پنجم‌ ، شماره‌ 1405‏‎ نوامبر 1997 ، سال‌‏‎ آبان‌ 1376 ، 11‏‎ سه‌شنبه‌ 20‏‎


ايران‌‏‎ واستاندارد‏‎ كيفيت‌‏‎ بازرسي‌‏‎

بياني‌‏‎ و‏‎ هنري‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎ برترين‌‏‎


تفسير‏‎ زيباشناختي‌‏‎ و‏‎ زبان‌شناختي‌‏‎ ادبي‌ ، ‏‎ ارزشهاي‌‏‎ درباره‌‏‎ گفتاري‌‏‎
(دوم‌‏‎ بخش‌‏‎) -‎عده‌الابرار‏‎ و‏‎ كشف‌الاسرار‏‎

;گذشته‌‏‎ واژه‌‏‎ كار‏‎ از‏‎ حاضر‏‎ مونث‌‏‎ يگانه‌‏‎ ساختار‏‎ !بنگريد‏‎ را‏‎ واژه‌توارت‌‏‎
آن‌‏‎ معناي‌‏‎.‎وري‌‏‎ ريشه‌‏‎ از‏‎ هم‌ ، ‏‎ از‏‎ جدا‏‎ تفاعل‌ ، لفيف‌‏‎ باب‏‎ افزوده‌ ، ‏‎ واكي‌‏‎ سه‌‏‎
فرآورده‌‏‎ فرجام‌و‏‎ و‏‎ پيامد‏‎ ميبدي‌‏‎ اما‏‎.گشت‌‏‎ نهان‌‏‎ خورشيد‏‎:آشكاراست‌‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ مغز‏‎ بر‏‎ روي‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ كه‌هرگز‏‎ چيزي‌‏‎.مي‌پايد‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ سخن‌‏‎ پاياني‌‏‎
روزگار‏‎ لبه‌‏‎ بر‏‎ ايستاده‌‏‎ انديش‌‏‎ ژرف‌‏‎ پژوهشگردانشمند‏‎ مردمان‌‏‎ ما‏‎
و‏‎ اعجازدانش‌‏‎ هزار‏‎ هزاران‌‏‎ به‌‏‎ آراسته‌‏‎ و‏‎ آباد‏‎ و‏‎ آزاد‏‎ زرين‌درخشان‌‏‎
گشت‌‏‎ نهان‌‏‎ خورشيد‏‎ آري‌ ، ‏‎:‎هم‌نمي‌كند‏‎ گذر‏‎ حتي‌‏‎ يكم‌ ، ‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ سده‌‏‎ تكنولوژي‌‏‎
قرآن‌‏‎ بايدگوهر‏‎ !هرگز‏‎گشت‌‏‎ سپري‌‏‎ سليمان‌‏‎ پيامبرخدا‏‎ نماز‏‎..و‏‎
درياي‌‏‎ از‏‎ جا‏‎ دراين‌‏‎ من‌‏‎:(‎مي‌گويد‏‎ حال‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎) مي‌گويد‏‎ ميبدي‌‏‎.‎رانگريست‌‏‎
سوي‌‏‎ به‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ مي‌جويم‌‏‎ بهره‌‏‎ اسلامي‌‏‎ وفلسفه‌‏‎ كلام‌‏‎ درباره‌‏‎ خويش‌‏‎ دانسته‌هاي‌‏‎
ما‏‎:‎مي‌زند‏‎ نهيب‏‎ ما‏‎ بر‏‎ آنگاه‌‏‎.‎مي‌پويم‌‏‎ يزدان‌‏‎ سخن‌‏‎ راست‌‏‎ و‏‎ معناي‌درست‌‏‎
تك‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ دم‌‏‎ همين‌‏‎ تا‏‎ ميبدي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ !كجايي‌‏‎ تو‏‎ تفكر‏‎ بحر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كجاييم‌‏‎
معني‌‏‎ سان‌‏‎ همين‌‏‎ استثنا ، ‏‎ بي‌هيچ‌‏‎ مترجمان‌ ، ‏‎ همه‌‏‎ مي‌نگارم‌ ، ‏‎ را‏‎ واژگان‌‏‎
.!گرديد‏‎ سپري‌‏‎ پيامبر‏‎ ونماز‏‎ شد‏‎ نهان‌‏‎ خورشيد‏‎:كرده‌اند‏‎
