جمعه ۹۲ آبان۱۳۸۲
سال يازدهم - شماره ۳۲۱۱
تكنيك
Friday.htm

گفت وگو با محمد آفريده سرپرست سينماي جوان و مدير عامل مركز گسترش سينماي مستند و تجربي
به فيلمسازان جوان اعتماد داريم
004992.jpg

گفت و گو: غلامرضا كمالي رهبر
به عنوان اولين سؤال لطفاً بفرماييد سينماي تجاري و سينماي كوتاه يا به اصطلاح آوانگار چه نسبتي با يكديگر دارند و تفاوت اين شكل از سينما با سينماي تجاري چيست؟
از ابتداي تاريخ سينما در كنار سينماي مرسوم و متعارف سينماي ديگري بود كه خارج از ساز و كارهاي سينماي مرسوم و تجاري، حرف جديدي براي گفتن داشت، در واقع انتظاراتي داشت كه در سينماي تجاري برآورده نمي شد و همچنين فيلمسازان متفاوتي هم داشت كه آدم هاي جدي تري بودند اين سينما اصطلاحاً، آوانگارد، زيرزميني، پيش رو يا سينماي غير تجاري و عناويني ديگر خطاب مي شد. يك جرياني از سينماي مرسوم كه سعي مي كرد كه جور ديگري ببيند و جور ديگري حرف بزند. در اين سينما تعداد كمتري. بودند؛ جشنواره هاي محدود تري هم آنها را پوشش مي داد. به همين دليل با مخاطبين محدود تري هم ارتباط  داشت، اما در جوهره اش يك رويكرد نو و متفاوت وجود داشت و اگر دقت كنيم خواهيم ديد كه بيشتر آدم هاي صاحب انديشه و پيشتاز از اين حوزه برخواسته  اند.
تعريف شما از فيلم كوتاه به عنوان شخصي كه سال هاست با اين مقوله كار كرديد، مسئوليت داشته ايد، فيلم ساخته ايد، و به طور خلاصه از خانواده فيلم كوتاه، بوده و هستيد، چيست؟ فيلم كوتاه در مقابل فيلم بلند به نظر شما چه مشخصه اي دارد ؟ و چگونه مي  توان آن دو را از هم متمايز ساخت؟
سؤال سختي است، به نظر بنده فيلم كوتاه يك موقيعت يا لحظه ويژه و خاصي است كه فيلمسازان، آن را كشف مي كنند و در واقع با آن فضايي كه سينماي كوتاه در اختيارشان قرار مي دهد و از مشخصه هاي آن مي شود به محدوديت زمان در بيان اشاره كرد، مجبور مي شوند حرفشان را بزنند كه اتفاقاً شاهد بوديم كه فيلمسازها در اين فضا بهتر قابليت هاي خودشان را بروز داده  اند. من حتي خيلي وقت ها به فيلمسازهاي فيلم كوتاه مي گويم، آنهايي كه فيلم بلندي مي سازند خودشان را پشت جذابيت ها و زمان طولاني پنهان مي كنند.
اتفاقاً شما مي توانيد فيلمساز واقعي را در سينماي كوتاه بهتر بشناسيد، چون نمي تواند دروغ بگويد، فرصتي ندارد، هر چه هست همان است در واقع در اين سينما فيلم رابطه نزديكي با جوهره فيلمساز دارد به معنايي فيلم كوتاه آن لحظه ناب است. البته يك چيزهايي را هم اينجا بايد باز كنيم، يكسري فيلم كوتاه داريم كه تجربه هاي اول هستند، خيلي ها براي شروع از سينماي كوتاه شروع مي كنند. البته هم اتفاقات بكر و ناب زيادي ايجاد مي شود. ولي مراد ما از سينماي كوتاه، حوزه آدم هاي بالغ تر است، كساني كه مي خواهند حرف منسجم تر و آگاهانه تري را بزنند. شما اگر به فرهنگ خودمان هم مراجعه كنيد، كلمات قصار از آدم  هاي با تجربه و مسن تر شنيده شده.
فيلم كوتاه را در يك طيف تجارب اوليه داريم تا كارهاي حرفه اي و تجارب پخته، به نظر من همه اينها در قالب سينماي كوتاه به سينماي ملي ما كمك مي كند.
004988.jpg

