شماره‌ 1541‏‎ ‎‏‏،‏‎14 May 98 ارديبهشت‌ 1377 ، ‏‎ پنجشنبه‌ 24‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Business
Stocks
Gold
Sports
France 98
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
عاشقانه‌‏‎ سلوك‌‏‎ وادي‌‏‎ هفت‌‏‎

جاويد‏‎ معجزه‌‏‎ قرآن‌‏‎

عربي‌‏‎ عقل‌‏‎ نقد‏‎

عاشقانه‌‏‎ سلوك‌‏‎ وادي‌‏‎ هفت‌‏‎


نيشابوري‌‏‎ عطار‏‎ عرفان‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
عطار‏‎ عنوان‌عرفان‌‏‎ با‏‎ مطلبي‌‏‎ معارف‌ ، ‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎:‎جستارگشايي‌‏‎
عرفاني‌‏‎ آموزه‌هاي‌‏‎ كليات‌‏‎ كه‌‏‎ گذشت‌‏‎ ارجمند‏‎ خوانندگان‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎
توجه‌‏‎ مورد‏‎ نامدار‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ شعر‏‎ منظر‏‎ در‏‎ را‏‎ عطار‏‎
در‏‎ سلوك‌‏‎ و‏‎ سير‏‎ از‏‎ باقيمانده‌‏‎ نكته‌‏‎ چند‏‎ اينك‌‏‎.بود‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎
.مي‌رسد‏‎ خوانندگان‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ عاشقانه‌‏‎ كمال‌‏‎ واديهاي‌‏‎
معارف‌‏‎ سرويس‌‏‎

وادي‌‏‎:‎است‌‏‎ هفت‌منزل‌‏‎ عطار‏‎ منطق‌الطير‏‎ در‏‎ سلوك‌‏‎ و‏‎ سير‏‎ منازل‌‏‎
عشق‌‏‎ وادي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.‎شد‏‎ ياد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ اختصار‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ نخست‌طلب ، ‏‎
آن‌‏‎ گذاشتن‌‏‎ ناگفته‌‏‎ و‏‎ دشوار‏‎ بس‌‏‎ آن‌‏‎ حديث‌‏‎ كردن‌‏‎ كوتاه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
كوتاه‌‏‎ اشاره‌اي‌‏‎ به‌‏‎ ناگزير‏‎.‎بود‏‎ خواهد‏‎ ناتمام‌‏‎ و‏‎ ناقص‌‏‎ مقالي‌‏‎
:مي‌شود‏‎ برگزار‏‎
مهم‌ترين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عشق‌‏‎ وادي‌‏‎ عطار‏‎ باور‏‎ به‌‏‎ سالك‌‏‎ منزل‌‏‎ مشكل‌ترين‌‏‎
است‌‏‎ الهي‌‏‎ يا‏‎ مجازي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ صوري‌‏‎ يا‏‎ عشق‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ طريقت‌‏‎ ركن‌‏‎
و‏‎ هوس‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رنگ‌‏‎ بند‏‎ در‏‎ عاشق‌‏‎ صوري‌‏‎ عشق‌‏‎ در‏‎.عرفاني‌‏‎ و‏‎
باز‏‎ معشوق‌‏‎ از‏‎ اندام‌‏‎ و‏‎ صورت‌‏‎ زيبايي‌هاي‌‏‎ ايام‌‏‎ گذر‏‎ كه‌‏‎ آنگاه‌‏‎
و‏‎ كنيزك‌‏‎ حكايت‌‏‎ آن‌‏‎ مثال‌‏‎.مي‌نهد‏‎ كاستي‌‏‎ به‌‏‎ روي‌‏‎ عشق‌‏‎ گيرد ، ‏‎
مثنوي‌‏‎ در‏‎ مكتب‏‎ دلداده‌‏‎ دو‏‎ حكايت‌‏‎ و‏‎ مثنوي‌‏‎ اول‌‏‎ دفتر‏‎ در‏‎ زرگر‏‎
.است‌‏‎ عطار‏‎ منطق‌الطير‏‎ و‏‎ مصيبت‌نامه‌‏‎
طالبعاشق‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نيرويي‌‏‎.‎است‌‏‎ اعلي‌‏‎ مبدا‏‎ به‌‏‎ عشق‌‏‎ الهي‌‏‎ عشق‌‏‎
جهان‌هستي‌‏‎ تمامي‌‏‎ در‏‎ نيرو‏‎ اين‌‏‎.مي‌رساند‏‎ مطلوب‏‎ معشوق‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
نداي‌‏‎ و‏‎ مي‌آويزد‏‎ درخت‌‏‎ شاخ‌‏‎ بر‏‎ شب‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ حق‌‏‎ مرغ‌‏‎.است‌‏‎ ساري‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ حق‌‏‎
فتد‏‎ دريا‏‎ در‏‎ قطره‌‏‎ يك‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ شور‏‎
فتد‏‎ صحرا‏‎ در‏‎ شور‏‎ آتشي‌زان‌‏‎ و‏‎
ابيات‌‏‎.‎مي‌گذارد‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ روي‌‏‎ نيرو‏‎ اين‌‏‎ مدد‏‎ به‌‏‎ عالم‌‏‎ ذرات‌‏‎
بيان‌‏‎ در‏‎ الخ‌ ، ‏‎ شدم‌‏‎ نامي‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ جمادي‌‏‎ از‏‎:مولوي‌‏‎ مشهور‏‎
عشق‌‏‎ از‏‎ بويي‌‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ وادي‌‏‎ اين‌‏‎ درك‌‏‎است‌‏‎ همين‌معني‌‏‎
چنين‌‏‎ را‏‎ عاشق‌‏‎ حال‌‏‎ منطق‌الطير‏‎ در‏‎ عطار‏‎.‎نيست‌‏‎ آسان‌‏‎ نبرده‌‏‎
:مي‌كند‏‎ توصيف‌‏‎
سركش‌ ، ‏‎ و‏‎ سوزنده‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ گرم‌رو‏‎ آتش‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ كه‌ ، ‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ عاشق‌‏‎
و‏‎ نيك‌‏‎.‎يقين‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ بداند‏‎ شك‌‏‎ نه‌‏‎ كافري‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ شناسد‏‎ دين‌‏‎ نه‌‏‎
امروز‏‎ نقد‏‎.‎ببازد‏‎ پاك‌‏‎ دارد‏‎ هرچه‌‏‎.باشد‏‎ يكسان‌‏‎ نظرش‌‏‎ در‏‎ بد‏‎
به‌‏‎ دريا‏‎ از‏‎ ماهي‌‏‎ چون‌‏‎ او‏‎.‎نباشد‏‎ فردا‏‎ انديشه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ گيرد‏‎
مي‌رسد‏‎ بدينجا‏‎ چون‌‏‎.‎بازگردد‏‎ دريا‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ مي‌تپد‏‎ صحرافتاده‌‏‎
.نيست‌‏‎ راهبر‏‎ را‏‎ عشق‌‏‎ سوداي‌‏‎ عقل‌‏‎ زيرا‏‎.‎مي‌گريزد‏‎ ازوي‌‏‎ عقل‌‏‎
ترهات‌‏‎ ترك‌‏‎ عاشق‌‏‎ و‏‎ مي‌ستاند ، ‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خودي‌‏‎ هستي‌‏‎ حقيقي‌‏‎ عشق‌‏‎
.گردد‏‎ همراز‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ جهان‌‏‎ ذرات‌‏‎ تا‏‎ بايد‏‎ بين‌‏‎ غيب‏‎ ديده‌‏‎مي‌كند‏‎
مولوي‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎.‎نمي‌كند‏‎ درك‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ عقل‌‏‎
بخفت‌‏‎ گل‌‏‎ در‏‎ خر‏‎ چو‏‎ شرحش‌‏‎ در‏‎ عقل‌‏‎
گفت‌‏‎ عشق‌‏‎ هم‌‏‎ عاشقي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ شرح‌‏‎
:گويد‏‎ عطار‏‎
را‏‎ عشق‌‏‎ بايد‏‎ افتاده‌‏‎ كار‏‎ مرد‏‎
را‏‎ عشق‌‏‎ بايد‏‎ آزاده‌‏‎ مردم‌‏‎
متعدد‏‎ كتابهاي‌‏‎ در‏‎ بسيار‏‎ مطالب‏‎ عرفا‏‎ عشق‌‏‎ با‏‎ عقل‌‏‎ رابطه‌‏‎ در‏‎
نيستي‌‏‎ و‏‎ عالم‌فنا‏‎ عشق‌‏‎ عالم‌‏‎:ما‏‎ شيخ‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎.نوشته‌اند‏‎
زند‏‎ خيمه‌‏‎ عشق‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎.جهان‌هستي‌‏‎ در‏‎ عقل‌‏‎ سير‏‎ است‌و‏‎
.ريزد‏‎ فرو‏‎ عقل‌‏‎ بارگاه‌‏‎
درون‌‏‎ آيد‏‎ عشق‌‏‎ چونكه‌‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ از‏‎
برون‌‏‎ اندازد‏‎ خويش‌‏‎ رخت‌‏‎ عقل‌‏‎
كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ مي‌رساند ، ‏‎ معشوق‌‏‎ به‌‏‎ قدم‌نيستي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ عاشق‌‏‎ عشق‌‏‎
هيچ‌‏‎ عقل‌‏‎ معقول‌‏‎ تعالي‌‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ مي‌رساند‏‎ معقول‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ عاقل‌‏‎ عقل‌‏‎
.عقل‌نيست‌‏‎
بي‌پا‏‎ كه‌‏‎ وادي‌اي‌‏‎مي‌رسد‏‎ معرفت‌‏‎ وادي‌‏‎ به‌‏‎ سالك‌‏‎ عشق‌‏‎ منزل‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
به‌‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ دارد ، ‏‎ بسيار‏‎ مختلف‌‏‎ طريق‌‏‎ و‏‎ بي‌انتهاست‌‏‎ و‏‎ سر‏‎ و‏‎
معرفت‌‏‎ قدر‏‎ به‌‏‎ هركس‌‏‎ بسيار‏‎ راه‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎نيست‌‏‎ مانند‏‎ ديگري‌‏‎
