پنجم‌ ، شماره‌ 1426‏‎ سال‌‏‎ دسامبر 1997 ، ‏‎ آذر 1376 ، 6‏‎ شنبه‌ 15‏‎


شهر‏‎ گل‌‏‎
گياهان‌‏‎ و‏‎ گلها‏‎ انواع‌‏‎ صادركننده‌‏‎

مقام‌‏‎ رهنمودهاي‌‏‎ آينه‌‏‎ در‏‎ دانشجو‏‎ و‏‎ دانشگاه‌‏‎
رهبري‌‏‎ معظم‌‏‎


(آثار‏‎ نشر‏‎ ويژه‌‏‎ مديريت‌‏‎) رهبري‌‏‎ معظم‌‏‎ مقام‌‏‎ دفتر‏‎:تنظيم‌‏‎ و‏‎ تهيه‌‏‎

در‏‎ كسان‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ كه‌‏‎ رامي‌ماند‏‎ بادآورده‌اي‌‏‎ گنج‌‏‎ بي‌زحمت‌ ، ‏‎ حلاوت‌‏‎ اين‌‏‎
متون‌‏‎ آموزشي‌ ، ‏‎ جديد‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ دانش‌پژوهاني‌‏‎ نيستند‏‎ كم‌‏‎.‎روياي‌آنند‏‎
پلكان‌‏‎ و‏‎ روزگار‏‎ گذر‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ معرفت‌ ، ‏‎ درك‌‏‎ و‏‎ دانش‌‏‎ كسب‏‎ براي‌‏‎ نه‌‏‎ را‏‎ درسي‌‏‎
كه‌‏‎ مقدار‏‎ هر‏‎ نگرش‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌آموزند‏‎ منال‌‏‎ و‏‎ مال‌‏‎ كسب‏‎ و‏‎ ترقي‌‏‎
كمترين‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌دارند‏‎ دريغ‌‏‎ جهد‏‎ بذل‌‏‎ و‏‎ فرصت‌‏‎ سرمايه‌گذاري‌‏‎ از‏‎ بتوانند ، ‏‎
اين‌‏‎ متاسفانه‌‏‎.‎مي‌دارند‏‎ دلخوش‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ طلب‏‎ را‏‎ نتيجه‌‏‎ موونه‌ ، ‏‎
چونان‌‏‎ و‏‎ ماست‌‏‎ آموزشي‌‏‎ جديد‏‎ نظام‌‏‎ شاخصه‌‏‎ علم‌آموزي‌ ، ‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎ روحيه‌‏‎
تنيده‌‏‎ آن‌‏‎ برگرد‏‎ و‏‎ دربرگرفته‌‏‎ را‏‎ نظام‌‏‎ اين‌‏‎ پود‏‎ و‏‎ تار‏‎ مزمن‌ ، ‏‎ بيماري‌‏‎
تاريخي‌‏‎ خصلت‌‏‎ از‏‎ مكررا‏‎ دانشگاه‌ ، ‏‎ و‏‎ حوزه‌‏‎ وحدت‌‏‎ و‏‎ همكاري‌‏‎ مباحث‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎
و‏‎ جذب‏‎ ضرورت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ سخن‌‏‎ ديني‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ علمي‌‏‎ سختكوشي‌‏‎
مخاطبي‌‏‎ چندان‌‏‎ توجيه‌ها‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ تاكيد‏‎ روحيه‌‏‎ اين‌‏‎ اقتباس‌‏‎
.است‌‏‎ علمي‌‏‎ جديت‌‏‎ از‏‎ گيرودارگريز‏‎ در‏‎ همچنان‌‏‎ دانشگاهي‌‏‎ نظام‌‏‎ و‏‎ نيافته‌‏‎

و‏‎ حوزه‌‏‎ مقوله‌وحدت‌‏‎ كه‌در‏‎ توصيه‌هايي‌‏‎ نخستين‌‏‎ از‏‎ رهبري‌‏‎ معظم‌‏‎ مقام‌‏‎
اساسي‌‏‎ گامي‌‏‎ را‏‎ وآن‌‏‎ كرده‌اند‏‎ تكيه‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ دانشگاه‌داشته‌اند ، ‏‎
:شمرده‌اند‏‎ دونهاد‏‎ اين‌‏‎ همكاري‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎
در‏‎ بايد‏‎ -‎است‌‏‎ علميه‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ مميزات‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ -آموختن‌‏‎ در‏‎ سختكوشي‌‏‎ آن‌‏‎
.شود‏‎ گرفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ دانش‌آموزي‌‏‎ اصيل‌‏‎ سنت‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ دانشگاه‌‏‎

