شماره‌ 2115‏‎ ‎‏‏،‏‎11 MAY 2000 ارديبهشت‌ 1379 ، ‏‎ پنجشنبه‌ 22‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
ايراني‌‏‎ هويت‌‏‎ از‏‎ منسجم‌‏‎ روايتي‌‏‎


رستگار‏‎ منصور‏‎ بادكتر‏‎ گفت‌وگو‏‎ در‏‎ -‎ ملي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ شاهنامه‌‏‎
(بخش‌‏‎ واپسين‌‏‎)‎ فسايي‌‏‎
را‏‎ عقل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ فرهيختگي‌‏‎ و‏‎ نجابت‌‏‎ مظهر‏‎ رستم‌‏‎
او‏‎.‎را‏‎ سبعيت‌‏‎ و‏‎ خونريزي‌‏‎ و‏‎ زور‏‎ نه‌‏‎ مي‌داند‏‎ خود‏‎ مشكل‌گشاي‌‏‎
بهترين‌‏‎ مي‌پرهيزد ، ‏‎ ننگ‌‏‎ از‏‎ و‏‎ جوست‌‏‎ نام‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎
آوردن‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ راههاي‌‏‎ زيباترين‌‏‎ و‏‎ ننگ‌‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎
روح‌‏‎ نمايش‌‏‎ رستم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شناسد‏‎ را‏‎ نام‌‏‎
است‌‏‎ ايراني‌‏‎ هوشيار‏‎ و‏‎ فرزانه‌‏‎
ارشاد‏‎ محمدرضا‏‎ :‎از‏‎ گو‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎
مقيم‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ جمع‌‏‎ در‏‎ خويش‌‏‎ سخنراني‌‏‎ در‏‎ خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎ *
ياد‏‎ بنيادي‌‏‎ و‏‎ نمادين‌‏‎ شخصيتي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ "رستم‌‏‎" از‏‎ نيويورك‌ ، ‏‎
شما‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ ايراني‌‏‎ كامل‌‏‎ انسان‌‏‎ نماد‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎
قابل‌‏‎ چگونه‌‏‎ امروزه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كدام‌‏‎ حيث‌‏‎ اين‌‏‎ رستم‌از‏‎ ويژگيهاي‌‏‎
است‌؟‏‎ بازشناسي‌‏‎ و‏‎ بازيابي‌‏‎
به‌‏‎ "استثناء‏‎" يك‌‏‎ ما‏‎ ملي‌‏‎ حماسه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پهلواني‌‏‎ رستم‌‏‎ *
نسل‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ زابلستان‌‏‎ و‏‎ سيستان‌‏‎ از‏‎ او‏‎ مي‌آيد ، ‏‎ شمار‏‎
است‌‏‎ زال‌‏‎ و‏‎ نريمان‌‏‎ سام‌ ، ‏‎ گرشاسپ‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ ايران‌‏‎ بزرگ‌‏‎ پهلوانان‌‏‎
ايراني‌‏‎ آرمانهاي‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ خدمت‌‏‎ در‏‎ ديرباز‏‎ از‏‎ او‏‎ خاندان‌‏‎ و‏‎
قهرمان‌‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎ مردم‌‏‎ محبوب‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎
خاندان‌‏‎ همين‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ مي‌آمده‌اند ، ‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ آنها ، ‏‎
برتر‏‎ بسيار‏‎ چهره‌اي‌‏‎ رستم‌‏‎ سرنوشت‌ساز ، ‏‎ و‏‎ محبوب‏‎ و‏‎ قهرمان‌‏‎
كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ رستم‌‏‎ داستان‌‏‎ فردوسي‌‏‎ دارد‏‎ ديگران‌‏‎ از‏‎
با‏‎ را‏‎ او‏‎ تولد‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ آغاز‏‎ است‌‏‎ باردار‏‎ رودابه‌ ، ‏‎ او‏‎ مادر‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ سيمرغ‌‏‎ او ، ‏‎ تولد‏‎ براي‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ شرح‌‏‎ تمام‌‏‎ تاب‏‎ و‏‎ آب‏‎
رستم‌‏‎ خاندان‌‏‎ پرستش‌‏‎ مورد‏‎ و‏‎ مربي‌‏‎ است‌‏‎ ايزدي‌‏‎ واقع‌‏‎
حمايت‌‏‎ او‏‎ از‏‎ رستم‌‏‎ حيات‌‏‎ طول‌‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ چاره‌انديشي‌‏‎
انجام‌‏‎ نمايان‌‏‎ و‏‎ شگفت‌‏‎ كارهاي‌‏‎ خردسالي‌‏‎ از‏‎ رستم‌‏‎ مي‌نمايد ، ‏‎
وي‌‏‎ قهرمانيهاي‌‏‎ و‏‎ احوال‌‏‎ و‏‎ او‏‎ از‏‎ لحظه‌‏‎ يك‌‏‎ فردوسي‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎
هيچ‌‏‎ شاهنامه‌‏‎ در‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ نمي‌ورزد‏‎ غفلت‌‏‎
وجود‏‎ رستم‌‏‎ عظمت‌‏‎ و‏‎ اقتدار‏‎ و‏‎ زيبائي‌‏‎ و‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ شخصيتي‌‏‎
و‏‎ رستم‌‏‎ همسنگ‌‏‎ پهلواني‌‏‎ هيچ‌‏‎ زيرا‏‎ نمي‌شود ، ‏‎ توصيف‌‏‎ و‏‎ ندارد‏‎
او‏‎ فردوسي‌‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ او‏‎ معنوي‌‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ بزرگيهاي‌‏‎
او‏‎ تولد‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ معرفي‌‏‎ انتظار‏‎ مورد‏‎ قهرمان‌‏‎ را‏‎
