پنجم ، شماره 1357 سپتامبر 1997 ، سال شهريور 1376 ، 16 سه‌شنبه 25
|
|
كريم قرآن تلاوت آداب
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام
يعملون المومنين‌الذين يبشر و اقوم هي للتي يهدي القران هذا ان
(آيه 9 اسراء سوره) كبيرا اجرا لهم ان الصالحات
آور پيام آخرين اعجازجاودانه بزرگترين و خدا كلام الهي ، كتاب قرآن
كتب همه چكيده و عصاره و (ص)اكرم رسول حضرت پيامبران خاتم الهي ،
بر نمي‌تواند هرگز فنا و كهنگي غبار كه است كتابي قرآن.است آسماني
نمي‌كند ، فرسوده را آن تنها نه زمان گذشت و بنشيند آن نوراني صفحات
در.مي‌گرداند هويداتر را آن پوشيده معارف و علوم روز به روز بلكه
معاني در انديشه و كريم قرآن تلاوت و قرائت با تا برماست ميان اين
.بيندوزيم توشه‌اي و بنديم طرفي بيكران ، درياي اين معارف از آن ، والاي
عزيز كتاب اين خود استفاده‌از با كه دارد آدابي كريم قرآن تلاوت اما
آنها به مي‌توان (ع)معصومين ائمه و (ص)پيامبراكرم فرمايشات و
الا يمسه لا:آيه 79مي‌فرمايد واقعه سوره در عزوجل خداوند.پي‌برد
آغازين‌را ادب آيه اين و نمي‌كنند لمس پاكان راجز قرآن المطهرون ،
طهارت آن معني ابتدايي‌ترين و مي‌كند ارائه مجيد الله كلام قرائت جهت
لايقرا:مي‌فرمايند حديثي در (ع)علي اميرالمومنين حضرت.است ظاهري
تلاوت را قرآن انسان حتي‌يتطهر ، طهور غير علي كان اذا القران العبد
و آدابظاهري كريم ، قرآن تلاوت جهت.باشد وضو حاليكه‌بدون در نمي‌كند
آنها ذكر به ذيل در كه ذكرشده قرآني علوم علماء توسط بسياري باطني
:مي‌پردازيم
خواندن ، هنگام و پاكيزه‌نگاهداشت و پاك را عزيز قرآن است مستحب 1ـ
.داد قرار آن امثال و جعبه و رحل مانند بلند ، برجاي را آن
قرآن قرائت قبله ، روبه و عطر استعمال و طهارت با است مستحب 2ـ
.نمود
فاستعذ القران فاذاقرات:مي‌فرمايد كه قرآن خود دستور براساس 3ـ
شيطان مي‌كني‌از تلاوت قرآن كه هنگامي ;الرجيم من‌الشيطان بالله
است (ع)صادق امام از حديث در و.ببر پناه خدا به شده رانده
الطاعه ابواب افتحوا و بالاستعاذه المعصيه ابواب اغلقوا:كه
الشيطان من بالله گفتتن‌اعوذ با را معصيت درهاي ;(1)بالتسميه
.بگشاييد الرحيم الرحمن بابسم‌الله را طاعت درهاي و بنديد الرجيم
تلاوت قلب حضور با و وتواضع ادب كمال در را شريف قرآن است لازم 4ـ
شنونده‌كلام و ناظر مقدسش ذات و است كلام‌پروردگار زيرا نمود ،
.مي‌باشد
شود تلاوت عرب مخصوص صوت و نيكو صداي با مجيد...كلام‌ا است مستحب 5ـ
.كند رغبت آن شنيدن به شنونده و گردد افزون آن ملاحت و شيوايي تا
را قرآن ;باصواتكم زينواالقران:فرمودند (ص)خاتم پيغمبر چنانكه
(2).دهيد خودزينت صداي با
شي‌ء لكل ان:فرموده‌اند كه است حضرت همان از ديگر حديث در همچنين و
است زينتي و زيور چيزي هر براي ;الحسن القران‌الصوت حليه و حليه
(3)نيكوست و خوش صداي قرآن ، وزيور
در درآن ، تدبر و تفكر و كريم كريمه‌قرآن آيات معاني فراگرفتن 6ـ
تصريح‌شده ص سوره آيه 29 در چنانكه استعداد ، توانايي‌و خود
;اولواالالباب ليتذكر و اياته مبارك‌ليدبروا اليك انزلناه كتاب
كرده‌ايم ، نازلش تو بر كه بركت و خير با و مبارك است كتابي قرآن
.گيرند آن‌پند از خردمندان و كنند انديشه آياتش در (مردم) تا
تدبر لا قراه في لاخير الا:فرموده‌اند (ع)علي امام زمينه اين در
(4).ندارد خيري تعقل و تفكر بدون قرآن تلاوت كه باشيد آگاه ;فيها
و آل و پيامبر بر الله ، كلام به‌خواندن شروع از پيش است مستحب 7ـ
را محمد آل و محمد علي صل جمله‌اللهم و فرستاد صلوات خاندانش
را تلاوت ،... بسم‌الله با و نمود استعاذه سپس و ساخت جاري برزبان
.نماييم آغاز
و نصيب متعال ، خداي از آيات‌رحمت ، خواندن موقع در است مستحب 8ـ
فيها بايه واذامررت:فرموده‌اند (ع)صادق حضرت كه نمود ، مسئلت بهره‌اي
آيه‌اي بر كه هنگامي (5);الجنه تعالي الله اسئل و عندها الجنه‌فقف ذكر
.كن درخواست خدا از را وبهشت كن توقف باشد ، بهشت ذكر درآن كه بگذري
پناه عالم پروردگار به عذاب ، آيات تلاوت موقع است مستحب همچنين و
بايه مررت اذا و:فرموده‌اند (ع)صادق حضرت كه عذاب ، از خلاصي و بردن
بر كه هنگامي (6);النار من بالله تعوذ و عندها فقف النار ذكر فيها
جهنم آتش از و (برآن) كن توقف باشد ، جهنم ذكر آن در كه بگذري آيه‌اي
.ببر پناه خدا به
فرا گوش بوده ، ساكت تمام‌شنوندگان قرآن ، خواندن هنگام است سنت 9ـ
واذاقري:مي‌فرمايد اعراف سوره آيه 204 قرآن‌در كه دهند ،
خوانده قرآن كه زماني ;ترحمون انصتوالعلكم و اله فاستمعو القران
و بفهميد را آن نصايح و حقايق تا باشيد خاموش و دهيد فرا گوش شود ،
.بگيريد قرار رحمت و لطف مورد
و تلاوت از بعد و قرائت از قبل وارده ، ادعيه خواندن است ، مستحب 10ـ
در ختم دعاي مانند قرآن ، ختم از پس ماثوره دعاهاي همچنين
و (ص)محمدمصطفي خاتم‌انبياء براي آن ثواب هديه و صحيفه‌سجاديه ،
.مومنين و (اجمعين عليهم الله سلام) هدي ائمه
شهلايي.م:نوشته
:پاورقي‌ها
الكريم اسلامي ، دارتحفيظالقرآن احاديث در قرآن جعفر ، خوشنويس ، 1ـ
تهران 1361
و 32 ج 2 ، صص 231 البيضاء ، المحجه ملامحسن ، كاشاني ، فيض 2ـ
اسلامي احاديث در قرآن و 4ـ 3
ج 4 ، ص 422 رسولي ، سيدهاشم ترجمه كافي ، اصول و 6ـ 5
