سينا خاكياني
كلمه فقر چه تصويري را به ذهن شما مي آورد؟
تصويري از يك كشور جهان سومي؟ خشكسالي و قحطي در آفريقا؟ يا بچه هايي در خيابان هاي كشورهاي آمريكاي لاتين كه با توپ هاي پاره فوتبال بازي مي كنند؟
شايد هم تحت تاثير تصاوير يا داستان هايي كه از دوره سلطنتي ويكتوريايي در انگلستان ديده يا شنيده باشيد، به ياد بچه هايي بيفتيد كه با لباس هاي پاره در خيابان هاي شهر پرسه مي زدند يا زير ضربات شلاق در مزارع كار مي كردند.
اما كساني كه در اين موارد تحقيق مي كنند، معتقدند كه فقر پديده اي فراگير است و مي توانيد آن را در اتوبوس، مدرسه، محل كار يا حتي در خانواده اي كه در همسايگي شما زندگي مي كنند پيدا كنيد. آنچه عموما به عنوان تعريفي از فقر شناخته مي شود، داشتن درآمدي كمتر از 60درصد ميانگين درآمد جامعه است(البته در اين ميان درآمد ثروتمندان و افرادخاص مد نظر قرار نمي گيرد). با اين حساب و با بررسي جامعه كنوني انگلستان، در اين كشور از هر پنج نفر، يك نفر فقير محسوب مي شودو اين مسئله به طرز كاملا سرسختانه اي چه در زماني كه دولت در دست حزب محافظه كار و چه در دست حزب كارگر بوده، تداوم يافته است.
در واقع اگر كمي به گذشته برگرديم، خواهيم ديد كه ميزان فقر در جامعه انگلستان با وجود پيشرفت هايي كه در طول يكي دو قرن گذشته در اين كشور و عموما در تمام دنيا صورت گرفته، افزايش يافته و نسبت تعداد فقرا به ساير افراد جامعه از 10 درصد به
۲۰ درصد رسيده است.
با اين حال كمتر كسي است كه بتواند اين ارقام را باور كند و بپذيرد كه در جامعه مدرن بريتانيايي كنوني، يك پنجم مردم در فقر زندگي مي كنند.
درحال حاضر جامعه شناسان انگليسي سخت درحال بررسي اين موضوع هستند تا بلكه بتواند چاره اي براي جامعه بحران زده اين كشور بيابند.
پروفسور جاناتان برادشاو از دانشگاه يورك مي گويد: در قرن نوزدهم ميلادي سبدي شامل غذا، پوشاك و مايحتاج روزمره زندگي در نظر گرفته مي شد و هر كس كه از عهده تهيه محتويات آن بر نمي آمد، فقير محسوب مي شد. آنچه به عنوان غذا در اين سبد گنجانده شده بود چيزي بيشتر از غذاي فقيرانه اي نبود كه در نوانخانه ها يا كارخانه هاي آن دوران، به كارگران داده مي شد.
مردم در آن زمان فقير بودند، چرا كه يا كار نداشتند يا به قدر كافي حقوق نمي گرفتند و اين موضوع از اقتصاد ضعيف آن دوران ناشي مي شد .
اما سرانجام بعد از اينكه روشنفكران و سياستمداران به اين اتفاق نظر رسيدند كه با افزايش دستمزدها و بهبود شرايط اجتماعي مي توانند فقر را كنترل كنند، باوجود رخ دادن دو جنگ جهاني و يك بحران اقتصادي شديد، جامعه انگلستان به جامعه اي مدرن و مرفه تبديل شد.
تا اواسط قرن بيستم ميلادي، جامعه شناسان از همان سبد كالاهاي ضروري براي بررسي فقر در جامعه استفاده مي كردند.
ولي بتدريج و با رشد اقتصادي انگلستان تقريبا همه قادر شدند كه كالاهاي درون آن سبد را تهيه كنند و تا سال 1950 فقر به معناي عدم توانايي در تهيه كالاهاي فوق از بين رفت.
با اين وجود جامعه شناسان و متفكران، هيولاي فقر را نابود شده اعلام نكردند، چرا كه آنها متوجه آمار و اطلاعات جديدي شده بودند كه دولت بتازگي آنها را به دست آورده بود.