يك خصوصيت ديگر هم اين سينما دارد. فيلمساز اين حوزه وقتي فيلمش را مي سازد بعد از فيلم خيلي تغيير نمي كند. به عبارتي، جو و فضاي كاري خيلي آنها را نمي گيرد، اما در سينماي تجاري طرف تا اولين فيلمش را ساخت و يكي دو جشنواره شركت كرد ظاهراً موقعيت اش عوض مي شود و شرايط زندگيش تغيير مي كند. يعني آن فضا خودش را به فيلمساز تحميل مي كند.
اما جواني كه مي آيد اين جا فيلم مي سازد، دوباره مي رود در همان كوچه پس كوچه زندگي اش را ادامه مي دهد. آدم هاي اين سينما خيلي نزديك تر به جامعه هستند و به خاطر همين هر چه نگاه كنيد به مجموعه فيلم هاي كوتاه اتفاقاً بوي ايراني تر و فرهنگي تري دارد. چون اين سينما در واقع آينه تمام نماي جامعه است.
امروز نسل جوان و سرزنده اي وجود دارد كه در عصر ارتباطات اولين تجربه هايشان را انجام داده اند، عمدتاً تحصيلات آكادميك دارند و آگاه هستند. اينها پتانسيل ايجاد يك موج با نشاط و جديد در سينماي ايران را دارند.
در صحبت هايتان اشاره داشتيد به اين كه سينماي كوتاه لزوماً سينماي خاصي نيست، يعني بستري است مساعد براي رشد سينماي روشنفكري و سينماي خاص و به لحاظ كوتاه بودن و اين كه موقعيت خوبي براي تجربه جوان تر هاست مي تواند مخاطبان عام را هم داشته باشد، با اين مقدمه سياست هاي انجمن اساساً به كدام يك از اين دو مورد نزديك تر است و بر اساس كدام يك، سياستگذاري مي شود. سينماي روشنفكري را مد نظر دارد يا پوشش دادن به نيازهاي مخاطبين عام؟
004986.jpg

