يكشنبه ۲۰ فروردين ۱۳۸۵ - - ۳۹۵۵
پشت صحنه نمايشگاه ها
در صورتي مي توان از غرفه داري به عنوان شغلي دائمي ياد كرد كه محل برگزاري دائمي نمايشگاه داشته باشيم و همين طور از سوي سازمان بازرگاني هم همكاري هاي لازم انجام گيرد
004011.jpg
عكس: گلناز بهشتي
حميدرضا عسكري نژاد
راستي اين روزها به نمايشگاه هايي كه برگزار مي شود سري زديد؟ راستي دور و برتان را ديديد و ديوارهايي را كه پر است از پوسترهاي تبليغاتي انواع و اقسام نمايشگاه ها؟ راستي از عوامل برگزاري نمايشگاه ها اطلاعاتي داريد و مي دانيد پشت صحنه اين نمايشگاه ها چه خبر است؟
پس بياييد با هم سري بزنيم به پشت صحنه و اينكه نمايشگاه داري يا مديريت نمايشگاه هم شغلي است از هزاران شغل موجود و همانند تمام شغل ها دردسرهاي خاص خود را دارد و درآمدهاي اصلي و جانبي و هم مجوزهايي را كه براي هر كاري بايد دنبالش كرد.
كار از سازمان بازرگاني شروع مي شود. يعني پس از ثبت شركت و آغاز فعاليت براي برگزاري هر نمايشگاهي بايد به سازمان بازرگاني مراجعه و مجوز مربوطه را دريافت كرد. حالا كارها شروع مي شود؛ اجاره سالن، بازاريابي، غرفه چيني، تقسيم كار، تنظيم قرارداد و ده ها كار ديگر كه همگي مستلزم يك مديريت قوي با روابط عمومي عالي است.
ابتدا اخذ مجوز؛ هر شركتي پس از ثبت و تاسيس، برنامه پيشنهادي سالانه خود را به سازمان بازرگاني در مراكز استان هاي مد نظر خود يا ادارات بازرگاني در شهرستان ها ارائه كرده و سعي مي كند كه براي تعداد بيشتري مجوز مربوطه را اخذ كند هر چند كه ممكن است به همه پيشنهادات پاسخ مثبت داده نشود.
سپس محل نمايشگاه تعيين شده و با توجه به مساحت محل، كروكي و تعداد غرفه ها مشخص مي شود. اما هر از گاهي سازمان بازرگاني براي ارائه مجوز تنها نهاد لازم نيست براي مثال براي نمايشگاه هاي بهاره بايد با مجامع امور صنفي هم هماهنگي لازم به عمل آيد.
حالا كه هماهنگي هاي لازم به عمل آمد و مجوز قطعي صادر شد، اين مدير عامل شركت است كه زير مجموعه اش را مي چيند و كارها را آغاز مي كند. اما به راستي نمايشگاه داري شغلي دائمي و مستقل است؟ مصطفي مرادي كه مدير عاملي يكي از شركت ها را عهده دار است، در اين مورد مي گويد: در صورتي مي توان از اين شغل به عنوان شغلي دائمي ياد كرد كه محل برگزاري دائمي نمايشگاه داشته باشيم و همين طور از سوي سازمان بازرگاني هم همكاري هاي لازم انجام گيرد .
در عين حال مرادي اين شغل را داراي موقعيت مناسب در زمينه اشتغالزايي و همچنين فرهنگي ارزيابي مي كند: برگزاري نمايشگاه درآمد چنداني ندارد، اما از نظر اشتغالزايي اين شغل جزو مشاغل حائز اهميت است و اينكه در نمايشگاه هاي مختلف مردم فرصت مي يابند تا با فرهنگ هاي مختلف آشنا شوند .
مرادي با بيان اينكه برگزاري نمايشگاه كاري كاملا تخصصي است و كسي كه قصد دارد در اين عرصه كار كند بايد روابط عمومي بسيار قوي و اطلاعات عمومي در زمينه همه مشاغل داشته باشد، مي گويد: نمايشگاه دار بايد به تمامي مشاغل آشنا باشد و علم دسته بندي شغل ها را بداند چرا كه در برگزاري نمايشگاه ها عوامل مختلفي دخيل هستند؛ امور فني، مسئول بازاريابي، مسئول تبليغات، مدير نمايشگاه، مسئول سالن، مسئول خدمات و ... عواملي هستند كه با تمامي زير شاخه هايشان در برگزاري يك نمايشگاه مشغول به كار مي شوند و از همين روست كه مي گويم نمايشگاه داري شغلي است كه در زمينه اشتغالزايي حائز اهميت است .
