پنجم‌ ، شماره‌ 1232‏‎ آوريل‌ 1997 ، سال‌‏‎ فروردين‌ 1376 ، 16‏‎ چهارشنبه‌ 27‏‎


قديم‌‏‎ تهران‌‏‎ به‌‏‎ سفر‏‎
با‏‎
شهر‏‎ عكسخانه‌‏‎

!مدرن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ يا‏‎ حوضي‌‏‎ تخته‌‏‎ نمايش‌‏‎


عشق‌آباد‏‎ نمايش‌‏‎ بر‏‎ كوتاه‌‏‎ يادداشتي‌‏‎

...نكردنه‌‏‎ ريا‏‎ بودن‌‏‎ آدم‌‏‎ اصول‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
خدا‏‎ از‏‎ شفا‏‎ ما ، ‏‎ از‏‎ دوا‏‎ شما ، ‏‎ از‏‎ همت‌‏‎
نسبتا‏‎ رسم‌‏‎ نادوني‌‏‎ نسبتا‏‎ تنگ‌‏‎ كوچه‌‏‎
نام‌‏‎ به‌‏‎ نمايشي‌‏‎ در‏‎ شهر‏‎ تئاتر‏‎ اصلي‌‏‎ سالن‌‏‎ در‏‎ روزه‌‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جملاتي‌‏‎ اين‌‏‎
مي‌شويم‌‏‎ رد‏‎ شهر‏‎ تئاتر‏‎ كنار‏‎ از‏‎ وقتي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چندي‌‏‎.‎مي‌شنويم‌‏‎ عشق‌آباد‏‎
نام‌عشق‌آباد‏‎ به‌‏‎ نمايشي‌‏‎ ديدن‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ هستيم‌‏‎ جمعيتي‌‏‎ ازدحام‌‏‎ شاهد‏‎
.ايستاده‌اند‏‎ انتظار‏‎ به‌‏‎ صبورانه‌‏‎ ساعتها ، ‏‎
نمايش‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ ديوانه‌اند‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آدمهايي‌‏‎ به‌‏‎ راجع‌‏‎ نمايش‌‏‎ داستان‌‏‎
ديوانه‌‏‎ چند‏‎ حال‌‏‎ شرح‌‏‎ به‌‏‎.مي‌پردازد‏‎ آسايشگاه‌‏‎ يك‌‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ قصه‌‏‎.‎وارونه‌‏‎
دور‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آمده‌اند‏‎ گرد‏‎ هم‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ نامشخص‌‏‎ يا‏‎ مشخص‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ هركدام‌‏‎ كه‌‏‎
.مي‌كنند‏‎ زندگي‌‏‎ يكديگر‏‎ كنار‏‎ در‏‎ ريا‏‎ و‏‎ حسادت‌‏‎ پليدي‌ ، ‏‎ هرگونه‌‏‎ از‏‎
و‏‎ درمان‌‏‎ در‏‎ سعي‌‏‎ !شدن‌‏‎ خر‏‎ با‏‎ كه‌دكتراشكوري‌‏‎ مي‌شود‏‎ شروع‌‏‎ جايي‌‏‎ از‏‎ نمايش‌‏‎
خود‏‎ نظريه‌‏‎ اثبات‌‏‎ در‏‎ سعي‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ او‏‎.‎دارد‏‎ به‌بيمارانش‌‏‎ كمك‌‏‎
...دارد‏‎ بيمارانش‌‏‎ بيشتر‏‎ هرچه‌‏‎ درك‌‏‎ و‏‎ نزديكي‌‏‎ بي‌وقفه‌اي‌در‏‎ تلاش‌‏‎ دارد‏‎
تماشاگر‏‎ كردن‌‏‎ راضي‌‏‎ براي‌‏‎ مشخص‌‏‎ هدفي‌‏‎ دادن‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ نمايش‌ ، ‏‎ قصه‌‏‎
عجيبي‌‏‎ لجام‌گسيختگي‌‏‎ از‏‎ تئاتر ، ‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ و‏‎ فهيم‌‏‎ بيننده‌‏‎ يارضايت‌‏‎ عامي‌‏‎
.مي‌برد‏‎ رنج‌‏‎
رمانتيك‌‏‎ بافتي‌‏‎ داراي‌‏‎ گاهي‌‏‎.‎مي‌كوبد‏‎ ميخ‌‏‎ بر‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ نعل‌‏‎ بر‏‎ گاه‌‏‎ داستان‌‏‎
در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ثقيل‌‏‎ بسيار‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ جدي‌ ، ‏‎ سخن‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎.تراژيك‌‏‎ وگاهي‌‏‎ مي‌شود‏‎
زنده‌‏‎ به‌طور‏‎ نوازندگان‌‏‎ توسط‏‎ كه‌‏‎ آهنگي‌‏‎ و‏‎ آواز‏‎ و‏‎ رقص‌‏‎ با‏‎ ديگر‏‎ جايي‌‏‎
قابل‌‏‎ مفهوم‌‏‎ و‏‎ محتوا‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ كوچه‌بازاري‌‏‎ بياني‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ نواخته‌‏‎
