شماره‌ 2342‏‎ ‎‏‏،‏‎15 FEB 2001 بهمن‌1379 ، ‏‎ شنبه‌ 27‏‎ پنج‌‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
فرهنگي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ رويكرد‏‎ شناسي‌‏‎ آسيب‏‎


محسن‌‏‎ با‏‎ گو‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ در‏‎ جهاني‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ جهان‌‏‎
( پاياني‌‏‎ بخش‌‏‎ ) ثلاثي‌‏‎
هخامنشيان‌ ، ‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ هنربازمانده‌‏‎ و‏‎ معماري‌‏‎ ثلاثي‌ ، ‏‎ آقاي‌‏‎ *
خارج‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ هنر‏‎ يادگار‏‎ كه‌‏‎ هنري‌‏‎ هاي‌‏‎ آفرينه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ درباري‌‏‎
ناچار‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎.‎است‌‏‎ كم‌‏‎ بسيار‏‎ باشد ، ‏‎ دربار‏‎ نفوذ‏‎ حوزه‌‏‎ از‏‎
تاملات‌‏‎"كتاب‏‎ در‏‎ بوركهارت‌‏‎ ياكوب‏‎ تحليل‌‏‎ به‌‏‎ برمي‌گردم‌‏‎
را‏‎ دولت‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ فرهنگ‌ ، ‏‎ مثلث‌‏‎ ضلع‌‏‎ سه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ "تاريخي‌‏‎
بر‏‎ او‏‎گيرد‏‎ مي‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ جهان‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ تاريخ‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ نگرش‌‏‎ در‏‎
در‏‎ چندان‌‏‎ حكومتها‏‎ يا‏‎ دولتها‏‎ يونان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎
دركشورهاي‌‏‎ ولي‌‏‎ نداشتند‏‎ دخالت‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ وتوليد‏‎ عمومي‌‏‎ عرصه‌‏‎
كه‌‏‎ بودند‏‎ حكومتي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ نظامهاي‌‏‎ اين‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ مانند‏‎ شرق‌‏‎
اساس‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ بودند‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ خود‏‎ نفوذ‏‎ زير‏‎ را‏‎ فرهنگ‌‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎ آنان‌‏‎ تسلط‏‎ زير‏‎ عمومي‌‏‎ عرصه‌‏‎
بسيار‏‎ دوره‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ يونان‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎-
از‏‎ پيش‌‏‎ پنجم‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرنهاي‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ ;درخشيد‏‎ خوش‌‏‎ كوتاه‌‏‎
.نياورد‏‎ دوام‌‏‎ زياد‏‎ آن‌‏‎ درخشش‌‏‎ ولي‌‏‎ بود‏‎ شكوفا‏‎ خيلي‌‏‎ ميلاد‏‎
دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ بنيادينش‌‏‎ تحول‌‏‎ سال‌‏‎ دويست‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ يوناني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
و‏‎ انديشمندان‌‏‎ تاكنون‌ ، ‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ يونان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داد‏‎
.نيامدند‏‎ پديد‏‎ بزرگي‌‏‎ فيلسوفان‌‏‎
....يافت‌‏‎ انتقال‌‏‎ يوناني‌‏‎ سنت‌‏‎ ولي‌‏‎ *
همه‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎ رم‌‏‎ به‌‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ يوناني‌‏‎ سنت‌‏‎.بله‌‏‎ -‎
متعلق‌‏‎ يونان‌ ، ‏‎ شكوفاي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ درخشان‌‏‎ تفكر‏‎.شد‏‎ منتقل‌‏‎ دنيا‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ اثري‌‏‎ كه‌ ، ‏‎ نبود‏‎ دنيا‏‎ گوشه‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ جهان‌‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎
مهم‌‏‎ عوامل‌‏‎ از‏‎ ايرانيان‌‏‎ اتفاقا‏‎.‎باشد‏‎ نداده‌‏‎ جاي‌‏‎ خود‏‎ در‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ -‎يوناني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ اشاعه‌‏‎
زمان‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ يونان‌‏‎ مثل‌‏‎ اگر‏‎ ما‏‎ يعني‌‏‎.‎بوده‌اند‏‎ -اسلام‌‏‎