در صحبت هاي قبلي هم اشاره كردم كه تا يك چيزي حدود دو دهه قبل، نوع ساز وكار توليد طوري بود كه ناچاراً به سينماي كوتاه خيلي گرايش ايجاد شده بود چون طرف نمي توانست به لحاظ هزينه هاي بالا و شرايط سخت يكباره وارد سينماي بلند شود، از سينماي كوتاه كه شرايط بهتري داشت شروع مي كرد.
در انجمن سينماي جوان هدف ما آماده كردن بستر مناسب جهت فعاليت جوان ترها است. وقتي شما بستر را آماده كنيد كشف استعداد ها امكان پذير مي شود. ما هيچ وقت نگفتيم كه فيلم هاي خاصي بسازيم، در واقع ما يك دريايي در اختيار داريم كه وقتي تور را مي اندازيم البته قبل از آن شناسايي مي كنيم كه كجا بيندازيم، كجا ماهي هاي متفاوت تري دارد، حتي بعضي وقت ها مجبوريم داخل اين دريا بشويم و يكسري صدف را از اعماق آن بيرون بكشيم. آن دريا كه به نظر من جامعه جوان ايران اسلامي است درياي بي كراني است كه همه اين شرايط را در خود مهيا دارد.
در اين ۸۰۰-۷۰۰ فيلمي كه در اين سه، چهار سال ساخته شده، هم فيلم هاي بسيار خاص و روشنفكري ديده مي شود و هم فيلم هاي بسيار عام، به هر حال چون حاصل آنها كمك به سينماي ملي ماست سعي مي كنيم مديريت طوري باشد كه اين فيلمسازها از آزادي بيشتري برخوردار باشند اعتقاد بنده اين است كه در اين حوزه چون فيلمساز با هنر و سينما نسبت بيشتري دارد بايد هويتش را حفظ كرد.
اگر موافق باشيد كمي از فضاي فيلم كوتاه و اين بحث ها فاصله بگيريم و بپردازيم به اتفاقات جديدي كه در حوزه فيلم كوتاه و سينماي مستند تجربي افتاده. قضيه ادغام اين دو نهاد يعني انجمن سينماي جوانان و مركز گسترش سينماي مستند تجربي.
بعد از اين كه از سال ۶۲ سياست هاي فرهنگي كشور در زمينه سينما بر اين قرار گرفت كه توليدات سينمايي گسترش پيدا كند و فضاي حاكم بر سينماي ايران در قبل از انقلاب را تغيير دهد. نياز به اين بود كه حجم توليدات را با حمايت هاي خاصي از سينما بالا ببرند. بعد از يك مدت ديدند كه اين سينما به يكسري توليدات تجربي نياز دارد كه از دل آنها اين سينماي حرفه اي تغذيه شود. به همين خاطر انجمن سينماي جوانان در سال ۶۵-۶۴ راه اندازي شد و به تدريج در سراسر كشور شعبه زد و الان ۵۲ دفتر در سراسر كشور دارد، چون ديدند با راهكار هاي قديمي اين كه موردي و بي ضابطه آدم هاي سينما جذب سينماي حرفه اي بشوند كه اغلب هم سينمايي، به آن معنا نبودند، كه اينها را دعوت مي كردند، امكانات
۳۵ ميلي متري به آنها مي دادند، شرايط بعد از انقلاب ايجاب مي كرد كه اين طوري كار كنند، ولي تجربه و پشتوانه  هايي داشته باشد كه لزوم اين تجربيات و پشتوانه ها به اين منجر شد كه از سال ۶۴ انجمن سينماي جوانان راه افتاد.
در ابتدا فلسفه آن ايجاد امكان آموزش و تجربه اندوزي علاقه  مندان جوان به ورود به عرصه حرفه اي سينما بود. بعد از چند سال كه انجمن سينماي جوانان فعاليت كرد ديدند كه خب كسي كه آمده در سينماي جوانان فيلم ساخته، چون محيط آماتوري بوده، نتوانسته رابطه اي با سينماي حرفه اي برقرار كند و اين اختلاف سطح بعضاً خودش باعث عدم ارتباط اين دو حوزه با هم مي شد، اين بود كه در سال هاي ۶۹-۶۸ آمدند مركز گسترش سينماي مستند و تجربي را راه اندازي كردند و آنجا حرفشان اين بود كه از ميان افرادي كه در سينماي جوانان آموزش هاي اوليه و تجربيات لازم را كسب مي كنند، افراد خلاق و علاقه  مند را شناسايي كنند تا در مركز گسترش سينماي مستند و تجربي امكان توليد فيلم ۱۶ و ۳۵ را داشته باشند. در واقع مكانيزم به اين صورت بود، با اضافه كردن اين قسمت واسطه (مركز گسترش سينماي مستند وتجربي) ديگر امكان كامل شدن تجربيات افراد علاقه مند و متعددي كه دوره هاي آموزشي و تجربيات اوليه را در سينماي جوانان گذرانده بودند فراهم شد.
004990.jpg

از سه چهار سال پيش مشكل ما اين بود كه مجموعه را متوجه اين مسئله كنيم كه اين حوزه از سينما به عنوان تجربه آموزي صرف افرادي كه مي  خواهند وارد حوزه حرفه اي سينما شوند نيست، بلكه خود مستقل از اين نقش كه بر عهده اش گذاشته اند، هويت دارد. از سال ۷۶ كه دوره جديد فعاليت انجمن آغاز شد ۱۶۰ فيلم ۳۵ ميلي متر توليد كرديم، به خاطر اين كه ثابت كنيم اين سينما مي  تواند مستقل باشد و شان و منزلت خودش را داشته باشد. البته اين به آن معنا نيست كه فيلمساز نمي تواند از فيلم كوتاه به سمت تجربه هاي بلند و حرفه اي برود، البته به اين معني هم نيست كه فيلم كوتاه، فيلمي است كه بايد قبل از فيلم بلند ساخته شود.در اين چند سالي كه فيلم كوتاه سعي كرده هويت مستقل خود را تثبيت كند، آثار بسيار برجسته و درخشاني توليد شد. سال ۷۶ نزديك به پنجاه، شصت هزار نفر در انجمن سينماي جوانان آموزش ديده اند ولي در اين بروكراسي دست و پاگير توليدي نداشته  اند، سينماي حرفه  اي هم كه به اين جوان ها ميدان نمي داد، ديديم، بايد يك كاري بكنيم ۷۰۰ فيلم داديم جوان ها ساختند (۱۶۰ فيلم ۳۵ ميلي متري) از زمين و آسمان هم امكانات جور كرديم و موجي كه سال ها پشت درها مانده بود يك دفعه سرازير شد و اين سينما جاي خودش را پيدا كرد ديگر سينماي حرفه  اي نمي  توانست جلوي آنها قيافه بگيرد و حتي ميدان رقابت بين آنها و سينماي حرفه اي ايجاد شده است كه در اين ميان قابل ترين ها شانس موفقيت بيشتري خواهند داشت.
از همان سال هاي ۷۸-۷۷ بود كه مركز گسترش را آقاي سيف ا... داد تعطيل كردند و ماموريتش را به انجمن سينماي جوانان دادند. سه سال مركز گسترس تعطيل بود كه ما آمديم فعاليت هاي آن مركز را در دل فعاليت هاي انجمن راه انداختيم. بايد اشاره كنم كه آقاي سيف ا... داد ماموريت مركز گسترش را به سينماي جوانان واگذار كرد ولي بودجه مركز را به انجمن نداد و اين انجمن را براي تامين هزينه ها با مشكلات بيشتري مواجه كرد. حالا كه شرايط عوض شده به نظر من زيركي مسئولان و دست اندركاران اين است كه اين شرايط را درك كنند، اين كه فارابي مثل ده سال قبل نبايد عمل كند، شرايط با گذشت زمان عوض مي شود، اگر ما هم خودمان را به نسبت شرايط عوض نكنيم عقب مي مانيم. به نظر من مديريت فرهنگي اقتضا مي كند فارغ از اين مشكلات دست و پاگير بتوانيم شرايط را درك كنيم وقتي شرايط را درك كنيم، شايد انجمن نباشد، مركز گسترش نباشد، اصلاً فارابي نباشد، ما بايد آمادگي اين را داشته باشيم كه سازمان فعال تر و پوياتري ايجاد كنيم.
004994.jpg

