ششم‌ ، شماره‌ 1452‏‎ سال‌‏‎ ژانويه‌ 1998 ، ‏‎ دي‌ 1376 ، 6‏‎ شنبه‌16‏‎ سه‌‏‎


پارس‌سوئيچ‌‏‎
ISO-9002 گواهي‌‏‎ دارنده‌‏‎

زبان‌‏‎ به‌‏‎ قرآني‌‏‎ گزارشهاي‌‏‎ نمونه‌هاي‌‏‎ كهن‌‏‎
پارسي‌‏‎


ذكر‏‎ با‏‎ بودنش‌‏‎ همراه‌‏‎ يميني‌‏‎ بصائر‏‎ تفسير‏‎ توجه‌‏‎ قابل‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎
و‏‎ تنوع‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ مولف‌‏‎ دوران‌‏‎ تاريخي‌‏‎ وقايع‌‏‎ و‏‎ داستانها‏‎
بر‏‎ افزون‌‏‎ ولي‌‏‎ ندارد‏‎ تفسير‏‎ با‏‎ ارتباطي‌‏‎ گاه‌‏‎ داستانها‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ تنبيه‌‏‎
و‏‎ تلطيف‌‏‎ نوعي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ ارزشمند‏‎ تاريخي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎
.است‌‏‎ نهفته‌‏‎ هم‌‏‎ جاذبه‌‏‎

به‌‏‎ بار‏‎ نخستين‌‏‎ براي‌‏‎ پارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ گزارشهاي‌‏‎:جستارگشايي‌‏‎
و‏‎ پذيرفته‌‏‎ انجام‌‏‎ (ماوراءالنهر‏‎)‎فرارود‏‎ دانشمندان‌‏‎ و‏‎ دينياران‌‏‎ دستور‏‎
ترجمه‌ها‏‎ پس‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ راستاست‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ گام‌‏‎ طبري‌ ، آغازين‌‏‎ بزرگ‌‏‎ گزارش‌‏‎
گزارندگان‌‏‎ چه‌بسا ، ‏‎ كه‌‏‎.‎آمدند‏‎ پديد‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ ديگري‌‏‎ بي‌شمار‏‎ وگزارشهاي‌‏‎
گزارشهاي‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎.‎ناشناخته‌مانده‌اند‏‎ و‏‎ گمنام‌‏‎ آنها ، ‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
برابر‏‎ در‏‎ سخته‌‏‎ و‏‎ پارس‌ناب‏‎ اژه‌هاي‌‏‎ و‏‎ بازمانده‌ ، كاربرد‏‎ قرآني‌‏‎
شده‌ ، ‏‎ ياد‏‎ ترجمانهاي‌قرآني‌‏‎ از‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ واژگان‌قرآني‌‏‎
توانمنديهاي‌‏‎ و‏‎ ارزشها‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ است‌كه‌‏‎ ويژه‌اي‌‏‎ گويشي‌‏‎ حوزه‌‏‎ از‏‎ برخاسته‌‏‎
خجستگي‌فرا‏‎ به‌‏‎ ديديم‌‏‎ شايسته‌‏‎.‎مي‌گردد‏‎ رهنمون‌‏‎ پارسي‌‏‎ درزبان‌‏‎ نهفته‌‏‎ زباني‌‏‎
و‏‎ ترجمه‌ها‏‎ از‏‎ قرآن‌ ، گزيده‌اي‌‏‎ بهار‏‎ رمضان‌ ، ‏‎ تابناك‌‏‎ و‏‎ فرخنده‌‏‎ ماه‌‏‎ رسيدن‌‏‎
نگاه‌‏‎ به‌‏‎ كدام‌ ، ‏‎ هر‏‎ از‏‎ كوتاهي‌‏‎ آوردن‌تاريخچه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ قرآني‌‏‎ گزارشهاي‌‏‎
با‏‎ خوانندگان‌ارجمند‏‎ روان‌‏‎ تا‏‎ باشد‏‎.برسانيم‌‏‎ گرامي‌ ، ‏‎ تيزبين‌خوانندگان‌‏‎
ايدون‌‏‎.‎گردد‏‎ آشنا‏‎ و‏‎ رازآموخته‌‏‎ قرآني‌‏‎ بلند‏‎ سپهر‏‎ بيكرانه‌‏‎ ژرفناهاي‌‏‎
