ترجمه و تنظيم: مانا لقماني
برنامه غذايي و استفاده از مايعات مي تواند براساس نياز بدن تنظيم شود. به طور ميانگين 20 درصد از آب بدن از غذاهاي دريافتي تامين مي شود و 80 درصد باقيمانده از انواع آشاميدني ها، ميوه ها و سبزي ها
ميزان مصرف روزانه آبي كه شما بدان نيازمنديد به عوامل بسياري از جمله تندرستي، ميزان فعاليت و محل زندگي تان بستگي دارد.
با اينكه براي هيچ يك از مردم قاعده خاصي در اين زمينه وجود ندارد، اما چندين راهنما هست كه كمك مي كند تا مصرف روزانه آب را براي خود تخمين بزنيد. بررسي نيازهاي متغير روزانه نياز به اين دارد كه بفهميد بدن چگونه از آب استفاده مي كند و چه عواملي سبب افزايش و كاهش نياز بدن به آب مي شود.
نقش آب در تندرستي
آب نقش انكارناپذيري در تندرستي دارد و به طور ميانگين 60 درصد از وزن بدن را تشكيل مي دهد و عملكرد تمام سيستم هاي بدني به وجود آب بستگي دارد. نبود آب مي تواند سبب خشكي بدن شود و اين در حالي رخ مي دهد كه در بدن براي كاركردهاي عادي به اندازه كافي آب موجود نيست، حتي تحليل رفتن آب به مقدار كم - به اندازه يك تا 2 درصد از وزن بدن - نيز مي تواند از انرژي شما كاسته و خسته تان كند.
ميزان تحليل آب، مشخصه بسيار مهمي براي تعيين وضعيت تندرستي پير وجوان است. پيامدهاي تحليل رفتن آب بدن عبارتند از:
- عطش و خشكي دهان
- خستگي و سردرد
- كم بودن يا قطع شدن ادرار
- ضعف در ماهيچه ها
- گيجي و سرگيجه
وضعيت بيماري و تندرستي
علائمي از قبيل تب، اسهال و استفراغ كه بعضا نشانگر بيماري ها هستند، سبب مي شوند بدن، مايعات بيشتري از دست بدهد. بنابراين براي جبران آن بايد مايعات را دو برابر مصرف كرد. مصرف زياد آب، بيشتر به كساني توصيه مي شود كه مشكل سنگ مثانه يا كليه (اورولوژي) دارند، اما كساني كه مشكل نارسايي كليه دارند و نيز بيماران قلبي و تيروئيدي بايد مصرف آب را محدود كنند.
ميزان نياز بدن به آب
هر روز مقداري از آب بدن حين عرق كردن – محسوس يا نامحسوس- ادرار و حركات شكم از دست مي رود.
براي عملكرد عادي بدن، شما نياز به جايگزين كردن آب از دست رفته از طريق آشاميدن و خوردن غذاهاي واجد مايعات داريد.
بنابراين بايد ديد چه ميزان آب براي شما كافي است؛ پاسخ دادن به اين پرسش چندان هم آسان نيست، چرا كه ميزان كم و زياد شدن روزانه آب در بسياري از موارد فرق مي كند. بيشتر مردم براي فرو نشاندن تشنگي، ميزان متفاوتي آب مي نوشند. مصرف آب مورد نياز براي تندرستي بستگي به ميزان تحرك و درجه آب و هوا دارد.
با توجه به از دست رفتن آب در طول روز، خوردن غذاها معمولا 20 درصد از آب از دست رفته را جبران مي كند. پس اگر در روز دو ليتر آب يا هر آشاميدني ديگري مصرف كنيد (كمي بيش از هشت ليوان) آب از دست رفته بدن قطعا جبران مي شود، البته مصرف هشت ليوان آب نيز كاملا نسبي بوده و بستگي به خود انسان دارد.
ورزش
اگر نرمش هايي كه انجام مي دهيد سبب تعرق زياد مي شود، براي جبران مايعات از دست رفته نياز به مصرف مايعات بيشتري داريد.
براي نمونه، مي توان دو ساعت پيش از انجام فعاليت ورزشي، دو ليوان آب نوشيد. اين مقدار تقريبا براي انجام نرمش هاي معمولي كفايت مي كند. در طول مدت نرمش و فواصل استراحت از مايعات استفاده كنيد.