خردسال‌‏‎ رستم‌‏‎ وقتي‌‏‎ مي‌رسد ، ‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ جامعه‌‏‎ بزرگ‌‏‎ كارهاي‌‏‎
اسبي‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ تا‏‎ مي‌رود‏‎ اسبان‌‏‎ گله‌‏‎ به‌‏‎ بار‏‎ اولين‌‏‎ براي‌‏‎
انتظار‏‎ در‏‎ سالها‏‎ كه‌‏‎ چوپاني‌‏‎ مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ رخش‌‏‎ و‏‎ برگزيند‏‎
به‌‏‎ بشناسد‏‎ را‏‎ رستم‌‏‎ بي‌آنكه‌‏‎ است‌‏‎ سركش‌‏‎ اسب‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ سواري‌‏‎
اسب‏‎" را‏‎ آن‌‏‎ ما‏‎ و‏‎ است‌‏‎ "ديگر‏‎ كسان‌‏‎" اسب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويد‏‎ او‏‎
آن‌‏‎ چوپان‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ رام‌‏‎ را‏‎ اسب‏‎ رستم‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ مي‌خوانيم‌‏‎ "رستم‌‏‎
آن‌‏‎ قيمت‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌بخشد‏‎ رستم‌‏‎ به‌‏‎ رايگان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
بر‏‎ تا‏‎ مي‌خواهد‏‎ رستم‌‏‎ از‏‎ مي‌داند‏‎ ايران‌‏‎ ملك‌‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
.بخشد‏‎ سامان‌‏‎ را‏‎ زمين‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ سوار‏‎ اسب‏‎ اين‌‏‎
كه‌‏‎ باشد‏‎ آن‌‏‎ رستم‌ ، ‏‎ شگفت‌انگيز‏‎ محبوبيت‌‏‎ دليل‌‏‎ مهمترين‌‏‎ شايد‏‎
كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ ظهور‏‎ ايران‌‏‎ ملي‌‏‎ حماسه‌‏‎ در‏‎ هنگامي‌‏‎ در‏‎ درست‌‏‎ او‏‎
خود‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ شرائط‏‎ بحراني‌ترين‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎
و‏‎ توران‌‏‎ بيدادگر‏‎ پادشاه‌‏‎ افراسياب‏‎ است‌ ، ‏‎ آمده‌‏‎ گرفتار‏‎
نوذر‏‎ و‏‎ يافته‌‏‎ چيرگي‌‏‎ ايران‌‏‎ بر‏‎ ايران‌ ، ‏‎ دشمن‌‏‎ بزرگترين‌‏‎
و‏‎ فقر‏‎ نامرادي‌ ، ‏‎ و‏‎ بي‌ثباتي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كشته‌‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎ پادشاه‌‏‎
از‏‎ ايرانيان‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ بيداد‏‎ جا‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ خشكسالي‌‏‎ و‏‎ فاقه‌‏‎
چنين‌‏‎ در‏‎ رستم‌‏‎ شده‌اند ، ‏‎ نااميد‏‎ خود‏‎ بزرگان‌‏‎ و‏‎ پهلوانان‌‏‎
تازه‌‏‎ پهلوان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ جلوه‌‏‎ فاجعه‌آميزي‌‏‎ هنگامه‌‏‎
برقرار‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نوين‌‏‎ نظم‌‏‎ كاري‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ نوخاسته‌ ، ‏‎
براي‌‏‎ را‏‎ كيقباد‏‎ و‏‎ مي‌رود‏‎ كوه‌‏‎ البرز‏‎ به‌‏‎ مي‌سازد ، ‏‎
بر‏‎ و‏‎ مي‌آورد‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ برمي‌گزيند‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ فرمانروائي‌‏‎
پهلواني‌‏‎ راه‌‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ نمادين‌‏‎ اهميت‌‏‎.‎مي‌نشاند‏‎ تخت‌‏‎
بر‏‎ برومند‏‎ و‏‎ جوان‌‏‎ پهلواني‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جهت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بيشتر‏‎ رستم‌ ، ‏‎
بي‌همتا ، ‏‎ بلنداي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ برمي‌آيد‏‎ جهان‌‏‎ كوه‌‏‎ بلندترين‌‏‎
به‌‏‎ است‌‏‎ برومند‏‎ و‏‎ جوان‌‏‎ نيز‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ تازه‌‏‎ فرمانروائي‌‏‎
قول‌‏‎ از‏‎ فردوسي‌‏‎ را‏‎ نوآورانه‌‏‎ اراده‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌گزيند‏‎ پادشاهي‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ باز‏‎ چنين‌‏‎ رستم‌‏‎
كوه‌‏‎ البرز‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ رفت‌‏‎ مرا‏‎
شكوه‌‏‎ دارد‏‎ بسيار‏‎ كه‌‏‎ كاري‌‏‎ به‌‏‎
ناز‏‎ سرودست‌‏‎ بالين‌‏‎ به‌‏‎ نيايد‏‎
دراز‏‎ رنج‌‏‎ بسيار‏‎ است‌‏‎ پيش‌‏‎ كه‌‏‎
شهريار‏‎ بي‌‏‎ ايران‌‏‎ سرتخت‌‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ نيايد‏‎ باده‌خوردن‌‏‎ مرا‏‎
بر‏‎ نيز‏‎ كيقباد‏‎ كه‌‏‎ شگفتا‏‎ مي‌رسد ، ‏‎ كوه‌‏‎ البرز‏‎ به‌‏‎ رستم‌‏‎ وقتي‌‏‎