براي اولين بار مردم در جامعه انگلستان براساس درآمد، طبقه بندي شده و به اين ترتيب اختلاف طبقاتي ميان اقشار مختلف جامعه مشخص شده بود و اين همان چيزي است كه بسياري از جامعه شناسان از آن به پيدايش مجدد فقر در جامعه انگلستان ياد مي كنند.
آمار و ارقام مربوط به ميزان درآمد افراد در جامعه انگلستان و نمودارهاي به دست آمده از آنها حاكي از آن است كه از سال 1960 ميلادي تاكنون از هر پنج نفر، يك نفر درآمدي پايين تر از نصف ميانگين درآمد جامعه داشته است. اگرچه اين افراد در مقايسه با اجداد و نياكانشان كه در دوران ويكتوريايي مي زيسته اند، به مراتب در شرايط بهتري قرار دارند، اما با اين حال باتوجه به ديگر افراد جامعه، فقير محسوب مي شوند.
با گذشت زمان و بتدريج، تركيب و اعضاي اين طبقه بي بضاعت در جامعه انگلستان دچار تغيير شده است، به طوري كه در دهه هاي 1970 و 1980 ميلادي، اكثريت اين طبقه را بازنشستگان و سالخوردگان تشكيل مي دادند، اما از آغاز دهه 1990 تا به امروز اين دسته جاي خود را به خانواده هايي كه صاحب بيش از يك فرزند هستند، داده اند. البته برخي از روش ها و متدهاي بررسي فقر درنهايت به نتايج درستي نرسيده اند. به عنوان مثال در بررسي برآوردهاي دولت از خانواده هايي كه زير خط فقر زندگي مي كنند، بيش از نيمي از كساني كه فقير محسوب شده اند، صاحب خانه يا آپارتمان هستند يا دارايي هاي زيادي دارند، اما چون درآمد ماهانه چنداني نداشته اند، در طبقه فقرا قرار داده شده اند. به اين ترتيب بسياري از ثروتمندان انگليسي هم كه دارايي ها و املاك فراواني دارند، جزو اين طبقه بي بضاعت قرار مي گيرند.
محققان امروزه بر اين باورند كه هر چند درآمد تا حد بسيار زيادي در شناسايي فقر، موثر است، اما نمي تواند تنها معيار اين بررسي ها باشد. آنچه امروزه بيشتر بايد مورد توجه قرار گيرد، كمبود موقعيت هاست.
بر اساس آخرين متدها و روش هاي بررسي فقر، موارد زير جزو مهمترين عوامل شناسايي افراد فقير محسوب مي شوند:
۱ نداشتن حساب بانكي يا حتي پس انداز مختصر.
۲ پرداخت بيش از 10 درصد از درآمد ماهانه براي صورتحساب هاي مختلف انرژي مثل برق يا گاز.
۳ در اختيار نداشتن فرصت هاي شغلي مناسب.
۴ تغذيه ناسالم.
علاوه بر موارد فوق، در بررسي هاي دقيق تر، احساس افراد و اينكه چطور خود را با ديگران مقايسه مي كنند هم از موارد مهم در شناسايي فقر است.
در سال 2000 ميلادي و در ادامه تحقيقات مختلفي كه در اين راستا به عمل آمده بود، بنياد ژوزف رانتري مطالعه گسترده اي را روي اين موضوع انجام داد. محور اصلي اين مطالعات پي بردن به اين مسئله بود كه عامه مردم چه چيزهايي را به عنوان ضروريات زندگي مي شناسند و چند درصد از آنها توانايي دست يافتن به آنها را ندارند. بعد از انجام بررسي هاي فوق مشخص شد كه 14درصد مردم انگلستان تنها يك جفت كفش دارند و 25 درصد آنها قادر به پس انداز كردن بيشتر از 10 پوند در ماه نيستند.
در دنياي امروز و با معيارهاي جديد، حتي ممكن است كسي تلفن همراه يا تلويزيون هم داشته باشد و با اين حال در فقر زندگي كند، اما شايد امروزه، نداشتن يك حساب بانكي معتبر يا پس انداز كافي را بتوان به عنوان معيار مناسبي براي شناسايي فقر به كار برد. افراد فاقد پس انداز يا حساب بانكي در انگلستان در بسياري از موارد مجبور خواهند بود از افراد سودجويي كه در كنار بانك ها هستند، با بهره هايي نزديك به 100 درصد پول قرض بگيرند و تكرار اين عمل هر بار وضعيت را براي آنها دشوارتر مي كند.
