ششم ، شماره 1446 سال دسامبر 1997 ، دي 1376 ، 30 شنبه 9 سه
|
|
حيف صد و آمد اين كه شكر صد روز يادداشت
رفت آن كه
.است همشهري روزنامه به متعلق و محفوظ حقوق تمام
است ايمان در تجدد و تجديد سرفصل كه رمضان ارجمند ماه رسيدن راه از
جنبش و خيزش به بيچاره و خفته وجودهاي در را معنويت سيطره‌مجدد و
محل باشد ، خداوندي زيباي احكام تجلي محمل آنكه از وامي‌دارد ، پيش
ديني و معنوي آموزه‌هاي و ايمان با مادي زندگي ضروريات و عقل تلاقي
و پرطنين روزي از پس كه است رامي و آرام شبستان همان ديانت ، .است
در را كلام‌تاله يك در و خودكاوي و عبادت و تفكر امكان پرتلاش ،
.مي‌دهد قرار انسان اختيار
اهل براي كه است ثانوي امري صيام ، فوايد اثبات در كردن بحث اينجا در
به گذشته سال.مي‌شود محسوب بديهيات از سليم عقل صاحب افراد خردو
اديان در عنوان‌روزه با داشتيم يادداشتهايي مبارك ، همين‌مناسبت
و ابراهيمي اديان همه اول درجه متون به استناد با همانجا و الهي ،
سپس و آسيا شرقي جنوب و دور شرق در غيرابراهيمي بزرگ اديان حتي
كه دانستيم...و جنوبي و مركزي آمريكاي بوميان باورهاي و تمدنها
تسلسل تجديد و معنوي گرهگاه ايجاد در شيوه بهترين و نزديكترين روزه
و معنا به نظر كاملا ظاهرا كه آموزه اين در.انسانهاست ايمان در
نيز اجتماعي و تربيتي و جسمي بسيار فوايد البته دارد ، باطن تصفيه
عليكم ازكتب غرض و است باطن و معنا همان اصل اما است ، نهفته
كه بوده عزيز و ظريف و مهم نكته همين نيز الهي فرمايش در...الصيام
.است انسان احوال دگرگوني ضروريات از
به توجه است ، الهي سلف آيين‌هاي كمال و ختم كه اسلام مقدس آيين در
بي‌مانند ارزشي و عميق فلسفه‌اي ماه ، يك طول در آن وپيوستگي روزه
و رساند آسيب را آدمي كه طاقت‌فرسا نه‌چنان تمرين اين آنكه چه دارد ،
در كه است حقيقتي روزه ، .ننهد افراد بر ژرف اثري كه سهل چنان نه
خواهد پديد معنويات به گرايش و روحي پرورش در مستمر كششي آن ، پرتو
اتصال نقطه همان رمضان ، و روزه به نگرش شيوه اين و وجه ، اين.آمد
وجه يك به پرداختن بنابراين.معناست عالم و ماده عالم و روح ، و جسم
و مستحسن امري آن ، متعدد جنبه‌هاي بردن ياد واز روزه ارزشهاي از
.نيست پسنديده
از استقبال در و رمضان ماه ابتداي در كه مسائلي و نمادها جمله از
.است شعبان ماه پايان با آن تقارن يافت ، مي‌توان فضايل معدن اين
خاص زماني نام تنها شيعيان ، به‌ويژه و واقعي مسلمانان براي شعبان ،
و سرور هرگونه امكان كه شادي‌آور و ملكوتي لحظه‌هايي بلكه نيست ،
انبساط و سرور همان درواقع ، .مي‌سازد ممكن افراد براي را شادماني
رمضان به‌صورت را شعبان مي‌توان پس.مي‌افتد اتفاق رمضان باطن در خاطر
و آمد اين كه شكر صد:گفت و كرد تفسير شعبان محتواي به را رمضان و
آن معنوي علل و روزه كه‌روايت هنگامي بزرگ ، مولاناي.رفت آن كه حيف صد
ارزشهاي و جنبه‌ها از يكي نيز اين.مي‌گويد سخن امتحان از مي‌كاود ، را
شيرين و چرب غفلتي در را ممتد فصلهايي كه انساني.است روزه در مندرج
با و يابد نيزاطلاع نفس راهكوره‌هاي مخاطرات از مي‌بايد برده ، سر به
.يابد تعالي متعالي ، به‌منزلتي وادي اين در تذكر
ميانه 0 حاشيه 0:شعرموازي-:311
طعام از شيرين و چرب خوردي چند
صيام در كن امتحان روزي چند
همه رسم روزه ، مي‌دانيم آنكه عليرغم و نكات اين همه از فراتر اما
نيز الهي وحي در نكته اين و - است بوده بزرگ اديان و آيين‌هاي‌معنوي
،- قبلكم من علي‌الذين كتب كما الصيام ، عليكم كتب:مي‌باشد متذكر
نه بدانند ، نيز قرآن با ارتباط ماه را اين‌ماه مي‌بايد مسلمين
شب در را آنان مقدر قدر كه بل‌ارتباطي داشته‌اند ، همواره كه ارتباطي
حلول.بنمايد بدانان را ابدي رستگاري و كند تعيين فاني حيات طولاني
.باد مبارك همه‌مسلمانان بر رمضان و روزه ماه قرآن ، و بركت ماه