هميشه‌‏‎ اما‏‎ نداشته‌ايم‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ درخشش‌‏‎ دوره‌‏‎ كوتاه‌‏‎ نسبتا‏‎
فرهنگ‌‏‎ همين‌‏‎ كه‌‏‎ بوديم‌‏‎ قائل‌‏‎ خودمان‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ رسالت‌‏‎ اين‌‏‎
جهاني‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بكنيم‌‏‎ تفسير‏‎ بپذيريم‌ ، ‏‎ را‏‎ يوناني‌‏‎
.بدهيم‌‏‎ اشاعه‌‏‎
باشند ، ‏‎ بوده‌‏‎ پذيرفته‌‏‎ را‏‎ يوناني‌‏‎ تفكر‏‎ جوهره‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ اگر‏‎ *
در‏‎ چه‌‏‎ ولي‌‏‎ بدهند‏‎ اشاعه‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌توانسته‌اند ، ‏‎
يوناني‌‏‎ تفكر‏‎ گوهره‌‏‎ آن‌‏‎ اسلامي‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
ايران‌‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ استوار‏‎ انتقادي‌‏‎ خردگرايي‌‏‎ مبناي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
چندان‌‏‎ ارسطو‏‎ خردسياسي‌‏‎ يا‏‎ سياست‌‏‎ مثال‌‏‎ براي‌‏‎.‎نشد‏‎ پذيرفته‌‏‎
و‏‎ افلاطون‌‏‎ جمهوري‌‏‎ عوض‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎ نبوده‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎
ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ برخورداربوده‌‏‎ اقبال‌‏‎ از‏‎ وي‌‏‎ اشراقي‌‏‎ خرد‏‎
باساخت‌‏‎ منطبق‌‏‎ پذيرفتند ، بيشتر‏‎ يونانيان‌‏‎ از‏‎ ايرانيان‌‏‎ آنچه‌‏‎
. است‌‏‎ بوده‌‏‎ فرهنگي‌شان‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ خاص‌‏‎
جنبه‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ بويژه‌‏‎ يوناني‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎ من‌ ، ‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎-‎
آن‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ سالارانه‌اش‌ ، ‏‎ مردم‌‏‎ يا‏‎ فردگرايانه‌‏‎ خردگرايانه‌ ، ‏‎
و‏‎ فنون‌‏‎ علوم‌ ، ‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كاربردي‌‏‎ استفاده‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مواردي‌‏‎
در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تجليات‌‏‎ بعد‏‎ به‌‏‎ نوزايي‌‏‎ دوره‌‏‎ از‏‎ پيشه‌هامي‌شد ، ‏‎
از‏‎ زودتر‏‎ خيلي‌‏‎ باستان‌‏‎ يونان‌‏‎ تفكر‏‎ يعني‌‏‎.‎مي‌بينيم‌‏‎ غرب‏‎
تا‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ خاطر‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ مطرح‌‏‎ خودش‌‏‎ تحقق‌‏‎ زمان‌‏‎
عنوان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چيزهايي‌‏‎ آن‌‏‎.نمي‌كند‏‎ پيدا‏‎ نمود‏‎ نوزايي‌‏‎ عصر‏‎
عصر‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ شد ، ‏‎ برجسته‌‏‎ مدرن‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ يوناني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ ميراث‌‏‎
اصلا‏‎ مدرن‌ ، ‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ تحقق‌‏‎ شرايط‏‎.يافت‌‏‎ تحقق‌‏‎ هم‌‏‎
در‏‎ بلكه‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ يونان‌‏‎ سياسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎.‎نداشت‌‏‎ وجود‏‎
دوره‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ سياسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ آن‌‏‎.‎نشد‏‎ اقتباس‌‏‎ دنيا‏‎ جاي‌‏‎ هيچ‌‏‎
نوزايي‌‏‎ عصر‏‎ از‏‎ بعد‏‎ دوره‌‏‎ و‏‎ باستان‌‏‎ يونان‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ از‏‎ خاصي‌‏‎
تحقق‌‏‎ زمينه‌‏‎ كه‌‏‎ دوره‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ ما‏‎ فواصل‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎بود‏‎
سال‌‏‎ سي‌‏‎ حدود‏‎ تا‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ نداشته‌ايم‌‏‎ باشد ، ‏‎ سياسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ آن‌‏‎
تفكر‏‎ و‏‎ فلسفه‌‏‎ همان‌‏‎ اصلي‌‏‎ زادگاه‌‏‎ كه‌‏‎ يونان‌‏‎ سرزمين‌‏‎ پيش‌‏‎
.است‌‏‎ مي‌شده‌‏‎ اداره‌‏‎ پادشاهي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ بوده‌ ، ‏‎ ارسطويي‌‏‎ سياسي‌‏‎