خواب‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ پيشاپيش‌ ، ‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رستم‌‏‎ منتظر‏‎ البرز ، ‏‎ قله‌‏‎ اوج‌‏‎
مي‌تواند‏‎ اساطير‏‎ رمزآميز‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ واقعه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ديده‌‏‎
پيش‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ تن‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ رسالتهاي‌‏‎ و‏‎ هدفها‏‎ اشتراك‌‏‎ به‌‏‎
:شود‏‎ تعبير‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ فراهم‌‏‎ آن‌‏‎ تحقق‌‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎
پهلوان‌‏‎ با‏‎ گفت‌‏‎ چنين‌‏‎ شهنشه‌‏‎
روان‌‏‎ روشن‌‏‎ به‌‏‎ بديدم‌‏‎ خوابي‌‏‎ كه‌‏‎
سپيد‏‎ باز‏‎ دو‏‎ ايران‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
شيد‏‎ بكردار‏‎ رخشان‌‏‎ تاج‌‏‎ يكي‌‏‎
برم‌‏‎ شدندي‌‏‎ نازان‌‏‎ و‏‎ خرامان‌‏‎
سرم‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ تاج‌‏‎ آن‌‏‎ نهادند‏‎
پراميد‏‎ شدم‌‏‎ گشتم‌ ، ‏‎ بيدار‏‎ چو‏‎
سپيد‏‎ باز‏‎ و‏‎ رخشان‌‏‎ تاج‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎
سپيد‏‎ باز‏‎ چو‏‎ شد‏‎ مرا‏‎ تهمتن‌‏‎
نويد‏‎ رسيدم‌‏‎ بزرگان‌‏‎ زتاج‌‏‎
عرصه‌‏‎ تاز‏‎ يكه‌‏‎ رستم‌‏‎ كيخسرو ، ‏‎ عهد‏‎ پايان‌‏‎ تا‏‎ هنگام‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎
ايران‌‏‎ افتخارآميز‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ ماجراهاي‌‏‎ و‏‎ نبردها‏‎
پهلواني‌ ، ‏‎ نيروي‌‏‎ مدد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ او‏‎ پهلواني‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
و‏‎ ديرين‌‏‎ آرزوهاي‌‏‎ تمام‌‏‎ وي‌ ، ‏‎ جان‌‏‎ و‏‎ تن‌‏‎ خردمندي‌‏‎ و‏‎ فره‌ايزدي‌‏‎
نابود‏‎ ايران‌‏‎ دشمنان‌‏‎ مي‌يابد ، ‏‎ تحقق‌‏‎ ايرانيان‌ ، ‏‎ نيافتني‌‏‎ دست‌‏‎
زمين‌‏‎ ايران‌‏‎ پهنه‌‏‎ بر‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ نعمت‌‏‎ و‏‎ آبادي‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎
در‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ كوتاه‌‏‎ بدان‌‏‎ و‏‎ ديوان‌‏‎ دست‌‏‎ مي‌يابد ، ‏‎ حكمراني‌‏‎
به‌‏‎ حماسه‌ها ، ‏‎ تمام‌‏‎ اوج‌‏‎ همانند‏‎ كيخسرو‏‎ دوران‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ پايان‌‏‎
معنويت‌‏‎ اوج‌‏‎ با‏‎ و‏‎ حكمروايان‌‏‎ صادق‌ترين‌‏‎ و‏‎ كامل‌ترين‌‏‎ عنوان‌‏‎
ايراني‌‏‎ اساطير‏‎ طلائي‌‏‎ عصر‏‎ و‏‎ مي‌يابد‏‎ حكمراني‌‏‎ مادي‌‏‎ جهان‌‏‎ بر‏‎
از‏‎ را‏‎ جهان‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ او‏‎ مي‌گذارد ، ‏‎ نمايش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
خويش‌‏‎ قلمرو‏‎ بر‏‎ را‏‎ مهرباني‌‏‎ و‏‎ عطوفت‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ پاك‌‏‎ بدان‌‏‎
مي‌گيرد‏‎ انتقام‌‏‎ بشدت‌‏‎ نيز‏‎ ايران‌‏‎ دشمنان‌‏‎ از‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ حاكم‌‏‎
گرسيوز‏‎ و‏‎ مي‌كشد‏‎ را‏‎ خود‏‎ توراني‌‏‎ بزرگ‌‏‎ پدر‏‎ افراسياب ، ‏‎ و‏‎
و‏‎ سعادت‌‏‎ سراي‌‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ مي‌كند ، ‏‎ نابود‏‎ را‏‎ پدرش‌‏‎ قاتل‌‏‎
اما‏‎ مي‌سازد‏‎ جهان‌‏‎ مسلم‌‏‎ پيروزمندان‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ سرفرازي‌‏‎
و‏‎ احترام‌‏‎ و‏‎ عزت‌‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ جواني‌‏‎ اوج‌‏‎ در‏‎ درست‌‏‎ كيخسرو‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ كناره‌گيري‌‏‎ قدرت‌‏‎ از‏‎ معنوي‌ ، ‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ توانمندي‌‏‎
و‏‎ سپيد‏‎ برفي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ ترك‌‏‎ بسادگي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تنعمات‌‏‎ و‏‎ جهان‌‏‎
برفها‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ برمي‌آيد‏‎ سفيد ، ‏‎ سراپا‏‎ كوهي‌‏‎ اوج‌‏‎ بر‏‎ پاك‌‏‎
بار‏‎ كه‌‏‎ آنگاه‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ مي‌پيوندد‏‎ جاودانگي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ گم‌‏‎
بند‏‎ از‏‎ ضحاك‌‏‎ و‏‎ بيابد‏‎ دوباره‌‏‎ زندگي‌‏‎ سوشيانت‌‏‎ مركب‏‎ در‏‎ ديگر‏‎
