ايمان مهدي زاده 
چهارشنبه شب، ۲۶ فروردين طبقه سيزدهم هتل بين المللي لاله، اولين گردهمايي خبرنگاران حوزه گردشگري 
احمدي مدير كل حوزه رياست و روابط عمومي سازمان ايرانگردي و جهانگردي لبخندزنان ورود ۵ روزنامه نگار چيني را اعلام مي كند. ايراني ها هر يك، در گوشه اي به اختلاط مشغولند. يكي از دوستان كه قرار بود با چيني ها به زبان انگليسي حرف بزند، به محض ورودشان، دستپاچه گفت«How are youز : و آنها كه همه شبيه بودند و هم قد و قواره، دستي تكان دادند و با گفتن: «هاي» وارد سالن انتهاي رستوران شدند. پارچه سبزي روي ميز كشيده بودند و رويش ظروف يكدست، چيده بودند با مارك ويژه هتل.
معرفي 
احمدي چيني ها را معرفي كرد: «اين آقايان از روزنامه نگاران صاحب نام و با نفوذ كشور چين هستند.اين جمع به دعوت سازمان ايرانگردي و جهانگردي آمده اند تا ايران را ببينند و مخاطبانشان را ترغيب به ديدن ايران كنند. اهداف زيادي از اين گونه تعاملات حاصل مي شود؛ ايران به عنوان مقصدي جذاب در سبد تبليغات جهاني قرار مي گيرد. فعلا بازارهاي هدف ما، كشورهاي منطقه و كشورهاي آسيايي هستند. به خاطر اشتراكات فرهنگي بيشتر مردم اين منطقه، ورود توريسم برنامه ريزي شده را از قشر ارتباطاتي اين بازار، آغاز مي كنيم. به زودي يك گروه خبرنگار از ژاپن و سپس از يونان به ايران خواهند آمد. سپس خبرنگاران ايراني را به اين كشورها اعزام مي كنيم تا هموطنانمان نيز با بازارهاي منطقه آشنايي بيشتري پيدا كنند. ارتباط تصويري باخارجي ها را تلويزيون با شبكه جام جم و شبكه سحر آغاز كرده است و در ادامه قصد داريم ارتباط مطبوعاتي را گسترش دهيم. هدف ديگر اين تعاملات، نزديكي خانواده جهاني مطبوعات است.
رئيس هيات چيني كه تنها تفاوتش با همراهانش موي ريخته سرش بود خودش را «چان تاوري» معرفي كرد و مترجمش گفت كه از ديدن ايران و ايراني ها خرسند است. شكل اين سفرها را منحصر به فرد خواند و گفت: «براي نخستين بار چنين مسافرت هايي شكل مي گيرد. گفت وگوي خبرنگاران يعني گفتمان ملت ها، به عنوان كارمندان مطبوعاتي چين و ايران وظيفه داريم، بين دو كشور ارتباط قوي تري برقرار كنيم. مي توانيم يكديگر را بهتر بشناسيم.»
نفر دوم «وان وي شين»، معاون سردبير روزنامه شامگاهي شيمين بود. يكي از بزرگ ترين روزنامه هاي منتشره شانگهاي، با تيراژ يك ميليون نسخه، در ايالت شانگهاي كه هفته اي يك مجله درباره اخبار بين المللي نيز لايي روزنامه توزيع مي كند. «شين هچين» سردبير روزنامه هونگو، چيني سوم بود. مجله علمي در مي آورند. از مجله هاي روشنفكري تاثيرگذار در چين.
جذاب ترين سرويس اش، بين الملل است. در ايران هم نمايندگي دارد. «جان شان» كنارش نشسته و تنها پيراهن قهوه اي پوش جمعشان. نخستين خبرنگار چيني در ايران «پل مودو» چيني ديگر است كه سردبيري اخبار بين الملل مجله چشم انداز وباور كنيد نمي دانيم به زبان چيني چه مي شود را عهده دار است. دو هفته نامه اقتصادي، سياسي، فرهنگي با شمارگان يك ميليون نسخه «جاو وين» آخرين برگ افتخار تيمشان است كه رو مي شود. او پرفسور است. در دانشگاه شانگهاي تاريخ و زبان شناسي درس مي دهد و پژوهشگر خاورميانه است و يك كتاب درباره تاريخ ايران نوشته كه بعد مي گويد: از زنديه تا پايان قاجاريه سوژه تحقيقش بوده است.خبرنگاران ايراني پس از معرفي خبرنگار واحد مركزي خبر در راديو خيلي خلاصه نام خود و روزنامه يا خبرگزاريشان را مي گويند و زمينه دوستي را فراهم مي كنند.