.باد‏‎
معارف‌‏‎ سرويس‌‏‎

يميني‌‏‎ بصائر‏‎ تفسير‏‎
استواري‌‏‎ ضمن‌‏‎ بصائر‏‎.است‌‏‎ هجري‌‏‎ ششم‌‏‎ سده‌‏‎ از‏‎ يادگاري‌‏‎ يميني‌‏‎ بصائر‏‎ تفسير‏‎
سنجش‌‏‎ يك‌‏‎.مي‌باشد‏‎ جذاب‏‎ و‏‎ كوتاه‌‏‎ تفسيري‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ مفهوم‌‏‎ و‏‎ رواني‌‏‎ و‏‎ نثر‏‎ در‏‎
مي‌كند‏‎ روشن‌‏‎ قرن‌‏‎ آن‌‏‎ فارسي‌‏‎ تفاسير‏‎ ديگر‏‎ و‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ ميان‌‏‎ تفسيرپژوهانه‌‏‎
معلومات‌‏‎ و‏‎ عربي‌‏‎ زبان‌‏‎ قواعد‏‎ با‏‎ آشنايي‌‏‎ به‌‏‎ كاميافتگي‌‏‎ بر‏‎ افزون‌‏‎ مفسر‏‎ كه‌‏‎
ايجاد‏‎ و‏‎ فارسي‌‏‎ واژگان‌‏‎ بكارگيري‌‏‎ در‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ فهم‌‏‎ درست‌‏‎ درك‌‏‎ براي‌‏‎ لازم‌‏‎
با‏‎ را‏‎ آيات‌‏‎ شرح‌‏‎ و‏‎ تبيين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ موفق‌‏‎ دوران‌‏‎ آن‌‏‎ كتابخواني‌‏‎ جاذبه‌هاي‌‏‎
به‌‏‎ اخلاقي‌ ، ‏‎ و‏‎ تربيتي‌‏‎ پندهاي‌‏‎ تاريخي‌ ، ‏‎ مثال‌هاي‌‏‎ حكايت‌ها ، ‏‎ قصه‌ها ، ‏‎ ذكر‏‎
.است‌‏‎ گيرا‏‎ خواننده‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌سازد‏‎ همراه‌‏‎ دلچسب ، ‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ زباني‌‏‎
محمود‏‎ محمدبن‌‏‎ حجه‌الحق‌ابوجعفر‏‎ معين‌الدين‌‏‎ ظهيرالدين‌ ، ‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ مولف‌‏‎
خاندان‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ سنه‌ 599‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ كه‌وفات‌‏‎ است‌‏‎ مرورودي‌‏‎ نيشابوري‌‏‎
جدش‌‏‎.‎بشمارمي‌رفته‌‏‎ شافعي‌‏‎ مذهب‏‎ پيروان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌كرده‌‏‎ زندگي‌‏‎ ودين‌‏‎ علم‌‏‎
صاحب‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ تفسير‏‎ صاحب‏‎ و‏‎ دانشمندان‌مشهور‏‎ از‏‎ محمود‏‎ محمد‏‎ امام‌‏‎ خواجه‌‏‎
.مي‌كند‏‎ نقل‌قول‌‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ درتفسير‏‎ بارها‏‎ بصائر‏‎
:مي‌نويسد‏‎ چنين‌‏‎ خود‏‎ تفسير‏‎ كلي‌‏‎ شكل‌‏‎ درباره‌‏‎ نيشابوري‌‏‎
و‏‎ باشد‏‎ آن‌عام‌تر‏‎ فوايد‏‎ كه‌‏‎ پارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ بر‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ تحرير‏‎ به‌‏‎ روي‌‏‎
نهادم‌ ، ‏‎ آن‌بصائر‏‎ نام‌‏‎ و‏‎ ظاهرتر ، آوردم‌ ، ‏‎ بدان‌‏‎ بلاد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎ حاجت‌‏‎
