مهرداد فرهمند
كالين پاول وزير خارجه آمريكا در گزارشي كه چهارشنبه شانزدهم بهمن به شوراي امنيت سازمان ملل متحد ارائه داد تا نظر اين نهاد را به حمايت از سياست كشور خود در اتخاذ اقدام نظامي عليه عراق جلب كند، به عنوان يكي از برگه هاي برنده خود، نام ابومصعب زرقاوي را مطرح كرد و كوشيد مخاطبان خود را قانع كند پيوندگاه صدام حسين و اسامه بن لادن، دو مردي كه به زعم او، جهانيان را تهديد مي كنند در وجود اين مرد يافته مي شود. اما پيش از آنكه اين نام به شكلي اين چنين گسترده و از سوي شخصي چون وزيرخارجه آمريكا بر سر زبان ها بيفتد، اين علي ابوالراغب، نخست وزير اردن بود كه براي اولين بار رسما وي را در سطح يك تروريست بين المللي مطرح ساخت.
در پي قتل يكي از ديپلمات هاي آمريكايي به نام لارنس فولي در پايتخت اردن كه آبان ماه گذشته رخ داد، نخست وزير اردن از احمد فيضل نزال الخلايله با عنوان يكي از اعضاي شبكه القاعده نام برد كه طراح اصلي قتل اين ديپلمات بوده است. اين نخستين بار پس از حادثه يازدهم سپتامبر بود كه يكي از ديپلمات هاي آمريكايي به قتل مي رسيد. احمد خلايله نام اصلي همان كسي است كه وزير خارجه با عنوان ابومصعب زرقاوي از وي ياد كرده و او را رابط صدام و بن لادن مي داند. آذر ماه گذشته كه سالم سعدبن صويد (اهل ليبي) و ياسر فتحي ابراهيم (اهل اردن) به عنوان عاملان ترور اين ديپلمات آمريكايي به چنگ دستگاه اطلاعاتي اردن افتادند اعتراف كردند كه براي انجام دادن اين توطئه مبلغ هيجده هزار دلار از زرقاوي دريافت كرده اند.
روزنامه عربي الحيات او را كسي مي داند كه در سال ۱۹۹۹ از سران طراز دوم القاعده بوده و مسئول مالي اين شبكه در منطقه اي مي شده كه اردن و يمن و كشورهاي حوزه خليج فارس را در بر مي گيرد.
ابومصعب زرقاوي ۳۶ سال دارد و كوچك ترين پسر از خانواده اي است كه سه پسر و هفت دختر دارند. او برخلاف آنچه پاول در سخنراني اش در شوراي امنيت گفت فلسطيني نيست بلكه از طايفه ابن حسن است كه بزرگ ترين طايفه در ميان قبايل بدوي اردن به شمار مي رود. اما براساس اطلاعاتي كه او در اختيار شوراي امنيت قرار داده و مورد تاييد ام سائل، مادر زرقاوي قرار گرفته، ابومصعب كه به تحصيل علوم ديني اشتغال داشته از آن دسته مسلماناني بوده كه در زمان حضور نيروهاي شوروي در افغانستان به صفوف جهادگران افغان پيوستند اما وي بر خلاف بسياري از همفكران خود پس از خروج نيروهاي روسيه به كشورش بازگشت. زرقاوي پس از بازگشت به اردن امامت جماعت يكي از مساجد شهر زرقا در مناطق مركزي كشور اردن را به دست مي گيرد و در همان اوان بوده كه همراه با ابومحمد مقدسي گروه «بيعت الامام» را در اين شهر تشكيل مي دهد كه مشي مسلحانه داشته و از لحاظ فكري متمايل به سلفيه بوده است.
زرقاوي در همان سالي كه اين گروه را تشكيل داد بازداشت و به پانزده سال حبس محكوم شد اما چهار سال بعد با عفو ملوكانه از زندان آزاد شد. او اين بار گروهي به نام توحيد را با هدف مبارزه در راه آزادي فلسطين تاسيس كرد كه از جمله عمليات اين گروه بمبگذاري در يكي از هتل هاي بزرگ پايتخت اردن در ژانويه سال ۲۰۰۰ ميلادي بوده كه محل تردد اسرائيلي ها و آمريكايي ها بوده است. زرقاوي سپس از اردن گريخت اما به خاطر طرح ريزي چنين توطئه اي غيابا به اعدام محكوم شد.