(‎‏‏3‏‎) دانش‌پژوهي‌‏‎ بايسته‌هاي‌‏‎
;مي‌ماند‏‎ محدود‏‎ علم‌‏‎ براي‌‏‎ علم‌‏‎ درقالب‏‎ گاه‌‏‎ دانش‌پژوهي‌ ، ‏‎:‎علمي‌‏‎ جهت‌گيري‌‏‎
نگاه‌‏‎ دانش‌ ، ‏‎ به‌‏‎ گاه‌‏‎ و‏‎ !بس‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎ دانش‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ تنهافراگيري‌‏‎
استخدام‌‏‎ به‌‏‎ خاص‌‏‎ مقاصد‏‎ و‏‎ اهداف‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ صورت‌‏‎ مقدمي‌‏‎ و‏‎ آلي‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پرورده‌‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ را‏‎ دانشمنداني‌‏‎ نخست‌ ، ‏‎ شكل‌‏‎.‎درمي‌آيد‏‎
.داده‌اند‏‎ ترجيح‌‏‎ حلاوت‌‏‎ هر‏‎ بر‏‎ را‏‎ علم‌‏‎ شهد‏‎ و‏‎ چشيده‌‏‎ ناكاميها‏‎ دانش‌ ، ‏‎ عشق‌‏‎
پشتوانه‌‏‎ همچنان‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ دانش‌‏‎ شتابنده‌‏‎ موتور‏‎ روحيه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
شده‌‏‎ ياد‏‎ نگرش‌‏‎ احوال‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ تمامي‌‏‎ با‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ جهان‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ علمي‌‏‎ حركت‌‏‎
چنگ‌‏‎ در‏‎ دانشمندان‌ ، ‏‎ تلاش‌‏‎ ره‌آورد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نبوده‌‏‎ دور‏‎ به‌‏‎ آفت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
ابزار‏‎ ناخواسته‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ اين‌‏‎ عالمان‌‏‎.‎مي‌گيرد‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ قدرتمداران‌‏‎
مركب‏‎ را ، ‏‎ آنان‌‏‎ علمي‌‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ سوز‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ سياستبازان‌‏‎ دست‌‏‎
خود‏‎ اميال‌‏‎ و‏‎ هواها‏‎ اسير‏‎ را‏‎ ايشان‌‏‎ دانش‌‏‎ ;مي‌دارند‏‎ خويش‌‏‎ تركتازيهاي‌‏‎
.مي‌رانند‏‎ محرومان‌‏‎ گرده‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ ستم‌‏‎ و‏‎ ظلم‌‏‎ ارابه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎
آموزشي‌ ، ‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ وتعهد‏‎ جمع‌تخصص‌‏‎ بر‏‎ رهبري‌‏‎ معظم‌‏‎ مقام‌‏‎ تاكيد‏‎
لزوم‌جهت‌گيري‌‏‎ از‏‎ بارها‏‎ و‏‎ بارها‏‎ ايشان‌‏‎است‌‏‎ همين‌تلقي‌‏‎ از‏‎ برخاسته‌‏‎
:فرموده‌اند‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ كرده‌اندو‏‎ ياد‏‎ دانش‌‏‎ اخذ‏‎ در‏‎ علمي‌‏‎
گذاشتن‌‏‎ خدمت‌‏‎ به‌‏‎ نيت‌‏‎ اما‏‎ دارد ، ‏‎ را‏‎ علم‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ كسي‌‏‎ آن‌‏‎ صالح‌ ، ‏‎ انسان‌‏‎
هم‌‏‎ دارد ، ‏‎ دانش‌‏‎ هم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ انساني‌‏‎ آن‌‏‎ صالح‌ ، ‏‎ انسان‌‏‎.‎.‎.‎ندارد‏‎ را‏‎ علم‌‏‎ اين‌‏‎