صورتهاي‌گوناگون‌‏‎ به‌‏‎ پادشاهي‌‏‎ نظامهاي‌‏‎ باستان‌ ، ‏‎ روزگار‏‎ در‏‎
عموميت‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ بوده‌ ، ‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ آرماني‌‏‎ نمونه‌‏‎ كه‌‏‎
فردي‌ ، ‏‎ حقوق‌‏‎ و‏‎ فرد‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ دمكراسي‌و‏‎.داشته‌اند‏‎
به‌‏‎ محدود‏‎ هم‌‏‎ يونان‌‏‎ و‏‎ رم‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ جديد‏‎ است‌‏‎ مقوله‌اي‌‏‎
يونان‌‏‎ در‏‎ دمكراسي‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ خاص‌‏‎ افراد‏‎ و‏‎ خانواده‌ها‏‎
طوايف‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ تعلق‌‏‎ آتن‌‏‎ اصلي‌‏‎ طايفه‌هاي‌‏‎ به‌‏‎
اجتماعي‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎.‎نمي‌كرد‏‎ پيدا‏‎ تسري‌‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ دمكراسي‌‏‎
شهروندي‌‏‎ حق‌‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎ درصد‏‎ پنجاه‌‏‎ حتي‌‏‎ باستان‌‏‎ رم‌‏‎ و‏‎ يونان‌‏‎
بدون‌‏‎ كه‌‏‎ حقوق‌‏‎ صاحب‏‎ و‏‎ آزاد‏‎ فرد‏‎ پس‌‏‎.‎نبودند‏‎ برخوردار‏‎
حق‌‏‎ داراي‌‏‎ مطلقا‏‎ قومي‌‏‎ و‏‎ طبقاتي‌‏‎ نژادي‌ ، ‏‎ وابستگي‌‏‎ هرگونه‌‏‎
خود‏‎ حتي‌‏‎.‎است‌‏‎ متولدشده‌‏‎ جديدا‏‎ است‌كه‌‏‎ مفهومي‌‏‎ باشد ، ‏‎
همه‌‏‎ حقوق‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ از‏‎ تصوري‌‏‎ نمي‌توانستند‏‎ هم‌‏‎ ارسطو‏‎ و‏‎ افلاطون‌‏‎
وابستگي‌هاي‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ اجتماع‌‏‎ افراد‏‎ و‏‎ شهروندان‌‏‎ جانبه‌‏‎
.باشند‏‎ داشته‌‏‎ طبقاتي‌‏‎ و‏‎ طايفه‌اي‌‏‎ نژادي‌ ، ‏‎
روحيه‌‏‎ و‏‎ رويكرد‏‎ براين‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ آيا‏‎ !ثلاثي‌‏‎ آقاي‌‏‎ *
آيا‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎داشتند‏‎ وقوف‌‏‎ خودشان‌‏‎ نزد‏‎ در‏‎ جهانگرا‏‎
وام‌گيري‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ جهاني‌‏‎ رسالتي‌‏‎ خودشان‌‏‎ براي‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ آنها‏‎ انتقال‌‏‎ و‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ پويا‏‎ فرهنگي‌‏‎ عناصر‏‎ و‏‎ انديشه‌ها‏‎
بوده‌اند؟‏‎ قائل‌‏‎ ديگر‏‎ مردمان‌‏‎
گذشت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ امروزه‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ تحليلي‌‏‎ اين‌‏‎ روي‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ -‎
معمولا‏‎ و‏‎ مي‌دهيم‌‏‎ ارائه‌‏‎ فرهنگ‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ روند‏‎ از‏‎ سال‌‏‎ هزاران‌‏‎
و‏‎ نيست‌‏‎ خودآگاه‌‏‎ آن‌‏‎ وابسته‌‏‎ اعضاي‌‏‎ براي‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ الگوهاي‌‏‎
براي‌‏‎ رسالتي‌‏‎ چنين‌‏‎ آنان‌‏‎ كه‌‏‎ شويم‌‏‎ قائل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌توانيم‌‏‎
مي‌گرفتند‏‎ قرار‏‎ مسيري‌‏‎ در‏‎ منتها‏‎داشته‌اند‏‎ نظر‏‎ در‏‎ خودشان‌‏‎
ساختهاي‌‏‎ زير‏‎ مادي‌ ، ‏‎ موقعيت‌‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ عمل‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎
كانونهاي‌‏‎ شديد‏‎ جابجايي‌‏‎ و‏‎ جغرافيايي‌‏‎ موقعيت‌‏‎ و‏‎ ارتباطي‌‏‎
گسترده‌‏‎ سطح‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ اقوام‌‏‎ شديد‏‎ تحرك‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگي‌‏‎
اين‌‏‎ برجسته‌‏‎ نمونه‌هاي‌‏‎.‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ انعكاس‌‏‎ ايراني‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎
خيام‌ ، ‏‎ مانند‏‎ سبك‌‏‎ صاحب‏‎ شاعران‌‏‎ در‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ را‏‎ ذهنيت‌‏‎
.بيابيم‌‏‎.‎.‎.و‏‎ حافظ‏‎ سعدي‌ ، ‏‎ مولوي‌ ، ‏‎
جهاني‌‏‎ پيامشان‌‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ سير‏‎ جهاني‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ شاعران‌‏‎ اين‌‏‎
