پنجم‌ ، شماره‌ 1384‏‎ اكتبر 1997 ، سال‌‏‎ مهر 1376 ، 18‏‎ شنبه‌ 26‏‎


است‌‏‎ من‌‏‎ خانه‌‏‎ دنيا‏‎
يوشيج‌‏‎ نيما‏‎ تولد‏‎ سال‌‏‎ صدمين‌‏‎ بزرگداشت‌‏‎
رايانه‌‏‎ ندا‏‎ موسسه‌‏‎ ماهور‏‎ فرهنگي‌‏‎ موسسه‌‏‎

مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ تصوير‏‎ با‏‎.‎.‎.‎


فيلمنامه‌نويسي‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ نكته‌هايي‌‏‎
موثرانتخاب‏‎ و‏‎ بجا‏‎ موجز ، ‏‎ دقيق‌ ، ‏‎ تاآنجا‏‎ بايد‏‎ فيلمنامه‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎
.ندهد‏‎ قرار‏‎ خود‏‎ شعاع‌‏‎ تحت‌‏‎ را‏‎ سينما‏‎ ماهيت‌‏‎ يعني‌‏‎ تصوير‏‎ قدرت‌‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎

درويش‌‏‎ احمدرضا‏‎
شرايطجامعه‌‏‎ و‏‎ فيلمنامه‌‏‎ موضوع‌‏‎ -يك‌‏‎
.است‌‏‎ خود‏‎ پيرامون‌‏‎ جامعه‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ ديگر‏‎ خلاق‌‏‎ مولف‌‏‎ هر‏‎ مثل‌‏‎ فيلمنامه‌نويس‌‏‎
بر‏‎ فيلمنامه‌نويس‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ زندگي‌‏‎ او‏‎ همراه‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ اين‌موضوع‌‏‎ بنابر‏‎
.مي‌برد‏‎ انتخابموضوع‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ وجهان‌بيني‌‏‎ انگيزه‌‏‎ اساس‌‏‎
زيست‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ درون‌‏‎ هستي‌شناسي‌‏‎ و‏‎ زيست‌‏‎ مختلف‌‏‎ مراحل‌‏‎ كه‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ در‏‎
.مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ طبيعي‌‏‎ انتخاب‏‎ حق‌‏‎ هنرمند‏‎ مي‌افتد‏‎ اتفاق‌‏‎ طبيعي‌‏‎ و‏‎ مانع‌‏‎ بدون‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ طبيعي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ جهان‌بيني‌او‏‎ و‏‎ انگيزه‌‏‎ كه‌‏‎ ترتيب‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎
آن‌‏‎ هنرمند‏‎ بعد ، ‏‎ مرحله‌‏‎ ودر‏‎ مي‌كند‏‎ هدايت‌‏‎ علاقه‌اش‌‏‎ مورد‏‎ سوي‌موضوع‌‏‎
.مي‌كند‏‎ تبديل‌‏‎ خود‏‎ مخصوص‌‏‎ به‌بيان‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ از‏‎ موضوع‌برانگيخته‌‏‎

تمدن‌و‏‎ از‏‎ زاده‌‏‎ پيچيدگي‌هاي‌‏‎ با‏‎ تطابق‌‏‎ براي‌‏‎ امروزي‌‏‎ جامعه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ طبيعي‌‏‎
هنرمندقرار‏‎ كننده‌‏‎ انتخاب‏‎ انسان‌‏‎ سرراه‌‏‎ موانعي‌‏‎ ناخواه‌‏‎ خواه‌‏‎ تكنولوژي‌‏‎
را‏‎ ناچارخود‏‎ جمعي‌‏‎ زندگي‌‏‎ ذات‌‏‎ به‌‏‎ شكل‌بخشيدن‌‏‎ براي‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ هر‏‎.‎مي‌دهد‏‎
همين‌قوانين‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ در‏‎ هنرمند‏‎ و‏‎ خاصي‌مي‌كند‏‎ قوانين‌‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ به‌‏‎ مقيد‏‎
