شماره‌ 1923‏‎ ‎‏‏،‏‎7 Sep 1999 شهريور 1378 ، ‏‎ سه‌شنبه‌ 16‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
اصول‌‏‎ در‏‎ سازش‌ناپذيري‌‏‎

چهارمين‌‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ ايران‌شناس‌‏‎ حضور 300‏‎ با‏‎
آغاز‏‎ ايرانشناسي‌‏‎ اروپايي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ كنفرانس‌‏‎
شد‏‎

اصول‌‏‎ در‏‎ سازش‌ناپذيري‌‏‎


(بخش‌‏‎ واپسين‌‏‎)‎ (‎ص‌‏‎)‎ اكرم‌‏‎ پيامبر‏‎ سيره‌‏‎ در‏‎ مدارا‏‎ و‏‎ تسامح‌‏‎
غلام‌‏‎ عداس‌ ، ‏‎ داستان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ مشركان‌‏‎ با‏‎ صميمي‌‏‎ ارتباط‏‎ نمونه‌‏‎
آوردن‌‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ پيامبر‏‎ وقتي‌‏‎ ;شاهديم‌‏‎ "عتبه‌‏‎" و‏‎ "شيبه‌‏‎"
آورد‏‎ پناه‌‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎ نوميدي‌‏‎ حال‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ نااميد‏‎ ثقيف‌‏‎ قبيله‌‏‎
عداس‌‏‎ خود ، ‏‎ نصراني‌‏‎ غلام‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ديدند‏‎ را‏‎ او‏‎ شيبه‌‏‎ و‏‎ عتبه‌‏‎ و‏‎
:هشام‌‏‎ ابن‌‏‎ نقل‌‏‎ مطابق‌‏‎.‎كند‏‎ پذيرايي‌‏‎ او‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گفتند‏‎
.آورد‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ پيش‌‏‎ انگور‏‎ از‏‎ طبقي‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ چنان‌‏‎ عداس‌‏‎"
عداس‌‏‎.‎گفت‌‏‎ بسم‌الله‌‏‎ گذاشت‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ خوردني‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ چون‌‏‎ پيامبر‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ كسي‌‏‎ ;سوگند‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎:‎گفت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ پيامبر‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
چه‌‏‎ از‏‎ تو‏‎:‎فرمود‏‎ (ص‌‏‎)پيامبر‏‎.نمي‌گويد‏‎ كلامي‌‏‎ چنين‌‏‎ سرزمين‌‏‎
اهل‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نصراني‌ام‌‏‎:گفت‌‏‎ چيست‌؟‏‎ تو‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ سرزميني‌‏‎
.متي‌‏‎ بن‌‏‎ يونس‌‏‎ صالح‌ ، ‏‎ مرد‏‎ شهر‏‎ از‏‎:فرمود‏‎ پيامبر‏‎.‎نينوا‏‎
او‏‎:‎فرمود‏‎.‎مي‌شناسي‌‏‎ را‏‎ متي‌‏‎ بن‌‏‎ يونس‌‏‎ چطور‏‎:‎گفت‌‏‎ عداس‌‏‎
در‏‎ را‏‎ خود‏‎ عداس‌‏‎.‎پيامبريم‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ او‏‎ و‏‎ من‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ من‌‏‎ برادر‏‎
".بوسيد‏‎ را‏‎ وپايش‌‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ سر‏‎ و‏‎ افكند‏‎ پيامبر‏‎ آغوش‌‏‎
توسط‏‎ موءمنان‌‏‎ با‏‎ صميمي‌‏‎ ارتباط‏‎ برقراري‌‏‎ كيفيت‌‏‎ در‏‎ زير‏‎ روايت‌‏‎
:گوياست‌‏‎ بس‌‏‎ پيامبر‏‎
نگاههاي‌‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎:فرمود‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎ (‎ع‌‏‎)صادق‌‏‎ امام‌‏‎ از‏‎"
هيچگاه‌‏‎ او‏‎.مي‌كرد‏‎ تقسيم‌‏‎ اطرافيان‌‏‎ ميان‌‏‎ تساوي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎
با‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ مردي‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ نكرد‏‎ دراز‏‎ يارانش‌‏‎ پيش‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ پاي‌‏‎
عقب‏‎ را‏‎ دستش‌‏‎ او‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ پيامبر‏‎ مي‌نمود ، ‏‎ مصافحه‌‏‎ او‏‎
مصافحه‌ ، ‏‎ هنگام‌‏‎ پي‌بردند ، ‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎.‎نمي‌كشيد‏‎
كنار‏‎ را‏‎ دستش‌‏‎ مرد ، ‏‎ آن‌‏‎ پس‌‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ مايل‌‏‎ كمي‌‏‎ را‏‎ دستش‌‏‎
".مي‌كشيد‏‎
:است‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ از‏‎ همچنين‌‏‎
و‏‎ خوشرويي‌‏‎ با‏‎ مي‌ديد‏‎ افسرده‌‏‎ را‏‎ كسي‌‏‎ هرگاه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(ص‌‏‎)‎خدا‏‎ رسول‌‏‎"