اين‌‏‎ خوب‏‎ بردن‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ تعهد‏‎ و‏‎ علاقه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ نيت‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ انگيزه‌‏‎ آن‌‏‎
اين‌‏‎ اگر‏‎مي‌گوييم‌‏‎ آن‌تعهد‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ همان‌‏‎ يعني‌‏‎ ;دارد‏‎ دانش‌‏‎
.نمي‌خورد‏‎ درد‏‎ به‌‏‎ تخصص‌‏‎ آن‌‏‎ باشد ، ‏‎ نداشته‌‏‎ وجود‏‎ انگيزه‌‏‎
نمي‌شمرد ، ‏‎ ملت‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ مديون‌‏‎ خودرا‏‎ ;نمي‌كند‏‎ دين‌‏‎ احساس‌‏‎ بي‌تعهد ، ‏‎ دانش‌‏‎
نشان‌‏‎ بدهكاري‌‏‎ گذشته‌جامعه‌اش‌ ، ‏‎ ميراث‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ برابرتاريخ‌‏‎ در‏‎
امكانات‌‏‎ بهانه‌‏‎ به‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ گريزي‌‏‎ مردم‌‏‎ براحتي‌‏‎ درنتيجه‌ ، ‏‎ نمي‌دهد ، ‏‎
محيط‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌گريزد‏‎ خانمان‌‏‎ از‏‎ بهانه‌ها ، ‏‎ ديگر‏‎ يا‏‎ و‏‎ مناسبتر‏‎ علمي‌‏‎
به‌‏‎ دل‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎ خانه‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ توان‌‏‎ و‏‎ توش‌‏‎ غريبه‌ ، ‏‎
:مي‌ورزد‏‎ دريغ‌‏‎ دانش‌‏‎ انفاق‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نمي‌دهد‏‎ كار‏‎
در‏‎ و‏‎ بريدند‏‎ شبشان‌‏‎ نان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ خانواده‌ها‏‎ قدر‏‎ چه‌‏‎.‎.‎.ببينيد‏‎ شما‏‎
مدرسه‌‏‎ به‌‏‎ دادند ، ‏‎ پرورش‌‏‎ را‏‎ بچه‌اي‌‏‎ سال‌ ، ‏‎ پنج‌‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ سال‌ ، ‏‎ بيست‌‏‎ طول‌‏‎
متخصصي‌‏‎ فرد‏‎ او‏‎ كجاست‌؟‏‎ الان‌‏‎ بچه‌‏‎ آن‌‏‎.‎.‎.‎فرستادند‏‎ دانشگاه‌‏‎ به‌‏‎ فرستادند ، ‏‎
شهر‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ محيط‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ مادر ، ‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ آن‌پدر ، ‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ نگاهي‌‏‎ كمترين‌‏‎ و‏‎ شد‏‎
چرا‏‎.‎نيست‌‏‎ صالح‌‏‎ نيروي‌‏‎ فرد ، آن‌‏‎ اين‌‏‎.رفت‌‏‎ و‏‎ نكرد‏‎ كشور‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ ده‌‏‎ وآن‌‏‎
آن‌‏‎ كه‌‏‎ نمي‌كند؟زيرا‏‎ ادا‏‎ دارد ، ‏‎ جا‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ چراديني‌‏‎ مي‌رود؟‏‎
كار‏‎ هست‌ ، ‏‎ جا‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ نمي‌رود‏‎ هم‌‏‎ اگر‏‎ نيست‌و‏‎ لازم‌‏‎ تقواي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ انگيزه‌‏‎
ديگري‌‏‎ بعد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بپردازيم‌‏‎ دانشجويمان‌‏‎ دانش‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ اگر‏‎ پس‌ ، ‏‎.‎.‎.‎نمي‌كند‏‎