حجاب‏‎ از‏‎ غايت‌‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ كه‌‏‎ اشارات‌ ، ‏‎ لطائف‌‏‎ و‏‎ معاني‌‏‎ غرائب‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎
تعلق‌‏‎ بدان‌‏‎ آيت‌‏‎ تفسير‏‎ كه‌‏‎ قصه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ بياراستم‌‏‎ است‌‏‎ نيامده‌‏‎ بيرون‌‏‎ تازي‌‏‎
هرچه‌‏‎ مقدمه‌‏‎ در‏‎ باشد‏‎ متعذر‏‎ آيت‌‏‎ سياقت‌‏‎ بر‏‎ وقوف‌‏‎ قصه‌‏‎ آن‌‏‎ بي‌شناخت‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎
.باشد‏‎ آسان‌تر‏‎ مقصود‏‎ تفهيم‌‏‎ و‏‎ غرض‌‏‎ تقرير‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ كردم‌ ، ‏‎ ياد‏‎ مستوفي‌تر‏‎
از‏‎ پيش‌‏‎ قرنهاي‌‏‎ در‏‎ آنچنانكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ خالص‌‏‎ ترجمه‌‏‎ نه‌‏‎ كتاب ، ‏‎ اين‌‏‎ بنابراين‌ ، ‏‎
به‌‏‎ توجه‌‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ تحت‌اللفظي‌‏‎ ترجمه‌ها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ معمول‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ پنجم‌‏‎
و‏‎ وشرح‌‏‎ تفصيل‌‏‎ داراي‌‏‎ چنان‌‏‎ آن‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ باشد ، ‏‎ تفسيري‌‏‎ نظرگاههاي‌‏‎ و‏‎ احتمالات‌‏‎
تربيتي‌‏‎ بنيادين‌‏‎ غرض‌‏‎ كه‌از‏‎ كلامي‌ ، ‏‎ برخوردهاي‌‏‎ و‏‎ قراءات‌‏‎ ذكر‏‎ و‏‎ اقوال‌‏‎ نقل‌‏‎
.باشد‏‎ بدور‏‎ توده‌مردم‌‏‎ حاجت‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ هدايت‌‏‎ و‏‎
چنانكه‌‏‎ آيه‌‏‎ سوره‌و‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چنان‌‏‎ بصائر‏‎ مطالب‏‎ تنظيم‌‏‎ روش‌‏‎
اين‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ ذكر‏‎ باشد‏‎ آن‌‏‎ قرائت‌‏‎ يا‏‎ آيه‌‏‎ و‏‎ سوره‌‏‎ فضل‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ روايتي‌‏‎
شبهه‌‏‎ دفع‌‏‎ براي‌‏‎ گاه‌‏‎.‎است‌‏‎ توضيح‌‏‎ و‏‎ استدلال‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ معمولا‏‎ يادكرد‏‎
ذكر‏‎ به‌‏‎ معمولا‏‎ نيشابوري‌ ، ‏‎.‎مي‌دهد‏‎ پاسخ‌‏‎ خود‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎ را‏‎ نكاتي‌‏‎
مقرون‌‏‎ نزول‌‏‎ سبب‏‎ ذكر‏‎ با‏‎ آيتي‌‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ هر‏‎ و‏‎ دارد‏‎ اهتمام‌‏‎ نزول‌‏‎ اسباب‏‎
را‏‎ ديگر‏‎ مطالب‏‎ و‏‎ آيه‌‏‎ يك‌‏‎ پنهان‌‏‎ رابطه‌‏‎ و‏‎ نمي‌ورزد‏‎ دريغ‌‏‎ آن‌‏‎ نقل‌‏‎ از‏‎ باشد ، ‏‎
نزول‌‏‎ شان‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ قول‌‏‎ نقل‌‏‎ چند‏‎ گاه‌‏‎ و‏‎ مي‌سازد‏‎ روشن‌‏‎ نزول‌‏‎ سبب‏‎ توضيح‌‏‎ با‏‎