... و بعد
هنگام سلف پيش غذا، ايراني ها دو سه نفره مشغول صحبت و خوش و بش اند. مترجم گروه چيني است. نادر، دانشجوي زبان فارسي در ايران است. فارسي را دست و پا شكسته صحبت مي كند و تنها ميكروفن روي ميز در اختيار مترجم جوان است و كنار رئيس هيات چيني نشسته كه موهاي كناري سرش را بلند كرده و روي كف سر خوابانده است. او گفت: «نمي خواهيد از چين چيزي بدانيد؟ لطفا از چين بپرسيد؛ اما ايراني ها... كسي سوال ندارد!
نظم و انضباطي در سالن ديده نمي شود. سوژه بحث بسياري از خبرنگاران، انتخاب رئيس سازمان جديدالتاسيس ميراث فرهنگي و گردشگري است. مرد چيني در جذب جوانان ايراني ناكام مي ماند. كسي گروهشان راتحويل نمي گيرد.
آن طرف روزنامه نگار چيني همچنان تلاش مي كند با ايراني ها دوست شود. مترجم در آغاز شام از «چان تاوري» جمله اي نقل مي كند، ناخودآگاه نظر همه جلب او مي شود و سپس به هم نگاه مي كنند: «خبرنگاران شما خيلي نسبت به كشور ما جوان ترند.» پچ پچ راه مي افتد. جمله دوم، همهمه مي اندازد. «خانم ها در مطبوعات ايران زياد هستند.» او ادامه مي دهد: «آيا شما هم مثل ما با عشق به كار روزنامه وارد شده ايد؟ و توضيح مي دهد؛ در كشور چين، صاحبان تخصص ها، پس از طي دوره ۶ ماهه، در همان رشته به حرفه روزنامه نگاري مشغول مي شوند و سپس نان لواش بالا مي گيرد و مي گويد: «نان خيلي خوبي است. در استان شين جان اين نان پخت مي شود. شايد كنايه مي زد.»
تكمله: پس از صرف شام، خبرنگاران ايراني بدون هيچ مذاكره اي خداحافظي كردند... لابد براي اينكه جوابي دندان شكن به چيني ها داده باشند!

به متروي ساعت ۷ صبح توپخانه فكر كنيد و آن لحظه اي كه فشارهاي عمودي و افقي موزون اندام تان، براي سوار شدن به مركب دراز آهني جواب نمي دهد. به مكعب مستطيل اتوبوس نمايي كه همان ساعت از جمهوري به بهارستان بار مي زند هم مي توانيد فكر كنيد. حالتان چطور است؟ خوش مي گذرد؟ به سلامتي و ميمنت، طبق آخرين بررسي هاي ترافيكي در سطح تهران اعلام شده است، شما با انديشه برترتان نسبت به انتخاب وسايط نقليه عمومي، علاوه بر اين كه جسم و روح تان را صيقل زده ايد و يوگاي رايگان كار كرده ايد، نيز علاوه بر كمك شاياني كه در حق جيب هميشه مفلوك تان روا داشته ايد، ۱۴ برابر هم كمتر از سواران خودروي شخصي در آلودگي هوا سهم داشته ايد.
دكتر فريبا قرايي، عضو هيات علمي دانشگاه هنر در طرح پژوهشي اخير خود به اين آمار خوشايند اشاره كرده و گفته است: استفاده روزافزون از اتومبيل شخصي به عنوان وسيله اصلي آمد و شد و تاثيرات محيطي منفي آن، صاحبنظران محيط زيست و شهرسازي را بر آن داشته است تا به دنبال راه حل هاي مناسب در اين زمينه باشند. از ميان راه حل هاي مختلف، گسترش سيستم حمل و نقل عمومي در درجه اول و در كنار آن توسعه شبكه پياده و دوچرخه به عنوان مناسب ترين و كم ضررترين صورت آمد و شد بسيار مورد توجه است.
به عقيده خانم قرايي، اعمال راهكارهاي «اتومبيل محور» همچون احداث بزرگراه هاي متعدد و تعريض خيابان ها نه تنها هيچ كمك موثري به حل مشكل ترافيك نمي كند، بلكه تنها به گسترش خيابان هاي اتومبيل رو و در نتيجه افزايش مشكلات ترافيكي مي انجامد. اين پژوهشگر در پايان به تمهيدات جالبي از جمله استفاده مشترك از اتومبيل در بين كاركنان، استفاده كاركنان از دوچرخه و يا حركت پياده در معابر دوچرخه رو و پياده رو، سرويس ويژه اتوبوس يا ميني بوس براي كاركنان، تعويض لباس و حمام، افزايش نرخ پاركينگ به منظور كاهش استفاده از اتومبيل شخصي، انعطاف پذيري ساعات كاري و همچنين بررسي امكان انجام كار در منزل با استفاده از وسايل ارتباط از راه دور، از آن جمله اند.
