پنجم‌ ، شماره‌ 1406‏‎ نوامبر 1997 ، سال‌‏‎ آبان‌ 1376 ، 12‏‎ چهارشنبه‌ 21‏‎


( يساولي‌‏‎ )‎ فرهنگسرا‏‎ انتشارات‌‏‎

:توزيع‌كننده‌‏‎ و‏‎ ناشر‏‎
انگليسي‌ ، ‏‎ زبانهاي‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ توريستي‌‏‎ جاذبه‌هاي‌‏‎ و‏‎ ايرانشناسي‌‏‎ مصور‏‎ كتب‏‎
آلماني‌‏‎ فرانسه‌ ، ‏‎
طراحي‌ ، نقاشي‌ ، ‏‎ خوشنويسي‌ ، ‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ كتب‏‎ توزيع‌‏‎ و‏‎ فروش‌‏‎
تاتر‏‎ و‏‎ سينما‏‎ گرافيك‌ ، ‏‎
نفيس‌‏‎ وكارت‌پستالهاي‌‏‎ پوستر‏‎ تذهيب ، ‏‎ اوراق‌‏‎ خوشنويسي‌ ، ‏‎ لوازم‌‏‎ فروش‌‏‎
ايرانشناسي‌‏‎ و‏‎ هنري‌‏‎

ماندگي‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ حديث‌‏‎ نمايش‌‏‎ نقد‏‎


عدم‌‏‎ و‏‎ پردازي‌‏‎ بديهه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ -‎تخت‌حوضي‌‏‎ نمايشهاي‌‏‎ در‏‎ غنايي‌‏‎ كيفيت‌‏‎
و‏‎ بازيگران‌‏‎ فردي‌‏‎ خلاقيت‌هاي‌‏‎ مرهون‌‏‎ بيشتر‏‎ - نمايشي‌‏‎ متن‌‏‎ به‌‏‎ تام‌‏‎ اتكاء‏‎
گرفته‌است‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ نزولي‌‏‎ سير‏‎ سالهاست‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اجرا‏‎ در‏‎ مداومت‌‏‎

مي‌آيند‏‎ پخته‌بدست‌‏‎ تخم‌مرغ‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ نمايش‌مرغهايي‌‏‎ بر‏‎ يادداشتي‌‏‎
چرم‌شير‏‎ محمد‏‎:نويسنده‌‏‎
كهوري‌نژاد‏‎ سيروس‌‏‎:‎كارگردان‌‏‎
حميد‏‎ (‎زن‌پوش‌‏‎)‎بشارتي‌‏‎ فرهاد‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎سياه‌‏‎) ميراحمدي‌‏‎ آرش‌‏‎:بازيگران‌‏‎
(ارباب‏‎)‎ ابراهيمي‌‏‎
:اجرا‏‎ مكان‌‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎
مدرس‌‏‎ تربيت‌‏‎ دانشكده‌‏‎ ماه‌ 76 ، ‏‎ آبان‌‏‎

را‏‎ آدمهايي‌‏‎ مكرر‏‎ و‏‎ دلتنگي‌‏‎ حديث‌‏‎ محزوني‌ ، ‏‎ نواي‌‏‎ صحنه‌ ، ‏‎ روشن‌‏‎ -تاريك‌‏‎ در‏‎
تازه‌‏‎ جاني‌‏‎ و‏‎ بزدايند‏‎ تن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ فراموشي‌‏‎ غبار‏‎ مي‌كوشند‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ زمزمه‌‏‎
در‏‎ مصائببيشمار ، ‏‎ با‏‎ آدمهايي‌‏‎.بدمند‏‎ مانده‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ كالبد‏‎ به‌‏‎
كنج‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ كند‏‎ شايدمعجزه‌‏‎ كه‌‏‎ نشسته‌اند‏‎ كسي‌‏‎ آمدن‌‏‎ انتظار‏‎
را‏‎ ومنزلتش‌‏‎ قرب‏‎ كه‌‏‎ هنري‌‏‎ و‏‎ هنرمندان‌‏‎ به‌‏‎ بي‌مهري‌‏‎ حكايت‌‏‎.‎بيرون‌بكشد‏‎ خراب‏‎
.درنيافته‌ايم‌‏‎ درستي‌‏‎ به‌‏‎