.مي‌دهد‏‎ ترجيح‌‏‎ را‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ رابيان‌‏‎
را‏‎ داستانها‏‎ مناسبتي‌بيابد‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ استفاده‌‏‎ وافر‏‎ نحو‏‎ به‌‏‎ قصص‌‏‎ از‏‎
پيش‌‏‎ كه‌‏‎ برگزيده‌‏‎ را‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ آنها‏‎ يادكرد‏‎ در‏‎.‎مي‌نمايد‏‎ بيان‌‏‎ تفصيل‌‏‎ به‌‏‎
شناخت‌‏‎ در‏‎ جاذبه‌‏‎ ايجاد‏‎ و‏‎ ذهنها‏‎ كردن‌‏‎ آماده‌‏‎ آيه‌براي‌‏‎ تفسير‏‎ از‏‎
بر‏‎ مجموع‌‏‎ اين‌‏‎ وقاعده‌‏‎:مي‌گويد‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ خود‏‎.‎كند‏‎ نقل‌‏‎ را‏‎ قصه‌‏‎ آيه‌ ، ‏‎
باشد‏‎ آسان‌تر‏‎ غرض‌‏‎ دريافت‌‏‎ تا‏‎ مقدم‌داريم‌‏‎ تفسير‏‎ بر‏‎ قصه‌‏‎ كه‌‏‎ نهاده‌ايم‌‏‎ آن‌‏‎
.زودترپيوندد‏‎ وقوف‌‏‎ به‌‏‎
بسيار‏‎ استفاده‌‏‎ اسرائيليات‌هم‌‏‎ از‏‎ قصص‌‏‎ كرد‏‎ ياد‏‎ براي‌‏‎ نيشابوري‌‏‎ البته‌‏‎
نقل‌‏‎ به‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ بدون‌‏‎ را‏‎ آمده‌همانها‏‎ پيش‌‏‎ مناسبتي‌‏‎ كجا‏‎ هر‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎
.درافكنده‌‏‎
احكام‌ ، ‏‎ ذكر‏‎ در‏‎ و‏‎ برمي‌آيد‏‎ احكام‌‏‎ بيان‌‏‎ به‌‏‎ آيه‌‏‎ تفسير‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎ گاه‌‏‎
.است‌‏‎ حكم‌‏‎ علت‌‏‎ و‏‎ فلسفه‌‏‎ بر‏‎ تكيه‌‏‎
مذاهب‏‎ فقهي‌‏‎ درآراء‏‎ تنها‏‎ تعصبي‌اش‌‏‎ كم‌‏‎.‎است‌‏‎ تعصب‏‎ كم‌‏‎ فردي‌‏‎ تفسير ، ‏‎ در‏‎
مشاهده‌‏‎ هم‌‏‎ وي‌‏‎ كلامي‌‏‎ آراء‏‎ در‏‎ رامي‌توان‌‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ اربعه‌‏‎
آنچه‌‏‎ يادكرد‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌پردازد‏‎ -عليهم‌السلام‌‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ مناقب‏‎ ذكر‏‎ به‌‏‎.‎كرد‏‎
.ندارد‏‎ ابا‏‎ باشد‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ مشهورات‌‏‎ و‏‎ عقايد‏‎ برخي‌‏‎ ضرر‏‎ به‌‏‎
ذكر‏‎ با‏‎ بودنش‌‏‎ همراه‌‏‎ يميني‌‏‎ بصائر‏‎ تفسير‏‎ توجه‌‏‎ قابل‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎
و‏‎ تنوع‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ مولف‌‏‎ دوران‌‏‎ تاريخي‌‏‎ وقايع‌‏‎ و‏‎ داستانها‏‎
برآن‌‏‎ افزون‌‏‎ ولي‌‏‎ ندارد‏‎ تفسير‏‎ با‏‎ ارتباطي‌‏‎ گاه‌‏‎ اين‌داستانها‏‎.‎است‌‏‎ تنبيه‌‏‎
جاذبه‌‏‎ و‏‎ تلطيف‌‏‎ آن‌نوعي‌‏‎ در‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ ارزشمند‏‎ تاريخي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ نهفته‌‏‎ هم‌‏‎