زرتشت‌ ، ‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ ;بود‏‎ جهاني‌‏‎ هم‌‏‎ ما‏‎ معتقدات‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ بود ، ‏‎
وابسته‌‏‎ و‏‎ منطقه‌اي‌‏‎ دينهاي‌‏‎ اينان‌‏‎.‎اسلام‌‏‎ دين‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ مانوي‌‏‎
.بودند‏‎ انتزاعي‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ دينهايي‌‏‎ نبودند ، ‏‎ محلي‌‏‎ خدايان‌‏‎ به‌‏‎
درخشانترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ مانوي‌‏‎ دين‌‏‎ باستان‌ ، ‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مثال‌‏‎ براي‌‏‎
را‏‎ ايراني‌‏‎ جهانگراي‌‏‎ ذهنيت‌‏‎ بازتاب‏‎ گوياترين‌‏‎ و‏‎ واضح‌ترين‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎
واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كلي‌نگري‌‏‎ به‌‏‎ جهانگرا‏‎ روحيه‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌كنيد‏‎ فكر‏‎ *
زبان‌‏‎ به‌‏‎ بخواهيم‌‏‎ اگر‏‎ يا‏‎ و‏‎ ملموس‌‏‎ واقعيات‌‏‎ از‏‎ بودن‌‏‎ دور‏‎
و‏‎ ذهني‌‏‎ آرمانگرايي‌‏‎ يا‏‎ ايده‌آليسم‌‏‎ به‌‏‎ بگوييم‌‏‎ سخن‌‏‎ امروز‏‎
نمي‌رسد؟‏‎ فكري‌‏‎
فرانگرتر‏‎ و‏‎ وسيع‌تر‏‎ ذهن‌‏‎ يك‌‏‎ كننده‌‏‎ منعكس‌‏‎ اگر‏‎ كلي‌گرايي‌‏‎ -‎
نسبت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ علمي‌‏‎ نگرش‌‏‎ با‏‎ البته‌‏‎ ندارد ، ‏‎ ايرادي‌‏‎ باشد ، ‏‎
آن‌‏‎ خاص‌‏‎ موقعيتهاي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ مسائل‌‏‎ مي‌كوشد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ جزيي‌نگرتر‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ بخواهيم‌‏‎ اگر‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ تضاد‏‎ در‏‎ بگيرد ، ‏‎ نظر‏‎ در‏‎
ميهني‌‏‎ تعلقات‌‏‎ و‏‎ ملي‌گرايي‌‏‎ رشد‏‎ جلوي‌‏‎ بگيريم‌ ، ‏‎ ايراد‏‎ روحيه‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ زندگاني‌‏‎ عصري‌‏‎ در‏‎ الان‌‏‎ ما‏‎ اما‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ را‏‎
و‏‎ همكاري‌‏‎ عصر‏‎ كنوني‌ ، ‏‎ عصر‏‎.‎مي‌شود‏‎ سپري‌‏‎ ملي‌‏‎ دولتهاي‌‏‎ زمانه‌‏‎
ارتباط‏‎ وسايل‌‏‎ كه‌‏‎ عصري‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ منطقه‌اي‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ هماهنگي‌‏‎
ملي‌‏‎ مرزهاي‌‏‎ تمام‌‏‎ ارتباطي‌‏‎ جديد‏‎ تكنيكهاي‌‏‎ و‏‎ ماهواره‌‏‎ جمعي‌ ، ‏‎
را‏‎ ما‏‎ مي‌تواند‏‎ جهانگرايي‌‏‎ روحيه‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ كمرنگ‌‏‎ را‏‎
و‏‎ برساند‏‎ ياري‌‏‎ امروز‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ توسعه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ فراگير‏‎ حوزه‌اي‌‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ حوزه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ درست‌‏‎ اصولا‏‎
به‌‏‎ احساسي‌‏‎ شديد‏‎ تعلق‌‏‎ و‏‎ درونگرايي‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ برونگرا‏‎ و‏‎ شناور‏‎
تاريخ‌ ، ‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ نداشته‌ ، ‏‎ راه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ بومي‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎ مسائل‌‏‎
اسلام‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ را‏‎ ايراني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ از‏‎ تداومي‌‏‎
حمله‌‏‎ چون‌‏‎ گسستهايي‌‏‎ آنكه‌‏‎ عليرغم‌‏‎.‎دارد‏‎ وجود‏‎ حال‌ ، ‏‎ زمان‌‏‎ تا‏‎
اين‌‏‎ هيچگاه‌‏‎ ولي‌‏‎ داشته‌‏‎ روا‏‎ كندي‌‏‎ تداومي‌ ، ‏‎ روند‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مغول‌‏‎
مي‌توانيم‌‏‎ ما‏‎ هم‌‏‎ آينده‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نشده‌‏‎ بريده‌‏‎ تداوم‌‏‎ رشته‌‏‎
گذشته‌‏‎ دوران‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ چون‌‏‎ -باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ باختگي‌‏‎ خود‏‎ بي‌آنكه‌‏‎