او سپس بار ديگر به اسامه بن لادن پيوست و در رده گردانندگان تشكيلات او در افغانستان قرار گرفت. منابع مختلف اطلاعاتي او را مسئول فعاليت هاي القاعده در جهت ساخت سلاح هاي ميكروبي و شيميايي و همچنين آموزش ساخت اين سلاح ها مي دانند.
زرقاوي در حمله آمريكا و متحدانش به افغانستان دوشادوش طالبان جنگيد و يكي از پاهايش را در اين جنگ از دست داد. او سپس موفق شد به كردستان عراق بگريزد و به سازماندهي گروهي بپردازد كه اكنون به انصارالاسلام مشهور است و در منطقه اورامان عراق فعاليت مي كند. اين گروه كنترل قصبه بياره و ۱۹ روستاي اطراف آن را در نوار مرزي ايران و عراق در دست دارد و رهبر آن، ملاكركار در نروژ به عنوان پناهنده زندگي مي كند.
اورامان عراق در كنجي قرار دارد كه ميان ايران، منطقه تحت كنترل دولت مركزي عراق و منطقه تحت كنترل اتحاديه ميهني كردستان عراق محصور شده و از لحاظ ساختار اجتماعي زمينه مناسبي براي رشد بنيادگرايي در آن وجود دارد. اين منطقه پيش از آنكه به جولانگاه انصارالاسلام مبدل گردد تحت حمايت اتحاديه ميهني بود اما اداره آن را جماعت اسلامي كردستان عراق به رهبري ملاعلي عبدالعزيز در دست داشت. انصارالاسلام درست ده روز پيش از وقوع حادثه يازدهم سپتامبر اعلام موجوديت كرد و مردم را به مبارزه با «حكومت سكولارها در كردستان» دعوت كرد.
در پي آن بود كه نيروهاي اتحاديه ميهني براي سركوب آن وارد اورامان عراق شدند و كنترل منطقه را از دست نيروهاي ملاعبدالعزيز خارج ساختند. اتحاديه ميهني تا مدت ها ديگران را به شكل دهي به انصارالاسلام و حمايت از آنان متهم مي كرد.
هفته نامه آلماني اشپيگل نيز به نقل از منابعي در دستگاه اطلاعاتي آلمان نوشته است كه زرقاوي پس از در هم كوبيده شدن مقاومت طالبان از افغانستان مي گريزد و از آن جا به لبنان مي رود اما مسئولان امنيتي لبناني با تكذيب اين خبر اعلام كردند كه دستگاه اطلاعاتي لبنان رد او را در عراق يافته است.
آن گونه كه روزنامه نيويورك تايمز نوشته است، آمريكايي ها هنگامي به ارتباط ميان زرقاوي و دولت عراق پي بردند كه يكي از اطرافيان او را هنگام عبور از مرز عراق به تركيه از طريق رديابي ماهواره اي و در حالي شناسايي كردند كه با تلفن همراه با زرقاوي در حال گفت وگو بوده و موفقيت آميز بودن عمليات ترور ديپلمات آمريكايي در اردن را به او تبريك مي گفته است. اين فرد سپس در تركيه دستگير شد. نيويورك تايمز در گزارشي كه از سخنراني كالين پاول در شوراي امنيت به چاپ رساند نوشته بود كه پاول در ميان اطلاعاتي كه از زرقاوي ارائه داد نكته اي را به عمد ناگفته گذاشت و آن كمك هاي يكي از اعضاي خاندان امير قطر به نام شيخ عبدالكريم آل ثاني به وي بوده است.
به نوشته اين روزنامه كه نوشته خود را به اظهارات يكي از مقام هاي نظامي آمريكايي در منطقه خليج فارس مستند كرده، شيخ عبدالكريم آل ثاني امكان تردد زرقاوي به ساير كشورها را از طريق قطر براي وي فراهم مي آورده و خانه امني در قطر در اختيارش قرار داده بوده است. بنابراين مي توان نتيجه گرفت شيخ عبدالكريم مي توانسته است بهترين واسطه براي فراري دادن زرقاوي از چنگال نيروهاي آمريكايي پس از شكست طالبان در افغانستان بوده باشد.
