شيده رشيدي
بررسي مشكلات اجتماعي نوجوانان، ايجاد روحيه باورپذيري، برقراري ارتباط شايسته و مراقبت از آنها در جامعه اي كه مملو از اغتشاشات و بزه هاي اجتماعي است ضروري به نظر مي رسد. هدايت و شكل دهي نوجوان تأثيرپذير مي تواند پيشرفت دولت ها را در سال هاي آتي بيمه كند و رسيدن به اين مهم تنها در سايه سار بستر مناسب، جهت تغذيه روح و روان نوجوان فراهم مي شود. برنامه ريزي و سرمايه گذاري براي قشر تشنه هويت اجتماعي، اين پتانسيل لبريز را در الگوهاي ديني و ارزش گرا سامان مي دهد.
در اين ميان سازمان فرهنگي- هنري، سازمان فرهنگ و ارتباطات و ديگر نهادهاي مشابه مي توانند نقش  تأثيرگذارتر و هدف مندتري را اجرا كنند، چرا كه در كالبد و روان اين مخاطب تنها الگوي حساب شده و مزين به هنر اثر مي كند و بايدها و نبايدها به نتايج نامطلوبي ختم مي شود.
مجموعه فرهنگي- هنري نوجوانان شهر تهران با مساحت ۴۲ هكتاري نويد از اداي دين مقامات فرهنگي به نوجوانان مي دهد و خبر از چشم اندازي گسترده براي قشري كه كودكي اش به پايان رسيده است.
روان شناسان معتقدند كه نوجواني دوره اي است كه درميان كودكي و جواني به فراموشي سپرده مي شود و خاطرات تلخ در ذهن او ثبت مي شود، اما اعاده وجود براي يك نوجوان، يك ارزش و نياز دروني است و چه زيبا و شايسته است كه اين ادعا را هويت داد و خاطرات را شيرين تر،...
نوجوانان شهر
پارك رازي از اماكن قديمي و مشهور شهر تهران است كه با وجود قابليت هاي گسترده و بالقوه  در حوزه هاي تفريحي و گردشگري، نتوانسته است به نياز مخاطبان خود پاسخي در خور ارائه كند.
مسعود شريفي، مدير مجموعه فرهنگي- هنري نوجوانان شهر مي گويد: با پتانسيل  عظيمي كه در اين مجموعه وجود دارد به نيازهاي نوجوانان شهر پاسخ خواهيم داد.
قابليت هاي ورزشي شامل، استخر شنا، ژيمناستيك، فوتبال و فوتسال و ديگر ورزش ها با رويكردي نوين به نيازهاي ورزشي نوجوانان پاسخ خواهد داد.
شريفي از احداث سينما خبر مي دهد و درياچه عظيم اين مجموعه را محل مناسبي براي قايقراني و ماهيگيري نوجوانان عنوان مي كند.
مسئول فرهنگي- هنري نوجوانان شهر تهران از شهردار و ديگر مسئولان مديريت شهري مي خواهد كه مغازه هاي اطراف و محصوركننده مجموعه را خريداري كنند تا همگان بدانند كه بهشتي در آن سوي افق در انتظار نوجوانان است.
پايان نگراني
اگر گذري به محل و جايگاه پيشين اين مجموعه كنيم، در ميان عده اي از والدين، اين محل پيشينه مثبتي ندارد و بعضاً از اين مكان به خوبي ياد نمي شود. در وضعيت قبلي به دليل وسعت زياد و تعدد مراكز، كنترل و ساماندهي پارك چندان موفق انجام نشده و شايد نيمي از مخاطبان اين مجموعه بزهكار و فراري بوده اند.
شريفي به والدين نوجوانان پايتخت با اطمينان مي گويد: اگر چه آن مجموعه در دوران قبل از انقلاب وجهه مثبتي نداشته، اما با انبوهي از برنامه هاي مبتني بر آموزه هاي اسلامي و ملي، جايگاهي امن و مفيد براي نوجوانان مهيا خواهد كرد و به عنوان «نوجوان» اين واژه هويتي ارزشمند با حمايت سازمان فرهنگي- هنري شهرداري تهران به زودي مجموعه اي ناب و درخور نوجوانان ايراني در شهر تهران برپا خواهد شد كه مي تواند به عنوان الگويي صحيح مورد استفاده ديگر مجموعه  هاي فراتر از پايتخت قرار گيرد.
شريفي ادامه مي دهد: مخاطبان اين مجموعه از ۵۰۰ تا هزار نفر در روز به بيش از ۵ هزار نفر نوجوان افزايش خواهد يافت و بزهكاري از اين مجموعه رخت سفر خواهد بست.
شايد اولين رسالت اين مجموعه، معرفي مجموعه اي ناب به مخاطبان طرد شده است تا محيطي فراهم شود كه به معناي اصلي كلمه به اعتلاي فرهنگ و هنر بپردازد.
هويت دادن به نوجوان با رويكردي بديع و آماده سازي آنان براي پذيرش مسئوليت و ارتباط با جامعه اي فرهنگي مي تواند از فعاليت درون لايه اي چنين مجموعه اي به شمار آيد.
البته همكاري ديگر مراكز فرهنگي- هنري همچون حوزه هنري، وزارت ارشاد، بنياد سينمايي فارابي، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه در اهداف و چشم اندازهاي مدنظر سازمان فرهنگي- هنري شهرداري تأثير بسزايي خواهد داشت.
گرچه فرهنگسازي در جامعه يك پروسه زمانبر و تدريجي است، ولي نبايد با چنين رويكردي از فرهنگسازي به ويژه براي نوجوانان غفلت كرد، ايجاد فرهنگ نشاط محوري، خودباوري و هدايت در خودآرايي كمك ماندگار و عميقي در آينده نوجوانان مي كند.
شريفي مي گويد: سوق دادن نوجوانان به سمت هنر و هنرپروري، جرياني را توليد مي كند كه رنگ و بوي شهر را با نشاط و با طراوت مي كند.
در جامعه اي كه تفريحات ناسالم و مواد اعتيادآور تحريك كننده رواج دارد، بايستي پادزهر اين معضلات اجتماعي نيز با احداث و افزايش چنين مراكزي اشاعه يابد تا به پاك سازي و سالم سازي جامعه كمك كند.
طرح سبز عنوان برنامه اي است كه نوجوانان با خدمات رايگان بعضا ارزان قيمت به گردشگري از كليه مناطق فرهنگي، هنري و تفريحي شهري تهران خواهند رفت. به نظر مي رسد اجراي چنين طرحي از چندين بعد قابل بررسي است. آشنايي نوجوانان با اماكني كه مي تواند به صورت آگاهانه آنان را تغذيه كند و بستر مناسبي را براي اوقات فراغت مهيا كند، يكي از ابعاد آن است. از سوي ديگر ايجاد روحيه نشاط و دوستي هاي هدفمند و تخليه انرژي عظيم مختص اين دوره زندگي، نشان مي دهد كه چنين برنامه اي عاري از نگاه عميق نيست.
توليد بازي هاي رايانه اي و بازآفريني بازي هاي محله اي و سنتي در فصل تابستان يكي ديگر از برنامه هاي اين مجموعه است. اين رويكرد با هدف ارائه يك مدل مناسب براي تفريح نوجوان و پرهيز از بازي هاي استرس زا و خشن امروزي طراحي شده كه به راحتي در درون محلات نفوذ مي كند و در نهايت به جشنواره باز ي هاي رايانه اي و محلي ختم مي شود. چنين برنامه اي مي تواند به راحتي انبوهي از نوجوانان را به خود جلب كند چرا كه يكي از نيازهاي اصلي نوجوانان، تفريح است.
اين مسئول ادامه مي دهد: سال گذشته برنامه «به سوي روشنايي» با موضوع برادري، برابري و صلح فراگير در مسافتي به طول ۳كيلومتر با عنوان يكي از طولاني ترين نقاشي هاي جهان از سوي فرهنگسراي نوجوان خلق شد. تجمع توده اي از نوجوانان با هدفي جهاني و راسخ در فضايي طولاني و هدفمند و واردكردن موضوع مذهبي و جهاني «ظهور» كمك بسزايي كرد و رويكرد و نتايج مطلوبي را به ارمغان آورد.
اين طرح امسال با عنوان «محمد رسول ا...» ، طولاني ترين نقاشي جهان را خلق مي كند. طول اين نقاشي ۵كيلومتر است و همه نوجوانان كشور و فراملي را به حضور دعوت مي كند كه ركوردي در كتاب «ترين ها» يا گينس ثبت خواهد شد و حضور نوجوانان را در يك ركورد جهاني ماندگار خواهد كرد.
يكي ديگر از طرح ها اجراي برنامه هاي گسترده ا ي با همكاري معاونت هنري سازمان فرهنگي-هنري شهرداري تهران در اين مجموعه است. «گام سبز تجلي» عنوان برنامه اي است كه به مباحث و دغدغه هاي دروني نوجوانان درباره هنر هفتم مي پردازد.
حمايت در ساخت، اجرا و نمايش فيلم هاي كوتاه از اصلي ترين بخش هاي اين رويكرد است. اين دغدغه و شهرت طلبي و خودآرايي در اكثر نوجوانان مستتر يا نمايان است و ارضاي چنين غريزه هايي مي تواند به بهترين شكل ممكن يعني نمايش يا فيلم صورت گيرد. برپايي كارگاه هاي آموزشي، آفرينش و اجراي هنرهاي تجسمي در بستري حرفه اي مي تواند اين تخليه غريزه را تسهيل و ساماندهي كند.
اين مجموعه زمينه بسياري از فعاليت هاي دروني و ضروري نوجوانان را مهيا مي كند. «كانون آئين» فعاليت در امور مناسبت هاي آييني، «كانون مشاوران» فعاليت در امور مشاوره به نوجوانان، «كانون توانايي» در پرداختن به امور نوجوانان كم توان جسمي، «كانون لبخند» پرداختي به خنديدن نوجوان و «كانون شقايق» ، زمينه ايثار را فراهم و فرهنگ شهادت را گسترش مي دهد كه با همراهي ديگر كانون ها ارزش هاي ملي را در قالب نيازهاي نوجوان به آنها آموزش مي دهد.