خلل‌‏‎ او‏‎ انتخابطبيعي‌‏‎ در‏‎ مي‌كند‏‎ احساس‌‏‎.‎منع‌مي‌كند‏‎ احساس‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اصول‌‏‎ و‏‎
اصولي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ با‏‎ مطابق‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ انتخاب‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ اين‌اوست‌‏‎ و‏‎ مي‌آيد‏‎ وارد‏‎
اصلي‌خود‏‎ غريزه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ انگيزه‌هاي‌‏‎ آنكه‌‏‎ ضمن‌‏‎ پس‌‏‎.‎بياورد‏‎ جامعه‌اش‌بار‏‎
آنجاآن‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ قرار‏‎ كه‌‏‎ محيطي‌‏‎ به‌شرايط‏‎ مي‌كند‏‎ حفظ‏‎ آن‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ و‏‎
.مي‌كند‏‎ توجه‌‏‎ دهد‏‎ شده‌اش‌ارائه‌‏‎ هنري‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انگيزه‌‏‎
براي‌‏‎ او‏‎ كوشش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كه‌هنرمند‏‎ است‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ آن‌‏‎ سالم‌‏‎ جامعه‌‏‎
مسائل‌‏‎ بازدارنده‌‏‎ عوامل‌‏‎ دهد‏‎ اجازه‌‏‎ آنكه‌‏‎ بدون‌‏‎.‎دهد‏‎ ياري‌‏‎ هماهنگي‌‏‎ اين‌‏‎
.كند‏‎ پيچيده‌تر‏‎ هست‌‏‎ كه‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ را‏‎
تشويش‌‏‎ از‏‎ خالي‌‏‎ و‏‎ امن‌‏‎ اين‌محيط‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ تولد‏‎ براي‌‏‎ هنري‌‏‎ اثر‏‎
است‌‏‎ كننده‌‏‎ انتخاب‏‎ خويش‌‏‎ نفس‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ هنرمند‏‎ اضطراب‏‎ تا‏‎ است‌‏‎ نيازمند‏‎
اولين‌‏‎ موضوع‌‏‎ انتخاب‏‎كند‏‎ تبديل‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ آرامش‌‏‎ و‏‎ خلاقيت‌‏‎ به‌‏‎
پيوستن‌‏‎ وقوع‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ خلاقيت‌روي‌‏‎ مختلف‌‏‎ مراحل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اتفاقي‌‏‎
معرض‌‏‎ در‏‎ پيوسته‌‏‎ كه‌‏‎ حريمي‌‏‎است‌‏‎ محرم‌‏‎ حريم‌‏‎ و‏‎ بستر‏‎ يك‌‏‎ آن‌مستلزم‌‏‎
بعد‏‎ مرحله‌‏‎ پيوستن‌‏‎ وقوع‌‏‎ براي‌به‌‏‎.‎است‌‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ ملاحظات‌مختلف‌‏‎
قبل‌ ، ‏‎ مرحله‌‏‎ از‏‎ مراتبمقدس‌تر‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ اتفاقي‌‏‎ كه‌‏‎ ازانتخاب‏‎
اين‌‏‎ تا‏‎ دهند‏‎ ياري‌‏‎ هنرمندرا‏‎ همدلانه‌‏‎ بايد‏‎ جامعه‌‏‎ سياستمداران‌فرهنگي‌‏‎
.نشود‏‎ تباه‌‏‎ ذات‌خلاقيت‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ سالم‌‏‎ مراحل‌سرانجامي‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ انتخاب‏‎ كه‌هنرمند‏‎ برسند‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ سياستمداران‌فرهنگي‌‏‎