مقام آمريكايي مزبور كه اطلاعاتي در اختيار نيويورك تايمز گذاشته، عبدالكريم آل ثاني را متهم كرده است كه گذرنامه قطري در اختيار اعضاي القاعده مي گذاشته و يك ميليون دلار به اين شبكه كمك مالي كرده بوده است. اين روزنامه همچنين به نقل از مسئولان اطلاعاتي عربستان سعودي نوشته است كه آل ثاني فردي به نام خالد شيخ محمد را كه گفته مي شود طراح اصلي حملات يازدهم سپتامبر بوده در اواخر سال ۲۰۰۱ ميلادي پس از فرار او از كويت به مدت دو هفته در قطر پنهان كرده و پناه داده بوده است. نيويورك تايمز مي نويسد سرزدن چنين كارهايي از عضو طبقه حاكمه كشوري كه متحد شماره يك آمريكا در خليج فارس به شمار مي رود به شدت خشم جورج تنت رئيس سازمان سيا آمريكا را برانگيخته و اعتراض او به دولت قطر را در پي داشته است. اما دولت قطر در پاسخ او تنها به اين توضيح بسنده كرده كه بگويد شيخ عبدالكريم يكي از اعضاي بسيار متدين خاندان آل ثاني است و سمتي هم در دولت ندارد.
شيخ عبدالكريم آل ثاني تنها شخصيت قطري نيست كه به كمك به القاعده شهرت دارد. موضوع ارتباط با القاعده در مورد تعدادي از مقام هاي دولتي و چهره هاي سرشناس قطر مطرح است و حتي گفته مي شود شيخ حمد بن ثامر رئيس شبكه تلويزيوني الجزيره كه او نيز از اعضاي خاندان آل ثاني است با اسامه بن لادن سابقه آشنايي يا حتي دوستي ديرينه دارد و هنوز ميان اين دو ارتباطاتي پنهان وجود دارد كه نوارهاي صوتي و ويدئويي بن لادن از طريق همين روابط پنهان به دست الجزيره مي رسد. جالب اين جا است كه قطر در ياري رساندن به آمريكا در منطقه پيشتاز است و به خاطر روابط گرمي كه با اسرائيل داشته همواره مورد انتقاد كشورهاي اسلامي بوده است.
آمريكايي ها اصرار دارند كه از ابومصعب زرقاوي چهره كيمياگر خبيثي را بسازند كه در آزمايشگاه خود در عراق و پيش از آن در عراق در جست و جوي راه هاي از ميان برداشتن آناني بوده كه همچون او فكر نمي كنند اما همچون بسياري ديگر از مدعاهاي خود نتوانسته اند پاسخي قانع كننده ارائه دهند كه چگونه فردي كه تنها تحصيلات محدودي در زمينه علوم اسلامي دارد دست به فعاليت هايي مي زند كه كسب صلاحيت در آن به سال ها تحصيل و تجربه در رشته شيمي و امكانات آزمايشگاهي پيشرفته نياز دارد. بازديد خبرنگاران از مكاني كه آمريكايي ها آن را زرادخانه شيميايي ابومصعب مي دانند نيز براي كالين پاول چيزي جز شرمندگي به بار نياورد.

ترجمه: قاسم طولاني
در حالي كه هر روز احتمال آغاز جنگ عليه عراق قوت مي گيرد، در بغداد اوضاع به گونه اي است كه گويي اين شهر در سكوت مرگ فرو رفته است. در چنين شرايطي رژيم عراق همچنان به تحكيم موقعيت خود مشغول است. واقعيت آن است كه روز به روز بر ميزان نارضايتي مردم عراق از وضع موجود افزوده مي شود، اما با اين حال عراقي ها همچنان نارضايتي خود را از رژيم صدام حسين پوشيده مي دارند.
هم اكنون حدود صد و پنجاه هزار سرباز آمريكايي عراق را محاصره كرده اند و هر روز كه مي گذرد نيروهاي بيشتري به منطقه خليج فارس اعزام مي شوند. همه چيز از پيش رو بودن يك ماجراجويي تازه در اطراف چاه هاي نفت حكايت دارد. كشورها و قاره هاي جهان در حال رايزني درباره نوع رفتار و موضع گيري خود در صورت بروز اين جنگ احتمالي هستند. در اين ميان پيمان هاي ديرين در معرض فروپاشي قرار مي گيرد و به جاي آن ائتلاف هاي تازه اي در گوشه و كنار جهان شكل مي گيرد. اما عليرغم اين تحولات به نظر مي رسد زمان براي مرد قدرتمند بغداد از حركت بازايستاده است.