در‏‎ خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎ جناب‏‎ اينكه‌‏‎ اما‏‎.سازد‏‎ نابود‏‎ را‏‎ جسته‌‏‎
حرمت‌‏‎ و‏‎ ادب‏‎ روح‌‏‎ نماينده‌‏‎ را‏‎ رستم‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎ پرعمق‌‏‎ سخنراني‌‏‎
عين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مردي‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ دانستند‏‎ ديگران‌‏‎ به‌‏‎ ايراني‌‏‎
جهل‌آميز‏‎ تعصبات‌‏‎ و‏‎ خشونت‌‏‎ و‏‎ خونريزي‌‏‎ از‏‎ قدرت‌ ، ‏‎ و‏‎ توانمندي‌‏‎
.است‌‏‎ جا‏‎ به‌‏‎ و‏‎ صحيح‌‏‎ "كاملا‏‎ سخني‌‏‎ كردند ، ‏‎ معرفي‌‏‎ مي‌پرهيزد‏‎
را‏‎ عقل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ فرهيختگي‌‏‎ و‏‎ نجابت‌‏‎ مظهر‏‎ رستم‌‏‎
او‏‎.‎را‏‎ سبعيت‌‏‎ و‏‎ خونريزي‌‏‎ و‏‎ زور‏‎ نه‌‏‎ مي‌داند‏‎ خود‏‎ مشكل‌گشاي‌‏‎
بهترين‌‏‎ مي‌پرهيزد ، ‏‎ ننگ‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نام‌جوست‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎
آوردن‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ راههاي‌‏‎ زيباترين‌‏‎ و‏‎ ننگ‌‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎
روح‌‏‎ نمايش‌‏‎ رستم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شناسد‏‎ را‏‎ نام‌‏‎
خود ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ از‏‎ لحظه‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ايراني‌‏‎ هوشيار‏‎ و‏‎ فرزانه‌‏‎
مي‌يابد‏‎ مشكلات‌‏‎ حل‌‏‎ براي‌‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ مقام‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ با‏‎ مناسب‏‎ روشي‌‏‎
.گره‌گشاست‌‏‎ و‏‎ موفق‌‏‎ كه‌‏‎
هر‏‎ با‏‎ و‏‎ نمي‌شمارد‏‎ حقير‏‎ را‏‎ دشمن‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ او‏‎
خوب‏‎ مي‌شنود ، ‏‎ خوب‏‎ برمي‌خيزد ، ‏‎ به‌ستيز‏‎ خودكامگي‌‏‎ و‏‎ استبداد‏‎
اسيركننده‌ ، ‏‎ هاي‌‏‎"دگم‌‏‎" در‏‎ هرگز‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ عمل‌‏‎ خوب‏‎ و‏‎ مي‌سنجد‏‎
خود ، ‏‎ ساله‌‏‎ عمر 600‏‎ در‏‎ مي‌تواند‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ گرفتار‏‎
خود‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ بايستد‏‎ خويش‌‏‎ مردمي‌‏‎ آرمانهاي‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎
و‏‎ روشن‌‏‎ آينده‌اي‌‏‎ و‏‎ صلاح‌‏‎ و‏‎ خير‏‎ درجهت‌‏‎ را‏‎ ومردم‌‏‎ بپايد‏‎ را‏‎
را‏‎ خويش‌‏‎ قاتل‌‏‎ حتي‌‏‎ او‏‎ باشد ، ‏‎ راهنما‏‎ اوج‌ ، ‏‎ بر‏‎ و‏‎ سپيد‏‎ "كاملا‏‎
.درمي‌آورد‏‎ پاي‌‏‎ از‏‎ عمر ، ‏‎ پايان‌‏‎ لحظات‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎
در‏‎ خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎ بحث‌‏‎ از‏‎ صرفنظر‏‎ كه‌‏‎ مهمي‌‏‎ بسيار‏‎ نكته‌‏‎ اما‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ اهميت‌‏‎ خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎ صحبتهاي‌‏‎ در‏‎ رستم‌ ، ‏‎ مورد‏‎
نتيجه‌گيري‌‏‎ و‏‎ دقيق‌‏‎ اسطوره‌اي‌‏‎ -حماسي‌‏‎ تحليل‌‏‎ چنين‌‏‎ ارائه‌‏‎
يك‌‏‎ از‏‎ شد ، ‏‎ انجام‌‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ متناسبي‌‏‎ بسيار‏‎ و‏‎ درست‌‏‎
ايران‌‏‎ وادب‏‎ فرهنگ‌‏‎ از‏‎ ايشان‌‏‎ آگاهي‌‏‎ و‏‎ اطلاع‌‏‎ عمق‌‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ سو‏‎
اسلامي‌‏‎ جمهوري‌‏‎ نمايندگي‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ ايشان‌‏‎ شايستگي‌‏‎ و‏‎ بود‏‎
سويي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ اثبات‌‏‎ جمهور‏‎ رئيس‌‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎
روحاني‌‏‎" يك‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ سخنان‌‏‎ اين‌‏‎ اينكه‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎
نيز‏‎ روحانيان‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ مبين‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ جاري‌‏‎ "والامقام‌‏‎
صنعتي‌‏‎ "كاملا‏‎ و‏‎ آزاد‏‎ و‏‎ باز‏‎ جهان‌‏‎ و‏‎ ماهواره‌ها‏‎ عصر‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ مضامين‌‏‎ و‏‎ بخوانند‏‎ را‏‎ شاهنامه‌‏‎ بايد‏‎ امروز‏‎ شده‌‏‎
و‏‎ بلاغت‌‏‎ كمال‌‏‎ با‏‎ و‏‎ لطف‌‏‎ و‏‎ زيبايي‌‏‎ بدين‌‏‎ بتوانند‏‎ و‏‎ بدانند‏‎