هم‌‏‎ خويش‌‏‎ انتخاب‏‎ منتقد‏‎ ذات‌خود‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تبديل‌‏‎ تحليل‌انتخاب‏‎ به‌‏‎
بايد‏‎ تعريف‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ سياستمداران‌‏‎ اين‌‏‎ سياست‌‏‎ كه‌‏‎ صورتي‌‏‎ در‏‎ هست‌‏‎
سنگين‌‏‎ بار‏‎ كند ، ‏‎ واگذار‏‎ هنرمند‏‎ هنرمندانه‌‏‎ ذهن‌‏‎ عهده‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نبايدها‏‎ و‏‎
هنرمند‏‎ با‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ سياستمداران‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ سبك‌‏‎ را‏‎ دوشها‏‎ بر‏‎
اثر‏‎ بر‏‎ هنرمندانه‌‏‎ است‌‏‎ نبايدهابهتر‏‎ و‏‎ بايد‏‎ قرمز‏‎ خطوط‏‎مي‌كند‏‎ شريك‌‏‎
بودن‌‏‎ هنرمندانه‌‏‎.‎تحميل‌‏‎ ذهن‌هنرمند‏‎ به‌‏‎ جابرانه‌‏‎ تا‏‎ شوند‏‎ هنري‌ترسيم‌‏‎
اثر‏‎ كه‌‏‎ بازدارنده‌اي‌‏‎ ذهن‌‏‎ هر‏‎ مي‌كندنه‌‏‎ تعيين‌‏‎ هنرمند‏‎ ذهن‌‏‎ را‏‎ اين‌ترسيم‌‏‎
جدا‏‎ كه‌‏‎ موضوعاتي‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ قضاوت‌قرار‏‎ مورد‏‎ آن‌‏‎ خلاق‌‏‎ نهاد‏‎ از‏‎ راجدا‏‎
ظاهر‏‎ بعد‏‎ و‏‎ مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ ومنع‌‏‎ قضاوت‌‏‎ مورد‏‎ خلاقيت‌‏‎ مراحل‌‏‎ ازطبيعت‌‏‎
ازانقلاب‏‎ پيش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌آورند‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ بي‌بته‌اي‌را‏‎ و‏‎ سطحي‌‏‎ آثار‏‎ همان‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎
غريزي‌بيننده‌‏‎ معركه‌هاي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ سينمايي‌‏‎مي‌ديديم‌‏‎ سينما‏‎ پرده‌هاي‌‏‎ بر‏‎
اين‌سوء‏‎ كه‌‏‎ سينمايي‌‏‎.‎مردم‌‏‎ بالقوه‌‏‎ باشعور‏‎ نه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ برقرار‏‎ ارتباط‏‎
صورتي‌‏‎ است‌در‏‎ مواجه‌‏‎ موضوع‌‏‎ بحران‌‏‎ با‏‎ كه‌هنرمند‏‎ مي‌آورد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ را‏‎ تفاهم‌‏‎
است‌‏‎ موضوع‌‏‎ اجازه‌انتخاب‏‎.‎نمي‌رسد‏‎ پايان‌‏‎ نقطه‌‏‎ زماني‌به‌‏‎ هيچ‌‏‎ موضوع‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎
اساس‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ آزادانه‌‏‎ موضوع‌اگر‏‎ انتخاب‏‎.‎مي‌كند‏‎ مواجه‌‏‎ بابحران‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎
بگيرد‏‎ صورت‌‏‎ او‏‎ انگيزه‌هاي‌طبيعي‌‏‎ با‏‎ مطابق‌‏‎ هنرمند‏‎ وشهود‏‎ كشف‌‏‎
تنگ‌محدود‏‎ و‏‎ افتاده‌‏‎ پا‏‎ پيش‌‏‎ به‌كليشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ وسعت‌‏‎ دايره‌موضوعها‏‎
در‏‎ آن‌‏‎ اجزاي‌بي‌شمار‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ كل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ باز‏‎ موضوعهاپيوسته‌‏‎ دايره‌‏‎.‎نمي‌آيد‏‎