به هنگام ورزش هاي سنگين مانند ماراتن كه تعرق بيشتري صورت مي گيرد و به واسطه آن نمك سديم از بدن خارج مي شود، بايد از آب هاي آشاميدني داراي مواد معدني استفاده كرد كه به آب معمولي ترجيح دارند.
محيط
شــــما در هواي گرم ومرطوب نيازمند نوشيدن آب بيشتري هستيد تا دماي بدن خود را با اين كار پايين نگه داريد. همچنين اگر در هواي سرد با وجود پوشيدن لباس هاي كم، بازهم عرق مي كنيد، نياز به آب بيشتري داريد. حرارت دروني مي تواند سبب از بين رفتن رطوبت پوست و كاهش ميزان مايعات روزانه شود. ارتفاع بالاتر از 2هزار و 500 متر نيز مي تواند بر نياز شما به آب موثر باشد. در ارتفاعات بالاتر كه تنفس سريع تر مي شود، مصرف اندوخته آب بدن شما هم بيشتر است.
تشنگي هميشه در يك درجه خاص نيست
اگر در تندرستي كامل هستيد، مي توانيد ميزان تشنگي و مصرف آب را براي خود اندازه گيري كنيد. تشنگي هميشه نشانه كمبود آب در بدن نيست، چرا كه با افزايش سن، كمتر متوجه احساس تشنگي مي شويد. به هنگام ورزش هاي سنگين، ميزان زيادي از مايعات اندوخته در بدنتان پيش از اينكه احساس تشنگي كنيد، از ميان رفته است. پس پيش از انجام حركات ورزشي و در حين انجام آن، نوشيدن مايعات را فراموش نكنيد.
كاهش تشنگي و ادرار هر دو به مقدار زياد و مكررا مي توانند از نشانه هاي ديابت باشند. در صورت ابتلا به ديابت، قندخون زياد شده و سبب جذب آب بيشتري مي شود. براي فرو نشاندن تشنگي خود، آب و ساير آشاميدني هاي ديگر را بيشتر مي نوشيد و اين سبب تكرر ادرار مي شود. اگر متوجه كاهش غيرمعمول در ادرار و تشنگي خود شديد، حتما به پزشك مراجعه كنيد.
پيشنهادهايي براي برنامه غذايي
يك موسسه پزشكي پيشنهاد مي كند كه مردان مجموعا در روز از سه ليتر و زنان 3/2 ليتر مايعات استفاده كنند. البته بازهم اين دستورات با توجه به عادات غذايي هر كس و محل زندگيش متفاوت خواهد بود.
شما مي توانيد هر يك از اين متغيرها را براي درجه بندي نيازهاي بدنتان استفاده كنيد، اما مايعات بدن شما احتمالا در حد عادي است و آشاميدن آب به مقدار معمولي تشنگي را فرو مي نشاند و رنگ ادرار نيز طبيعي و زرد رنگ است.
زنان بويژه زماني كه كارهاي سنگين انجام مي دهند، بايد آب بيشتري در رژيم غذايي خود مصرف كنند تا مايعات تحليل رفته جبران شود. شما نيازي نداريد كه در طول روز از بطري هاي آب خود، ذره ذره بنوشيد.
برنامه غذايي و استفاده از مايعات مي تواند براساس نياز بدن تنظيم شود. به طور ميانگين 20 درصد از آب بدن از غذاهاي دريافتي تامين مي شود و 80 درصد باقيمانده از انواع آشاميدني ها، ميوه ها و سبزي ها كه علاوه بر اينكه منابع سرشاري از ويتامين ها، مواد معدني و فيبرها هستند، مقدار قابل توجهي هم آب دارند. براي نمونه، پرتقال داراي 87 درصد و خيار داراي 95 درصد آب است. در مقابل، آجيل، حبوبات و غذاهاي پخته شده به طور كلي آب كمتري دارند.
آشاميدني هاي كافئين دار مانند چاي، قهوه و سودا نيز مي توانند به جبران كمبود آب كمك كنند، اما هميشه بهترين انتخاب همان آب است. آب ارزان ترين و به صرفه ترين مايع است و در منزل و محل زندگي همه مردم، موجود و قابل دسترسي است.