گه‌‏‎ آن‌‏‎:نگريستم‌‏‎ را‏‎ داود‏‎ داستان‌‏‎ از‏‎ او‏‎ گزارش‌‏‎ و‏‎ برگشتم‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎
ايشان‌‏‎ و‏‎ زد‏‎ بيم‌‏‎ ايشان‌‏‎ از‏‎ او‏‎ و‏‎ داوودشدند‏‎ بر‏‎ كوشك‌‏‎ برآن‌‏‎ دادخواهان‌‏‎ كه‌‏‎
برديگري‌‏‎ يكي‌‏‎ تن‌ ، ‏‎ دو‏‎ ما‏‎ از‏‎داوري‌‏‎ به‌‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎ تن‌ايم‌‏‎ دو‏‎.‎مترس‌‏‎:گفتند‏‎
مران‌‏‎ بيداد‏‎ فرمان‌ ، ‏‎ در‏‎ و‏‎ داوري‌كن‌‏‎ راستي‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ ميان‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌جويد‏‎ افزوني‌‏‎
من‌‏‎ برادر‏‎ اين‌‏‎.‎فرانماي‌‏‎ راست‌‏‎ داد‏‎ راه‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ و‏‎ مگذران‌‏‎ در‏‎ داد‏‎ اندازه‌‏‎ و‏‎
فرا‏‎ گوسپند‏‎ آن‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎.ميش‌‏‎ يك‌‏‎ مرا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ميش‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ نود‏‎ را‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎
كند‏‎ زور‏‎ مي‌‏‎ و‏‎ ;سخن‌‏‎ در‏‎ مرا‏‎ مي‌شكند‏‎ باز‏‎ او‏‎.‎كن‌‏‎ آن‌‏‎ خداوند‏‎ مرا‏‎ و‏‎ ده‌‏‎ من‌‏‎
كه‌‏‎ تو‏‎ ميش‌‏‎ خواستن‌‏‎ با‏‎ كرد‏‎ ستم‌‏‎ برتو‏‎:گفت‌‏‎ داوود‏‎.‎زباني‌‏‎ چيره‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ بر‏‎
بر‏‎ همكاران‌‏‎ هام‌كاران‌‏‎ و‏‎ انبازان‌‏‎ از‏‎ فراواني‌‏‎ و‏‎ ;بود‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎ ميشان‌‏‎ با‏‎
.اندكي‌اند‏‎ ايشان‌‏‎ و‏‎.‎نيكوكاران‌‏‎ و‏‎ گرويدگان‌‏‎ مگر‏‎ مي‌جويند‏‎ افزوني‌‏‎ يكديگر‏‎
از‏‎ خواست‌‏‎ آمرزش‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌آزموديم‌‏‎ را‏‎ او‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ درستي‌‏‎ به‌‏‎ بدانست‌‏‎ داوود‏‎ و‏‎
ص‌‏‎) گشت‌‏‎ ما‏‎ با‏‎ آهنگ‌‏‎ و‏‎ دل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ درآمد‏‎ را‏‎ نماز‏‎ و‏‎ خويش‌‏‎ خداوند‏‎
.(كشف‌الاسرار ، 8/330331‏‎ /38/2124 ، ‏‎
ايتها‏‎ اذن‌موذن‌‏‎ ثم‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ گرامي‌‏‎ قرآن‌‏‎.‎يوسف‌‏‎ داستان‌‏‎ در‏‎ باز‏‎
تا‏‎ فزود ، ‏‎ و‏‎ بي‌كاست‌‏‎ مترجمان‌ ، ‏‎ همه‌‏‎(يوسف‌ /12/70‏‎) لسارقون‌‏‎ انكم‌‏‎ العير‏‎
