پنجم‌ ، شماره‌ 1399‏‎ نوامبر 1997 ، سال‌‏‎ آبان‌ 1376 ، 4‏‎ سه‌شنبه‌ 13‏‎


يزدباف‌‏‎
تكميل‌‏‎ بافندگي‌ ، ‏‎ ريسندگي‌ ، ‏‎

شيعه‌‏‎ تفاسير‏‎ تطور‏‎ و‏‎ پيدايش‌‏‎


با‏‎ مسلمانان‌‏‎ و‏‎ مي‌گرديد‏‎ تشكيل‌‏‎ پيامبر‏‎ مسجد‏‎ در‏‎ تفسيري‌‏‎ حلقه‌هاي‌‏‎
با‏‎ را‏‎ خود‏‎ كانون‌دل‌‏‎ و‏‎ مي‌سپردند‏‎ دل‌‏‎ گوش‌‏‎ قرآن‌‏‎ پيام‌‏‎ محتواي‌‏‎ به‌‏‎ جان‌‏‎ اعماق‌‏‎
مي‌داشتند‏‎ نگاه‌‏‎ گرم‌‏‎ قرآن‌‏‎ مشعل‌‏‎
بيشتر‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ مي‌توانند‏‎ هرچه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ تشويق‌‏‎ را‏‎ مسلمانان‌‏‎ پيامبر ، ‏‎
پيامبر‏‎ دقت‌‏‎ البته‌‏‎كنند‏‎ تلاش‌‏‎ آن‌‏‎ ثبت‌‏‎ و‏‎ ضبط‏‎ و‏‎ نگهداري‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كنند ، ‏‎ حفظ‏‎
روشن‌كردن‌‏‎ و‏‎ مطالب‏‎ فهماندن‌‏‎ براي‌‏‎ ;نبود‏‎ آن‌‏‎ تصحيح‌‏‎ و‏‎ درست‌‏‎ قرائت‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎
داشت‌‏‎ خاصي‌‏‎ توجه‌‏‎ نيز‏‎ مشكلات‌‏‎

است‌‏‎ قرآني‌ ، موضوعي‌‏‎ علوم‌‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ شيعه‌ ، ‏‎ دانشوران‌‏‎ منزلت‌‏‎:‎اشاره‌‏‎
كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎.‎شود‏‎ قرارداده‌‏‎ تحقيق‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ اطهار‏‎ ائمه‌‏‎ اساسا‏‎ و‏‎ وحي‌داشته‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ جدي‌‏‎ التزام‌‏‎ شيعه‌ ، ‏‎ علماي‌‏‎
سير‏‎ مي‌دانسته‌اند ، ‏‎ وحي‌‏‎ بي‌همتاي‌‏‎ و‏‎ مفسران‌بزرگ‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ (ع‌‏‎)‎معصوم‌‏‎ امامان‌‏‎
حاضر ، ‏‎ مطلب‏‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ تكوين‌‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ پديد‏‎ اين‌موضوع‌‏‎ در‏‎ خاصي‌‏‎ تاريخي‌‏‎
والمسلمين‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎ اثر‏‎ زمينه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مقالاتي‌‏‎ يكم‌از‏‎ بخش‌‏‎
فشرده‌اي‌‏‎ مي‌باشد ، ‏‎ علميه‌‏‎ حوزه‌‏‎ قرآن‌پژوهان‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ سيدمحمدعلي‌ايازي‌ ، ‏‎
اين‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ مورد‏‎ را‏‎ شيعه‌‏‎ تفاسير‏‎ تحول‌‏‎ و‏‎ ازپيدايش‌‏‎
اين‌‏‎ دنباله‌‏‎.‎گرفته‌است‌‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ مورد‏‎ هجري‌‏‎ ششم‌‏‎ قرن‌‏‎ تا‏‎ اجمالا‏‎ بخش‌ ، ‏‎
.رسيد‏‎ خواهد‏‎ گرامي‌‏‎ نظرخوانندگان‌‏‎ به‌‏‎ آينده‌‏‎ در‏‎ معاصر ، ‏‎ دوران‌‏‎ تا‏‎ مباحث‌‏‎