در خصوص ايجاد يك تشكيلات و ادغام اين دو سازمان جلسات متعددي با دوستان داشته  ايم و راهكارهاي مختلفي را در نظر گرفته ايم، اما دو چيز براي ما خيلي اهميت دارد: يكي حفظ هويت سينماي جوانان و حفظ هويت سينماي مستند و تجربي است. البته بخش هايي كه موازي هستند را در هم ادغام مي كنيم.
روش شما براي توليد فيلم در انجمن چگونه بوده است؟
در مدت سه سال بيش از ۷۰۰ فيلم توليد كرديم به فيلمساز جوان اعتماد كرديم شايد براي شما جالب باشد كه بدانيد اصلاً فيلمنامه هاي آنها را نخوانديم، ولي به جاي آن نشستيم فيلمنامه هايشان را تعريف كردند، با هم گپ زديم. نمونه كارهاي قبلي بود آنها را ديديم و اگر مورد قبول بود قرار داد مي بستيم و مي رفتيم براي ساخت و در همه فيلم  ها با خود فيلمساز شريك شديم. با هزينه اي كمتر از هزينه توليد
۴ و۵ فيلم سينمايي تمام ۷۰۰ فيلم انجام شد.
صحبت هايي هست در مورد نمايش فيلم كوتاه در سينما هاي تهران و ورشكستگي صنعت سينما نظر شما در اين باره چيست و آيا اساساً شما به ورشكسته بودن سينماي ايران معتقد هستيد و راه نجات آن را در چه مي دانيد؟
در سينماي فلسطين در همان سال ها يكي دو سانس  به نام سينماي آينده فيلم هاي بچه  ها را نمايش مي داديم كه با استقبال هم مواجه بود. اين سينما بايد ديده بشود، اگر ديده نشود ظلم مضاعف است چون فيلمساز اگر ارتباط با مخاطب نداشته باشد به نظر من مسيرها را گم مي كند.
در سال حدود ۱۲۰۰ ۱۳۰۰، فيلم كوتاه در ايران توليد مي شود بسياري از اينها قابليت مخاطب عام را دارند.
نظر من اين است كه سينماي ما ورشكسته نيست سينماي ما نياز به يك ساماندهي مديريت و جذب امكانات و يك مقدار همدلي دارد. حقيقتاً جمهوري اسلامي با فرهنگي كه انقلاب اسلامي آورده يك چيز ناب است كه نياز به همراهي و همدلي دارد و همه و همه بايد كمك كنند كه اين حوزه را جلو ببرند.