بي‌انتها‏‎ دايره‌‏‎ ازاين‌‏‎ نبايد‏‎ را‏‎ هنرمند‏‎ دست‌‏‎.‎جاي‌مي‌گيرد‏‎ دايره‌‏‎ اين‌‏‎
.نابخشودني‌‏‎ و‏‎ گناهي‌كبير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ هنرمند‏‎ قتل‌‏‎ كه‌ارتكاب‏‎ كرد‏‎ كوتاه‌‏‎

براي‌‏‎ يادداشت‌‏‎ شش‌‏‎ -‎مي‌خواندم‌‏‎ كه‌‏‎ كتابي‌‏‎ آخرين‌‏‎ آوردن‌در‏‎ كاغذ‏‎ روي‌‏‎ -‎دو‏‎
كاري‌ام‌‏‎ درروش‌‏‎:بود‏‎ نوشته‌‏‎ (‎ايتالوكالونيو‏‎) آن‌‏‎ نويسنده‌‏‎ بعدي‌‏‎ هزاره‌‏‎
آدمها ، ‏‎ گاهي‌از‏‎ داشته‌ام‌‏‎ سعي‌‏‎.‎بوده‌ام‌‏‎ وزن‌‏‎ كم‌كردن‌‏‎ درگير‏‎ اوقات‌‏‎ بيشتر‏‎
اين‌‏‎ بر‏‎ بيشترسعي‌‏‎.‎بردارم‌‏‎ وزن‌‏‎ شهرها ، ‏‎ از‏‎ وگاهي‌‏‎ آسماني‌‏‎ اجرام‌‏‎ از‏‎ گاهي‌‏‎
.بردارم‌‏‎ وزن‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ ساختارمتن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ داشته‌ام‌‏‎
.مي‌پردازد‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ تعريف‌‏‎ به‌‏‎ -رمان‌نويسي‌‏‎ -‎خودش‌‏‎ كار‏‎ توجيه‌‏‎ در‏‎ كالونيو‏‎
روش‌‏‎ اين‌‏‎ مشتركي‌با‏‎ حس‌‏‎ فيلمنامه‌نويس‌‏‎ عنوان‌‏‎ خواندمش‌به‌‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ من‌‏‎ ولي‌‏‎
است‌‏‎ آن‌ادبياتي‌‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ فيلمنامه‌‏‎ كاغذآوردن‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎.‎داشته‌ام‌‏‎
ذهن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌مولف‌‏‎ است‌‏‎ سينمايي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ شود‏‎ سينماتبديل‌‏‎ به‌‏‎ مي‌خواهد‏‎ كه‌‏‎
مولف‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌همين‌‏‎مي‌كند‏‎ تبديل‌‏‎ ادبيات‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سپس‌آن‌‏‎ و‏‎ مي‌بيند‏‎
رمان‌نويس‌‏‎ فيلمنامه‌اش‌ ، ‏‎ درآمدن‌‏‎ سينما‏‎ به‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ تا‏‎ فيلمنامه‌‏‎
آن‌‏‎ شكل‌‏‎ وتصويري‌ترين‌‏‎ موجزترين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ رمان‌‏‎ نوع‌‏‎ كه‌‏‎ نوانديشي‌است‌‏‎
و‏‎ مي‌برد‏‎ تصوير‏‎ به‌سوي‌‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ متن‌‏‎ ساختار‏‎ كه‌‏‎ اين‌معني‌‏‎ به‌‏‎.مي‌نويسد‏‎
كتاب ، ‏‎ همان‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ تصوير‏‎ سود‏‎ به‌‏‎ زبان‌‏‎ كردن‌‏‎ سبك‌‏‎ حال‌‏‎ ترتيبدر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎
براي‌كشف‌‏‎ راههايي‌‏‎ هميشه‌‏‎ هنر ، ‏‎ جهان‌بي‌پايان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎ كالونيو‏‎
فرمهايي‌ظاهر‏‎ و‏‎ سبكها‏‎ و‏‎ كهن‌‏‎ بسيار‏‎ چه‌‏‎ تازه‌و‏‎ راههاي‌‏‎ چه‌‏‎.مي‌شوند‏‎ يافت‌‏‎