اين نمايشگاه دار در مورد واگذاري غرفه ها مي گويد: غرفه ها از طريق فراخوان هاي عمومي واگذار مي شود؛ مسئول بازاريابي نمايشگاه، فراخوان هايي را براي شركت هاي توليدكننده معتبر ارسال و از اين طريق غرفه ها را واگذار مي كند .
مرادي علت انتخاب شركت هاي توليدكننده معتبر را چنين بيان مي كند: معمولا از شركت هاي توليدكننده براي اجاره غرفه ها دعوت مي شود تا اجناس مستقيم از جانب توليدكننده و با بهاي نازلتر از بازار به مشتري ارائه شود. البته بايد بگويم غرفه دارهايي كه به اجاره غرفه مبادرت مي كنند بايد يك سري از معيارهايي را كه از طرف شركت برگزاركننده تعيين مي شود، دارا باشند و به هر در خواستي جواب مثبت داده نمي شود .
هر چند كه مرادي بهاي ارائه شده در نمايشگاه ها را نازلتر از بازار مي داند، اما همه بازديدكنندگان نمايشگاه بر اين باور نيستند. برخي از آنها قيمت ها را همسان بازار مي دانند، برخي كيفيت اجناس را متناسب با بهاي ارائه شده ذكر مي كنند و در اين ميان برخي هم معتقدند در نمايشگاه ها اجناس را به صورت ارزانتري مي توان تهيه كرد.
اما اينكه در زمينه اخذ مجوز تنها مراجعه به سازمان بازرگاني كافي است يا نه، بحث ديگري است كه هر مدير نمايشگاهي با آن روبه رو مي شود. چنان كه مشاهده شد پس از برگزاري چند نمايشگاه بهاره در نزديكي سال نو، كسبه واكنش نشان داده و به تبع آن دستگاه هاي ذيربط نيز وادار به واكنش شدند.
در همين رابطه محمود نظر عليان يكي از با سابقه ترين افرادي كه سالهاست در زمينه نمايشگاه داري فعاليت مي كند، مي گويد: تنها مجوز سازمان بازرگاني كافي نيست و با توجه به نوع نمايشگاه اين مجوزها گسترده تر مي شود هر چند كه براي برگزاري هر نمايشگاهي ابتدا بايد سازمان بازرگاني نظر موافق يا مخالف خود را ارائه كند .
وي در توضيح اين مطلب يادآور مي شود: علاوه بر مجوز سازمان بازرگاني براي برگزاري هر نمايشگاهي بايد با نيروي انتظامي جهت تامين امنيت نمايشگاه و همچنين با اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي جهت كارهاي تبليغاتي، هماهنگي هاي لازم به عمل آيد. همچنين براي برگزاري نمايشگاه هاي بهاره بايد با مجامع امور صنفي هماهنگي و توافق لازم به عمل آمده و سپس اقدام به برگزاري نمايشگاه كرد يا براي برگزاري نمايشگاهي در زمينه غذايي دارويي حتما بايد اداره بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مجوز لازم را صادر كند .
نظر عليان با برشمردن مشكلات نمايشگاه داري عمده مشكل را در عدم وصول اجاره بهاي غرفه ها مي داند: برخي غرفه داران هنگام عقد قرارداد و به بهانه هاي گوناگون اجاره بها را پرداخت نكرده و آن را به روزهايي موكول مي كنند كه در نمايشگاه حضور خواهند داشت و در پايان مي بيني كه بسياري از اين اجاره بهاها وصول نشده و نمايشگاه هم خاتمه يافته است. حالا اين مدير نمايشگاه و شركت برگزاركننده است كه با كوهي از مشكلات مالي مواجه مي شود، در حالي كه بايد حقوق كاركنان خود را نيز پرداخت كند .
وي عمده درآمد نمايشگاه را از اجاره غرفه ها عنوان مي كند: عمده درآمد براي شركت برگزاركننده اجاره بهاي غرفه هاست كه در بالا مشكلات آن را هم يادآور شدم، هر چند كه نمايشگاه داري درآمدهاي جنبي هم دارد .
