لوله به عنوان يكي از بخشهاي زيرساختي ساختمان از جايگاه پر اهميت و ويژه اي برخوردار است، هر چند كه كمتر كسي به اين اهميت واقف است. تا سالها پيش لوله هاي رايج در بازار فقط از جنس آهن بود كه اين يكنواختي توليد بعضاً مشكلا تي به همراه داشت. البته در كشورهاي پيشرفته لوله هاي فلزي سالهاست كه ديگر مورد استفاده قرار نمي گيرد و لوله هاي پليمري توانسته اند به طور كامل جايگزين لوله هاي فلزي شوند.
تركيدن، زنگ زدگي، خوردگي و پوسيدگي از جمله مشكلا ت لوله هاي فلزي بود، ضمن اينكه به دليل رسوب آب در اين لوله ها فضاي داخل لوله به مرور زمان تنگ مي شد و در نهايت منجر به گرفتگي لوله مي شد. اين مشكلا ت لزوم جايگزيني لوله هاي پليمري را در كشور نسبت به قبل دو چندان كرد.
در همين راستا توليد كنندگان لوله در كشور نسبت به دستيابي به فناوري توليد لوله هاي پليمري (سبز) اقدام كردند به طوري كه امروز مي توان گفت لوله هاي پليمري توانسته اند به طور كامل بازار لوله را در اختيار خود بگيرند و تقريباً لوله هاي فلزي را از رده خارج كنند. البته فناوري توليد لوله هاي پليمري (سبز) داخل كشور متعلق به ۷ نسل قبل اين لوله هاست چرا كه امروزه كشورهاي پيشرفته توانسته اند با بهره مندي از تركيبات جديد لوله هايي با ضريب خوردگي كمتر و مقاومت بيشتر توليد كنند ضمن اينكه هزينه توليد در لوله هاي پليمري نسل جديد به شدت كاهش يافته است.
در همين حال گسترش روزافزون توليدات پتروشيمي در كشور زمينه كاهش قيمت لوله هاي پليمري را فراهم كرده. علا وه بر اين به دليل افزايش كارخانه هاي توليد لوله هاي پليمري رقابت ويژه اي براي عرضه محصول بهتر و ارزان در بازار لوله هاي سبز حاكم شده كه اين رقابت در نهايت به نفع مصرف كننده خواهد بود.
از آنجايي كه اين لوله ها در تأسيسات ساختماني كاربردهاي فراوان دارند كارشناسان دورنماي مطلوبي براي توليد آن پيش بيني مي كنند ضمن اينكه فراواني مواد اوليه اين نوع لوله ها در گسترش توليد لوله هاي پليمري (سبز) نقش انكارناپذيري ايفا مي كند.