منبع: مايوكلينيك

تالاسمي يك واژه يوناني است كه از دو كلمه تالاسا Thalassa به معني دريا و امي Emia به معني خون گرفته شده است و به آن آنمي مديترانه اي يا آنمي كولي و در فارسي كم خوني مي گويند. تالاسمي يك بيماري همولتيك مادرزادي است كه طبق قوانين مندل به ارث مي رسد. اولين بار يك دانشمند آمريكايي به نام دكتر كولي در سال  ۱۹۲۵ آن را شناخت و به ديگران معرفي كرد. اين بيماري به صورت شديد (ماژور) و خفيف (مينور) ظاهر مي شود. اگر هر دو والدين داراي ژن معيوب باشند به صورت شديد يعني ماژور (Major) و اگر فقط يكي از والدين ژن معيوب داشته باشد، به صورت خفيف يعني مينور (Minor) ظاهر مي شود. تالاسمي براي كساني كه نوع (مينور) را داشته باشند، مشكل ايجاد نمي كند و آنها هم مثل افراد سالم مي توانند زندگي كنند و فقط در موقع ازدواج بايد خيلي مراقب باشند، اما برعكس، اين بيماري حداكثر آزار خود را به بيماران نوع ماژور مي رساند. تالاسمي چگونه منتقل مي شود؟ اگر يك زن و شوهر هر كدام داراي نوع كم خوني خفيف (مينور) تالاسمي باشند، هر يك از فرزندان آنها  ۲۵ درصد احتمال ابتلا به تالاسمي ماژور (كم خوني شديد) را داشته و  ۵۰ درصد احتمال تالاسمي مينور و  ۲۵ درصد ممكن است سالم باشد.
علائم و عوارضي كه تالاسمي در بيماران ايجاد مي كند
در نوع ماژور تالاسمي (كم خوني شديد) هموگلوبين خون غيرطبيعي به نام F يا جنيني افزايش يافته و هموگلوبين قرمز خون كاهش پيدا مي كند، كودكي كه اين بيماري را با خود دارد كم خون است و اين كم خوني باعث بزرگ شدن طحال و كبد و تغيير قيافه ظاهري او مي شود، بنابراين به علت پايين آمدن مداوم خون، بيمار مجبور است مدام خون تزريق كند و در اثر تزريق خون كه داراي مقدار زيادي آهن است و در اثر خود بيماري كه باعث شكسته شدن هموگلوبين (گلبول هاي قرمز) و آزاد شدن آهن مي شود، ميزان آهن خون افزايش يافته و در بافت هاي عمده بدن چون قلب، كبد، طحال و... رسوب مي كند و سبب ايجاد مشكلات ديگري مي شود كه تنها به كمك آمپول دسفرال مي توان از تجمع آهن جلوگيري كرد. مصرف مداوم دسفرال با قيمت بالاي آن، موجب بروز مشكلات اقتصادي در خانواده ها مي شود. پس اگر در اثر عدم و يا سهل انگاري، تالاسمي به خانواده شما قدم گذاشت، هيچ جاي فرار نيست.
راه هاي پيشگيري از تالاسمي
 ۱ - انجام آزمايش خون از نظر كم خوني ( CBC و هموگلوبين 2A)
  2- انجام آزمايش روي جنين در هفته هاي اول حاملگي در دوران بارداري؛ با يك آزمايش ساده مي توانيد جلوي بروز مشكلات بسياري كه در صورت داشتن فرزند تالاسمي با آن برخورد خواهيد كرد را بگيريد.
تالاسمي در ايران
تالاسمي در ايران حضور تاسف باري دارد و در حدود سي هزار نفر اين بيماري را با خود دارند و هر سال به اين تعداد نيز اضافه مي شود. تالاسمي در ابتدا چند ماه خود را پنهان مي كند و بعد از مدتي مادران مي بينند كه كودك آنها زرد، ضعيف و ناآرام است و وقتي كه فرزند خود را به دكتر مي برند بعد از آزمايش، دكتر به مادر خانواده مي گويد تالاسمي هم همراه كودكش به دنيا آمده است.
كساني كه در ايران تالاسمي با خود دارند به چهار گروه تقسيم مي شوند. گروه اول مبتلاياني كه دسترسي به امكانات پزشكي و درماني ندارند و از درمان صحيح يعني تزريق خون و دسفرال محروم هستند. گروه دوم بيماراني كه بموقع، بيماريشان تشخيص داده مي شود و خون تزريق مي كنند، اما از دسفرال و ساير اقدامات درماني استفاده نمي كنند. گروه سوم كساني كه بيماريشان بموقع تشخيص داده مي شود، تزريق مناسب خون همراه با روش هاي جانبي را بموقع دريافت مي دارند و طول عمري قابل ملاحظه خواهند داشت. گروه چهارم بيماراني كه دسترسي به پيوند مغز استخوان داشته اند؛ احتمال بهبودي آنان تا حدود زيادي ميسر است. اميد است با اتكا به خداوند تبارك و تعالي در آينده اي نه چندان دور در اثر پيشرفت هاي علمي، تالاسمي هم مانند بيماري هاي شايع دوران گذشته ريشه كن شود.