است‌‏‎ كوششي‌‏‎ مي‌آيند‏‎ بدست‌‏‎ پخته‌‏‎ تخم‌مرغ‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ حوضي‌مرغهايي‌‏‎ تخت‌‏‎ نمايش‌‏‎
شده‌‏‎ واقع‌‏‎ بي‌توجهي‌‏‎ مورد‏‎ دلايلي‌‏‎ به‌‏‎ سالهاست‌‏‎ كه‌‏‎ سنتي‌‏‎ نمايشهاي‌‏‎ احياي‌‏‎ در‏‎
كاركردهاي‌‏‎ نوعش‌ ، ‏‎ هر‏‎ در‏‎ هنر‏‎ كه‌‏‎ دريافت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ گذرا‏‎ نگاهي‌‏‎ با‏‎است‌‏‎
اثر ، ‏‎ يك‌‏‎ خلق‌‏‎ در‏‎ آزادي‌‏‎ ضرورت‌‏‎ بنابه‌‏‎ مي‌تواند‏‎ و‏‎ است‌‏‎ چندگانه‌‏‎دارد‏‎ خاصي‌‏‎
ننهد ، ‏‎ گردن‌‏‎ سفارشي‌‏‎ و‏‎ خواست‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نهد‏‎ بالندگي‌‏‎ و‏‎ تكامل‌‏‎ مسير‏‎ در‏‎ پا‏‎
.گردد‏‎ شده‌‏‎ تعيين‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ مقاصدي‌‏‎ با‏‎ مشخص‌‏‎ هدفي‌‏‎ مغلوب‏‎ دليل‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ يا‏‎
در‏‎ مثلا‏‎ كه‌‏‎ روشي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ معلوم‌‏‎ ناهنر‏‎ و‏‎ هنر‏‎ تكليف‌‏‎ كه‌‏‎ جاست‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ و‏‎
نازل‌ ، سطح‌‏‎ دستمايه‌هاي‌‏‎ هجوم‌‏‎ منجربه‌‏‎ سنتي‌ ، ‏‎ مخصوصانمايشهاي‌‏‎ و‏‎ تئاتر‏‎
يك‌‏‎ به‌‏‎ محدود‏‎ را‏‎ سنتي‌‏‎ كه‌نمايشهاي‌‏‎ روشي‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ خلاقيت‌‏‎ فاقد‏‎ و‏‎ پايين‌‏‎
روشي‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ چهار‏‎ و‏‎ سه‌‏‎ درجه‌‏‎ سالن‌‏‎ چند‏‎ در‏‎ واجرا‏‎ سال‌‏‎ در‏‎ جشنواره‌‏‎
متخصصان‌‏‎ و‏‎ بانيان‌‏‎ و‏‎ مطبوعات‌برنمي‌انگيزد‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ عكس‌العملي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎
كمدي‌ ، ‏‎ بنيانگذار‏‎ اينكه‌‏‎.‎است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ حاشيه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ رشته‌‏‎ اين‌‏‎
را‏‎ نشيبي‌‏‎ و‏‎ پرفراز‏‎ مسير‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ كمدي‌‏‎ اينكه‌‏‎ بوده‌اند ، ‏‎ يونانيان‌‏‎
و‏‎ تاليف‌‏‎ چندين‌‏‎ در‏‎ مندرج‌‏‎ است‌ ، ‏‎ مكتوبي‌‏‎ و‏‎ مطول‌‏‎ حديث‌‏‎ گذرانده‌ ، ‏‎ سر‏‎ از‏‎
و‏‎ طنز‏‎ خنده‌ ، ‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كمدي‌‏‎ ويژگي‌‏‎ مهمترين‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ هدف‌ ، ‏‎.‎ترجمه‌‏‎
نه‌‏‎ و‏‎ آورد ، ‏‎ بشمار‏‎ روز‏‎ مسائل‌‏‎ در‏‎ جدي‌‏‎ مداخله‌‏‎ بايد‏‎ بودنش‌‏‎ سرگرم‌كننده‌‏‎
