پنجم‌ ، شماره‌ 1332‏‎ آگوست‌ 1997 ، سال‌‏‎ مرداد 1376 ، 18‏‎ دوشنبه‌ 27‏‎


كارنگ‌‏‎ انتشارات‌‏‎
ايراني‌‏‎ هنر‏‎ از‏‎ نفيس‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎

سپيد‏‎ كاغذ‏‎ با‏‎ حرفهايي‌‏‎


شاعر‏‎ جلالي‌ ، ‏‎ بيژن‌‏‎ با‏‎ گفتگو‏‎
از‏‎ ديگر‏‎ نوعي‌‏‎ هم‌‏‎ مسائل‌هنري‌‏‎ به‌‏‎ همگان‌‏‎ كردن‌‏‎ علاقه‌مند‏‎ موضوع‌‏‎
ندارد‏‎ مايه‌اي‌‏‎ و‏‎ پايه‌‏‎ كه‌‏‎ قرن‌ماست‌‏‎ خوش‌بيني‌هاي‌‏‎

به‌‏‎ ديپلم‌‏‎ اخذ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎شد‏‎ متولد‏‎ تهران‌‏‎ در‏‎ سال‌ 1306‏‎ در‏‎ جلالي‌‏‎ بيژن‌‏‎
به‌سر‏‎ آنجا‏‎ در‏‎ طبيعي‌‏‎ علوم‌‏‎ تحصيل‌‏‎ براي‌‏‎ سال‌‏‎ پنج‌‏‎ مدت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ سفر‏‎ فرانسه‌‏‎
ليسانس‌‏‎ فرانسه‌‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ رشته‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ مراجعت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎برد‏‎
و‏‎ ما‏‎ دل‌‏‎ -(‎‏‏1341‏‎) روزها‏‎:است‌‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎ شعر‏‎ مجموعه‌‏‎ شش‌‏‎ جلالي‌‏‎ از‏‎.گرفت‌‏‎
منتخب‏‎)‎ نور‏‎ بازي‌‏‎ -(‎‏‏1362‏‎) آفتاب‏‎ و‏‎ آب‏‎ -(‎‏‏1350‏‎)‎ آبها‏‎ رنگ‌‏‎ -‎(‎‏‏1344‏‎) جهان‌‏‎
مجموعه‌درباره‌‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ جلالي‌‏‎.(‎‏‏1373‏‎) روزانه‌ها‏‎ -(اشعار ، 1369‏‎
و‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ اشعار‏‎ دربرگيرنده‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ انتشار‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ را‏‎ شعر‏‎
خلاصه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ انجام‌‏‎ او‏‎ با‏‎ گفتگويي‌‏‎ جهانبگلو‏‎ رامين‌‏‎.‎اوست‌‏‎ شاعري‌‏‎
.مي‌گذرد‏‎ نظرتان‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎

كرد؟‏‎ برقرار‏‎ رابطه‌‏‎ راحتي‌‏‎ شمابه‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎ مي‌شود‏‎ چگونه‌‏‎ مي‌كنيد‏‎ فكر‏‎
سپيد‏‎ شعر‏‎ و‏‎ مي‌گردد ، ‏‎ وقافيه‌‏‎ وزن‌‏‎ دنبال‌‏‎ اول‌‏‎ شعرمي‌خواند‏‎ كسي‌‏‎ وقتي‌‏‎
در‏‎ هم‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌گردد ، متاسفانه‌‏‎ ساختار‏‎ دنبال‌‏‎ اينكه‌‏‎ دوم‌‏‎.اين‌هاراندارد‏‎
وقتي‌‏‎.‎كنارمي‌گذارد‏‎ را‏‎ شعر‏‎ طبعا‏‎ پس‌‏‎ ندارد ، ‏‎ من‌وجود‏‎ شعرهاي‌‏‎ بيشتر‏‎
يا‏‎ ورزيده‌باشد‏‎ خيلي‌‏‎ ذهن‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ برقرار‏‎ به‌راحتي‌رابطه‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎ مي‌شود‏‎
.كند‏‎ برخورد‏‎ طبيعي‌‏‎ خيلي‌‏‎ دارد‏‎ دردست‌‏‎ كه‌‏‎ نوشته‌اي‌‏‎ با‏‎ خواننده‌‏‎ اينكه‌‏‎
من‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎ وازجمله‌‏‎ شعرسپيد ، ‏‎ به‌‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ شده‌ ، ‏‎ مد‏‎ سپيد‏‎ شعر‏‎ البته‌حالا‏‎
.نزديكترشده‌اند‏‎

من‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ هستيد؟‏‎ شعري‌‏‎ مكتبهاي‌‏‎ تاثيرچه‌‏‎ تحت‌‏‎ شعرهاتان‌‏‎ نوشتن‌‏‎ در‏‎ شما‏‎
.است‌‏‎ هايكوهاي‌ژاپني‌‏‎ به‌‏‎ شبيه‌‏‎ خيلي‌‏‎ شما‏‎ شعرهاي‌‏‎
زندگي‌ام‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ همان‌طور‏‎ من‌‏‎.‎اسم‌ببرم‌‏‎ نمي‌توانم‌‏‎ واقعا‏‎ را‏‎ مكتبي‌‏‎ هيچ‌‏‎
خاصي‌‏‎ فرم‌‏‎ زمان‌‏‎ باگذشت‌‏‎ گرچه‌بالاخره‌‏‎ نبوده‌ام‌ ، ‏‎ خاصي‌‏‎ فرم‌‏‎ درجستجوي‌‏‎
شدن‌‏‎ چاپ‌‏‎ گرچه‌‏‎ خاصي‌نبوده‌ام‌ ، ‏‎ فرم‌‏‎ دنبال‌‏‎ هم‌‏‎ شعر‏‎ در‏‎ پيداكرده‌ ، ‏‎
است‌‏‎ اين‌‏‎معايبش‌‏‎ و‏‎ محاسن‌‏‎ با‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ فرم‌‏‎ نوعي‌‏‎ عرضه‌‏‎ خودش‌‏‎ روزانه‌ها‏‎
زبان‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ايراني‌‏‎ روح‌‏‎ بگويم‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ جز‏‎ نمي‌بينم‌ ، ‏‎ مكتبي‌‏‎ هيچ‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎
نوشتن‌‏‎ شيوه‌‏‎ فقط‏‎.‎دستوري‌‏‎ ساختمان‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ سادگي‌‏‎ كمال‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كلاسيك‌‏‎
.است‌‏‎ فرمي‌‏‎ كوشش‌‏‎ نوعي‌‏‎ ناخودآگاه‌‏‎ به‌طور‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بريده‌‏‎ بريده‌‏‎ شعر‏‎
.مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ اندام‌‏‎ كاغذ‏‎ صفحه‌‏‎ روي‌‏‎ شعر‏‎ هر‏‎ درواقع‌‏‎ يعني‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ دهه‌‏‎ چندين‌‏‎ طي‌‏‎ و‏‎ جدي‌بگيرم‌‏‎ را‏‎ نوشته‌هايم‌‏‎ من‌‏‎ شد‏‎ چطور‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎
يادي‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ نمي‌توانم‌‏‎.‎است‌‏‎ هنرمند‏‎ خوش‌باوري‌ذاتي‌‏‎ دهم‌يكي‌‏‎ ادامه‌‏‎
شعر‏‎ پدر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ رحماني‌ ، ‏‎ نصرت‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نكنم‌‏‎ كور‏‎ بوف‌‏‎ شاعرانه‌‏‎ نثر‏‎ از‏‎
بگويم‌‏‎ بايد‏‎ ژاپني‌‏‎ شعرهايم‌باهايكوي‌‏‎ شباهت‌‏‎ درباره‌‏‎ندانم‌‏‎ منثورايران‌‏‎
داردولي‌‏‎ ثابتي‌‏‎ فرم‌‏‎ هايكو‏‎.‎است‌‏‎ شباهت‌ظاهري‌شان‌‏‎ از‏‎ بيشتر‏‎ آنها‏‎ كه‌اختلاف‌‏‎
.هستند‏‎ وسيال‌تر‏‎ ثابت‌‏‎ فرم‌‏‎ بدون‌‏‎ من‌‏‎ شعرهاي‌‏‎
رفت‌‏‎ نوعي‌‏‎ شما‏‎ شعر‏‎ در‏‎ مي‌رسد‏‎ به‌نظر‏‎ اما‏‎ نه‌ ، ‏‎ يا‏‎ مي‌گويم‌‏‎ درست‌‏‎ نمي‌دانم‌‏‎
.دارد‏‎ وجود‏‎ روشنايي‌‏‎ و‏‎ تاريكي‌‏‎ بين‌‏‎ برگشت‌‏‎ و‏‎