رسانه هاي خبري عراق سعي مي كنند، ديكتاتور عراق را شخصيتي داراي توانايي هاي فوق العاده معرفي كنند. روزنامه هاي عراقي بارها در مقالات و تحليل هاي خود تاكيد مي كنند، كه «عليرغم تهديدهاي روزافزون آمريكايي ها رئيس جمهور عراق همچنان مصمم و استوار ايستاده است. رهبري و مردم عراق در برابر هرگونه تهاجمي ايستادگي مي كنند. »
به هر حال رسانه ها و دستگاه تبليغاتي رژيم عراق سعي دارند مردم را همواره در شرايط بحران نگاه دارند و با تبليغات عوام فريبانه آنها را براي عملي ساختن اهداف و آرمان هاي خود به خدمت گيرند. بيش از بيست سال است كه مردم عراق با اين وضعيت خو گرفته اند. آنها ديگر با زندگي عادي بيگانه شده اند. شعارهاي تكراري در مورد دشمن و لزوم مقابله با آن در عراق ديكتاتورزده تمامي ندارد.
البته اين چيزها باعث نشده است كه مقامات عراقي از خطري كه هم اينك در بيخ گوش آنها كمين كرده است به طور كامل غافل شوند. حكمرانان عراق در اين روزها با دستپاچگي هر چه تمامتر نمايندگان خود را به اين سو و آن سوي جهان مي فرستند، با اين هدف كه در مقابل تهديدهاي آمريكا متحداني براي خود بيابند و يا اينكه رقباي خود را با توسل به آخرين ابزارهاي موجود تهديد كنند و آنها را از همكاري با آمريكايي ها در جنگ با عراق بر حذر دارند. از اين روست كه مي بينيم ناجي صبري وزير امور خارجه عراق به تهران سفر مي كند، طه ياسين رمضان معاون رئيس جمهور به آنكار مي رود و طارق عزيز معاون نخست وزير سر از رم درمي آورد. در اين گير و دار اتحاديه عرب و اتحايه اروپا نيز براي جلوگيري از بروز جنگ به تقلا افتاده و سعي مي كنند با برگزاري كنفرانس هاي ويژه به اين هدف دست يابند.
در اين ميان صدام حسين، رئيس جمهور عراق به گونه اي عمل مي كند كه گويا مي تواند با يك ضربه جلوي آمريكايي ها را گرفته و نقشه به راه انداختن جنگ عليه عراق را ناكام گذارد. چند روز پيش ديكتاتور عراق در يك اقدام نمايشي دستوري صادر كرد كه به موجب آن اشخاص حقيقي و همين طور شركت ها و دستگاه هاي بخش خصوصي و نيمه دولتي عراق از اقدام براي توليد سلاح هاي بيولوژيك، شيميايي و هسته اي و به كارگيري اين سلاح ها به شدت منع شده اند. هر چند اقدام نمادين صدام حسين در اين زمينه با درخواست هاي هانس بليكس، رئيس بازرسان تسليحاتي سازمان ملل متحد هم سو است، ولي كمتر كسي در بغداد در اين باره اطمينان دارد كه ديكتاتور عراق تغيير روش داده است.
در اين ميان مردم عراق به خوبي با بازي هاي دولتمردانشان آشنا هستند. چرا كه آنها رفتار مشابه سران عراق را در آستانه جنگ خليج فارس به خوبي به خاطر مي آورند. از اين رو شهروندان عراقي بدون توجه به تبليغات گسترده اي كه درباره احتمال بروز جنگ به راه افتاده است، كار و زندگي خود را دنبال مي كنند. آنها با خيالي به ظاهر آسوده تعطيلات چند روزه عيدقربان را به دور از دغدغه جنگ و حمله آمريكا پشت سر گذاردند. در اين مدت چهار روز در عراق همه چيز تعطيل بود. هيچ خبري هم از هراس مردم از جنگ نبود. به نظر مي رسيد مردم عراق فرصتي براي تجديد قوا به دست آورده اند. آيا آنان به مديريت بحران رهبران خود اطمينان دارند؟
اين آرامش ظاهري مردم عراق گمراه كننده است. اگر فريادي به گوش نمي رسد به اين خاطر نيست كه همه چيز بر وفق مراد است. مردم عراق به شدت در رنج هستند و بنابر دلايلي، بسياري از آنها درد و رنج خود را پنهان مي كنند. اين روزها مهمترين سوژه عراقي ها به هنگام روبه رو شدن با هم جنگ است. از مدت ها پيش عراقي ها حتي خود را براي بروز جنگ احتمالي آماده كرده و تا آنجا كه توانسته اند، مواد غذايي و به ويژه سوخت ذخيره كرده اند.