معرفت‌‏‎ آفتاب‏‎.‎مي‌يابد‏‎ قربت‌‏‎ خود‏‎ حال‌‏‎ برحسب‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ سير‏‎ خود‏‎
و‏‎ مي‌گردد ، ‏‎ بينا‏‎ خويش‌‏‎ استعداد‏‎ حد‏‎ در‏‎ تابيد‏‎ كه‌‏‎ موجودي‌‏‎ هر‏‎ بر‏‎
گلخن‌‏‎ روشنايي‌‏‎ آن‌‏‎ نامحدود‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎.‎مي‌شود‏‎ روشن‌‏‎ ذراتش‌‏‎ سر‏‎
را‏‎ هرچيز‏‎ دروني‌‏‎ حقيقت‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎ گلشن‌‏‎ چشمش‌‏‎ به‌‏‎ دنيا‏‎
وجود‏‎ درياي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خويشتن‌‏‎.‎پوست‌‏‎ نه‌‏‎ مي‌بيند‏‎ مغز‏‎ مي‌كند ، ‏‎ درك‌‏‎
نمي‌بيند ، ‏‎ جزاو‏‎ آنوقت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ دوستداراو‏‎ كه‌‏‎ مي‌بيند‏‎ ذره‌اي‌‏‎
به‌‏‎ اخگر‏‎ هفت‌‏‎ و‏‎ شمر ، ‏‎ يك‌‏‎ دريا‏‎ هفت‌‏‎مي‌شود‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ بي‌نياز‏‎
ريزش‌‏‎ از‏‎ كمتر‏‎ انجم‌‏‎ و‏‎ افلاك‌‏‎ ريختن‌‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ شرر‏‎ يك‌‏‎ چشمش‌‏‎
.است‌‏‎ ريگ‌‏‎ يك‌‏‎ گشتن‌‏‎ گم‌‏‎ چون‌‏‎ عالم‌‏‎ دو‏‎ نابودي‌‏‎ و‏‎ درخت‌‏‎ برگ‌‏‎ يك‌‏‎
تباه‌‏‎ كلي‌‏‎ كل‌‏‎ و‏‎ جزو‏‎ اينجا‏‎ شد‏‎ گر‏‎
كاه‌‏‎ برگ‌‏‎ يك‌‏‎ زمين‌‏‎ روي‌‏‎ از‏‎ شد‏‎ كم‌‏‎
به‌‏‎ كثرت‌‏‎ برمي‌خيزد ، ‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ عدد‏‎ مي‌رسد‏‎ بدينجا‏‎ چون‌‏‎ سالك‌‏‎
اوهيچ‌‏‎ جز‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎ گم‌‏‎ ابد‏‎ و‏‎ ازل‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ بدل‌‏‎ وحدت‌‏‎
ديگر‏‎.‎است‌‏‎ تفريد‏‎ و‏‎ تجريد‏‎ منزل‌‏‎ و‏‎ توحيد‏‎ وادي‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌ماند‏‎
در‏‎ و‏‎ برمي‌تابد‏‎ سر‏‎ عالم‌‏‎ دو‏‎ از‏‎ سالك‌‏‎.ندارد‏‎ وجود‏‎ تويي‌‏‎
.مي‌شود‏‎ گم‌‏‎ توحيد‏‎
او‏‎ آيد‏‎ پيدا‏‎ زيراك‌‏‎ شود‏‎ گم‌‏‎
او‏‎ آيد‏‎ گويا‏‎ زانك‌‏‎ گردد‏‎ گنگ‌‏‎
آنجا‏‎ در‏‎ جان‌‏‎ و‏‎ جسم‌‏‎ كه‌‏‎ قطره‌ايست‌‏‎ الهي‌‏‎ اسرار‏‎ درياي‌‏‎ در‏‎
.است‌‏‎ وحدت‌‏‎ آن‌مقام‌‏‎ و‏‎ ناپيداست‌‏‎
شجيعي‌‏‎ پوران‌‏‎:‎نوشته‌‏‎



جاويد‏‎ معجزه‌‏‎ قرآن‌‏‎


(‎‏‏2‏‎)كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ تحريف‌ناپذيري‌‏‎
خرمشاهي‌‏‎ الدين‌‏‎ بهاء‏‎ دكتر‏‎
تا‏‎ را‏‎ زمان‌آن‌‏‎ كه‌‏‎ برمي‌آيد‏‎ بخاري‌‏‎ روايت‌‏‎ از‏‎ چنانكه‌‏‎
وقوع‌‏‎ به‌‏‎ روايات‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ پس‌نمي‌توان‌‏‎مي‌داند‏‎ قيامت‌‏‎ دامنه‌‏‎
البيان‌ ، ‏‎)‎ كرد‏‎ استشهاد‏‎ خلفا‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ اول‌‏‎ صدر‏‎ تحريف‌در‏‎
اين‌‏‎ دلايل‌‏‎ براين‌‏‎ عاملي‌‏‎ مرتضي‌‏‎ جعفر‏‎ سيد‏‎ استاد‏‎ (‎‏‏241‏‎-‎‎‏‏239‏‎
از‏‎ قرآن‌‏‎ مصونيت‌‏‎ وجوب‏‎ دلايل‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌افزايد‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎
و‏‎ ادبي‌‏‎ پديده‌‏‎ و‏‎] است‌‏‎ جاودانه‌‏‎ معجزه‌‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ تحريف‌‏‎
متن‌‏‎ تماميت‌‏‎ و‏‎ تعابير‏‎ و‏‎ الفاظ‏‎ عين‌‏‎ و‏‎ لفظ‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ هنري‌‏‎
صفت‌‏‎ دو‏‎ اثبات‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ قرآن‌‏‎ پس‌ ، ‏‎ [دارد‏‎ را‏‎ اهميت‌‏‎ كمال‌‏‎ آن‌‏‎
تحريف‌‏‎ از‏‎ محفوظ‏‎ بايد‏‎ لامحاله‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ جاودانه‌‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ معجزه‌‏‎
آسماني‌‏‎ كتب‏‎ ولي‌‏‎.‎بماند‏‎ برقرار‏‎ اعجازش‌‏‎ تا‏‎ باشد ، ‏‎ مانده‌‏‎
معجزه‌‏‎ كه‌‏‎ رسد‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ است‌ ، ‏‎ نبوده‌‏‎ انبياء‏‎ معجزه‌‏‎ اصولا‏‎ پيشين‌‏‎
نبوده‌‏‎ واجب‏‎ خداوند‏‎ بر‏‎ آنها‏‎ حفظ‏‎ تكفل‌‏‎ لذا‏‎ باشد ، ‏‎ جاودانه‌‏‎
.(هامه‌ ، 395‏‎ حقائق‌‏‎) است‌‏‎
استناد‏‎ قرآن‌‏‎ جمع‌‏‎ سنت‌درباره‌‏‎ اهل‌‏‎ روايات‌‏‎ به‌‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ (‎‎‏‏2‏‎
بوده‌‏‎ شاهد‏‎ دو‏‎ شهادت‌‏‎ محور‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ جمع‌‏‎ است‌كه‌‏‎ گفته‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎
ولذا‏‎ است‌ ، ‏‎ قرآن‌‏‎ نقل‌‏‎ تواتر‏‎ عدم‌‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
گفت‌‏‎ بايد‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎.‎دارد‏‎ راه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ تحريف‌‏‎ احتمال‌‏‎ و‏‎ امكان‌‏‎
اهتمام‌‏‎ و‏‎ اشراف‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ (‎ص‌‏‎)اكرم‌‏‎ رسول‌‏‎ خود‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ مدون‌‏‎ فقط‏‎ و‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ نوشته‌‏‎ وحي‌‏‎ كاتبان‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ ايشان‌‏‎ اكيد‏‎
آمد ، ‏‎ خواهد‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نبوده‌‏‎ الدفتين‌‏‎ بين‌‏‎ مجموع‌‏‎
جمع‌‏‎ و‏‎ (ص‌‏‎)پيامبر‏‎ وفات‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ سال‌‏‎ يك‌‏‎ ابوبكر‏‎ زمان‌‏‎ جمع‌‏‎ و‏‎
وفات‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ سال‌‏‎ حدود 1718‏‎ عثمان‌در‏‎ زمان‌‏‎ نهايي‌‏‎
بوده‌‏‎ احتياط‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مكرر‏‎ و‏‎ دوباره‌‏‎ جمع‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ (‎ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎
حافظ‏‎ صدها‏‎ حافظه‌‏‎ بر‏‎ بودند‏‎ (‎عثمان‌‏‎ زمان‌‏‎ شده‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎ مصحف‌‏‎
مدون‌‏‎ غير‏‎ ولي‌‏‎ كامل‌‏‎ شده‌‏‎ نوشته‌‏‎ مصحف‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ چندين‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎
براي‌‏‎ شاهد‏‎ دو‏‎ شهادت‌‏‎ به‌‏‎ نيازي‌‏‎ لذا‏‎ بودند ، ‏‎ متكي‌‏‎ بين‌الدفتين‌ ، ‏‎
فرض‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ شاهدين‌‏‎ شهادت‌‏‎ مساله‌‏‎ گذشته‌‏‎ ازآن‌‏‎.‎نبود‏‎ آيه‌‏‎ هر‏‎
.است‌‏‎ نبوده‌‏‎ سادگيها‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ صحت‌‏‎
آياتي‌‏‎ درباره‌‏‎ اهل‌سنت‌‏‎ روايات‌‏‎ به‌‏‎ سوم‌‏‎ فصل‌‏‎ در‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ (‎‏‏3‏‎
و‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ استناد‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ تلاوت‌آنها‏‎ نسخ‌‏‎ ادعاي‌‏‎ كه‌‏‎
دال‌‏‎ را‏‎ روايات‌‏‎ اين‌‏‎ ولي‌‏‎.است‌‏‎ كرده‌‏‎ رد‏‎ را‏‎ التلاوه‌‏‎ نسخ‌‏‎ مساله‌‏‎