راستش، هر چند كه با رفتن سر كار و اداره هم ۹۰ درصد كارهاي اداري ناتمام مي مانند و هر چند سيستم مخابراتي شرمنده خطوط تلفني است، ولي مي توان به پيشنهاد كار در منزل از طريق وسايل ارتباطي كمي فكر كرد. آنچه ما را گيج و حيران كرد، پيشنهاد تعويض لباس و حمام بود كه نفهميديم چطور مي تواند مشكل ترافيك تهران را حل كند.

نمي دانيم اين خبر خوبي هست يا نه، چون باتوجه به اينكه استفاده از ماده شيميايي دي ميتل اتر(DME) به عنوان سوخت پاك تر و جايگزين براي گاز مايع، از سال ۲۰۰۵ به تدريج در جهان متداول مي شود، اما بايد به فكر تمديد جايگاه هاي سوختDME باشيم، درحالي كه جايگاه هاي گاز مايع ما هنوز سامان نگرفته!به گزارش آسمان آبي ايران، دي متيل اتر علاوه بر قابليت مصرف خانگي، جايگزين مناسبي براي سوخت موتورهاي ديزلي است و از آنجا كه عاري از آلودگي هاي گوگردي است و احتراق آن توليد اكسيدهاي مضر نيتروژن و دوده نمي كند مورد استقبال طرفداران محيط زيست در سراسر جهان قرار گرفته است.بر پايه اين گزارش، ايران به عنوان دومين كشور صاحب ذخاير گاز دنيا از ظرفيت خوبي براي توليدDME و كاهش آلودگي هوا برخوردار است. شما بگوئيد، خبر خوب است يا بد؟

ما ذاتاُ انسان هاي خوش اشتهايي هستيم، اما تا اين حد؟ ايراني ها سال گذشته بيش از ۲۰ ميليارد و ۵۲۴ ميليون ليتر بنزين مصرف كردند.به گزارش قلم سبز ايران، ميزان مصرف بنزين در سال ۱۳۸۲ نسبت به مدت مشابه سال قبل رشدي معادل ۲ ميليون و ۸۵ هزار ليتر تجربه كرده است. بررسي هاي صورت گرفته نشان مي دهد ارزش اقتصادي ميزان بنزين مصرف شده در كشور طي سال گذشته ۴ هزار و ۱۰۴ ميليارد و ۸۰۰ ميليون تومان بوده است.
قيمت تمام شده توليد و واردات بنزين در سال گذشته حدود ۲۰۰ تومان در هر ليتر برآورد شده است با اين حال قيمت فروش هر ليتر بنزين در كشور به موجب مصوبه مجلس معادل ۶۵ تومان بود.نكته: البته اين آمار مثل هميشه ناقص است، چون در آن اثري از تعداد »جملات مسوولانه« را و »راه حل هاي در حد حرف« وجود ندارد.

خوش به حال مردهاي آمريكايي، از اين به بعد هر وقت كه دلشان بخواهد مي روند سركوچه، از يك دختر خواستگاري مي كنند و پدر ومادر طرف هم خيلي زود رضايت مي دهند و همه چيز تمام مي شود. ديگر نه كسي از پول ومال و اموالشان مي پرسد نه از خانه و ماشين و اين جور چيزها! مي گوييد چرا؟ اين خبر را بخوانيد. در حالي كه در قرن نوزدهم در آمريكا شمار مردان جوان و آماده ازدواج به مراتب بيشتر از زنان همسن و سال آنان بود كه عمدتا جان خود را در جريان وضع حمل از دست مي دادند، دردهه هاي اخير به واسطه تغيير در مقررات مهاجرپذيري و نيز پيشرفت هايي كه در فن آوري پزشكي بوقوع پيوسته، جمعيت خانم هاي آماده ازدواج در آمريكا بر مردان جوان پيشي گرفته است. در سال ۱۸۹۰ به ازاي هر ۱۰۷ مرد در گروه سني ۲۰ تا۴۴سال، ۱۰۰ زن از همان گروه سني در آمريكا ساكن بود اما در سال ۲۰۰۲ اين نسبت معكوس شده و به ۹۸ مرد در برابر هر ۱۰۰ زن كاهش يافته است

سهيلا بيگلرخاني
ساختمان دوم سازمان سنجش كل كشور در كرج، جايي كه فرم هاي ثبت نام داوطلبان كنكور سراسري ارزيابي مي شود، كارت داوطلبان صادر مي شود، برگه هاي آنان تصحيح و كارنامه هايشان آماده مي شود، فرم هاي انتخاب رشته چاپ مي شود و نهايت آنكه تصميم نهايي درباره ورود يك داوطلب به دانشگاه، همين جا گرفته مي شود.
تصميمي كه به زعم برخي از والدين نوعي تعيين سرنوشت براي فرزندانشان است.
اما اكنون ۲ سال است، اين ساختمان جداي از تعيين سرنوشت جوانان علاقه مند به تحصيل ايراني وظيفه ديگري را نيز به عهده گرفته است؛ تصحيح اوراق كنكور سراسري افغانستان.
