پنجم‌ ، شماره‌ 1438‏‎ سال‌‏‎ دسامبر 1997 ، ‏‎ آذر 1376 ، 21‏‎ يكشنبه‌ 30‏‎


بهفرتاب‏‎
بافندگي‌‏‎ -‎ريسندگي‌‏‎

سال‌‏‎ شب‏‎ بلندترين‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ خانواده‌هاي‌‏‎


شبي‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ دوره‌‏‎ را‏‎ سال‌‏‎ شب‏‎ درازترين‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ ميليون‌ها‏‎ امشب ، ‏‎
بايد‏‎:‎بركشند‏‎ تاريكي‌‏‎ ديو‏‎ گرده‌‏‎ از‏‎ تسمه‌‏‎ تا‏‎ مي‌آيند‏‎ هم‌‏‎ گرد‏‎ را‏‎ شادمانه‌‏‎
قرباني‌‏‎ روشني‌‏‎ پاي‌‏‎ زير‏‎ خودكامگي‌هاست‌‏‎ و‏‎ زشتي‌ها‏‎ همه‌‏‎ تمثيل‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ سياهي‌‏‎
جاودانگي‌‏‎ به‌‏‎ نيكي‌ها‏‎ دست‌‏‎ تا‏‎ زد‏‎ گره‌‏‎ واپسين‌‏‎ پگاه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سياه‌‏‎ شب‏‎ و‏‎ كرد‏‎
.بركشد‏‎ رخت‌‏‎ آدمي‌‏‎ رفتار‏‎ منظر‏‎ از‏‎ جبوني‌‏‎ و‏‎ ترس‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ گشوده‌‏‎
مي‌روند‏‎ خود‏‎ بزرگ‌ترين‌هاي‌‏‎ ديدار‏‎ مردم‌به‌‏‎ كهن‌ ، ‏‎ باور‏‎ يك‌‏‎ پايه‌‏‎ بر‏‎ امشب ، ‏‎
حضور‏‎ است‌‏‎ تاريكي‌‏‎ و‏‎ ظلمت‌‏‎ بر‏‎ نور‏‎ پيروزي‌‏‎ جشن‌‏‎ كه‌‏‎ كوچك‌‏‎ جشني‌‏‎ در‏‎ و‏‎
و‏‎ پاييزي‌‏‎ و‏‎ تابستاني‌‏‎ ميوه‌هاي‌‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ تنقلات‌‏‎ از‏‎ بهره‌گيري‌‏‎:مي‌يابند‏‎
شب‏‎ سنت‌هاي‌‏‎ از‏‎ دارند‏‎ كه‌‏‎ شگوني‌‏‎ پاس‌‏‎ به‌‏‎ هندوانه‌ ، ‏‎ و‏‎ خربزه‌‏‎ همه‌ ، ‏‎ از‏‎ بيشتر‏‎
از‏‎ استفاده‌‏‎ بودند‏‎ معتقد‏‎ پيشينيان‌‏‎.مي‌روند‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ (‎بزرگ‌‏‎ چله‌‏‎)‎ يلدا‏‎
بيماري‌هاي‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ را‏‎ آدمي‌‏‎ سال‌ ، ‏‎ شب‏‎ طولاني‌ترين‌‏‎ در‏‎ هندوانه‌‏‎ و‏‎ خربزه‌‏‎
.مي‌كند‏‎ مقاوم‌‏‎ زمستاني‌‏‎
به‌‏‎ رومي‌‏‎ ياناتاليس‌‏‎ ومعادل‌نوئل‌‏‎ عربي‌‏‎ سرياني‌ميلاد‏‎ شكل‌‏‎ يلدا ، ‏‎
تمثيل‌اهريمن‌‏‎ را‏‎ باستان‌شب‏‎ ايرانيان‌‏‎.است‌‏‎ تولد‏‎ و‏‎ زايش‌‏‎ معني‌‏‎
و‏‎ نحس‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎يلدا‏‎ شب‏‎) سال‌‏‎ شب‏‎ بلندترين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ ديرپايي‌‏‎ و‏‎ مي‌پنداشتند‏‎
به‌‏‎ اهريمن‌‏‎ تهاجم‌‏‎ درازترين‌‏‎ كه‌‏‎ باور‏‎ بااين‌‏‎ آن‌ها‏‎مي‌دانستند‏‎ بدشگون‌‏‎
بودند‏‎ معتقد‏‎ مي‌دهد‏‎ رخ‌‏‎ شب‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ روشنايي‌‏‎ و‏‎ دوستي‌‏‎ الهه‌‏‎ (‎مهر‏‎)‎ ميترا‏‎