كنترل و درمان بيماري
مهمترين راه درمان تالاسمي، تزريق مداوم خون است. اگر بعد از آزمايش هموگلوبين، هماتوكريت متوجه شديد كه مقدار آن پايين تر از  ۱۰ است، فورا به مركز انتقال خون مراجعه كنيد. اگر ديرتر اقدام كنيد بدن مجبور است از خوني كه استخوان ها مي سازند، تغذيه كند و خون سازي استخوان ها باعث رشد ناهنجار استخوان هاي سر و صورت مي شود و در آن هنگام تالاسمي، قيافه وحشتناك خود را نشان مي دهد و بيمار خود را دچار مشكلات روحي و رواني فراوان مي كند. پس به ياد داشته باشيد با تزريق مداوم و بموقع خون از رشد استخوان هاي صورت كودك خود جلوگيري كنيد.
اقدام مهم ديگري كه شما بايد انجام دهيد، پايين آوردن آهن خون فرزندتان است. آهن دشمن بافت هاي بدن است و آمپول دسفرال هم دشمن آهن، شما بعد از آزمايش آهن خون (فريتين) كودكتان، اگر مقدار آن را بالاتر از حد طبيعي مشاهده كرديد، ديگر با تزريق دسفرال به وسيله سرنگ در عضله نمي توانيد آن را به حد طبيعي برسانيد و حتما بايد از پمپ دسفرال استفاده كنيد. پمپ دسفرال دستگاهي است كه به طور اتوماتيك در مدت  ۸ الي  ۱۲ ساعت، آمپول را در زير پوست ناحيه شكم يا عضلات بازوي بيمار تزريق مي كند و دارو در بدن با آهن تجمع يافته تركيب و سپس به وسيله ادرار دفع مي شود. همانطور كه قبلا گفته شد اگر آهن تجمع يافته دفع نشود، باعث رسوب در كبد و قلب مي شود و مرگ بيمار را تسريع مي كند.
طحال برداري
تالاسمي روي طحال بيمار نيز تاثير مي گذارد. گلبول هاي خون اگر ساختمان و شكل و كار غيرطبيعي داشته باشند، زودتر از موعد مقرر ( ۱۲۰ روز عمر طبيعي گلبول قرمز است) از بين مي روند. گورستان و محل تخريب گلبول ها، طحال است و اگر پزشك متوجه شود كه به علت بزرگي و يا فقط پركاري طحال، نياز به خون بالا مي رود يا اينكه هموگلوبين پس از تزريق خون در فاصله زمان كمتري سريعا پايين مي افتد، در آن صورت تصميم مي گيرد كه طحال از بدن خارج شود، ولي سن ايده آل، بالاي  پنج سال است، زيرا در سنين پايين تر خطر بيماري هاي عفوني مهلك وجود دارد، بنابراين حتي در سنين بالاتر از پنج سال كه طحال برداري انجام مي گيرد، واكسيناسيون عليه برخي بيماري ها مانند پنوموكك لازم است و علاوه بر آن هميشه بايد درمان با آنتي بيوتيك سريعا شروع شود.
اگر تالاسمي طبق روال طبيعي كنترل و درمان شود، بيماران مي توانند مثل هر انسان ديگري سال ها زندگي كنند. امروزه تعدادي از بيماران تالاسمي ازدواج كرده و داراي فرزندان سالم هستند. شرايط بد و مرگ يا عمر طولاني بيمار تالاسمي در دست شماست. پدران و مادران نيز بايد معاينه شوند تا اگر مواردي بود، دقيقا مداوا و از نارسايي هاي بيشتر جلوگيري شود. بايد با دقت و حوصله در امر معالجه كودك بيمار خود اقدام كنيد، در صورت طحال برداري مصرف قرص پني سيلين و تزريق واكسن پنوموكك براي جلوگيري از عفونت بدن ضروري است. لازم است بيمار تالاسمي در سنين بالا توسط متخصصان قلب، كليه، چشم، گوش، غدد و... مورد معاينه قرار گيرد.