را‏‎ كسي‌‏‎ خداوند ، ‏‎:‎مي‌فرمود‏‎ و‏‎ مي‌ساخت‌‏‎ شادمان‌‏‎ را‏‎ او‏‎ مزاح‌‏‎
".نمي‌دارد‏‎ دوست‌‏‎ كند‏‎ ترش‌‏‎ روي‌‏‎ برادرانش‌‏‎ حضور‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
:فرمود‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اميرموءمنان‌‏‎ سخنان‌‏‎ در‏‎ باز‏‎
عشرته‌‏‎ اكرمهم‌‏‎ و‏‎ عريكه‌‏‎ الينهم‌‏‎ كان‌‏‎ و‏‎ -‎
".بود‏‎ مردم‌‏‎ بزرگوارترين‌‏‎ معاشرت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نرمخوترين‌‏‎ او‏‎"
پيامبر‏‎ مستقيم‌‏‎ تماس‌‏‎ و‏‎ برخورد‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ نتيجه‌‏‎ سرانجام‌ ، ‏‎
از‏‎ عميق‌‏‎ و‏‎ حقيقي‌‏‎ برداشتي‌‏‎ مردم‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ مي‌شد‏‎ آن‌‏‎ باعث‌‏‎ مردم‌‏‎ با‏‎
دروغ‌‏‎ شايعات‌‏‎ و‏‎ آورند‏‎ بدست‌‏‎ پيامبر‏‎ دعوت‌‏‎ محتواي‌‏‎ و‏‎ شخصيت‌‏‎
.گردد‏‎ خنثي‌‏‎ نيز‏‎ پيامبر‏‎ عليه‌‏‎
حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ اصحاب‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مهماني‌‏‎ دعوت‌هاي‌‏‎ پذيرفتن‌‏‎
از‏‎ ضيافتها‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ او‏‎ بي‌تكلف‌‏‎ حضور‏‎ و‏‎ مي‌گرديد‏‎ پيشنهاد‏‎
در‏‎ ايماني‌‏‎ ارتباط‏‎ تعميق‌‏‎ و‏‎ افزايش‌‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ سعي‌‏‎ مصاديق‌‏‎
مردم‌‏‎ به‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ هدايتهاي‌‏‎ ارائه‌‏‎ منظور‏‎ به‌‏‎ جامعه‌‏‎
:است‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ مالك‌‏‎ انس‌بن‌‏‎ از‏‎ چنانكه‌‏‎.‎است‌‏‎
يجيب‏‎ و‏‎ يتبع‌الجنازه‌‏‎ و‏‎ يعودالمريض‌‏‎ (ص‌‏‎)‎رسول‌الله‌‏‎ كان‌‏‎"
عيادت‌‏‎ را‏‎ مريض‌‏‎ (كه‌‏‎ بود‏‎ چنين‌‏‎ پيغمبر‏‎ عادت‌‏‎)‎ دعوتالمملوك‌‏‎
اجابت‌‏‎ را‏‎ برده‌‏‎ دعوت‌‏‎ و‏‎ مي‌نمود‏‎ مشايعت‌‏‎ را‏‎ جنازه‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎
".مي‌كرد‏‎
آمده‌‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ سيره‌‏‎ توصيف‌‏‎ در‏‎ "هاله‌‏‎ ابي‌‏‎ هندبن‌‏‎" روايت‌‏‎ در‏‎
:است‌‏‎
با‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ ينفرهم‌ ، ‏‎ لا‏‎ و‏‎ يوءلفهم‌‏‎..‎(‎ص‌‏‎)رسول‌الله‌‏‎ وكان‌‏‎"
طبق‌‏‎ و‏‎ "نمي‌ساخت‌‏‎ دور‏‎ خود‏‎ از‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ و‏‎ مي‌گرفت‌‏‎ انس‌‏‎ مردم‌‏‎
:داشت‌‏‎ فراوان‌‏‎ تاكيد‏‎ روش‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ زير‏‎ بيان‌‏‎
مومن‌ ، ‏‎)‎ لايوءلف‌‏‎ و‏‎ يالف‌‏‎ لا‏‎ فيمن‌‏‎ ولاخير‏‎ مالفه‌‏‎ الموءمن‌‏‎
مانوس‌‏‎ او‏‎ با‏‎ نيز‏‎ كسي‌‏‎ و‏‎ نگيرد‏‎ الفت‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ الفت‌گير‏‎
است‌‏‎ ايمان‌‏‎ ترويج‌‏‎ مامور‏‎ موءمن‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ (‎.‎ندارد‏‎ خيري‌‏‎ شود ، ‏‎
.انسانهاست‌‏‎ با‏‎ انس‌‏‎ و‏‎ الفت‌‏‎ نيازمند‏‎ مهم‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎
مسلمانان‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ مشركان‌‏‎ ايذاء‏‎ تحمل‌‏‎ -د‏‎
سخت‌جانان‌‏‎ و‏‎ شكيبايان‌‏‎ جز‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سخت‌‏‎ ماموريتي‌‏‎ الهي‌‏‎ دعوت‌‏‎
.برنمي‌تابند‏‎ را‏‎ دشواريهايش‌‏‎ و‏‎ برنمي‌آيند‏‎ آن‌‏‎ عهده‌‏‎ از‏‎
از‏‎ بيش‌‏‎ آنچه‌‏‎ برخي‌ ، ‏‎ حق‌ناپذيري‌‏‎ و‏‎ لجاجت‌‏‎ و‏‎ عناد‏‎ از‏‎ صرف‌نظر‏‎
استهزاءهاي‌‏‎ و‏‎ ايذاءها‏‎ مي‌گردد‏‎ كار‏‎ دشواري‌‏‎ باعث‌‏‎ همه‌‏‎
آنجا‏‎ از‏‎ گرامي‌ ، ‏‎ پيامبر‏‎است‌‏‎ دعوت‌‏‎ صاحب‏‎ برابر‏‎ در‏‎ مخاطبان‌‏‎
مي‌گفت‌ ، ‏‎ را‏‎ كلام‌آخر‏‎ و‏‎ جامع‌‏‎ بيان‌‏‎ خدا‏‎ دين‌‏‎ تبليغ‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
بر‏‎ جمله‌ها‏‎ اين‌‏‎ آنكه‌‏‎ تا‏‎ كرد‏‎ تحمل‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ آزارها‏‎ بيشترين‌‏‎
:شد‏‎ نازل‌‏‎ او‏‎
خود‏‎ و‏‎ (‎‏‏97‏‎-حجر‏‎) يقولون‌‏‎ بما‏‎ صدرك‌‏‎ يضيق‌‏‎ انك‌‏‎ نعلم‌‏‎ لقد‏‎ و‏‎ -‎