نبود‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ مثلا‏‎ نداشته‌ايم‌ ، ‏‎ باختگي‌‏‎ خود‏‎ هيچگاه‌‏‎ ما‏‎
خودمان‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ مي‌رسيديم‌ ، ‏‎ يوناني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎
خيلي‌‏‎ تماس‌‏‎ غرب‏‎ پيشرفته‌‏‎ و‏‎ نو‏‎ فرهنگ‌‏‎ با‏‎ -بكنيم‌‏‎ رافراموش‌‏‎
خودمان‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ هويت‌‏‎ به‌‏‎ آنكه‌‏‎ بدون‌‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ برقرار‏‎ سازنده‌اي‌‏‎
.سازيم‌‏‎ وارد‏‎ شديدي‌‏‎ لطمه‌‏‎
وجود‏‎ با‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ جاست‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ بنيادين‌‏‎ نكته‌‏‎ اتفاقا‏‎ *
انجام‌‏‎ و‏‎ مدرن‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ با‏‎ پيوند‏‎ سال‌‏‎ يكصدوپنجاه‌‏‎
هنوز‏‎ امروز ، ‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ مهم‌‏‎ چالشهاي‌‏‎
هنوز‏‎ و‏‎ داريم‌‏‎ خودمان‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ ناشده‌‏‎ راحل‌‏‎ بسياري‌‏‎ مسائل‌‏‎
اصلاحات‌‏‎ مثلا‏‎.هستيم‌‏‎ دروني‌‏‎ مشكلات‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ گريبانگير‏‎
اميركبير‏‎ اصلاحات‌‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎ كه‌‏‎ ژاپن‌‏‎ در‏‎ (ميجي‌‏‎) اجتماعي‌‏‎
مقايسه‌‏‎ درصدد‏‎ فقط‏‎ من‌‏‎ البته‌‏‎.‎نشست‌‏‎ بار‏‎ به‌‏‎ زودتر‏‎ شد ، ‏‎ آغاز‏‎
از‏‎ برآمده‌‏‎ خاص‌‏‎ شرايط‏‎ داراي‌‏‎ كشوري‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ مي‌پذيرم‌‏‎ و‏‎ هستم‌‏‎
نظر‏‎ به‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ خود‏‎ اقليمي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ موقعيت‌‏‎
گفته‌‏‎ هم‌‏‎ پيشتر‏‎ كه‌‏‎ همانگونه‌‏‎ -جهانگرا‏‎ روحيه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎
كنوني‌ ، ‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ حداقل‌‏‎ فراملي‌ ، ‏‎ نگرش‌‏‎ بر‏‎ تاكيد‏‎ با‏‎ -شد‏‎
چرا‏‎.‎باشد‏‎ ما‏‎ پيشرفت‌‏‎ سد‏‎ ديگر‏‎ چشم‌انداز‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ مي‌تواند‏‎
در‏‎ زديد ، ‏‎ مثال‌‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ اروپايي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ رسد‏‎ نظرمي‌‏‎ كه‌به‌‏‎
مشكلات‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ ملي‌گرايي‌‏‎ و‏‎ مليت‌‏‎ مفهوم‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ طول‌‏‎
نسبي‌‏‎ توافقي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ حل‌‏‎ را‏‎ خودشان‌‏‎ ساختاري‌‏‎ و‏‎ دروني‌‏‎
از‏‎ جهاني‌‏‎ مسائل‌‏‎ انگيزه‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ ولي‌‏‎ رسيده‌اند‏‎ درون‌‏‎ در‏‎
غفلت‌‏‎ خويش‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميان‌‏‎ و‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ درون‌‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ مشكلات‌‏‎
نيست‌؟‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎.‎كرده‌ايم‌‏‎
.است‌‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ تحول‌‏‎ مقابل‌‏‎ نمونه‌‏‎ يك‌‏‎ ژاپن‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ -‎
عمده‌‏‎ تحول‌‏‎ دو‏‎ متفاوت‌‏‎ دوموقعيت‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ ژاپن‌‏‎ يعني‌‏‎
ميجي‌ ، ‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ اگر‏‎.داشته‌اند‏‎ را‏‎ فرهنگي‌‏‎
مي‌گذارد ، ‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ و‏‎ توسعه‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ قدم‌‏‎ ژاپن‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ داشته‌اند‏‎ اعتقاد‏‎ ژاپني‌ها‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ نه‌‏‎