مشكلات يك بيمار تالاسمي
 ۱ - ضعف جسمي و رشد كم.  ۲ - مشكلات ناشي از تزريق خون و درد آن.  ۳ - تزريق مداوم دسفرال (DESFERAL) و صرف هزينه بالا.   4- تغيير شكل و رشد ناهنجار جمجمه و بروز مشكلات رواني.  ۵ - نگراني حقيقي از آينده بيمار

گرمازدگي يا خستگي گرمايي
مدتي است كه از شروع فصل گرما مي گذرد و در اين فصل، گرمازدگي يكي از شايع ترين مشكلاتي است كه براي شهروندان هر شهر يا ساكنان هر محلي پيش مي آيد. در برخي مناطق دنيا گرما چنان بيداد مي كند كه كشته و تلف شده بر جاي مي گذارد و بيمارستان مملو از افرادي است كه به خاطر گرما بيمار شده يا از حال رفته اند.
به طور كلي اگر از پديده اي به نام گرمازدگي به عنوان يك بيماري ياد كنيم، مي توان گفت كه اين بيماري ناشي از قرار گرفتن طولاني مدت در معرض حرارت زياد، نخوردن مايعات به ميزان كافي يا خوب كار نكردن مكانيسم هاي تنظيم حرارت در مغز بوده و مي تواند در هر سني رخ دهد، اما در سالمندان به مراتب شايع تر است.
نشانه هاي بيماري
خستگي گرمايي و گرمازدگي اگرچه بسيار به هم شباهت دارند، اما نشانه هايشان در برخي موارد متفاوت است. خستگي گرمايي معمولا با نشانه هايي مانند گرفتگي عضلاني، تشنگي زياد، منگي، خستگي، سردرد و... همراه است و در گرمازدگي تند بودن ضربان قلب، از دست دادن هوشياري و بالا بودن درجه حرارت بدن وجود داشته و در عوض تعريق وجود ندارد. در بيشتر موارد، پيش از اين مرحله خستگي گرمايي و نشانه هاي آن را مي توان مشاهده كرد.
اما دليل اينكه خستگي گرمايي چرا به وجود مي آيد، يكي عدم نوشيدن آب كافي، خوردن بيش از حد نمك و كمبود تعرق بدن است، ديگر اينكه گرمازدگي در اثر قرار گرفتن بيش از اندازه در حرارت شديد ايجاد مي شود كه در اين حالت دماي بدن تا حد خطرناكي بالا مي رود. (حدود 5/47 درجه)
احتمال اين حالات در بيماران ديابتي، عروقي و كساني كه در هواي شرجي فعاليت بدني يا ورزش شديد مي كنند، بيشتر است. همچنين از دست دادن مايعات بدن بر اثر يك بيماري مانند اسهال يا استفراغ و جايگزين نشدن آنها از ديگر عوامل گرمازدگي است.
پيشگيري و درمان
گرمازدگي و خستگي گرمايي از آن مواردي است كه مي توان به سادگي از آن پيشگيري كرد. از اين رو پيشنهاد مي شود كه در هواي داغ، لباس هاي سبك و گشاد بپوشيد و نوشيدن آب را حتي در صورت تشنه نبودن فراموش نكنيد. هميشه بكوشيد تا به روش هاي گوناگون، خود را خنك نگهداريد و در عين حال كم كم خود را به هواي داغ عادت دهيد.
اگر فردي داراي نشانه هاي گرمازدگي است و عرق هم نمي كند، بايد او را سريعا با كم كردن لباس هايش و قرار دادن وي در آب سرد يا يك ملحفه مرطوب خنك كرد.
اگر فرد ضعيف و خسته است، اما در عين حال عرق مي كند بايد او را در يك جاي خنك خوابانيده و مايعات سرد به وي بدهيد و به سرعت او را به بيمارستان برسانيد. معمولا با درمان سريع، در عرض يكي دو روز بهبودي كامل حاصل مي شود.
افسردگي پس از زايمان
پذيرفتن مسئوليت 24 ساعته مراقبت از يك نوزاد شيرخوار، تطابق مشخصي را از نظر رواني و شيوه زندگي، در مادر مي طلبد كه پيامد كوتاه مدت آن، گاهي به صورت افسردگي تظاهر مي كند.