ساختمان تعيين سرنوشت 
ساختماني وسيع در مشكين دشت كرج، طبقه اول ساختمان، در ورودي و كريدورهايي در چهار طرف كه به طبقه بالا و زيرزمين پله دارد. درست روبه روي در ورودي آن سوي فضاي بازي كه به زيرزمين مشرف است، سالني بزرگ جلب توجه مي كند. كارمندان به سختي مشغول كارند. تطبيق فرم هاي ثبت نام با كارت هاي ورود به جلسه و سوالات كنكور. حدود يك هفته قبل جمله تشكرآميزي از دهان يكي از مسوولان وزارت تحصيلات افغانستان خارج شد كه گوياي تصحيح اوراق كنكور افغانستان در ايران بود. با اين حال وزارت علوم و تحقيقات واكنشي در برابر اين خبر نشان نداد، اما هنوز باور اينكه در اين ساختمان كارهاي اجرايي كنكور سراسري افغانستان در كنار كنكور سراسري ايران انجام مي شود، اندكي سخت است.
گپي كوتاه با كاركنان بخش هاي مختلف معاونت اجرايي، تصحيح اوراق كنكور سراسري افغانستان براي آنان چندان هم جديدست. راستش را بخواهيد، سال گذشته علاوه بر تصحيح اوراق، كار چاپ سوالات،چاپ فرم پاسخنامه و ... نيز در ايران انجام شد.
دكتر حسين توكلي معاون اجرايي سازمان سنجش، چهره اي آشنا و دوست داشتني براي پشت كنكوري ها، داوطلباني كه در سال هاي اخير علاقه مند ورود به دانشگاه بوده اند، دكتر توكلي و توصيه هاي او براي حفظ آرامش و خونسردي خود هنگام امتحان را به خوبي به ياد مي آورند.
او از همكاري سازمان سنجش با وزارت تحصيلات افغانستان مي گويد و اينكه قرار نبوده جزييات اين همكاري در اختيار رسانه ها قرار گيرد.
«تصحيح اوراق كنكور افغانستان در راستاي تفاهم بين وزارت علوم، تحقيقات و فن آوري با وزارت تحصيلات افغانستان انجام گرفت. در همين راستا قرار شد سازمان سنجش در رابطه با پذيرش دانشجو با آنها همكاري كند.»
به گفته وي كنكور سال ۱۳۸۲ افغانستان نيز با همكاري سازمان سنجش ايران انجام شد. «سال گذشته هياتي از گزينش دانشجوي افغانستان به ايران آمد و از سازمان خواست چاپ، تكثير سوالات، تصحيح و استخراج نمره را به عهده بگيرد.»
با اين حال سوالات توسط خود افغان ها طراحي شده و با قرنطينه كامل به ايران آمده است.
دكتر توكلي ادامه مي دهد: «فرم پاسخنامه نيز توليد شد و با لاك و مهر تحويل افغان ها داده شد. بعد از آن پاسخ نامه را آوردند و تحويل دادند. در تصحيح پاسخنامه ها چند نكته لحاظ شد. نمره كل داوطلب، نمره دروس مختلف داوطلب و در نهايت ليستي كه بتوان داوطلب را بر اساس آن شناسايي كرد.»
كپي برداري از همسايه 
شرايط پذيرش دانشجو در افغانستان دقيقا مشابه ايران است. داوطلبان ثبت نام مي كنند، كنكور مي دهند و بعد انتخاب رشته و قبولي در رشته مورد نظر. با اين تفاوت كه در اين دو ساله كه كنكور در افغانستان برگزار شده، داوطلبان افغانستان در هر سال ۲۷ هزار نفر بوده است و ظرفيت پذيرش دانشگاه هاي افغانستان ۲۱ هزار نفر است، ۱۳ هزار نفر دوره كارشناسي و ۸ هزار نفر دوره كارداني.
به گفته توكلي سال گذشته انتخاب رشته در افغانستان به شكل دستي انجام شد. كارشناسان وزارت تحصيلات افغانستان براساس نمره داوطلب، رشته تحصيلي او را انتخاب مي كنند.
« امسال ما پيشنهاد داديم كه فرم كامپيوتري انتخاب رشته در ايران چاپ شود. آنها هم استقبال كردند. بر اين اساس امسال هر داوطلب در افغانستان مي تواند ده رشته انتخاب كند.»
كاركنان سازمان سنجش تعطيلات عيد هم مشغول كار بودند!