جا‏‎ مناسبترين‌‏‎ در‏‎ آن‌ ، ‏‎ مردمي‌‏‎ و‏‎ لطيف‌‏‎ مضامين‌‏‎ از‏‎ موقع‌شناسي‌‏‎
و‏‎ شايسته‌‏‎ تاثيري‌‏‎ خود ، ‏‎ مخاطبان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كنند‏‎ استفاده‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ و‏‎
كه‌‏‎ ايرانياني‌‏‎ با‏‎ خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎ گفتگوي‌‏‎بگذارند‏‎ جا‏‎ بر‏‎ عميق‌‏‎
عالي‌ترين‌‏‎ در‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ زندگي‌‏‎ وطن‌‏‎ از‏‎ دور‏‎ سالهاست‌‏‎
چشم‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ نام‌‏‎ و‏‎ هستند‏‎ انساني‌‏‎ وانديشه‌‏‎ فكري‌‏‎ رشد‏‎ مراحل‌‏‎
همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ قلب‏‎ صميم‌‏‎ از‏‎ سخني‌‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ گريان‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎
قهرمانيهاي‌‏‎ و‏‎ شاهنامه‌‏‎ از‏‎ آنان‌‏‎ با‏‎ هوشيارانه‌‏‎ ايشان‌‏‎ جهت‌‏‎
ايران‌‏‎ پهلواني‌‏‎ منزلت‌‏‎ و‏‎ استواري‌‏‎ الگوهاي‌‏‎ كهن‌ترين‌‏‎ و‏‎ رستم‌‏‎
و‏‎ ملي‌‏‎ اشتراكات‌‏‎ عميق‌ترين‌‏‎ خاستگاه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ گفتند‏‎ سخن‌‏‎
و‏‎ عقيده‌‏‎ جدايي‌‏‎ هيچگونه‌‏‎ آنجا‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ گشتند‏‎ رهنمون‌‏‎ قومي‌‏‎
و‏‎ افتخار‏‎ و‏‎ اشتراك‌‏‎ و‏‎ وحدت‌‏‎ بود‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ نداشت‌‏‎ وجود‏‎ احساسي‌‏‎
اعلاي‌‏‎ حد‏‎ مصداق‌‏‎ مي‌توانست‌‏‎ سخنان‌‏‎ واين‌‏‎ بود‏‎ محبت‌‏‎ و‏‎ دوستي‌‏‎
جوان‌‏‎ روحانيان‌‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آيد‏‎ به‌شمار‏‎ متكلم‌‏‎ بلاغت‌‏‎
كه‌‏‎ خود‏‎ مخاطبان‌‏‎ با‏‎ و‏‎ جويند‏‎ سود‏‎ روش‌‏‎ و‏‎ راه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎ ما‏‎
شاهنامه‌خواني‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ دارند ، ‏‎ ايزدي‌‏‎ خاك‌‏‎ و‏‎ آب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ريشه‌‏‎
كتاب‏‎ اين‌‏‎ درخشان‌‏‎ مضامين‌‏‎ از‏‎ واستفاده‌‏‎ شاهنامه‌داني‌‏‎ و‏‎
پيدا‏‎ ريشه‌دارتر‏‎ و‏‎ عاطفي‌تر‏‎ و‏‎ نزديكتر‏‎ ارتباطي‌‏‎ ايماني‌ ، ‏‎
عرب‏‎ ادب‏‎ ظرائف‌‏‎ و‏‎ دقائق‌‏‎ به‌‏‎ حتي‌‏‎ اغلب‏‎ كه‌‏‎ ما‏‎ روحانيان‌‏‎ كنند ، ‏‎
و‏‎ لفظ‏‎ بلوغ‌‏‎ مظهر‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شاهنامه‌‏‎ بايد‏‎ واقفند ، ‏‎ نيز‏‎
و‏‎ وحكمي‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ نكات‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بخوانند‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ معني‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ بدانند‏‎ و‏‎ گيرند‏‎ بهره‌‏‎ گرانقدر‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ انديشه‌ساز‏‎
مهدوي‌‏‎ استاداحمد‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ حكمت‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ از‏‎ سرشار‏‎ كتاب‏‎
چه‌‏‎ تا‏‎ هست‌ ، ‏‎ هم‌‏‎ مجيد‏‎ قرآن‌‏‎ تفسير‏‎ دوره‌‏‎ يك‌‏‎ بر‏‎ مشتمل‌‏‎ دامغاني‌‏‎
"عجم‌‏‎ قرآن‌‏‎" بدان‌‏‎ قدما‏‎ وچرا‏‎ است‌‏‎ وحكمت‌آموز‏‎ اخلاقي‌‏‎ حد‏‎
ما‏‎ روحانيان‌‏‎ براي‌‏‎ شاهنامه‌‏‎ خواندن‌‏‎ "مسلما‏‎.‎مي‌گفته‌اند‏‎
ياري‌‏‎ آنها ، ‏‎ بهتر‏‎ نويسي‌‏‎ فارسي‌‏‎ و‏‎ فارسي‌گويي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌تواند‏‎
كلاسهاي‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎ ما‏‎ بچه‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ معتقديم‌‏‎ ما‏‎ اگر‏‎ برساند ، ‏‎
حوزه‌هاي‌‏‎ در‏‎ بايد‏‎ بخوانند ، ‏‎ "عربي‌‏‎" دانشگاه‌ ، ‏‎ تا‏‎ ابتدايي‌‏‎
ما ، ‏‎ ملت‌‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ دانستن‌‏‎ و‏‎ "فارسي‌‏‎" نيز‏‎ ما‏‎ علميه‌‏‎
و‏‎ زبان‌‏‎ درحوزه‌‏‎ دانشگاه‌‏‎ و‏‎ حوزه‌‏‎ رابطه‌‏‎ معني‌‏‎ تا‏‎ شود‏‎ تدريس‌‏‎
دانشگاه‌‏‎ و‏‎ حوزه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ وتعادل‌‏‎ شود‏‎ برقرار‏‎ نيز‏‎ فارسي‌‏‎ ادب‏‎
.گردد‏‎ رعايت‌‏‎
اينكه‌‏‎ از‏‎ كه‌دانش‌آموزي‌‏‎ خوانديم‌‏‎ خبري‌‏‎ در‏‎ پيش‌‏‎ چندي‌‏‎ *
شما‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ بي‌اطلاعي‌‏‎ اظهار‏‎ "چيست‌‏‎ شاهنامه‌‏‎"