نمي شود كه همه مشكلات سينماي ما بر دوش معاونت سينمايي باشد خب مشخص است كه شكست مي خورد و دچار ورشكستگي مي شود. ما بايد روند شرايط توليد سينماي ايران را بر دوش جامعه سينمايي قرار دهيم نمي شود تلويزيون يك كاري بكند و سينما كاري ديگر. شركت ها، نهادها، همه اينها بايد همدلي و همراهي داشته باشند چون حقيقتاً حرفي كه ما داريم مي زنيم نياز به همراهي و همدلي همه ارگا ن ها و سازمان ها دارد.
وقتي اين طوري نگاه كنيم به نظر من جريان سينماي بعد از انقلاب جريان ممتاز و متفاوتي خواهد بود. نوع ژانرها، فيلمسازها و نوع سينماهايي داشتيم كه نمونه نداشته شما ببينيد سينماي ما از وزارت خارجه هم بعضي اوقات جلوتر كار مي كند و سفير ما مي شود. اين كه نام جمهوري اسلامي در كنار سينما در اقصي نقاط جهان حضور دارد به نظر من افتخار جمهوري اسلامي است چون تمام دنيا سعي داشته جمهوري اسلامي را محدود كند و جلوي حضورش را بگيرد. اما سينما با افكار جديد مي رود و حضور پيدا مي كند. من زياد موافق با ورشكسته بودن سينما نيستم، اينها به خاطر تنبلي ماست.

ايرج نوذري: همه مردم مي دانند من چه كار كردم
005000.jpg
من مطمئن هستم سريال مسافري از هند در دنيا يك كار ماندگار مي شود.
ايرج نوذري، بازيگر مجموعه مسافري از هند در گفت وگو با ايسنا درباره اين سريال اظهار داشت: براي اولين بار در ايران است كه مذهب به اين شكل مستقيم بررسي مي شود و دو مذهب كنار هم قرار مي گيرند. خيلي نكات ظريف داخل اين سريال است و نهايتاً پيام اصليش اين است كه عشق، مرز و بوم و هيچ شرايطي نمي شناسد.
وي با گلايه از عنوان بندي اين سريال گفت: عنواني كه براي من خورده مشاوره فرهنگ و زبان است در صورتي كه همه مي دانند در اين كار مشاوره اي صورت نگرفته است. مشاوره زماني صورت مي گيرد كه شما كاري را بلدي و درباره آن با كسي مشورت مي كني. من در اين سريال،  هندشناس، زبان شناس و بازيگردان بودم. كار مشاوره اي صورت نگرفته است. همه مردم مي دانند كه من چه كار كردم حتي اگر اسمم را هم ننويسند من راضي ترم.
وي اظهار داشت: سفير هند به خاطر زباني كه در سريال استفاده شد از من تقدير كرد و اين خستگي كار را در مي كند. وي كه تا چندي پيش سريال كلانتر را در حال پخش داشت درباره اين مجموعه به ايسنا گفت:  يكي از حقيقي ترين و واقعي ترين مجموعه ها كلانتر بود. خيلي ها معتقد بودند ما چنين سرگردي را نداريم. سرگرد يعني همين. بازتاب سريال «كلانتر» در خود ناجا هم شايان ذكر بود و خود پرسنل به اين فكر افتاده بودند كه واقعاً اگر كاستي هايي دارند جبران كنند. حتي مثال زده بودند كه سعي كنيد مثل نوذري در سريال باشيد. وي به ايسنا گفت: ما هم مي خواهيم همين نتيجه را بگيريم. هدف از ساخت چنين برنامه هايي آشتي دادن پليس با مردم است. چرا بايد كسي كه مجرم نيست با ديدن لباس پليس راهش را عوض كند و در برود.
نوذري تصريح كرد: در جنگ سرور سبز هم همين كار را كرديم جنگي بود براي اولين بار در تمام دنيا و تا به حال كسي جنگ و شو با پليس نگذاشته بود.وي در ارزيابي  كارهاي پليسي سينما و تلويزيون اظهار داشت: وقتي مجموعه يا فيلم سينمايي بخواهد ساخته شود همه اولش مي خواهند فوق العاده بسازند اما در عمل اين اتفاق نمي افتد. متاسفانه به وعده هاشان عمل نمي كنند. اگر بخواهيم واقعاً كار خوب بسازيم بايد آن چيزي را كه در چنته داريم رو كنيم. اگر امكانات و وضعيت خوب داشته باشيم و يكسري محدوديت هاي بيهوده نباشد و طبق فرهنگ و سبك و سياق خودمان جلو رويم مي توانيم كارهاي خوبي ارايه دهيم.