اجاره محوطه بيروني نمايشگاه براي رستوران، كافي شاپ و ...، تبليغات غرفه ها توسط اپراتور، اختصاص غرفه اي براي فروش محصولات براي خود شركت برگزاركننده، پخش پوسترها و كاتالوگ هاي غرفه ها توسط عوامل شركت نمايشگاهي، ساخت ميز و دكور براي غرفه ها و مواردي از اين دست جزو آيتم هايي هستند كه نظرعليان از آنها به عنوان درآمدهاي جنبي براي شركت هاي برگزاركننده نمايشگاه ها ياد مي كند.
زمينه كاري نمايشگاه، شهر مدنظر براي برگزاري نمايشگاه، مساحت نمايشگاه و مدت برگزاري نمايشگاه عواملي هستند كه ميزان اجاره هر غرفه را مشخص مي كنند.
اما پس از اتمام كار، ماجرا ادامه دارد؛ شركت نمايشگاهي موظف است گزارش برگزاري نمايشگاه را طي فرم هاي ويژه به سازمان بازرگاني ارائه كند. سازمان بازرگاني پس از بررسي كيفيت و كميت نمايشگاه براي صدور مجوز بعدي اقدام خواهد كرد. هر شركت نمايشگاهي موظف است برنامه پيشنهادي خود را براي برگزاري نمايشگاه ها به سازمان بازرگاني شهر مدنظر خود تحويل دهد و اين سازمان پس از بررسي برنامه پيشنهادي نظر خود را يك ماه قبل از تاريخ پيشنهادي به شركت مزبور اعلام مي كند.
با تمام اينها و با نگاهي به آمار برگزاري نمايشگاه ها در سالهاي پيش و سال پيش رو مي توان گفت كه نمايشگاه داري هم جزو مشاغلي است از هزاران شغل موجود چنان كه بر اساس داده هاي سايت اطلاع رساني نمايشگاه هاي كشور 308عنوان نمايشگاه در سال۸۴ برگزار شد. تهران، تبريز، اصفهان و مشهد از عمده شهرهايي بودند كه نمايشگاه هاي گوناگوني اعم از داخلي و بين المللي و تخصصي برگزار كردند و همچنين شهرهاي همدان، اراك، اروميه و گرگان از شهرهايي بودند كه در برگزاري نمايشگاه هاي مختلف در سال 84 فعاليت داشتند.
در همين حال و بر اساس داده هاي همين سايت اينترنتي 176 نمايشگاه در سال 85 برگزار خواهد شد. البته به نظر مي رسد اين تعداد فقط به آماري اشاره دارد كه برگزاري آنها قطعي شده است چرا كه در اين سايت به چندين نمايشگاه كه در ايام نوروز در شهرهاي مختلف برگزار شد هيچ اشاره اي نشده است پس بايد منتظر اسفند۸۵ ماند تا مشخص شود چند نمايشگاه برگزار شده است و چند نفر اشتغالزايي در اين زمينه وجود داشته است.

بازار كار جهاني
وزير كار اوگاندا:كارگران خودمان را مي خواهيم
004008.jpg
مهناز رضوي- پارلمان اوگاندا هفته گذشته 4 لايحه كه مستقيماً به قوانين كار و ميزان رفاه و آسايش كارگران مرتبط بود را به تصويب رساند. در اين قوانين بر حقوق كارگران اوگاندايي و حمايت از ايجاد اتحاديه هاي كارگري تحت قوانين سازمان بين المللي كار[ILO] تأكيد شده است.سم لياموكي ،وزير كار اين كشور در گفت وگو با خبرگزاري آفريقا به تشريح دلايل تصويب اين قوانين پرداخته است. نكات قابل توجه و جالبي در مصاحبه لياموكي وجود دارد از جمله حمايت از كارگران براي افزايش رشد اقتصادي و جلوگيري از فرار سرمايه هاي انساني، مبارزه با كار كودكان، سلامت و بهداشت محيط كاري...
* شما كه در حال حاضر به مدت 5 سال به عنوان وزير كار اوگاندا مشغول به فعاليت هستيد فكر مي كنيد كارگران تا چه حد در رفاه قرار دارند؟
- جواب اين سئوال بسيار پيچيده است ولي بايد بگويم كه اگرچه ما با تصويب اين 4 لايحه اخير، به دنبال فراهم سازي رفاه هر چه بيشتر و بهتر براي كارگران هستيم ولي تا زماني كه دولت نتواند با به كارگيري برنامه ها و طرح هاي درست به رشد اقتصادي مطلوب و مورد نظر برسد نمي توانيم به طور قطعي بگويم كه كارگران داراي رفاه كاري و زندگي هستند.