در‏‎ كه‌‏‎ ما‏‎ كهن‌‏‎ ميراث‌‏‎ از‏‎ جديد‏‎ نسل‌‏‎ ناآگاهي‌‏‎ يا‏‎ غفلت‌‏‎ اين‌‏‎ علت‌‏‎
چيست‌؟‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ سطوح‌‏‎
از‏‎ ايراني‌‏‎ نوجوانان‌‏‎ و‏‎ كودكان‌‏‎ ناآگاهي‌‏‎ فاجعه‌‏‎ من‌‏‎ *
ناشي‌‏‎ را ، ‏‎ خود‏‎ ملت‌‏‎ ادبي‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ گذشته‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميراثهاي‌‏‎
:مي‌دانم‌‏‎ مهم‌‏‎ عامل‌‏‎ سه‌‏‎ از‏‎
برده‌ايم‌‏‎ ياد‏‎ از‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ خويشتن‌‏‎ و‏‎ هويت‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ نخست‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
فرهنگي‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ دليل‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نمي‌دهيم‌‏‎ بها‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ و‏‎
به‌‏‎ نگرش‌‏‎ و‏‎ انديشي‌‏‎ دور‏‎ عالي‌ ، ‏‎ تا‏‎ ابتدايي‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ آموزشي‌‏‎ و‏‎
وجود‏‎ ملي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ مدت‌‏‎ دراز‏‎ مصالح‌‏‎
تعريف‌‏‎ يك‌‏‎ چارچوب‏‎ در‏‎ مورد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ نظام‌‏‎ و‏‎ ندارد‏‎
تعريفي‌‏‎ "خويش‌‏‎ هويت‌‏‎" براي‌‏‎ گاهي‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ نمي‌كند‏‎ عمل‌‏‎ منسجم‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ پرنوسان‌‏‎ و‏‎ مقطعي‌‏‎ و‏‎ سياست‌زده‌‏‎ و‏‎ ناقص‌‏‎ مي‌كند‏‎ ارائه‌‏‎
و‏‎ دوستي‌‏‎ ميهن‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ صداقت‌‏‎ با‏‎ متاسفانه‌‏‎
ملي‌‏‎ قهرمانان‌‏‎ و‏‎ سنتها‏‎ در‏‎ موجود‏‎ پايدار‏‎ ارزشهاي‌‏‎ به‌‏‎ احترام‌‏‎
از‏‎ فقط‏‎ گاهي‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ تعريف‌‏‎ بن‌مايه‌هاي‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ همراه‌‏‎
عمل‌ ، ‏‎ هنگام‌‏‎ در‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ محدود‏‎ نگرشي‌‏‎ بعد‏‎
دست‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ دانش‌آموزان‌‏‎ و‏‎ معلمان‌‏‎ باطني‌‏‎ و‏‎ قلبي‌‏‎ حمايت‌‏‎
از‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ توام‌‏‎ حكومتي‌‏‎ كار‏‎ با‏‎ فرهنگي‌‏‎ كار‏‎ و‏‎ نمي‌آورد‏‎
اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ در‏‎ مثال‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎.مي‌افتد‏‎ كارآئي‌‏‎
نظام‌‏‎ مشروعيت‌‏‎ كسب‏‎ براي‌‏‎ ايران‌‏‎ خودكامه‌‏‎ حكومت‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎
يا‏‎ شاهنامه‌ ، ‏‎ يا‏‎ باستان‌‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ تعريف‌‏‎ در‏‎ سلطنتي‌ ، ‏‎
لزوم‌‏‎ حد‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ تاكيدي‌‏‎ ايرانيان‌ ، ‏‎ آئيني‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎ رسوم‌‏‎
تا‏‎ مي‌شد‏‎ سبب‏‎ امر‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ مي‌برد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مبالغه‌آميز‏‎
و‏‎ دولتي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ هنر‏‎ برابر‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎
از‏‎ اگر‏‎ را‏‎ صحبتها‏‎ همان‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ كنند‏‎ مقاومت‌‏‎ حكومتي‌‏‎
چون‌‏‎ شاعراني‌‏‎ و‏‎ شريعتي‌‏‎ و‏‎ آل‌احمد‏‎ چون‌‏‎ نويسندگاني‌‏‎ زبان‌‏‎
حكومت‌‏‎ وقتي‌‏‎ بنابراين‌‏‎.‎مي‌پذيرفتند‏‎ مي‌شنيدند ، ‏‎ اخوان‌‏‎
در‏‎ آن‌‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ شخصيتها‏‎ و‏‎ شاهنامه‌‏‎ از‏‎ تا‏‎ مي‌كوشيد‏‎ گذشته‌‏‎
منفي‌‏‎ واكنش‌‏‎ نوعي‌‏‎ بطورقهري‌‏‎ كند‏‎ سوءاستفاده‌‏‎ خود ، ‏‎ منافع‌‏‎ جهت‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌آورد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ شاهنامه‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ مردم‌‏‎ گروههاي‌‏‎ در‏‎ را‏‎