شريفي مي گويد: كتابخانه هاي مشاركتي محلات با همياري نوجوانان در منزل آنان احداث مي شود و كتاب هاي اين كتابخانه هاي محلي از سوي نويسندگان، ناشران و سازمان فرهنگي- هنري شهرداري مورد حمايت قرار مي گيرد. طرح فراگير «از رايانه تا ربات» ديگر برنامه اي است كه نوجوانان را به انديشه هاي علمي در حوزه IT دعوت مي كند. اين طرح براي آشناشدن نوجوانان با فرايند علمي و به روز جهاني، آنان را با دنياي ربات ها نزديك مي كند.
چنين به نظر مي آيد كه تيم رباتيك اين مجموعه با نام «نوني» بتواند عرصه هاي رباتيك را در اين مجموعه فراهم كند.
آنچه مسلم است اين است كه طرح و ايده و ياري و حضور نوجوانان، چنين امكان هايي را ارتقاء خواهد داد.

احسان زماني
در اكثر شهرهاي دنيا تبليغات شهري علاوه بر زيباسازي شهر و تنوع، منابع درآمدي براي شهرداري هستند كه آن را صرف هزينه بهينه سازي و زيبايي بيشتر فضاي شهري مي كنند.
امروزه در دنيا كلان شهرها داراي شاخصه ها و مفاهيم درون شهري هستند كه هويت شهر را تعريف مي كنند. بسياري از كشورهاي دنيا براي حفظ و ايجاد اين مفاهيم تلاش زيادي انجام داده اند كه با ايجاد فضاهاي شهري «ميدانها، خيابانها و...» يا ساختمانهايي كه جنبه الماني دارند، در عصر جديد جهاني جايگاه خود را بيابند، از جمله كشور اسپانيا، ساختمان موزه گوگنهايم كه توسط معمار بزرگ فرانك گهري ساخته شده در شهر شلوغ و نابسامان بيل بائو، باعث نمود جهاني آن شهر و هم كشور اسپانيا شد. تاثير آن نيز بر كل ساختار اجتماعي و فرهنگي اين شهر مشهود است چنانكه اكنون تبديل به يكي از مراكز توريستي جهان شده است و سالانه ميليونها نفر به بهانه اين بنا از اين شهر بازديد مي كنند. اكنون ساكنان شهر تلاش بيشتري براي بهتر كردن فضاي اجتماعي، فرهنگي و زيبايي شهر مي كنند. حال در كلان شهري مانند تهران چند هويت شهري مي توان تعريف كرد؟ اين موضوع خود جاي تامل دارد، اما اگر براي ايجاد اين مفاهيم تلاش صورت نمي گيرد لااقل مي توان مانع انهدام هويت هاي موجود شد.در اواخر سال گذشته و اوايل امسال در چهارراه پارك وي كه در تقاطع با خيابان ولي عصر و بزرگراه چمران تلويزيون هاي تبليغاتي بزرگي بدون رعايت امتداد بصري در زيباترين خيابان تهران نصب شد.
چند سال پيش به مشاورمنطقه ،به خاطر شرايط خاص چهار راه پارك وي كه به دليل تقاطع با خيابان ولي عصر داراي برخي از شاخصه هاي زيباي شهري است و با چنارهاي سر به فلك كشيده كه در هر فصل زيبايي خاصي دارد ،پيشنهاد بررسي موضوع حل مشكل ترافيكي شد.
به همين دليل بعد از ماه ها تحقيق و بررسي تصميم به ساخت پلي گرفته شد كه پايه هاي بسيار ظريف و ارتفاع و ضخامت كمي داشته باشد تا كمترين مانع بصري را در امتداد حركت در خيابان ولي عصر و ديد به كوههاي شمال ايجاد كند، اگر چه هزينه ساخت آن خيلي بيشتر از آنچه تصور مي شد انجام  پذيرفت لذا آن نگاه و اصول طراحي پل، منجر به ساخت پلي كابلي شكل با پايه هاي ظريف شد، جالب اينكه پايه تلويزيون نصب شده از ضخامت پايه پل بيشتر است به صورتي كه امتداد بصري مدنظر در پايين پل به كلي از بين رفته است.
حال اين سؤال در ذهن ايجاد مي شود كه صرف اين همه زمان، هزينه و بررسي براي ساخت اين پل براي چه بوده است، در ضمن لازم است بدانيم در كشورهاي پيشرفته دنيا مكان يابي و نصب تابلوهاي تبليغاتي تابع قوانين و مقررات مربوط به خود است.هويت شهري يعني چه؟ آيا درآمدي كه به وسيله اين تابلو كسب مي شود ارزش بيشتري از هويت شهر و زندگي انسانها دارد؟