تصوير‏‎.‎دهند‏‎ تغيير‏‎ ما‏‎ ديد‏‎ در‏‎ را‏‎ دنيا‏‎ تصوير‏‎ مي‌توانند‏‎ كه‌‏‎ مي‌شوند‏‎
اغلب‏‎.‎وامي‌دارد‏‎ حركت‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كه‌فيلمنامه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ همان‌‏‎ دنيا‏‎
وصفي‌‏‎ غيرقابل‌‏‎ احساس‌سنگيني‌‏‎ ابتدا‏‎.‎مي‌شود‏‎ شروع‌‏‎ كجا‏‎ حركت‌از‏‎ اين‌‏‎ نمي‌دانم‌‏‎
.مي‌آورد‏‎ سو‏‎ اين‌‏‎ سوو‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ با‏‎ را‏‎ وزن‌‏‎ برداشتن‌‏‎ نيازبه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
به‌‏‎ لحظه‌چيزي‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ شروع‌‏‎ وزن‌‏‎ روي‌كاغذ ، ‏‎ فيلمنامه‌‏‎ آوردن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
تصوير‏‎ مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ ساده‌‏‎ يك‌تصوير‏‎ مشاهده‌‏‎ با‏‎ معمولا‏‎.‎مي‌شود‏‎ اضافه‌‏‎ آن‌‏‎
با‏‎ مذكور‏‎ كتاب‏‎ نويسنده‌‏‎ گفته‌هاي‌‏‎.پيرامون‌‏‎ و‏‎ پيچيده‌‏‎ دنياي‌‏‎ در‏‎ ساده‌اي‌‏‎
تعبيري‌‏‎ هر‏‎:كه‌‏‎ گفته‌‏‎ اين‌‏‎ مثلا‏‎.‎دارد‏‎ همخواني‌‏‎ مولفي‌‏‎ هنرمند‏‎ هر‏‎ حافظه‌‏‎
اسطوره‌ها‏‎ با‏‎ نبايد‏‎مي‌كند‏‎ خفه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌پاشد‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ اسطوره‌‏‎
هر‏‎ در‏‎ و‏‎ بگيرند‏‎ جاي‌‏‎ حافظه‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎ بگذاريم‌‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎.‎كرد‏‎ بدرفتاري‌‏‎
.شويم‌‏‎ بيرون‌‏‎ تصويري‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ بي‌اينكه‌‏‎.كنيم‌‏‎ تعمق‌‏‎ حوصله‌‏‎ با‏‎ آنها‏‎ جزء‏‎
و‏‎ هست‌‏‎ هم‌‏‎ فيلمنامه‌‏‎ مولف‌‏‎ گريبان‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مراحلي‌‏‎ اينها‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ تجربه‌شان‌‏‎ كه‌‏‎ حس‌مي‌كند‏‎ گفته‌ها‏‎ اين‌‏‎ خواندن‌‏‎ از‏‎ فيلمنامه‌نويس‌بعد‏‎
.است‌‏‎ آنها‏‎ تجربه‌‏‎ حال‌‏‎ هم‌در‏‎ هنوز‏‎
كه‌‏‎ مي‌آيد ، ‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ سلوكي‌‏‎ ذهن‌ ، ‏‎ در‏‎ فيلمنامه‌‏‎ تصوير‏‎ مختلف‌‏‎ مراحل‌‏‎ طي‌‏‎
فيلمنامه‌‏‎ آوردن‌‏‎ كاغذ‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌كشد‏‎ طول‌‏‎ سالي‌‏‎ چند‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ ماهها‏‎ گاه‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وزني‌‏‎ كاغذ‏‎ بر‏‎ كلمه‌‏‎ هر‏‎.‎است‌‏‎ آن‌‏‎ مرحله‌‏‎ ساده‌ترين‌‏‎ و‏‎ آخرين‌‏‎
معمولافيلمنامه‌‏‎ من‌‏‎.مي‌كند‏‎ سبك‌‏‎ اورا‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ برداشته‌‏‎ دوش‌فيلمنامه‌نويس‌‏‎