مساله‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ پاسخش‌‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرآن‌‏‎ تحريف‌‏‎ بر‏‎
(آمد‏‎ خواهد‏‎ شرحش‌‏‎) التلاوه‌‏‎ نسخ‌‏‎ بودن‌‏‎ واهي‌‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ بي‌اعتبار‏‎
است‌‏‎ بوده‌‏‎ دعا‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ ياد‏‎ كه‌‏‎ امثله‌اي‌‏‎ و‏‎ موافقيم‌‏‎ او‏‎ با‏‎
اخبار‏‎ يا‏‎ صحابه‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ كلام‌‏‎ يا‏‎ (‎ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ تفسيري‌‏‎ كلام‌‏‎ يا‏‎
باز‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎.است‌‏‎ جعلي‌‏‎ و‏‎ آحاد‏‎
.گشت‌‏‎ خواهيم‌‏‎
:مي‌كند‏‎ چنين‌بيان‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ چهارم‌‏‎ دليل‌‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ (‎‏‏4‏‎
از‏‎ بعد‏‎ كه‌‏‎ داشته‌‏‎ مخصوص‌‏‎ السلام‌قرآن‌‏‎ عليه‌‏‎ اميرالمومنين‌‏‎
كرده‌‏‎ جمع‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ اله‌ ، ‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ رسول‌الله‌ ، ‏‎ وفات‌‏‎
.برتافتند‏‎ روي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ ولي‌‏‎.داشت‌‏‎ عرضه‌‏‎ قوم‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بود‏‎
مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ داشتند‏‎ پنهان‌‏‎ آنان‌‏‎ ديدگان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ [حضرت‌‏‎] لذا‏‎
پيشين‌‏‎ امام‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ امامي‌‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ باقي‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ حضرت‌‏‎ نزد‏‎
ارث‌‏‎ به‌‏‎ نبوت‌‏‎ خزائن‌‏‎ و‏‎ امامت‌‏‎ خصايص‌‏‎ ساير‏‎ همانند‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ فرجه‌ ، ‏‎ عجل‌الله‌‏‎ حجه‌ ، ‏‎ حضرت‌‏‎ نزد‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ ;مي‌برد‏‎
آن‌‏‎ قرائت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ خواهد‏‎ ظاهر‏‎ برمردم‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ ظهورش‌‏‎
حيث‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ بوده‌‏‎ قرآن‌‏‎ اين‌‏‎ مخالف‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎:داد‏‎ خواهد‏‎ دستور‏‎
جهت‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كلمات‌‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ آيات‌‏‎ و‏‎ سوره‌ها‏‎ ترتيب‏‎ و‏‎ تاليف‌‏‎
محفوظ‏‎ نسخه‌‏‎ از‏‎ عكسي‌‏‎ نسخه‌‏‎ الخطاب ، ‏‎ فصل‌‏‎)..‎نقصان‌‏‎ و‏‎ زياده‌‏‎
آيت‌الله‌‏‎.‎(‎نجف‌ ، 76‏‎ در‏‎ تهراني‌‏‎ بزرگ‌‏‎ آقا‏‎ مرحوم‌‏‎ دركتابخانه‌‏‎
بوده‌‏‎ موجود‏‎ مصحفي‌‏‎ چنين‌‏‎:‎مي‌نويسد‏‎ شبهه‌‏‎ اين‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ خويي‌‏‎
دست‌‏‎ در‏‎ دليلي‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ (عثمان‌‏‎ زمان‌‏‎ شده‌‏‎ جمع‌آوري‌‏‎
واقعيت‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ قرآن‌‏‎ جزو‏‎ زيادات‌‏‎ آن‌‏‎ بدهد‏‎ نشان‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎
-البيان‌ ، 241‏‎) است‌‏‎ بوده‌‏‎ تفسيري‌‏‎ زيادات‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎
حضرت‌‏‎ اينكه‌‏‎ در‏‎.‎(‎ع‌‏‎)ابي‌طالب‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎ مصحف‌‏‎ مساله‌‏‎.‎(‎‎‏‏242‏‎
رسول‌‏‎ املاي‌‏‎ به‌‏‎ قولي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ مصحفي‌‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎
قرآن‌‏‎ و‏‎ مورخان‌‏‎ بين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ نوشته‌‏‎ خود‏‎ دستخط‏‎ و‏‎ (ص‌‏‎) الله‌‏‎
.(هامه‌ ، 154‏‎ حقائق‌‏‎) است‌‏‎ نظر‏‎ اتفاق‌‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ و‏‎ شيعه‌‏‎ پژوهان‌‏‎
ح‌‏‎ م‌‏‎) يعقوبي‌‏‎ واضح‌‏‎ ابن‌‏‎ و‏‎ (‎‎‏‏1/137‏‎) طبقات‌‏‎ در‏‎ (م‌230ق‌‏‎) سعد‏‎ ابن‌‏‎
مصحف‌‏‎ به‌‏‎ (فارسي‌ ، 2/15‏‎ ترجمه‌‏‎) يعقوبي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎(‎‏‏292ق‌‏‎
مصحف‌‏‎ جزئي‌‏‎ تقسيم‌ 7‏‎ يعقوبي‌‏‎.كرده‌اند‏‎ تصريح‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎حضرت‌‏‎ اختصاصي‌‏‎
(م‌380ق‌‏‎) نديم‌‏‎ ابن‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ بيان‌‏‎ تفصيل‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎
است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ افتادگي‌‏‎ صفحه‌‏‎ چند‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ دارد‏‎ اشاره‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ سوره‌ها‏‎ ترتيب‏‎ مي‌گويد‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ديده‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ قطع‌‏‎ مطلب‏‎ رشته‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎.است‌‏‎ قرار‏‎
.(تجدد ، 30‏‎ طبع‌‏‎ الفهرست‌ ، ‏‎) است‌‏‎ نيامده‌‏‎ سوره‌ها‏‎ ترتيب‏‎ يعني‌‏‎
درباره‌‏‎ توجهي‌‏‎ قابل‌‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ نويافته‌اي‌‏‎ و‏‎ مهم‌‏‎ مدارك‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
مصابيح‌‏‎ و‏‎ الاسرار‏‎ تفسيرمفاتيح‌‏‎.‎دارد‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ مصحف‌‏‎
ملل‌‏‎ صاحب‏‎ (‎م‌ 548ق‌‏‎) شهرستاني‌‏‎ عبدالكريم‌‏‎ بن‌‏‎ محمد‏‎ اثر‏‎ الابرار‏‎
پيرو‏‎ فقه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ اشعري‌‏‎ كلام‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معروف‌‏‎ نحل‌‏‎ و‏‎
كتاب‏‎ اين‌‏‎ عكس‌‏‎ چاپ‌‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ كشف‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مي‌نموده‌ ، ‏‎ فرا‏‎ شافعي‌‏‎ مذهب‏‎
شده‌‏‎ مسلم‌‏‎ و‏‎ معلوم‌‏‎ (‎ش‌‏‎ خطي‌ ، 1368‏‎ نسخ‌‏‎ انتشار‏‎ مركز‏‎ تهران‌ ، ‏‎)‎
در‏‎ او‏‎دارد‏‎ (‎اسماعيلي‌‏‎ احتمالا‏‎)‎ شيعي‌‏‎ جدي‌‏‎ گرايش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
مصحفي‌‏‎ اهميت‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ قرآن‌‏‎ جمع‌‏‎ كيفيت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مقدمه‌‏‎ دوم‌‏‎ فصل‌‏‎
و‏‎ سخن‌مي‌گويد‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ اميرالمومنين‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
اشارت‌‏‎ به‌‏‎ نسخه‌اسراري‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌نويسد‏‎
جمع‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ صحابه‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ افزوده‌‏‎ -‎يعني‌تفسيروار‏‎ -‎(‎ص‌‏‎)پيامبر‏‎
