ششم‌ ، شماره‌ 1475‏‎ سال‌‏‎ بهمن‌ 1376 ، 4فوريه‌ 1998 ، ‏‎ چهارشنبه‌ 15‏‎


چيني‌كاشان‌‏‎
ظروف‌چيني‌‏‎ توليدكننده‌‏‎
موفقيت‌ماست‌‏‎ رضايت‌مشتري‌‏‎

مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ تحقق‌‏‎ موانع‌‏‎


(آخر‏‎ بخش‌‏‎) اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ در‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ همايش‌‏‎ در‏‎ بشيريه‌‏‎ دكتر‏‎ سخنراني‌‏‎


سركوب‏‎ اصناف‌‏‎ و‏‎ بورژوازي‌ ، بازار‏‎ خرده‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ مستلزم‌‏‎ كردن‌‏‎ صنعتي‌‏‎
كه‌‏‎ شد‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎ سكولاريزم‌‏‎ بگيرند ، ‏‎ تحقيرقرار‏‎ مورد‏‎ يا‏‎ شوند‏‎
بشوند ، ‏‎ اخراج‌‏‎ قدرت‌‏‎ عرصه‌‏‎ از‏‎ مذهبي‌‏‎ فرقه‌هاي‌‏‎ و‏‎ روحانيت‌‏‎ ديني‌ ، ‏‎ نهادهاي‌‏‎
محلي‌ ، ‏‎ فرهنگ‌هاي‌‏‎ بومي‌ ، ‏‎ و‏‎ محلي‌‏‎ زبان‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ موجب‏‎ ناسيوناليزم‌‏‎
يك‌‏‎ شد‏‎ سعي‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نگريسته‌‏‎ تحقير‏‎ ديده‌‏‎ به‌‏‎ همه‌‏‎ قومي‌‏‎ اقليت‌هاي‌‏‎
به‌‏‎ سياسي‌‏‎ تمركز‏‎ ايجاد‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎.‎بشود‏‎ پيدا‏‎ مركز‏‎ در‏‎ مسلط‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎
سوم‌‏‎ بندي‌‏‎ صورت‌‏‎.بود‏‎ قبايل‌‏‎ و‏‎ عشاير‏‎ زندگي‌‏‎ بردن‌‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ معناي‌‏‎
بازسازي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ سنت‌گرايي‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ بيستم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎
است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ ظاهر‏‎ سياسي‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ مذهبي‌‏‎ سنت‌‏‎ تجريد‏‎ و‏‎ مذهب‏‎
و‏‎ سازي‌‏‎ يكدست‌‏‎ كارش‌‏‎ مدرنيسم‌ ، ‏‎ مانند‏‎ هم‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ بنده‌‏‎ استنباط‏‎
در‏‎ سنتي‌‏‎ گروه‌هاي‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ تكميل‌‏‎ با‏‎ مغاير‏‎
و‏‎ كردند‏‎ پيدا‏‎ ادامه‌‏‎ پهلوي‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ مدرنيستي‌‏‎ جنبش‌‏‎ ضعف‌‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎
دولت‌‏‎ ساختار‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ واكنشي‌‏‎ گفتيم‌‏‎ كه‌‏‎ ويژگي‌هايي‌‏‎ و‏‎ تحقيرها‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ شد‏‎ فراهم‌‏‎ مذهب‏‎ كردن‌‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎ زمينه‌‏‎ و‏‎ دادند‏‎ نشان‌‏‎ نوساز‏‎ و‏‎ مطلقه‌‏‎
همبستگي‌‏‎ در‏‎ گسستگي‌‏‎ زمينه‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ پيدا‏‎ شرايطي‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ اين‌‏‎
خلاء‏‎ احساس‌‏‎ نوسازي‌ ، ‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ شدن‌‏‎ گسسته‌‏‎ با‏‎.‎آمد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ سنتي‌‏‎
ضرورت‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آورد ، ‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ را‏‎ افراد‏‎ انزواي‌‏‎ و‏‎ گسيختگي‌‏‎ معنا ، ‏‎
ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎شد‏‎ فراهم‌‏‎ وحدت‌بخش‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ سنت‌‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎
يكي‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ (اخير‏‎ گفتمان‌‏‎) چهارم‌‏‎ گفتمان‌‏‎ پيدايش‌‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ عللي‌‏‎
در‏‎ تجدد‏‎ سوم‌‏‎ موج‌‏‎ تاثيرات‌‏‎ مطلقه‌ ، ‏‎ و‏‎ مشروطه‌‏‎ بين‌‏‎ نيروها‏‎ توازن‌‏‎ در‏‎ تجديد‏‎
با‏‎ برخورد‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ نگرش‌‏‎ تغيير‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سطح‌‏‎
.است‌‏‎ جديد‏‎ نگرش‌هاي‌‏‎ ظهور‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ شدن‌‏‎ واقعگراتر‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ واقعيات‌‏‎
نظر‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ فعلي‌‏‎ وضعيت‌‏‎ ارتباطبا‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مهمي‌‏‎ نكات‌‏‎
