فكر مي كرديم دختر است. توي ذهنمان گيس هايش راشانه  كرديم و  بافتيم كه آقاي دكتر گفت آقا برويد شتر را زمين بزنيد. قند توي دلمان آب شد. گيس ها را بافتيم و بافتيم كه: «بچه دختر است؟» دكتر از بالاي عينكش نگاهي كرد و گفت: برو شتر را بكش، پرسيديم آخرش، براي چه؟ دكتر گفت: «پسر» است.
اگر چه به نظر مي رسد از دوره سنتي كشاورزي به زندگي مدرنيته شهري آمده ايم اما هنوز بر همان اساس تفكر سنتي كشاورزي - درست يا غلط - خانواده هاي ايراني اغلب فرزند پسر را بيش از دختران دوست دارند. اين يك واقعيت تلخ است كه تبعيض يا اجحاف در حق دختران از همان دوره جنيني آغاز و تا آخرين لحظه هاي زندگي با آنان همراه است. اگر چه طي سال هاي اخير با برابري تقريبي جنسيتي و تحصيلي  ميان دختران و پسران كاهش يافته است. بر اساس آمار رسمي بين سال هاي ۲۰۰۱-۱۹۹۰، نسبت زنان ۲۴-۱۵ ساله با سواد در كشورهايي كه توسعه انساني متوسطي دارند فقط از ۹۱ به ۹۳ رسيده است و نسبت جنسي در آموزش ابتدايي نيز پيشرفت محدودي داشته است و بين سال هاي ۱۹۹۰ و۲۰۰۰-۱۹۹۹، از۸۴ دختر به ازاي هر ۱۰۰ پسر دركشورهاي در حال توسعه به ۹۲ دختر رسيده است كه ميزان با سوادي در ميان زنان جوان (۲۴-۱۵ ساله)، كشورهاي در حال توسعه ۶۰ درصد است در حالي كه اين ميزان براي مردان جوان ۸۰ درصد است و باز هم بايد به تلخي نوشت: تعداد زنان مبتلا به ويروس نقص ايمني انساني -ايدز- بيشتر است همچنين مرگ و مير دختران يكي ديگر از بارهاي اضافي است كه بر دوش زنان قرار دارد. با اينكه عمر زنان به دلايل فيزيولوژيك بيشتر از عمر مردان است ميليون ها زن « از دست رفته» در كشورها و مناطق در حال توسعه به دليل سقط هاي جنيني يا تبعيض هاي فراگير در طول زندگي جان خود را از دست مي دهند.
بماند نابرابري هاي فرصت هاي شغلي - تعداد كرسي هاي پارلمان ها و....
اين نابرابري ها البته ريشه در مذهب و بينش ملي ما ندارد آموزه هاي صريح اسلا م مبني بر ارزش ويژه جايگاه زن و ضرورت عدالت در حقوق زن و مرد و نيز روايت هاي مرتبط با رفتار مهربانانه حضرت رسول(ص) با حضرت فاطمه(س) را از بر هستيم. با اين همه در فضاي عمومي جامعه ما فرصت هاي بيشتر براي پسران افزون تر از دختران است.
نمي خواهيم بگوييم وضعيت دختران در ايران وخيم است.براساس گزارش  جهاني سلامت در سال ۲۰۰۲ از ميان ۱۹۱ كشور جهان ايران در اميد به زندگي رتبه ۸۰ را دارد. و يقينا باتوجه به پيشرفت هاي حاصل شده و رفاه نسبي كه در طول دو سال گذشته به دست آمده، اين آمار افزايش يافته است. اما ما نمي گوييم، نتايج تحقيقات مي گويند كه پسران با ۸/۴ از دختران با۴/۳ درصد خوشحال ترند و به دليل پايين بودن حق انتخاب آنان در يافتن شغل، تحصيل و همسر حتي اضطراب آنها با ۵/۳ به نسبت پسران«۴/۳» بيشتر است.
اما هنوز هم بسياري از خانواده   هاي ايراني معتقدند: «پسر پسر قند عسل» پسرها بهتر از دختران هستند و تا روزي كه اين تفكر در جامعه سنتي ما حاكم است طبيعي است كه پسرها شادتر از دختران باشند.