قرار‏‎ خاصي‌‏‎ سيستم‌‏‎ هيچ‌‏‎ روي‌‏‎ و‏‎ عمل‌مي‌كند‏‎ ديالكتيكي‌‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ شكي‌‏‎
من‌‏‎ شعر‏‎ در‏‎ ديالكتيك‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ ديگرمي‌رود‏‎ قطب‏‎ به‌‏‎ قطب‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نمي‌گيرد‏‎
نبودن‌ ، ‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ نااميدي‌ ، ‏‎ اميدو‏‎ روشنايي‌ ، ‏‎ و‏‎ تاريكي‌‏‎ بين‌‏‎ ;هم‌هست‌‏‎
;هست‌‏‎ كتابهايم‌‏‎ در‏‎ شعر‏‎ صد‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ هم‌‏‎ شعر‏‎ خود‏‎ درباره‌‏‎نگفتن‌‏‎ و‏‎ گفتن‌‏‎
اين‌‏‎.‎داده‌ام‌‏‎ قرار‏‎ سوال‌‏‎ مورد‏‎ همواره‌‏‎ را‏‎ گفتن‌‏‎ شعر‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ معني‌‏‎ به‌اين‌‏‎
.مي‌كند‏‎ نقد‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ مدام‌‏‎ به‌اصطلاح‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ذهني‌‏‎
نوع‌‏‎ يك‌‏‎ ما‏‎ نو‏‎ شعر‏‎ گفته‌ايددر‏‎ كه‌‏‎ خوانده‌ام‌‏‎ شما‏‎ از‏‎ درجايي‌‏‎
شاعري‌‏‎ اول‌‏‎ شرط‏‎ چون‌‏‎ است‌ ، ‏‎ تاسف‌آور‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ پرمدعايي‌‏‎ و‏‎ خودبزرگ‌بيني‌‏‎
.است‌‏‎ افتادگي‌‏‎
آگاهي‌‏‎ و‏‎ شعور‏‎ مي‌خواهد‏‎ چون‌‏‎ اصولاپرمدعاست‌ ، ‏‎ شاعر‏‎ متاسفانه‌‏‎ ولي‌‏‎ بله‌ ، ‏‎
آدمها‏‎ همه‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ كه‌مي‌خواهد‏‎ به‌خصوص‌‏‎ ;باشد‏‎ داشته‌‏‎ جهان‌شمول‌‏‎
وسائل‌‏‎ دنيا‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ الان‌‏‎.كند‏‎ صحبت‌‏‎ آنها‏‎ همه‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بگذارد‏‎
استفاده‌‏‎ هنر‏‎ از‏‎ خود‏‎ برنامه‌هاي‌‏‎ يا‏‎ صفحات‌‏‎ پركردن‌‏‎ براي‌‏‎ جمعي‌‏‎ ارتباط‏‎
كرده‌‏‎ پيدا‏‎ احمقانه‌اي‌‏‎ گاه‌‏‎ و‏‎ گسترده‌‏‎ ابعاد‏‎ هنرمندي‌‏‎ و‏‎ هنر‏‎ موضوع‌‏‎ مي‌كنند‏‎
ناشي‌‏‎ خلاء‏‎ مي‌خواهند‏‎ به‌نوعي‌‏‎ غربي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ يادآور‏‎ بايد‏‎.‎است‌‏‎
كردن‌‏‎ علاقه‌مند‏‎ موضوع‌‏‎.‎پركنند‏‎ هنري‌‏‎ مسائل‌‏‎ با‏‎ را‏‎ ديني‌‏‎ وجدان‌‏‎ نبود‏‎ از‏‎
و‏‎ پايه‌‏‎ كه‌‏‎ ماست‌‏‎ قرن‌‏‎ خوش‌بيني‌هاي‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ نوعي‌‏‎ هم‌‏‎ هنري‌‏‎ مسائل‌‏‎ به‌‏‎ همگان‌‏‎
همه‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ قرار‏‎.‎بكنند‏‎ را‏‎ زندگي‌شان‌‏‎ مردم‌‏‎ گذاشت‌‏‎ بايد‏‎.‎ندارد‏‎ مايه‌اي‌‏‎
وسوسه‌اي‌‏‎ اين‌‏‎.بپسندند‏‎ را‏‎ مدرن‌‏‎ موسيقي‌‏‎ و‏‎ جديد‏‎ نقاشي‌‏‎ و‏‎ بخوانند‏‎ نو‏‎ شعر‏‎
دليل‌‏‎ يك‌‏‎.است‌‏‎ انجاميده‌‏‎ مرج‌‏‎ و‏‎ هرج‌‏‎ به‌نوعي‌‏‎ ازهم‌اكنون‌‏‎ شد ، ‏‎ پيدا‏‎ كه‌‏‎