امسال نيز سازمان سنجش برخي از كارهاي اجرايي كنكور سراسري افغانستان را به عهده گرفت. افغانستان اين بار خود چاپ پرسشنامه هاي كنكور را به عهده گرفت و تنها تصحيح اوراق و انتخاب رشته به سازمان سنجش سپرده شد. دكتر حسين توكلي همكاري امسال سازمان سنجش با وزارت تحصيلات افغانستان را اينگونه توضيح مي دهد: «قرار بود، افغان ها بعد از برگزاري كنكور براي تصحيح اوراق به ما مراجعه كنند. اواخر سال با ما تماس داشتند و ۷فروردين هيات ۵ نفره اي براي تصحيح اوراق به ايران آمدند و بسته ها به سازمان منتقل شد و ما براساس روال خودمان بسته ها را در قرنطينه باز كرديم و بعد از قرائت، نمرات محاسبه شد و براي آنها ليست هايي را توليد كرديم و سپس با توجه به فرم انتخاب رشته (كه پيش از اين تكميل شده بود)، رشته تحصيلي هم مشخص شد.»
معاون اجرايي سازمان سنجش ادامه مي دهد:« از كل ۴۰ هزار فرم، ۲۷هزار فرم براي تصحيح برگشت كه ۲۵ هزار نفر حاضر بودند و ۲ هزار نفر غايب. سپس باتوجه به ضوابط آنها كار گزينش انجام شد و ليست ها در اختيارشان قرار گرفت.
براساس گفته هاي دكتر توكلي نتايج كنكور افغانستان حداكثر تا پايان اين هفته اعلام مي شود.
«همكاران ما حتي در ايام تعطيلات نيز كار كردند تا نتايج كنكور افغانستان به موقع اعلام شود.»
كنكوري براي ريزش ۴هزار نفر
نكته جالب در اين ميان اينكه تمام اين اقدامات تنها براي ريزش ۴ هزار نفر داوطلب از كل داوطلبان انجام مي شود. گويا مسوولان وزارت تحصيلات افغانستان تصميم گرفته اند، هر طور كه شده از همسايه خود براي تحصيلات عاليه الگوبرداري كنند؛ الگوبرداري كه قاعدتا نيازمند صرف هزينه هايي در كشور همسايه است.
با اين حال به نظر نمي رسد انجام عمليات اجرايي كنكور افغانستان در ايران براي افغان ها گران تمام شده باشد چرا كه بسياري اينگونه خدمات در راستاي تفاهم دو دولت انجام مي شود. هرچند به گفته دكتر توكلي تمام هزينه هاي چاپ و تصحيح اوراق كنكور افغانستان به سازمان ها و مسوولان ذي ربط اعلام شده است.
وزارت تحصيلات افغانستان اميدوار است داوطلبان كنكور سال به سال افزايش پيدا كند. شايد آنها آرزوي روزي را دارند كه هر ساله بيش از يك ميليون نفر براي حدود صد هزار ظرفيت پذيرش دانشجو امتحان دهند.
درز يك خبر پس از دو سال
با اينكه از دو سال قبل همكاري سازمان سنجش و وزارت تحصيلات افغانستان شروع شده است اما اخبار آن همچنان مخفي ماند. دليل اين مخفي كاري به گفته مسوولان سازمان سنجش به خاطر رعايت حال همسايگان تازه دولت تشكيل داده بوده است. «گفتيم شايد براي يك كشور در سطح بين المللي خوب نباشد كه اوراق كنكورش در كشوري ديگر تصحيح شود. اما اين اواخر يكي از مسوولان وزارت تحصيلات افغانستان از ما تشكر كرد و اخبار اين تفاهم به رسانه ها درز پيدا كرد»، اين را دكتر توكلي مي  گويد: با اين حال به نظر نمي رسد براي همسايه چشم بادامي كمك خواستن از همسايه در سطح بين  المللي چندان هم آزار دهنده باشد به خصوص آنكه بسياري از اين كمك ها رايگان صورت پذيرد.

سعيده امين 
«مثل يك پرنده، چهار پنج ساعت توي آسمان خودتي و خداي خودت».
براي اولين بار ۲۴ سال قبل پريد، وقتي جريان ملايم هوا ساعت ها روي پوستش ميهمان بود به اين فكر كرد كه هيچ ورزشي مفرح تر از پاراگلايدر نيست.
پرنده اي به طول ۷ متر بالهايش را به گونه اي در آسمان گسترده تا انسان را به ياد ديرينه ترين آرزويش بر اوج كشاند.
جاي اتو قهرمان اولين پرواز بشر خالي تا ببيند كه چگونه آيندگان با تكيه بر شهامت او روح پرواز را برخود دميدند.
تنها در آسمان 
داورپناه سن و سال چندان كمي ندارد، ۴۶ سال. قامت تنومندش نشان از يك عمر نرمش صبحگاهي دارد. ۱۷ ساله بود كه براي اولين بار سقوط آزاد را تجربه كرد. سال ۱۳۵۳ با ثبت نام در سازمان هواپيمايي كشور، ورزش هاي پروازي را آغاز كرد و چند سال بعد پاراگلايدر.
