پنجم‌ ، شماره‌ 1337‏‎ آگوست‌ 1997 ، سال‌‏‎ شهريور 1376 ، 24‏‎ يكشنبه‌ 2‏‎


كارنگ‌‏‎ انتشارات‌‏‎
ايراني‌‏‎ هنر‏‎ از‏‎ نفيس‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎

تئاتر‏‎ در‏‎ هنرها‏‎ همه‌‏‎ با‏‎



مادر‏‎ بخير‏‎ تئاترشب‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ جلسه‌‏‎ از‏‎ گزارشي‌‏‎

شنيدن‌جملاتي‌‏‎ منتظر‏‎ نبايد‏‎ ما‏‎ آخراثر ، ‏‎ در‏‎ تئاتر‏‎ مانند‏‎ هنري‌‏‎ در‏‎
است‌‏‎ اين‌‏‎ مهم‌‏‎ بلكه‌‏‎ دهد ، ‏‎ شرح‌‏‎ برايمان‌‏‎ را‏‎ هدف‌نمايش‌‏‎ بخواهد‏‎ كه‌‏‎ باشيم‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ هدف‌‏‎ قصه‌ ، ‏‎ هواي‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ و‏‎ مضمون‌‏‎ براساس‌‏‎ بتواند‏‎ همواره‌‏‎ تماشاگر‏‎ كه‌‏‎
كند‏‎ كشف‌‏‎

مرداد‏‎ سوره‌25‏‎ نمايشي‌‏‎ هنرهاي‌‏‎ ونويسندگان‌‏‎ منتقدان‌‏‎ نشست‌‏‎ يازدهمين‌‏‎
تئاترشب‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ به‌‏‎ جلسه‌‏‎ اين‌‏‎.‎شد‏‎ انديشه‌برگزار‏‎ تالار‏‎ در‏‎ ماه‌‏‎
اختصاص‌‏‎ يعقوبي‌‏‎ محمد‏‎ كارگرداني‌‏‎ به‌‏‎ نوشته‌مارشانورمن‌ ، ‏‎ مادر‏‎ بخير ، ‏‎
.داشت‌‏‎
آمده‌‏‎ دنيا‏‎ سال‌ 1947به‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نويسنده‌اي‌امريكايي‌‏‎ مارشانورمن‌‏‎
سال‌ 1983‏‎ در‏‎ نورمن‌‏‎محسوبمي‌شود‏‎ وي‌‏‎ اثر‏‎ چهارمين‌‏‎ اين‌نمايش‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
يعقوبي‌‏‎ محمد‏‎ حضور‏‎ با‏‎ جلسه‌‏‎ اين‌‏‎.شد‏‎ پوليتزر‏‎ ادبي‌‏‎ جايزه‌‏‎ برنده‌‏‎
از‏‎ وجمعي‌‏‎(‎اثر‏‎ بازيگران‌‏‎) ريماامين‌فر‏‎ آبهرام‌و‏‎ پانته‌‏‎ (نمايش‌‏‎ كارگردان‌‏‎)‎
به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ اين‌ميان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ برگزار‏‎ رشته‌‏‎ صاحبنظران‌اين‌‏‎ و‏‎ منتقدان‌‏‎
.كرد‏‎ اشاره‌‏‎ اسكويي‌‏‎ استاد‏‎ و‏‎ كرماني‌‏‎ مرادي‌‏‎ هوشنگ‌‏‎
و‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎ خصوص‌‏‎ در‏‎ كه‌اميني‌‏‎ توضيحاتي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ ابتدا‏‎ در‏‎
ازحاضران‌‏‎ يكي‌‏‎ انتقاد‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ يعقوبي‌در‏‎ محمد‏‎ داد ، ‏‎ نمايشنامه‌اش‌‏‎
نگفته‌ام‌‏‎ هرگز‏‎ من‌‏‎:‎گفت‌‏‎ كلام‌‏‎ روي‌‏‎ بر‏‎ نمايش‌‏‎ ازحد‏‎ زياده‌‏‎ تكيه‌‏‎ بر‏‎ مبني‌‏‎
بوسيله‌‏‎ تنها‏‎ را‏‎ نمايش‌‏‎ شما‏‎ اگر‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ نمايش‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ ديالوگ‌‏‎ كه‌‏‎
!كرده‌ايد‏‎ محروم‌‏‎ كار‏‎ ديدن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ اصل‌‏‎ در‏‎ كرده‌ايد ، ‏‎ درك‌‏‎ گوشهايتان‌‏‎

كه‌از‏‎ نمايشهايي‌‏‎ با‏‎ من‌‏‎ اما‏‎ شخصي‌باشد ، ‏‎ نظر‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ برقرار‏‎ ارتباط‏‎ اصلا‏‎ مي‌كند ، ‏‎ طولاني‌استفاده‌‏‎ بسيار‏‎ ديالوگهاي‌‏‎
و‏‎ هم‌‏‎ سر‏‎ پشت‌‏‎ كوتاه‌ ، ‏‎ جملاتي‌‏‎ به‌صورت‌‏‎ بازيگر‏‎ ديالوگ‌‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ معتقدم‌‏‎