ما‏‎ مثل‌‏‎ نبي‌‏‎ اوذي‌‏‎ ما‏‎:گفت‌‏‎ آزارها‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ عكس‌العمل‌‏‎ در‏‎
آزار‏‎ مورد‏‎ دعوت‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ پيامبري‌‏‎ هيچ‌‏‎ اوذيت‌ ، ‏‎
شيوه‌‏‎ بازگوكننده‌‏‎ روايت‌‏‎ چند‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎.نگرفت‌‏‎ قرار‏‎
ديگر‏‎ و‏‎ ابولهب‏‎ دشنام‌هاي‌‏‎ و‏‎ بدگوئيها‏‎ خدا ، ‏‎ رسول‌‏‎ تبليغي‌‏‎
رسول‌‏‎ وقتي‌‏‎ اينكه‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎:است‌‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎ قريش‌‏‎ معاند‏‎ سران‌‏‎
لااله‌‏‎ قولوا‏‎ مشهور‏‎ جمله‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ مراجعه‌‏‎ قبايل‌‏‎ به‌‏‎ خدا‏‎
مي‌فرمود ، ‏‎ ابلاغ‌‏‎ را‏‎ تبليغي‌‏‎ ديگر‏‎ پيامهاي‌‏‎ و‏‎ تفلحوا‏‎ الاالله‌‏‎
:مي‌گفت‌‏‎ بلافاصله‌‏‎ ابولهب‏‎
به‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎.‎دروغگوست‌‏‎ و‏‎ صابئي‌‏‎ كه‌‏‎ نكنيد‏‎ پيروي‌‏‎ او‏‎ از‏‎"
مورد‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ رد‏‎ را‏‎ پيغمبر‏‎ درخواست‌‏‎ شكل‌ ، ‏‎ بدترين‌‏‎
تو‏‎ تو ، ‏‎ قبيله‌‏‎ و‏‎ خانواده‌‏‎:مي‌گفتند‏‎ و‏‎ مي‌دادند‏‎ قرار‏‎ اذيت‌‏‎
با‏‎ چنين‌‏‎ اين‌‏‎.نمي‌كنند‏‎ پيروي‌‏‎ تو‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌شناسند‏‎ بهتر‏‎ را‏‎
به‌‏‎ و‏‎ مي‌داد‏‎ پاسخشان‌‏‎ نرمي‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ و‏‎ كردند‏‎ مي‌‏‎ مجادله‌‏‎ او‏‎
:مي‌گفت‌‏‎ (‎تمام‌‏‎ دلسوزي‌‏‎ با‏‎) نهايت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ فرامي‌خواند‏‎ خدا‏‎ دين‌‏‎
بخواهي‌ ، ‏‎ تو‏‎ اگر‏‎ خدايا‏‎ كذلك‌ ، ‏‎ يكونوا‏‎ لم‌‏‎ لوشئت‌‏‎ اللهم‌‏‎ "
(‎‏‏1‏‎)".كرد‏‎ خواهند‏‎ تغيير‏‎ اينان‌‏‎
در‏‎ ايمان‌‏‎ كه‌‏‎ دل‌‏‎ بيمار‏‎ گروهي‌‏‎ نيز‏‎ مسلمانان‌‏‎ صف‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎
:مي‌دادند‏‎ آزار‏‎ را‏‎ پيامبر‏‎ بود ، ‏‎ نكرده‌‏‎ رسوخ‌‏‎ دلشان‌‏‎
اذن‌‏‎ قل‌‏‎ اذن‌‏‎ هو‏‎ يقولون‌‏‎ و‏‎ النبي‌‏‎ يوءذون‌‏‎ منهم‌الذين‌‏‎ و‏‎"
امنوا‏‎ للذين‌‏‎ رحمه‌‏‎ و‏‎ للموءمنين‌‏‎ يوءمن‌‏‎ و‏‎ بالله‌‏‎ يوءمن‌‏‎ خيرلكم‌‏‎
و‏‎ (‎‎‏‏61‏‎-توبه‌‏‎) اليم‌‏‎ عذاب‏‎ لهم‌‏‎ رسول‌الله‌‏‎ يوءذون‌‏‎ والذين‌‏‎ منكم‌‏‎
و‏‎ مي‌دهند‏‎ آزار‏‎ را‏‎ پيامبر‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ كساني‌‏‎ ايشان‌‏‎ از‏‎
شماست‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ خوبي‌‏‎ گوش‌‏‎:بگو‏‎.‎است‌‏‎ باور‏‎ زود‏‎ او‏‎:مي‌گويند‏‎
براي‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ باور‏‎ را‏‎ موءمنان‌‏‎ [سخن‌‏‎] و‏‎ دارد‏‎ ايمان‌‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ كساني‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رحمتي‌‏‎ آورده‌اند‏‎ ايمان‌‏‎ كه‌‏‎ شما‏‎ از‏‎ كساني‌‏‎
.دارند‏‎ دردناك‌‏‎ عذابي‌‏‎ مي‌دهند‏‎ آزار‏‎ را‏‎ پيامبر‏‎
عنايت‌‏‎ و‏‎ رحمت‌‏‎ و‏‎ لطف‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ آزار‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ جالب‏‎
گوش‌ ، ‏‎)‎ اذن‌‏‎ را‏‎ او‏‎ چه‌ ، ‏‎ آنهاست‌ ، ‏‎ به‌‏‎ پيامبر‏‎ بي‌شائبه‌‏‎
و‏‎ عطوفت‌‏‎ نهايت‌‏‎ با‏‎ زيرا‏‎ مي‌خواندند ، ‏‎ (زودباور‏‎ خوش‌باور ، ‏‎
آيه‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎ صحت‌‏‎ بر‏‎ حمل‌‏‎ و‏‎ مي‌شنيد‏‎ را‏‎ آنها‏‎ سخنان‌‏‎ مهرباني‌‏‎
پيامبر‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ مسلمانان‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ ايذاء‏‎ بر‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎
لعنهم‌الله‌‏‎ رسوله‌‏‎ و‏‎ يوءذون‌الله‌‏‎ ان‌الذين‌‏‎:‎دارد‏‎ اشعار‏‎
(‎‏‏57‏‎-احزاب‏‎)‎ "مهينا‏‎ "عذابا‏‎ اعدلهم‌‏‎ و‏‎ الاخره‌‏‎ و‏‎ في‌الدنيا‏‎
مي‌رسانند ، ‏‎ آزار‏‎ را‏‎ او‏‎ پيامبر‏‎ و‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ بي‌گمان‌ ، ‏‎
