پارسال وقتي براي اولين بار در سن 10 سالگي لباس پليس هارا پوشيد، باورش نمي شد كه اينقدر زود آماده پذيرش مسئوليت اجتماعي، آن هم در مقابل
هم سن و سال هاي خودش شده باشد.
تمام وجودش پر از هيجان و اشتياق پوشيدن مجدد لباس پليس بود.
با وجود آنكه اين احساس را براي اولين بار وقتي سال چهارم بود بعد از سه روز آموزش 12 ساعته در مورد علائم و مقررات ترافيكي تجربه كرده بود، اما امسال به خاطر آنكه قرار بود مثل تمام كلاس پنجمي هاي آموزش ديده در مدارس شهرتهران به عنوان پليس يار مدرسه در كنار پليس هاي راهنمايي و رانندگي فعاليت داشته باشد، هيجاني عجيب سراسر وجودش را فرا گرفته بود.
وقتي از خانه بيرون آمد، با اينكه همه علائم و مقررات را بلد بود، اما بار ديگر در ذهنش مرور كرد تا وقتي كنار پليس هاي بزرگتر از خودش قرار گرفت مهارت و توانايي هاي خودش را در هدايت بزرگترها به عنوان وظيفه جديدش در سال تحصيلي جديد نشان دهد.
بچه ها، نگهبان ترافيك
آگاهي در آموزش علائم ترافيك به عنوان يكي از بخش هاي اجتناب ناپذير آموزش دانش آموزان، امروزه و جزو سياست ها و برنامه هاي مسئولان و مديران شهري درآمده است. آمار كشته هاي ناشي از تصادفات براساس سن در كشور ما نشان مي دهد كه گروه سني زير 10سال (بين سن 4 تا 9 سالگي) با 22درصد و بزرگسالان بالاي 60 سال با 26درصد، بالاترين درصد فوت ناشي از تصادفات را دارند. بنابراين با توجه به اينكه ترافيك به عنوان يكي از معضلات جدي و تقريبا حل نشدني جوامع امروزي ازجمله كلانشهرهاي كشورمان درآمده، تامين ايمني كودكان از راه هاي مختلف از جمله آموزش آنها از خانواده گرفته تا مدرسه به جزئي از ملزومات اوليه حيات آنها تبديل شده است.
كودكان به عنوان عابر پياده مي توانند در حالت هاي مختلف رفتارهايي همچون دويدن ناگهاني به خيابان، رهاكردن دست بزرگترها به هنگام عبور از خيابان، بي توجهي به چراغ عابر پياده، بازي در خيابان، شوخي كردن، دويدن به دنبال وسيله نقليه، قدم زدن چند نفره در سطح سواره رو، بي توجهي به جهت حركت وسايل نقليه، پريدن از بالاي نرده ها به وسط خيابان، عبور از محل پيچ هايي كه راننده ديد ندارد و عبور كردن از جلوي وسايل نقليه عمومي از خود نشان دهند؛ بنابراين شناخت رفتار كودك در نحوه برنامه ريزي آموزش هاي ترافيكي اهميت دارد.
مشاركت دانش آموزان در اجراي طرح هاي ترافيكي و انتقال مباحث آموزشي به گروه همسالان، تجربه موفقيت آميزي بوده است كه شهرداري تهران  با همكاري راهنمايي و رانندگي تهران بزرگ و آموزش و پرورش شهر تهران، طي دو سال گذشته كسب كرده و امسال نيز در پي بهره مندي از مشاركت بيشتر دانش آموزان، در اقدامي گسترده تر نسبت به سال هاي قبل، 16هزار نفر از دانش آموزان مقطع پنجم دبستان و اول راهنمايي به عنوان پليس يار ، مخصوصا ماموران راهنمايي و رانندگي را در مناطق جنوبي شهر تهران، نقاط حساس و مقابل مدارس منتهي به تقاطع هاي اصلي همراهي خواهند كرد.