دنيايي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎ هم‌‏‎ هنرمند‏‎ پرمدعايي‌‏‎ ديگر‏‎
كه‌‏‎ باشد‏‎ شده‌‏‎ مشهور‏‎ آنقدر‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ مگر‏‎ نمي‌گيرد ، ‏‎ جدي‌‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ بگيرد‏‎ جدي‌‏‎
است‌‏‎ كسي‌‏‎ واقعي‌‏‎ هنرمند‏‎ به‌هرحال‌‏‎ ولي‌‏‎كند‏‎ پيدا‏‎ خودش‌‏‎ براي‌‏‎ جايي‌‏‎ بتواند‏‎
.آورد‏‎ فرود‏‎ تعظيم‌‏‎ سر‏‎ هنر‏‎ والاي‌‏‎ واقعيت‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
شعر‏‎ بين‌الملل‌‏‎ جريانهاي‌‏‎ از‏‎ ايران‌مي‌تواند‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ شما‏‎ به‌نظر‏‎ آيا‏‎
و‏‎ است‌‏‎ خودش‌‏‎ مسائل‌‏‎ اينكه‌گرفتار‏‎ يا‏‎ كند‏‎ تبعيت‌‏‎ جهان‌‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎
كند؟‏‎ پيدا‏‎ جهاني‌‏‎ نمي‌تواندحالت‌‏‎
هم‌‏‎ علم‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎.‎نكند‏‎ جهاني‌پيدا‏‎ حالت‌‏‎ كه‌‏‎ نمي‌بينم‌‏‎ دليلي‌‏‎ من‌‏‎
در‏‎ اگر‏‎ من‌‏‎ به‌نظر‏‎ ادبيات‌هم‌‏‎ در‏‎.‎دارد‏‎ وجود‏‎ ناگهاني‌‏‎ امكان‌جهش‌هاي‌‏‎
والايي‌‏‎ هنري‌‏‎ خلق‌آثار‏‎ قدرت‌‏‎ كه‌‏‎ شوند ، ‏‎ پيدا‏‎ آدمهاي‌نابغه‌‏‎ ملتي‌‏‎ ميان‌‏‎
.مي‌شوند‏‎ هم‌‏‎ جهاني‌‏‎ زود‏‎ يا‏‎ طبعادير‏‎ باشند ، ‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎
بايد‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ فراواني‌‏‎ ايراني‌هابه‌‏‎ ما‏‎ در‏‎ شعر‏‎ استعداد‏‎ من‌‏‎ به‌نظر‏‎
بين‌المللي‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ ازاينها‏‎ بيش‌‏‎ ايران‌‏‎ شعر‏‎ بالاخره‌‏‎ كه‌‏‎ اميدوارباشيم‌‏‎
مي‌شناسيم‌ ، ‏‎ هنرمدرن‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ به‌نام‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ من‌‏‎ گمان‌‏‎ به‌‏‎ ولي‌‏‎.شود‏‎ شناخته‌‏‎
و‏‎ تكنولوژي‌‏‎ كه‌‏‎ كشورهايي‌‏‎ در‏‎ بخصوص‌‏‎.‎مي‌رود‏‎ انحطاط‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ رو‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎
گفت‌‏‎ به‌علاوه‌بايد‏‎.‎نمي‌دهد‏‎ را‏‎ هنري‌‏‎ عميق‌‏‎ كارهاي‌‏‎ پرداختن‌به‌‏‎ فرصت‌‏‎ مصرف‌‏‎
و‏‎ ومسائل‌‏‎ ارزشهاي‌هنري‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ نيز‏‎ گذشته‌نزديك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ اصولا‏‎
قرار‏‎ از‏‎ ومسئله‌‏‎ شده‌‏‎ دگرگون‌‏‎ كلي‌‏‎ به‌‏‎ صنعتي‌‏‎ درجهان‌‏‎ شد‏‎ مطرح‌‏‎ هنري‌‏‎ مضامين‌‏‎
تغييرات‌‏‎ اين‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎ هم‌‏‎ من‌‏‎ همه‌استدلال‌هاي‌‏‎ طبعا‏‎.‎است‌‏‎ ديگري‌‏‎
همچنان‌‏‎ خوب‏‎ شعر‏‎ سرودن‌‏‎ براي‌‏‎ فرصت‌‏‎ درايران‌‏‎ خوشبختانه‌‏‎.‎باشد‏‎ نقش‌برآب‏‎