براي‌‏‎ آنها‏‎ مزاياي‌‏‎ از‏‎ مي‌خواهند‏‎ و‏‎ است‌‏‎ درست‌‏‎ پيشرفتها‏‎
و‏‎ خاك‌‏‎ و‏‎ آب‏‎ به‌‏‎ قدري‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎كنند‏‎ استفاده‌‏‎ خودشان‌‏‎ زندگي‌‏‎
فرهنگهاي‌‏‎ از‏‎ عقبماندگي‌‏‎ كه‌‏‎ بودند‏‎ مند‏‎ علاقه‌‏‎ ژاپن‌‏‎ سرزمين‌‏‎
اين‌‏‎ جبران‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌دانستند‏‎ ننگ‌‏‎ خودشان‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ كمتري‌‏‎ و‏‎ فروتري‌‏‎ اين‌‏‎ بردن‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ عقبماندگي‌‏‎
.شدند‏‎ مدرن‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ تلاش‌‏‎ اين‌‏‎ وارد‏‎ اروپايي‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎
مردم‌‏‎ تا‏‎ مي‌كوشد‏‎ ژاپن‌‏‎ دولت‌‏‎ كه‌‏‎ سالهاست‌‏‎ مي‌دانيم‌‏‎ آنچنانكه‌‏‎
از‏‎ و‏‎ كنند‏‎ مصرف‌‏‎ بيشتر‏‎ تا‏‎ آورد‏‎ بيرون‌‏‎ خودشان‌‏‎ لاك‌‏‎ از‏‎ را‏‎
تلاش‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ ژاپني‌ها‏‎ خود‏‎ اما‏‎ ببرند‏‎ بهره‌‏‎ زندگاني‌‏‎ مزاياي‌‏‎
مزاياي‌‏‎ از‏‎ برخورداري‌‏‎ نه‌‏‎ برمي‌گزينند‏‎ را‏‎ بودن‌‏‎ بالاتر‏‎ و‏‎
.را‏‎ تلاش‌‏‎ و‏‎ كار‏‎
زندگاني‌‏‎ سطح‌‏‎ همين‌‏‎ وجود‏‎ و‏‎ نگرشها‏‎ اين‌‏‎ حضور‏‎ هرروي‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎ *
ملي‌‏‎ مسائل‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ يا‏‎ درون‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎
جهاني‌‏‎ تحولات‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ امروزه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ درست‌‏‎ البته‌‏‎.است‌‏‎
شده‌‏‎ خارج‌‏‎ كشور‏‎ يك‌‏‎ توان‌‏‎ و‏‎ حد‏‎ از‏‎ مسائل‌‏‎ ارتباطات‌ ، ‏‎ انقلاب‏‎ و‏‎
نيست‌‏‎ كارساز‏‎ ملي‌‏‎ مسائل‌‏‎ در‏‎ رفتن‌‏‎ فرو‏‎ و‏‎ يافته‌‏‎ جهاني‌‏‎ شكلي‌‏‎ و‏‎
از‏‎ تقريبي‌‏‎ جمع‌بندي‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ حداقل‌‏‎ پيشرفته‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ ولي‌‏‎
- ما‏‎ كه‌‏‎ صورتي‌‏‎ در‏‎ رسيده‌اند‏‎ خودشان‌‏‎ ملي‌‏‎ و‏‎ دروني‌‏‎ مسائل‌‏‎
و‏‎ ملي‌‏‎ چالشهاي‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ -جهانگرا‏‎ رويكرد‏‎ اين‌‏‎ طبق‌‏‎ بر‏‎ البته‌‏‎
و‏‎ جهاني‌‏‎ مسائل‌‏‎ حل‌‏‎ صدد‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ حال‌‏‎ مانده‌ايم‌‏‎ خود‏‎ دروني‌‏‎
.است‌‏‎ كلي‌نگري‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ اين‌‏‎ !برمي‌آييم‌‏‎ فراملي‌‏‎
و‏‎ رشد‏‎ باعث‌‏‎ كه‌‏‎ نهادهايي‌‏‎ رشته‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ ما‏‎ مشكل‌‏‎ -
دارند ، ‏‎ سابقه‌‏‎ هم‌‏‎ سال‌‏‎ هزار‏‎ چندين‌‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎ ما‏‎ پيشرفت‌‏‎
و‏‎ ماشده‌اند‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ سد‏‎ و‏‎ مانع‌‏‎ امروزه‌‏‎
و‏‎ نبوده‌‏‎ ايران‌‏‎ قدرت‌‏‎ به‌‏‎ نهادها‏‎ اين‌‏‎ دنيا ، ‏‎ جاي‌‏‎ هيچ‌‏‎ در‏‎ چون‌‏‎
هم‌‏‎ مي‌كرده‌ ، ‏‎ تقويت‌‏‎ را‏‎ ايدئولوژيك‌آنها‏‎ سامانه‌هاي‌‏‎ انواع‌‏‎
داراي‌‏‎ يا‏‎ كژكاركرد‏‎ دچار‏‎ (‎نهادها‏‎)‎ آنها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ اكنون‌‏‎
از‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ ذهني‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ و‏‎ هستند‏‎ منفي‌‏‎ كاركرد‏‎
كه‌‏‎ كرده‌ايم‌‏‎ تعصبپيدا‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ چنان‌‏‎ عيني‌‏‎ نظر‏‎
فرهنگ‌‏‎ براي‌‏‎ نهادها‏‎ اين‌‏‎.‎برداريم‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ دست‌‏‎ نمي‌خواهيم‌‏‎
خاص‌‏‎ زمان‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ ولي‌‏‎ بوده‌اند‏‎ پيشرفت‌‏‎ عامل‌‏‎ زماني‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎
بيان‌‏‎ آزادي‌‏‎ يافته‌ ، ‏‎ رشد‏‎ فرديت‌‏‎ مفهوم‌‏‎ آمده‌ ، ‏‎ مدرن‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ كه‌‏‎