به علاوه نداشتن حساب بانكي نشان دهنده اين است كه مخارج روزانه زندگي، چيزي براي پس انداز كردن باقي نمي  گذارد و بنابراين مي تواند معيار كامل تري براي بررسي فقر در مقايسه با ميزان درآمد افراد باشد. بررسي هاي انجام شده توسط سازمان حسابرسي انگلستان نشان مي دهد كساني  كه حساب بانكي دائمي ندارند، سالانه 63 پوند بيشتر از ديگران بابت پيش پرداخت هزينه هايي مثل گاز، برق و ... پرداخت مي كنند.
رابطه اي ميان فقر و چاقي بيش از حد وجود دارد كه روز  به روز بيشتر و بيشتر مي شود. غذاهايي با چربي يا شكر فراوان، معمولا ارزان تر و قابل دسترسي تر از غذاهاي سالم هستند. نشانه هاي فقر در دنياي مدرن انگلستان امروزي تغيير كرده است. اگر در قرون گذشته اندام لاغر و نحيف نشانه فقر محسوب مي شد، اين روزها چاقي بيش از حد يا بيماري ديابت بر آن دلالت مي كند. در طول چند سال گذشته تحقيقات و بررسي هاي مختلفي در زمينه فقر در جامعه انگلستان صورت گرفته است. اگرچه روش هاي به كار گرفته شده در هر يك از اين تحقيقات با يكديگر متفاوت بوده، اما نتيجه همه آنها، اثبات وجود فقر در ميان
20 درصد از افراد اين كشور است كه نزديك به 2 تا
3 ميليون نفر از آنها در فقر مطلق زندگي مي كنند.

اختلاف طبقاتي در انگلستان روز به روز بيشتر مي شود
در حالي كه بيش از 60 سال از تاسيس وزارت رفاه در انگلستان مي گذرد، تحقيقات انجام شده نشان مي دهد كه اختلاف طبقاتي و فاصله ميان فقرا و ثروتمندان در اين كشور به بالاترين ميزان خود در طول اين سالها رسيده و اين فاصله روزبه روز در حال افزايش است.براساس آخرين آمار به دست آمده، حدود 20 درصد مردم انگلستان يعني نزديك به 5/12 ميليون نفر از مردم اين كشور، زير خط فقر زندگي مي كنند. از اين تعداد، 8/8 ميليون نفر افراد بزرگسال بوده كه 9/3 ميليون نفرشان مجرد هستند.اين آمار و ارقام مربوط به يك كشور آفريقايي نيست، اين آمار مربوط به انگلستان است كه يكي از قدرتمندترين كشورهاي جهان از لحاظ اقتصادي، به شمار مي رود.براساس گزارش ديگري كه بتازگي منتشر شده، بيش از يك ميليون نفر از اهالي لندن فاقد خودرو شخصي هستند و اين درحالي است كه ثروتمندان ساكن غرب اين شهر هر كدام داراي بيش از سه اتومبيل مدل بالا هستند.
محققان و كارشناسان در اين مورد مي گويند: برنامه هاي دولت انگلستان ظرف يك دهه گذشته روي مبارزه با فقر در ميان كودكان و سالمندان متمركز بوده و اگر چه در اين حوزه به موفقيت هاي نسبي رسيده ايم، اما امروز زمان آن رسيده است كه فكري به حال گسترش فقر در ميان افراد ميانسال و حتي مجردهاي جامعه بكنيم .

اي. بي. ام كه از معتبرترين كارخانه هاي توليد كامپيوتر و لوازم جانبي آن است، از پايين آمدن سطح علمي دانش آموزان آمريكايي و به تبع آن، پايين آمدن رتبه آنها در مقايسه با دانش آموزان ساير كشورها، ابراز نگراني كرده است.
اي.بي.ام اعلام كرده است، به آن دسته از كارمندانش كه حاضر به ترك كارشان در اين شركت و به جاي آن تدريس رياضيات يا علوم به دانش آموزان باشند، كمك هاي مالي خواهد كرد. تا به حال يكصد نفر از كاركنان اي.بي.ام كه واجد شرايط لازم بوده اند براي شروع اين برنامه انتخاب شده اند. اي.بي.ام اميدوار است كه اين تعداد افزايش پيدا كند و همچنين كارمندان و افراد واجد شرايط تدريس در ديگر شركت هاي مشابه نيز به اين كار تشويق شوند.