.برسد‏‎ تماشاگر‏‎ گوش‌‏‎ به‌‏‎ ريتم‌دار‏‎
با‏‎ همچنين‌‏‎ او‏‎.‎شده‌است‌‏‎ بنا‏‎ گفتار‏‎ نمايش‌براساس‌‏‎ اين‌‏‎ نيز‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎
و‏‎ -‎سمندريان‌‏‎ حميد‏‎ كارگرداني‌‏‎ به‌‏‎ -‎ مي‌سي‌سي‌پي‌‏‎ نمايش‌آقاي‌‏‎ يادآوري‌‏‎
زيرا‏‎ آموختم‌‏‎ بسياري‌‏‎ درسهاي‌‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎:‎گفت‌‏‎ آقالو ، ‏‎ احمد‏‎ بازي‌‏‎
و‏‎ نشستن‌‏‎ حتي‌‏‎ -حركاتش‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ آقالو‏‎ آقاي‌‏‎ چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ ديدم‌‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
انجام‌‏‎ در‏‎ سخن‌ ، آنچنان‌‏‎ ديگر‏‎ به‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ صحبت‌‏‎ تماشاگر‏‎ با‏‎ -‎برخاستن‌‏‎
تداوم‌‏‎ به‌‏‎ بود‏‎ كمكي‌‏‎ ازكارهايش‌‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ مي‌داد‏‎ خرج‌‏‎ مهارت‌به‌‏‎ اعمالش‌‏‎
اثر‏‎ يك‌‏‎ دربيان‌‏‎ گفتار‏‎ و‏‎ حركت‌‏‎ مي‌كنم‌ ، ‏‎ من‌فكر‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.داستان‌‏‎ خطسير‏‎
.مكمل‌يكديگرند‏‎ هنري‌‏‎
يك‌‏‎ در‏‎ اصولاما‏‎:داشت‌‏‎ يعقوبي‌اظهار‏‎ تاييدحرفهاي‌‏‎ در‏‎ حاضرين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
به‌‏‎.‎باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ بازيگران‌‏‎ فيزيكي‌‏‎ برخورد‏‎ انتظار‏‎ نبايد‏‎ نمايش‌‏‎
يا‏‎ و‏‎ جمله‌‏‎ يك‌‏‎ موقع‌اداي‌‏‎ بازيگردر‏‎ حركتهاي‌‏‎ ديگر ، كوچكترين‌‏‎ بياني‌‏‎
دراماتيكي‌‏‎ كنش‌‏‎ عنوان‌‏‎ مي‌توانيم‌به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ صورت‌‏‎ (‎حركات‌‏‎)‎ميميك‌‏‎
.كنيم‌‏‎ محسوب‏‎ كار‏‎ يك‌‏‎ (‎عمل‌نمايشي‌‏‎)
از‏‎ نمايشنامه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ هدفي‌‏‎ و‏‎ اثر‏‎ پيام‌‏‎ از‏‎ بحث‌‏‎ جلسه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎
باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ حاضرين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎.‎آمد‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ دنبال‌‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ طرح‌‏‎
.نيست‌‏‎ زبان‌بردار‏‎.‎.‎.‎.‎ و‏‎ عكاسي‌‏‎ نقاشي‌ ، ‏‎ گرافيك‌ ، ‏‎ مانند‏‎ تئاتر‏‎:بود‏‎ گفته‌‏‎
جملاتي‌‏‎ شنيدن‌‏‎ نبايدمنتظر‏‎ ما‏‎ اثر‏‎ آخر‏‎ در‏‎ تئاتر‏‎ هنري‌مانند‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مهم‌‏‎ بلكه‌‏‎ دهد ، ‏‎ شرح‌‏‎ برايمان‌‏‎ را‏‎ نمايش‌‏‎ هدف‌‏‎ بخواهد‏‎ كه‌‏‎ باشيم‌‏‎
كشف‌‏‎ آن‌را‏‎ هدف‌‏‎ قصه‌‏‎ هواي‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ و‏‎ براساس‌مضمون‌‏‎ بتواند‏‎ همواره‌‏‎ تماشاگر‏‎
.كند‏‎
اين‌‏‎ ;بود‏‎ معتقد‏‎ ايراني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ از‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ دوري‌‏‎ درخصوص‌‏‎ اميني‌‏‎ رحمت‌‏‎.‎