فاطمه مرصوص، نماينده آموزش و پرورش شهر تهران در ستاد مهر كه اعضاي آن براي فراهم كردن شرايط تردد آسان دانش آموزان از دو سال پيش تقريبا يك ماه قبل از شروع مدارس اقدامات خود را در بخش هاي مختلف آغاز مي كنند، اجراي طرح گذربان مدرسه را عامل موثري در افزايش ايمني تردد دانش آموزان طي دو سال گذشته عنوان مي كند و مي گويد: علاوه بر اين، دانش آموزاني هم به عنوان پليس يار نامحسوس براي ثبت تخلفات 10گانه رانندگان سرويس هاي مدارس و اولياي دانش آموزان در برگه هاي جريمه اي كه در اختيار آنان گذاشته خواهد شد، فعاليت خواهند كرد.
دكتر محسن جليلوند، معاون آموزش سازمان
حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران نيز به عنوان يكي از زير مجموعه هاي ستاد مهر، تهيه لباس، سوت، پرچم و كتاب هاي آموزشي براي دانش آموزان (از پيش دبستاني گرفته تا مقاطع بالاتر) را از جمله وظايف تعريف شده براي اين سازمان عنوان مي كند و مي گويد: براي ارتقاي سطح ايمني دانش آموزان، سازمان حمل و نقل و ترافيك به عنوان متولي اجراي طرح، اقدام به چاپ برچسب هاي مخصوص براي نصب بر روي سرويس مدارس كرده است تا خودرو حامل دانش آموزان توسط رانندگان ساير خودرو ها و ماموران راهنمايي و رانندگي راحت تر قابل تشخيص باشد تا در برخورد با آنها، مخصوصا هنگام سوار و پياده شدن دانش آموزان دقت بيشتري داشته باشند.
او الزام تمامي شهرداري هاي كشور از سوي شوراي عالي ترافيك براي اجراي طرح پليس مدرسه (گذربان مدرسه) را از نشانه هاي موفقيت آميز بودن اجراي طرح در كاهش عوامل تهديد كننده سلامت سلامت دانش آموزان تهراني مي داند و درخصوص نحوه انتخاب پليس هاي مدرسه مي گويد: دانش آموزان پليس توسط مديران مدارس با توجه به ويژگي هايي همچون هوش، توان فيزيكي و علاقه مندي انتخاب مي شوند .
دكتر جليلوند آگاهي دانش آموزان از عوامل موثر در افزايش ايمني حركت و سفر را از ابتدايي ترين آثار اجراي اين طرح عنوان مي كند و معتقد است كه آموزش قوانين ترافيك از دوران كودكي بدون مقاومت و خارج از فضاي امر ونهي و اجبار، باعث بهتر نهادينه شدن اصول ترافيك و ايجاد فرهنگ ترافيك منجر به رفتار ترافيكي، به عنوان اصلي ترين هدف سازمان حمل و نقل و ترافيك از اجراي طرح پليس مدرسه و آموزش هاي ترافيكي مي شود.
ولي كم توجهي والدين براي مشاركت در اجراي اين طرح را يكي از مشكلات مهم مسئولان اجرايي بيان مي كند و از والدين مي خواهد كه به اين طرح به عنوان وسيله اي براي افزايش ضريب ايمني فرزندان خود و ديگران توجه داشته باشند.
معاون آموزش سازمان حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران با گلايه مندي مي گويد: با وجود آنكه والدين بسياري از دانش آموزان با مقررات ترافيك آشنا هستند، اما متاسفانه بي توجهي و عدم رعايت مقررات، تقريبا به عنوان يك رفتار پذيرفته شده است كه اين امر آسيب هاي جدي و هزينه هاي زيادي را به كشور به لحاظ جانبي و مالي تحميل مي كند .
دكتر جليلوند،  ازدحام جلوي در مدارس را يكي ديگر از مشكلات جدي، مخصوصا در روزهاي اول مهر عنوان مي كند و از تمامي والدين مي خواهد كه به منظور سهولت تردد فرزندانشان در مسير مدرسه، حداكثر همكاري را با پليس هاي مدرسه از طريق عدم ازدحام در مقابل مدارس مخصوصا با اتومبيل شخصي داشته باشند.
هماهنگي 17سازمان براي مهر
پيچيدگي جوامع امروز موجب شده كه تامين ايمني دانش آموزان صرفا به شناخت و آگاهي آنها از علائم و مقررات ترافيك محدود نشود. به همين دليل است كه 17 سازمان همچون اورژانس، راهنمايي و رانندگي، مركز كنترل كيفيت هوا، مركز كنترل ترافيك، سازمان حمل و نقل و ترافيك، آموزش و پرورش، شركت اتوبوسراني، تاكسيراني، مترو، نيروي انتظامي، سازمان پارك ها، سازمان زيباسازي، معاونت خدمات شهري، سازمان پايانه ها، مركز معاينه فني خودرو به همراه معاونت فني- عمراني شهرداري تهران در ستاد مهر عضو هستند.