دولت نيز از ماه ها پيش اسلحه در ميان مردم توزيع كرده است تا در صورت حمله آمريكا و بروز ناآرامي در مقابل آن بايستند. البته ناگفته پيداست كه چه كساني اين اسلحه را دريافت مي كنند؛ وابستگان و وفاداران به رژيم و نيز اعضاي حزب بعث عراق. در اين حال ارتش عراق نيز در حال تكميل خطوط دفاعي بغداد است. از جمله اقدامات ارتش در اين چارچوب مي توان به احداث يك خندق و ايجاد موانع ايضايي اشاره كرد. صدام حسين وعده داده است كه نيروهاي آمريكا را در پشت دروازه هاي بغداد نابود خواهد كرد. ديپلمات هاي خارجي مقيم بغداد سعي مي كنند، هم ميهنان خود را به ترك عراق ترغيب كنند. به هر حال سرنوشت عراق و عراقي ها هنوز روشن نيست. آنها نمي دانند كه در صورت بروز جنگ چه سرنوشتي انتظارشان را مي كشد. هر چند آمريكايي ها گفته اند كه در جريان حمله به عراق به اهداف غيرنظامي حمله نخواهند كرد. اما مردم عراق كه همانند بسياري از ملت هاي منطقه به آمريكايي ها بدبين هستند، نمي توانند ادعاهاي آمريكا را در اين باره باور كنند.
چنانچه آمريكايي ها به عراق حمله كنند در مدت بسيار كوتاهي بغداد به شهر بسته تبديل خواهد شد و خارجياني كه در پايتخت عراق باقي مانده اند ديگر امكان بازگشت به كشورشان را نخواهند داشت. استراتژي دفاعي صدام حسين بر اساس دفاع شهري استوار است. او اميدوار است اين بار آمريكايي ها بمباران هوايي را خيلي زود پايان داده و نيروي زميني را وارد معركه كنند تا بدين ترتيب فرصتي براي عرض اندام ارتش عراق در برابر قدرتمندترين ماشين جنگي دنيا فراهم شود. تا زماني كه بازرسان تسليحاتي سازمان ملل متحد در عراق حضور دارند، احتمال آغاز جنگ عليه اين كشور بسيار ضعيف است. از اين رو ديپلمات هاي خارجي رفتار پرسنل نمايندگي سازمان ملل را در بغداد با دقت زير نظر دارند تا در صورت آغاز روند خروج آنها از عراق آنها هم چمدان هاي خود را هر چه زودتر ببندند. البته سفارتخانه هاي خارجي از مدت ها پيش به تدريج از شمار پرسنل خود در بغداد كاسته اند. ولي خروج بازرسان تسليحاتي سازمان ملل متحد از عراق آخرين فرصت محسوب مي شود.
عراقي ها از جنگ و بمباران آمريكايي ها هراسي ندارند. آنها در اين سال ها به بمباران عادت كرده اند. تنها چيزي كه عراقي ها نگران آن هستند پيامدهاي جنگ است كه بيشتر خود را در قالب انواع كمبودها نشان مي دهد. اين بار نيز مردم عراق بزرگترين قربانيان و بازندگان جنگ احتمالي آمريكا با عراق خواهند بود. هر چند آمريكايي ها گفته اند كه به مراكز غيرنظامي حمله نخواهند كرد، اما حقيقت جنگ چيز ديگري است. ملت عراق همچون زني است كه از دست همسر خود كتك خورده است و مي داند كه باز هم كتك خواهد خورد. تنها آرزوي چنين مردمي آن است كه اين شرايط به هر ترتيبي كه شده به پايان برسد.