.مي‌آيد‏‎ پيش‌‏‎ ضايعه‌‏‎ اين‌‏‎ ننگريم‌ ، ‏‎ او‏‎ كامل‌‏‎ اصلاح‌‏‎ از‏‎
و‏‎ جايگاه‌‏‎ در‏‎ دانشگاه‌ ، ‏‎ مباحث‌عناصرانساني‌‏‎ در‏‎ پيشتر‏‎:‎اساتيد‏‎ تكريم‌‏‎
را‏‎ آموزشي‌‏‎ جديد‏‎ نظام‌‏‎ كاستيهاي‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ و‏‎ گفتيم‌‏‎ سخن‌‏‎ منزلت‌اساتيد‏‎
به‌‏‎ تنها‏‎ و‏‎ نمي‌پردازيم‌‏‎ مطالب‏‎ آن‌‏‎ تكرار‏‎ به‌‏‎ مجال‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎برشمرديم‌‏‎
استاد‏‎ حرومت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهيم‌‏‎ قرار‏‎ تاكيد‏‎ مورد‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ كوتاه‌‏‎ اشارتي‌‏‎
قرار‏‎ پيشين‌‏‎ مطالب‏‎ رديف‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ندارد‏‎ اهميتي‌‏‎ چندان‌‏‎ نخست‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ گرچه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ چندان‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نوين‌‏‎ آموزشي‌‏‎ نظام‌‏‎ فتور‏‎ و‏‎ ضعف‌‏‎ اما‏‎ گيرد ، ‏‎
.دانست‌‏‎ آموزشي‌‏‎ نظام‌‏‎ مسايل‌‏‎ اصلي‌ترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌بايست‌‏‎
مناسب‏‎ اجرت‌المثل‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ لازم‌را‏‎ حرمت‌‏‎ نه‌‏‎ استاد‏‎ كه‌‏‎ آموزشي‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎
آن‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ علمي‌‏‎ توان‌‏‎ و‏‎ توش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ طبيعي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎.‎.‎.‎نه‌‏‎ و‏‎ دريافت‌مي‌دارد‏‎
دانسته‌ها‏‎ انفاق‌‏‎ به‌‏‎ وجود‏‎ تمامي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ نكند‏‎ بذل‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ و‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎
متاع‌‏‎ خريداران‌‏‎ قلت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ اندك‌اند‏‎ بسيار‏‎ البته‌‏‎ و‏‎.‎ننمايد‏‎ همت‌‏‎
منال‌‏‎ و‏‎ مال‌‏‎ و‏‎ حرمت‌‏‎ و‏‎ تكريم‌‏‎ از‏‎ بالاتر‏‎ را‏‎ خود‏‎ كالاي‌‏‎ و‏‎ نينگرند‏‎ دانش‌‏‎
جديد‏‎ نظام‌‏‎ اساتيد‏‎ اعظم‌‏‎ بخش‌‏‎ قليل‌ ، ‏‎ و‏‎ اندك‌‏‎ گروه‌‏‎ اين‌‏‎ جز‏‎ و‏‎ بدانند‏‎
غصه‌‏‎ نه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ رنجند‏‎ و‏‎ تعب‏‎ در‏‎ كم‌حرمتيها‏‎ و‏‎ بي‌اعتناييها‏‎ از‏‎ آموزشي‌ ، ‏‎
:است‌‏‎ آن‌‏‎ ديرين‌‏‎ قصه‌‏‎ كه‌‏‎ دانشگاهي‌ ، ‏‎ نظام‌‏‎ امروز‏‎
حاضر‏‎ شاگرد‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ استادطوري‌‏‎ از‏‎ شاگرد‏‎ تاثيرپذيري‌‏‎ طلبگي‌ ، ‏‎ در‏‎
را‏‎ تقريراستادشان‌‏‎ وقتي‌‏‎ كه‌‏‎ شاگرداني‌‏‎.‎باشد‏‎ نوكراستادش‌‏‎ است‌‏‎
از‏‎ و‏‎ فلاني‌است‌‏‎ درس‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌نويسند‏‎ درمقدمه‌اش‌‏‎ مثلا‏‎ و‏‎ مي‌نويسند‏‎