جلوگيري از انجام هر گونه حفاري، مگر در مواقع اضطراري از 15 شهريور تا 20 مهر از جمله وظايف تعريف شده براي معاونت فني- عمراني شهرداري تهران در اين ستاد است.
محمد علي آبادي كه مسئوليت اين معاونت را بر عهده دارد، دليل چنين تصميمي را پيشگيري از بروز حادثه براي دانش آموزان به واسطه وجود چاله در مسير عبور و مرور آنان عنوان مي كند و مي گويد: در صورتي كه شهرداري تهران در مواقع اضطراري مجبور به صدور مجوز حفاري از ساعت 12 شب تا صبح بشود،  متقاضيان ملزم به پر كردن محل حفاري تا ساعت 6 صبح هستند و شهروندان مي توانند در صورت مشاهده هرگونه حفاري غيرمجاز در اين مدت، شكايت خود را با شماره تلفن 137 به واحد شكايات شهرداري تهران اعلام كنند تا با متخلفان برخورد شود .
تبعيت از وضعيت چراغ هاي راهنمايي و رانندگي يكي ديگر از راه هاي تامين ايمني دانش آموزان به عنوان عابران پياده محسوب مي شود. كامران رحيم اف، مديرعامل شركت كنترل ترافيك شهرداري تهران ضمن دادن اطمينان خاطر به شهروندان تهراني از سالم بودن تمامي چراغ هاي هوشمند، ثابت و چشمك زن تقاطع ها مي گويد: چرا غ هاي راهنمايي تمامي تقاطع ها به فانوس هاي چراغ عابر پياده مجهز هستند كه همه آنها با توجه به بازبيني هاي انجام گرفته سالم هستند و براساس قانون، تمامي شهروندان ملزم به رعايت دستورات چراغ و رعايت حقوق عابران و رانندگان هستند . وقتي به او گلايه تعدادي از شهروندان تهراني مبني بر عدم رعايت حقوق عابران پياده در اثر طولاني شدن چراغ هاي راهنمايي براي رانندگان خودروها را منتقل مي كنيم،  با كمي تعجب مي گويد: اين مسئله در مورد چراغ هاي هوشمند به واسطه محدوديت در تنظيم زمان چراغ ها كه حداكثر امكان سبز بودن آنها 199 ثانيه است و مركز كنترل ترافيك اين چراغ ها را تا 60 ثانيه تنظيم كرده ، صدق نمي كند، چرا كه به همان ميزان، 3 دقيقه نيز به عابران پياده اجازه عبور داده مي شود، مگر آنكه اين فرايند توسط ماموران راهنمايي و رانندگي به واسطه شرايط زماني و مكاني تغيير كند و عابران پياده مجبور باشند از فرمان پليس كه براساس قانون، مقدم بر چراغ است، تبعيت كنند .
بدون شك تا زماني كه عابران پياده خود را ملزم به رعايت قوانين بدانند، با توجه به الزام رانندگان به رعايت سرعت 30 كيلومتري در سطح معابر شهري، هيچ حادثه اي رخ نخواهد داد. امكان استفاده عابران از دكمه هاي هوشمند تعبيه شده در چراغ هاي عابر پياده براي انتقال درخواست عابر جهت عبور از عرض خيابان به رانندگان از نكات قابل توجهي بود كه مديرعامل شركت كنترل ترافيك به آن اشاره كرد و گفت: با وجود آنكه اين امكان از زمان نصب اولين چراغ هاي هوشمند براي عابران پياده وجود داشته است، اما به دليل كم توجهي مسئولان و عدم تمايل عابران به استفاده از آن، عملا تاكنون اين سيستم فاقد كارايي بوده است، اما براساس آخرين تمهيدات اتخاذ شده، درصدد راه اندازي اين سيستم در صورت استقبال شهروندان هستيم . نياز دانش آموزان به حمل ونقل آسان، ايمن و ارزانقيمت يكي ديگر از موارد موردتوجه اعضاي ستاد مهر است كه پاسخگويي به چنين نيازي به شركت هاي اتوبوسراني، مترو و سازمان تاكسيراني سپرده شده است.