اشپيگل

دان ويليامز
در خانه «بندق»، به جاي شعارهاي موجود در خانه هاي فلسطيني ها اشياء رنگ و رو رفته اي به چشم مي خورد كه حاكي از باورهاي مسيحي است. اما از موقعي كه ماه گذشته دولت اسرائيل «كريس بندق» را دستگير كرد تصاويري از جرجيس كه اژدها را مي درد در كنار تصوير مريم مقدس و كودكش ديده مي شود و در مجموع احساسات متناقض مربوط به نقش يك جوان فلسطيني در انتفاضه را نشان مي دهد. «خضر بندق» در گفت وگو با خبرنگار رويتر در بيت اللحم مي گويد «ما بايد به خاطر حقوق خود مبارزه كنيم اما مقابله تفنگ با تانك سودي ندارد و حمله به شهروندان عادي درست نيست. » برادر بزرگ تر او كه ۲۸ سال دارد اولين مسيحي عضو گردان هاي الاقصي محسوب مي شود كه اسرائيل طي يك عمليات غافلگيرانه امنيتي او را دستگير كرد.
گردان هاي الاقصي شاخه اي فرعي از سازمان فتح وابسته به ياسر عرفات است كه طي انتفاضه ده ها عمليات شهادت طلبانه را ترتيب داد و با طرح شعار مسجدالاقصي بر جهاد خود پافشاري مي كند. گردان هاي الاقصي در مقايسه با گروه هاي ديگري چون مقاومت اسلامي ـ حماس ـ و جهاد اسلامي تقريبا سكولار به شمار مي رود و مبارزه اعضايش با اشغالگران مورد حمايت بعضي از مسيحيان نيز هست. كمال حميد دبير كل جنبش فتح در بيت اللحم كه يك مسلمان است مي گويد «كريس بندق تجسم يكپارچگي مسيحيان و مسلمانان در جهاد ملي آنهاست. » تفاهم بين مسلمانان و مسيحيان سال گذشته زماني آشكار شد كه تعدادي از افراد مسلح فلسطيني در كليساي الهد ـ بيت اللحم پناه گرفتند و رهبران كليسا نيز به حمايت از توافقي برخاستند كه به موجب آن فلسطيني ها آزاد و روانه تبعيدگاه شدند.
منابع امنيتي فلسطيني مي گويند فقط دوازده نفر مسيحي عضو گردان هاي الاقصي هستند و اين نشان مي دهد كه مسيحي ها تمايل زيادي به برداشتن سلاح ندارند. سامي عواد، مدير سازمان اراضي مقدس كه يك تجمع مسيحي در بيت اللحم است مي گويد «تمام مسيحي ها بر ضرورت مقاومت با اشغالگران اسرائيلي اتفاق نظر دارند اما من معتقدم كه ريشه ها و سنت هاي ما بيشتر بر ابزارهاي غيرخشن تأكيد دارد. » از زمان شروع انتفاضه در سپتامبر سال ،۲۰۰۰ هزاران فلسطيني مسيحي كوچ كرده و با خانواده هايشان در خارج ساكن شده اند. خانواده هاي مسيحي از تعدادي كمتر و ثروتي بيشتر برخوردارند و همين نكته مهاجرت آنها را به خارج آسان تر مي كند. سرنوشت آنها با فلسطيني هاي فقيري كه به وفور در اردوگاه هاي پناهندگان زندگي مي كنند و به سادگي به عضويت سازمان هاي تندروي فلسطيني درمي آيند تفاوت دارد. عواد مي گويد كساني نيز كه در فلسطين مانده اند به طور كلي مرفه ترند.
بسام عيد، يكي از مدافعان حقوق فلسطيني ها مي گويد گاه روابط فلسطيني هاي مسلمان و مسيحي نيز متشنج مي شود. او كه يك مسلمان است مي گويد: «بعضي مواقع اتفاقاتي مي افتد كه بر اين مسئله دامن مي زند، مثل وقتي كه افرادي مسلح از خارج به بيت جالا آمده و مسيحي ها را ترساندند. » در عين حال او با نظر «عواد» موافق است كه مسيحي ها بيشتر از مسلمانان تمايل به آرامش دارند و مي گويد «با وجودي كه مسيحي ها از هر جهت فلسطيني هستند اما در عين حال يك اقليت به شمار مي روند و غريزه حب ذات و بقا در آنها قوي است.»