قاب كوچك
فقط سرگرمي كافي نيست
ايجاد سرگرمي براي مخاطب اولين چيزي است كه در دستور كار يك رسانه تصويري قرار دارد و در تمام دنيا نيز وضع به همين منوال است.
مسعود آب پرور، كارگردان و تهيه كننده در گفت وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران، ضمن بيان اين مطلب افزود: ضرورت هاي سياسي و اجتماعي در اين ربع قرن اخير، ما را از هدف اوليه و وظيفه اصلي رسانه اي غافل كرده است.
وي بعد سرگرم كننده برنامه هاي تلويزيوني را در چندسال اخير پررنگ تر از گذشته دانست و گفت: اكنون، همه چيز كم كم سر جاي خود برگشته است و تلويزيون به وظيفه اصلي خود كه همان سرگرم  كردن است، مي پردازد.
آب پرور گفت: بعد سرگرم كننده تلويزيون اين روزها بيش از اندازه رشد كرده است ما برنامه سازان مخاطبانمان را خيلي دست  پايين گرفته ايم و فكر مي كنيم كه آنها جز سرگرمي چيز ديگري لازم ندارند.
وي با قايل شدن وظايف ديگر براي تلويزيون تاكيد كرد: براي اين تلويزيون وظايف ديگري نيز لحاظ شده و گفته شده كه دانشگاه ملي است. در اين دانشگاه به نظر مي آيد ما به مسايل و موضوعات جدي نيز نياز داريم.
كارگردان پريماه، كثرت برنامه هاي توليدي تلويزيون را مايه فخر و سربلندي دانست و گفت:  كثرت برنامه ها باعث شده كه درصد بيشتري از مخاطبين  با رضايت پاي تلويزيون بنشينند البته زمان آن رسيده است كه به بعد كيفي توجه بيشتري شود.
آب پرور خاطرنشان كرد: ما در ابعاد مختلف درگير يك سري روزمرگي ها در جامعه خودمان هستيم. لازم است تلويزيون خط فاصلي ميان روزمر گي هاي ما باشد و دست از اين روزمر گي بردارد و توجهش را به چيزهايي معطوف كند كه ماندگارتر هستند.

شبكه چهار، موفق در خبررساني
۸۳ درصد بينندگان، شبكه چهار سيما را در افزايش اطلاعات و معلومات مخاطبان موفق دانسته اند.
در نظرسنجي اداره كل پژوهش هاي اجتماعي و سنجش برنامه اي صدا و سيما بر روي افراد تحصيل كرده ساكن در ۳۰ شهر كشور درباره برنامه هاي شبكه چهار سيما در زمستان ۸۱ نشان داده است كه با افزايش سطح تحصيلات، بينندگان شبكه چهار را در افزايش سطح اطلاعات و معلومات مخاطبان موفق دانسته اند كه در اين جهت سخنراني دكترالهي قمشه اي با ۳۵ درصد و برنامه سينما چهار با ۳۱ درصد پربيننده ترين برنامه هاي اين شبكه در زمستان ۸۱ بوده است.
۵۴ درصد از بينندگان شبكه چهار را در زمينه خبررساني در حد خيلي زياد و زياد موفق دانسته اند.
زنان بيش از مردان و گروه سني ۴۰ تا ۴۹ سال بيش از ديگر گروه هاي سني شبكه چهار را در اين زمينه موفق ارزيابي كرده اند.
براساس اين گزارش، ۶۵ درصد از بينندگان در حد خيلي زياد و زياد با پخش برنامه به زبان اصلي از شبكه چهار سيما موافق بوده اند. همچنين ۴۰ درصد از بينندگان شبكه چهار به برنامه هاي مستند و ۵۷ درصد به موضوعات علمي ابراز علاقه كرده اند.

پخش دوباره كنكوري ها
مجموعه تلويزيوني «پشت كنكوري ها» كه ماه مبارك رمضان سال گذشته از شبكه تهران پخش شد، امسال نيز از شبكه اول سيما در بخش سيماي شبانه مجدداً  پخش خواهد شد.
اين مجموعه به كارگرداني پريسا بخت آور و به قلم محمدرضا فاضلي به ماجراهاي پيش آمده بين چند جوان مي پردازد كه براي قبول شدن در دانشگاه در يك خانه جمع مي شوند كه درس بخوانند ولي هر بار ماجرايي به وجود مي آيد كه آنان را از هدف خود بازمي دارد.
رضا داوودنژاد، برزو ارجمند، رامين ناصرنصير، علي عباس صادقي و محمدرضا رضايي بازيگراني هستند كه به عنوان پنج پشت كنكوري در اين مجموعه به ايفاي نقش مي پردازند.
ساير عوامل اين سريال ۲۶ قسمتي عبارتند از: سيما گرجستاني، محمدرضا نوروز، محسن قاضي مرادي، رضا بنفشه خواه و مريم اميرجلالي.
مدير تصويربرداري: بيژن مومني، صدابردار: حميد دژاكام، طراح صحنه: رضا درگزي، چهره پردازان: داريوش صالحيان و آفرين صادقي.