معارف‌‏‎ سرويس‌‏‎

ايازي‌‏‎ سيدمحمدعلي‌‏‎ والمسلمين‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎
عنايت‌مسلمانان‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ خود‏‎ نزول‌‏‎ روزهاي‌‏‎ نخستين‌‏‎ از‏‎ مجيد‏‎ قرآن‌‏‎
چنين‌‏‎.‎شد‏‎ نگهداري‌‏‎ سيرت‌آن‌‏‎ و‏‎ صورت‌‏‎ از‏‎ تقدس‌‏‎ و‏‎ احترام‌‏‎ با‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ قرار‏‎
رسول‌‏‎ همت‌‏‎ همه‌‏‎ چون‌‏‎ هدايت‌مي‌گرديد ، ‏‎ بخوبي‌‏‎ پيامبر‏‎ حضور‏‎ با‏‎ حركتي‌‏‎
با‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ سپس‌‏‎ كند ، ‏‎ حفظ‏‎ فراگيرد ، ‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ خود ، ‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ (ص‌‏‎)‎خدا‏‎
حفظ‏‎ فراگيرند ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نيز‏‎ آنان‌‏‎ تا‏‎خواند‏‎ فرو‏‎ مردم‌‏‎ بر‏‎ تاني‌‏‎ و‏‎ درنگ‌‏‎
پيامبر ، ‏‎بسپارند‏‎ نيز‏‎ آيندگان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كنند‏‎ عمل‌‏‎ بدان‌‏‎ و‏‎ بفهمند‏‎ كنند ، ‏‎
كنند ، ‏‎ حفظ‏‎ بيشتر‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ مي‌توانند‏‎ هرچه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ تشويق‌‏‎ را‏‎ مسلمانان‌‏‎
در‏‎ تنها‏‎ پيامبر‏‎ دقت‌‏‎ البته‌‏‎.‎كنند‏‎ تلاش‌‏‎ آن‌‏‎ ثبت‌‏‎ و‏‎ ضبط‏‎ و‏‎ نگهداري‌‏‎ در‏‎ و‏‎
مشكلات‌‏‎ كردن‌‏‎ روشن‌‏‎ و‏‎ مطالب‏‎ فهماندن‌‏‎ براي‌‏‎ ;نبود‏‎ آن‌‏‎ تصحيح‌‏‎ و‏‎ درست‌‏‎ قرائت‌‏‎
(‎‏‏1‏‎)(اليهم‌‏‎ مانزل‌‏‎ للناس‌‏‎ لتبين‌‏‎):فرمان‌‏‎ براساس‌‏‎ و‏‎ داشت‌‏‎ خاصي‌‏‎ توجه‌‏‎ نيز‏‎
گروه‌‏‎ بدينسان‌‏‎.‎نمي‌ورزيد‏‎ دريغ‌‏‎ مطالب‏‎ بسط‏‎ و‏‎ شرح‌‏‎ از‏‎ بود‏‎ لازم‌‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ هر‏‎
بيش‌‏‎ به‌‏‎ مدينه‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ كاتبان‌‏‎گرديد‏‎ تشكيل‌‏‎ حافظان‌‏‎ و‏‎ قاريان‌‏‎ كاتبان‌ ، ‏‎
افزون‌‏‎ نفر‏‎ هفتصد‏‎ از‏‎ شمارشان‌‏‎ قرآن‌‏‎ حافظان‌‏‎ (‎‏‏2‏‎)‎.‎بودند‏‎ رسيده‌‏‎ نفر‏‎ چهل‌‏‎ از‏‎
(‎‏‏3‏‎).بود‏‎ شده‌‏‎
.بود‏‎ قرآن‌‏‎ پيام‌‏‎ محتواي‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ رسيدن‌‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ و‏‎ درك‌‏‎ براي‌‏‎ بعدي‌‏‎ گامهاي‌‏‎
گروهي‌‏‎.‎دادند‏‎ نشان‌‏‎ خود‏‎ از‏‎ ويژه‌اي‌‏‎ عنايت‌‏‎ مسلمانان‌‏‎ نيز‏‎ ميدان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
مطرح‌‏‎ مسلمانان‌‏‎ علمي‌‏‎ انديشه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ مفسران‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎
مسلمان‌‏‎ تازه‌‏‎ يا‏‎ برسند ، ‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ نمي‌توانستندخدمت‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎.‎گرديدند‏‎
را‏‎ قرآن‌‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ واگذار‏‎ صحابه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ پيامبرتعليم‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎ شده‌‏‎
بودبه‌‏‎ فرموده‌‏‎ آيه‌‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ پيامبر‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ و‏‎ مي‌آموختند‏‎ زبان‌صحابه‌‏‎ از‏‎
و‏‎ تشكيل‌مي‌گرديد‏‎ پيامبر‏‎ مسجد‏‎ در‏‎ تفسيري‌‏‎ حلقه‌هاي‌‏‎.‎مي‌كردند‏‎ منتقل‌‏‎ آنان‌‏‎
كانون‌‏‎ و‏‎ مي‌سپردند‏‎ گوش‌دل‌‏‎ قرآن‌‏‎ پيام‌‏‎ محتواي‌‏‎ به‌‏‎ جان‌‏‎ اعماق‌‏‎ با‏‎ مسلمانان‌‏‎
.نگاه‌مي‌داشتند‏‎ گرم‌‏‎ قرآن‌‏‎ مشعل‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ دل‌‏‎
و‏‎ ادامه‌يافت‌‏‎ مسلمانان‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ پيامبر‏‎ رحلت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ حركتي‌‏‎ چنين‌‏‎
.اهتمام‌مي‌ورزيدند‏‎ قرآن‌‏‎ امر‏‎ در‏‎ گوناگون‌‏‎ شكلهاي‌‏‎ در‏‎ مسلمانان‌‏‎
تبيين‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌قرآني‌‏‎ تعالي‌‏‎ در‏‎ پيدايش‌‏‎ آغاز‏‎ از‏‎ تشيع‌‏‎ نقش‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
عديل‌‏‎ و‏‎ وحي‌‏‎ آبشخور‏‎ از‏‎ تشيع‌‏‎ زيرا‏‎.‎است‌‏‎ چشمگير‏‎ بسيار‏‎ وحي‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎
براساس‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ سيراب‏‎ پيامبر‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ يعني‌‏‎ -ثقلين‌‏‎ حديث‌‏‎ طبق‌‏‎ -قرآن‌‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ مرجعيت‌‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ آورده‌‏‎ روي‌‏‎ علي‌‏‎ خاندان‌‏‎ به‌‏‎ پيامبر‏‎ رهنمودهاي‌‏‎
تنها‏‎ را‏‎ معنوي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ مراجعه‌‏‎ و‏‎.‎مي‌دانست‌‏‎ وخاندانش‌‏‎ علي‌‏‎ حق‌‏‎ را‏‎ پيامبر‏‎
معارف‌بلند‏‎ گرفتن‌‏‎ يا‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ آوري‌‏‎ روي‌‏‎ بدينسان‌‏‎.‎مي‌ديد‏‎ روا‏‎ آن‌حضرت‌‏‎ به‌‏‎
در‏‎ دانش‌تفسير‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ چنين‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ آغاز‏‎ پيامبر‏‎ خاندان‌‏‎ از‏‎ وحي‌‏‎
.كرد‏‎ باز‏‎ فرهنگ‌اسلامي‌‏‎ در‏‎ سترگ‌‏‎ سهمي‌‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ باليدن‌‏‎ تشيع‌‏‎ كانون‌‏‎