به‌پارسي‌‏‎ چنين‌‏‎ نمونه‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ نگريسته‌اند‏‎ را‏‎ آيه‌‏‎ معناي‌ظاهري‌‏‎ هم‌اكنون‌ ، ‏‎
شما‏‎ گمان‌‏‎ بي‌هيچ‌‏‎ كاروان‌ ، ‏‎ اي‌‏‎:كه‌‏‎ زد‏‎ بانگ‌‏‎ زني‌ ، ‏‎ بانگ‌‏‎ سپس‌‏‎:برگردانده‌اند‏‎
آن‌‏‎ همه‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ كاروان‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ عير‏‎ نه‌‏‎ ميبدي‌‏‎ ولي‌‏‎.‎دزدان‌ايد‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ و‏‎ فرومي‌رود‏‎ قرآن‌‏‎ گوهر‏‎ ژرفاي‌‏‎ در‏‎ باز‏‎.ازدزدان‌‏‎ راگروهي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ بداريد‏‎ اي‌كاروانيان‌ ، ‏‎:‎داد‏‎ شهرآواز‏‎ در‏‎ بر‏‎ آوازدهنده‌اي‌‏‎ آن‌گه‌‏‎
.(كشف‌الاسرار ، 5/107‏‎) شمادزداست‌‏‎ ميان‌‏‎
مصر ، ‏‎ از‏‎ گشت‌‏‎ كاروان‌گسسته‌‏‎ چون‌‏‎:‎پيامبر‏‎ همان‌‏‎ داستان‌‏‎ در‏‎ ديگربار ، ‏‎
اگر‏‎ ;مي‌يابم‌‏‎ يوسف‌‏‎ بوي‌‏‎ من‌‏‎:‎[راه‌‏‎ روز‏‎ سرهشت‌‏‎ بر‏‎] گفت‌‏‎ يعقوب‏‎ پدرايشان‌‏‎
كشف‌الاسرار ، ‏‎ ;يوسف‌ /12/94‏‎)‎ ندانيد‏‎ نابه‌كارگوي‌‏‎ و‏‎ نادان‌‏‎ مرا‏‎ شما‏‎
همه‌‏‎ وارونه‌‏‎ باز‏‎ نكردم‌ ، ‏‎ ياد‏‎ كه‌من‌‏‎ ميبدي‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ يكي‌‏‎.(‎‏‏5/133‏‎
در‏‎ پارسي‌‏‎ واژگان‌‏‎ نواخت‌سازي‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌است‌‏‎ ديگر ، ‏‎ گردانندگان‌‏‎
گريزان‌‏‎ ازآن‌‏‎ آهنگ‌پيشين‌ ، ‏‎ با‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ پاي‌بند‏‎ تازي‌ ، ‏‎ برابرواژگان‌‏‎
سان‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ آمده‌‏‎ گرامي‌‏‎ درقرآن‌‏‎ بار‏‎ كه‌ 2697‏‎ را‏‎ آري‌ ، الله‌‏‎.‎است‌‏‎
مي‌بينيم‌‏‎.‎مي‌نويسد‏‎ همان‌الله‌‏‎ روزگاران‌ ، ‏‎ همه‌‏‎ قرآن‌در‏‎ مترجم‌‏‎ والاترين‌‏‎
مارمادوك‌‏‎ انگليسي‌ ، محمد‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ مترجم‌‏‎ برجسته‌ترين‌‏‎ (نمونه‌‏‎ براي‌‏‎)‎كه‌‏‎
به‌‏‎)‎ وي‌‏‎ ريشه‌غ‌‏‎ كه‌‏‎ نمي‌داند‏‎ هيچ‌بايسته‌‏‎ ولي‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ كار‏‎ همين‌‏‎ نيز‏‎ پكتال‌‏‎
.گرداند‏‎ يكدست‌‏‎ و‏‎ نواخت‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ (‎معناي‌گمراهي‌‏‎ به‌‏‎ جا‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ گمان‌‏‎
معناي‌‏‎ همان‌جا ، ‏‎ شايندگي‌‏‎ و‏‎ خواهندگي‌‏‎ به‌‏‎ هرجايي‌ ، ‏‎ در‏‎ اين‌ ، ‏‎ وارونه‌‏‎ درست‌‏‎
