غزل مظاهري 
هر روز در اين شهر خانه هاي قديمي خراب مي شوند، آپارتمانهاي چند طبقه جاي آنها را مي گيرد، ساخت و ساز رونق دارد و هر روز بر قيمت مصالح ساختماني افزوده مي شود. اما نكته قابل توجه اين كه هر چه بر قيمت مصالح ساختماني و مسكن افزوده مي شود از كيفيت و رعايت نكات ايمني در ساخت و ساز هم كاسته مي شود!
همه به دنبال مسكن ارزانتر هستند و مثل هميشه كيفيت است كه ناديده گرفته شده و قرباني ارزاني مي شود. در حال حاضر استفاده از مصالح مستعمل مثل تيرآهن و آجرهاي كهنه در ميان بساز و بفروشها به شدت رونق دارد. پرسش اين است چرا بر ايمني و كيفيت سازه ها نظارت نمي شود و خانواده ها پس از خريد خانه  بايد هزينه هاي گزافي را براي حل مسائل موجود بپردازند؟
اگرچه ظاهراً وزارت مسكن و شهرسازي يا مؤسسه استاندارد مي توانند به نوعي نقش مهمي در اين راستا ايفاء كنند اما در عمل هيچكدام نظارتي ندارند و تنها مهندسين ناظر هستند كه مهر تأييد نهايي را بر كيفيت و ايمني ساختمانها مي زنند و از آن سو، هر روزه اخباري در گوشه و كنار شهر از فرو ريختن ساختمانهاي نيمه كاره يا ساخته شده به گوش مي رسد. خانواده ها نه تنها در كشاكش تورم فزاينده، با هزار مشكل و سختي صاحب خانه مي شوند بلكه خيلي زود درمي يابند آنچه خريده اند كيفيت بسيار نازلي دارد.
يك كارشناس معماري در اين رابطه مي گويد: بازار در دست سرمايه داران و بساز و بفروشها است و در واقع آنها تصميم مي گيرند چه كيفيتي را در منازل حفظ كنند يا نكنند. متأسفانه گاهي مهندسين طبق نظرات آنها عمل مي كنند. اين در تمام مراحل ساخت يك بنا ديده مي شود از نقشه كشي تا نظارت. مهندسين ناظر بايد تا پايان هر پروژه به طور مداوم نظارت داشته باشند و هميشه بر سر پروژه آماده باشند اما اين روزها مشكلا ت اقتصادي كه مبتلا به همه جامعه است مهندسين ناظر را هم با مشكل مواجه كرده، بدين طريق كه در تمام طول پروژه نظارت ندارند چون حق الزحمه اي كه مي گيرند مطابق با وقتي كه صرف مي كنند نيست. همين امر باعث مي شود صاحبان خانه، قيمت مضاعفي براي حفظ بناي خود بپردازند.
يك شهروند در اين رابطه مي گويد: طبعاً مصالحي كه درون و پشت ديوارها، كف و سقف استفاده مي شود براي ما كه خريدار هستيم قابل مشاهده نيست. در واقع خريدار يك ساختمان نمي داند بابت چه چيزي پول مي دهد و آيا خانه اي كه مي خرد به پولي كه مي دهد مي ارزد يا نه. ما معمولاً  خانه اي را مي خريم چرا كه فكر مي كنيم فردا گرانتر مي شود و به جزئيات آن عنايت چنداني نمي كنيم. شخصاً بارها ديده ام هنگام ساخت، آجرهاي مستعمل و تيرآهن هاي كهنه و زنگ زده را كه از يك ساختمان تخريبي ديگردرميآورند دوباره مورد استفاده قرار مي دهند. واقعاً چه تضميني براي خريد يك خانه يا آپارتمان وجود دارد؟ اين حق ماست كه بدانيم آپارتماني كه مي خريم با چه كيفيتي ساخته شده ؟
از سوي ديگر شواهد نشان مي دهد به رغم توليد بالا ي لوازم و مصالح ساختماني در كشور در حال حاضر بخش اندكي از اين توليدات از استاندارد لا زم برخوردار هستند.
تقريباً هيچ كدام از ما هنگام خريد يك واحد آپارتماني نمي دانيم كه اين ساختمان با چه كيفيتي ساخته شده است و ارزش واقعيآن چقدر است؟
اكثر خريداران ساختمان هاي نوساز نمي دانند كه بعد از خريد چقدر بايد براي تعميرات مجدد هزينه كنند. اما از آنجا كه داشتن مأوا و مسكن آرزوي بسياري از شهروندان ساكن در شهرهاي بزرگ است دستيابي به اين آرزو آنها را از فكر كردن به اين مسأله باز مي دارد.