نوريان، مديرعامل شركت واحد اتوبوسراني، تردد رايگان دانش آموزان، دانشجويان و معلمان توسط 5هزار و 700 دستگاه اتوبوس طي 10 روز اول مهر را از جمله اقدامات اين شركت به مناسبت بازگشايي مدارس عنوان مي كند. محدوديت امكان تردد اتوبوس هاي شركت واحد در مسيرهاي مختلف و عدم تمايل برخي از دانش آموزان براي حضور در فضاي پرازدحام داخل اتوبوس ها، سازمان تاكسيراني را نيز بر آن داشته است كه تعدادي ازتاكسي هاي خطي خود را به عنوان سرويس مدرسه در ساعات صبح و ظهر، در اختيار دانش آموزان قرار دهد.
اميرمحمود دهلوي، مديرعامل سازمان تاكسيراني با اشاره به 40 هزار تاكسي آماده فعاليت در ايام مهر مي گويد: براساس هماهنگي هاي انجام گرفته با مسئولان خطوط در نقاط مختلف شهرتهران، تاكسي ها به منظور راحتي و آرامش خاطر دانش آموزان موظف هستند كه از ساعت 6 صبح سرويس دهي خود را به مسافران آغاز كنند و در صورتي كه دانش آموزاني خواستار استفاده از تاكسي مخصوص در مسيرهاي فرعي به عنوان سرويس مدرسه بودند، والدين آنها بايد با مسئولان مدارس در اين زمينه هماهنگ شوند و به هيچ عنوان مستقيما در اين رابطه مخصوصا با رانندگاني كه فاقد برگه معاينه فني و تاييديه راهنمايي و رانندگي هستند، وارد مذاكره نشوند.
مديرعامل سازمان تاكسيراني از تمامي دانش آموزان مي خواهد كه حتما براي حفظ امنيت خود در خودروهايي كه مشخصات تاكسي دارند، سوار شوند. وي رنگ تاكسي هاي تحت نظارت و مورد تاييد سازمان تاكسيراني را خورشيدي (زرد) با نوارهاي آبي براي تاكسي هاي خطي، نوار نارنجي براي تاكسي هاي گردشي، نوار سبز براي تاكسي هاي فرودگاه و راه آهن و نوار مشكي براي تاكسي هاي تلفني معرفي مي كند و با تاكيد از دانش  آموزان مي خواهد كه حتما به رنگ نارنجي پلاك تاكسي ها به عنوان يكي ديگر از مشخصه هاي خودروهاي تحت نظارت سازمان، توجه كنند.
دهلوي خاطرنشان مي كند: البته دانش آموزان مي توانند از خودروهاي پلاك موقت شخصي كه آرم تاكسيراني بالاي سقف آنها نصب شده، استفاده كنند و از سوار شدن به هر خودرويي امتناع كنند .
بهرام عبابافي، معاون بهره برداري شركت مترو نيز اضافه شدن قطارهاي فوق العاده را در ساعات پيك مسافر از جمله تسهيلات اين بخش براي دانش آموزان عنوان مي كند و مي گويد:  مترو تهران نيز به مدت 10 روز، آماده استقبال از تردد رايگان دانش آموزان و دانشجويان با ملاحظه يونيفورم يا كارت شناسايي آنان است. دانش آموزان مي توانند ساعت هاي تردد خود را به گونه اي تنظيم كنند كه متناسب با سر فاصله هاي 5 دقيقه زمان حركت قطارها به موقع در مدارس خود حضور داشته باشند و اميدواريم با رفع مشكلات به وجود آمده براي ورود قطارها و واگن هاي جديد، سر فاصله حركت قطارها را طي 2 ماه آينده به 4 دقيقه برسانيم .