كه‌‏‎ -‎است‌‏‎ فداه‌‏‎ استادمان‌روحي‌‏‎ مربوطبه‌‏‎ مثلا‏‎ مي‌نويسند‏‎ دل‌‏‎ روي‌‏‎
در‏‎ البته‌‏‎.‎.‎.‎فراوانند‏‎ نيستند ، ‏‎ كم‌‏‎ -بروند‏‎ استادشان‌‏‎ قربان‌‏‎ حاضرند‏‎
تعلم‌‏‎ و‏‎ تعليم‌‏‎ شيوه‌‏‎ عيوب‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ هم‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ طور‏‎ اين‌‏‎ جديد‏‎ فرهنگ‌‏‎
احترامي‌‏‎ و‏‎ ارزش‌‏‎ و‏‎ قدر‏‎ شاگرد ، ‏‎ پيش‌‏‎ استاد‏‎ كه‌‏‎ اروپاست‌‏‎ از‏‎ متخذ‏‎ جديد‏‎
!مي‌كند‏‎ هم‌‏‎ كلفتي‌‏‎ گردن‌‏‎ شاگردبرايش‌‏‎ و‏‎ ندارد‏‎
متضاد‏‎ جريان‌‏‎ دو‏‎ با‏‎ دانشگاه‌ ، ‏‎ نظام‌آموزشي‌‏‎:سياست‌زدگي‌‏‎ و‏‎ درس‌زدگي‌‏‎ خطر‏‎
دانشجويان‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ درمواردي‌ ، ‏‎.‎هست‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ درگير‏‎ تفريطي‌‏‎ و‏‎ وافراط‏‎
كه‌‏‎ برگرفته‌اند ، ‏‎ دانش‌خواهي‌را‏‎ پوسته‌‏‎ و‏‎ خزيده‌اند‏‎ درس‌‏‎ درقالب‏‎ چندان‌‏‎
از‏‎ آنان‌‏‎ كند ، ‏‎ پر‏‎ باتلاق‌‏‎ را‏‎ ايشان‌‏‎ گرداگرد‏‎ و‏‎ آبفراگيرد‏‎ را‏‎ دنيا‏‎ اگر‏‎
:نيفكنند‏‎ آفاق‌‏‎ به‌‏‎ نظري‌‏‎ و‏‎ نيايند‏‎ برون‌‏‎ اوراق‌‏‎ و‏‎ كتب‏‎ تنيده‌‏‎ هم‌‏‎ در‏‎ تار‏‎

كه‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ مشاهده‌‏‎ جريان‌‏‎ غالبادو‏‎ ما‏‎ دانشگاههاي‌‏‎ در‏‎ امروز‏‎ متاسفانه‌‏‎
علاقه‌مند‏‎ سرنوشت‌دانشگاهها‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ هر‏‎ شدن‌‏‎ موجببيمناك‌‏‎ قدري‌‏‎
به‌دانشگاه‌‏‎ كه‌‏‎ حالا‏‎ مي‌كنند‏‎ فكر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جريان‌عده‌اي‌‏‎ يكي‌‏‎است‌‏‎
را‏‎ مدركشان‌‏‎ و‏‎ بخوانند‏‎ را‏‎ بايددرسشان‌‏‎ ;شد‏‎ تمام‌‏‎ ديگر‏‎ آمده‌اند ، ‏‎
بايد‏‎ همواره‌‏‎ كه‌‏‎ آگاهي‌‏‎ جوان‌فرهنگي‌‏‎ عناصر‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎.‎.‎.‎بگيرند‏‎
نه‌‏‎ ;نمي‌كنند‏‎ حس‌‏‎ را‏‎ خودشان‌‏‎ باشند ، ‏‎ جلو‏‎ سمت‌‏‎ به‌‏‎ جامعه‌‏‎ پيشتازحركت‌‏‎
كه‌‏‎ هستند‏‎ كساني‌‏‎ الان‌‏‎ دانشگاهها‏‎ در‏‎است‌‏‎ خطر‏‎ اين‌‏‎ پسران‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ دختران‌‏‎
.ندارند‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ ما‏‎ وضع‌‏‎ و‏‎ كشور‏‎ جاري‌‏‎ مسايل‌‏‎ به‌‏‎ كاري‌‏‎ هيچ‌‏‎ ;گونه‌اند‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ ركود‏‎ همان‌‏‎ اين‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ بدي‌‏‎ خيلي‌‏‎ چيز‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ هستند‏‎ طوري‌‏‎ اين‌‏‎ عده‌‏‎ يك‌‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ منتهي‌‏‎ درآينده‌‏‎ بزرگ‌‏‎ بيماري‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خمودگي‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