تهران و ميزان خطرناك آلودگي صوتي
هزينه هاي درماني عوارض آلودگي صوتي كارساز نيست
|
|
در اغلب خيابان هاي شهر تهران، به سادگي مي توان نمونه هاي بارز آلودگي صوتي را يافت. صداهاي بلند و ناهنجار كه در بسياري مواقع ناراحتي هاي عصبي و كاهش شنوايي را موجب مي شوند، نه تنها زندگي را براي شهروندان دشوارتر مي سازد كه گاه مداواي آنها، حتي در ازاي پرداخت ارقام كلا ن نيز بي نتيجه مي ماند.
آلودگي صوتي چيست؟
آلودگي صوتي شايع ترين علت كاهش شنوايي عصبي بزرگسالا ن است. اين بيماري هنگامي كه به گوش آسيب رسانيد ديگر قابل درمان نيست؛ ولي قابل پيشگيري است. اصولا ً سر و صداي زياد و آلودگي صوتي با ايجاد فشارهاي رواني نه تنها بر سيستم شنوايي بلكه بر كل بدن انسان اثر مي گذارد.
بدين صورت كه باعث تحريك سيستم اعصاب مركزي، تأثير بر سيستم غده هيپوفيز و آدرنال، ايجاد اختلالات هورموني و عدم سلا مت مي شود و هنگامي كه باعث كاهش شنوايي شود، شخص نمي تواند به راحتي با افراد اجتماع ارتباط برقرار كند. اين خود باعث كاهش كيفيت زندگي و سلا مت رواني فرد شده و باري را بر دوش اجتماع و جامعه مي گذارد.
اما صداي ناهنجار به چه سياق بر شنوايي آدمي اثر مخرب مي گذارد؟ صوت به دو حالت حاد و مزمن باعث صدمه گوش مي شود. نوع حاد مثل: انفجار ناگهاني، شليك گلوله و نارنجك و ترقه و غيره نزديك گوش كه معمولا ً يك طرفه است. نوع مزمن بيشتر در افرادي است كه بدون آگاهي و استفاده از تمهيدات كافي حفاظتي در كارخانه هاي پر سر و صدا سال ها كار كرده اند و هنگامي متوجه سنگين شدن گوش خود شده اند، كه آسيب جدي به دستگاه اعصاب شنوايي آنها وارد شده و خيلي دير شده است.
موج انفجار ناگهاني مي تواند منجر به پارگي پرده گوش و حتي گاهي همراه با گسيختگي استخوانچه هاي گوش مياني شود. خوشبختانه اين نوع آسيب گوش مياني، دستگاه انتقالي گوش را در بر مي گيرد. اين حالت در اغلب موارد بر خلا ف انواع عصبي با عمل جراحي قابل درمان است.
خطر بيشتر
اصولا ً دستگاه شنوايي عصبي بعضي افراد آسيب پذيرتر از ديگران است؛ مثلا ً در افرادي كه موهاي بور و چشمان آبي دارند اين حساسيت و آسيب پذيري بيشتر از افرادي است كه موها و چشمان سياه دارند. به طور كلي دستگاه عصبي شنوايي در سياه پوستان كم تر از سفيدپوستان نسبت به آلودگي صوتي آسيب پذير است.
بعضي از داروها اثر سمي بر سلول هاي شنوايي دارند مثل آمينوگليكوزيدها(شامل جنتامايسين)، يا قرص آسپرين و يا بعضي از داروهاي ادرار آور. افرادي كه از اين داروها استفاده مي كنند در صورتي كه در معرض آلودگي شديد قرار گيرند، اعصاب شنوايي آنها آسيب پذيرتر مي شود. اين گروههاي شغلي شامل راهنمايان باند فرودگاه، كارگران مته كار، آهنگران، نجاران، كارگراني كه در كارخانه هاي ريسندگي و بافندگي و يا چاپخانه هاي داراي ماشين هاي با سر و صداي زياد كار مي كنند، شكارچيان، افراد نظامي، موسيقي دان ها و يا كساني كه دائماً از دستگاه واكمن با صداي بلند استفاده مي كنند، مي باشند.
پيشگيري
پديده سر و صدا و آلودگي صوتي مخصوص شهرهاي بزرگ است. افرادي كه در روستاها زندگي مي كنند بسيار كمتر از افراد شهرنشين به پيرگوشي و آسيب دستگاه شنوايي مبتلا مي شوند. آلوده ترين شهر دنيا از نظر آلودگي صوتي بانكوك با ۱۰۰ دسي بل انرژي صوتي است و تهران هم دست كمي از آن ندارد.
اصولا ً برنامه حفاظتي براي پيشگيري از آسيب صوتي به گوش كساني كه در محيط هاي پر وسر و صدا مثل كارخانجات كار مي كنند به صورت زير است:
- انجام آزمايشات شنوايي سنجي قبل از استخدام.
- آزمايشات شنوايي سنجي ساليانه.
- استفاده از محافظ گوش در كارخانه.
- كنترل سر و صداي محيط كارخانه توسط مهندسين آن.
اگر فردي مثلا ً در محيطي كار مي كند كه شدت صوت آن ۹۰ دسي بل است و ۵ روز در هفته هر روز ۸ ساعت كار مي كند، در صورتي كه شدت صوت به ۹۵ دسي بل برسد ساعت كار او بايد ۴ ساعت شود و اگر شدت صوت باز هم بيشتر شود ساعت كار بايد باز هم كاهش يابد.
|