پنجم ، شماره 1431 سال دسامبر 1997 ، آذر 1376 ، 11 پنجشنبه 20
|
|
عربعصمت اتحاديه دبيركل با گفت‌وگو
به را جهان توجه كنفرانس‌تهران:عبدالمجيد
است كرده خودجلب
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام
بود تراژدي يك كويت به عراق حمله
شود پايان‌داده عراق ملت رنج به بايد
خبرنگار تهران ، در اسلامي كشورهاي سران كنفرانس حاشيه در
اتحاديه دبيركل عبدالمجيد ، عصمت دكتر با ويژه‌اي گفتگوي همشهري
:مي‌خوانيم هم با كه داد انجام عرب
پيامد را اعراب و ايران نزديكي خود درتحليل‌هاي غربي‌ها دكتر ، آقاي
استراتژيك نه و تاكتيكي عملي را آن و مي‌دانند اسراييليان سرسختي
چيست؟ زمينه اين در شما نظر.مي‌كنند ارزيابي
كشورهاي و اعراب اكنون هم كه معتقدم و نيستم موافق ديدگاه اين با من
مي‌شناسيم را همديگر كه‌ما است درست.شده‌اند كشف‌يكديگر به موفق اسلامي
شما مي‌شود ، مطرح موضوع‌ها همه‌اين و مي‌شود انجام ديدارها وقتي‌اين اما
.آشنامي‌شوم ايراني يك عنوان به باشما من و عرب يك عنوان به بامن
گرفته انجام تهران در ديدار اين اكنون.وجودندارد ما ميان جدي مشكلات
از و پيگيري بايد آن قضاياي و است شده روبه‌رو همگان استقبال با و
عرب جهان ميان آشنايي و تماس كه معتقدم شخصا من.درآيد فعل به قوه
به هم و است اعراب به‌سود هم ;است جهان دو هر سود به اسلام و
واقع در.است تهران كنفرانس به جهانيان توجه آن دليل.سودمسلمانان
دليل.است كرده جلب خود به را دنيا مردم فراوان توجه تهران ، كنفرانس
مي‌آوريم وجود به را قدرتي مي‌شويم يكي هم با ما وقتي كه است اين آن
.نيست كس هيچ عليه و است سازنده كه
به بامن شما و شده‌ام آشنا برادرايراني‌ام شما با اكنون هم من
رئيس و انقلاب رهبر سخنان من اعتقاد به.آشناشده‌اي عرب برادر عنوان
.بود روحيه‌انگيز و متين سخناني ايران ، جمهوري
پس يا اسلامي انقلاب از ايراني -عربي آشنايي شما نظر به آيا دكتر جناب
است؟ شده آغاز جمهوري رياست انتخابات از
اين مواضع شناخت مساله مساله ، اما.آشنابودند هم با ملت دو.خير
تهران در كنفرانس اين كه بود اين بر تقدير واقع در.بود مجموعه دو
من.كنند شركت آن عربي‌در كشورهاي از بسياري ورهبران شود تشكيل
.دارم عادت گويي به‌صراحت من و كردم بيان آشكارا ديدگاهم‌را
اين آيا متهم‌مي‌كنند ، كويت به گرايش رابه شما عراقي‌ها دكتر ، جناب
دارد؟ صحت
خواستار باشم كويت به متمايل مي‌خواستم اگر من.ندارد صحت وجه هيچ به
.نمي‌شدم كشور آن مردم رنج‌هاي به بخشيدن پايان و عراق تحريم برچيدن
من بود؟ كويت سود به خاصي گرايش كنفرانس در من امروز صحبت‌هاي در آيا
در آن‌هنگام در من و شد انجام اوت 1990تجاوزي در كه گفتم فقط
با هنگام همان من‌از.بودم مصر خارجه وزير نبودم‌بلكه عرب اتحاديه
.است كلمه كامل معناي تراژدي‌به يك اين.كشيده‌ام تراژدي‌نفس اين
روابطميان در اين و كرد تجاوز ديگري عرب كشور به عرب كشور يك زيرا
اين‌موضوع تحليل به من چيست؟ كار معناي‌اين.بود بي‌مانند عربها
ملت همه ، اين با.شود دريافته امور حقيقت كه‌بايد مي‌گويم و مي‌پردازم
آمريكا وقتي.يابد ملت‌پايان اين رنج بايد و مي‌برد اكنون‌رنج هم عراق
شد ، صادر عرب اتحاديه سوي از نخستين‌بيانيه كرد عراق بمباران تهديدبه
نبود؟ گونه اين آيا