كريس بندق، نام خانوادگي خود را از قديس بنديكت گرفته است كه در قرون وسطي مي زيست. دوستان كريس مي گويند مادرش يك مسيحي بود كه پس از مرگ شوهرش با يك مسلمان ازدواج كرد و اين خانواده تكوين يافت. خضر بندق كه ۲۵ سال دارد، برنامه نويس كامپيوتر است و اخيرا با يك دختر كاتوليك فلسطيني نامزد شد. وي مسئله پيوستن كريس را به گردان هاي الاقصي رد كرده و تنها مي گويد در اثر فشارهاي دوستانش و به دلايلي سياسي بود و ادامه مي دهد: «او در خيابان به همراه عده اي ديگر بود. وقتي انتفاضه شروع شد، دوستانش شروع كردند به جنگيدن و او هم همراه آنان شد. چون يك مسيحي بود و خودش هرگز مشكلي نداشت. » اما سخنگوي ارتش اسرائيل كريس بندق را متهم مي كند كه يك «تروريست» است و به طرف خانه ها و خودروهاي اسرائيلي ها آتش گشوده و سال گذشته به دو عمليات شهادت طلبانه در قدس كمك كرده كه طي آنها ۱۳ نفر كشته شدند.
در بيت اللحم، كريس يك سلحشور انقلابي توصيف مي شود كه بر ضد اين اوضاع نابسامان اقتصادي و حملات پي درپي اسرائيلي ها شوريد. يكي از دوستانش مي گويد «او هويت خود را پنهان نمي كرد و هميشه يك تفنگ بزرگ بر دوش داشت. » اين دوست كريس مي گويد او ديده شده كه در كرانه باختري به طرف يك شهرك يهودي نشين آتش گشوده است. اما خضر بندق ـ برادر او ـ مي گويد «امكان ندارد او در عمليات شهادت طلبانه شركت داشته باشد، چون دين ما خودكشي را تحريم كرده است. » حملات پي درپي و غافلگيرانه نيروهاي ويژه اسرائيلي كريس را بر آن داشت كه براي ماه ها از خانه و خانواده اش دور شده و فرار كند تا اينكه سرانجام در خانه دوستي دستگير شد. كريس قصد داشت به مناسبت گرفتن گواهينامه اش جشن كوچكي را در خانه او ترتيب دهد.
خضر مي گويد «كريس وكيلي گرفت و به اسرائيلي ها پيشنهاد داد كه از كشور خارج شود. اما آنها به او گفته اند بايد هسته اي را كه در گردان هاي الاقصي تابع او بوده تحويل دهد يا به مدت دو سال براي آنها جاسوسي كند. كريس هم اين شرايط را نپذيرفته است. »
رويتر عربي

•پاكستان در مركز سيبل
چند روزي است كه موضوع اختفاي اسامه بن لادن رهبر القاعده و ناكامي نيروهاي آمريكايي براي يافتن او در كانون توجه رسانه هاي آمريكايي قرار گرفته است اما مهم تر از اين نكته ايراد اتهام به پاكستان است. يك شبكه خبري آمريكايي تحت عنوان Sify News در گزارش مبسوطي نوشت: به رغم تلاش هاي گسترده نيروهاي آمريكايي و تعيين جايزه ۲۵ ميليون دلاري براي تحويل دادن زنده يا مرده بن لادن هنوز هيچ كس حاضر نشده حتي به طور ناشناس در اين مورد گزارش دهد.
در گزارش مذكور با اشاره به علاقه پاكستاني ها به رهبر فراري القاعده تاكيد شده او در پاكستان مخفي شده است و نبايد در جايي ديگر در جست وجوي او بود. اين قسم اظهارات ادامه روند اعمال فشار به مقامات پاكستاني است كه طي ماه هاي اخير تشديد شده است.