عبابافي از تمامي دانش آموزان همچون ساير مسافران مي خواهد به رعايت نكات ايمني مورد تاكيد در برچسب هاي نصب شده در بخش هاي مختلف مترو و درون واگن ها به طور جدي توجه داشته باشند و ديگران را نيز تشويق به رعايت آنها كنند. معاون بهره برداري مترو تهران، ايستادن پشت خط هاي قرمز تعبيه شده در ايستگاه ها براي مصون ماندن دانش آموزان و ساير مسافران از برخورد احتمالي با واگن هاي درحال حركت ياتوقف در اثر هل دادن ساير مسافران را ضروري مي داند و از تمامي مسافران مترو، مخصوصا دانش آموزان مي خواهد كه به اين مسئله توجه داشته باشند.
شروع سال تحصيلي نه تنها چهره شهر را براي مهرورزي به دانش آموزان از طريق نصب پوستر و پلاكاردهاي تبريك و مطالب آموزش حقوق شهروندي و آذين بندي تغيير داده، بلكه اين روزها ورود به بازارهاي ميادين ميوه و تره بار با محصولات جديدي كه در بخشي از آن در قالب سبد كالاي مهر كه شامل ملزومات آموزشي و تحصيلي است تغيير داده.
و در نهايت اينكه مسئولان ستاد مهر براي اينكه با ديدن لبخند دانش آموزان در روز اول مهر خستگي ناشي از تلاش يك ماهه خود براي آماده سازي مقدمات سال تحصيلي جديد از وجودشان بيرون برود، با كمك پيك هاي مهرباني، مهر خود را با يكهزار و 600 شاخه گل به دانش آموزان كلاس اولي به همراه 2 هزار گلدان زيباي گل براي مدارس ارائه خواهند كرد، به اين اميد كه دانش آموزان از هداياي آنان در محوطه مدارس همچون گل وجودشان با رعايت نكات ايمني به هنگام تردد در خيابان ها، مراقبت كنند.

سلام دانش آموز!
مهر 84 نه تنها سرآغاز فصلي جديد در زندگي تحصيلي دانش آموزان محسوب مي شود، بلكه فرصتي است براي اجراي يكي از طرح هاي شركت اتوبوسراني مبني بر متحدالشكل شدن لباس رانندگان اتوبوس با پيراهن آبي و شلوار سرمه اي، ضمن آنكه رانندگان شركت واحد به ميمنت آغاز سال تحصيلي جديد با نصب جمله سلام دانش آموز روي شيشه اتوبوس ها طي هفته اول مهر ماه و توزيع هدايايي حاوي اطلاعاتي در زمينه مسائل آموزشي در ميان دانش آموزان ابتدايي، از سوار شدن دانش آموزان استقبال مي كنند.

پويا مهرآيين- اولين برگ زردي را كه داخل پياده رو در حال تكاپو مي بيني، مي تواني به فكر پاييز بيفتي، حالا مي خواهد نيمه تير باشد يا آخر شهريور و همين بهانه كافي است كه هزار و يك خاطره دلخواه و ناخواسته به ذهنت هجوم بياورند.
اگر كمي شاعر مسلك هم باشي كه خدا رحم كند؛انگار همه غم هاي شادانه عالم در اين روزهاروي سرت خراب مي شود؛ روزهايي كه آهسته آهسته دست هايت را به جيب شلوار يا كاپشن پاييزه ات مي فرستند تا همان طور كه قدم مي زني، به برگ هايي نگاه كني كه زير پايت خش خش كنان له مي شوند و فرو مي ريزند؛برگ هايي كه مي توانند نمودي از روزهاي رفته تو باشندو مي توانند يادآور روزهاي خوش گذشته باشند و آن خوشي را به روزهاي امروز تو پيوند بزنند؛ روزهايي كه تو خوشحال  هستي كه خيابان ها و پياده روها از اغيار خالي مي شوند تا با خيال راحت تر بتواني خودت را در برگ هاي پاييزي ورق بزني.
اما هميشه يكي از نمودهاي پاييز بارزتر است؛ جلوه اي كه دقيقا با پاييز آغاز مي شود تا هيچ وقت فراموش نكني كه پاييز شروع شده؛ كافي است نگاهي به دور و برت بيندازي.
زنگ مدرسه شايد بيداري بخش تر از هر ناقوس و درا و كوسي باشد كه در تاريخ بشريت نواخته شده است؛  زنگ بيداري هر كسي كه رنگ و بوي مدرسه را حس كرده باشد؛ زنگ دلواپسي براي فرصت هايي كه در حال از دست رفتن هستند و اگر ديربجنبي، ديرت مي شود.