يك خريدار آپارتمان نوساز در اين رابطه مي گويد: يك سال از خريد اين آپارتمان نمي گذرد كه كف حمام نشست كرده و سقف طبقه پايين ريخت، پشت بام هم با اولين باران شروع به چكه كرد و هزينه تعميراتي حدود ۴۰۰ هزار تومان روي دست ما گذاشت، بدون اينكه كسي پاسخگو باشد. سيم كشي هاي برق و تلفن و لوله هاي آب و گاز به بدترين شكل از ساختمان عبور كرده اند به طوري كه براي وصل تلفن مجبور شديم با پرداخت صد هزار تومان دوباره سيم كشي كنيم. يعني در طول كمتر از يك سال مجبور شديم نيم ميليون تومان بابت تعميرات و اصلا ح خرابي ها بپردازيم و البته روشن نيست وقتي ۵ سال از ساخت بگذرد چه وضعيتي پيدا مي كند و چگونه از پس از هزينه هاي پيش رو بر ميآييم؟
استاندارد عمر مفيد هر بنا با كيفيت بين ۴۰ تا ۶۰ سال برآورد مي شود اما ساختمان هاي تهران معمولا ً بعد از تقريباً ۲۵ سال چهره اي فرسوده به خود مي گيرند و به اصطلا ح كلنگي مي شوند و حفظ آنها ذخاير مالي خانواده ها را مي بلعد.
از سوي ديگر رعايت نكات ايمني در ساخت و ساز، آن هم در شهري مثل تهران كه با خطر زلزله وديگر حوادث غيرمترقبه از جمله آتش سوزي مواجه است نكته اي است كه كمتر مورد توجه است.به گفته رئيس انجمن جوشكاران ۵۰ درصد از ساختمان هاي ساخته شده در تهران از ويژگي هاي استاندارد جوشكاري برخوردار نيستند. نگاهي به ساختمان هايي كه در ساير نقاط كشور ساخته مي شوند نشان مي دهد تقريبا كنترلي بر كيفيت و چگونگي جوشكاري آنها صورت نگرفته است و تهران در صورت وقوع زلزله، با چنين مصيبتي روبه رو خواهد بود.به اعتقاد يك مهندس ناظر، در شهري مثل تهران كه روي گسل زلزله قرار دارد بحث مقاوم سازي و ايمن سازي از جمله نكاتي است كه بايد بسيار مورد توجه قرار گيرد. البته سال ها است اين مسأله به طور مداوم توسط كارشناسان يادآوري مي شود اما عملكرد ضعيف نظام كنترل توسعه شهرها و از سوي ديگر تمايل شهروندان به تهيه مسكن ارزان باعث شده در خصوص توجه به نكات ايمني و استاندارد مسكن توفيق چنداني حاصل نشود.حتي در بخش طراحي و هنر معماري نيز تنوع زيادي مشاهده نمي شود. نوع معماري بي تأثير بر روح و روان ساكنان ساختمان ها نيست در واقع مسكن نامناسب مي تواند بر شرايط روحي و رواني ساكنان تأثيرگذار باشد استفاده نامناسب از فضا، استقلا ل و راحتي فرد را براي زندگي در خانه با مشكل مواجه سازد.طبق نتايج حاصل از يك تحقيق بر روي ساكنان برج ها حدود ۲۰ درصد ساكنان اين برج ها دچار افسردگي هستند اما امكان تغييرات و اصلا ح ساختمان بسيار پرهزينه است و قادر نيستند معايب آن را بر طرف كنند.با اين كه تهيه مسكن بزرگترين هزينه اي است كه ممكن است هر فرد در زندگي خود انجام دهد، در عين حال اين بزرگترين خريد، مبهم ترين خريد در بازار ساخت و ساز امروز نيز به حساب ميآيد، چون هيچ ضمانتي در قبال خريد خانه به خريداران داده نمي شود.
چيزهايي كه در جريان خريد خانه و آپارتمان نو نمي بينيد ولي درآمد شما را مي بلعند
۱- حفاظ هاي ايمني: بين ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان.
۲-ايزوگام و قيرگوني سقف: بين ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان.
۳-رنگآميزي در و ديوار: بين ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار تومان.
۴- تعميرات لوله كشي آب: ۲۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان.
۵- تعميرات سيم كشي برق و پريزها: ۱۰۰ هزار تومان.
۶- تعميرات آيفون: بين ۵ تا ۲۰ هزار تومان.