در‏‎ تعليق‌‏‎ و‏‎ باتصحيح‌‏‎ همراه‌‏‎ مكتوب‏‎ ميراث‌‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎ همت‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎
جلد‏‎ البته‌‏‎.‎يابد‏‎ انتشار‏‎ زودي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ اميد‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ جلد‏‎ شش‌‏‎
چاپ‌رسيده‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ بنياد‏‎ انتشارات‌‏‎ توسط‏‎ سال‌ 1358‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ نخست‌‏‎
دوم‌ ، ‏‎ جلد‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ و‏‎ ويراسته‌شده‌‏‎ بيشتري‌‏‎ دقت‌‏‎ با‏‎ جلد‏‎ همين‌‏‎ مجددا‏‎ كه‌‏‎
.مي‌گردد‏‎ منتشر‏‎ يكجا‏‎

بصائريميني‌‏‎ تفسير‏‎ از‏‎ نمونه‌هايي‌‏‎
[قرآن‌‏‎ نزول‌‏‎ آغاز‏‎]
پيغامبر‏‎ كشف‌افتاد ، ‏‎ وحي‌‏‎ مبادي‌‏‎ و‏‎ آمد‏‎ نزديك‌‏‎ بعثت‌‏‎ هنگام‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎.‎.‎.
معين‌‏‎ غاري‌‏‎ و‏‎ رفتي‌‏‎ بسيار‏‎ حرا‏‎ به‌كوه‌‏‎ داشتي‌ ، ‏‎ دوست‌‏‎ تنهايي‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
نزديك‌‏‎ به‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ جبرئيل‌‏‎ روزي‌‏‎ تا‏‎ بودي‌‏‎ غائب‏‎ آن‌كم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎
.محمد‏‎ اي‌‏‎ بخوان‌‏‎:گفت‌‏‎ و‏‎ شكست‌‏‎ هم‌‏‎ در‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ درآمد‏‎ وي‌‏‎
.نيستم‌‏‎ خواننده‌‏‎ كه‌‏‎ خوانم‌‏‎ چه‌‏‎:گفت‌‏‎
.ربك‌‏‎ باسم‌‏‎ بخوان‌اقرا‏‎:‎گفت‌‏‎ آنگاه‌‏‎
هراسان‌‏‎ و‏‎ ترسان‌‏‎ وسلم‌‏‎ صلي‌الله‌عليه‌‏‎ پيغامبر‏‎ و‏‎ شد‏‎ غايب‏‎ وي‌‏‎ چشم‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
جامه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ تا‏‎ فرمود‏‎ و‏‎ مي‌لرزيد‏‎ و‏‎ كرد‏‎ تكيه‌‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ باز‏‎ خانه‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ بترسم‌‏‎ مي‌‏‎ ديوانگي‌‏‎ مانند‏‎ از‏‎ خود‏‎ بر‏‎ من‌‏‎:گفت‌‏‎ و‏‎ بپوشانيدند‏‎ گران‌‏‎
و‏‎ بگزاري‌‏‎ مهمان‌‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ داري‌‏‎ پيوسته‌‏‎ رحم‌‏‎ تو‏‎ نباشد‏‎ خود‏‎ اين‌‏‎:گفت‌‏‎ خديجه‌‏‎
ماني‌؟‏‎ چه‌‏‎ ديوانگي‌‏‎ به‌‏‎ تو‏‎ نكني‌ ، ‏‎ ستم‌‏‎ بركس‌‏‎
عالم‌‏‎ كه‌‏‎ برد‏‎ بن‌نوفل‌‏‎ ورقه‌‏‎ نزديك‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ را‏‎ پيغامبر‏‎ خديجه‌ ، ‏‎ آنگاه‌‏‎
را‏‎ او‏‎ بود‏‎ شنيده‌‏‎ بدانچ‌‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎ بودو‏‎ خوانده‌‏‎ پيشين‌‏‎ كتب‏‎ و‏‎ بود‏‎ وقت‌‏‎
.داد‏‎ آگاهي‌‏‎
را‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ پرسيد‏‎(ص‌‏‎)‎ازمحمد‏‎ و‏‎ كرد‏‎ برهنه‌‏‎ سر‏‎ خديجه‌‏‎ تا‏‎ فرمود‏‎ ورقه‌‏‎
خجسته‌‏‎:‎گفت‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ بشارت‌‏‎ را‏‎ او‏‎ ورقه‌‏‎ پس‌‏‎.نه‌‏‎:‎گفت‌‏‎ مي‌بيني‌؟‏‎ مي‌ديدي‌‏‎ كه‌‏‎
.داشت‌‏‎ ارزاني‌‏‎ ترا‏‎ تعالي‌‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ بزرگي‌‏‎ و‏‎ نيك‌بختي‌‏‎ تو‏‎ بر‏‎ باد‏‎
كه‌‏‎ تعالي‌ ، ‏‎ خداي‌‏‎ صاحبسر‏‎.‎اكبرست‌‏‎ ناموس‌‏‎ مي‌گويد‏‎ سخن‌‏‎ تو‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ مظاهرت‌‏‎ در‏‎ تا‏‎ جوانمي‌‏‎ من‌‏‎ آمدي‌ ، كاشكي‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ موسي‌‏‎ نزديك‌‏‎ به‌‏‎
كنند‏‎ بيرون‌‏‎ شهر‏‎ از‏‎ ترا‏‎ تو‏‎ اهل‌‏‎ كه‌‏‎ خاصه‌‏‎ زدمي‌ ، ‏‎ وپايي‌‏‎ دست‌‏‎ تو‏‎ معاونت‌‏‎
خود‏‎ نزديكان‌‏‎ به‌عداوت‌‏‎ كه‌‏‎ ندادند‏‎ را‏‎ هيچ‌كس‌‏‎ دادند‏‎ ترا‏‎ كه‌‏‎ كاري‌‏‎ واين‌‏‎
ورقه‌‏‎ نزديك‌‏‎ از‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ صلي‌الله‌عليه‌‏‎ پيغامبر‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ مبتلا‏‎
به‌‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ سلام‌‏‎ من‌‏‎ بر‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ نديدم‌‏‎ سنگي‌‏‎ و‏‎ درختي‌‏‎ هيچ‌‏‎ آمدم‌ ، ‏‎ بيرون‌‏‎
.كرد‏‎ خطاب‏‎ پيغامبري‌‏‎

لاهيجي‌‏‎ حزين‌‏‎ از‏‎ عرفاني‌‏‎ تفسيري‌‏‎ رساله‌‏‎ دو‏‎:‎طور‏‎ شجره‌‏‎ و‏‎ نما‏‎ حق‌‏‎ آينه‌‏‎
اما‏‎ بزرگ‌‏‎ عالمان‌‏‎ از‏‎ (‎ق‌‏‎.‎هـ‏‎ ‎‏‏11031180‏‎) لاهيجي‌‏‎ حزين‌‏‎ محمدعلي‌‏‎ شيخ‌‏‎ علامه‌‏‎
به‌‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ انديشمند‏‎ نوابغ‌‏‎ معدودو‏‎ از‏‎ او‏‎.‎بود‏‎ هجري‌‏‎ دوازدهم‌‏‎ قرن‌‏‎
.داشته‌‏‎ خاص‌‏‎ تبحر‏‎ خويش‌‏‎ زمانه‌‏‎ معارف‌‏‎ و‏‎ علوم‌‏‎ درتمامي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌آيد‏‎ شمار‏‎
فقه‌ ، ‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ نبوده‌‏‎ صرف‌‏‎ شاعر‏‎ دارد ، ‏‎ اشتهار‏‎ بدان‌‏‎ آنچه‌‏‎ برخلاف‌‏‎
و‏‎ پزشكي‌‏‎ انساب ، ‏‎ غريبه‌ ، ‏‎ علوم‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ منطق‌ ، ‏‎ فلسفه‌ ، ‏‎ تفسير ، ‏‎ اصول‌ ، ‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎ مطلع‌‏‎ علوم‌‏‎ ديگر‏‎ گونه‌گون‌‏‎ شعبه‌هاي‌‏‎