(ع‌‏‎)‎حضرت‌‏‎ نسخه‌‏‎ كه‌چرا‏‎ مي‌كند‏‎ ملامت‌‏‎ داشتند‏‎ برعهده‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎
عليه‌‏‎ او‏‎ و‏‎:مي‌نويسد‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ ;ونپذيرفتند‏‎ كردند‏‎ رها‏‎ را‏‎
خورد‏‎ سوگند‏‎ شد‏‎ فارغ‌‏‎(‎ص‌‏‎)پيامبر‏‎ دفن‌‏‎ و‏‎ كفن‌‏‎ از‏‎ چون‌‏‎ السلام‌‏‎
قرآن‌‏‎ آنكه‌‏‎ تا‏‎ جمعه‌ ، ‏‎ نماز‏‎ براي‌‏‎ جز‏‎ دوش‌نگيرد‏‎ بر‏‎ ردايي‌‏‎ كه‌‏‎
.بود‏‎ مامور‏‎ نحوجازمي‌‏‎ به‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ كند‏‎ جمع‌‏‎ را‏‎
و‏‎ زياده‌‏‎ و‏‎ تحريف‌‏‎ بدون‌‏‎ بود‏‎ نازل‌شده‌‏‎ چنانكه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ سپس‌‏‎
وضع‌‏‎ و‏‎ ترتيب‏‎ مواضع‌‏‎ به‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ (ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ و‏‎:كرد‏‎ جمع‌‏‎ نقصان‌‏‎
.بود‏‎ كرده‌‏‎ اشاره‌‏‎ [ سوره‌ها‏‎ و‏‎ آيات‌‏‎] تاخير‏‎ و‏‎ تقديم‌‏‎ و‏‎
كه‌‏‎ بي‌سابقه‌اي‌‏‎ نكته‌‏‎ سپس‌‏‎(عكسي‌150‏‎ چاپ‌‏‎ الاسرار ، ‏‎ مفاتيح‌‏‎)‎
و‏‎ مي‌آورد‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ باشد ، ‏‎ نشده‌‏‎ اشاره‌‏‎ منبعي‌‏‎ هيچ‌‏‎ در‏‎ شايد‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎ حواشي‌‏‎ و‏‎ متن‌‏‎ داراي‌‏‎ او‏‎ مصحف‌‏‎ گفته‌اند‏‎ و‏‎:مي‌نويسد‏‎
علت‌‏‎ به‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ توضيحي‌‏‎ آن‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ (‎همانجا‏‎)
اهميت‌‏‎.‎كرد‏‎ مستفاد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ صريح‌‏‎ معنايي‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ خط ، ‏‎ ناخواني‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ مصحف‌‏‎ ترتيب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ الاسرار‏‎ مفاتيح‌‏‎ ديگر‏‎
از‏‎ ديگر‏‎.‎مي‌كند‏‎ نقل‌‏‎ سليمان‌ ، ‏‎ بن‌‏‎ مقاتل‌‏‎ از‏‎ نقل‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
شيخ‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ اين‌‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ مصحف‌‏‎ اختصاصات‌‏‎
معاني‌‏‎ تاويل‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ محققان‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ (ق‌‏‎ م‌ 413‏‎)‎ مفيد‏‎
ديگر‏‎.‎(‎المقالات‌ ، 94‏‎ اوايل‌‏‎).است‌‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ نيز‏‎ قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎
القرآن‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎) است‌‏‎ بوده‌‏‎ مقدم‌‏‎ ناسخ‌‏‎ بر‏‎ منسوخ‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ اينكه‌‏‎
تدوين‌‏‎ و‏‎ جمع‌‏‎ هيات‌‏‎ اينكه‌‏‎ علت‌‏‎ بسيار‏‎ احتمال‌‏‎ به‌‏‎.(زنجاني‌ ، 54‏‎
را‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ مصحف‌‏‎ نسخه‌‏‎ عثمان‌ ، ‏‎ عصر‏‎ در‏‎ امام‌ ، ‏‎ مصحف‌‏‎
بوده‌‏‎ آن‌‏‎ تفسيري‌‏‎ اضافات‌‏‎ و‏‎ تدويني‌‏‎ تفاوتهاي‌‏‎ نپذيرفته‌اند‏‎
از‏‎ بسياري‌‏‎ نام‌‏‎ حتي‌‏‎ محققان‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ چنانكه‌‏‎.‎است‌‏‎
با‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ چون‌‏‎ لذا‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ منافقان‌‏‎
تفاوت‌‏‎ آنها‏‎ مجموع‌‏‎ يا‏‎ پراكنده‌‏‎ منابع‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ مصاحف‌‏‎ ساير‏‎
‎‏‏،‏‎(ع‌‏‎)اميرالمومنين‌‏‎ حضرت‌‏‎ و‏‎:‎نپذيرفته‌اند‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ داشته‌ ، ‏‎
و‏‎ شده‌اند‏‎ آزرده‌‏‎ آنان‌‏‎ غيردوستانه‌‏‎ برخورد‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ اول‌‏‎ دروهله‌‏‎
قرآن‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎) ديد‏‎ نخواهيد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ هرگز‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎
نسخه‌اي‌‏‎ از‏‎ سراغ‌‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ افسانه‌هايي‌‏‎ علي‌رغم‌‏‎(راميار ، 367‏‎
[ابي‌‏‎ يا‏‎] ابو‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎ رقم‌كتبه‌‏‎ با‏‎ و‏‎ كوفي‌‏‎ خط‏‎ به‌‏‎ مصحفي‌‏‎ از‏‎
اطلاع‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ جهان‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ مختلف‌‏‎ كتابخانه‌هاي‌‏‎ در‏‎ طالب‏‎
از‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ از‏‎ روشني‌‏‎ تاريخي‌‏‎
(عج‌‏‎)‎حجت‌‏‎ حضرت‌‏‎ نزد‏‎ مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ براين‌‏‎ دلالت‌‏‎ اخبار‏‎
اين‌‏‎ مهم‌‏‎ نكته‌‏‎.(هامه‌1600‏‎ حقايق‌‏‎ -تفضيل‌‏‎ براي‌‏‎)‎ است‌‏‎ محفوظ‏‎
كارهيات‌‏‎ روشمندي‌‏‎ و‏‎ صحت‌‏‎ از‏‎ (ع‌‏‎)حضرت‌اميرالمومنين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
و‏‎ يافته‌اند‏‎ اطمينان‌‏‎ عصرعثمان‌‏‎ در‏‎ امام‌‏‎ مصحف‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ تهيه‌‏‎
واز‏‎ تاييدفرموده‌اند ، ‏‎ گوناگون‌‏‎ تعابير‏‎ به‌‏‎ عثماني‌را‏‎ مصحف‌‏‎
روا‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ را‏‎ مصحف‌خويش‌‏‎ ظاهرساختن‌‏‎ در‏‎ اصرار‏‎ روي‌‏‎ همين‌‏‎
قرآني‌‏‎ نسخه‌‏‎ و‏‎ جمع‌‏‎ آنكه‌‏‎ با‏‎ آخرآنكه‌ ، ‏‎ سخن‌‏‎.‎نداشته‌اند‏‎
پايدار‏‎ موجوديت‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ تاريخي‌‏‎ واقعيت‌‏‎ (ع‌‏‎)حضرت‌‏‎
از‏‎ متقني‌‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ انعكاس‌‏‎ كهن‌‏‎ منابع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نداشته‌‏‎ تاريخي‌‏‎
مصحف‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ بتوان‌‏‎ آن‌‏‎ مبناي‌‏‎ بر‏‎ تا‏‎ نيست‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ محتويات‌‏‎
تحريف‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ را‏‎ عثماني‌‏‎ مصحف‌‏‎ و‏‎ كامل‌ ، ‏‎ نامه‌‏‎ وحي‌‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎
.دانست‌‏‎ نقصان‌‏‎ و‏‎ زياده‌‏‎ داراي‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎
كه‌‏‎ مسعود‏‎ عبدالله‌بن‌‏‎ مصحف‌‏‎ پنجم‌از‏‎ دليل‌‏‎ در‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ (‎‎‏‏5‏‎
فصل‌‏‎)‎ مي‌گويد‏‎ سخن‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎[عثماني‌‏‎] موجود‏‎ مصحف‌‏‎ مخالف‌‏‎
اينكه‌‏‎ در‏‎ قرآن‌پژوهان‌‏‎ محققان‌و‏‎.(بعد‏‎ به‌‏‎ الخطاب ، 86‏‎
قرآن‌ ، ‏‎ حافظ‏‎ و‏‎ بزرگ‌‏‎ قرآن‌شناس‌‏‎ و‏‎ صحابي‌‏‎ مسعود ، ‏‎ عبدالله‌بن‌‏‎