هدف اصلي از اجراي اين برنامه در واقع جبران كمبود معلمان متخصص و باتجربه در آمريكاست، چرا كه بزودي و با افزايش تعداد معلمان بازنشسته، مطمئنا اين كشور با بحراني جدي در زمينه آموزش مواجه خواهد شد.
بسياري از كارخانه ها و شركت هاي مختلف صنعتي در آمريكا نگران وضعيت تحصيلي دانش آموزان اين كشور و بخصوص وضعيت آنها در دروس علوم و رياضيات هستند، چرا كه آنها به نيروهاي كار متخصص احتياج دارند. اما آنچه آنها اين روزها در كارنامه دانش آموزان آمريكايي مي بينند نمرات پايين در رياضيات و علوم و عدم علاقه آنها به اين دروس است.
استنلي ليتاو يكي از مديران ارشد اي.بي.ام مي گويد: ما حداقل به 200 تا 250 هزار معلم احتياج داريم و اين وضعيت مثل بمبي ساعتي مي ماند كه هر لحظه به زمان انفجارش نزديك تر مي شويم و قربانيان اين انفجار بدون ترديد كارخانه هاي صنعتي، تجارت و اقتصاد آمريكا خواهند بود .
در گذشته هم برخي از كمپاني هاي آمريكايي از كارمندان متخصصشان خواسته بودند كه تا حد ممكن در امر تحصيل به دانش آموزان كمك كرده و نقشي در بهبود وضعيت تحصيلي كشور ايفا كنند. اما پيشنهاد اي.بي.ام كاملا فراتر از نمونه هاي قبلي است، چرا كه از كاركنانش مي خواهد كه حرفه خود را رها كرده و تمام وقت خود را به تدريس بپردازند.
مقامات اي.بي.ام انتظار دارند كاركنان باسابقه تر كه در نزديكي سن بازنشستگي هستند، از اين طرح استقبال كنند، چرا كه اگر هم بعد از بازنشستگي مايل به اين كار باشند،  در اين صورت از نظر مالي، سود بيشتري خواهند برد و از پشتيباني مالي شركت بهره مند خواهند شد.
داوطلبان اين طرح بايد از سوي مديران ارشدشان مورد تاييد قرار بگيرند، اگر اين تاييد صورت گرفت، در آن صورت به آنها مرخصي داده خواهد شد تا بتوانند به تدريس مشغول شوند و در حين مرخصي، آنها از تمام مزاياي قبلي خود بهره مند خواهند بود، به علاوه اينكه بسته به ميزان تدريسي كه انجام خواهند داد تا نيمي از حقوقشان را نيز دريافت خواهند كرد.
در ضمن به افراد فوق تا زماني كه گواهينامه تدريس دريافت كنند و مشغول به تدريس شوند ماهانه 15 هزار دلار نيز داده خواهد شد.
از حالا به بعد بسياري از كاركنان اي.بي.ام در مدارس كار خواهند كرد. اين شركت همچنين قصد دارد تا از طريق اينترنت، كاركنان سابقش را نيز به اين كار دعوت كند.

عرب نيوز
روزنامه عرب نيوز خبر و عكس اول خود را به توافق كره شمالي براي واگذاري تسليحات اتمي خود اختصاص داده است.يك روز پس از انجام اين توافق، مقامات پيونگ يانگ اعلام كردند تا زماني كه براي توليد نيروي برق يك راكتور اتمي مدرن دريافت نكرده باشند، تسليحات هسته اي خود را
برنخواهند چيد.دولت كره شمالي در اعلاميه اي كه روز دوشنبه در پايان گفت وگوهاي شش جانبه در پكن صادر شد، تاكيد كرده بود كه حق استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي را براي خود محفوظ مي دارد.
واشنگتن پست
روزنامه واشنگتن پست موضوع يورش بي رحمانه سربازان بريتانيايي به زندان بصره براي آزاد ساختن دو نفر از سربازان انگليسي را براي عنوان خبر اول خود برگزيده است.
در پي اين يورش ناجوانمردانه، نيروهاي بريتانيايي دو عضو ارتش اين كشور را كه در شهر جنوبي بصره توسط پليس عراق بازداشت شده بودند، آزاد كردند.در حالي كه منابع رسمي در عراق مي گويند، نيروهاي بريتانيايي به زندان بصره يورش برده اند، وزارت دفاع بريتانيا ادعا كرده است كه آزادي آن دو سرباز بازداشت شده توسط مذاكرات ممكن شد.