عذابي‌‏‎ برايشان‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ لعنت‌‏‎ آخرت‌‏‎ و‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ خدا‏‎
.است‌‏‎ ساخته‌‏‎ آماده‌‏‎ خفت‌آور‏‎
(ص‌‏‎)‎رسول‌الله‌‏‎ عقيدتي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ سيره‌‏‎ در‏‎ قاطعيت‌‏‎ و‏‎ صلابت‌‏‎
و‏‎ سياسي‌‏‎ سيره‌‏‎ در‏‎ نرمي‌‏‎ و‏‎ مدارا‏‎ اقسام‌‏‎ و‏‎ جلوه‌ها‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎
به‌منظور‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ نوبت‌‏‎ بازگفتيم‌ ، ‏‎ را‏‎ خدا‏‎ رسول‌‏‎ اجتماعي‌‏‎
آن‌‏‎ سيره‌‏‎ استنباط‏‎ در‏‎ يكسونگري‌‏‎ از‏‎ پرهيز‏‎ و‏‎ مباحث‌‏‎ جامعيت‌‏‎
يعني‌‏‎ نبوي‌‏‎ دعوت‌‏‎ علمي‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ شيوه‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ حضرت‌‏‎
:نمائيم‌‏‎ توجه‌‏‎ شرك‌‏‎ از‏‎ بيزاري‌‏‎ اظهار‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ در‏‎ سازش‌ناپذيري‌‏‎
اصول‌‏‎ در‏‎ نرمش‌‏‎ عدم‌‏‎ و‏‎ سازش‌ناپذيري‌‏‎ -
متوجه‌‏‎ پيامبر‏‎ برابر‏‎ در‏‎ لجاجت‌ها‏‎ و‏‎ مخالفتها‏‎ كه‌‏‎ آنگاه‌‏‎
هيچ‌گونه‌‏‎ مي‌گرديد ، ‏‎ معاد‏‎ و‏‎ توحيد‏‎ مانند‏‎ او‏‎ اعتقادي‌‏‎ اصول‌‏‎
مهمترين‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ نمي‌شد ، ‏‎ مشاهده‌‏‎ حضرتش‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ تحمل‌‏‎ و‏‎ نرمش‌‏‎
مخاطبان‌‏‎ دل‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ خالص‌‏‎ توحيد‏‎ تثبيت‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ رسالت‌‏‎
:دارد‏‎ اشاره‌‏‎ مهم‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ متعدد‏‎ مواضع‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎.‎مي‌دانست‌‏‎
يطعم‌‏‎ هو‏‎ و‏‎ والارض‌‏‎ فاطرالسموات‌‏‎ "وليا‏‎ اتخذ‏‎ اغيرالله‌‏‎ قل‌‏‎ -
(انعام‌14‏‎)اسلم‌‏‎ من‌‏‎ اول‌‏‎ اكون‌‏‎ ان‌‏‎ امرت‌‏‎ اني‌‏‎ قل‌‏‎ يطعم‌‏‎ لا‏‎ و‏‎
-زمين‌‏‎ و‏‎ آسمانها‏‎ آورنده‌‏‎ پديد‏‎ -‎خدا‏‎ از‏‎ غير‏‎ آيا‏‎:‎بگو‏‎
داده‌‏‎ خوراك‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ خوراك‌‏‎ كه‌‏‎ اوست‌‏‎ و‏‎ برگزينم‌‏‎ سرپرستي‌‏‎
اسلام‌‏‎ كه‌‏‎ باشم‌‏‎ كسي‌‏‎ نخستين‌‏‎ كه‌‏‎ مامورم‌‏‎ من‌‏‎:‎بگو‏‎نمي‌شود‏‎
.است‌‏‎ آورده‌‏‎
:مي‌نويسد‏‎ آيه‌‏‎ اين‌‏‎ ذيل‌‏‎ در‏‎ طبرسي‌‏‎ علامه‌‏‎
آيين‌‏‎ محمد‏‎ اي‌‏‎:‎گفتند‏‎ پيغمبر‏‎ به‌‏‎ مكه‌‏‎ اهل‌‏‎ روايتي‌ ، ‏‎ براساس‌‏‎"
به‌‏‎ را‏‎ تو‏‎ فقر‏‎ جز‏‎ مي‌دانيم‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ درحالي‌‏‎ گفتي‌‏‎ ترك‌‏‎ را‏‎ قومت‌‏‎
براي‌‏‎ خود‏‎ دارائيهاي‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ تا‏‎ بيا‏‎ پس‌‏‎ وانداشته‌ ، ‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎
پس‌‏‎.‎گردانيم‌‏‎ مردم‌‏‎ ثروتمندترين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ تو‏‎ و‏‎ گردآوريم‌‏‎ تو‏‎
".گرديد‏‎ نازل‌‏‎ فوق‌‏‎ آيه‌‏‎
طمع‌‏‎ به‌‏‎ مبادا‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ هشدار‏‎ پيامبر‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ نيز‏‎ گاهي‌‏‎
و‏‎ عقايد‏‎ به‌‏‎ سوزني‌‏‎ سر‏‎ آنان‌ ، ‏‎ همراهي‌‏‎ جلب‏‎ و‏‎ مشركان‌‏‎ اقناع‌‏‎
در‏‎ سخت‌‏‎ عذابي‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ دهي‌‏‎ نشان‌‏‎ تمايل‌‏‎ مرامشان‌‏‎
اطاعت‌‏‎ و‏‎ همراهي‌‏‎ از‏‎ صراحت‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ جاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ توست‌‏‎ انتظار‏‎
:مي‌كند‏‎ نهي‌‏‎ كافران‌‏‎
(‎‏‏9‏‎-قلم‌‏‎) فيدهنون‌‏‎ دوالوتدهن‌‏‎ و‏‎ المكذبين‌‏‎ تطع‌‏‎ فلا‏‎ -
تا‏‎ كني‌‏‎ نرمي‌‏‎ كه‌‏‎ دارند‏‎ دوست‌‏‎ نبر ، ‏‎ فرمان‌‏‎ دروغزنان‌‏‎ از‏‎ پس‌ ، ‏‎
.نمايند‏‎ نرمي‌‏‎
پيامبر ، ‏‎ عملي‌‏‎ سيره‌‏‎ در‏‎ ناپذيري‌‏‎ سازش‌‏‎ بارز‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎ از‏‎
مشركان‌ ، ‏‎ چانه‌زدنهاي‌‏‎ و‏‎ مساومه‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ بزرگوار‏‎ آن‌‏‎ مقاومت‌‏‎