«ظاهر ورزش پاراگلايدر شبيه چتربازي است كه ارتباط چنداني با يكديگر ندارند. چترباز اول مي پرد و بعد در ارتفاع خاصي از زمين كه قرار گرفت چتر خود را باز مي كند اما در پاراگلايدر اول چتر را در يك زمين وسيع در ارتفاعي بسيار بلند پهن مي كنند و بعد از دويدن و بلندشدن چندين ساعت در آسمان پرواز مي كنند.»
پاراگلايدر از سال ۱۳۷۱ راه خود را عملاً به ايران باز كرد. پس از آن ۶ باشگاه خصوصي با هماهنگي سازمان هواپيمايي كشور به آموزش پاراگلايدر پرداختند.
سايت هاي پرواز در چهار منطقه شهران ، امام زاده هاشم، منطقه آب سرد و شهرك شهيد محلاتي است.
ازنظر داورپناه شهرك شهيد محلاتي ازنظر موقعيت بهترين محل براي پريدن است اما بنا به دلايلي پرواز در آن منطقه ممنوع است.
«كسي كه پاراگلايدر را شروع مي كند هيچ ورزش ديگري برايش لطف زيادي ندارد. ورزش پرهيجان و پرخطري است. لذت پرواز در آسمان چيز ديگري. با پرواز توسط هواپيما فرق دارد.»
تنهابودن در آسمان بدون اتكا به هيچكس جز خدا. آويزان از چند تكه پارچه و بند قابل توصيف نيست. بدون صداي موتور نيرومحركه و فقط با استفاده از فشار هوا و توده هواي گرم مثل يك عقاب يا كبوتر.
مكانيزم پرواز
مكانيزم پرواز با پاراگلايدر بر دو عنصر توده هواي گرم و فشار هوا استوار است. اگر به پرواز عقاب دقت كنيد مي بينيد كه اين پرنده هنگام پرواز چرخشي اوج مي گيرد. عقاب نيز براي پرواز از توده هواي گرم و فشار هوايي كه اغلب در مجاورت كوه ها در جريان است استفاده مي كند.
داورپناه مي گويد: «اگر هنگام پرواز از اين دو عنصر دور شوي سقوط مي كني. در باد صفر كيلومتر ۷ متر افت ارتفاع درپيش خواهد بود.»
به گفته وي دماي هوا در پرواز با پاراگلايدر اهميتي ندارد اما معمولاً در پيك هواي گرم يعني از ساعت ۱۲ الي ۱۶ بعدازظهر نبايد پريد زيرا در اين ساعت روز عموماً هوا خشن و گرم است و باد به صورت يكنواخت نمي وزد.
سرعت پرواز حدود ۳۰ كيلومتر در ساعت است و تاكنون ركورد بالاي ۵۰۰ كيلومتر مسافت توسط پاراگلايدر شكسته شده است.
آموزشگاه هاي پرواز
چترهاي پاراگلايدر اغلب در سوئيس و كره توليد مي شود. در ايران كارخانه فعالي براي توليد چتر وجود ندارد. لذا چترها در سايزهاي مختلف به ايران وارد مي شود.
پاراگلايدر با تمام تجهيزات خود از يك چتر، هارنس، كلاه، پوتين و يك دستگاه ارتفاع سنج تشكيل شده است كه به نسبت وزن افراد از سه سايز كوچك، متوسط و بزرگ ساخته مي شود.
«اگر چتري استفاده شود كه با وزن چترباز متناسب نباشد احتمال سقوط بسيار بالا مي رود.»
البته براي وزن هاي بسيار پايين سفارشي نيز چتر مي سازند. ۱۲ سال قبل براي پسر ۹ ساله داورپناه كه فقط ۳۳ كيلو وزن داشت از خارج چتر سفارشي به ايران آوردندAdvance . سوئيس وEdel كره از مرغوب ترين چترهاي پاراگلايدر به شمار مي روند.
«در ايران عموماً به دليل مسايل ايمني چتر به صورت كرايه اي در اختيار كسي قرار نمي گيرد. قيمت چتر از ۵/۱ ميليون تا ۵/۲ ميليون است كه هرچه به اصطلاح كلاس چتر بالاتر باشد قيمت آن و ايمني آن نيز بيشتر است.»
هرساله مدل هاي جديدي براي پاراگلايدر طراحي مي شود كه از ايمني بيشتري برخوردار است.
آموزشگاه هاي پرواز با پاراگلايدر نيز با هماهنگي سازمان هواپيمايي كشوري و با تاييد سازمان تربيت بدني كشور اقدام به آموزش اين پرواز به افراد مي كنند. هر دوره آموزش ۱۲ جلسه است كه بعد از آن متقاضي خود مي تواند به تنهايي و بدون كمك مربي پرواز كند.
البته در تهران بيشتر از ۴ يا ۵ كلاس آموزش براي اين پرواز وجود ندارد.