الگوهاي‌‏‎ و‏‎ صورتها‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ پديد‏‎ سالاري‌‏‎ مردم‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ مطرح‌‏‎
را‏‎ خاص‌‏‎ شرايطي‌‏‎ گرفته‌ ، ‏‎ شكل‌‏‎ جهاني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ زندگي‌‏‎ براي‌‏‎ نويني‌‏‎
بايد‏‎ ذهني‌‏‎ و‏‎ معنوي‌‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌طلبد‏‎ خود‏‎ پيرو‏‎ به‌‏‎
فرهنگي‌‏‎ آن‌رشد‏‎ بتوانيم‌‏‎ تا‏‎ شوند‏‎ تضعيف‌‏‎ سنتي‌‏‎ نهادهاي‌‏‎ برخي‌‏‎
آن‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ اما‏‎ باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎
مي‌كنند‏‎ مقاومت‌‏‎ خيلي‌‏‎ و‏‎ دارند‏‎ ريشه‌‏‎ بسيار‏‎ نهادها‏‎
تركيه‌‏‎ اگر‏‎شويم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ جهاني‌‏‎ پهنه‌‏‎ وارد‏‎ ما‏‎ ونمي‌گذارند‏‎
با‏‎ را‏‎ مستقيم‌مان‌‏‎ ارتباطي‌‏‎ راه‌‏‎ سابق‌‏‎ شوري‌‏‎ اتحاد‏‎ و‏‎ عثماني‌‏‎
و‏‎ سياسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ جهت‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ بار‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎ نمي‌بستند ، ‏‎ اروپا‏‎
مي‌كرديم‌‏‎ عمل‌‏‎ فرهنگي‌ ، ‏‎ نهادهاي‌‏‎ مثل‌‏‎ سياسي‌‏‎ نهادهاي‌‏‎ اقتباس‌‏‎
وجود‏‎ با‏‎ البته‌‏‎.‎برسيم‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توانستيم‌‏‎ و‏‎
هستيم‌‏‎ آسيايي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ اولين‌‏‎ جزو‏‎ شده‌‏‎ قطع‌‏‎ ارتباطمان‌‏‎ اينكه‌‏‎
ولي‌‏‎ كرده‌ايم‌‏‎ حركت‌‏‎ سالار‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ مشروطه‌‏‎ حكومت‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
سال‌‏‎ هزار‏‎ چند‏‎ محصول‌‏‎ كه‌‏‎ استبدادي‌‏‎ ذهنيتهاي‌‏‎ همان‌‏‎ متاسفانه‌‏‎
جنبش‌‏‎ كه‌‏‎ نداد‏‎ اجازه‌‏‎ بوده‌ ، ‏‎ ايرانيان‌‏‎ تاريخي‌‏‎ تحول‌‏‎ و‏‎ تجربه‌‏‎
ايراني‌‏‎ روحيه‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ روي‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نشيند‏‎ بار‏‎ به‌‏‎ مشروطه‌‏‎
آن‌‏‎ بايد‏‎ اينكه‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ ايراد‏‎ سياسي‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎
نهادهاي‌‏‎ و‏‎ بگذارد‏‎ كنار‏‎ ذهني‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ عزيز‏‎ نهاد‏‎
و‏‎ افراد‏‎ حقوق‌‏‎ به‌‏‎ احترام‌‏‎ مبناي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ سياسي‌‏‎ مدرن‌‏‎
رشد‏‎ براي‌‏‎ سياسي‌‏‎ توسعه‌‏‎.‎بپذيرد‏‎ است‌ ، ‏‎ استوار‏‎ سياسي‌‏‎ مشاركت‌‏‎
در‏‎ البته‌‏‎.‎است‌‏‎ سودمند‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ تداوم‌‏‎ و‏‎
سياسي‌‏‎ امور‏‎ در‏‎ نسبي‌‏‎ مشاركت‌‏‎ نوع‌‏‎ يك‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ كوتاه‌‏‎ دوره‌‏‎ همين‌‏‎
آنقدر‏‎ داديم‌ ، ‏‎ نشان‌‏‎ خودمان‌‏‎ از‏‎ سريعي‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ داشتيم‌ ، ‏‎
دچار‏‎ به‌شدت‌‏‎ محافظه‌كار‏‎ نيروهاي‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ سريع‌‏‎ ما‏‎ پيشرفت‌‏‎
مي‌توانند‏‎ به‌خوبي‌‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ ايرانيها‏‎.شده‌اند‏‎ وحشت‌‏‎
سر‏‎ از‏‎ موانع‌‏‎ كه‌‏‎ به‌شرطي‌‏‎ كنند ، ‏‎ كسب‏‎ را‏‎ مدرن‌‏‎ سياسي‌‏‎ نهادهاي‌‏‎
.شود‏‎ برداشته‌‏‎ راه‌آنها‏‎
نزد‏‎ در‏‎ جهانگرا‏‎ نگرش‌‏‎ و‏‎ روحيه‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ شما‏‎ آنچه‌‏‎*
يك‌‏‎ از‏‎ بتوان‌‏‎ شايد‏‎ كرده‌ايد ، ‏‎ تلقي‌‏‎ مثبت‌‏‎ ايرانيان‌‏‎
از‏‎ برخي‌‏‎ اينكه‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ دانست‌‏‎ منفي‌‏‎ ديگر‏‎ چشم‌انداز‏‎
خودكمتربين‌‏‎ يا‏‎ خودكم‌بين‌‏‎ مردمي‌‏‎ را‏‎ ايرانيان‌‏‎ پژوهشگران‌ ، ‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ هميشه‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌گونه‌‏‎.دانسته‌اند‏‎