مگر‏‎ نمي‌آيد‏‎ بدست‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎.‎خاص‌‏‎ شخصيتي‌‏‎ و‏‎ لهجه‌‏‎ گويش‌ ، ‏‎ اقليت‌ ، ‏‎ انداختن‌‏‎ دست‌‏‎
و‏‎ بداريم‌‏‎ پاس‌‏‎ را‏‎ آزاديش‌‏‎ نمائيم‌ ، ‏‎ درك‌‏‎ را‏‎ بتوانيم‌ديگري‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كمدي‌‏‎ ذات‌‏‎ در‏‎ انتقاد‏‎ بخنديم‌ ، ‏‎ خويشتن‌‏‎ به‌‏‎ باشيم‌‏‎ قادر‏‎
كه‌‏‎ روشي‌‏‎.‎نيست‌‏‎ بيش‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ حباب‏‎ موفقيتهاي‌‏‎ و‏‎ خودنمايي‌‏‎ سراب‏‎ باشد ، ‏‎ اگر‏‎
قدم‌‏‎ راه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ جان‌‏‎ و‏‎ دل‌‏‎ با‏‎ و‏‎ صميمانه‌‏‎ كه‌‏‎ افرادي‌‏‎ براي‌‏‎ شرم‌‏‎ جز‏‎
وفور‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ تراژدي‌‏‎ برخلاف‌‏‎ كمدي‌ ، ‏‎ تكوين‌‏‎.‎ندارد‏‎ ديگري‌‏‎ حاصل‌‏‎ برمي‌دارند ، ‏‎
آنكه‌‏‎ بجاي‌‏‎ مرگ‌ ، ‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ لحظه‌‏‎ در‏‎ بشر‏‎ يعني‌‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ سرچشمه‌‏‎ نيرو‏‎
فرياد‏‎ آشيل‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ و‏‎ مي‌رود‏‎ پيش‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ مهيا‏‎ را‏‎ خود‏‎ بگريزد ، ‏‎
واكنش‌‏‎ از‏‎ برهان‌ ، ‏‎ بي‌حاصلم‌‏‎ تشويش‌‏‎ از‏‎ مرا‏‎ خداوندا‏‎:‎كه‌‏‎ مي‌كند‏‎
از‏‎ حراست‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ پديدار‏‎ خودداري‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ غيرمستقيمي‌‏‎
.مي‌افتد‏‎ مخاطره‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ خود‏‎ وجود‏‎
را‏‎ خطر‏‎ كردن‌‏‎ شوخي‌‏‎ آدمي‌با‏‎ تا‏‎ مي‌شود ، ‏‎ زاده‌‏‎ خودداري‌‏‎ از‏‎ كمدي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎
سبب‏‎ من‌‏‎ شوخيهاي‌‏‎:‎كه‌‏‎ شود‏‎ صدا‏‎ هم‌‏‎ بامناندر‏‎ و‏‎ برساند‏‎ حداقل‌‏‎ به‌‏‎
مبداء‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ متضاد ، ‏‎ موقعيت‌‏‎ اين‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎.‎كيستم‌‏‎ ندانم‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎
نمايش‌مرغهايي‌‏‎ آدمهاي‌‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎ ما ، ‏‎ انزواي‌‏‎ و‏‎ تشويش‌‏‎:مي‌گيرند‏‎ سرچشمه‌‏‎
خود‏‎ هراس‌‏‎ بر‏‎ هميشگي‌‏‎ بازي‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ مي‌كوشند‏‎ خود‏‎ نامتعارف‌‏‎ جمع‌‏‎ با‏‎.‎.كه‌‏‎
.آيند‏‎ فائق‌‏‎
ناخواسته‌‏‎ بيايد ، ‏‎ كه‌استاد‏‎ بيهوده‌‏‎ انتظاري‌‏‎ در‏‎ ارباب‏‎ و‏‎ زن‌پوش‌‏‎ سياه‌ ، ‏‎