شيعه‌‏‎ در‏‎ تفسير‏‎ تطور‏‎
و‏‎ بابآيات‌‏‎ در‏‎ تبييني‌‏‎ اطلاعات‌‏‎ مجموعه‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ نگاري‌‏‎ تفسير‏‎ سير‏‎
آغاز‏‎ باكتابعلي‌بن‌ابي‌طالب‏‎ بايد‏‎ را‏‎ تشيع‌‏‎ مكتب‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ سوره‌هاي‌‏‎
آنچه‌‏‎ اما‏‎است‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ علي‌‏‎ عنوان‌مصحف‌‏‎ به‌‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ كار‏‎ از‏‎ گرچه‌‏‎.‎كرد‏‎
آيات‌‏‎ تنها‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ استفاده‌‏‎ واخبار‏‎ گزارشات‌‏‎ اين‌‏‎ مجموع‌‏‎ از‏‎
نگشته‌‏‎ مصروف‌‏‎ قرآن‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ تنها‏‎ حضرت‌‏‎ اراده‌‏‎ است‌و‏‎ نبوده‌‏‎ قرآن‌‏‎
بابآيات‌‏‎ در‏‎ توضيحاتي‌‏‎ و‏‎ مباحث‌‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ امام‌‏‎ بلكه‌‏‎.‎است‌‏‎
ناظر‏‎ با‏‎ نزولي‌داشته‌ ، ‏‎ سبب‏‎ كجا‏‎ هر‏‎است‌‏‎ آورده‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ تاويل‌‏‎ نيازمند‏‎
نقل‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ حكمي‌‏‎ يابيان‌‏‎ منسوخ‌‏‎ و‏‎ ناسخ‌‏‎ تعبيري‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ديگر‏‎ آيه‌‏‎ به‌‏‎
(‎‏‏4‏‎).است‌‏‎ كرده‌‏‎
ذكر‏‎ را‏‎ آيه‌‏‎ هر‏‎ توضيح‌‏‎ و‏‎ تاويل‌‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ نيز‏‎ روايتي‌‏‎ در‏‎
حكمي‌‏‎ كلابيان‌‏‎ يا‏‎ حرام‌‏‎ يا‏‎ حلال‌‏‎ حكمي‌‏‎ بر‏‎ دلالت‌‏‎ كه‌‏‎ آياتي‌‏‎ و‏‎ مي‌كرده‌ ، ‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ اين‌نقلها‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ مي‌داده‌‏‎ توضيح‌‏‎ داشته‌ ، ‏‎
و‏‎ نكرده‌‏‎ فروگذار‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ گونه‌اي‌بوده‌‏‎ به‌‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ توضيحات‌‏‎
(‎‏‏5‏‎).بوده‌است‌‏‎ آيندگان‌‏‎ نيازهاي‌‏‎ پاسخ‌‏‎
و‏‎ نخستين‌مسلمان‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ زيرا‏‎.باشد‏‎ مبالغه‌آميز‏‎ نمي‌تواند‏‎ ادعا‏‎ اين‌‏‎
در‏‎ حضر‏‎ و‏‎ سفر‏‎ در‏‎ هميشه‌‏‎ بود ، ‏‎ پيامبر‏‎ همگام‌‏‎ و‏‎ همراه‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ مدينه‌‏‎ باب‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ خود‏‎.‎بود‏‎ شده‌‏‎ سيراب‏‎ وحي‌‏‎ چشمه‌سار‏‎ از‏‎ و‏‎ داشت‌‏‎ قرار‏‎ پيامبر‏‎ كنار‏‎
كي‌‏‎ و‏‎ كجا‏‎ كه‌‏‎ ندانم‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ نازل‌شده‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ آيتي‌‏‎:مي‌گويد‏‎ باره‌‏‎
(‎‏‏6‏‎).كوهستان‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ دشت‌‏‎ در‏‎ روز ، ‏‎ در‏‎ يا‏‎ شده‌است‌‏‎ نازل‌‏‎ شب‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎

قرار‏‎ علوم‌قرآني‌‏‎ دانشمندان‌‏‎ تصريح‌‏‎ مورد‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ بلند‏‎ جايگاه‌‏‎ باري‌‏‎
خلفاء‏‎:‎مي‌نويسد‏‎ سيوطي‌‏‎.ستوده‌اند‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ گرفته‌‏‎
اندك‌‏‎ بسيار‏‎ نخستن‌‏‎ تن‌‏‎ سه‌‏‎ روايات‌‏‎ كه‌‏‎ هستند ، ‏‎ قرآن‌‏‎ مفسران‌‏‎ اولين‌‏‎ اربعه‌‏‎
:شده‌‏‎ نقل‌‏‎ مسعود‏‎ ابن‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ بسيار‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ علي‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎ و‏‎ است‌‏‎
(‎‏‏7‏‎).است‌‏‎ علي‌‏‎ نزد‏‎ آن‌‏‎ ظاهر‏‎ و‏‎ باطن‌‏‎ و‏‎.‎باطني‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ ظاهري‌‏‎ قرآن‌‏‎
ديگر‏‎ جاي‌‏‎ در‏‎ هرگز‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ خاصي‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ داراي‌‏‎ ايشان‌‏‎ كتاب‏‎ بنابراين‌ ، ‏‎
نزول‌‏‎ طبق‌‏‎ آن‌‏‎ سور‏‎ و‏‎ آيات‌‏‎ دقيق‌‏‎ ترتيب‏‎:‎اولا‏‎ زيرا‏‎.‎است‌‏‎ نداشته‌‏‎ وجود‏‎
و‏‎ بود‏‎ گرديده‌‏‎ نازل‌‏‎ پيامبر‏‎ بر‏‎ نخست‌‏‎ روز‏‎ از‏‎ آنچنانكه‌‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ تنظيم‌‏‎
ثبت‌‏‎:‎ثانيا‏‎.‎بود‏‎ روشن‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ آيات‌‏‎ نزول‌‏‎ تاريخي‌‏‎ سير‏‎ مراحل‌‏‎ كاملا‏‎
را‏‎ قرائت‌‏‎ اصيل‌ترين‌‏‎ كه‌‏‎ -‎(‎ص‌‏‎)‎اكرم‌‏‎ پيامبر‏‎ قرائت‌‏‎ آن‌ ، طبق‌‏‎ قرائت‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ محتوا‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎ آيه‌‏‎ صحيح‌‏‎ قرائت‌‏‎ دانستن‌‏‎ طبعا‏‎.بود‏‎-‎مي‌رساند‏‎
بر‏‎ مشتمل‌‏‎:‎ثالثا‏‎.بود‏‎ بسزايي‌‏‎ اهميت‌‏‎ داراي‌‏‎ آيه‌‏‎ صحيح‌‏‎ تفسير‏‎ دست‌آوردن‌‏‎
موارد‏‎ كه‌‏‎ معنا‏‎ بود ، بدين‌‏‎ تنزيل‌‏‎ دربرگيرنده‌‏‎.‎بود‏‎ قرآن‌‏‎ تاويل‌‏‎ و‏‎ تنزيل‌‏‎
شده‌ ، ‏‎ داده‌‏‎ توضيح‌‏‎ بوده‌ ، ‏‎ وسوره‌ها‏‎ آيات‌‏‎ نزول‌‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ مناسباتي‌‏‎ و‏‎ نزول‌‏‎
.بود‏‎ گشته‌‏‎ روشن‌‏‎ آن‌‏‎ نزول‌‏‎ سبب‏‎ و‏‎ علت‌‏‎ سوره‌و‏‎ يا‏‎ آيه‌‏‎ هر‏‎ نزول‌‏‎ مناسبت‌‏‎
بهترين‌‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ بود ، ‏‎ مصحف‌‏‎ حاشيه‌‏‎ در‏‎ نزول‌‏‎ اسباب‏‎ اين‌‏‎ ذكر‏‎ البته‌‏‎
از‏‎ حاصل‌‏‎ ازمبهمات‌‏‎ بسياري‌‏‎ رفع‌‏‎ در‏‎ موثر‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ معاني‌‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎ وسيله‌‏‎
همگاني‌‏‎ و‏‎ جامع‌‏‎ كلي‌ ، ‏‎ يعني‌برداشتهاي‌‏‎ بود ، ‏‎ تاويل‌‏‎ برگيرنده‌‏‎ در‏‎ و‏‎.بود‏‎ آن‌‏‎
قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ ثبت‌‏‎ جنبتنزيل‌‏‎ در‏‎ آيات‌‏‎ خاصه‌‏‎ موارد‏‎ از‏‎
و‏‎ معنا‏‎ در‏‎ محدوديت‌‏‎ سبب‏‎ نزول‌ ، ‏‎ شان‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ صادق‌‏‎ همه‌زمانها‏‎ براي‌‏‎ بتواند‏‎
جنبه‌‏‎-‎نزول‌‏‎ مخصوص‌‏‎ موارد‏‎ -‎ظاهري‌‏‎ معناي‌‏‎ بر‏‎ افزون‌‏‎ قرآن‌‏‎ زيرا‏‎ مصداق‌نگردد ، ‏‎
(‎‏‏8‏‎).دارد‏‎ جريان‌‏‎ هميشه‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ همگاني‌‏‎ و‏‎ واقعي‌‏‎
شده‌‏‎ گوناگون‌گفته‌‏‎ سخناني‌‏‎ تفسير ، ‏‎ و‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ چگونگي‌‏‎ و‏‎ سرنوشت‌‏‎ درباره‌‏‎
فرزندانشان‌‏‎ و‏‎ ائمه‌معصومان‌‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ مسلم‌‏‎.‎است‌‏‎
تجديد‏‎ خاطره‌ها‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نقلي‌ياد‏‎ و‏‎ حديث‌‏‎ ذكر‏‎ با‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎
(‎‏‏9‏‎).مي‌كرده‌اند‏‎
قرار‏‎ آن‌حضرت‌‏‎ از‏‎ نقل‌‏‎ براساس‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ نعماني‌‏‎ چون‌‏‎ مفسريني‌‏‎ يا‏‎ و‏‎
را‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ من‌‏‎:مي‌گويد‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ نديم‌‏‎ ابن‌‏‎ (‎‏‏10‏‎)‎.‎بودند‏‎ داده‌‏‎
آل‌‏‎ نزد‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ افتاده‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ اوراقي‌‏‎ زمان‌‏‎ مرور‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ديده‌ام‌‏‎
بود‏‎ علي‌‏‎ خط‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ حسني‌‏‎ حمزه‌‏‎ ابويعلي‌‏‎ نزد‏‎ ديدم‌‏‎ را‏‎ مصحفي‌‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ جعفر‏‎
ارث‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ علي‌‏‎ حسن‌بن‌‏‎ فرزندان‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ افتاده‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ صفحه‌‏‎ چند‏‎ و‏‎
(‎‏‏11‏‎).مي‌بردند‏‎

شيعه‌‏‎ صحابيان‌‏‎
به‌‏‎ علاقه‌مندان‌‏‎ و‏‎ ارادتمندان‌‏‎ كانون‌‏‎ در‏‎ اندك‌‏‎ گروهي‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
سياسي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ شرايط‏‎.‎گرفتند‏‎ قرار‏‎ شامخ‌‏‎ مقام‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ دفاع‌‏‎ و‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎
حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ گرداگرد‏‎ در‏‎ آساني‌بتوانند‏‎ به‌‏‎ صحابه‌‏‎ كه‌‏‎ نبود‏‎ چنين‌‏‎ دوران‌‏‎ آن‌‏‎
محدوديتها‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ اما‏‎ كنند ، ‏‎ نقل‌‏‎ وحديث‌‏‎ تفسير‏‎ مستقيما‏‎ و‏‎ گيرند‏‎ قرار‏‎
فرهنگ‌‏‎ ترويج‌‏‎ و‏‎ نبوي‌‏‎ سنت‌‏‎ اقامه‌‏‎ در‏‎ فداكاري‌‏‎ و‏‎ بارشادت‌‏‎ افراد‏‎ اندكي‌‏‎ و‏‎
غالبا‏‎ تفسيرها‏‎ تاريخي‌‏‎ برهه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎.‎گام‌زدند‏‎ علوي‌‏‎
آنچه‌نقل‌‏‎ و‏‎ نمي‌رود ، ‏‎ فراتر‏‎ لغوي‌‏‎ مختصر‏‎ تبيين‌‏‎ و‏‎ روايت‌‏‎ نقل‌‏‎ ازمحدوده‌‏‎
اين‌‏‎ بعدها‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ علوي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ نبوي‌‏‎ سنت‌‏‎ تداوم‌‏‎ و‏‎ همسويي‌‏‎ در‏‎ مي‌گردد ، ‏‎
به‌‏‎ گروهي‌‏‎.‎مي‌گردد‏‎ گوناگوني‌تدوين‌‏‎ شكلهاي‌‏‎ به‌‏‎ نقلها‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ تحول‌‏‎ روند‏‎
به‌‏‎ درايت‌ ، ‏‎ با‏‎ را‏‎ روايت‌‏‎ گروهي‌‏‎ مي‌پردازندو‏‎ تفسيري‌‏‎ اخبار‏‎ و‏‎ آثار‏‎ تدوين‌‏‎
.مي‌آميزند‏‎ هم‌‏‎