به گزارش ايسنا، دكتر مهياس صداقت نيا، متخصص زنان و زايمان در خصوص علل ايجاد افسردگي پس از زايمان گفت: درجاتي از افسردگي كه طي هفته هاي اول پس از زايمان در مادران جوان ديده مي شود، پيامد تغييرات هورموني ناگهاني ايجاد شده در بدن، ورود يك فرد جديد به زندگي و نگراني هاي ناشي از پذيرفتن بار مسئوليت، گريه هاي ممتد نوزاد و احساس درماندگي در مادر است. اما بايد دانست كه افسردگي اتفاق غير معمولي نيست و 75 درصد افراد پس از زايمان، درجاتي از آن را تجربه مي كنند.
اين متخصص زنان و زايمان در خصوص علايم شايع افسردگي پس از زايمان توضيح داد: احساس غمگيني و نااميدي و دلتنگي، كاهش اشتها و وزن، خستگي، كندي در تكلم و تفكر، بروز مكرر سردرد و سردرگمي درباره توانايي بهبود زندگي، همگي جزو نشانه هايي هستند كه بعد از زايمان در مادران ايجاد مي شوند.
وي استرس، كمبود خواب، تغذيه نامطلوب، فقدان حمايت از سوي همسر، خانواده و دوستان و سابقه اختلالات رواني قبلي در مادر را موجب تشديد افسردگي پس از زايمان عنوان كرد و افزود: اين عارضه شايد قابل پيشگيري نباشد، اما با استراحت كافي، استفاده از مواد مغذي مطلوب و دريافت حمايت كافي از سوي نزديكان به حداقل خواهد رسيد.
دكتر صداقت نيا درباره عوارض احتمالي افسردگي پس از زايمان تصريح كرد: فقدان پيوند عاطفي بين مادر و كودك كه براي هر دو زيان آور است، افسردگي شديد كه با احساس تهاجمي نسبت به كودك همراه است، دوري از ديگران و تمايل به خودكشي، درجات بسيار پيشرفته افسردگي پس از زايمان را تشكيل مي دهند.
اين متخصص زنان و زايمان در پايان، درمان عارضه افسردگي پس از زايمان را نيازمند ايجاد اطمينان روحي در مادران جوان دانست و تصريح كرد: اطرافيان بايد بدانند كه دور كردن كودك از مادر به بهانه افسردگي مادر، بزرگترين اشتباه ممكن است. برعكس بايد با قرار دادن كودك در آغوش مادر طي زمان هايي كه آرام يا خواب است، وي را مجبور به صحبت با نوزاد خود و نوازش وي كرد. بايد به مادر اين اطمينان را داد كه هيچ كس جز او شايستگي مراقبت از اين فرد جديد را ندارد و همه مادران در ابتداي پذيرش مسئوليت مادري، چنين احساساتي را تجربه مي كنند، در ضمن در صورت تشديد علايم افسردگي مادر، درمان دارويي و مشورت با پزشك نيز، مي تواند موثر باشد.

صنايع دارويي آمريكا در جهت اهداف سياستمداران
خبرگزاري فارس: شركت هاي دارويي آمريكا در هفت سال گذشته، 800 ميليون دلار به سياستمداران اين كشور داده اند تا قوانين را به نفع آنان تدوين و اصلاح كنند. شركت هاي دارويي آمريكا در هفت سال گذشته با صرف اين هزينه در مبارزات انتخاباتي در دستگاه سياستگذاري آمريكا، براي خود قدرت نفوذ دست و پا كرده اند كه در نتيجه آن ده ها ميليارد دلار سود نصيبشان شده است.
گزارش اين خبرگزاري به نقل از يك سازمان ديده بان به نام مركز يكپارچگي عمومي مستقر در واشنگتن حاكي است، صنعت داروسازي و محصولات بهداشتي آمريكا در سالهاي اخير بيش از گروه هاي ديگر در راه خريد افراد پر نفوذ و تلاش براي تاثيرگذاري روي سياست هاي دولت به نفع خويش، پول خرج كرده است.
برپايه همين گزارش، اكنون يك سوم افراد پرنفوذ تحت استخدام صنايع دارويي و مواد بهداشتي آمريكا را كاركنان بلندپايه سابق دولت اين كشور تشكيل مي دهند كه 15 نفر از آنان قبلا سناتور و 60 نفر ديگر از اعضاي سابق مجلس نمايندگان ايالات متحده بوده اند.