حالا خواه يك سال باشد از مدرسه فارغ شده باشي، خواه 10 سال و خواه يك عمر؛ كافي است يك بار دلت با زنگ مدرسه لرزيده باشد؛ همين كافي است. زنگ مدرسه از آن پديده هاي غريبي است كه انسان ها را حتي با يك بار شنيدن، شرطي مي كند؛ شرط وظيفه و انضباط و شور و شوق و دلواپسي و... دلتنگي؛ دلتنگي براي روزهايي كه پشت سرگذاشته اي. اصلا هم مهم نيست كه از آن روزها بخوبي استفاده كرده باشي يا نه؛ دلتنگي براي آن همه رفاقت پشت سر گذاشته شده، آن همه خنده ها و گريه هاي دوست داشتني ، آن همه سرما و گرماي دلچسب، آن همه مسير پياده پيموده شده و در يك كلام دلتنگي براي آن همه زندگي.
مدرسه اولين جايي است كه انسان بودنت را به تو متذكر شده، چرا كه انسان بودنت در آگاهي اتفاق مي افتد و اين اتفاق در مدرسه؛ و بعد از مدرسه هم هر جايي كه آگاهي را به تو گوشزد مي كند، مدرسه است و هر كسي كه كلمات آگاهي بخش از دهانش خارج شود، معلم.
مدرسه يادآور همه مشق هايي است كه درست و غلط نوشته اي و نمره هايي كه بحق و ناحق گرفته اي و داشته ها و نداشته هايي كه با همه آنها ساخته اي و نساخته اي. مدرسه يعني همه داشته هايي كه يك نفر مي تواند داشته باشد، چرا كه نمايه كوچكي از يك هستي است، اما صادقانه تر، چرا كه رنگ همه چيز همان است كه بايد باشد يا به تعبيري ديگر همه رنگ ها غرق بيرنگي است.
مي شود مطمئن بود كه خيلي از ما اگر صبح روز اول مهر به حال خود گذاشته  شويم، جايي جز مدرسه را براي رفتن برنخواهيم گزيد و پدر و مادرهايي كه روز اول مهر زودتر از فرزندانشان براي بردن آنها به مدرسه آماده مي شوند، دليل محكم اين ادعا هستند.
اي كاش هنوز هم زنگي براي همه ما نواخته مي شد؛زنگي كه در فرهنگ ما هميشه نشانه بيداري و حركت بوده است؛حركتي كه معمولا به همراه ديگران و رو به تعالي است؛روبه جايي كه به قله هاي رهايي راه دارد.
هنوز هم بيشتر ما سرود صبح است اول مهر‎/ دل مي تپد به شادي را از برداريم، چرا كه سال به سال آن را تكرار كرده ايم تا از ياد نبريم.
روز اول مهر، هميشه اول مهر است، چرا كه براي لحظاتي هم كه شده فطرت كودكانه اي در قالب ما بيدار مي شود كه پيامي غير از مهر نمي تواند داشته باشد و همين روز،بهترين موقعيت است كه ببينيم آيا بعد از مدرسه كودكي كجاها رفته ايم و چه ها آموخته ايم.
ببينيم هنوز هم مي توانيم با همان فطرت ساده و بي پيرايه زندگي كنيم يا بايد هزار و يك ترفند ديگر را هم به خود پيرايه كنيم.
راستي يادتان هست اولين روز مدرسه در دل شما چه مي گذشت؟آن همه اميد،آن همه ترديد و آن همه نمي دانم كه هنوز هم بهترين و بدترين رهاورد پاييز است؛پاييزي كه انگار مي آيد تا به ياد ما بياورد كه فصل برگريزاني هم هست؛برگريزاني كه به همه ما هشدار مي دهد كه كم كم برگه هايمان را جمع وجور كنيم؛برگه هاي پريشاني كه اگر در نوشتن آنها هشيار نبوده باشيم،چيزي جز سياهه رسوايي نيستند.
يادش به خير؛هميشه اولين روز مهر بهترين فرصت براي آشنايي بود.براي پيداكردن كساني كه سه ماه دلت براي ديدن آنها تنگ شده بود و براي ديدن آنهايي كه خواه ناخواه تازه با آنها آشنا مي شدي و حالا كه ديگر خبري از مدرسه نيست،اول مهر بهانه اي است براي اينكه بيش از هركس ديگر به دنبال خودت باشي؛خودي كه در روزمرگي ساليان شايد دلش براي خودش تنگ مي شود و روز اول مهر با خودش قراري براي ديداري دگر دارد.