:عباس‌‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎
وي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ قرآن‌‏‎ مفسر‏‎ اولين‌‏‎ كه‌‏‎ اكرم‌‏‎ پيامبر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ صورت‌‏‎ هر‏‎ در‏‎
باب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ صاحبنظر‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ كه‌‏‎ ابي‌طالب‏‎ علي‌بن‌‏‎
عباس‌‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎مي‌رسد‏‎ ديگر‏‎ اصحاب‏‎ به‌‏‎ نوبت‌‏‎ دارد ، ‏‎ تاليف‌‏‎
نخستين‌‏‎ (‎م‌ 68هـ‏‎)‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎گشته‌است‌‏‎ نامدار‏‎ قرآن‌‏‎ تفسير‏‎ در‏‎
او‏‎ روزي‌‏‎ پيامبر‏‎.بود‏‎ پيامبر‏‎ مصاحب‏‎ و‏‎ ملازم‌‏‎ كودكي‌‏‎ وي‌در‏‎است‌‏‎ شيعه‌‏‎ مفسر‏‎
فقهه‌في‌الدين‌‏‎ اللهم‌‏‎:فرمود‏‎ و‏‎ نهاد‏‎ او‏‎ سينه‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ كشيد‏‎ آغوش‌‏‎ رابه‌‏‎
به‌‏‎ دانا‏‎ را‏‎ او‏‎ كن‌و‏‎ دين‌‏‎ در‏‎ فقيه‌‏‎ را‏‎ او‏‎ خدايا‏‎ بار‏‎ (‎‎‏‏12‏‎)التاويل‌‏‎ علمه‌‏‎ و‏‎
بيشتر‏‎ ساله‌‏‎ دوازده‌‏‎ يا‏‎ نوجواني‌ده‌‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ رحلت‌‏‎ هنگام‌‏‎.بگردان‌‏‎ تاويل‌‏‎
وي‌‏‎ سترگ‌‏‎ شاگردان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كرد‏‎ تلمذ‏‎ (ع‌‏‎)‎نزدعلي‌‏‎ در‏‎ پيامبر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ او‏‎.‎نبود‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ يادآور‏‎ ديگران‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ باليده‌‏‎ تلمذ‏‎ اين‌‏‎ بارهابه‌‏‎ خود‏‎ او‏‎.‎گرديد‏‎
از‏‎ تفسير‏‎ باب‏‎ در‏‎ يافتم‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ بيشتر‏‎:جايي‌مي‌گويد‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ كار ، ‏‎ گستردگي‌‏‎ و‏‎ سترگي‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ (‎‏‏13‏‎)‎.‎است‌‏‎(ع‌‏‎)علي‌‏‎
وشيخ‌المفسرين‌‏‎ گرفت‌ ، ‏‎ نام‌‏‎ المفسرين‌‏‎ ورئيس‌‏‎ ترجمان‌القرآن‌ ، حبرالامه‌ ، ‏‎
.است‌‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ از‏‎ متناقضي‌‏‎ احيانا‏‎ و‏‎ بسيار‏‎ روايات‌‏‎ البته‌‏‎
كتاب‏‎ چند‏‎ صورت‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ اما‏‎ (‎‎‏‏14‏‎)باشد ، ‏‎ وي‌‏‎ به‌‏‎ منتسب‏‎ نمي‌تواند‏‎ آنها‏‎ همه‌‏‎
(‎‏‏15‏‎).است‌‏‎ شده‌‏‎ معروف‌‏‎ وي‌‏‎ تفسيري‌‏‎ آثار‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ و‏‎ او‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎
(م‌817هـ‏‎)‎شافعي‌‏‎ فيروزآبادي‌‏‎ يعقوب‏‎ محمدبن‌‏‎ ابوطاهر‏‎ از‏‎ آنها‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
تفسير‏‎ من‌‏‎ المقباس‌‏‎ تنوير‏‎:‎نام‌‏‎ به‌‏‎ كتابي‌‏‎ در‏‎ قاموس‌المحيط‏‎ كتاب‏‎ صاحب‏‎
دو‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ الهاشمي‌‏‎ ابي‌طلحه‌‏‎ علي‌بن‌‏‎ كتاب‏‎ ديگر ، ‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎
منسوب‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ به‌‏‎ ديگري‌‏‎ تفسير‏‎ همچنين‌‏‎.است‌‏‎ دسترس‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ چاپ‌‏‎ كتاب‏‎
مجاهد‏‎ از‏‎ او‏‎ و‏‎ ابونجيح‌‏‎ از‏‎ را‏‎ روايات‌‏‎ آن‌‏‎ ورقاء‏‎ و‏‎ عيسي‌بن‌ميمون‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
نقل‌كرده‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ روايات‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎ كتاب‏‎است‌‏‎ نقل‌كرده‌‏‎
جلودي‌‏‎ تفسير‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جلودي‌‏‎ يحيي‌‏‎ عبدالعزيزبن‌‏‎ ابواحمد‏‎ تفسير‏‎
(‎‏‏16‏‎).معروفست‌‏‎