بر‏‎ به‌اندازه‌اي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ يعني‌‏‎ كرده‌ام‌‏‎ تمام‌‏‎ كاغذآوردن‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ را‏‎
نوشتن‌‏‎ به‌‏‎ شروع‌‏‎ معمولا‏‎.‎كنم‌‏‎ سبكش‌‏‎ كاغذ‏‎ روي‌‏‎ كه‌‏‎ سنگين‌كرده‌ام‌‏‎ خود‏‎ ذهن‌‏‎ دوش‌‏‎
آوردن‌‏‎ كاغذ‏‎ روي‌‏‎.‎آن‌است‌‏‎ رسيدن‌‏‎ نتيجه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ درگيري‌ذهني‌ام‌‏‎ پايان‌‏‎
تازه‌اي‌‏‎ مرحله‌‏‎ شروع‌‏‎ و‏‎ ولذت‌بخش‌‏‎ دشوار‏‎ مرحله‌‏‎ يك‌‏‎ پايان‌‏‎ من‌‏‎ فيلمنامه‌براي‌‏‎
.است‌‏‎ تصوير‏‎ سود‏‎ زبان‌به‌‏‎ ساختار‏‎ از‏‎ وزن‌‏‎ دربرداشتن‌‏‎ ازآن‌‏‎

و‏‎ مكتوب‏‎ به‌صورت‌‏‎ چه‌‏‎ فيلمنامه‌نويس‌‏‎ قبلي‌‏‎ قبلي‌مطالعات‌‏‎ دانسته‌هاي‌‏‎ -‎سه‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ همان‌‏‎ مختلف‌ديگر ، ‏‎ صور‏‎ به‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ مشاهده‌غيرمكتوب‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ چه‌‏‎
و‏‎ ناخودآگاه‌‏‎ تاثيري‌‏‎ فيلمنامه‌نويس‌نيز‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ هرهنرمند‏‎ ذهن‌‏‎
جمله‌‏‎ از‏‎ قبلي‌فيلمنامه‌نويس‌ ، ‏‎ تجربيات‌‏‎ تمام‌‏‎ اصولا‏‎.‎غيرمستقيم‌دارد‏‎
ناخودآگاهش‌‏‎ خصوص‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ضميراو‏‎ مجموعه‌‏‎ از‏‎ مهمي‌‏‎ بخش‌‏‎ او ، ‏‎ مطالعات‌قبلي‌‏‎
آگاه‌‏‎ ضمير‏‎ به‌‏‎ فيلمنامه‌‏‎ هنگام‌نوشتن‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ راتشكيل‌‏‎
مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ ضميري‌‏‎مي‌دهد‏‎ ياري‌اش‌‏‎ نيك‌‏‎ گاهي‌‏‎ حق‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ منتقل‌شده‌‏‎
از‏‎ خالي‌‏‎ ضمير‏‎.نباشد‏‎ يك‌هنرمند‏‎ ضمير‏‎ اصلا‏‎ گمانم‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ خالي‌‏‎
در‏‎ بالقوه‌خلاقيت‌‏‎ نيروي‌‏‎ و‏‎ الهام‌‏‎ حركت‌واداشتن‌‏‎ به‌‏‎ براي‌‏‎ نيرويي‌‏‎ اين‌مجموعه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ نيروي‌بالقوه‌‏‎ يك‌‏‎ اول‌‏‎ درجه‌‏‎ در‏‎ خلاقيت‌‏‎.‎نمي‌گذارد‏‎ هنرمند‏‎ اختيار‏‎
.شود‏‎ تبديل‌‏‎ فعل‌‏‎ به‌‏‎ اندوخته‌هاي‌مختلف‌‏‎ و‏‎ تجربيات‌‏‎ مددمطالعات‌ ، ‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎
كه‌‏‎ نيروهايي‌‏‎ ندارد ، ‏‎ داشتن‌وجود‏‎ خلاق‌‏‎ ذات‌نيروي‌‏‎ در‏‎ هنرمندبودن‌‏‎
مطالعه‌‏‎.‎مي‌آورد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ وامي‌دارد ، هنرمند‏‎ جنبش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ پتانسيل‌خلاقيت‌‏‎
به‌مدد‏‎ دنيا‏‎ بازآفريني‌تصوير‏‎ كه‌هنگام‌‏‎ است‌‏‎ نيروهايي‌‏‎ آن‌‏‎ مهمترين‌‏‎ يكي‌از‏‎
.مي‌آيد‏‎ فيلمنامه‌نويس‌‏‎ خلاقيت‌‏‎