خاصي‌‏‎ ريختار‏‎ يا‏‎ ژانر‏‎ هيچ‌‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎.‎نيست‌‏‎ برخوردار‏‎ تاملي‌‏‎
.شد‏‎ قائل‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎
كارواني‌‏‎ و‏‎ تخته‌حوضي‌‏‎ نمايش‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ ملغمه‌اي‌‏‎ نمايش‌عشق‌آباد‏‎
سردرگمي‌‏‎ نوعي‌‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎ ادا‏‎ فلسفه‌گونه‌‏‎ باديالوگ‌هايي‌‏‎ كه‌‏‎ (كارناوالي‌‏‎)
سعي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ امپرسيون‌‏‎ كارنوعي‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ القا‏‎ را‏‎ بي‌هويتي‌‏‎ و‏‎
تصويري‌‏‎ به‌‏‎ انگار‏‎.بماند‏‎ پايبند‏‎ كلاسيك‌‏‎ قواعد‏‎ به‌‏‎ داستان‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ مي‌كند‏‎
پلان‌بندي‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎ جاي‌‏‎ سنتي‌‏‎ چهارچوبي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌نگري‌‏‎ پست‌مدرنيسم‌‏‎
چشم‌‏‎ به‌‏‎ اصلا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نزديك‌‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ آن‌گونه‌‏‎ پلانها‏‎ سكانس‌‏‎ و‏‎ پرده‌بندي‌‏‎
.شود‏‎ گم‌‏‎ قصه‌‏‎ فرود‏‎ و‏‎ ميانه‌‏‎ اوج‌ ، ‏‎ تا‏‎ شده‌‏‎ باعث‌‏‎ موضوع‌‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ نمي‌آيد‏‎
را‏‎ مجزا‏‎ نقش‌‏‎ چند‏‎ كه‌‏‎ پرستويي‌‏‎ زيباي‌پرويز‏‎ نقش‌آفريني‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
ميزانسن‌ ، ‏‎ صحيح‌‏‎ رعايت‌‏‎ با‏‎ پرستويي‌‏‎.است‌‏‎ تقدير‏‎ قابل‌‏‎ مي‌كندبسيار‏‎ ايفا‏‎
.مي‌شود‏‎ ظاهر‏‎ موفق‌‏‎ بسيار‏‎ صلاي‌دلنشين‌‏‎ و‏‎ تيپ‌سازي‌‏‎
خاص‌‏‎ تبحري‌‏‎ و‏‎ انعطاف‌‏‎ با‏‎ دارد‏‎ برعهده‌‏‎ نجفيان‌‏‎ كه‌رسول‌‏‎ را‏‎ نقش‌زلفي‌‏‎
به‌‏‎ دارد ، ‏‎ برعهده‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ نمايش‌‏‎ موسيقي‌‏‎ تنظيم‌‏‎ كه‌‏‎ ايشان‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ ارائه‌‏‎
نهايت‌‏‎ در‏‎ نور‏‎ و‏‎ دكور‏‎ ‎‏‏،‏‎(Props)‎ صحنه‌‏‎ وسايل‌‏‎.مي‌يازد‏‎ دست‌‏‎ ميانداري‌‏‎ نوعي‌‏‎
يكدست‌‏‎ تقريباهمه‌‏‎ صحنه‌‏‎ لباسهاي‌‏‎.شده‌اند‏‎ طراحي‌‏‎ بي‌پيرايگي‌‏‎ و‏‎ سادگي‌‏‎
چوبي‌ ، ‏‎ اتاقك‌‏‎ چند‏‎ از‏‎ نيز‏‎ دكور‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تداعي‌‏‎ را‏‎ اونيفورم‌‏‎ نوعي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ مختلف‌‏‎ شكلهاي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ صحنه‌‏‎ وسط‏‎ در‏‎ چرخ‌دار‏‎ وسيله‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ صورتك‌‏‎ چند‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ تشكيل‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ استفاده‌‏‎
شكل‌‏‎ بهترين‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ مي‌شود‏‎ محسوب‏‎ نمايش‌‏‎ هر‏‎ جزءلاينفك‌‏‎ كه‌‏‎ نورپردازي‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ ارائه‌‏‎ رئاليستي‌‏‎ صورتي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ خود‏‎
شيباني‌فر‏‎ مازيار‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