براساس‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ ايران‌گسيخته‌‏‎ در‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌رسد‏‎ بنده‌‏‎
شكاف‌حول‌‏‎ اين‌‏‎.نيست‌‏‎ هميشه‌‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ لذا‏‎ شده‌است‌ ، ‏‎ ايجاد‏‎ شكاف‌‏‎ يك‌‏‎
در‏‎ واقعا‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ قرارباشد‏‎ اگر‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ شكل‌‏‎ تجدد‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ محور‏‎
و‏‎ بيايند‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ مخالف‌‏‎ نيروهاي‌‏‎ بايد‏‎بگيرد‏‎ پا‏‎ ايران‌‏‎
با‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ بنابراين‌‏‎.‎شود‏‎ روشن‌‏‎ هم‌‏‎ آنها‏‎ وضعيت‌‏‎ و‏‎ تكليف‌‏‎
آنجا‏‎ در‏‎بكند‏‎ فرق‌‏‎ بايد‏‎ كرديم‌ ، ‏‎ عنوان‌‏‎ پهلوي‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مدرنيسمي‌‏‎ مفهوم‌‏‎
تاثير‏‎ تحت‌‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ حذف‌‏‎ سنتي‌‏‎ نيروهاي‌‏‎
سازي‌‏‎ غير‏‎ شده‌ ، ‏‎ پيدا‏‎ كه‌‏‎ تجددي‌‏‎ سوم‌‏‎ بعد‏‎ و‏‎ مدرنيستي‌‏‎ پست‌‏‎ گرايشات‌‏‎
عنوان‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بكنيم‌‏‎ غيرسازي‌‏‎ به‌‏‎ اقدام‌‏‎ ما‏‎ اگر‏‎ بنابراين‌‏‎ و‏‎.‎برنمي‌تابد‏‎
و‏‎ روشنفكران‌‏‎ جانب‏‎ از‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ بكنيم‌‏‎ اخراج‌‏‎ را‏‎ روشنفكران‌‏‎ سنت‌ ، ‏‎ جانب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ قدرتي‌‏‎ جنگ‌‏‎ تداوم‌‏‎ همان‌‏‎ اين‌‏‎.‎بكنيم‌‏‎ اخراج‌‏‎ را‏‎ سنت‌گراها‏‎ مدرنيسم‌ ، ‏‎
جامعه‌‏‎ يعني‌‏‎ چهارم‌‏‎ گفتمان‌‏‎ است‌‏‎ قرار‏‎ اگر‏‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎
اين‌‏‎ بايد‏‎ ما‏‎ برسد ، ‏‎ ثمر‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ مطرح‌‏‎ خرداد 1376‏‎ دوم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مدني‌‏‎
تاكنون‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ بنده‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ حلش‌‏‎ راه‌‏‎ و‏‎.‎بكنيم‌‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ گسيختگي‌‏‎
از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ شكاف‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ دروني‌‏‎ حقيقت‌‏‎ ملاك‌‏‎
در‏‎.‎بوده‌اند‏‎ برخوردار‏‎ خود‏‎ دروني‌‏‎ حقيقت‌هاي‌‏‎ از‏‎ سنت‌گراها‏‎ و‏‎ مدرنيست‌ها‏‎
به‌‏‎ بايد‏‎.‎كرد‏‎ اداره‌‏‎ را‏‎ سياسي‌‏‎ جامعه‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ دروني‌‏‎ حقايق‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎
سازش‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ شناسايي‌‏‎ را‏‎ عيني‌‏‎ ملاك‌هاي‌‏‎ دروني‌ ، ‏‎ حقايق‌‏‎ جاي‌‏‎
باز‏‎ توتاليتاريانيسم‌‏‎ به‌‏‎ حداكثر‏‎ سازش‌‏‎.‎برسيم‌‏‎ حداكثر‏‎ سازش‌‏‎ نه‌‏‎ حداقل‌‏‎
نيروهاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ امر‏‎ براين‌‏‎ مبتني‌‏‎ حداقل‌‏‎ سازش‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ مي‌انجامد ، ‏‎
و‏‎.‎برسند‏‎ توافق‌‏‎ به‌‏‎ مشخصي‌‏‎ و‏‎ معين‌‏‎ قواعد‏‎ براساس‌‏‎ سو ، ‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مغاير‏‎
جامعه‌‏‎ درداخل‌‏‎ گفتمان‌‏‎ و‏‎ گفت‌وگو‏‎ و‏‎ شعار‏‎ كه‌‏‎ انديشيد‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎
اتفاقا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ فعلي‌‏‎ دولت‌‏‎ نكته‌‏‎ مهمترين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خوب‏‎ خيلي‌‏‎ مدني‌‏‎
و‏‎ اجتماعي‌‏‎ تحولات‌‏‎ انتظار‏‎ نبايد‏‎ لذا‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ مطرح‌‏‎ نظري‌‏‎ بحث‌هاي‌‏‎
و‏‎ اجتماعي‌‏‎ تحولات‌‏‎ منشاء‏‎ زياد‏‎ سياست‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ بود ، ‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ اقتصادي‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ صورت‌‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كاري‌‏‎ مهمترين‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ اقتصادي‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ مطرح‌‏‎ گفتمان‌‏‎ همين‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