قسمت واپسين در شبكه اول
پخش مجموعه تلويزيوني قسمت واپسين، به كارگرداني محسن شا ه محمدي و تهيه كنندگي سيدجمال ساداتيان، از ماه رمضان از شبكه اول سيما آغاز شده است.اين سريال كه پيش از اين ميعاد در سپيده  دم نام داشت با تغيير كارگردان (سلطاني فر) به قسمت واپسين تغيير نام داد.
اين مجموعه تلويزيوني در قالب سي قسمت سي دقيقه اي داستان زندگي زني به نام هانيه را روايت مي كند كه به دليل مخالفت با خلافكاري هاي همسرش او را به پليس معرفي مي كند. او نزد عمه خود به مشهد مي رود و در بين راه با پسر و دختر جواني آشنا مي شود كه بدون اجازه خانواده در خارج از كشور ازدواج كرده اند و اينك قصد دارند خانواده را در برابر عمل انجام شده قرار دهند و...
سريال قسمت واپسين محصول گروه فيلم و سريال شبكه اول سيماست كه هر روز بعد از افطار پخش مي شود تكرار اين سريال ساعت ۱۰ صبح خواهد بود.
بازيگران اين سريال عبارتند از: شاهد احمدلو، رانا قيصرنژاد، بهناز كريمي، صالح ميرزاآقايي، زهره فكورصبور، بهروز سلطاني فر، آتوسا گودرزي، غلامرضا صادقي، نسترن سالار، فريبا مرتضوي و معصومه آقاجاني.

هنر هفتم
دوئل در جشنواره فيلم فجر
004996.jpg
«دوئل» هفتمين فيلم احمد رضا درويش بعد از «متولد ماه مهر»، «ابليس»، «كيميا»، «سرزمين خورشيد» و «آخرين پرواز» است كه فيلمبرداري آن اوايل تيرماه به پايان رسيد و هم اكنون موسيقي آن توسط مجيد انتظامي ساخته مي شود.
احمد رضا درويش در اين باره به خبرنگار ما گفت: اين فيلم در عروج فيلم  مونتاژ شده و در استوديو بهمن مراحل صداگذاري و باندسازيش انجام مي شود و براي مراحل نهايي و دالبي ديجيتال به فرانسه فرستاده مي شود.
احمدرضا درويش گفت: تا اتمام اكران فيلم «دوئل» هيچ فيلمي را شروع نخواهم كرد. كارگردان «دوئل» معتقد است: با اتمام مراحل فني، فيلم را به جشنواره فيلم فجر امسال مي رسانيم. «دوئل» درباره شخصيتي به نام «زينال» است كه در سن چهل سالگي پس از بيست سال اسارت در عراق آزاد مي شود. او در بدو آزادي متهم است كه در شروع جنگ تحميلي با رفتار خودسرانه موجب خسارت و تلفات انساني در زادگاه خود شده و به كشور خيانت كرده است و...
در اين فيلم، سعيد راد، پژمان بازغي، پريوش نظريه، انوشيروان ارجمند، پرويز پرستويي و هديه تهراني به ايفاي نقش مي پردازند.
ساير عوامل فيلم عبارتند از؛ مدير توليد: عبدا... شهباززاده، مدير فيلمبرداري: بهرام بدخشاني، طراح صحنه و لباس: امير اثباتي و تهيه كننده: موسسه فرهنگ تماشا.