او‏‎.‎همسخن‌اند‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ نوشته‌‏‎ خويش‌‏‎ براي‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ نسخه‌اي‌‏‎
شهرهاي‌‏‎ قراآت‌‏‎ اختلاف‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ كساني‌‏‎ نخستين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
سرمنشاءفساد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ نگران‌‏‎ اسلامي‌‏‎ مختلف‌‏‎
اشارتي‌براي‌‏‎ عثمان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ هموبوده‌‏‎ و‏‎ ;است‌‏‎ مي‌دانسته‌‏‎
را‏‎ اين‌امر‏‎ عثمان‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ ولي‌‏‎.‎كرده‌است‌‏‎ مصاحف‌‏‎ توحيد‏‎
و‏‎ آب‏‎ رابه‌‏‎ پراكنده‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ و‏‎ سايرمصاحف‌‏‎ و‏‎ گرفت‌ ، ‏‎ جدي‌‏‎
گفت‌‏‎ و‏‎ تكان‌خورد‏‎ مسعود‏‎ ابن‌‏‎ ياسوزانيد ، ‏‎ جوشانيد‏‎ سركه‌‏‎
دادن‌‏‎ از‏‎ مدتها‏‎ تا‏‎ لذا‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ نبوده‌‏‎ حد‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ او‏‎ منظور‏‎
به‌‏‎ كار‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ ابا‏‎ كنند‏‎ محوش‌‏‎ آن‌كه‌‏‎ براي‌‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ مصحف‌‏‎
عمده‌‏‎ انگيزه‌‏‎ يك‌‏‎.‎بود‏‎ كشيده‌‏‎ او‏‎ دنده‌هاي‌‏‎ شكستن‌‏‎ و‏‎ مشاجره‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ انتقادهايي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ خود‏‎ مصحف‌‏‎ حفظ‏‎ براي‌‏‎ ابن‌مسعود‏‎ اصرار‏‎
زيدبن‌‏‎ شدن‌‏‎ گماشته‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ مي‌كرد‏‎ عثماني‌‏‎ مصحف‌‏‎
سرپرستي‌‏‎ به‌‏‎ -بود‏‎ قرآن‌‏‎ جامعان‌‏‎ و‏‎ حافظان‌‏‎ جوان‌ترين‌‏‎ كه‌‏‎ -‎ثابت‌‏‎
به‌‏‎ شايد‏‎ -‎را‏‎ خود‏‎ و‏‎ بود‏‎ ناراضي‌‏‎ امام‌ ، ‏‎ مصحف‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ تهيه‌‏‎
المصاحف‌ ، ‏‎)‎ مي‌دانست‌‏‎ او‏‎ از‏‎ سزاوارتر‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ -‎حق‌‏‎
.(راميار ، 356‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎;‎‏‏، 1415‏‎(‎ق‌‏‎ م‌ 316‏‎) سجستاني‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ اين‌‏‎ مصحف‌هادر‏‎ ديگر‏‎ با‏‎ مصحف‌ابن‌مسعود‏‎ اصلي‌‏‎ تفاوت‌‏‎
دربرنداشت‌‏‎ را‏‎(قرآن‌‏‎ آخر‏‎ سوره‌‏‎ دو‏‎)‎ ومعوذتين‌‏‎ فاتحه‌‏‎ سوره‌‏‎
اختلافات‌‏‎ ديگر‏‎ تفاوتهاي‌‏‎.‎مي‌انگاشت‌‏‎ دعا‏‎ آنهارا‏‎ او‏‎ و‏‎
براي‌‏‎)‎بود‏‎ قراآت‌‏‎ اختلاف‌‏‎ وبه‌اصطلاح‌‏‎ مترادفات‌‏‎ يا‏‎ لهجه‌اي‌‏‎
و‏‎ (‎سجستاني‌ ، 5473‏‎ المصاحف‌ ، ‏‎ ازآنها‏‎ كاملي‌‏‎ نسبتا‏‎ فهرست‌‏‎
همه‌‏‎ درميان‌‏‎.‎(‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ مصحف‌‏‎ تفسيري‌همانند‏‎ زوايد‏‎ ديگر‏‎
است‌‏‎ اين‌‏‎ مسلم‌تراست‌‏‎ آنچه‌‏‎ عثماني‌‏‎ بامصحف‌‏‎ متفاوت‌‏‎ مصاحف‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ عثمان‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ نهايتا‏‎ ابن‌مسعود ، ‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ مصحف‌‏‎ كه‌‏‎
رواج‌‏‎ بعداز‏‎ مسعود‏‎ ابن‌‏‎ مصحف‌‏‎.‎است‌‏‎ نرفته‌‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ او‏‎ فرمان‌‏‎
ائمه‌‏‎ و‏‎ قراء‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ حدي‌‏‎ تا‏‎ (‎عثماني‌‏‎)‎ امام‌‏‎ مصحف‌‏‎
ق‌‏‎ سال‌ 398‏‎ در‏‎ راميار‏‎ مرحوم‌‏‎ نوشته‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ قرائت‌‏‎
و‏‎ شيعه‌‏‎ ميان‌‏‎ (آن‌‏‎ از‏‎ بازنويسي‌‏‎ يا‏‎)‎ مصحف‌‏‎ همين‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ فتنه‌اي‌‏‎
سرانجام‌‏‎ و‏‎ درمي‌گيرد‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ مفيد‏‎ شيخ‌‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ سنت‌ ، ‏‎ اهل‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ مصحف‌‏‎ آن‌‏‎ امحاي‌‏‎ به‌‏‎ حكم‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ تشكيل‌‏‎ محكمه‌اي‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ پيشين‌‏‎ دليل‌‏‎ دو‏‎ مانند‏‎ ششم‌ ، ‏‎ دليل‌‏‎ در‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ (‎‏‏6‏‎
تفاوت‌‏‎ و‏‎ كعب‏‎ ابي‌بن‌‏‎ مصحف‌‏‎ به‌وجود‏‎ مي‌كرد‏‎ تمسك‌‏‎ مستقل‌‏‎ مصحف‌هاي‌‏‎
ملقب‏‎ كعب‏‎ بن‌‏‎ ابي‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ استناد‏‎ (‎عثماني‌‏‎) موجود‏‎ مصحف‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎
عباس‌‏‎ عبدالله‌بن‌‏‎ و‏‎ مسعود‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎ مانند‏‎ سيدالقراء ، ‏‎ به‌‏‎
ترتيب‏‎ الفهرست‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ بزرگ‌‏‎ قرآن‌شناسان‌‏‎ و‏‎ صحابه‌‏‎ كبار‏‎ از‏‎
مصحف‌‏‎ مهم‌‏‎ تفاوت‌‏‎.(‎‏‏30‏‎)‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ ياد‏‎ را‏‎ او‏‎ مصحف‌‏‎ در‏‎ سوره‌ها‏‎
به‌‏‎ اضافي‌‏‎ سوره‌‏‎ دو‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ اين‌‏‎ عثماني‌‏‎ مصحف‌‏‎ با‏‎ او‏‎
و‏‎ آرزو‏‎ برخلاف‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ دربرداشته‌‏‎ وحفد‏‎ نامهاي‌خلع‌‏‎
بلكه‌‏‎.‎نمي‌شود‏‎ او‏‎ مصحف‌‏‎ اعتبار‏‎ فقطباعث‌‏‎ نه‌‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ انتظار‏‎
مصحف‌‏‎ چون‌‏‎ ديگر‏‎ مصاحف‌معتبر‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ عثماني‌‏‎ مصحف‌‏‎ با‏‎ هم‌‏‎ چون‌‏‎
لذا‏‎ اختلاف‌داشته‌ ، ‏‎ مسعود ، ‏‎ عبدالله‌بن‌‏‎ مصحف‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎
دراين‌باره‌‏‎ تفصيل‌‏‎ براي‌‏‎)‎ ندارد‏‎ قابل‌استنادي‌‏‎ اعتبار‏‎
متن‌‏‎ كه‌‏‎ راميار ، 340353‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ ;المصاحف‌ ، سجستاني‌ ، 53‏‎
.(دربردارد‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ حفد‏‎ و‏‎ خلع‌‏‎ ادعايي‌‏‎ سوره‌هاي‌‏‎
مصحف‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ به‌جمع‌‏‎ هفتم‌راجع‌‏‎ دليل‌‏‎ در‏‎ نوري‌‏‎ محدث‌‏‎ (‎‎‏‏7‏‎
امت‌استيلا‏‎ بر‏‎ [عثمان‌‏‎] چون‌ابن‌عفان‌‏‎:مي‌نويسد‏‎ عثماني‌‏‎
ياري‌زيدبن‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ و‏‎ كرد‏‎ جمع‌‏‎ متفرقه‌را‏‎ مصاحف‌‏‎.‎يافت‌‏‎
آن‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ فراهم‌‏‎ نسخه‌اي‌‏‎ خودش‌ ، ‏‎ و‏‎ او‏‎ قرائت‌‏‎ و‏‎ كتابت‌‏‎ و‏‎ ثابت‌‏‎
و‏‎ كرد‏‎ پاره‌‏‎ يا‏‎ سوزانيد‏‎ را‏‎ مصاحف‌‏‎ ساير‏‎ و‏‎ ناميد ، ‏‎ امام‌‏‎ را‏‎
دست‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ باقي‌مانده‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ روي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ را‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎
فصل‌‏‎)‎.‎..ببرد‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ غافل‌‏‎ آن‌‏‎ واز‏‎ بود‏‎ مانده‌‏‎ مردم‌‏‎
اهل‌‏‎ از‏‎ اعم‌‏‎ قرآن‌پژوهان‌‏‎ همه‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎.(‎الخطاب ، 99‏‎
قرآن‌‏‎ اينكه‌‏‎ (‎الف‌‏‎.دارند‏‎ نظر‏‎ اتفاق‌‏‎ نكته‌‏‎ دو‏‎ در‏‎ شيعه‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎
به‌‏‎ ايشان‌‏‎ همه‌جانبه‌‏‎ اشراف‌‏‎ و‏‎ اهتمام‌‏‎ با‏‎ و‏‎ (ص‌‏‎)پيامبر‏‎ عهد‏‎ در‏‎
هم‌‏‎ نفر‏‎ چهل‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎ تعداد‏‎ كه‌‏‎ وحي‌‏‎ كاتبان‌‏‎ دست‌‏‎
و‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ چون‌‏‎ هم‌‏‎ بزرگاني‌‏‎.‎بود‏‎ شده‌‏‎ كتابت‌‏‎ گفته‌اند ، ‏‎
عبدالله‌بن‌‏‎ و‏‎ مسعود‏‎ عبدالله‌بن‌‏‎ و‏‎ كعب‏‎ ابي‌بن‌‏‎ و‏‎ ثابت‌‏‎ زيدبن‌‏‎
قرآني‌‏‎ وحي‌‏‎ تمامت‌‏‎ از‏‎ نسخه‌اي‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ عباس‌‏‎
با‏‎ بلكه‌‏‎ نبود‏‎ بركاغذ‏‎ كتابت‌‏‎ اين‌‏‎ منتهي‌‏‎.‎بودند‏‎ نوشته‌‏‎
و‏‎ نخل‌‏‎ تنه‌‏‎ پوست‌‏‎ و‏‎ خرما‏‎ ليف‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ ابتدايي‌‏‎ نوشت‌افزارهاي‌‏‎
حيوانات‌‏‎ كتف‌‏‎ پهن‌‏‎ استخوانهاي‌‏‎ و‏‎ نازك‌ ، ‏‎ و‏‎ صيقلي‌‏‎ و‏‎ صاف‌‏‎ سنگهاي‌‏‎
هم‌‏‎ فراواني‌‏‎ اعتماد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ آن‌‏‎ نظاير‏‎ و‏‎ پوستي‌‏‎ رقعه‌هاي‌‏‎ و‏‎
تمامت‌‏‎ كتابت‌‏‎ و‏‎ جمع‌‏‎ درباره‌‏‎)‎ داشته‌اند‏‎ بيشمار‏‎ حافظان‌‏‎ حفظ‏‎ بر‏‎
;بعد‏‎ به‌‏‎ الاتقان‌ ، 1/202‏‎ (ص‌‏‎)پيامبر‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎
خويي‌ ، ‏‎ آيت‌الله‌‏‎ البيان‌ ، ‏‎ ;زرقاني‌ ، 1/255256‏‎ مناهل‌العرفان‌ ، ‏‎
مرتضي‌‏‎ جعفر‏‎ سيد‏‎ الكريم‌ ، ‏‎ القرآن‌‏‎ حول‌‏‎ هامه‌‏‎ حقائق‌‏‎ ;‎‏‏255278‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ سال‌‏‎ يك‌‏‎ (‎ب‏‎.‎(قرآن‌‏‎ تاريخهاي‌‏‎ اغلب‏‎ و‏‎ عاملي‌ ، 63104‏‎
و‏‎ حافظان‌‏‎ از‏‎ كثيري‌‏‎ عده‌‏‎ شدن‌‏‎ كشته‌‏‎ با‏‎ و‏‎ (ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ درگذشت‌‏‎
پيامبر‏‎ -‎كذاب‏‎ مسلمه‌‏‎ ابوبكر‏‎ كه‌‏‎ يمامه‌‏‎ نبرد‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ قراء‏‎
خود‏‎ مستقيم‌‏‎ نظارت‌‏‎ به‌‏‎ كرد ، ‏‎ سركوب‏‎ را‏‎ يارانش‌‏‎ و‏‎ -‎دروغين‌‏‎
يك‌‏‎ ثابت‌‏‎ زيدبن‌‏‎ مباشرت‌‏‎ و‏‎ عمر‏‎ مشاوره‌‏‎ و‏‎ پيگيري‌‏‎ و‏‎ ابوبكر‏‎
مجموع‌‏‎ به‌صورت‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ نوشته‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ كامل‌‏‎ نسخه‌‏‎
و‏‎ ابوبكر‏‎ درگذشت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ نسخه‌‏‎ اين‌‏‎.‎بود‏‎ درآمده‌‏‎ بين‌الدفتين‌‏‎
عثمان‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ مانده‌‏‎ وديعه‌‏‎ يا‏‎ ارث‌‏‎ به‌‏‎ عمر‏‎ دختر‏‎ حفصه‌‏‎ نزد‏‎ عمر‏‎
به‌‏‎ نهايي‌موسوم‌‏‎ نسخه‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ مصاحف‌‏‎ توحيد‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎
ازجمله‌‏‎ مصاحف‌ديگر‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ اوامانت‌‏‎ از‏‎ امام‌ ، ‏‎ مصحف‌‏‎
كار‏‎ رامبناي‌‏‎ پراكنده‌‏‎ اما‏‎ كامل‌‏‎ ونوشته‌هاي‌‏‎ زيد‏‎ خود‏‎ مصحف‌‏‎
و‏‎ ثابت‌‏‎ سرپرستي‌زيدبن‌‏‎ و‏‎ همت‌‏‎ به‌‏‎ دقت‌بي‌نظيري‌‏‎ با‏‎ و‏‎ كرد‏‎
صحابه‌‏‎ كبار‏‎ انتقادآزادانه‌‏‎ و‏‎ نظر‏‎ زير‏‎ در‏‎ همكاراو ، ‏‎ هيات‌‏‎
شهادت‌‏‎ و‏‎ حافظان‌‏‎ حفظ‏‎ به‌‏‎ باتوجه‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ آنها‏‎ مجموع‌‏‎ از‏‎
پس‌‏‎.‎كرد‏‎ فراهم‌‏‎ را‏‎ نهايي‌‏‎ نسخه‌‏‎ آن‌‏‎ -‎گذشت‌‏‎ شرحش‌‏‎ كه‌‏‎ -شاهدان‌‏‎
يا‏‎ دو‏‎ يا‏‎ قرائت‌ ، ‏‎ يك‌‏‎ بر‏‎ تكيه‌‏‎ و‏‎ نص‌‏‎ توحيد‏‎ بيشتر‏‎ عثمان‌‏‎ كار‏‎
چند‏‎ احتمال‌‏‎ نقطه‌ ، ‏‎ بدون‌‏‎ كلمه‌اي‌‏‎ كتابت‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ قرائت‌‏‎ چند‏‎
اختلاف‌‏‎ به‌هنگام‌‏‎ قريش‌ ، ‏‎ لهجه‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ اعتماد‏‎ و‏‎ مي‌داد‏‎ را‏‎ قرائت‌‏‎
بود ، ‏‎ اساسي‌‏‎ آنكه‌‏‎ با‏‎ او‏‎ كار‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ قراآت‌ ، ‏‎ و‏‎ تلفظها‏‎
در‏‎ هم‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ قرآن‌‏‎ شد‏‎ اشاره‌‏‎ چنانكه‌‏‎ يعني‌‏‎.‎نبود‏‎ تاسيسي‌‏‎
بازنويسي‌‏‎ و‏‎ جمع‌‏‎ ابوبكر‏‎ عهد‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎ص‌‏‎)پيامبر‏‎ حيات‌‏‎ زمان‌‏‎
كار‏‎ اعتبار‏‎ دربردارنده‌‏‎ اعتبارش‌‏‎ و‏‎ عثمان‌‏‎ كار‏‎ لذا‏‎.‎بود‏‎ شده‌‏‎
حضرت‌‏‎ خود‏‎ اگر‏‎ و‏‎ هست‌‏‎ هم‌‏‎ قرآن‌‏‎ جمع‌‏‎ در‏‎ ابوبكر‏‎ عصر‏‎ و‏‎ نبوي‌‏‎ عصر‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ نكردند‏‎ قرآن‌‏‎ نهايي‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ جمع‌‏‎ به‌‏‎ اهتمام‌‏‎ (ص‌‏‎)‎رسول‌‏‎
باب‏‎ هنوز‏‎ شيعه‌ ، ‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ قرآن‌پژوهان‌‏‎ همه‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎
به‌‏‎ وحي‌‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آيه‌اي‌‏‎ آمدن‌‏‎ احتمال‌‏‎ همواره‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ باز‏‎ وحي‌‏‎
بين‌‏‎ و‏‎ سوره‌‏‎ كدام‌‏‎ و‏‎ كجا‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌شده‌‏‎ گفته‌‏‎ (ص‌‏‎)‎حضرت‌‏‎ آن‌‏‎
طي‌‏‎ در‏‎ قرآني‌‏‎ وحي‌‏‎ هم‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌رفت‌‏‎ دهد ، ‏‎ قرار‏‎ آيات‌‏‎ كدام‌‏‎
جريان‌‏‎ (‎ص‌‏‎)حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ وفات‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ زماني‌‏‎ اندك‌‏‎ تا‏‎ سال‌ ، ‏‎ مدت‌ 23‏‎
.نبوده‌اند‏‎ نهايي‌‏‎ جمع‌‏‎ به‌‏‎ مايل‌‏‎ و‏‎ ماذون‌‏‎ (ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ لذا‏‎.‎داشت‌‏‎
فاقد‏‎ و‏‎ شفاهي‌‏‎ آن‌همه‌‏‎ كه‌‏‎ اسلام‌‏‎ صدر‏‎ فرهنگ‌‏‎ چون‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ در‏‎ و‏‎
و‏‎ خواندن‌‏‎ كه‌‏‎ باسواداني‌‏‎ تعداد‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ كتابت‌‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ رسم‌‏‎
اين‌‏‎.‎نمي‌رسيد‏‎ نفر‏‎ يكصد‏‎ به‌‏‎ جامعه‌‏‎ آن‌‏‎ كل‌‏‎ در‏‎ بدانند‏‎ نوشتن‌‏‎
آن‌‏‎ تدوين‌‏‎ و‏‎ جمع‌‏‎ و‏‎ كتابت‌‏‎ و‏‎ حفظ‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ شان‌‏‎ به‌‏‎ عظيم‌‏‎ اهتمام‌‏‎
.است‌‏‎ اسلام‌‏‎ افتخارات‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بشري‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ تمدن‌‏‎ شگفتيهاي‌‏‎ جزو‏‎
واحد‏‎ ارزش‌‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ تكثير‏‎ نسخه‌‏‎ هفت‌‏‎ يا‏‎ شش‌‏‎ امام‌‏‎ مصحف‌‏‎ از‏‎
باقي‌‏‎ و‏‎ نگه‌داشتند‏‎ مدينه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ مكه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ يكي‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎
الاتقان‌ ، ‏‎)‎ فرستادند‏‎ بحرين‌‏‎ و‏‎ يمن‌‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ و‏‎ بصره‌‏‎ و‏‎ كوفه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
معاصر‏‎ قرآن‌پژوه‌‏‎ دزفولي‌‏‎ كمالي‌‏‎ علي‌‏‎ سيد‏‎ استاد‏‎.‎(‎‎‏‏1/211‏‎
ازجمله‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ ياد‏‎ عثماني‌‏‎ جمع‌‏‎ براي‌‏‎ دهگانه‌اي‌‏‎ مميزات‌‏‎
از‏‎ را‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ كس‌‏‎ هر‏‎ [بود‏‎ داده‌‏‎ دستور‏‎ عثمان‌‏‎] (‎الف‌‏‎:اينكه‌‏‎
و‏‎ باشند‏‎ شريك‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ همه‌‏‎ تا‏‎ بياورد‏‎ شنيده‌‏‎ (ص‌‏‎)پيغمبر‏‎
مصحف‌‏‎ اين‌‏‎ ذخيره‌‏‎ در‏‎ كس‌‏‎ هيچ‌‏‎ تا‏‎ نماند ، ‏‎ غايب‏‎ چيزي‌‏‎ جمع‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
صحابيان‌‏‎ مسمع‌‏‎ و‏‎ مرآي‌‏‎ در‏‎ آشكارا‏‎ كه‌‏‎ بدانند‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ نياورد‏‎ شك‌‏‎
جمع‌‏‎ در‏‎ اول‌‏‎ گروه‌‏‎ عمل‌‏‎ بر‏‎ اعتماد‏‎ (‎ب‏‎.است‌‏‎ يافته‌‏‎ انجام‌‏‎ بزرگ‌ ، ‏‎
براي‌‏‎ (‎د‏‎.كنند‏‎ انتخاب‏‎ را‏‎ قريش‌‏‎ لهجه‌‏‎ و‏‎ لغت‌‏‎ نشد‏‎ چاره‌‏‎
:نمي‌نوشتند‏‎ را‏‎ زير‏‎ موارد‏‎ فساد‏‎ تطرق‌‏‎ و‏‎ شبهه‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎
اخير‏‎ عرضه‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(است‌‏‎ مخترع‌‏‎ عنواني‌‏‎ كه‌‏‎)‎ التلاوه‌ها‏‎ منسوخ‌‏‎
شاذ ، ‏‎ قراآت‌‏‎ نبود ، ‏‎ ثابت‌‏‎ قرائتش‌‏‎ آنچه‌‏‎ نبود ، ‏‎ [(‎ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ بر‏‎]
بر‏‎ سوره‌‏‎ هر‏‎ آيات‌‏‎ ترتيب‏‎ (‎-‎ه‏‎.تفسيري‌‏‎ الحاقات‌‏‎ و‏‎ آحاد‏‎ قراآت‌‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎ اخيره‌‏‎ عرضه‌‏‎ در‏‎ (ص‌‏‎)پيغمبر‏‎ مستند‏‎ توقيف‌‏‎ طبق‌‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ آغاز‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ عثماني‌‏‎ جمع‌‏‎.‎(‎تفسير ، 152153‏‎ قانون‌‏‎)
مورد‏‎ حميتي‌ ، ‏‎ و‏‎ احساساتي‌‏‎ و‏‎ عاطفي‌‏‎ مخالفتهاي‌‏‎ كردن‌‏‎ فروكش‌‏‎
(ع‌‏‎)‎اميرالمومنين‌‏‎ حضرت‌‏‎ آنان‌‏‎ راس‌‏‎ در‏‎ و‏‎ صحابه‌‏‎ بزرگان‌‏‎ قبول‌‏‎
از‏‎ مختلف‌‏‎ تعابير‏‎ به‌‏‎ متعددي‌‏‎ روايات‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎
او‏‎ منصوب‏‎ هيات‌‏‎ كار‏‎ حاصل‌‏‎ و‏‎ عثمان‌‏‎ عملكرد‏‎ تائيد‏‎ در‏‎ (ع‌‏‎)حضرت‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ امام‌ ، ‏‎ مصحف‌‏‎ تدوين‌‏‎ در‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎



عربي‌‏‎ عقل‌‏‎ نقد‏‎


نقد‏‎ ترازوي‌‏‎ در‏‎ انديشه‌جابري‌‏‎
جدي‌‏‎ بطور‏‎ اسلام‌ ، ‏‎ جهان‌‏‎ كه‌در‏‎ مسائلي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎:‎گشايي‌‏‎ جستار‏‎
و‏‎ فلسفي‌‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ پژوهش‌در‏‎ و‏‎ بررسي‌‏‎ نقدو‏‎ دنبال‌مي‌شود ، ‏‎
پي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ جستاري‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ انديشه‌اي‌معاصر‏‎
معاصر‏‎ متفكر‏‎ فلسفي‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ نويسنده‌‏‎ مي‌آيد ، ‏‎
انديشمندان‌‏‎ نويسندگان‌و‏‎ يكي‌از‏‎ كه‌‏‎ -‎الجابري‌‏‎ عابد‏‎ محمد‏‎ ;عرب‏‎
نقد‏‎ به‌‏‎ فلسفي‌‏‎ برهانهاي‌‏‎ و‏‎ دلايل‌‏‎ با‏‎ و‏‎ پرداخته‌‏‎ -‎است‌‏‎ مراكشي‌‏‎
.است‌‏‎ گمارده‌‏‎ همت‌‏‎ آنها‏‎
معارف‌‏‎ سرويس‌‏‎

محمد‏‎ يحيي‌‏‎ استاد‏‎ از‏‎ اثري‌‏‎ بررسي‌‏‎
صباغيان‌‏‎ علي‌‏‎:تنظيم‌‏‎ و‏‎ ترجمه‌‏‎

في‌‏‎ العربي‌‏‎ عنوان‌نقدالعقل‌‏‎ تحت‌‏‎ جديدي‌‏‎ كتاب‏‎ اخيرا‏‎
و‏‎ مطالعات‌‏‎ عرب‏‎ ازمتخصصين‌‏‎ محمد‏‎ يحيي‌‏‎ استاد‏‎ الميزان‌اثر‏‎
مقالاتي‌‏‎ مجموعه‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎ فلسفي‌‏‎ بررسي‌هاي‌‏‎
نقد‏‎ در‏‎ مختلف‌‏‎ نشريات‌‏‎ در‏‎ گذشته‌‏‎ سالهاي‌‏‎ طي‌‏‎ نويسنده‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
به‌‏‎ محمدعابدالجابري‌‏‎ دكتر‏‎ مغربي‌‏‎ معاصر‏‎ فيلسوف‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎
ونحن‌‏‎ العربي‌‏‎ كتابنقدالعقل‌‏‎ دو‏‎ در‏‎ او‏‎ ديدگاههاي‌‏‎ ويژه‌‏‎
.است‌‏‎ آورده‌‏‎ در‏‎ تحرير‏‎ رشته‌‏‎ به‌‏‎ والتراث‌‏‎
اصلي‌تقسيم‌‏‎ بخش‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ العربي‌في‌الميزان‌‏‎ كتابنقدالعقل‌‏‎
جابري‌در‏‎ كلي‌‏‎ نگرش‌‏‎ نقد‏‎ به‌‏‎ اين‌كتاب‏‎ اول‌‏‎ بخش‌‏‎ ;مي‌شود‏‎
دوم‌ ، مسئله‌‏‎ بخش‌‏‎.‎است‌‏‎ يافته‌‏‎ فلسفي‌اختصاص‌‏‎ ميراث‌‏‎ بررسي‌‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ شرق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ بين‌انديشه‌‏‎ جابري‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ جدايي‌‏‎
بين‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ جدايي‌اي‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ قائل‌‏‎ اسلامي‌‏‎ غرب‏‎ فلسفي‌‏‎
و‏‎ نقد‏‎ مورد‏‎ كرده‌ ، ‏‎ ايجاد‏‎ ارسطويي‌‏‎ ومكتب‏‎ سينا‏‎ ابن‌‏‎ فلسفه‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎
ميراث‌‏‎ درباره‌‏‎ جابري‌‏‎ كتابنگرش‌‏‎ اول‌‏‎ بخش‌‏‎ از‏‎ اول‌‏‎ فصل‌‏‎
و‏‎ مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ مورد‏‎ را‏‎ عربي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎ نظريه‌خارجي‌‏‎ يك‌‏‎ جابري‌‏‎ نظريه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎
طرح‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ استمرار‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ محيط‏‎ همچون‌‏‎ خارجي‌‏‎ عوامل‌‏‎
نويسنده‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ را‏‎ ايدئولوژي‌‏‎
اجرا‏‎ عربي‌‏‎ انديشه‌‏‎ از‏‎ قرائتش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ طرح‌‏‎ اين‌‏‎ جابري‌‏‎ كتاب‏‎
اراده‌‏‎ جابري‌‏‎ فكري‌‏‎ طرح‌‏‎ بررسي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ طوري‌‏‎ به‌‏‎.است‌‏‎ كرده‌‏‎
عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ معرفتي‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ و‏‎ استمرار‏‎ از‏‎ نوعي‌‏‎ كه‌‏‎ قوي‌اي‌‏‎
را‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ كه‌‏‎ مختلف‌‏‎ حلقات‌‏‎ از‏‎ متصل‌‏‎ رشته‌اي‌‏‎
پيشرفت‌‏‎ و‏‎ استمرار‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ مشاهده‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ تفسير‏‎
آن‌‏‎ داخلي‌‏‎ سازوكارهاي‌‏‎ و‏‎ معرفتي‌‏‎ نظام‌‏‎ درون‌‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ معرفتي‌‏‎
احاطه‌‏‎ سو‏‎ هر‏‎ از‏‎ را‏‎ فكري‌‏‎ محيط‏‎ كه‌‏‎ خارجي‌‏‎ شرايط‏‎ از‏‎ بلكه‌‏‎
سعي‌‏‎ مفهوم‌جدايي‌‏‎ كردن‌‏‎ وارد‏‎ با‏‎ جابري‌‏‎.‎مي‌گيرد‏‎ نشات‌‏‎ كرده‌ ، ‏‎
يكي‌‏‎;كند‏‎ تقسيم‌‏‎ بخش‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انديشه‌عربي‌‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎
سينا ، ‏‎ ابن‌‏‎ فارابي‌ ، ‏‎ بااسماعيليه‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ عرفاني‌‏‎ شرقي‌‏‎ ديدگاه‌‏‎
تا‏‎ و‏‎ دارد‏‎ ارتباط‏‎ وصدرالمتالهين‌‏‎ غزالي‌‏‎ سهروردي‌ ، ‏‎
استدلالي‌‏‎ نگرش‌‏‎ ديگري‌‏‎.ادامه‌مي‌يابد‏‎ ايراني‌‏‎ معاصر‏‎ انديشه‌‏‎
فلاسفه‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ غرب‏‎ فلاسفه‌‏‎ تا‏‎ شرقي‌‏‎ عقلانيت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مغربي‌‏‎
الشاطبي‌‏‎ و‏‎ خلدون‌‏‎ ابن‌‏‎ طفيل‌ ، ‏‎ ابن‌‏‎ باجه‌ ، ‏‎ ابن‌‏‎ همچون‌‏‎ اندلسي‌‏‎
الميزان‌‏‎ في‌‏‎ العربي‌‏‎ نقدالعقل‌‏‎ كتاب‏‎ نويسنده‌‏‎مي‌يابد‏‎ ادامه‌‏‎
و‏‎ اتصال‌‏‎ ايجاد‏‎ در‏‎ جابري‌‏‎ اشتباه‌‏‎ همچنين‌‏‎ كتاب‏‎ از‏‎ فصل‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
روشني‌‏‎ تفاوتهاي‌‏‎ وي‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ برملا‏‎ را‏‎ اسلامي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ انفصال‌‏‎
پرداخته‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ توصيف‌‏‎ به‌‏‎ جابري‌‏‎ كه‌‏‎ گروههايي‌‏‎ از‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ براي‌‏‎
را‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎ دسته‌ها‏‎ و‏‎ گروهها‏‎ اين‌‏‎ ارتباط‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ اثبات‌‏‎
مغربي‌‏‎ و‏‎ اندلسي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ نظريات‌‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎.‎مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ نيز‏‎
فلاسفه‌‏‎ مسير‏‎ آنها‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ ثابت‌‏‎ و‏‎ پرداخته‌‏‎
از‏‎ و‏‎ شريعت‌‏‎ چارچوب‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ نپيموده‌اند ، ‏‎ را‏‎ ارسطو‏‎ به‌ويژه‌‏‎
آنها‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌انديشيده‌اند‏‎ ارسطو‏‎ روش‌‏‎ با‏‎ متفاوت‌‏‎ نظرگاههايي‌‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ عرفان‌‏‎ به‌‏‎ تمايل‌‏‎ نيز‏‎
به‌‏‎ عقل‌‏‎ توصيف‌‏‎ صحت‌‏‎ كتابميزان‌‏‎ اول‌‏‎ بخش‌‏‎ از‏‎ دوم‌‏‎ فصل‌‏‎ در‏‎
مورد‏‎ كرده‌ ، ‏‎ استناد‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ جابري‌‏‎ كه‌‏‎ نظريه‌اي‌‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ عربي‌‏‎
ثابت‌‏‎ فصل‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نويسنده‌‏‎.‎است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎
عوامل‌‏‎ به‌‏‎ عربي‌‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ عقل‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ در‏‎ جابري‌‏‎ كه‌‏‎ نموده‌‏‎
تاثيرگذاري‌‏‎ و‏‎ صحت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ اتكاء‏‎ خارجي‌‏‎
.است‌‏‎ ترديد‏‎ و‏‎ شك‌‏‎ مورد‏‎ عوامل‌‏‎ اين‌‏‎
برهان‌ ، ‏‎)‎ عقل‌‏‎ سه‌گانه‌‏‎ مزبورطبقه‌بندي‌‏‎ كتاب‏‎ سوم‌‏‎ فصل‌‏‎ در‏‎
و‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ نقد‏‎ جابري‌مورد‏‎ نزد‏‎ در‏‎ (‎عرفان‌‏‎ و‏‎ بيان‌‏‎
بين‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ طبقه‌بندي‌‏‎ اين‌‏‎ كاستي‌هاي‌‏‎ و‏‎ نارسائيها‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ بيان‌‏‎ ندارد ، ‏‎ وجود‏‎ تضادي‌‏‎ خيالي‌‏‎ اين‌دستگاههاي‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ شيعه‌‏‎ فلسفي‌‏‎ انديشه‌‏‎ درباره‌‏‎ جابري‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ سپس‌‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ مناقشه‌‏‎ مورد‏‎ كرده‌ ، ‏‎ توصيف‌‏‎ باطني‌‏‎ و‏‎ عرفاني‌‏‎
انديشه‌‏‎ از‏‎ جابري‌‏‎ توصيف‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ حدودي‌‏‎ تا‏‎ مذكور‏‎ نويسنده‌‏‎
.است‌‏‎ موافق‌‏‎ شيعه‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎:‎است‌‏‎ دومقاله‌‏‎ شده‌شامل‌‏‎ ياد‏‎ كتاب‏‎ از‏‎ دوم‌‏‎ بخش‌‏‎
را‏‎ جابري‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ وارسطودر‏‎ ابن‌سينا‏‎ بين‌‏‎ جدايي‌‏‎ مقالات‌‏‎
است‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ زمينه‌‏‎ دراين‌‏‎ جابري‌‏‎مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ موردبررسي‌‏‎
فلاسفه‌‏‎ ساير‏‎ بابرخورد‏‎ ارسطو‏‎ با‏‎ سينا‏‎ ابن‌‏‎ كه‌برخورد‏‎
سينا‏‎ ابن‌‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ جابري‌‏‎.‎دارد‏‎ تفاوت‌‏‎ ارسطو‏‎ با‏‎ مسلمان‌‏‎
گشوده‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ رفتن‌‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎ انحطاط‏‎ باب‏‎
بلكه‌‏‎ نبوده‌‏‎ عقلاني‌‏‎ نگرش‌‏‎ يك‌‏‎ ارسطو‏‎ به‌‏‎ او‏‎ نگرش‌‏‎ زيرا‏‎ است‌‏‎
نويسنده‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ ديگري‌‏‎ برداشت‌‏‎ ارسطو‏‎ از‏‎ ابن‌سينا‏‎ برداشت‌‏‎
كرده‌‏‎ ثابت‌‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ في‌الميزان‌‏‎ العربي‌‏‎ كتابنقدالعقل‌‏‎
جابري‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌طوري‌‏‎ ارسطو‏‎ و‏‎ سينا‏‎ بين‌ابن‌‏‎ پنداري‌‏‎ جدايي‌‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ نبوده‌‏‎ كرده‌ ، ‏‎ ترسيم‌‏‎
غرب‏‎ فلسفه‌‏‎ بين‌‏‎ جدايي‌‏‎ نويسنده‌مسئله‌‏‎ بخش‌‏‎ اين‌‏‎ دوم‌‏‎ مقاله‌‏‎ در‏‎
قرار‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ رامورد‏‎ اسلامي‌‏‎ شرق‌‏‎ فلسفه‌‏‎ با‏‎ اسلامي‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ جابري‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ خلاف‌‏‎ واقعيت‌‏‎ نموده‌‏‎ ثابت‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ توصيف‌‏‎
جابري‌‏‎ از‏‎ دفاع‌‏‎ به‌‏‎ كتابخود‏‎ پاياني‌‏‎ فصل‌‏‎ در‏‎ محمد‏‎ يحيي‌‏‎
جابري‌‏‎ العربي‌‏‎ كتابنقدالعقل‌‏‎ بر‏‎ نقدطرابيشي‌‏‎ برخاست‌و‏‎
.است‌‏‎ ردكرده‌‏‎ را‏‎




© 1998 HAMSHAHRI, All rights reserved.