•حمايت رئيس موساد از پاول
كالين پاول وزير امور خارجه ايالات متحده آمريكا اخيرا در اظهاراتي مجددا به ادعاهاي گذشته دولت آمريكا مبني بر ملاقات اسامه بن لادن و ساير رهبران القاعده با مقامات عراقي در ساليان گذشته پاي فشرد. روزنامه آمريكايي نيويورك پست روز يكشنبه به نقل از هالوي رئيس اداره اطلاعات اسرائيل موسوم به موساد كه در گفت وگو با شبكه راديويي اسرائيل گفته بود موساد از مدت ها قبل از ارتباطات القاعده و عراق مطلع بوده است، ادعا كرد پاول اطلاعات جامعي در مورد اين همكاري در اختيار دارد كه نخواسته مفاد آن را افشا كند! هالوي كه ۶۸ سال دارد و زماني نماينده سازمان اطلاعات اسرائيل در آژانس مركزي جاسوسي ايالات متحده موسوم به سيا بوده در اظهاراتش در تاييد ادعاهاي پاول گفته است: «غيرقابل تصور است كه با سيستم دقيق و پيشرفته جاسوسي آمريكايي ها وزير امور خارجه اين كشور مطلبي بگويد كه دلايل كافي براي اثباتش نداشته باشد!»

•ملت دوپاره
روزنامه انگليسي آبزرور آمريكا را كشوري دوپاره شده توصيف كرد. اين روزنامه با يادآوري صف بندي مطبوعات آمريكايي بر سر جنگ با عراق و اختلاف نظرهاي عميق به وجود آمده در دو سوي آتلانتيك و اينكه بسياري دولت امروز آمريكا را گرفتار جناح هاي تندروي راستگرا و نئومحافظه كاران حامي اسرائيل توصيف مي كنند، مي نويسد دولت و ملت آمريكا از هم جدا افتاده اند. تحديد آزادي هاي مدني و اعمال فشار بر اقليت عرب تبار آمريكا موجب شده استانداردها و شاخص هاي فرهنگ آمريكايي مخدوش شود و مسئله جنگ با عراق به عامل تفرقه در داخل آمريكا تبديل شده است.

•بازگشت بي ثمر هيأت اسرائيلي
تيم اعزامي ويژه نخست وزير اسرائيل به آمريكا براي جلب نظر واشنگتن و دريافت كمك مالي ۱۴ ميليارد دلاري روز جمعه گذشته دست خالي به تل آويو بازگشت. روزنامه هاآرتص با اعلام اين مطلب با تمسخر نوشت آمريكايي ها تيم اعزامي شارون را با فهرستي از مشق شب هايي كه بايد انجام شوند به اسرائيل بازگرداندند. آمريكا تلويحا با پرداخت ۱۲ ميليارد دلار در قالب كمك امنيتي بلاعوض يا به عبارت دقيق تر ۴ ميليارد دلاري و وام بدون بهره به ميزان ۸ ميليارد دلار موافقت كرده  است كه پرداخت اين وجوه مستلزم ارائه برنامه اسرائيلي ها براي احياي اقتصاد كشور يهود است.
مقامات آمريكايي مي خواهند اطمينان حاصل كنند وجوه پرداخت شده در زمينه هاي اقتصادي مصرف مي شود و درخواست هاي آنان خشم مطبوعات اسرائيلي، كه آمريكا را به داشتن رفتار قيم مابانه متهم مي كنند برانگيخته است.

•سوريه و عراق دوستان القاعده
چند روز قبل بود كه كالين پاول در حاشيه حضور در شوراي امنيت ادعا كرد فردي به نام ابومصعب زرقاوي حلقه رابط مفقوده بين عراق و القاعده است و بي آنكه از اسامه بن لادن نامي ببرد ديدارهاي زرقاوي از عراق را مبين رابطه بغداد با القاعده دانست. روز چهارشنبه هفته گذشته يكي از نشريات وابسته به ارتش اسرائيل پا را از اين نيز فراتر نهاد و ادعا كرد القاعده با حمايت و پشتيباني مالي عراق درصدد است پس از آغاز يورش نظامي ايالات متحده به عراق حملات گسترده اي عليه منافع آمريكا در سراسر جهان و خصوصا حوزه هاي نفتي كشورهاي حوزه خليج فارس ترتيب دهد تا از اين طريق غرب را در تنگنا قرار دهد. البته در مقاله نشريه مذكور سوريه هم از ديگر كشورهاي مرتبط با زرقاوي و القاعده معرفي شده است. در اين نوشتار ادعا شده واحدهاي مسلحي از القاعده در شهر صيدا در جنوب لبنان مستقر شده اند كه با آغاز حملات عليه عراق در تمامي منطقه پراكنده شده و عليه منافع غرب اقدام خواهند كرد.