گرامي‌‏‎ قرآن‌‏‎ واژه‌‏‎ با 77934‏‎ او‏‎ برخورد‏‎.مي‌آورد‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ جداگانه‌اي‌‏‎
ديگر‏‎:‎بنگريد‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ واژه‌غوي‌‏‎ از‏‎ او‏‎ برگردان‌‏‎.‎است‌‏‎ همين‌سان‌‏‎
داستان‌‏‎ از‏‎ شنود‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ نيوشان‌‏‎ ;مي‌رفت‌‏‎ ترسان‌‏‎ شارسان‌‏‎ در‏‎ بامداد ، ‏‎ روز ، ‏‎
بود‏‎ خواسته‌‏‎ ياري‌‏‎ ديروز‏‎ كه‌‏‎ ديد‏‎ را‏‎ مرد‏‎ آن‌‏‎ اينك‌‏‎.اوي‌‏‎ كشنده‌‏‎ و‏‎ وي‌‏‎ كشته‌‏‎
اسراييلي‌‏‎ آن‌‏‎ موسي‌‏‎ گفت‌‏‎:‎موسي‌‏‎ از‏‎ مي‌خواست‌‏‎ رسيدن‌‏‎ فرياد‏‎ باز‏‎ كه‌‏‎ ;او‏‎ از‏‎
.(كشف‌الاسرار ، 7/172‏‎ ;قصص‌ /28/18‏‎)‎ مردي‌آشكارا‏‎ تويي‌جنگين‌‏‎:‎را‏‎
ميبدي‌‏‎.‎مرد‏‎ جنگين‌‏‎:بنگريد‏‎ زربفت‌‏‎ تافته‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ نيك‌‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شما‏‎
جاي‌‏‎ به‌‏‎ تاريخي‌‏‎ رويدادهاي‌‏‎ روند‏‎ از‏‎ درستي‌‏‎ ارزيابي‌‏‎ و‏‎ برآورد‏‎ صددرصد‏‎
چايلد‏‎ گوردون‌‏‎ امروزي‌‏‎ نوين‌‏‎ پدرتاريخ‌نويسي‌‏‎ انگار‏‎ ;مي‌آورد‏‎
تحليلي‌روزگار‏‎ تاريخ‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ (‎‏‏18521883‏‎) تاينبي‌‏‎ يارآرنولد‏‎(‎‏‏18921957‏‎)
.مي‌نگارد‏‎ درست‌‏‎ و‏‎ ودقيق‌‏‎ استوار‏‎ چنين‌‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ باستان‌‏‎ مصر‏‎ فرعونان‌‏‎
و‏‎ حساس‌‏‎ و‏‎ ظريف‌‏‎ رسالتي‌‏‎ (‎عليه‌السلام‌‏‎ و‏‎ نبيناوآله‌‏‎ علي‌‏‎)‎ موسي‌‏‎ خدا‏‎ پيامبر‏‎
و‏‎ ونرم‌خويي‌‏‎ خونسردي‌‏‎ و‏‎ آرامش‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ دوش‌‏‎ بر‏‎ وسرنوشت‌ساز‏‎ كمرشكن‌‏‎
را‏‎ ايشان‌‏‎ و‏‎ گرداند‏‎ بيدار‏‎ را‏‎ مردمان‌خود‏‎ شمارش‌گري‌ ، ‏‎ هزاران‌‏‎ و‏‎ دورانديشي‌‏‎
لابلاي‌‏‎ جاني‌ ، از‏‎ آسيبهاي‌‏‎ ترين‌‏‎ اندك‌‏‎ دادن‌‏‎ با‏‎ و‏‎ سازد‏‎ ويگانه‌‏‎ دهد‏‎ آرايش‌‏‎
آن‌‏‎ ميان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كشاند‏‎ نرمش‌بيرون‌‏‎ به‌‏‎ شدگي‌‏‎ سركوب‏‎ و‏‎ بردگي‌‏‎ سنگ‌‏‎ تخته‌‏‎
كينه‌‏‎ و‏‎ برمي‌خيزد‏‎ ناپخته‌‏‎ و‏‎ خام‌‏‎ نسنجيده‌ ، ‏‎ كاري‌بسيار‏‎ به‌‏‎ كنعاني‌‏‎ مرد‏‎