ارجمند ، ‏‎ مفسر‏‎اوست‌‏‎ منطقي‌‏‎ و‏‎ مستدل‌‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ دعوت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ فوق‌‏‎ آيه‌‏‎ ذيل‌‏‎ در‏‎ قطب‏‎ سيد‏‎
مرسوم‌‏‎ تجارت‌‏‎ در‏‎ چنانكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ (‎زدن‌‏‎ چانه‌‏‎)‎ مساومه‌‏‎ نوعي‌‏‎ اين‌‏‎"
انسان‌‏‎ لكن‌‏‎ مي‌پيوندند‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ طرف‌‏‎ دو‏‎ امر ، ‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎
و‏‎ سازش‌‏‎ بر‏‎ مبني‌‏‎ متعددي‌‏‎ روايات‌‏‎.‎نمي‌كند‏‎ چنين‌‏‎ هرگز‏‎ معتقد‏‎
گرامي‌‏‎ رسول‌‏‎ مداهنه‌‏‎ و‏‎ سازش‌‏‎ شرط‏‎ به‌‏‎ اسلام‌‏‎ به‌‏‎ مشركان‌‏‎ گرايش‌‏‎
منظور‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ عقايد‏‎ بعض‌‏‎ از‏‎ پيروي‌‏‎ و‏‎ بتها‏‎ معايب‏‎ ترك‌‏‎ و‏‎
شده‌‏‎ ذكر‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ عرب‏‎ توده‌هاي‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ ايشان‌‏‎ آبروي‌‏‎ حفظ‏‎
عقايد‏‎ و‏‎ ديانت‌‏‎ اصل‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ درخواستها‏‎ اين‌‏‎ چون‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎
در‏‎ پيامبر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ نرمشي‌‏‎ و‏‎ سازش‌‏‎ هيچ‌گونه‌‏‎ بود ، ‏‎ بنيادين‌‏‎
اسلام‌‏‎ پيامبر‏‎ قلمرو ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ نداشته‌‏‎ پي‌‏‎
".بود‏‎ مردم‌‏‎ باگذشت‌ترين‌‏‎ و‏‎ نيكوكارترين‌‏‎ آسانگيرترين‌ ، ‏‎
.برشمرد‏‎ را‏‎ برخوردها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نمونه‌‏‎ چند‏‎ آنگاه‌‏‎ وي‌‏‎
تحكيم‌‏‎ به‌‏‎ پيامبر‏‎ پايبندي‌‏‎ تبيين‌‏‎ در‏‎ مطهري‌ ، ‏‎ شهيد‏‎ استاد‏‎
در‏‎ او‏‎ مداراي‌‏‎ و‏‎ نرمش‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ الهي‌‏‎ حدود‏‎ اجراي‌‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ چنين‌‏‎ شخصي‌‏‎ حقوق‌‏‎ و‏‎ فردي‌‏‎ امور‏‎
نمي‌داد ، ‏‎ نشان‌‏‎ نرمش‌‏‎ هرگز‏‎ اصولي‌‏‎ مسائل‌‏‎ در‏‎ پيامبر‏‎"
و‏‎ بود‏‎ مهربان‌‏‎ و‏‎ نرم‌‏‎ فوق‌العاده‌‏‎ شخصي‌‏‎ مسائل‌‏‎ در‏‎ درحالي‌كه‌‏‎
يكديگر‏‎ با‏‎ نبايد‏‎ اينها‏‎ داشت‌ ، ‏‎ گذشت‌‏‎ و‏‎ عفو‏‎ فوق‌العاده‌‏‎
".شوند‏‎ اشتباه‌‏‎
نرمش‌‏‎ از‏‎ نمونه‌اي‌‏‎ ذكر‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ بحث‌ ، ‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ مطهري‌‏‎ شهيد‏‎
وي‌ ، ‏‎ خشونت‌‏‎ تحمل‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ مدعي‌‏‎ و‏‎ شاكي‌‏‎ يهودي‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ پيامبر‏‎
پيامبر‏‎ نرمش‌‏‎ عدم‌‏‎ و‏‎ قريش‌‏‎ اشراف‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ همسر‏‎ دزدي‌‏‎ ماجراي‌‏‎
تفصيل‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ وساطت‌‏‎ هرگونه‌‏‎ نپذيرفتن‌‏‎ و‏‎ حكم‌‏‎ اجراي‌‏‎ درخصوص‌‏‎
.مي‌سازد‏‎ مطرح‌‏‎
:مي‌نويسد‏‎ اين‌باره‌‏‎ در‏‎ نبوي‌ ، ‏‎ سيره‌‏‎ ديگر‏‎ نويسنده‌‏‎
تلاش‌‏‎ عرب‏‎ اشرافيت‌‏‎ و‏‎ قريش‌‏‎ مشركان‌‏‎ دعوت‌ ، ‏‎ شدن‌‏‎ علني‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎"
...ساخته‌‏‎ نابود‏‎ را‏‎ خود‏‎ منافع‌‏‎ عليه‌‏‎ بپاخاسته‌‏‎ نهضت‌‏‎ تا‏‎ كردند‏‎
به‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ سازند‏‎ متوقفش‌‏‎ گرفته‌ ، ‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ رشد‏‎ جلوي‌‏‎ حداقل‌‏‎ و‏‎
را‏‎ لوازم‌‏‎ و‏‎ امكانات‌‏‎ همه‌‏‎ راه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كشند‏‎ انحرافش‌‏‎
نبخشيد ، ‏‎ سودي‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ تهديد‏‎ تطميع‌ ، ‏‎ تحبيب ، ‏‎ ;گرفتند‏‎ به‌كار‏‎
محاصره‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ قتل‌‏‎ براي‌‏‎ اقدام‌‏‎ آزار ، ‏‎ شكنجه‌ ، ‏‎ تهمت‌ ، ‏‎
و‏‎ سياست‌‏‎ و‏‎ توان‌‏‎ همه‌‏‎ آنها‏‎.همه‌جانبه‌‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ اقتصادي‌‏‎