كه‌‏‎ درگيريهايي‌‏‎.‎مي‌كنند‏‎ آشكار‏‎ روي‌صحنه‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ درگيريهايشان‌‏‎
كه‌‏‎ آن‌چيزي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ هركسي‌‏‎ كه‌‏‎ آنطور‏‎ مي‌كند ، ‏‎ مطرح‌‏‎ را‏‎ خواسته‌هاي‌شخصي‌‏‎
.نيست‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ باور‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ ظاهر‏‎ نيست‌‏‎
و‏‎ طلب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌داند ، ‏‎ خود‏‎ حق‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ جستجوي‌‏‎ در‏‎ هركسي‌‏‎
.است‌‏‎ آن‌‏‎ قرباني‌‏‎ نخستين‌‏‎ او‏‎ خود‏‎ كشمكش‌ ، ‏‎
عدم‌‏‎ و‏‎ به‌بديهه‌پردازي‌‏‎ توجه‌‏‎ -‎حوضي‌‏‎ تخت‌‏‎ نمايشهاي‌‏‎ در‏‎ غنايي‌‏‎ كيفيت‌‏‎
و‏‎ بازيگران‌‏‎ فردي‌‏‎ خلاقيت‌هاي‌‏‎ مرهون‌‏‎ بيشتر‏‎ -نمايشي‌‏‎ متن‌‏‎ به‌‏‎ تام‌‏‎ اتكاء‏‎
گرفته‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ نزولي‌‏‎ سير‏‎ سالهاست‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اجرا‏‎ در‏‎ مداومت‌‏‎
بعضا‏‎ و‏‎ موضوعي‌‏‎ هماهنگي‌‏‎ عدم‌‏‎ است‌ ، ‏‎ زده‌‏‎ دامن‌‏‎ را‏‎ سير‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ نگرشي‌‏‎.‎است‌‏‎
.امروزي‌‏‎ اجراهاي‌‏‎ در‏‎ مي‌دانند‏‎ نمايشها‏‎ اين‌‏‎ تكراري‌‏‎
ويژه‌اي‌‏‎ لباس‌‏‎ و‏‎ گريم‌‏‎ بازي‌ ، ‏‎ نوع‌‏‎ ;دارد‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ سنتي‌‏‎ نمايش‌‏‎
كنيم‌‏‎ برخورد‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ موزه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎ وادار‏‎ را‏‎ ما‏‎ نبايد‏‎ اينها‏‎ اما‏‎ دارد ، ‏‎
حوضي‌‏‎ تخت‌‏‎ نمايش‌‏‎ بازيگر‏‎.‎كنيم‌‏‎ نگاهش‌‏‎ گذشته‌‏‎ مات‌‏‎ شيشه‌‏‎ پشت‌‏‎ از‏‎ هميشه‌‏‎ و‏‎
غلو‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ كردار‏‎ و‏‎ رفتار‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ نمايش‌‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ شده‌‏‎ هجو‏‎ شكل‌‏‎
ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ محدود‏‎ و‏‎ بسته‌‏‎ آنقدر‏‎ زندگي‌‏‎ دايره‌‏‎ آيا‏‎ اما‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ ارائه‌‏‎ شده‌‏‎
آيا‏‎ ببريم‌؟‏‎ صحنه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نمايشي‌‏‎ تكراري‌‏‎ و‏‎ كهنه‌‏‎ موضوعات‌‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎
تامل‌ديده‌‏‎ قابل‌‏‎ نكته‌‏‎ پيرامونمان‌‏‎ و‏‎ امروزي‌‏‎ آدمهاي‌‏‎ روابط‏‎ و‏‎ مسائل‌‏‎ در‏‎
و‏‎ قديمي‌‏‎ موضوعاتي‌‏‎ تكرار‏‎ نكنيم‌براي‌‏‎ بهانه‌‏‎ را‏‎ استعاره‌‏‎ و‏‎ تمثيل‌‏‎ نمي‌شود؟‏‎
.كهنه‌‏‎
-بازيگر‏‎ مستقيم‌‏‎ درارتباط‏‎ كه‌‏‎ نمايشي‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ متن‌‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ كه‌‏‎ نمايشي‌‏‎
و‏‎ ببخشد‏‎ وسعت‌‏‎ را‏‎ نگاهش‌‏‎ دامنه‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ مي‌گيرد ، مي‌تواند‏‎ شكل‌‏‎ تماشائيان‌‏‎
بنيان‌‏‎ يعني‌‏‎ تئاتر‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ نماند؟‏‎ دخترش‌‏‎ و‏‎ ارباب‏‎ سياه‌ ، ‏‎ مثلث‌‏‎ اسير‏‎
يا‏‎ كمد‏‎ حوضي‌ ، ‏‎ تخت‌‏‎ نمايش‌‏‎ و‏‎.‎جمع‌‏‎ و‏‎ فرد‏‎ مابين‌‏‎ دادوستدي‌‏‎ ارتباط ، ‏‎ گذاشتن‌‏‎
سبب‏‎ را‏‎ دادوستد‏‎ اين‌‏‎ نوع‌‏‎ بيشترين‌‏‎ سيار‏‎ نمايشهاي‌‏‎ اصولا‏‎ و‏‎ دلارته‌‏‎
.مي‌شوند‏‎
شكل‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ استوار‏‎ موقعيت‌‏‎ همين‌‏‎ بر‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎..‎كه‌‏‎ نمايش‌مرغهايي‌‏‎
و‏‎ بسته‌‏‎ گوش‌‏‎ و‏‎ چشم‌‏‎ سياه‌‏‎ آن‌‏‎ ديگر‏‎ سياه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ ارائه‌‏‎ تازه‌اي‌‏‎
حرفه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ زندگي‌ ، ‏‎ از‏‎ روشني‌‏‎ درك‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ آدمي‌‏‎.‎نيست‌‏‎ گذشته‌‏‎ خطاكار‏‎
و‏‎ است‌‏‎ آفرين‌‏‎ شادي‌‏‎ دارد ، ‏‎ مشخص‌‏‎ هدفي‌‏‎.‎مي‌ورزد‏‎ عشق‌‏‎ فهمي‌ها‏‎ كج‌‏‎ همه‌‏‎ با‏‎
شادي‌‏‎ به‌خاطر‏‎ فقط‏‎ را‏‎ مصائب‏‎ و‏‎ جرح‌‏‎ و‏‎ ضرب‏‎.ببيند‏‎ غمگين‌‏‎ كسي‌را‏‎ نمي‌خواهد‏‎
و‏‎ گريزي‌‏‎ هنجار‏‎ از‏‎ است‌‏‎ ونمونه‌اي‌‏‎.‎مي‌خرد‏‎ جان‌‏‎ به‌‏‎ تماشائيان‌‏‎ به‌‏‎ بخشيدن‌‏‎
درپرداخت‌‏‎ مهارت‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ نيز‏‎ زن‌پوش‌‏‎ شخصيت‌‏‎.‎شكلهاي‌قراردادي‌‏‎ از‏‎ فراروي‌‏‎
.است‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ درنمايشهاي‌‏‎ زن‌پوش‌‏‎ شخصيت‌‏‎ هجو‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ آن‌ ، ‏‎
از‏‎ دست‌‏‎ باز‏‎ اوضاع‌ ، ‏‎ سامان‌گرفتن‌‏‎ به‌‏‎ در‏‎ نااميدي‌اش‌‏‎ و‏‎ ياس‌‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ ارباب‏‎
براي‌‏‎ بلكه‌‏‎ موقعيت‌ ، ‏‎ در‏‎ گرفتن‌‏‎ قرار‏‎ بخاطر‏‎ نه‌فقط‏‎ ;برنمي‌دارد‏‎ تلاش‌‏‎