گزارش فوق همچنين حاكي است 20 شركت بزرگ دارويي و محصولات بهداشت آمريكا از سال 1998 تا 2004 ميلادي 1600 لايحه قانوني به نفع خود به تصويب رسانده اند.
نوشابه هاي ورزشي در ايران استاندارد نيستند
مدير گروه تغذيه و بيوشيمي دانشگاه علوم پزشكي تهران معتقد است: استاندارد ورزشي آن چيزي كه در بازار ايران با عنوان نوشابه هاي ورزشي وجود دارد، رعايت نشده است. دكتر كشاورز در گفت وگو با ايسنا گفت: نوشابه هايي با عنوان انرژي زا، اصولا نوشابه هايي معمولي هستند كه به آنها بعضي از ويتامين هاي گروه B و گاها C يا تركيباتي مانند كافئين و يا كولين براي ايجاد حالات نشاط آور اضافه شده است.
وي افزود: اين نوشابه ها نه از نظر ارزش تغذيه اي قابل توجه بوده و نه از نظر هزينه مقرون به صرفه هستند؛ همچنين به دليل وارداتي بودن آنها اين نگراني وجود دارد كه توليد كننده ها براي جلب توجه ممكن است از مواد غير مجاز نيز در آنها استفاده كرده باشند.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: مقدار مواد كربوهيدراتي (قندي و مشتقات قندي) بايد بين پنج تا هفت درصد باشد؛ اگر كمتر باشد ارزشي ندارد و اگر بيش از هشت درصد باشد براي ورزشكار اختلال در جذب ايجاد مي كند، اما اغلب نوشابه هاي ورزشي موجود، قندشان بالاي 10 درصد است.
وي افزود: نوشابه مخصوص مسابقه بايستي حاوي الكتروليت ها بوده و غلظتش هم بر اساس ايزوتونيك خون يا سرم بدن باشد، ضمن اينكه خود الكتروليت ها به شكل گلوكانات باشد نه پتاسيم و گذشته از آن حاوي ويتامين ها مخصوصا ويتامين هاي B2,C,E و B1 باشد.
وي گفت: اما قند اغلب نوشابه هاي ورزشي بالاي 10 درصدست كه استفاده از آنها مضر است.
دكتر كشاورز همچنين در مورد نوشابه هايي با عنوان نوشابه رژيمي اظهار كرد: به علت اينكه قند موجود در اين نوشيدني ها حذف يا محدود شده، ارزش انرژي زايي پايين تر از نوشابه هاي معمولي دارند و اگر هدف، تنها كنترل دريافت انرژي باشد تا حدودي مي تواند موثر باشد.
وي افزود: اما نبايد فراموش كرد نوشابه هاي گازدار و رژيمي مهمترين مشكلشان اين است كه اسيد فسفريك و گاز كربنيك موجود در آنها مانع از جذب كلسيم، منيزيم، آهن، روي و پتاسيم مي شود و عناصر معدني به بدن نمي رسد و اين اتفاق در كودكان و نوجوانان مانع از رشد قد مي شود، مخصوصا اگر دريافت لبنيات و منابع كلسيم در آنها كم باشد و همچنين در بالغين نير باعث ايجاد پوكي استخوان مي شود.
وي در پايان گفت: زناني كه يك ليوان نوشابه - چه رژيمي و چه معمولي - در روز مصرف مي كنند، خطر پوكي استخوان آنها سه برابر كساني است كه نوشابه مصرف نمي كنند.
تلاش وزارت بهداشت براي كنترل كمبود ريزمغذي ها
فارس: درصد بالايي از مردم كشور در گروه هاي سني مختلف دچار كمبود آهن، روي و ويتامين A و D هستند. بررسي كشوري مصرف مواد غذايي در كشور كه از سوي دفتر بهبود تغذيه جامعه و انستيتو تحقيقات تغذيه كشور انجام شده، نشان مي دهد درصد بالايي از خانوارهاي كشور با كمبود دريافت آهن، كلسيم، ويتامين هاي۲B و A مواجهند.
بنا به اين گزارش، آموزش تغذيه و اقدامات بهداشت عمومي براي كنترل ريزمغذي ها و در نهايت غني سازي مواد غذايي از راهكارهاي وزارت بهداشت براي كنترل كمبود ريز مغذي هاست.