اثر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ كردن‌‏‎ بهره‌گيري‌‏‎ بد‏‎ يا‏‎ كردن‌‏‎ دفاع‌‏‎ بد‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎
امر‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ موءثرتر‏‎ بدان‌ ، ‏‎ كردن‌‏‎ حمله‌‏‎ خوب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎
لااقل‌‏‎ افراد ، ‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ مدتي‌‏‎ تا‏‎ انقلاب‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شد‏‎ سبب‏‎
اكراه‌‏‎ شاهنامه‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ مسائل‌‏‎ طرح‌‏‎ از‏‎ مصالحي‌‏‎ بنابر‏‎
هزاره‌‏‎ مفصل‌‏‎ جشنهاي‌‏‎ برگزاري‌‏‎ با‏‎ خوشبختانه‌‏‎ كه‌‏‎ باشند‏‎ داشته‌‏‎
مسير‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎ پايان‌‏‎ دوره‌‏‎ اين‌‏‎ سال‌ 1369‏‎ در‏‎ شاهنامه‌‏‎ تدوين‌‏‎
يافت‌‏‎ ادامه‌‏‎ طبيعي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ شاهنامه‌‏‎ درباره‌‏‎ تدقيق‌‏‎ و‏‎ تحقيق‌‏‎
وجود‏‎ جامعه‌‏‎ ناخودآگاه‌‏‎ در‏‎ برخورد‏‎ نوع‌‏‎ آن‌‏‎ عوارض‌‏‎ هنوز‏‎ اما‏‎
.دارد‏‎
و‏‎ سعدي‌‏‎ حافظ ، ‏‎ شاهنامه‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ متوني‌‏‎ ما ، ‏‎ آموزشي‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ -‎‏‏2‏‎
تدريس‌‏‎ تحليلي‌‏‎ و‏‎ ذوق‌انگيز‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ ما ، ‏‎ خوب‏‎ نثرهاي‌‏‎
بخوبي‌‏‎ آنان‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ نويسندگان‌‏‎ و‏‎ شاعران‌‏‎ "اصولا‏‎ و‏‎ نمي‌شوند‏‎
يا‏‎ دانش‌آموز‏‎ از‏‎ هيچگاه‌‏‎ و‏‎ نمي‌گردند‏‎ معرفي‌‏‎ و‏‎ شناسانده‌‏‎
متن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ داستاني‌‏‎ و‏‎ برود‏‎ كه‌‏‎ نمي‌شود‏‎ خواسته‌‏‎ دانشجوئي‌‏‎
را‏‎ داستان‌‏‎ بيان‌‏‎ نوع‌‏‎ و‏‎ هدفها‏‎ ماجراها ، ‏‎ و‏‎ بخواند‏‎ شاهنامه‌‏‎
يا‏‎ اخلاقي‌‏‎ كوتاه‌‏‎ قطعه‌‏‎ يك‌‏‎ هميشه‌‏‎.‎دهد‏‎ توضيح‌‏‎ ديگران‌‏‎ براي‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهيم‌‏‎ دانشجويان‌‏‎ و‏‎ دانش‌آموزان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ادبي‌‏‎
گاهي‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ برخوردار‏‎ عميق‌ ، ‏‎ اثرگذاري‌‏‎ و‏‎ انسجام‌‏‎ هيچگونه‌‏‎
در‏‎ تصويرساز‏‎ و‏‎ اصولي‌‏‎ بحثهاي‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ استادان‌‏‎ و‏‎ معلمان‌‏‎ نيز‏‎
و‏‎ معلمان‌‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ نمي‌پردازند‏‎ ما‏‎ شاهكارهاي‌‏‎ مورد‏‎
به‌‏‎ ما‏‎ درونمايه‌هاي‌‏‎ و‏‎ ادبي‌‏‎ متون‌‏‎ شناساندن‌‏‎ در‏‎ ما ، ‏‎ مدارس‌‏‎
اقدام‌‏‎ آنهاست‌ ، ‏‎ شايسته‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌چنان‌‏‎ موءثر ، ‏‎ و‏‎ صحيح‌‏‎ طرز‏‎
آثار ، ‏‎ قبيل‌‏‎ اين‌‏‎ شناختن‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ جوانان‌‏‎ "طبعا‏‎ و‏‎ نمي‌كنند‏‎
.مي‌مانند‏‎ محروم‌‏‎
مطالعه‌‏‎ و‏‎ كتابخواني‌‏‎ به‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ ما ، ‏‎ خانواده‌هاي‌‏‎ -‎‏‏3‏‎
و‏‎ پدران‌‏‎ و‏‎ نمي‌كنند‏‎ توجه‌‏‎ خود‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ ادب‏‎ جاويد‏‎ آثار‏‎
كرده‌اند‏‎ عادت‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ محيطهائي‌‏‎ پرورده‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مادران‌‏‎
مشاهده‌‏‎ را‏‎ تلويزيون‌‏‎ بيكاري‌‏‎ رفع‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ دهند‏‎ گوش‌‏‎ راديو‏‎ به‌‏‎
قيمت‌‏‎ و‏‎ ترحيم‌‏‎ آگهي‌هاي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ جريانات‌‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ كنند‏‎
!!نعمتها‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ چنان‌‏‎ آن‌‏‎ بخوانند ، ‏‎ روزنامه‌ها‏‎ در‏‎ را‏‎ اجناس‌‏‎
ما‏‎ خانواده‌هاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بسته‌اند‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ كه‌‏‎ بسته‌اند‏‎ دل‌‏‎
در‏‎ نيست‌‏‎ خبري‌‏‎ سعدي‌خواني‌‏‎ حافظخواني‌ ، ‏‎ شاهنامه‌خواني‌ ، ‏‎ از‏‎
قبيل‌‏‎ اين‌‏‎ خواندن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ واقعي‌‏‎ سرگرمي‌‏‎ ما‏‎ نياكان‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎
و‏‎ مي‌دانستند‏‎ خود‏‎ فرزندان‌‏‎ براي‌‏‎ آنها‏‎ كردن‌‏‎ تعريف‌‏‎ و‏‎ آثار‏‎
گلستان‌‏‎ را ، ‏‎ حافظ‏‎ را ، ‏‎ شاهنامه‌‏‎ تا‏‎ مي‌كردند‏‎ تشويق‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎
كنند ، ‏‎ استفاده‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ محلي‌‏‎ و‏‎ جا‏‎ هر‏‎ در‏‎ و‏‎ كنند‏‎ حفظ‏‎ از‏‎ را‏‎
خانواده‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آثار‏‎ اين‌‏‎ كسي‌‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ امروز‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ و‏‎ حفظ‏‎ از‏‎ خبري‌‏‎ نيز‏‎ مدرسه‌ها‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ نمي‌گيرد ، ‏‎ ياد‏‎
حتي‌‏‎ و‏‎ دانش‌آموزان‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ آنها‏‎ سپردن‌‏‎ خاطر‏‎
به‌‏‎ را‏‎ شاهنامه‌‏‎ كوتاه‌‏‎ داستان‌‏‎ يا‏‎ حافظ‏‎ غزل‌‏‎ يك‌‏‎ ما‏‎ دانشجويان‌‏‎
.نسپرده‌اند‏‎ حافظه‌‏‎
شاهنامه‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ امروزه‌‏‎ رجوع‌‏‎ و‏‎ بازخواني‌‏‎ شما‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ *
باشد؟‏‎ بايد‏‎ چگونه‌‏‎
قصد‏‎ به‌‏‎ بردن‌‏‎ پي‌‏‎ و‏‎ شاهنامه‌‏‎ به‌‏‎ هرمنوتيكي‌‏‎ نگرش‌‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ *
جامعه‌‏‎ در‏‎ فردوسي‌‏‎ دوران‌‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ شاهنامه‌ ، ‏‎ سراينده‌‏‎ و‏‎ شاعر‏‎
داستانهاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ تعبيرپذيري‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎
داستانهاي‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ قضاوتها‏‎ آمدن‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ سبب‏‎ شاهنامه‌ ، ‏‎
شاهنامه‌‏‎ تفسيرپذيري‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ شاهنامه‌‏‎ درباره‌‏‎ متعددي‌‏‎
به‌‏‎ اغلب‏‎ و‏‎ شاعر‏‎ كار‏‎ حقيقت‌‏‎ دريافت‌‏‎ و‏‎ معاني‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ بيشتر‏‎
جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ مربوط‏‎ اساطير‏‎ تفسيرپذيري‌‏‎ و‏‎ تعبير‏‎
رحيمي‌ ، ‏‎ مصطفي‌‏‎ ندوشن‌ ، ‏‎ اسلامي‌‏‎ دكتر‏‎ مسكوب ، ‏‎ شاهرخ‌‏‎ چون‌‏‎ كساني‌‏‎
از‏‎ ديگر‏‎ بسياري‌‏‎ و‏‎ مختاري‌‏‎ شادروان‌‏‎ و‏‎ پرهام‌‏‎ باقر‏‎ كوياجي‌ ، ‏‎
و‏‎ تبيين‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ تا‏‎ كوشيده‌اند‏‎ شاهنامه‌شناسان‌ ، ‏‎
و‏‎ بپردازند‏‎ شاهنامه‌‏‎ قهرمانان‌‏‎ عملكرد‏‎ و‏‎ هدفها‏‎ توضيح‌‏‎
شاهنامه‌‏‎ آرماني‌‏‎ انسانهاي‌‏‎ به‌‏‎ نگرش‌‏‎ در‏‎ تازه‌‏‎ دريچه‌اي‌‏‎
به‌‏‎ نياز‏‎ هنوز‏‎ بسيار‏‎ كوششهاي‌‏‎ علي‌رغم‌‏‎ اما‏‎ بگشايند‏‎
دارد ، ‏‎ وجود‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ گسترده‌تري‌‏‎ و‏‎ فراوانتر‏‎ كوشش‌هاي‌‏‎
شاهنامه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بسياري‌‏‎ قهرمانان‌‏‎ و‏‎ داستان‌‏‎ صدها‏‎ از‏‎ زيرا‏‎
و‏‎ منطقي‌‏‎ تحليلهاي‌‏‎ و‏‎ نشده‌‏‎ گفتگو‏‎ هنوز‏‎ مي‌كنند‏‎ خودنمائي‌‏‎
در‏‎ جديد‏‎ اسطوره‌شناسي‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ و‏‎ مناسب‏‎ تعبيرهاي‌‏‎ و‏‎ تفسير‏‎
از‏‎ شاهنامه‌‏‎ به‌‏‎ رويكرد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نگرديده‌‏‎ ارائه‌‏‎ آنها ، ‏‎ مورد‏‎
"كاملا‏‎ جنبه‌‏‎ آن‌‏‎ هنوز‏‎ آن‌‏‎ درونمايه‌هاي‌‏‎ تاويل‌‏‎ و‏‎ تفسير‏‎ ديد‏‎
و‏‎ ايلياد‏‎ درباره‌‏‎ گاهي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ معني‌داري‌‏‎ و‏‎ منطق‌پذير‏‎
ايران‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ ديگر ، ‏‎ اساطير‏‎ و‏‎ حماسي‌‏‎ متون‌‏‎ يا‏‎ اوديسه‌‏‎
گسترده‌‏‎ بازخواني‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نگرفته‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ انجام‌‏‎
همگان‌‏‎ دسترس‌‏‎ در‏‎ عظيم‌‏‎ اثر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ جانبه‌اي‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎
.داريم‌‏‎ پيش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ دراز‏‎ راهي‌‏‎ گيرد ، ‏‎ قرار‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.