پنجم ، شماره 1332 آگوست 1997 ، سال مرداد 1376 ، 18 دوشنبه 27
|
|
پدر بازگشت !كنيد دقت
با پدرم كه شنيدم سالگي پانزده در و شد اسير پدرم كه بودم ساله شش
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام
از و كردم گلي‌تهيه شاخه.مي‌گردد باز عزيزاسلامي ميهن به اسرا بقيه
بروم او استقبال به خودم بدهدتا من به پدر چهره از خواستم‌سراغي مادر
.كنم نثاراو را گل شاخه خود دستان وبا
در قطره‌اشكي كه حالي در غروري‌وصف‌ناشدني با و تاب و آب با مادر
باصلابت ، و چهره‌اي‌مردانه:كرد وصف گونه اين پدرم‌را داشت چشم گوشه
با استوار و محكم وطن ، عشق از مالامال و ستبر وسينه‌اي رشيد قدي
قدمهايش طنين و دشمن قلب بر است تيري مژگانش دانه هر كه نافذ چشماني
شاخه.شدم پدر استقبال‌از راهي نشانه همه اين من‌با و است زندگي آهنگ
از كه آزادگاني ميان مشتاق‌در چشماني با و داشتم دردست محكم را گل
وجوداولين در.مي‌گشتم پدر مي‌شدنددنبال پياده شهرمان ميدان اتوبوس‌در
را گل شاخه پدرم‌بود او.يافتم را پدر تمامي‌نشاني‌هاي ديدم كه نفري
قدرت تمام با را گل كه‌خواستم هنگامي شادي از بافريادي و بوسيدم
همه است‌زيرا نفر دومين !نه شدم خودميخكوب جاي در كنم پرتاب او به‌سوي
چه...نه نفرديدم دومين سيماي در بود مادرم‌گفته كه را خصوصياتي
همه من..است پدرم‌كدام بگوييد شما...من خداي سومين‌نفر در مي‌گويم
همه‌شان‌چهره‌اي.مي‌بينم عزيزان همه‌اين وجود در داشتم نشان ازپدر آنچه
و محكم وطن ، ازعشق مالامال و ستبر سينه‌اي و قدي‌رشيد باصلابت ، و مردانه
را حقيقت من دل خاطر به مادرم نكندداشتند...و چشماني‌نافذ استوار
اميدهايي با سال سالهاي من و باشد شده شهيد پدرم نكند باشد ، نگفته
.بودم كرده خوش دل است ، داده مادرم كه
ديگر فكرمي‌كردم ، حدش از بيش واستقامت مادر تحمل قدرت به داشتم
كه را آزادگاني بودم‌و خيال عالم در من و رانمي‌ديد جايي چشمانم
را خود عزيزان و مي‌كشيدند پر خود خانواده‌هاي سوي شوق‌به و شور با
مي‌انداخت‌عاقبت طنين گوشم در صدايشان فقط.نمي‌ديدم مي‌گرفتند ، آغوش در
استقامت تحمل‌و اين‌همه از قدرداني از نگاهي‌مملو با و آمدم خود به
كه آزادگان سوي خواستم‌به كه همين و بوسيدم را شاخه‌گل فداكارم مادر
.كرد متوقف مرا مادر فريادشادي كنم ، پرتاب بودند پدر براي‌من همه‌شان
خنده نه بودم ، شناخته را خودم وقتي‌كه از.است من پدر ديگر اين‌يكي
خنده و اين‌شادي اما بودم ، ديده را او نه‌شادي و بودم شنيده را مادر
.است من پدر يكي‌ديگر آري‌اين كه است بزرگترين‌نشانه مادر
آزادگان‌به از گروه اولين مناسبت‌بازگشت به سال 1369 مرداد 26
ميهن
فروزنده سياوش