سال بد
وقتي كه يك طرف چتر جمع شد سعي كرد تا با يك حركت چرخشي چتر را كنترل كند. فقط اگر چند ثانيه چتر نجات را زودتر باز كرده بود سقوط نمي كرد. داور پناه در سال ۷۹ در يك تجربه سقوط، ۱۶ نقطه از بدنش شكست و يك طرف بدنش خرد شد. «چتر مال خودم نبود و سايز آن تناسبي با وزن من نداشت يك طرف چتر جمع شد و سپس چرخيد...»
وقتي كه ۸ كيسه خون به بدنش تزريق مي كنند تصميم مي گيرد كه هرگز به حرفه اي بودن خودش مغرور نشود. توصيه او به همه چتربازها اين است كه: «وقتي چتر اصلي خراب شد هر چقدر هم كه حرفه اي هستيد حتما كمكي را به موقع بكشيد.»
چتر كمكي چتر گرد كوچكي است كه به صورت عمود به سقوط آرام كمك مي كند. اگرچه نمي تواند مثل چتر سقوط آزاد با سرعت آرام فرود آيد، اما شتاب آن به اندازه اي است كه از آسيب ديدن جدي افراد جلوگيري كند. سال گذشته ۸ نفر در ورزش پاراگلايدر به دليل عدم رعايت نكات ايمني كشته شدند.
«سال گذشته سال بدي بود. عمدتا سوانح به خاطر اشتباهات فردي و عدم رعايت نكات ايمني بود. خطرات ورزش پاراگلايدر بيشتر از ديگر ورزش ها نيست. اگر در اين ورزش با احتياط عمل كنيم خطر آن حتي از دوچرخه سواري نيز كمتر است.»
به گفته داورپناه چترهاي كلاس بالا، قدرت مانور بالايي دارد و عموما نبايد توسط چتربازهاي  آماتور استفاده شود.
كوچكترين پرنده 
كوچك ترين پرنده كشور پسر ۹ ساله او بود كه با وزن ۳۳ كيلو، پرواز مستقل انجام داد. دختر دانشجويش نيز از ۱۷ سالگي پرواز كرده است.
اما همسرش هميشه نگران بعد از تجربه سقوط شوهر، قيد پرواز با پاراگلايدر را مي زند. آنها پنج شنبه و جمعه ها اگر هوا خوب باشد به ارتفاعات شهران مي روند تا با آسمان خلوت كنند. وقتي مي گوييم كه پاراگلايدر ورزش پولدارهاست مي خندد: «همه ورزش ها هزينه دارد. حتي دوچرخه سواري، شنا و واليبال. اينطور نيست كه فقط افراد مرفه به سمت اين ورزش بروند. بسياري از پرنده هاي حرفه اي ما از قشر متوسط جامعه هستند اما به واسطه علاقه به اين ورزش براي آن سرمايه مي گذارند. البته از آنجايي كه تجهيزات اين ورزش حتما بايد هراز چند گاه تعويض شود ولي توصيه مي شود كه كساني كه امكانات مناسب مالي ندارند براي رعايت ايمني به سمت آن نروند.»
به طور كلي از نظر وي پاراگلايدر ورزش خيلي گراني نيست و شادابي آن به همه چيز مي ارزد.
ورزش بدون متولي 
پاراگلايدر از آن دست ورزش هاي مفرحي است كه در ايران متولي ندارد. قبل از انقلاب سازمان هواپيمايي وقت كشور باشگاه هاي سقوط آزاد را فقط براي بانوان راه اندازي كرد، اما پس از انقلاب و ورود پاراگلايدر به ايران سازمان تربيت بدني و سازمان هواپيمايي كشور هر كدام متولي تصدي اين ورزش را داشتند اما به قول داورپناه هيچكدام اقدام عملي براي توسعه و پيشرفت اين ورزش نكردند.
محيط سلامتي كه جوانان مي توانند به جاي حركت در خيابان ها و مكان هاي پرتردد وقت و انرژي خود را در آنجا سر كنند.

پژوهشگران دانشگاه صنعتي توكيو موفق به ساخت روباتي مار مانند براي استفاده در يافتن آسيب ديدگان درزير آوار در هنگام بروز زمين لرزه شدند. اين روبات مار شكل يك متر و ۲۰ سانتي متر درازا و ۲۵ كيلوگرم وزن دارد. دست اندركاران گفتند كه اين روبات در محل هاي خيس و يا پرغبار نيز قابل استفاده بوده و خراب نمي شود. آنها مي گويند كه اين روبات از سه قطعه جداگانه چرخدار كه به يكديگر متصل هستند تشكيل شده و به همين دليل مي تواند با پيچاندن بدن خود از روي موانع بگذرد.در نوك اين روبات كه از راه دور قابل كنترل است دوربيني كار گذاشته شده كه در شب نيز مي تواند تصويربرداري كند.دست اندركاران برنامه دارند كه تا يك سال ديگر زمينه عرضه اين روبات مارمانند را، به بازار فراهم كنند.