زيرنظر‏‎ محققان‌‏‎ گروهي‌از‏‎ كوشش‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ لاهيجي‌‏‎ حزين‌‏‎ رسائل‌‏‎ مجموعه‌‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎
تفسيري‌‏‎ اثر‏‎ دو‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ وتصحيح‌‏‎ تحقيق‌‏‎ مكتوب‏‎ ميراث‌‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎
:مي‌نمايد‏‎ ضرور‏‎ آنها‏‎ يادكرد‏‎ داردكه‌‏‎ وجود‏‎ گرانسنگ‌‏‎
صبغه‌اي‌‏‎ با‏‎ مختصري‌است‌‏‎ عربي‌‏‎ تفسير‏‎:آيه‌النور‏‎ شرح‌‏‎ في‌‏‎ شجره‌الطور‏‎ -‎‏‏1‏‎
خود‏‎ معاصر‏‎ عرفاي‌‏‎ بعض‌‏‎ به‌درخواست‌‏‎ كه‌‏‎ نور‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 35‏‎ بر‏‎ عرفاني‌‏‎
قبسي‌‏‎ شجره‌الطور‏‎ كرده‌ ، ‏‎ ادعا‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ مطلع‌‏‎ كه‌در‏‎ گونه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ نگاشته‌‏‎
.است‌‏‎ نموده‌‏‎ اقتباس‌‏‎ مقدس‌‏‎ وادي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ازقبساتي‌‏‎
مطابق‌‏‎ است‌‏‎ بسيارموجزي‌‏‎ عربي‌‏‎ تفسير‏‎:شهدالله‌‏‎ آيه‌‏‎ شرح‌‏‎ في‌‏‎ مرآه‌الله‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
او‏‎.‎[ عمران‌ /18‏‎ آل‌‏‎]الاهو‏‎ لااله‌‏‎ آيه‌شهدالله‌انه‌‏‎ بر‏‎ عرفا‏‎ مشرب‏‎ با‏‎
و‏‎ كتاب‏‎ كمتر‏‎ در‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ تصريح‌‏‎ نوشتار‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎
.مي‌شود‏‎ رساله‌اي‌يافت‌‏‎

دروازجكي‌‏‎ لطايف‌العرفان‌‏‎ قرآني‌تفسير‏‎ گنجواره‌هاي‌‏‎ با‏‎ آشنايي‌‏‎
گرفته‌‏‎ يادروازگكي‌‏‎ دروازگي‌‏‎ تفسير‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ دروازجكي‌‏‎ تفسير‏‎
شمار‏‎ به‌‏‎ حنفي‌‏‎ فقيهان‌‏‎ اجتهادي‌‏‎ ازماخذ‏‎ يكي‌‏‎ خواند ، ‏‎ هم‌‏‎ ازدروازگك‌‏‎
خراسان‌‏‎ سرزمين‌‏‎ حنفي‌‏‎ زبان‌‏‎ فارسي‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ ميان‌‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌آمده‌‏‎
در‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ نسخه‌هاي‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ شهرت‌‏‎ ديگر‏‎ جاهاي‌‏‎ و‏‎ عثماني‌‏‎ كشور‏‎ و‏‎
جاها‏‎ برخي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را ، ‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ مفسر‏‎است‌‏‎ موجود‏‎ جهان‌‏‎ كتابخانه‌هاي‌‏‎
مفسر‏‎ و‏‎ مجمل‌‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ معاني‌‏‎ آن‌شرح‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ خوانده‌‏‎ لطايف‌العرفان‌‏‎