مرد كوچك و ابراهيم فروزش
اكران فيلم مرد كوچك ساخته ابراهيم فروزش كارگردان صاحب نام سينماي كودك در سينماهاي تهران و چند شهرستان كشور آغاز شده است.
اين فيلم كه از توليدات كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان است در سال هاي اخير حضوري موفق در جشنواره هاي داخلي و بين المللي را تجربه كرده است.
كسب جايزه بزرگ جشنواره سينه ژونيور فرانسه و دريافت فيل نقره اي جشنواره حيدرآباد هند از جمله اين موفقيت ها به شمار مي رود.
مرد كوچك داستان پسر بزرگ خانواده اي را روايت مي كند كه با وجود گذشت يازده سال از سنش در غياب پدر مي كوشد در تامين معاش خانواده اش سهيم باشد او در اين راه دست به اقدام هاي مختلفي مي زند و فراز و نشيب  بسياري را طي مي كند اما در اين راه از درس عقب مي ماند و با قهر مادر روبه رو مي شود اما به هر حال مادر با نيت پسرش آشنا مي شود و...
فيلمنامه مرد كوچك بر اساس داستان شازده كدو نوشته عباس جهانگيريان توسط ابراهيم فروزش نوشته شده است.
ابراهيم فروزش كارگردان ۶۴ ساله سينماي ايران علاوه بر تهيه كنندگي بيش از نود فيلم كوتاه و بلند سينمايي، فيلمنامه هاي بسياري را به رشته تحرير در آورده است و كارگرداني فيلم هايي مانند كليد، خمره، نخل و بچه هاي نفت را در كارنامه هنري خود ثبت كرده است.
فيلم هاي او در جشنواره فيلم فجر، لوكارنو، مسكو، شيكاگو، سائو، پائولو و وين موفقيت هاي بسياري را براي وي و سينماي ايران به ارمغان آورده است.

سينماي بندر لنگه ناتمام ماند
ساختمان نيمه تمام تنها سينماي بندر لنگه فروخته شد. اين ساختمان را بخش خصوصي با مجوز اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي و كاربري فرهنگي خريداري كرده اما به علت بازپرداخت نشدن تسهيلات بانكي، بانك استان اقدام به مصادره و فروش ساختمان كرده است.
جمعي از جوانان اين شهرستان در گفت و گو با واحد مركزي خبر بندر عباس از مسئولان خواستند از تغيير كاربري اين مكان فرهنگي به مجتمع تجاري جلوگيري كنند.

بازبيني نمايش هاي جشنواره
مهلت ارسال آثار به دومين جشنواره تئاتر كوتاه جوان پايان يافت و با پذيرش ۱۲۴ اثر از سراسر كشور اين جشنواره كار خود را دنبال خواهد كرد.
به گزارش ستاد خبري حوزه هنري، متن هاي پذيرفته شده از ۱۳ تا ۱۵ آبان ماه توسط هيات بازبيني آثار شامل: دكتر مهدي پور رضاييان، امير آتشاني و سعيد اسعدي بازبيني خواهند شد.گفتني است، جشنواره مذكور با موضوع «اينترنت و اعتياد» كه خاص مقاطع سني ۱۵ تا ۳۰ سال است از ۱۶ تا ۲۰ آذرماه در تماشاخانه مهر حوزه هنري برگزار خواهد شد.

نمايش لوله در تئاتر شهر
نمايش «لوله» نوشته مهرداد راياني مخصوص و كارگرداني نيما دهقان در تالار كوچك مجموعه تئاتر شهر به روي صحنه مي رود.
در اين نمايش كه در بيست و يكمين جشنواره بين المللي تئاتر فجر حضور داشت، مسعود حجازي مهر، علي سرابي، سيد هادي كاظمي، مشهود محسنيان و هدايت هاشمي به ايفاي نقش مي پردازند و طراحي صحنه و لباس اين نمايش را عليرضا بيرقي برعهده دارد.در داستان نمايش «لوله» مدير جديدي وارد يك كارخانه لوله سازي مي شود. كارگران ابتدا تصميم مي گيرند با او همكاري نكنند. اما پس از مدتي در اثر روابط پنهاني كه مدير جديد با هريك از آنها ايجاد مي كند، اتحادشان از بين مي رود و تن به خواسته هاي مدير مي دهند و...
نمايش «لوله» در ماه هاي آبان و آذر امسال در سالن شماره دو مجموعه تئاتر شهر، همه روزه جز شنبه ها، ساعت ۱۸ به روي صحنه مي رود.

|  ادبيات  |   ايران  |   تكنيك  |   جامعه  |   رسانه  |   زمين  |
|  شهر  |   عكس  |   ورزش  |   هنر  |   صفحه آخر  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |