بسيج نهادي مردمي و نه سياسي و نظامي است كه متناسب با شرايط زماني و مكاني، ميدان خدمت رساني داوطلبانه و سودمند اجتماعي را نشانه مي رود و سوداي سود و غم بود و نبود ندارد.شايد بارزترين خصلت اين تشكل برخاسته از مردم، رهايي از رفتارهايي است كه در آن ملاحظات شخصي و منافع گروهي نقش دارد. با تكيه بر همين نگرش، بسيج مردمي است، زيرا ساختي مردم گرا، دين محور، پويا و خودباور دارد.بسيج ارگاني نظامي نيست. روحاني، دانشجو، كارگر، كارمند، پيشه ور و روزنامه نگار مي تواند بسيجي باشد.يك مسئول، مديركل، استاندار، وزير و وكيل اگر در چارچوب اهداف فرهنگ و انديشه بسيج كه همانا خدمت به مردم است قرار گرفت بسيجي است.در هر نقطه از پهنه كره خاكي كه انساني با ايمان، آگاه، رشيد، خردمند، فداكار، شجاع، پرتلاش و سخت كوش زيست مي كند، بسيج حضور دارد.بسيج لباس و فرم خاصي ندارد. بسيج قشر و صنف خاص، زن و مرد، پير و جوان، سياه و سفيد، نژاد خاص و مرزهاي جغرافيايي معين نمي شناسد.ورود در بسيج سن خاص نمي خواهد و زبان و ادبيات ويژه اي نمي طلبد، بسيج، بسط انديشه امامت، صداقت، نجابت و رفاقت است.بسيجيان سلول هاي پيكر واحدي را تشكيل مي دهند كه هماهنگ با تپش يك قلب به حركت درمي آيند و مي خروشند. در بسيج هركس براي كسب فضايل، گوي سبقت را از ديگران ربوده و در رشادت و جهاد از ديگران پيشي گرفت همو رهبر است، مگر نه اين است كه امام راحل رهبر را آن نوجوان سيزده ساله اي دانست كه با قلب كوچك خود كه ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگ تر است با نارنجك خود را به زير تانك دشمن انداخت و آن را منهدم كرد و شربت شهادت نوشيد.در نتيجه تمام كساني كه در عرصه هاي گوناگون اقتصادي، فرهنگي، سياسي و نظامي به تلاش افزون تر و خالصانه تر در راه آرمان هاي مردم و تماميت كشور مي پردازند بسيجي و صاحب انديشه و فرهنگ بلند بسيجي تلقي مي شوند و از ديگرسو هركس كمتر دغدغه هاي جامعه را دارد و در بند فرديت خويش گرفتار است از فرهنگ بسيجي فاصله گرفته است.
آخر سخن: بسيج اين نهاد برخاسته از مردم نقطه اتكا، كشور و نظام است و نه گروه، فرد و جناح خاص. پس نبايد مورد بغض جناحي قرار گيرد.ديگر اين كه بسيج در شرايط ثبات اجتماعي علاوه بر كاركردهاي نظامي و امنيتي صرف قدرت و توانمندي خود را در خدمات اجتماعي هم نشان داده است اما اين موضوع يا به علت برخي بغض ها و يا به سبب بعضي
بي تجربگي ها در اطلاع رساني مورد غفلت رسانه ها قرار گرفته است.آخر اين كه بسيج ميداني براي فروگذاشتن خويش و به دست آوردن رضايت خالق و مخلوق است اگر كسي، گروهي و جناحي بخواهد كاركرد بسيج را در حد و اندازه منازعات جناحي مورد ارزيابي قرار دهد، بزرگترين خيانت را به بسيج و اقتدار و امنيت ملي كرده است.