و‏‎ فشار‏‎ ديپلماسي‌ ، ‏‎ فشار ، ‏‎ ;گرفتند‏‎ به‌كار‏‎ را‏‎ خود‏‎ كياست‌‏‎
مداهنه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ پيامبر‏‎ هيچ‌كدام‌ ، ‏‎ اما‏‎ توامان‌ ، ‏‎ ديپلماسي‌‏‎
".نكشيد‏‎
شرك‌‏‎ از‏‎ بيزاري‌‏‎ اظهار‏‎ و‏‎ برائت‌‏‎ -‎
از‏‎ بيزاري‌‏‎ اظهار‏‎ مبلغ‌‏‎ يك‌‏‎ ابتدائي‌‏‎ وظيفه‌‏‎ بي‌ترديد ، ‏‎
كار‏‎ اين‌‏‎ چه‌ ، ‏‎ نيست‌ ، ‏‎ آنها‏‎ باطل‌‏‎ اعتقادات‌‏‎ حتي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ مخاطبان‌‏‎
مي‌شود ، ‏‎ دعوت‌‏‎ پذيرش‌‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ رفتن‌‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نفرت‌‏‎ موجب‏‎
شيوه‌هاي‌‏‎ نمودن‌‏‎ تجربه‌‏‎ مستلزم‌‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ كاربرد‏‎ بلكه‌‏‎
مخاطبان‌ ، ‏‎ عناد‏‎ و‏‎ آنها‏‎ نبودن‌‏‎ موءثر‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اقناعي‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ ضرورت‌‏‎
قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎ خلال‌‏‎ در‏‎ (ص‌‏‎)‎اسلامي‌‏‎ گرامي‌‏‎ پيامبر‏‎ سيره‌‏‎ مطالعه‌‏‎
كه‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎ جز‏‎ را‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ روايات‌‏‎ و‏‎
نبرده‌‏‎ به‌كار‏‎ نداشته‌‏‎ مخاطبان‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ دعوت‌‏‎ پذيرش‌‏‎ به‌‏‎ اميدي‌‏‎
و‏‎ تمام‌‏‎ ظرافت‌‏‎ و‏‎ دقت‌‏‎ با‏‎ را‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ اينكه‌ ، ‏‎ بر‏‎ مضاف‌‏‎ است‌ ، ‏‎
;است‌‏‎ نموده‌‏‎ اعمال‌‏‎ شدت‌‏‎ و‏‎ ضعف‌‏‎ از‏‎ مراحلي‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎
اعتقادي‌‏‎ آيات‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تجلي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ ;خفيف‌‏‎ برائت‌‏‎ -‎
بارز‏‎ نمونه‌‏‎.‎يافت‌‏‎ مي‌شود‏‎ بيان‌‏‎ پيامبر‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ صريح‌‏‎
و‏‎ آيات‌‏‎ سير‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ "كافرون‌‏‎" سوره‌‏‎ جملات‌‏‎ برائت‌ ، ‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎
نزديك‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ متدرج‌‏‎ برائت‌‏‎ بيانگر‏‎ سوره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ جملات‌‏‎
ما‏‎ اعبد‏‎ لا‏‎" ;مي‌شود‏‎ شديدتر‏‎ آن‌‏‎ لحن‌‏‎ سوره‌ ، ‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎
"ولي‌دين‌‏‎ دينكم‌‏‎ لكم‌‏‎.‎.‎.اعبد‏‎ ما‏‎ عابدون‌‏‎ انتم‌‏‎ ولا‏‎ تعبدون‌‏‎
شما‏‎ مي‌پرستم‌‏‎ آنچه‌‏‎ و‏‎ نمي‌پرستم‌ ، ‏‎ مي‌پرستيد ، ‏‎ آنچه‌‏‎
.خودم‌‏‎ براي‌‏‎ من‌‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ خودتان‌‏‎ براي‌‏‎ شما‏‎ دين‌‏‎.‎.‎.‎نمي‌پرستيد‏‎
عقايد‏‎ اظهار‏‎ به‌‏‎ مرحله‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ;شرك‌‏‎ اعتقاد‏‎ از‏‎ برائت‌‏‎ -‎
مخاطبان‌‏‎ شرك‌آلود‏‎ اعتقاد‏‎ از‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌كند ، ‏‎ بسنده‌‏‎ خويش‌‏‎
استدلالهاي‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ البته‌‏‎ مي‌جويد ، ‏‎ بيزاري‌‏‎ نيز‏‎ لجوج‌‏‎
.فطري‌‏‎ و‏‎ عقلي‌‏‎ خدشه‌ناپذير‏‎
و‏‎ بينكم‌‏‎ و‏‎ بيني‌‏‎ شهيد‏‎ قل‌الله‌‏‎ شهادته‌‏‎ اكبر‏‎ شيئي‌‏‎ اي‌‏‎ قل‌‏‎ -‎
لتشهدون‌‏‎ ائنكم‌‏‎ بلغ‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ به‌‏‎ لانذركم‌‏‎ هذاالقرآن‌‏‎ الي‌‏‎ اوحي‌‏‎
و‏‎ واحد‏‎ اله‌‏‎ هو‏‎ انما‏‎ قل‌‏‎ اشهد‏‎ لا‏‎ قل‌‏‎ اخري‌‏‎ الهته‌‏‎ مع‌الله‌‏‎ ان‌‏‎
(‎‏‏19‏‎-انعام‌‏‎)‎ تشركون‌‏‎ مما‏‎ بري‌‏‎ انني‌‏‎
و‏‎ من‌‏‎ ميان‌‏‎ خدا‏‎:‎بگو‏‎ است‌؟‏‎ برتر‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ كسي‌‏‎ چه‌‏‎ گواهي‌‏‎:بگو‏‎
آن‌ ، ‏‎ وسيله‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ شده‌‏‎ وحي‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ قرآن‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ گواه‌‏‎ شما‏‎