خودشان‌ ، ‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌دهند‏‎ نشان‌‏‎ شيفتگي‌‏‎ بيگانگان‌‏‎
و‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ جداي‌‏‎ هستند‏‎ افرادي‌‏‎ يا‏‎.‎ندارند‏‎ مناسبي‌‏‎ رفتارهاي‌‏‎
به‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ كه‌‏‎ روحيه‌اي‌‏‎.رفته‌‏‎ فرو‏‎ خود‏‎ شخصي‌‏‎ لاك‌‏‎ در‏‎
مي‌تواند‏‎ قضا‏‎ از‏‎ خودمداري‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ تعبير‏‎ خودمداري‌‏‎
نظر‏‎ كند ، ‏‎ عمل‌‏‎ مردم‌سالاري‌‏‎ تحول‌‏‎ موانع‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎
چيست‌؟‏‎ شما‏‎
كه‌‏‎ نمونه‌هايي‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎ تاريخي‌‏‎ تحول‌‏‎ در‏‎ -
با‏‎ ما‏‎ ببينيد‏‎.‎مي‌كند‏‎ ثابت‌‏‎ را‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ خلاف‌‏‎ داشته‌ايم‌ ، ‏‎
و‏‎ داشته‌ايم‌‏‎ برخورد‏‎ پيشرفته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ يوناني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
بيشتر‏‎ و‏‎ بود‏‎ يوناني‌‏‎ ما‏‎ رسمي‌‏‎ زبان‌‏‎ اشكانيان‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎
آشنايي‌‏‎ يوناني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ با‏‎ ما‏‎ فرهنگي‌‏‎ نخبگان‌‏‎
نمايشنامه‌‏‎ و‏‎ مي‌سرودند‏‎ شعر‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ داشته‌اند‏‎
اصيل‌‏‎ هويت‌‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ كوتاه‌ ، ‏‎ دوره‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ اما‏‎ مي‌نوشتند‏‎
مقصود‏‎.‎پيوست‌‏‎ به‌وقوع‌‏‎ اشكاني‌‏‎ دوره‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگي‌‏‎
ديگر‏‎ واقوام‌‏‎ فرهنگها‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ و‏‎ برخورد‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎
فروپاشي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ هم‌‏‎ اگر‏‎ هميشه‌‏‎ و‏‎ نباختيم‌‏‎ را‏‎ خودمان‌‏‎ هيچ‌گاه‌‏‎
نداشته‌ايم‌‏‎ تفوق‌‏‎ نظامي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ حكومتهاي‌‏‎
برتري‌‏‎ سال‌ ، ‏‎ هزار‏‎ چندين‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ اما‏‎
و‏‎ نبوده‌ايم‌‏‎ خودباخته‌‏‎ هيچ‌وقت‌‏‎ ما‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.داشته‌ايم‌‏‎
دست‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ سكان‌‏‎ هدايت‌‏‎ هميشه‌‏‎
و‏‎ هنرمند‏‎ و‏‎ متفكر‏‎ انديشمند ، ‏‎ هيچ‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ ايرانيان‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بتازد‏‎ خودش‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ نيامده‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ فيلسوفي‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ نمونه‌هايي‌‏‎ اواخر‏‎ اين‌‏‎ هم‌‏‎ اگر‏‎.بداند‏‎ مطرود‏‎ و‏‎ پست‌‏‎
تسلط‏‎ قرن‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ نزديك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ مي‌بينيم‌ ، ‏‎ دست‌‏‎
.داده‌ايم‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ جهان‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ را‏‎ فرهنگي‌مان‌‏‎ برتري‌‏‎ و‏‎
دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ سابق‌شان‌‏‎ تسلط‏‎ فرهنگهاي‌كهن‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎
و‏‎ اسكيزوفرنيك‌‏‎ نوستالژيك‌ ، ‏‎ واكنش‌‏‎ نوع‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌دهند ، ‏‎
به‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ ولي‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ خودكم‌بينانه‌‏‎
.داد‏‎ نسبت‌‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ تحول‌‏‎ روند‏‎
ارشاد‏‎ رضا‏‎ محمد‏‎:از‏‎ گو‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.