را‏‎ او‏‎ موسي‌‏‎ مي‌كشاندو‏‎ خود‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خدا‏‎ پيامبر‏‎ و‏‎ شخصي‌برمي‌انگيزاند‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ هنگامه‌ها‏‎ اين‌‏‎ هنگام‌‏‎ كه‌اكنون‌‏‎ مي‌كند‏‎ نكوهش‌‏‎ تلخي‌ ، ‏‎ و‏‎ تندي‌‏‎ به‌‏‎
.است‌‏‎ خويش‌‏‎ اندرجاي‌‏‎ نه‌‏‎ كار ، ‏‎
شكوه‌‏‎ و‏‎ زيبايي‌‏‎ مي‌آورم‌ ، عنصر‏‎ پس‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ آوردم‌‏‎ تاكنون‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ همه‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ را‏‎ آرزو‏‎ و‏‎ آرمان‌‏‎ و‏‎ اميد‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ تابندگي‌‏‎ و‏‎ درخشش‌‏‎ و‏‎ جبروت‌‏‎ و‏‎ جلال‌‏‎ و‏‎
كه‌‏‎ بپذيريد‏‎ و‏‎ بسپاريد‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بپاييد‏‎ نيك‌‏‎ خورشيد ، ‏‎ روشنايي‌‏‎ و‏‎ گرمي‌‏‎
.است‌‏‎ آن‌‏‎ عنصر‏‎ برجسته‌ترين‌‏‎
در‏‎ بار‏‎ يك‌‏‎ مي‌آورم‌كه‌‏‎ نشانه‌‏‎ و‏‎ برمي‌گردم‌‏‎ داوود‏‎ داستان‌‏‎ به‌‏‎ بار‏‎ ديگر‏‎
هم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌برد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ گشت‌‏‎ پارسي‌گسسته‌‏‎ واژه‌‏‎ ل‌‏‎ ص‌‏‎ ستاك‌ف‌‏‎ يا‏‎ بن‌‏‎ برابر‏‎
جايگاه‌‏‎ خواهش‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ جاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ;فرانمودم‌‏‎ يوسف‌ /12/94‏‎ آيه‌‏‎ در‏‎ اكنون‌‏‎
.رسيد‏‎ هامون‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ گشت‌‏‎ گسسته‌‏‎:مي‌آورد‏‎ افزونه‌اي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ بايستگي‌‏‎ و‏‎
هامون‌‏‎ به‌‏‎ ايشان‌‏‎ و‏‎ ;شهر‏‎ از‏‎ سپاه‌‏‎ و‏‎ طالوت‌‏‎ گشت‌‏‎ گسسته‌‏‎ چون‌‏‎:مي‌فرمايد‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎جويي‌‏‎ به‌‏‎ آزمود‏‎ بخواهد‏‎ را‏‎ شما‏‎ الله‌‏‎:گفت‌‏‎ طالوت‌‏‎ آمدند ، ‏‎
كه‌‏‎ آن‌‏‎ مگر‏‎.‎است‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎ آن‌ ، ‏‎ از‏‎ نچشد‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ بياشامد ، ‏‎
بياشاميدند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ رسيدند ، ‏‎ جوي‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ چون‌‏‎.‎بركشد‏‎ نوشه‌‏‎ يك‌‏‎ خود‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎
بگرويدند‏‎ كه‌‏‎ آنان‌‏‎ و‏‎ وي‌‏‎ بگذشت‌‏‎ جوي‌‏‎ برآن‌‏‎ چون‌‏‎ پس‌‏‎.ايشان‌‏‎ از‏‎ اندكي‌‏‎ مگر‏‎
.نيست‌‏‎ وي‌‏‎ سپاهيان‌‏‎ و‏‎ جالوت‌‏‎ با‏‎ كاوستن‌‏‎ امروز‏‎ را‏‎ ما‏‎ گفتند ، ‏‎ او ، ‏‎ با‏‎
اندك‌‏‎ بسا‏‎:خداي‌‏‎ ديدار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ رستخيز‏‎ به‌‏‎ بودند‏‎ بي‌گمان‌‏‎ كه‌‏‎ ايشان‌‏‎ گفتند‏‎
ولله‌‏‎.‎خداوند‏‎ ياري‌‏‎ و‏‎ دستوري‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ فراوان‌‏‎ سپاه‌‏‎ بازشكستند‏‎ كه‌‏‎ سپاها‏‎
.(كشف‌الاسرار ، 1/665‏‎ ;بقره‌ /2/249‏‎)‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ شكيبايان‌‏‎ با‏‎
شده‌‏‎ برده‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ قرآن‌گرامي‌‏‎ در‏‎ بار‏‎ كه‌ 92‏‎ مي‌رسيم‌‏‎ واژه‌عزيز‏‎ به‌‏‎ باز‏‎
تواننده‌‏‎ تاونده‌‏‎:‎گزاره‌‏‎ حشر /59/23‏‎ سوره‌‏‎ ميان‌فقطدر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎
.فرانمودم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ برده‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ را‏‎ نماننده‌‏‎ هست‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ جايگاه‌‏‎ خواهش‌‏‎ به‌‏‎ جا ، ‏‎ در 92‏‎ و‏‎ مي‌سازد‏‎ آزاد‏‎ را‏‎ خود‏‎ ميبدي‌‏‎ ولي‌‏‎
از‏‎ مي‌آورد‏‎ آن‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ جداگانه‌اي‌‏‎ و‏‎ شايان‌‏‎ پارسي‌‏‎ واژه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ بايستگي‌هاي‌‏‎
;جمعه‌ /62/3‏‎) دانا‏‎ بي‌همتاي‌‏‎ اوست‌‏‎:‎الحكيم‌‏‎ هوالعزيز‏‎ و‏‎:‎ميان‌‏‎ آن‌‏‎
.(كشف‌الاسرار ، 10/93‏‎
و‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ قرآن‌گرامي‌ ، فهم‌‏‎ ترجمه‌‏‎ كليد‏‎ است‌‏‎ ميبدي‌‏‎ با‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ راست‌‏‎
حتي‌‏‎ كه‌‏‎ گنج‌خانه‌هاست‌‏‎ چندان‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ گزارش‌خودش‌ ، ‏‎ به‌ ، ‏‎ را‏‎ ميبدي‌‏‎
مردمان‌‏‎ از‏‎ گرانباري‌ ، گروهي‌‏‎ از‏‎ برد‏‎ بيرون‌‏‎ سوي‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ مي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ كليدهاي‌‏‎
.(كشف‌الاسرار ، 7/339340‏‎;قصص‌ /28/76‏‎) را‏‎ نيروي‌‏‎ با‏‎
روحاني‌‏‎ محمدحسين‌‏‎ دكتر‏‎ نوشته‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