گواهي‌‏‎ شما‏‎ "واقعا‏‎ آيا‏‎.‎دهم‌‏‎ هشدار‏‎ برسد‏‎ را‏‎ هركس‌‏‎ و‏‎ شما‏‎
گواهي‌‏‎ من‌‏‎:بگو‏‎ است‌؟‏‎ ديگري‌‏‎ خدايان‌‏‎ خدا‏‎ جنب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهيد‏‎
من‌‏‎ بي‌ترديد ، ‏‎ و‏‎ است‌‏‎ يگانه‌‏‎ معبودي‌‏‎ تنها‏‎ او‏‎:بگو‏‎.‎نمي‌دهم‌‏‎
.بيزارم‌‏‎ مي‌دهيد ، ‏‎ قرار‏‎ او‏‎ شريك‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎
ان‌‏‎ الاكبر‏‎ الحج‌‏‎ يوم‌‏‎ الي‌الناس‌‏‎ رسوله‌‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ من‌‏‎ اذان‌‏‎ و‏‎ -
(‎‏‏2‏‎-توبه‌‏‎) رسوله‌‏‎ و‏‎ المشركين‌‏‎ من‌‏‎ بري‌‏‎ الله‌‏‎
مردم‌‏‎ به‌‏‎ رسولش‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ جانب‏‎ از‏‎ است‌‏‎ اعلامي‌‏‎ [آيات‌‏‎ اين‌‏‎] و‏‎ -
تعهدي‌‏‎ مشركان‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ پيامبرش‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ اكبر‏‎ حج‌‏‎ روز‏‎ در‏‎
.[بيزارند‏‎ آنان‌‏‎ از‏‎] و‏‎ ندارند‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ پيامبر‏‎ سيره‌ ، ‏‎ كتب‏‎ گواهي‌‏‎ به‌‏‎:مشركان‌‏‎ عمل‌‏‎ از‏‎ برائت‌‏‎ -
و‏‎ وليمه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ بار ، ‏‎ چند‏‎ خويشاوندان‌‏‎ دعوت‌‏‎ فرمان‌‏‎ نزول‌‏‎
و‏‎ رساند‏‎ آنها‏‎ گوش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ پيام‌‏‎ و‏‎ نمود‏‎ دعوت‌‏‎ مهماني‌‏‎
بار‏‎ هر‏‎ در‏‎ و‏‎ نپذيرفتند‏‎ و‏‎ نگرفتند‏‎ دل‌‏‎ گوش‌‏‎ به‌‏‎ حق‌‏‎ پيام‌‏‎ چون‌‏‎
برائت‌‏‎ به‌‏‎ نوبت‌‏‎ نداد ، ‏‎ مثبت‌‏‎ پاسخ‌‏‎ او‏‎ نداي‌‏‎ به‌‏‎ كسي‌‏‎ علي‌‏‎ جز‏‎
پيامبر‏‎ خويشان‌‏‎ از‏‎ هرچند‏‎ مشركان‌ ، ‏‎ عمل‌‏‎ از‏‎ برائت‌‏‎ ;رسيد‏‎
;شد‏‎ دستورداده‌‏‎ پيامبر‏‎ به‌‏‎.‎باشند‏‎
اتبعك‌‏‎ لمن‌‏‎ جناحك‌‏‎ اخفض‌‏‎ و‏‎ الاقربين‌‏‎ عشيرتك‌‏‎ انذر‏‎ و‏‎ -‎
-شعرا‏‎)‎ تعلمون‌‏‎ مما‏‎ بري‌ء‏‎ اني‌‏‎ فقل‌‏‎ عصوك‌‏‎ فان‌‏‎ من‌الموءمنين‌‏‎
(‎‏‏216‏‎
را‏‎ تو‏‎ كه‌‏‎ موءمناني‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ ده‌‏‎ هشدار‏‎ را‏‎ نزديك‌‏‎ خويشان‌‏‎ و‏‎
را‏‎ تو‏‎ اگر‏‎ و‏‎ فروگستر‏‎ را‏‎ خود‏‎ بال‌‏‎ كرده‌اند ، ‏‎ پيروي‌‏‎
.بيزارم‌‏‎ مي‌كنيد‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎ بگو‏‎ كردند ، ‏‎ نافرماني‌‏‎
(‎‏‏91‏‎-انعام‌‏‎)‎ يلعبون‌‏‎ خوضهم‌‏‎ في‌‏‎ ذرهم‌‏‎ ثم‌‏‎ الله‌‏‎ قل‌‏‎ -
بازي‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ باطل‌‏‎ ژرفاي‌‏‎ در‏‎ تا‏‎ بگذار‏‎ آنگاه‌‏‎ ;خدا‏‎:‎بگو‏‎
.شوند‏‎ سرگرم‌‏‎
تجرمون‌‏‎ مما‏‎ بري‌ء‏‎ انا‏‎ و‏‎ اجرامي‌‏‎ فعلي‌‏‎ افتريته‌‏‎ ان‌‏‎ قل‌‏‎ -‎
(‎‏‏35‏‎-هود‏‎)
عهده‌‏‎ بر‏‎ من‌‏‎ گناه‌‏‎ كرده‌ام‌‏‎ سرهم‌‏‎ دروغ‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ اگر‏‎:بگو‏‎
.بيزارم‌‏‎ مي‌دهيد‏‎ نسبت‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ جرمي‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ من‌‏‎ خود‏‎
مهرباني‌‏‎ با‏‎ برائت‌‏‎ اين‌‏‎ همراهي‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ ذكر‏‎ شايان‌‏‎ نكته‌‏‎
بال‌‏‎ زيباي‌‏‎ تعبير‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ صديق‌‏‎ پيروان‌‏‎ و‏‎ موءمنان‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎
حكايت‌‏‎ را‏‎ مهرباني‌‏‎ اين‌‏‎ عظمت‌‏‎ و‏‎ عمق‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎ گشودن‌‏‎
بال‌‏‎ و‏‎ جناح‌‏‎ خفض‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ شرك‌‏‎ از‏‎ پيغمبر‏‎ برائت‌‏‎ پس‌‏‎.مي‌كند‏‎
خود‏‎ موءثر‏‎ جايگاه‌‏‎ و‏‎ مفهوم‌‏‎ موءمنان‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ مهربانانه‌‏‎ گشودن‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ را‏‎
مقدم‌‏‎ عباسي‌‏‎ مصطفي‌‏‎ دكتر‏‎

چهارمين‌‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ ايران‌شناس‌‏‎ حضور 300‏‎ با‏‎