و‏‎ آن‌‏‎ دليل‌‏‎ و‏‎ امر‏‎ و‏‎ وعيد‏‎ و‏‎ وعده‌‏‎ و‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ و‏‎ منسوخ‌‏‎ و‏‎ ناسخ‌‏‎ و‏‎
شده‌‏‎ آورده‌‏‎ كوتاه‌‏‎ و‏‎ گزيده‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بخوبي‌‏‎ نظم‌‏‎ و‏‎ قصص‌‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ نزول‌‏‎ و‏‎ نهي‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ آغاز‏‎ بخارا‏‎ در‏‎ ق‌‏‎.‎هـ‏‎ شوال‌ 519‏‎ نهم‌‏‎ درروز‏‎ است‌ ، ‏‎
سليماني‌‏‎ فرزندذريني‌‏‎ حسن‌‏‎ فرزند‏‎ احمد‏‎ ابونصر‏‎ استاد‏‎ زاهد‏‎ امام‌‏‎ وي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ نسبت‌ذريني‌‏‎.‎ق‌است‌‏‎.‎هـ‏‎ گذشته‌ 549‏‎ در‏‎ بخارايي‌‏‎ دروازجكي‌‏‎
.نوشته‌اند‏‎ هم‌‏‎ دريني‌‏‎ كه‌داراني‌ ، ‏‎ باشد‏‎ بايدهمان‌‏‎ ديده‌ام‌‏‎ كهن‌‏‎ نسخه‌هاي‌‏‎

و‏‎ دستور‏‎ زبانشناسي‌ ، ‏‎ قواعد‏‎ با‏‎ كامل‌‏‎ آشنايي‌‏‎ گرانبها‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎ تصحيح‌‏‎
چون‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎.‎مي‌طلبد‏‎ تفسير‏‎ به‌‏‎ پيوسته‌‏‎ دانشهاي‌‏‎ و‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ تاريخ‌‏‎
ذهني‌‏‎ آمادگيهاي‌‏‎ روي‌‏‎ استاد‏‎ درس‌‏‎ انجمن‌‏‎ شنوندگان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ املاء‏‎ تفسير‏‎ اين‌‏‎
مي‌نوشته‌اند ، ‏‎ گوناگون‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ ديگر‏‎ چيزهاي‌‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ درجه‌‏‎ اختلاف‌‏‎ و‏‎ گوناگون‌‏‎
كرده‌اند ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ نسخه‌ها‏‎ نويسندگان‌‏‎ كه‌‏‎ تصرفاتي‌‏‎ جهت‌‏‎ به‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎
به‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ سركشي‌‏‎ آن‌‏‎ نسخه‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ بايستي‌‏‎ تصحيح‌‏‎ براي‌‏‎ ناگزير‏‎
نگريست‌‏‎ دارند‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ جداييها‏‎ به‌‏‎ و‏‎ برخورد‏‎ هست‌‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نكته‌هايي‌‏‎
.گرفت‌‏‎ علمي‌‏‎ نتيجه‌‏‎ آنها‏‎ سنجش‌‏‎ از‏‎ و‏‎
در‏‎ مكتوب‏‎ نشرميراث‌‏‎ دفتر‏‎ پژوهشگران‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ اكنون‌‏‎ هم‌‏‎ بزرگ‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎
.است‌‏‎ سامان‌دهي‌‏‎ دست‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