تصوير‏‎ در‏‎ مستتر‏‎ گاهي‌‏‎ فيلمنامه‌‏‎ در‏‎ فيلمنامه‌گفتار‏‎ در‏‎ گفتار‏‎ -‎چهار‏‎
خودش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ گفتارش‌‏‎ بايد‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ كه‌‏‎ جايي‌‏‎ تا‏‎ تصوير‏‎.مي‌آيد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎
حداكثر‏‎ به‌‏‎ بيننده‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ذاتي‌‏‎ گفتار‏‎ آن‌‏‎ انتقال‌‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎
تصوير‏‎ در‏‎ دروني‌‏‎ گفتار‏‎ قدرت‌‏‎ همين‌‏‎ را‏‎ سينما‏‎ اصلازبان‌‏‎.‎باشد‏‎ رسانده‌‏‎
در‏‎ ولي‌‏‎.‎است‌‏‎ تماشاگر‏‎ و‏‎ تصوير‏‎ ميان‌‏‎ ديالوگ‌‏‎ سينما ، ‏‎ زبان‌‏‎مي‌كند‏‎ تعيين‌‏‎
را‏‎ شخصيت‌ها‏‎ ميان‌‏‎ ظاهري‌‏‎ ارتباط‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ نيزوجود‏‎ ديگري‌‏‎ ديالوگ‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎
اين‌‏‎ زمينه‌‏‎ فيلمنامه‌‏‎.‎است‌‏‎ غريبي‌‏‎ پديده‌‏‎ سينما‏‎.‎مي‌كند‏‎ منتقل‌‏‎ بيننده‌‏‎ به‌‏‎
مخاطب‏‎ حس‌هاي‌‏‎ تمام‌‏‎ خود‏‎ بقاي‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ پديده‌اي‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ آماده‌‏‎ را‏‎ پديده‌‏‎
او‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ حس‌‏‎ و‏‎ بينايي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ بيننده‌‏‎ شنوايي‌‏‎.مي‌گيرد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎
دربيان‌‏‎ تصوير‏‎ كه‌‏‎ برسد‏‎ تماشاگر‏‎ گوش‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ وقتي‌‏‎ گفتار‏‎.‎مي‌كند‏‎ حل‌‏‎
مي‌شود‏‎ شنيده‌‏‎ فيلم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گفتاري‌‏‎.‎مي‌ماند‏‎ عاجز‏‎ خاص‌‏‎ تخيل‌‏‎ يا‏‎ يك‌انديشه‌‏‎
اين‌‏‎ بنابر‏‎.‎كند‏‎ منتقلش‌‏‎ نيست‌‏‎ قادر‏‎ تصوير‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ گفتاري‌‏‎ آن‌‏‎ بايد‏‎
شود‏‎ انتخاب‏‎ موثر‏‎ و‏‎ بجا‏‎ موجز ، ‏‎ دقيق‌ ، ‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ بايد‏‎ فيلمنامه‌‏‎ در‏‎ گفتار‏‎
و‏‎ گفتار‏‎.‎ندهد‏‎ قرار‏‎ شعاع‌خود‏‎ تحت‌‏‎ را‏‎ سينما‏‎ ماهيت‌‏‎ يعني‌‏‎ تصوير ، ‏‎ قدرت‌‏‎ كه‌‏‎
از‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ اجرا‏‎ كه‌هنگام‌‏‎ بگيرند‏‎ قرار‏‎ هم‌‏‎ كنار‏‎ بايد‏‎ به‌نحوي‌‏‎ تصوير‏‎
به‌‏‎ را‏‎ گفتار‏‎ بايد‏‎ امكان‌‏‎ تاحد‏‎ اينكه‌‏‎ ضمن‌‏‎.‎نيايد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ قابل‌حذف‌‏‎ ديگري‌‏‎
.كرد‏‎ نظر‏‎ صرف‌‏‎ نفع‌تصوير‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ اغلب‏‎ و‏‎ كرد‏‎ تصويرنزديك‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