آغاز‏‎ ايرانشناسي‌‏‎ اروپايي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ كنفرانس‌‏‎
شد‏‎


ايرانشناسي‌‏‎ اروپايي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ كنفرانس‌‏‎ چهارمين‌‏‎ :‎معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
.يافت‌‏‎ گشايش‌‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ گذشته‌‏‎ روز‏‎ ايرانشناس‌‏‎ حضور 300‏‎ با‏‎
كل‌‏‎ دبير‏‎ ويژه‌‏‎ مشاور‏‎ و‏‎ يونسكو‏‎ حمايت‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كنفرانس‌‏‎ اين‌‏‎
دانشوران‌‏‎ و‏‎ ايرانيان‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ گرديد ، ‏‎ روبرو‏‎ يونسكو‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ آغاز‏‎ مركزي‌‏‎ آسياي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎
ماهيت‌‏‎ درباره‌‏‎ توضيحاتي‌‏‎ جلسه‌‏‎ رئيس‌‏‎ نخست‌‏‎ افتتاحيه‌‏‎ جلسه‌‏‎ در‏‎
در‏‎ ايراني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ مسئله‌‏‎ اهميت‌‏‎ كنفرانس‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
با‏‎ جلسه‌‏‎ اين‌‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ نمود‏‎ ارائه‌‏‎ حاضران‌‏‎ به‌‏‎ جهان‌‏‎ و‏‎ آسيا‏‎
شد‏‎ قرائت‌‏‎ دبيركل‌‏‎ ويژه‌‏‎ توسطمشاور‏‎ كه‌‏‎ مايور‏‎ فدريكو‏‎ پيام‌‏‎
روزافزون‌‏‎ اهميت‌‏‎ بر‏‎ خود‏‎ پيام‌‏‎ در‏‎ مايور‏‎.‎نمود‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ آغاز‏‎
به‌‏‎ اشاره‌‏‎ با‏‎ و‏‎ كرد‏‎ تاكيد‏‎ امروز‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎
حتي‌‏‎ آن‌‏‎ تاثير‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ بزرگ‌‏‎ اديبان‌‏‎ و‏‎ شاعران‌‏‎ شاهكارهاي‌‏‎
درباره‌‏‎ دائره‌المعارف‌‏‎ وجود 2‏‎ بوسني‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ دوردستي‌‏‎ نقاط‏‎ بر‏‎
را‏‎ كشور‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ داخل‌‏‎ در‏‎ يكي‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎
زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كمتر‏‎ كار‏‎ انجام‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ اين‌‏‎ پويايي‌‏‎ نشانگر‏‎
دائره‌المعارف‌‏‎ از‏‎ عبارتند‏‎ دائره‌المعارف‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎.‎دانست‌‏‎
دانشگاه‌‏‎ در‏‎ ايرانيكا‏‎ دانشنامه‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ بزرگ‌‏‎
.كلمبيا‏‎
بخش‌‏‎ رئيس‌‏‎ هوركاد‏‎ برنار‏‎ افتتاحيه‌‏‎ جلسه‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ جلسات‌‏‎ و‏‎ كنفرانس‌‏‎ اين‌‏‎ درباره‌‏‎ سوربن‌‏‎ دانشگاه‌‏‎ ايرانشناسي‌‏‎
در‏‎ ايراني‌‏‎ مطالعات‌‏‎ دامنه‌‏‎ و‏‎ جنبي‌‏‎ سمينارهاي‌‏‎ ادامه‌‏‎ كيفيت‌‏‎
.رساند‏‎ شنوندگان‌‏‎ سمع‌‏‎ به‌‏‎ سخناني‌‏‎ اخير‏‎ سالهاي‌‏‎
فرهنگ‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ درباره‌‏‎ اروپايي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ كنفرانس‌‏‎ چهارمين‌‏‎
پنج‌‏‎ مدت‌‏‎ به‌‏‎ (‎ديروز‏‎ ) سپتامبر‏‎ از 6‏‎ (ايرانشناسي‌‏‎)‎ ايراني‌‏‎
از‏‎ ايرانشناس‌‏‎ از 300‏‎ بيش‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ ادامه‌‏‎ خود‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ روز‏‎
دارند‏‎ شركت‌‏‎ كنفرانس‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ جهان‌‏‎ سراسر‏‎ و‏‎ (نفر‏‎ ‎‏‏40‏‎) ايران‌‏‎
تحقيقات‌‏‎ و‏‎ مطالعات‌‏‎ آخرين‌‏‎ ارائه‌‏‎ با‏‎ گروه‌‏‎ اين‌‏‎ اعظم‌‏‎ بخش‌‏‎ كه‌‏‎
جهان‌‏‎ در‏‎ ايرانشناسي‌‏‎ فعاليتهاي‌‏‎ وضعيت‌‏‎ از‏‎ كلي‌‏‎ نمايي‌‏‎ خود ، ‏‎
.داد‏‎ خواهند‏‎ ارائه‌‏‎ را‏‎
دو‏‎ از‏‎ مي‌بايد‏‎ نيز‏‎ كنفرانس‌‏‎ اين‌‏‎ جنبي‌‏‎ فعاليتهاي‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
بازديد‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ كه‌‏‎ برد‏‎ نام‌‏‎ كتاب‏‎ و‏‎ عكس‌‏‎ نمايشگاه‌‏‎
.مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ حاضرين‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.