از‏‎ مشكلاتش‌‏‎ نوع‌‏‎ ژرف‌ ، متاسفانه‌‏‎ معاني‌‏‎ و‏‎ جذابيت‌‏‎ زيبايي‌ ، ‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ كار‏‎
نمايشنامه‌پدرو‏‎ به‌‏‎ مي‌توانم‌‏‎ براي‌نمونه‌‏‎.نيست‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ نسخ‌معضلات‌‏‎
قصه‌اي‌‏‎ بخيرمادر‏‎ مانندشب‏‎ نيز‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎.‎اشاره‌كنم‌‏‎ مكي‌‏‎ حسين‌‏‎ نوشته‌‏‎ پسر‏‎
مي‌كند‏‎ صحبت‌‏‎ خود‏‎ ازخودكشي‌‏‎ قبل‌‏‎ پدرش‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رسيدن‌پسري‌‏‎ بن‌بست‌‏‎ به‌‏‎ از‏‎
بيان‌‏‎ با‏‎ نمايشنامه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.مي‌رساند‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نيز‏‎ آخركار‏‎ در‏‎ و‏‎
اين‌موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ملموس‌‏‎ ماكاملا‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شويم‌‏‎ مسائلي‌روبرو‏‎
ازحاضرين‌‏‎ يكي‌‏‎است‌‏‎ ساز‏‎ كار‏‎ بسيار‏‎ مفاهيم‌اثر‏‎ دريافت‌‏‎ و‏‎ تماشاگر‏‎ به‌باور‏‎
را‏‎ نمايشنامه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ گذاري‌‏‎ ازنشانه‌‏‎ واستفاده‌‏‎ نمايش‌‏‎ پاياني‌‏‎ قسمت‌‏‎
قفل‌‏‎ بلكه‌‏‎.‎نيست‌‏‎ داستان‌‏‎ اوج‌‏‎ خودكشي‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ در‏‎:گفت‌‏‎ وي‌‏‎.كرد‏‎ تشريح‌‏‎
شناسانه‌‏‎ نشانه‌‏‎ ديدي‌‏‎ با‏‎ اگر‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎ پايان‌‏‎.دارد‏‎ اهميت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ در‏‎ شدن‌‏‎
را‏‎ مادر‏‎ تنهايي‌‏‎ او ، ‏‎ توسط‏‎ در ، ‏‎ شدن‌‏‎ قفل‌‏‎ و‏‎ اطاق‌‏‎ به‌‏‎ رفتن‌جسي‌‏‎ بنگريم‌ ، ‏‎
.مي‌سازد‏‎ ملموس‌‏‎ ما‏‎ براي‌‏‎ كاملا‏‎ صحنه‌‏‎ طرف‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ وجسي‌‏‎ طرف‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
و‏‎ بن‌بست‌‏‎ به‌‏‎ حس‌‏‎ ايجاد‏‎ باعث‌‏‎ -در‏‎ شدن‌‏‎ بسته‌‏‎ و‏‎ قفل‌‏‎ -‎عمل‌‏‎ اين‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎
.مي‌نماياند‏‎ را‏‎ زندگي‌جسي‌‏‎ كامل‌‏‎ توقف‌‏‎ و‏‎ رسيدن‌‏‎
با‏‎ من‌‏‎:پرسيد‏‎ نمايش‌‏‎ كارگردان‌‏‎ حاضران‌از‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ جلسه‌‏‎ ادامه‌ي‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ تا‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ و‏‎ شدم‌‏‎ بهت‌‏‎ و‏‎ شگفت‌زدگي‌‏‎ دچارنوعي‌‏‎ نمايشنامه‌‏‎ خواندن‌‏‎
به‌‏‎ حس‌‏‎ اين‌‏‎ اصلا‏‎ نمايش‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ كردم‌ ، ‏‎ دنبال‌‏‎ خستگي‌‏‎ گونه‌‏‎ هيچ‌‏‎ بدون‌‏‎ انتها‏‎
مي‌گوييد ، ‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ اين‌‏‎ اگر‏‎:گفت‌‏‎ چيست‌؟يعقوبي‌‏‎ علت‌‏‎.‎نداد‏‎ دست‌‏‎ من‌‏‎
.نبوده‌ام‌‏‎ موفق‌‏‎ كارم‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎
مورد‏‎ در‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ نمايش‌‏‎ بازيگران‌‏‎ سراغ‌‏‎ به‌‏‎ جلسه‌‏‎ ناظر‏‎ نشست‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ اواسط‏‎ در‏‎
.كرد‏‎ آنهاسوال‌‏‎ از‏‎ آن‌ ، ‏‎ انتخاب‏‎ نقششان‌وچگونگي‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎ نزديك‌‏‎
حسي‌‏‎ من‌بازيگري‌‏‎:‎گفت‌‏‎ مورد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ -نقش‌جسي‌‏‎ بازيگر‏‎ -‎بهرام‌‏‎ پانته‌آ‏‎
.شوم‌‏‎ نزديك‌‏‎ به‌آن‌‏‎ و‏‎ كنم‌‏‎ باور‏‎ را‏‎ نقشم‌‏‎ تا‏‎ طول‌مي‌كشد‏‎ معمولا‏‎ و‏‎ هستم‌‏‎
كه‌‏‎ نداشتند ، ‏‎ اجرايي‌عجله‌‏‎ عوامل‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ اثر‏‎ دراين‌‏‎ خوشبختانه‌‏‎ اما‏‎
.كمك‌كرد‏‎ بسيار‏‎ شخصيت‌جسي‌‏‎ درباور‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎
كار‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنهايي‌‏‎ و‏‎ !مي‌آمد‏‎ بدم‌‏‎ شخصيت‌جسي‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎ نيز ، ‏‎ سويي‌‏‎ از‏‎
.مي‌كند‏‎ راسخت‌تر‏‎ كار‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ تصديق‌مي‌كنند‏‎ دارند‏‎ تجربه‌‏‎ بازيگري‌‏‎

متن‌نمايش‌‏‎ براساس‌‏‎ رفتار‏‎ و‏‎ بيان‌ديالوگها‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ من‌‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
نوع‌‏‎ و‏‎ سرودست‌‏‎ حركات‌زياد‏‎ عصبي‌ ، ‏‎ تيك‌هاي‌‏‎ خودم‌مانند‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ چيزهايي‌‏‎
باور‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ بتوانم‌‏‎ بيشتر‏‎ چه‌‏‎ تاهر‏‎ كردم‌‏‎ اضافه‌‏‎ بازي‌‏‎ به‌‏‎ -‎نگاه‌كردن‌‏‎
.بروم‌‏‎ پيش‌‏‎ تماشاگر‏‎
ميزان‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ مضمون‌ ، ‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ بازي‌‏‎ ارائه‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎-:اميني‌‏‎-
بازگذاشت‌؟‏‎ را‏‎ شما‏‎ دست‌‏‎ كارگردان‌‏‎
عامل‌دستشان‌‏‎ را‏‎ بازيگر‏‎ ازكارگردانها‏‎ بعضي‌‏‎:‎بهرام‌‏‎ پانته‌آ‏‎
را‏‎ بازيگر‏‎ اصطلاح‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ سلب‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خلاقيت‌‏‎ هرگونه‌‏‎ و‏‎ مي‌دانند‏‎
بسيار‏‎ را‏‎ ما‏‎ دست‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ يعقوبي‌‏‎ آقاي‌‏‎ اما‏‎.مي‌چينند‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ تكراري‌‏‎ صحنه‌هاي‌‏‎ او‏‎ مي‌زديم‌‏‎ كه‌‏‎ مختلفي‌‏‎ اتودهاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ بازگذاشته‌‏‎
من‌‏‎ و‏‎ مي‌آورديم‌‏‎ در‏‎ كار‏‎ از‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ گوشزد‏‎ را‏‎ ما‏‎ اشتباهات‌‏‎ يا‏‎
به‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ كمك‌‏‎ خيلي‌‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ نقش‌‏‎ اجراي‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎
.كرديم‌‏‎ كار‏‎ نمايش‌غريزي‌‏‎ دراين‌‏‎ ما‏‎ دوستان‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ قول‌‏‎