خبري خوش براي آن دسته از همكاراني كه به دليل قيمت بالاي كاغذ، روزنامه هايشان با مشكلات مالي متعدد روبرواست. ديگر مديران امور مالي شما دليلي براي ديركرد پرداخت حقوقتان ندارند. احمد مسجدجامعي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي از انجام تعهدات دولت در زمينه تامين نيازهاي ارزي كاغذ حوزه مطبوعات تا قبل از برگزاري يازدهمين نمايشگاه مطبوعات خبر داد.وي در ديدار با اعضاي مشورتي و ستاد اجرايي نمايشگاه مطبوعات گفت: با تكيه بر اعتماد به نفس مطبوعات و برنامه ريزي دقيق چشم انداز جديدي براي نمايشگاه مطبوعات مي توان خلق كرد.وي افزود: تداوم فعاليت هاي مطبوعاتي منجر به گسترش امنيت مي شود كه بايد در زمان برگزاري نمايشگاه مطبوعات به موضوعات اين حوزه توجه كرد.

هيچ يك از وزارتخانه هاي داخلي كشور از بودجه خود راضي نيستند. اين سازمان ها و وزارتخانه ها هر ساله با افزايش طرح هاي عمراني ميزان بيشتري از بودجه رايج از سازمان برنامه و بودجه طلب مي كنند. سازمان زندان ها نيز از اين قاعده مستثني نيست.رئيس سازمان زندان ها و اقدامات تاميني كشور با بيان اينكه از سال ۸۳ بودجه هاي عمراني سازمان استاني شده مي گويد: بودجه هاي ما واقعي نيست و تا رسيدن به مرحله بودجه واقعي بايد بسيار تلاش كرد.به گفته وي بودجه سازمان، با يك رشد منطقي افزايش مي يابد و سازمان بايد به نقطه اي برسد كه بتواند مشكلات خود را در زمينه بودجه رفع كند.به هر حال بايد فكري به حال سازمان هاي بودجه خور دولتي كه عمدتا درآمدي از خود ندارند كرد تا اين سازمان ها اقدام به درآمدزايي كنند.

آمار بالاي معتادان كه از كنترل مسوولان انتظامي كشور خارج شده و نيز محدوديت زندان ها و شيوع ايدز از طريق تزريق سرنگ آلوده، مسوولان امنيتي و انتظامي كشور را بر آن داشته تا با هماهنگي وزارت بهداشت براي آنان پاتوق درست كرده و اقدام به پخش سرنگ بهداشتي يكبار مصرف براي آنان كنند.
دكتر علي هاشمي دبيركل ستاد مبارزه با موادمخدر با بيان اينكه آمار دقيقي از اعتياد به موادمخدر صنعتي در دسترس نيست خاطرنشان كرد: وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي در سال۸۱-۸۰ تنها در حد مراجعات به اورژانس ها و تعداد مصرف كنندگان موادمخدر صنعتي را ۵۰ هزار نفر اعلام كرده است.
البته بايد درنظر داشت كه بسياري از معتادان از مراجعه به پزشك حذر مي كنند و با اين آمار نمي تواند فضاي خوشبين كننده اي فرض كرد.

دبيركل ستاد مبارزه با موادمخدر طي يك مصاحبه بلندبالا با خبرگزاري دانشجويان مسلمان اعلام كرده است كه تعداد معتاد اين كشور در همان حد ۲ ميليون نفر ثابت مانده است.
اين درحالي است كه واقعيت ايران به عنوان ترانزيت موادمخدر از افغانستان به اروپا و نيز آمارهاي رسمي و غيررسمي از افزايش اعتياد در كشور خبر مي دهد.
هاشمي اعلام كرده بهتر است مسوولان درخصوص اطلاع رساني در اين زمينه صادق باشند.

درست است كه براي مردم ايران آنقدر اولويت هاي تحقق نيافته مانند مسكن ارزان و در دسترس، غذاي سالم و ارزان و... وجود دارد كه محيط زيست اولويت چندان مهمي به حساب نمي آيد اما باور كنيد در همين سرزمين هم مردمي هستند كه برايشان داشتن زميني پاك و هوايي پاك تر آرزو باشد. هرچند يادآوري اين مساله براي مسوولان تنها در برنامه اي نمادين خلاصه شود. ازجمله همين برنامه هاي نمادين به صدادرآمدن زنگ «زمين پاك» همزمان با «روز زمين پاك» در دبستان دخترانه فلسطين تهران است. صبح دوم ارديبهشت ماه همزمان با روز زمين پاك زنگ اين مدرسه به وسيله دكتر معصومه ابتكار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست به صدا درآمد. وي در اين برنامه گفت: «آنچه كه مصرف مي كنيم بايد درست و با كمترين آلودگي و پسماند باشد در زمينه زباله نياز به همت همه مردم و دانش آموزان داريم.» در پايان اين مراسم دعاي «زمين پاك» قرائت شد.