* مفاد اين 4 لايحه چيست و چه كارآيي هايي دارد؟
- در اين 4 لايحه مصوب به ترتيب به قانون استخدام، قانون امنيت و سلامت شغلي، قانون اتحاديه كار و قانون مناقشات كاري اشاره شده است.
با قانون استخدام در تلاش هستيم تا تمام روابط مورد نياز جذب نيرو، كار و كارفرما را مورد بررسي دقيق قرار دهيم. با اين روش مطمئن هستيم كه در حق كارگران هيچ اجحافي صورت نمي گيرد. در ابتداي كار يك قرارداد سه ماهه با شرايط و مقررات مشخص ميان طرفين امضا مي شود و زماني كه اين قرارداد فسخ شود تمام حقوق و منافع كارگر در طي هفت روز پرداخت مي شود. علاوه بر موارد بالا ، فرزندان كارگران نيز داراي حقوق خاص خود هستند كه كارفرما موظف به پرداخت آن در طول مدت فعاليت است. قانون امنيت و سلامت شغلي به سلامت و بهداشت محيطي برمي گردد كه كارگر در آن مشغول فعاليت است. اين قانون نه تنها براي كارگران بلكه تمام افرادي را كه در اطراف اين كارگاه زندگي مي كند نيز در
برمي گيرد. در گذشته از اين بخش با عنوان قانون كارخانه ياد مي شد كه فقط مختص كارگران بود. اما با اين قانون جديد افراد ديگر نيز به شاخه مذكور افزوده مي شوند.قانون اتحاديه كار به اين صورت است كه كارگران با توجه به نوع شغل خود به عضويت اتحاديه كار در مي آيند كه از اين طريق مي توانند به تمام منافع اقتصادي- اجتماعي خود دست يابند. با اين قانون با يك حركت منسجم و يكپارچه در قالب اتحاديه هاي تجاري و كاري مي توانند به رشد اقتصادي و اجتماعي لازم برسند.از ديگر تفاوت هاي قانون قديم و جديد اين است كه قانون قبلي براي تشكيل يك اتحاديه كاري براي گروه خاص عضويت 1000 نفري و حضور 51 درصد از اعضاي كارگاه الزامي بود. اما با قانون حاضر تمام محدوديت هاي پيشين را از بين برديم. همچنين سعي داريم اين قانون را به سازمان بين المللي كار فرستاده و به پذيرش اعضاي آن رسانيم. به طور كلي بايد بگويم تمام 4 قانون مذكور براي بهبود شرايط و محيط كار تصويب شده تا شايد بتوانيم با برخي موارد نامناسب مثل كار اجباري، جنايت انجام شده روي بچه هاي كار و تبعيض نژادي موجود مبارزه كنيم.
* آيا چنين قوانيني در برابر شرايط نامساعد كاري اخير مي تواند كاربردي داشته باشد؟
- لايحه هاي تصويب شده جزو قوانين لازم الاجرا بوده و تمام كارفرمايان در سرتاسر كشور موظف به رعايت آن هستند در اين موارد به تمام ابعاد گوناگون كار و شرايط كار در كارگاه ها توجه شده است بايد بگويم تحت قانون استخدام در صدد هستيم با افزودن مفاد ديگري اگر كارگري به طور ناعادلانه از كار خود اخراج شود بتوانيم مجدداً با بررسي علل اخراج به كار سابق خود برگردانيم.
* قانون جديد اتحاديه هاي كاري، چگونه مي تواند در تشكيل اتحاديه هاي كارگري نابود شده مؤثر باشد.
- در حال حاضر ما فقط 21 اتحاديه كار داريم و در اين قانون سعي شده تغييرات مثمرثمري را ايجاد كنيم. اكنون حق هر كارگري است كه تحت سازمان بين المللي كار از منافع حاصل از آن نهايت بهره را ببرد.
* چرا تصويب اين قوانين به طول انجاميد؟ منشأ اصلي اين قوانين چيست؟
- تصويب قوانين كار خواه ناخواه با عوامل داخلي و خارجي ارتباط مستقيم دارند كه يكي از آنها الگوي بانك جهاني و صندوق بين المللي پول است چرا كه يك محيط كار خوب به معناي افزايش ميزان دستمزد پرداختي به كارگران است. در گذشته دولت همواره بر اين عقيده بود كه براي رشد اقتصادي خوب فقط بايد به شرايط سرمايه گذاران توجه كند اما اكنون بعد از گذشت ساليان متمادي و تحمل ضررها و خسارت هاي متعدد به اين نتيجه رسيده كه كارگر و شرايط كاري آنها از مهمترين عوامل رشد اقتصادي هر كشوري است.زماني كه كارگر دستمزد كافي دريافت نكند به دنبال كار بهتر مجبور مي شود به كشورهاي پيشرفته و صنعتي مهاجرت كند. از اين رو در آنجا با دريافت حقوق بالا و مشاهده شرايط كاري مطلوب، ديگر خواهان بازگشت به وطن خود نيست. از اين رو ما در حقيقت براي توليد نيازهاي داخلي به كار همان كارگراني نياز خواهيم داشت كه در حقيقت خود زمينه ساز فرار آنها بوديم و با اين كار منابع را از كشورهاي در حال توسعه به كشورهاي صنعتي منتقل كرديم.
* در اوگاندا قوانين كار توسط بسياري از كارفرمايان ناديده گرفته مي شود. براي رفع اين معضل چه طرحي داريد؟
- بله، متأ سفانه بسياري از كارفرمايان داخلي اين قوانين را ناديده مي گيرند و دليل اصلي آن هم اين است كه سازمان هاي كارگري هنوز در مناطق شهري براي بررسي منابع بسيج نشده اند. از اين رو عضويت هر كارگري در اتحاديه كار اجباري است تا با اين روش بتوانيم شرايط كاري آنها را هر چه بيشتر و بهتر تحت كنترل خود درآوريم.

بازار كار زنان
جايگاه شغلي زنان در نيوزيلند
زنان هنوز نتوانسته اند در موقعيت هاي گوناگون شغلي نيوزيلند به جايگاه مطلوبي دست يابند.
به گزارش آژانس خبري فايرفاكس؛ آمار منتشره از سوي دولت نيوزيلند نشان مي دهد كه فقط 13/7 درصد از مقامات عالي رتبه شركت هاي دولتي و خصوصي را زنان تشكيل مي دهند. اين آمار در سال 2004 فقط 9/2 درصد بود. در ادامه اين آمار آمده است:
* در ميان 63 تا از 100 شركت بزرگ و مهم نيوزيلند حتي يك كارمند زن نيز ديده نمي شود. از بين 465 مدير فعال در اين شركت ها فقط 46 زن در مقام رياست بخش هاي مختلف مشغول فعاليت هستند و زنان 47 درصد از كل پرسنل اين تعداد كمپاني  را تشكيل مي دهند.
* 2/32 و 9/16 درصد زنان به ترتيب به عنوان عضو پارلمان و استاد دانشگاه مشغول فعاليت هستند.
مك  گريگور مسئول انجمن ايجاد فرصت هاي اشتغال يكسان ضمن اشاره به مطالب فوق افزود: با مشاهده آمارهاي منتشره اخير بسيار نااميد شدم. اگرچه بسياري از ساختارهاي عمومي و دولتي در استخدام زنان نقش بسيار مهمي دارند اما متأسفانه در بخش خصوصي هيچ پيشرفت و تغيير محسوسي ديده نمي شود. من نمي خواهم زنان و مردان در مشاغل اجتماعي به 50-50 برسند، اما مي خواهم بدانم چرا بسياري از شركت هاي فعال در سرتاسر كشور در پذيرش زنان به عنوان كارمند يا مدير با نوعي شك و ترديد برخورد مي كنند.
برخي شركت ها مي دانند كه زنان نيز همانند مردان مي توانند در رسيدن به نتايج مطلوب در جامعه موثر باشند. در مقابل در بخش عظيمي از شركت هاي خصوصي و دولتي هيچ گونه انعطاف پذيري در به كارگيري نيروي كار مورد نظر ديده نمي شود.

خبرسازان
شهر تماشا
گزارش
جهانشهر
دخل و خرج
نمايشگاه
سلامت
شهر آرا
|  شهر تماشا  |  گزارش  |  جهانشهر  |  خبرسازان   |  دخل و خرج  |  نمايشگاه  |  سلامت  |  شهر آرا  |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |