎
ستايش‌را‏‎ و‏‎ بودن‌ ، ‏‎ مطمئن‌‏‎ پسندي‌‏‎ به‌خود‏‎ و‏‎ خودپسنديدن‌ ، ‏‎ از‏‎ بپرهيز‏‎
و‏‎ تابتازد ، ‏‎ است‌‏‎ شيطان‌‏‎ فرصتهاي‌‏‎ ازبهترين‌‏‎ همه‌‏‎ اينها‏‎ كه‌‏‎ داشتن‌‏‎ دوست‌‏‎
.سازد‏‎ رانابود‏‎ نيكوكاران‌‏‎ كرده‌‏‎
بزرگ‌‏‎ كرده‌اي‌‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ يا‏‎ بررعيت‌منت‌گذاري‌‏‎ خود‏‎ نيكي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ بپرهيز‏‎
نيكي‌‏‎ منت‌نهادن‌ارج‌‏‎ كه‌‏‎ آري‌‏‎ خلاف‌‏‎ وعده‌‏‎ در‏‎ دهي‌و‏‎ راوعده‌اي‌‏‎ آنان‌‏‎ يا‏‎ شماري‌‏‎
وعده‌‏‎ خلاف‌ ، ‏‎ و‏‎ خاموش‌گرداند ، ‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ نور‏‎ شمردن‌‏‎ بزرگ‌‏‎ را‏‎ كار‏‎ و‏‎ ببرد‏‎ را‏‎
دشمني‌‏‎ بزرگ‌‏‎:است‌‏‎ تعالي‌فرموده‌‏‎ خداي‌‏‎ و‏‎.‎برانگيزاند‏‎ را‏‎ ومردم‌‏‎ خدا‏‎ خشم‌‏‎
.نكنيد‏‎ وعمل‌‏‎ بگوئيد‏‎ سخني‌‏‎ كه‌‏‎ آنست‌‏‎ خدا‏‎ گناه‌نزد‏‎ و‏‎
نهج‌البلاغه‌‏‎


.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