در‏‎ سه‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ بازيگري‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مهمتر‏‎ و‏‎ حرفه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ گذاشتن‌‏‎ احترام‌‏‎
و‏‎ مطلق‌‏‎ تضاد‏‎ آوردن‌‏‎ فراچنگ‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ بازيگر‏‎ هنر‏‎ دارند‏‎ باور‏‎ نهايت‌‏‎
.است‌‏‎ اراده‌‏‎ هنر‏‎ بازيگري‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ خودانگيختگي‌‏‎ بر‏‎ تسلط‏‎
مهم‌‏‎ عنصر‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ قراردادي‌بايد‏‎ شكلهاي‌‏‎ از‏‎ رهايي‌‏‎ براي‌‏‎ تمرين‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎
چه‌‏‎ آنها‏‎ ببينيم‌‏‎ اول‌‏‎ اما‏‎.هستند‏‎ تماشائيان‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ توجه‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎
زندگي‌‏‎.‎كنند‏‎ فراموش‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مي‌آيند‏‎ دليل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎.‎هستند‏‎ كساني‌‏‎
ياد‏‎ از‏‎ را‏‎ شخصيتشان‌‏‎ لحظاتي‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ بسپارند‏‎ فراموشي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ روزمره‌شان‌‏‎
تا‏‎ مي‌آيند‏‎ خوددارند ، ‏‎ خاص‌‏‎ شخصي‌‏‎ و‏‎ كوچك‌‏‎ دلمشغوليهاي‌‏‎ كه‌‏‎ آنها‏‎.ببرند‏‎
دور‏‎ را‏‎ تشويشها‏‎ مهم‌‏‎ اين‌‏‎.‎ديگران‌باشند‏‎ بزرگتر‏‎ دلمشغوليهاي‌‏‎ شاهد‏‎
توازن‌زندگي‌‏‎ تطبيق‌‏‎ شاهد‏‎ مي‌خواهند‏‎ و‏‎ هستند‏‎ تعالي‌‏‎ درجستجوي‌‏‎.‎مي‌كند‏‎
.باشند‏‎
تكراري‌‏‎ و‏‎ كهنه‌‏‎ به‌موضوعات‌‏‎ نسبت‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ عادت‌پذير‏‎ ذهن‌‏‎ كوشيد‏‎ بايد‏‎
قابليتهاي‌‏‎ ديگر ، ‏‎ گروههاي‌‏‎ همت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ گسترده‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎.كرد‏‎ دگرگون‌‏‎
و‏‎ بازي‌‏‎ نوع‌‏‎ موضوع‌ ، ‏‎ در‏‎ تنوع‌‏‎ و‏‎ كثرت‌‏‎ شاهد‏‎ تا‏‎ كرد‏‎ منعكس‌‏‎ را‏‎ هنر‏‎ اين‌‏‎
اجرا ، ‏‎ در‏‎ هماهنگي‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎..كه‌‏‎ نمايش‌مرغهايي‌‏‎ در‏‎.باشند‏‎ كارگرداني‌‏‎
و‏‎ باتماشائيان‌‏‎ ارتباط‏‎ ايجاد‏‎ بازيگران‌ ، ‏‎ روان‌‏‎ و‏‎ مسلط‏‎ بازي‌‏‎ مي‌توان‌به‌‏‎
اشاره‌‏‎ نمايشهاست‌ ، ‏‎ اين‌گونه‌‏‎ كه‌ويژگي‌‏‎ صحنه‌ ، ‏‎ ابزار‏‎ حداقل‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎
بي‌گناه‌‏‎ محمدرضا‏‎.‎كرد‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