با خودش؛با همان خودي كه گفتم؛خود كودكي اش؛خود فطري اش؛خود ازلي اش؛خودي كه مثل لوحي كه اولين روز مهر جلو كلاس اولي ها آويخته مي شود،پاك و مبراست.حالا ديگر همه چيز به اين بستگي دارد كه ما مشق هايمان را چطور بنويسيم.
راستي چقدر غلط داريم و چقدر از مشق هايمان خط خطي است؟
زنگ مي زنند؛ زنگ، ما را به كلاس درس فرا مي خواند؛ كلاس درس فطرت؛ كلاس درس سادگي و كلاس درس مهر. فرصت ها درگذرند. مواظب باشيم دير نجنبيم.

آيدين جهان بخش - اهميت ندارد. آن مقدار كه بايد برايشان مهم  باشد، نيست؛ حتي براي آموزش و پرورش هم اهميتي ندارد؛ فكر مي كنيد كدام رئيس منطقه يا مسئول آموزش پرورش مديري را بازخواست مي كند كه چرا ديوارهاي ساختمان تان اين رنگي است؟
موضوع را كه با او در ميان مي گذارم، سردرد دلش باز مي شود. مثل همه آنچه در ايران اتفاق مي افتد؛ مسئله اي كه ما پيگيري مي كنيم، ريشه در مشكلات اساسي ديگري دارد. سيدمحمود   شعيبي،رئيس اداره  نقاشي سازمان زيباسازي شهرداري تهران است و موضوع گفتگوي ما نقاشي ديوارهاي مدارس. از تحقيق و پژوهش در اين باره مي پرسم. مي گويد: پژوهش خاصي در اين مورد در سازمان ما انجام نشده، اما ما پژوهشي كلي درباره رنگ آميزي شهري داشته ايم كه تمام زوايا و جوانب را در بر مي گيرد. رنگ، عنصري از زندگي ماست كه مي تواند مستقيم و غير مستقيم بر روح مردم تاثير بگذارد. تنوع رنگي مي تواند آرامش بصري  و رواني ايجاد كند و در عوض، تنوع نامتناسب مي تواند اغتشاش ذهني را دامن بزند. شعيبي ديوارهاي مهدكودك ها، دبستان ها و مدارس را از جمله فضاهاي شهري مي داند كه سازمان زيبا سازي موظف است آنها را ساماندهي كند، اما تاكنون هيچ گروه و واحدي به صورت تخصصي به آن نپرداخته اند.
مشكل چيست؟
مي گويد: كارمان در اولويت برنامه ها نيست، چرا كه نمود عيني كار، فوري نيست؛ كلي طول مي كشد تا طرحي در اين باره تصويب شود و بتوانيم بودجه آن را دريافت كنيم. دو سال پيش پژوهشي را با وسواس فراوان آغاز كرديم كه براي انتخاب تيم هنري آن فقط يك سال مطالعه شد، اما براي تصويب فاز اول آن بيشتر از شش ماه دوندگي كرديم. چرا؟ چون طرح هاي اساسي و زيربنايي كه نمود سريع ندارد، در تصميم گيري هاي مديريتي جايگاه چنداني پيدا نمي كند .
وضعيت فعلي ديوارهاي مدارس؟
فعلا چيزي به نام نقاشي ديوار مدارس وجود ندارد. كارها سطحي و دم دستي هستند و بيشتر تزئيني و ابتكار خود مديران مدارس و مهد ها .
يك خبر جديد:
تابلوها، سطل هاي زباله، ديوارها و... همه عناصر يك فضاي بصري هستند؛ ما براي فضاهاي عمومي، خصوصا فضاهاي مدارس و بويژه ديوارهاي مهدكودك ها كه مخاطبين زياد و حساسي هم دارد، برنامه اي آماده كرده ايم تا با ساماندهي اين عناصر و حتي استفاده از نورپردازي، فضاهاي سبز عمودي و... آرامش را در اين فضاها ايجاد كنيم؛ البته آرامشي همراه با نشاط و شادابي. با برخي از NGO هاي فعال در اين زمينه هم مذاكراتي داشته ايم و اميدواريم تا پايان سال بتوانيم برخي از آنها را اجرا كنيم .