مسعود‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎
اميرمومنان‌‏‎ ياران‌‏‎ از‏‎ و‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ (‎م‌ 74هـ‏‎) مسعود‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎
وي‌‏‎ گرانقدري‌‏‎ و‏‎ عظمت‌‏‎ به‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎.است‌‏‎ اول‌‏‎ طبقه‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ مفسران‌‏‎ از‏‎ و‏‎
مسعود‏‎ ابن‌‏‎ آگاهي‌‏‎است‌‏‎ ستوده‌‏‎ قرآن‌‏‎ عنوان‌عالم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ گواهي‌‏‎
تاييد‏‎ مورد‏‎ قرآني‌‏‎ علوم‌‏‎ در‏‎ او‏‎ وسيع‌‏‎ نيزگستردگي‌‏‎ و‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ قراءات‌‏‎ در‏‎
وي‌‏‎ جمله‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ مسعود‏‎ ابن‌‏‎ رابطه‌‏‎.‎اسلامي‌است‌‏‎ پژوهشگران‌‏‎
گرفتم‌و‏‎ او‏‎ از‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ من‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ درباره‌‏‎ وي‌‏‎.‎مي‌توان‌دريافت‌‏‎
بهترين‌و‏‎ علي‌‏‎ بي‌شك‌‏‎ خواندم‌ ، ‏‎ او‏‎ بر‏‎ را‏‎ معلوماتي‌‏‎ و‏‎ بردم‌‏‎ استفاده‌‏‎
(‎‏‏17‏‎).است‌‏‎ خدا‏‎ پيامبر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ مردم‌‏‎ دانشمندترين‌‏‎
است‌‏‎ شده‌‏‎ نازل‌‏‎ حرف‌‏‎ هفت‌‏‎ بر‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ بدرستي‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎
قرآن‌‏‎ باطن‌‏‎ و‏‎ ظاهر‏‎ علم‌‏‎ علي‌‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ دارد ، ‏‎ باطني‌‏‎ و‏‎ ظاهري‌‏‎ حرفي‌‏‎ هر‏‎ و‏‎
(‎‏‏18‏‎).است‌‏‎
كرد‏‎ محسوب‏‎ شيعه‌‏‎ مفسران‌‏‎ نخستين‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎ را‏‎ مسعود‏‎ ابن‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ بنابراين‌ ، ‏‎
.دانست‌‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ به‌‏‎ منتسب‏‎ را‏‎ او‏‎ تفسيرهاي‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ و‏‎
از‏‎ و‏‎ بودند‏‎ مفسران‌‏‎ و‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ جزو‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎ كسان‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ وبا‏‎ اعتراض‌كردند‏‎ خلافت‌‏‎ وضعيت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بودند‏‎ نفري‌‏‎ دوازده‌‏‎
جابربن‌‏‎ مي‌كردند ، ‏‎ تاكيد‏‎ را‏‎ برتري‌او‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ داشتند‏‎ همراهي‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
(م‌60هـ‏‎)‎ تمار‏‎ ميثم‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(يا 21هـ‏‎ م‌ 20‏‎) ابن‌بن‌كعب‏‎ (م‌74هـ‏‎) انصاري‌‏‎ عبدالله‌‏‎
روايت‌‏‎ تفسير‏‎ باب‏‎ در‏‎ آنان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ داشتند‏‎ بهره‌اي‌‏‎ علم‌تفسير‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎
تفسيركتابي‌‏‎ علم‌‏‎ در‏‎ تمار‏‎ مانندميثم‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ شده‌است‌‏‎ نقل‌‏‎
(‎‏‏19‏‎).است‌‏‎ كرده‌‏‎ تاليف‌‏‎