.شود‏‎ حمايت‌‏‎ و‏‎ پاسداري‌‏‎ ميترا‏‎ الهه‌‏‎ از‏‎ شبزنده‌داري‌ ، ‏‎ با‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎
زايش‌‏‎ روز‏‎ ميترائيسم‌ ، ‏‎ عصر‏‎ باورايرانيان‌‏‎ در‏‎ يلدا ، ‏‎ شام‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ روز‏‎
بعدها ، ‏‎مي‌شد‏‎ آغاز‏‎ روز‏‎ همين‌‏‎ زئيزبا‏‎ سال‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ ياخورشيد‏‎ مهر‏‎
(فروردين‌‏‎ اول‌‏‎) خود‏‎ فلكي‌‏‎ جايگاه‌‏‎ مناسبترين‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ نو‏‎ سال‌‏‎ آغاز‏‎
و‏‎ رفت‌‏‎ روم‌‏‎ به‌‏‎ ميترائيسم‌‏‎ آئيني‌‏‎ باورهاي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ رسم‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ قرار‏‎
.گسترد‏‎ سايه‌‏‎ اروپا‏‎ سراسر‏‎ بر‏‎ جا‏‎ آن‌‏‎ از‏‎
سال‌‏‎ از‏‎ روز‏‎ نخستين‌‏‎ و‏‎ بازايش‌مهر‏‎ (‎ع‌‏‎)مسيح‌‏‎ زادروزعيسي‌‏‎ انطباق‌‏‎
اين‌‏‎ سال‌ ، ‏‎ شب‏‎ درازترين‌‏‎ و‏‎ پاييز‏‎ شب‏‎ آخرين‌‏‎ و‏‎ زمستان‌‏‎ اول‌‏‎ روز‏‎ ميترائيسم‌ ، ‏‎
قوم‌‏‎ اين‌‏‎ باور‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ تاثير‏‎ از‏‎ و‏‎ دارند‏‎ ايراني‌‏‎ آئين‌هاي‌‏‎ در‏‎ ريشه‌‏‎ همه‌‏‎
.مي‌دهند‏‎ خبر‏‎ اقوام‌‏‎ ديگر‏‎ در‏‎
و‏‎ مي‌شود‏‎ تحويل‌‏‎ جدي‌‏‎ برج‌‏‎ در‏‎ آن‌ ، آفتاب‏‎ به‌‏‎ نزديك‌‏‎ شب‏‎ يا‏‎ يلدا‏‎ شب‏‎ در‏‎
.مي‌كند‏‎ سال‌‏‎ فصل‌‏‎ سردترين‌‏‎ وارد‏‎ خود‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آدمي‌‏‎
آن‌ ، نوعي‌‏‎ سمبليك‌‏‎ و‏‎ تمثيلي‌‏‎ ازگرايش‌هاي‌‏‎ صرف‌نظر‏‎ يلدا ، ‏‎ شبنشيني‌‏‎
كولاك‌هاي‌زمستان‌‏‎ و‏‎ توفان‌ها‏‎ در‏‎ براي‌پايداري‌‏‎ روان‌‏‎ و‏‎ جسم‌‏‎ آماده‌سازي‌‏‎
.مي‌رفت‌‏‎ به‌شمار‏‎ نيز‏‎
گرد‏‎ خود‏‎ مادربزرگ‌هاي‌‏‎ و‏‎ بزم‌پدربزرگ‌ها‏‎ مجلس‌‏‎ در‏‎ خانواده‌ها‏‎ اين‌رو ، ‏‎ از‏‎
آن‌ها‏‎ باورهاي‌‏‎ و‏‎ افسانه‌ها‏‎ قصه‌هاو‏‎ به‌‏‎ گوش‌‏‎ و‏‎ مي‌آيند‏‎ و‏‎ مي‌آمدند‏‎
.بياموزند‏‎ را‏‎ سرماهاي‌سخت‌‏‎ در‏‎ زيستن‌‏‎ راز‏‎ تا‏‎ مي‌سپارند‏‎
جايگاهي‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ برپا‏‎ را‏‎ مراسم‌يلدا‏‎ كه‌‏‎ خانواده‌ها‏‎ محفل‌‏‎ در‏‎ حافظ‏‎
عطر‏‎ از‏‎ را‏‎ خانواده‌ها‏‎ محفل‌‏‎ حافظ‏‎ گرامي‌‏‎ ديوان‌‏‎ به‌‏‎ تفال‌‏‎.‎دارد‏‎ بلند‏‎
.مي‌كند‏‎ سرشار‏‎ ومعنويت‌‏‎ عرفان‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