گلوب اندميل
روزنامه انگليسي زبان گلوب اندميل خبر اول خود را به بحران انتخاباتي در آلمان اختصاص داده است.در انتخابات يكشنبه، هيچ كدام از احزاب بزرگ آلمان، برنده قطعي نشده و اين وضعيت احتمال دارد مردم آلمان را تا هفته ها با سردرگمي سياسي مواجه كند.قرار است تا مدتي ديگر، مذاكرات براي ائتلاف آغاز شود، اما هيچ كدام از احزاب بزرگ درباره تشكيل ائتلاف بزرگ تمايلي از خود نشان نداده اند.
دموكرات آركانزاس گازت
روزنامه دموكرات آركانزاس گازت ضمن اشاره به احتمال وقوع توفان ريتا، از بالا رفتن بي سابقه قيمت هاي نفت به ميزان 39/4دلار در هر بشكه خبر داده است. افزايش قيمت نفت در حالي بوقوع مي پيوندد كه اعضاي اوپك(سازمان كشورهاي صادر كننده نفت) براي فرو نشاندن فشار سياسي ناشي از گراني نفت در حال بررسي عرضه روزانه 2ميليون بشكه نفت اضافي به بازار هستند.

شهري كه ما آن را منچستر مي ناميم در اصل مجموع چندين شهر كوچك و نزديك به هم از جمله سالفورد، ويگان و بولتون در شمال غربي انگلستان است كه هسته مركزي به نام منچستر دارند و در كل به مجموع اين شهرهاي كوچك، منچستر بزرگ اطلاق مي شود. جمعيت اين شهر نزديك به 3 ميليون و 200 هزار نفر است و بسياري از مردم انگلستان، بعد از لندن، منچستر را مهمترين شهر اين كشور مي دانند.
آب و هواي منچستر هم مثل ديگر شهرهاي انگلستان مرطوب و باراني است. اين مسئله باعث مي شود كه گرماي تابستان و تا حدود زيادي سرماي زمستان در اين شهر تعديل شود. در زمستان دماي هواي منچستر بين يك تا شش درجه سانتي گراد در نوسان است و در تابستان درجه حرارت حداكثر به 20درجه سانتي گراد بالاي صفر مي رسد. بهترين زمان براي سفر به منچستر ماه هاي جولاي و آگوست است، اما در اين دو ماه مجبور خواهيد بود كه ازدحام گردشگران را در شهر تحمل كنيد. هرچند هواي شهر در زمستان چندان سرد نمي شود، اما آسمان ابري و تاريك منچستر، شهر را دلگير جلوه مي دهد. بنابراين بهتر است زمستان را براي سفر به منچستر انتخاب نكنيد.
منچستر زماني مهمترين شهر صنعتي دنيا به شمار مي رفته است و هنوز هم بسياري از آثار و بقاياي آن دوران در اين شهر به چشم مي خورد. به همين خاطر علاقه مندان به تاريخ و صنعت از تماشاي اين شهر كه مثل موزه بزرگي از آثار صنعتي و تاريخي است لذت خواهند برد. همچنين موزه  هاي كم نظير اين شهر كه جزو بهترين موزه هاي انگلستان  هستند توجه بسياري از علاقه مندان به هنر را به سوي خود جلب مي كنند. ساختمان هاي منچستر از لحاظ معماري، گوناگوني زيادي دارند و در اين شهر بناهاي مختلفي با معماري و طراحي هاي مربوط به دوره هاي مختلف تاريخي و همچنين بناهايي با طراحي هاي كاملا مدرن در كنار هم ديده مي شوند. اما آنچه در همان نگاه اول مشخص مي شود، تاثير دوران صنعتي بودن شهر روي معماري بناهاي آن است. زماني منچستر اصلي ترين مركز پنبه دنيا بوده است و به همين خاطر انبارهاي زيادي در اين شهر وجود داشته كه امروزه با اصلاحاتي در ظاهر و درونشان براي مقاصد ديگري مورد استفاده قرار مي گيرند.
منچستر يونايتد
ورزش و به طور خاص، فوتبال جزئي از فرهنگ مردم منچستر است. اين شهر دو تيم فوتبال مهم به نام هاي منچستر سيتي و منچستر يونايتد دارد كه از مهمترين تيم هاي انگلستان هستند. مهمترين استاديوم ورزشي شهر، اولدترافورد نام دارد كه كمي خارج از مركز شهر و در نزديكي محله اي به نام ترافورد قرار دارد و ورزشگاه اختصاصي تيم منچستر يونايتد است. هتل هاي شهر در ايام مختلف هفته و بخصوص در ايام برگزاري مسابقات فوتبال ليگ برتر انگلستان قيمت هاي متفاوتي دارند.
اگر تيم منچستر يونايتد بازي خانگي داشته باشد تقريبا در اين شهر نمي توانيد حتي يك اتاق خالي هم پيدا كنيد!
علاوه بر فوتبال، كريكت هم از ورزش هاي پرطرفدار در منچستر است و زمين كريكت اولدترافورد هر سال شاهد برگزاري بسياري از مسابقات بين المللي اين رشته است. منچستر دو دانشگاه بزرگ و چند كالج و هنرستان موسيقي دارد كه در مجموع امكان تحصيل بيش از 65هزار دانشجو را در اين شهر فراهم مي كنند كه اين رقم در مقايسه با بسياري از ديگر شهرهاي اروپا، قابل توجه است.
سرگرمي ها
قايق سواري: با كرايه يك قايق پدالي مي توانيد آرام آرام در طول كانال هاي آبي كه از وسط شهر مي گذرند حركت كنيد و از تماشاي شهر و آب وهواي تميز آن لذت ببريد.
موسيقي: منچستر چند اركستر سمفونيك دارد كه اركستر فيلارمونيك BBC از ديگران شناخته شده تر و معتبرتر است. سالن بزرگ بريج واترهال منچستر ظرفيت 2هزار و 500 نفر را دارد و از جمله بزرگترين سالن هاي موسيقي انگلستان است. در ساخت اين سالن بزرگ تمام دقت و تلاش براي طراحي مناسب جهت شنيده شدن هرچه بهتر اصوات به كار رفته است. برنامه هاي متنوع موسيقي كه در اين سالن برگزار مي شود، مي تواند براي علاقه مندان به موسيقي و بخصوص موسيقي كلاسيك لذتبخش باشد.
ديدني ها
گالري هنر منچستر: اين موزه  از مهمترين موزه هاي انگلستان است كه بتازگي و با مخارجي بالغ بر چندين ميليون پوند بازسازي شده و آثار نقاشي بسياري از بزرگان هنر را از سراسر دنيا در خود جاي داده است.
موزه بزرگ منچستر: اين موزه كه بيش از 100سال از عمرش را سپري كرده، تركيب وسيعي از موزه هاي تاريخ طبيعي تا علوم اجتماعي است و گالري هاي مختلف آن به مسائل مختلفي از جانورشناسي گرفته تا باستان شناسي، اختصاص يافته اند.
موزه علم و صنعت: اين موزه مجموعه كم نظيري از موتورهاي بخار و ماشين آلات قديمي است كه در گذشته در كارخانه هاي اين شهر مورد استفاده قرار مي گرفتند.
كتابخانه منچستر: كتابخانه و مدرسه موسيقي منچستر در يك ساختمان قرار دارند كه از قديمي ترين ساختمان هاي شهر است. از جمله چهره هاي معروفي كه در اين كتابخانه مطالعه كرده اند، ماركس و همكارش انگلس بوده اند كه صندلي و ميز آنها در كنار پنجره بزرگ سالن مطالعه كتابخانه مشخص است.
فرودگاه بين المللي منچستر بعد از دو فرودگاه لندن پر رفت و آمدترين فرودگاه انگلستان است و هر سال در حدود 19 ميليون مسافر از اين فرودگاه و از طريق 90 شركت هواپيمايي مختلف به ديگر نقاط جهان سفر مي كنند. منچستر از طريق پنج اتوبان مختلف به ديگر شهرهاي انگلستان وصل شده است و از لحاظ ارتباطات جاده اي بعد از لندن، كامل ترين شهر انگلستان است. منچستر دو ايستگاه راه آهن بزرگ دارد كه شهر را به ديگر نقاط كشور متصل مي كنند. البته منچستر ايستگاه هاي كوچكتري هم دارد كه مخصوص دسترسي به شهرهاي كوچك اطراف هستند. خطوط راه آهن در داخل شهر هم ديده مي شوند. قطارهاي داخل شهري منچستر با فواصل منظم 5 تا 10 دقيقه اي، هر سال نزديك به 20ميليون مسافر را جابه جا مي كنند.