تابعين‌‏‎ دوره‌‏‎
و‏‎ ارائه‌‏‎ به‌‏‎ شيعه‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ مفسران‌‏‎ تابعين‌ ، ‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ دوم‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎
جبير‏‎ سعيدبن‌‏‎ باتفسير‏‎ دوره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ تفسيرنگاري‌‏‎پرداختند‏‎ تفسيري‌‏‎ تاليف‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ كرد ، ‏‎ رشد‏‎ وي‌‏‎ تلاش‌‏‎ و‏‎ قلم‌‏‎ با‏‎ و‏‎ شد‏‎ آغاز‏‎ تشيع‌‏‎ راه‌‏‎ شهيد‏‎ ( ه‏‎ م‌ 94‏‎)‎
ثوري‌‏‎ سفيان‌‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ داناتر‏‎ به‌تفسير‏‎ تابعين‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ قتاده‌سعيد‏‎ گفته‌‏‎
بن‌‏‎ سعيد‏‎ آنها‏‎ نخست‌‏‎ و‏‎ (‎‏‏20‏‎)‎گرفت‌‏‎ نفر‏‎ ازچهار‏‎ بايد‏‎ را‏‎ تفسير‏‎:‎مي‌گويد‏‎
سال‌‏‎ در‏‎ تشيع‌‏‎ اتهام‌‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎.‎است‌‏‎ مشهور‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ كتاباو‏‎ است‌ ، ‏‎ جبير‏‎
حنبل‌‏‎ احمدبن‌‏‎ امام‌‏‎.شد‏‎ كشته‌‏‎ ثقفي‌‏‎ يوسف‌‏‎ بن‌‏‎ حجاج‌‏‎ به‌دست‌‏‎ (‎‎‏‏(94هـ‏‎
كه‌‏‎ نيست‌‏‎ كسي‌‏‎ زمين‌‏‎ روي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ كشت‌‏‎ را‏‎ سعيد‏‎ حجاج‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎
(‎‏‏21‏‎).نباشد‏‎ محتاج‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ دردانش‌‏‎
عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ اواز‏‎.است‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ شاگرد‏‎ (‎م‌ 103هـ‏‎)‎ جبر‏‎ بن‌‏‎ مجاهد‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
را‏‎ قرآن‌‏‎:‎مي‌گفت‌‏‎ كه‌‏‎ مجاهدشنيدم‌‏‎ از‏‎:مي‌گويد‏‎ ميمون‌‏‎ فضل‌بن‌‏‎.مي‌كند‏‎ روايت‌‏‎
از‏‎ و‏‎ مي‌خواندم‌‏‎ آيه‌‏‎ به‌‏‎ آيه‌‏‎ بار‏‎ درهر‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ عرضه‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ بر‏‎ بار‏‎ سه‌‏‎
شاگرد‏‎ مجاهد‏‎ پس‌‏‎ (‎‏‏22‏‎)‎.‎مي‌پرسيدم‌‏‎ آن‌‏‎ وتفسير‏‎ چگونگي‌‏‎ و‏‎ نزول‌‏‎ درباره‌‏‎ او‏‎
روايات‌‏‎ اغلب‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎.‎است‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ علي‌‏‎ شاگرد‏‎ ابن‌عباس‌‏‎ و‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎
او‏‎ وروايات‌‏‎ آثار‏‎ مجموعه‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ نقل‌‏‎ مجاهد‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ تفسيري‌‏‎ وآثار‏‎
گرديده‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ حسن‌خيرون‌‏‎ بن‌‏‎ عبدالملك‌‏‎ محمدبن‌‏‎ ابوميمون‌‏‎ توسط‏‎ كتابي‌‏‎ در‏‎
(‎‏‏23‏‎).است‌‏‎
ابوصالح‌‏‎ تفسير ، ‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ آموزشهاي‌‏‎ از‏‎ متاثر‏‎ و‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ شاگردان‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎
بن‌‏‎ طاووس‌‏‎ يماني‌‏‎ ابوعبدالله‌‏‎ همچنين‌‏‎.‎است‌‏‎ (بعد 100هـ‏‎ م‌‏‎) بصري‌‏‎ ميزان‌‏‎
را‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ زين‌العابدين‌‏‎ امام‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ (م‌ 106هـ‏‎) كيسان‌‏‎
.مي‌كند‏‎ نقل‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ از‏‎
(يا 114هـ‏‎ م‌ 111‏‎) العوضي‌‏‎ سعيد‏‎ بن‌‏‎ عطيه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ تابعين‌‏‎ از‏‎ دسته‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎
تفسير‏‎:‎عنوان‌‏‎ به‌‏‎ مجلد‏‎ پنج‌‏‎ در‏‎ تفسيري‌‏‎ كه‌‏‎ باقر‏‎ محمد‏‎ امام‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎
ابوالاسود‏‎ شاگرد‏‎ (‎م‌129هـ‏‎) يعمر‏‎ بن‌‏‎ يحيي‌‏‎ و‏‎ ;نمود‏‎ تاليف‌‏‎ عوفي‌‏‎ عطيه‌‏‎
سائب‏‎ محمدبن‌‏‎ و‏‎ ;حضرت‌‏‎ ياران‌نزديك‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ امام‌‏‎ شاگرد‏‎ دوئلي‌ ، ‏‎
يزيد‏‎ جابربن‌‏‎ و‏‎ ;صادق‌‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ باقر‏‎ خاص‌امام‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ (م‌ 146هـ‏‎)‎ كلبي‌‏‎
كوفي‌ ، ‏‎ عبدالرحمان‌‏‎ بن‌‏‎ اسماعيل‌‏‎ و‏‎ باقر‏‎ امام‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ (‎م‌ 127هـ‏‎)‎ جعفي‌‏‎
و‏‎ زين‌العابدين‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ (‎م‌ 127هـ‏‎)‎ كبير‏‎ به‌سدي‌‏‎ قرشي‌معروف‌‏‎ ابومحمد‏‎
(‎‏‏24‏‎).صادق‌‏‎ جعفر‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ و‏‎ امام‌باقر‏‎
شهيد‏‎ (‎م‌122هـ‏‎) الحسين‌‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎ زيدبن‌‏‎ نقش‌‏‎ و‏‎ جايگاه‌‏‎ ميان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اما‏‎
با‏‎ مدتي‌‏‎ كه‌‏‎ ازدي‌‏‎ ابوعنان‌‏‎.‎است‌‏‎ توجه‌‏‎ شايان‌‏‎ گرانقدر‏‎ مفسر‏‎ و‏‎ عاليقدر‏‎
زيد‏‎ از‏‎ دانشمندتر‏‎ من‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ زيد‏‎ تفسيري‌‏‎ دانش‌‏‎ درباره‌‏‎ بود ، ‏‎ همراه‌‏‎ زيد‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بودم‌‏‎ زندان‌‏‎ در‏‎ او‏‎ با‏‎ ماه‌‏‎ مدت‌پنجاه‌‏‎ نديدم‌ ، ‏‎ خدا‏‎ كتاب‏‎ باب‏‎ در‏‎
و‏‎ حمد‏‎ سوره‌‏‎ فقط‏‎ اما‏‎ مي‌گفت‌‏‎ هم‌‏‎ عجله‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌گفت‌‏‎ ماتفسير‏‎ براي‌‏‎ وي‌‏‎ مدت‌‏‎
(‎‏‏25‏‎).كرد‏‎ تمام‌‏‎ بقــره‌را‏‎
:است‌‏‎ كرده‌‏‎ تاليف‌‏‎ تفسيري‌‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎ كتاب‏‎ چندين‌‏‎ زيد‏‎
راجمع‌آوري‌‏‎ آن‌‏‎ نحوي‌ ، ‏‎ القري‌‏‎ اهوازي‌‏‎ ابوعلي‌‏‎ كه‌‏‎ زيد‏‎ قراءه‌‏‎:كتاب‏‎ -‎‎‏‏1‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎
نقل‌‏‎ الوجهي‌‏‎ موسي‌‏‎ عمربن‌‏‎ كه‌‏‎ ابي‌طالب ، ‏‎ علي‌بن‌‏‎ بروايه‌‏‎ القرآن‌‏‎ قراءه‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎
.القرآن‌‏‎ غريب‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
بيت‌‏‎ درباره‌اهل‌‏‎ موضوعي‌‏‎ تفسير‏‎ نوعي‌‏‎ كه‌‏‎ اهل‌البيت‌‏‎ في‌اصطفاء‏‎ الصفوه‌‏‎ -‎‎‏‏4‏‎
.است‌‏‎
كتاب‏‎ دو‏‎ تنها‏‎ كتاب ، ‏‎ چند‏‎ اين‌‏‎ از‏‎القرآن‌‏‎ من‌‏‎ القدريه‌‏‎ علي‌‏‎ الرد‏‎ -‎‏‏5‏‎
(‎‏‏26‏‎).است‌‏‎ رسيده‌‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ الصفوه‌‏‎ و‏‎ غريبالقرآن‌‏‎
كه‌‏‎ كرد‏‎ ياد‏‎ معصوم‌‏‎ امامان‌‏‎ شاگردان‌‏‎ و‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ بايد‏‎ باز‏‎ سوم‌‏‎ طبقه‌‏‎ در‏‎
در‏‎ يا‏‎ آنها‏‎ كتابهايي‌از‏‎ و‏‎ داشته‌اند‏‎ اهتمام‌‏‎ آن‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ تفسير‏‎ امر‏‎ در‏‎
در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ مفسران‌برده‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ آنان‌‏‎ نام‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ دسترس‌‏‎
م‌‏‎) تغلب‏‎ بن‌‏‎ ابان‌‏‎ است‌ ، مانند‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ آنها‏‎ تفسير‏‎ نام‌‏‎ كتابشناسي‌ها‏‎
از‏‎ اسدي‌‏‎ قاسم‌‏‎ بن‌‏‎ يحيي‌‏‎ ابوبصير‏‎ و‏‎;(‎م‌ 150هـ‏‎)‎ ثمالي‌‏‎ ابوحمزه‌‏‎ و‏‎ ;(‎‎‏‏141هـ‏‎
شاذان‌‏‎ فضل‌بن‌‏‎ و‏‎ ;(‎ع‌‏‎)صادق‌‏‎ حضرت‌‏‎ و‏‎ باقر‏‎ وامام‌‏‎ زين‌العابدين‌‏‎ امام‌‏‎ شاگردان‌‏‎
عبدالعزيز‏‎ و‏‎ ;جواد‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ رضا‏‎ امام‌‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎(م‌ 260هـ‏‎) نيشابوري‌‏‎
(‎‏‏27‏‎).(م‌ 332هـ‏‎)‎ جلودي‌‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎

:يادداشتها‏‎
بيان‌كني‌‏‎ ايشان‌‏‎ براي‌‏‎ شده‌‏‎ فرستاده‌‏‎ مردم‌‏‎ به‌‏‎ آنچه‌‏‎ تا‏‎:‎‏‏44‏‎/ نحل‌‏‎ سوره‌‏‎ -‎‏‏1‏‎

دوم‌‏‎ چاپ‌‏‎ اميركبير ، ‏‎ ‎‏‏262 ،‏‎/ راميار‏‎ محمود‏‎ دكتر‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
‎‏‏301‏‎/ همان‌‏‎ -‎‏‏3‏‎
بيروت‌‏‎ چاپ‌‏‎ ج‌ 89/40 ، / مجلسي‌ ، ‏‎ بحارالانوار ، ‏‎ -‎‏‏4‏‎
بيروت‌‏‎ العلميه‌ ، ‏‎ دارالكتب‏‎ چاپ‌‏‎ ج‌ 2/412 ، ‏‎ الاتقان‌ ، ‏‎ -‎‏‏641‏‎/ همان‌‏‎ -‎‎‏‏5‏‎

همان‌‏‎ -‎‎‏‏7‏‎
ج‌ 1/228 ، ‏‎ معرفت‌ ، ‏‎ هادي‌‏‎ محمد‏‎ القرآن‌ ، ‏‎ علوم‌‏‎ التمهيدفي‌‏‎ -‎‏‏8‏‎
ج‌ 1/127‏‎ والاتقان‌ ، ‏‎ اسماعيليان‌ ، ‏‎ موسسه‌‏‎
ج‌‏‎:كرد‏‎ مراجعه‌‏‎ كافي‌‏‎ اصول‌‏‎ در‏‎ زير‏‎ احاديث‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ نمونه‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ -‎‏‏9‏‎
نام‌‏‎ احتمالا‏‎ كه‌‏‎ موارد‏‎ جزاين‌‏‎ و‏‎ و 259 ، 278 ، 347 ، 666‏‎ ج‌ 2/136‏‎ ‎‏‏1/407 ،‏‎
كتاب‏‎ اين‌‏‎ ائمه‌‏‎ كه‌‏‎ نيزهست‌‏‎ ديگري‌‏‎ شواهد‏‎ البته‌‏‎.‎باشد‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ معهود‏‎ كتاب‏‎
.سپرده‌اند‏‎ فرزندانشان‌‏‎ به‌‏‎ يكايك‌‏‎ را‏‎
‎‏‏316‏‎/ الشيعه‌‏‎ تاسيس‌‏‎ -‎‏‏10‏‎
بيروت‌‏‎ دارالمرفه‌‏‎ چاپ‌‏‎ ‎‏‏42 ،‏‎/ الفهرست‌‏‎ -‎‏‏11‏‎
‎‏‏413‏‎/ج‌ 2‏‎ / الاتقان‌‏‎ -‎‏‏12‏‎
‎‏‏105‏‎/ ج‌ 89‏‎ بحار ، ‏‎ -‎‏‏13‏‎
ج‌ 2/415‏‎ الاتقان‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏14‏‎
مراجعه‌‏‎ ج‌ 4/244‏‎ الذريعه‌ ، ‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎ تفسيري‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ ابن‌عباس‌‏‎ درباره‌‏‎ -‎‎‏‏15‏‎
شود‏‎
ج‌ 4/244‏‎ الذريعه‌ ، ‏‎ و‏‎ ج‌ 4/471 ، ‏‎ تشيع‌ ، ‏‎ دائره‌المعارف‌‏‎ -‎‎‏‏16‏‎
ج‌ 89/105‏‎ بحار ، ‏‎ -‎‎‏‏17‏‎
الشيعه‌ /318‏‎ تاسيس‌‏‎ و‏‎ ج‌ 1/127‏‎ الاتقان‌ ، ‏‎ -‎‏‏18‏‎
ج‌4/317 ، ‏‎ تهراني‌ ، ‏‎ بزرگ‌‏‎ آقا‏‎ حاج‌‏‎ الشيعه‌ ، ‏‎ تصانيف‌‏‎ الي‌‏‎ الذريعه‌‏‎ -‎‏‏19‏‎
بيروت‌‏‎ دارالاضواء ، ‏‎
ج‌ 2/418‏‎ الاتقان‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏20‏‎
ج‌ 3/93‏‎ زركلي‌ ، ‏‎ الاعلام‌ ، ‏‎ -‎‏‏21‏‎
‎‏‏84‏‎/جبر‏‎ بن‌‏‎ مجاهد‏‎ الامام‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ ج‌ 2/417 ، ‏‎ الاتقان‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏22‏‎
توسط‏‎ و‏‎ تحقيق‌‏‎ ابوالنيل‌‏‎ عبدالسلام‌‏‎ محمد‏‎ الدكتور‏‎ توسط‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ -‎‎‏‏23‏‎
است‌‏‎ گرديده‌‏‎ چاپ‌‏‎ قاهره‌‏‎ الحديثه‌‏‎ دارالفكر‏‎
ج‌ 4/319‏‎ تشيع‌ ، ‏‎ دائره‌المعارف‌‏‎ -‎‎‏‏24‏‎
و 117‏‎ ‎‏‏58‏‎/جلالي‌‏‎ جواد‏‎ سيدمحمد‏‎ مقدمه‌‏‎ القرآن‌ ، ‏‎ غريب‏‎ -‎‎‏‏25‏‎
‎‏‏23‏‎/همان‌‏‎ -‎‎‏‏26‏‎
و 300‏‎ و 270‏‎ و 252‏‎ ج‌ 4/239‏‎ الذريعه‌ ، ‏‎ -‎‏‏27‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