:نظركرد‏‎ اظهار‏‎ اينگونه‌‏‎ مورد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ (‎مادر‏‎ نقش‌‏‎ بازيگر‏‎)فر‏‎ امين‌‏‎ ريما‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ خواست‌تا‏‎ من‌‏‎ از‏‎ يعقوبي‌‏‎ آقاي‌‏‎ راخواندم‌ ، ‏‎ نمايشنامه‌‏‎ وقتي‌‏‎ من‌‏‎
مي‌كردم‌‏‎ فكر‏‎ جهت‌كه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ برگزيدم‌‏‎ را‏‎ مادر‏‎ من‌‏‎.‎كنم‌‏‎ انتخاب‏‎ را‏‎ نقشها‏‎
بگويم‌‏‎ بايد‏‎ مثال‌‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎ نزديك‌‏‎ حدودي‌‏‎ تا‏‎ من‌‏‎ به‌شخصيت‌‏‎ مادر‏‎ روحيات‌‏‎
تنهايي‌‏‎ حس‌‏‎ ايجاد‏‎ باعث‌‏‎ هم‌‏‎ عامل‌‏‎ همين‌‏‎ كه‌‏‎ نبود‏‎ باهوشي‌‏‎ انسان‌‏‎ مادر‏‎ اين‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ كه‌فكر‏‎ نيستم‌‏‎ باهوشي‌‏‎ آدم‌‏‎ هم‌‏‎ من‌‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ دخترش‌‏‎ در‏‎
.شد‏‎ من‌‏‎ انتخاب‏‎ قرابتهاباعث‌‏‎
اين‌‏‎ بازيهادر‏‎ تفاوت‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎:‎گفت‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ اسكويي‌‏‎
باز‏‎ خودكشي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ دختر‏‎ مختلف‌‏‎ شگردهاي‌‏‎ با‏‎ تا‏‎ مي‌كند‏‎ سعي‌‏‎ مادر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
را‏‎ او‏‎ شايد‏‎ تا‏‎ مي‌كرد‏‎ عوض‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ شگردهايش‌‏‎ مرتب‏‎ راه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ دارد‏‎
و‏‎ خواهش‌ ، خشم‌‏‎ گريه‌ ، ‏‎ از‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ او‏‎برگرداند‏‎ زندگي‌‏‎ به‌‏‎ دوباره‌‏‎
به‌‏‎ سعي‌مي‌كرد‏‎ خود‏‎ اعمال‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ آن‌طرف‌جسي‌‏‎ از‏‎ اما‏‎.مي‌برد‏‎ بهره‌‏‎.‎.‎.
.كند‏‎ راضي‌‏‎ را‏‎ مادرش‌‏‎ طريقي‌‏‎
در‏‎ وجودموسيقي‌‏‎ عدم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ ازحاضران‌‏‎ يكي‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ همچنين‌‏‎ وي‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ هنرهااستفاده‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ تئاتر‏‎ در‏‎:بود ، گفت‌‏‎ پرسيده‌‏‎ نمايش‌‏‎
باعث‌‏‎ باشد‏‎ بازي‌نقش‌پردازان‌‏‎ از‏‎ چشمگيرتر‏‎ عنصري‌‏‎ ميان‌هر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
يك‌ريتم‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎.‎شد‏‎ خواهد‏‎ نمايش‌‏‎ رفتن‌‏‎ بيراهه‌‏‎
زيباي‌بازيگران‌‏‎ بازي‌‏‎ سويي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بود‏‎ صحنه‌جاري‌‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎ رئاليستي‌‏‎
افكت‌‏‎ يا‏‎ موسيقي‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ نيازي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌برد‏‎ به‌پيش‌‏‎ را‏‎ نمايش‌‏‎ آنچنان‌‏‎
.نمي‌شد‏‎ احساس‌‏‎
فر‏‎ شيباني‌‏‎ مازيار‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