.است‌‏‎ فراهم‌‏‎
ادبيات‌‏‎ يا‏‎ كنيد‏‎ دنبال‌‏‎ را‏‎ جهاني‌امروز‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهيد‏‎ ترجيح‌‏‎ شما‏‎
كلاسيك‌را؟‏‎
آن‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ فرصتي‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ هست‌‏‎ عمري‌‏‎ يعني‌نه‌‏‎.مي‌گردم‌‏‎ حسابي‌‏‎ حرف‌‏‎ دنبال‌‏‎ من‌‏‎
كلاسيك‌هاي‌‏‎ شك‌‏‎ بدون‌‏‎.‎نو‏‎ چيزهاي‌‏‎ همه‌‏‎ دنبال‌‏‎ رفتن‌‏‎ براي‌‏‎ ذهني‌‏‎ طراوت‌‏‎ مقدار‏‎
.هستند‏‎ پاسخگو‏‎ مرابيشتر‏‎ معنوي‌‏‎ احتياجات‌‏‎ اروپا ، ‏‎ كلاسيك‌هاي‌‏‎ خودمان‌و‏‎
شما‏‎ كار‏‎ بر‏‎ آيا‏‎ فلسفه‌ ، ‏‎ همين‌طور‏‎ موسيقي‌ ، و‏‎ و‏‎ نقاشي‌‏‎ مثل‌‏‎ ديگر‏‎ هنرهاي‌‏‎
به‌‏‎ وراجع‌‏‎ داشته‌ام‌‏‎ دوره‌هايي‌‏‎ هميشه‌‏‎ من‌‏‎.‎گذاشته‌؟بله‌‏‎ تاثير‏‎
ماه‌‏‎ چند‏‎ معمولا‏‎ كه‌‏‎ دوره‌هايي‌‏‎ ;فكركرده‌ام‌‏‎ غيره‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ سيستم‌هاي‌‏‎
شعر‏‎ گفته‌ام‌‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ آنها‏‎ و‏‎ شعري‌گفته‌ام‌ ، ‏‎ كمتر‏‎ دوره‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎طول‌مي‌كشيد‏‎
من‌‏‎ در‏‎ ناآرامي‌‏‎ نوعي‌اضطرابو‏‎ دوره‌ها ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎.‎خوبي‌نبوده‌اند‏‎
تجليات‌‏‎ انديشه‌هابه‌صورتي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ شعري‌‏‎ دوران‌‏‎ اين‌‏‎;مي‌شد‏‎ پديدار‏‎
شبها‏‎ من‌‏‎ چنان‌كه‌‏‎ بوده‌اند ، ‏‎ موثر‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ هنرهاي‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎ پيدا‏‎ شاعرانه‌‏‎
زيادي‌تحت‌تاثيراين‌‏‎ شعرهاي‌‏‎ و‏‎ كرده‌ام‌‏‎ گوش‌‏‎ موسيقي‌كلاسيك‌‏‎ اوقات‌‏‎ بسياري‌‏‎
.گفته‌ام‌‏‎ موسيقي‌‏‎
مي‌گذارد؟‏‎ تاثير‏‎ كارهايتان‌‏‎ روي‌‏‎ چقدر‏‎ تنهايي‌‏‎
به‌وجود‏‎ شعرها‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎ آن‌‏‎ درنبود‏‎ و‏‎ است‌‏‎ داشته‌‏‎ تاثير‏‎ خيلي‌‏‎ بي‌شك‌‏‎
جوابم‌‏‎ و‏‎ مي‌گويم‌‏‎ سپيد‏‎ كاغذ‏‎ به‌‏‎ را‏‎ حرفم‌‏‎ كه‌‏‎ گفته‌ام‌‏‎ هم‌‏‎ قبلا‏‎ من‌‏‎.نمي‌آمد‏‎
با‏‎ اگر‏‎ و‏‎ باشيم‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ مخاطب‏‎ بايد‏‎ هرحال‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎مي‌گيرم‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ را‏‎
شفاهي‌‏‎ امري‌‏‎ گفتن‌‏‎ شعر‏‎ و‏‎.‎كنيم‌‏‎ صحبت‌‏‎ ديگري‌‏‎ چيز‏‎ با‏‎ بايد‏‎ صحبت‌نكنيم‌ ، ‏‎ آدمي‌‏‎
.نوشتن‌‏‎ شعر‏‎ نه‌‏‎ ;شعرگفتن‌‏‎ مي‌گويند‏‎ جهت‌‏‎ به‌همين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ صحبت‌كردن‌‏‎ نوعي‌‏‎ و‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