آزاده بهشتي- پاهايش را به زمين مي كوبيد. كوله پشتي كوچك با تصوير حيوانات در دست مادر بود و گاه با مهرباني، گاه با عصبانيت سعي مي كرد او را آرام كند. دختربچه با روپوش نو و مقنعه سپيد سعي مي كرد مچ دستش را از پنجه مادر آزاد كند. كوچه ها را پشت سر گذاشتند و با هر قدم، كودكي از او دور مي شد. مقابل در بزرگ و آهني كه قرار گرفت وحشت در چشمانش بيشتر شد. دليلي نداشت تا كودكي اش را كه 7 سال در كوچه و پس كوچه ها و لا به لاي فوتبال پسر بچه ها و دوچرخه سواري با بچه هاي محل گذرانده بود، رها كند و به سمت ديوارهاي بلند و پنجره هاي حصار كشي شده برود؛ اتاق هايي يك اندازه كه كنار هم رديف شده اند و خانم هايي با مانتوهاي بلند و يك دست مشكي كه بعضي از آنها گره از ابروهاي خود باز نمي كنند. مقابل در ايستاده بود. اشك پهناي صورتش را پوشانده بود. پشت مادر پناه گرفت و التماس در نگاهش موج مي زد. روز قبل هم در برنامه كلاس بندي لحظه اي از كنار مادرش تكان نخورده بود، اما امروز گريزي در رفتنش نبود؛ مادر آمده بود تا او را در حياط بزرگي كه براي خيلي از همسن و سالهايش پر بود از بازي و خنده و شادي رها كند. اين را مرتب در گوشش زمزمه مي كرد، اما دختر لحظه اي نمي خواست از مادرش جدا شود و با هر قدم، غمي به غم هايش اضافه مي شد.
از در بزرگ رد شدند؛ مادر با دستي، دست او را نگه داشته بود و با دست ديگر پرده برزنتي و بزرگ را كه در مقابل در آويزازن شده بود كنار زد. بچه ها چند تا، چند تا در قسمت هاي مختلف حياط بازي مي كردند و بعضي از بزرگترها در گوشه حياط ايستاده بودند و با هم حرف مي زدند. از پرده كه عبور كردند، مادر دستش را رها كرد. او تنهايي را در آغوش كشيد. نمي دانست چه كار كند.برگشت؛ نگاهش با نگاه مادر گره خورد و اشكش سرازير شد. دويد و خود را به مادر چسباند. مادر او را از خود جدا كرد. كمر مادر را گرفته بود. خانم بلند قدي با پوششي سر تا پا مشكي به سمتش آمد و دست هاي او را كه دور كمر مادر حلقه شده بود، باز كرد و او را به حياط كشاند؛ در دريايي غرق شد. برگشت و با نگاهي پر از نگراني و التماس و اشك هايي كه حالا اختياري براي آمدنش نداشت، به مادر كه حالا آرام آرام دور مي شد نگاه كرد. مادر رفت و او چنان از حس دلتنگي سرشار شد كه چاره اي جز گريستن برايش نمي گذاشت.
هنوز هم وقتي روز اول مهر از مقابل مدرسه اي رد مي شوم، خاطره اولين روز مدرسه برايم زنده مي شود؛ حس ناخوشايندي كه از كوچه هاي كودكي و بي دغدغه بودن گذشت و به فاصله يك آجر، در حياطي به وسعت مهر رها شد. از اولين روزي كه پا به مدرسه گذشتم و حتي با پايان تحصيلات دانشگاهي، روز اول مهر پر بود از اضطراب و نگراني و كمي شادي.
محيط نوستالژيك مدرسه، اگر كمي در ظاهر تعديل مي  شد، مي توانست گذشته خوبي را براي بچه هايي كه از اين فضا در وحشت هستند، بيافريند، استفاده از رنگ هاي شاد و ديوارهاي كوتاه و حتي نرده به جاي ديوار، برداشتن پرده هاي برزنتي و كلفت از مقابل در ورودي اصلي و استفاده از پوشش روشن براي اولياي مدرسه.