Hamshahri Newspaper

عكس : ساتيار
بالاخره نازنين بعد از يك هفته دست و پنجه نرم كردن با مرگ جان سپرد. اين آخرين خبري بود كه در مورد پرونده سقوط دختر ۱۶ ساله از ساختمان دخانيات به چاپ رسيد. حدود سه هفته از مرگ نازنين مي گذرد اما هنوز علت اصلي سقوط او مشخص نيست و هيچ اطلاع رساني هم در اين خصوص انجام نشده است.هنوز ابهامات زيادي در اين پرونده وجود دارد كه روشن شدن آنها مي تواند به علت وقوع اين حادثه كمك كند.در خصوص اين پرونده در اين مدت صحبت هاي بسياري مطرح شده است كه هيچ كدام از آنها با هم، همخواني نداشته و تضاد بين فرضيه هاي موجود باعث شده است كه روند رسيدگي به اين پرونده كند شود.
اولين فرضيه
اولين فرضيه اي كه در خصوص علت اين حادثه مطرح شد موضوع ربوده شدن نازنين توسط كارگرهاي ساختمان بود.
همان روز حادثه، ماموران، بازجويي از كارگرهاي ساختمان را در دستور كار خود قرار دادند و تعدادي از آنها را هم دستگير و به كلانتري منتقل كردند كه هنوز از سرنوشت كارگرها خبري نيست. آيا ماموران با توجه به احتمال خودكشي نازنين، كارگرها را آزاد كرده اند و يا بازجويي از آنها همچنان ادامه دارد؟
گفته مي شد تعدادي از همسايه ها قبل از سقوط دخترك صداي جيغي را از داخل ساختمان شنيده اند. همچنين با توجه به اظهارات همسايه ها و شواهد موجود ورود به آن ساختمان بدون هماهنگي غيرممكن است. پس دختر نوجوان براي ورود به ساختمان حتما بايد از كارگرهاي ساختمان اجازه مي گرفت.اما كارگرهاي ساختمان در بازجويي ها عنوان كرده بودند كه از نحوه ورود نازنين و سقوط او از ساختمان هيچ خبري نداشته اند. اما مگر امكان دارد در ساختماني كه بيش از ۱۵ كارگر در آن مشغول كار هستند يك دختر نوجوان وارد شود و خودش را به راحتي به طبقه آخر ساختمان برساند و خودش را به پايين پرتاب كند؟
همسايه ها چه گفتند
يكي از همسايه هاي اين ساختمان كه سقوط دخترك را مشاهده كرده بود به خبرنگار ما گفت: «پس از شنيدن صداي جيغ از داخل ساختمان توجه ام به آن سمت جلب شد و پس از چند ثانيه دختري را ديدم كه از پنجره به بيرون پريد.دختر نوجوان در هوا چرخ مي خورد و به سمت پايين مي آمد و روي سايه بان در خانه و سپس بر روي سنگفرش پياده رو افتاد.»
يك كارشناس معتقد است:«به احتمال قوي دخترك به حالتي نامتعادل به بيرون پريده كه در هوا تعادلش را از دست داده بود.
در اكثر اين موارد فردي كه قصد خودكشي دارد با آرامش خاصي خودش را به پايين پرت مي كند كه در بيشتر موارد ما شاهديم كه شخص با همان حالتي كه خودش را به بيرون انداخته است پايين مي آيد و تعادلش را در هوا از دست نمي دهد.»
يكي ديگر از همسايه ها به خبرنگار ما گفت: «اين ساختمان متعلق به شركت (...) است و در اكثر مواقع، در ورودي آن بسته است و به غير ازخود كارگرهاي ساختمان كس ديگري نمي تواند وارد آنجا شود.»
فرضيه عكاسي
ماموران در حال تحقيق بر روي اين ماجرا بودند كه نگهبان يكي از ساختمانهاي قد بلند حوالي ميدان آرژانتين به كلانتري آمد و با اظهارات خود در مورد اين پرونده فرضيه جديدي را براي ماموران باز كرد.
اين نگهبان پس از اطلاع از ماجراي سقوط دخترك از ساختمان با مراجعه به كلانتري گفت: «چند ساعت قبل از حادثه دختر نوجواني به ساختمان ما مراجعه و ادعا كرد براي يك پروژه عكاسي براي مدرسه قصد دارد كه به آخرين طبقه ساختمان برود و از آنجا عكاسي كند، ولي من با اين كار او مخالفت كردم.»
ماموران همچنين در تحقيقات خود متوجه شدند مشخصات دخترك عكاس با نازنين شباهت دارد و به احتمال زياد او قبل از ورود به ساختمان نيمه كاره شركت (...) به آنجا رفته است كه پس از مخالفت نگهبان آن ساختمان به ساختمان محل حادثهتغيير مسيرداده.
ماموران سپس جست وجو براي يافتن دوربين عكاسي را آغاز كردند اما موفق به پيدا كردن آن نشدند. نازنين همچنين ادعا كرده است كه نامه اي از مدرسه دارد كه اجازه عكاسي از هر محلي را به او بدهند.
اما نكاتي كه بايد به آنها توجه شود اينها هستند كه، آيا نازنين براي عكاسي قصد ورود به ساختمان اول را داشته است يا اين را بهانه اي براي ورود به ساختمان انتخاب كرده است؟
اما آيا قضيه داشتن نامه اي از سمت مدير مدرسه براي عكاسي صحت دارد؟توجه به اين نكات و پيدا كردن جواب براي آنها مي تواند تا حدود زيادي نقاط مبهم پرونده را روشن كند.
در صورتي كه فرضيه عكاسي صحت داشته باشد مي توان فرضيه خودكشي را به طور كامل حذف كرد و به دنبال فرضيه هاي جديد گشت كه احتمال آزار و اذيت نازنين از سوي كارگرها و فرار دخترك از دست آنها و سقوط از ساختمان قوي ترين احتمال موجود خواهد بود.
اما اگر فرضيه عكاسي صحت نداشته باشد فرضيه خودكشي پررنگ خواهد شد و فقط بايد به دنبال نحوه ورود دخترك به ساختمان گشت.
اما شايد صحبت با دكتر بيمارستان و دوستان نازنين بتواند در حل معماهاي اين پرونده كمك كند.
آثار آزار و اذيت نبود
يكي از پزشكان معالج نازنين هم به خبرنگار ما گفت: «بنا به درخواست نيروي انتظامي، ما دخترك را مورد معاينه قرار داديم ولي هيچ آثاري از آزار و اذيت و درگيري بر روي بدن او مشاهده نشد و فقط جراحات حاصل از سقوط از ارتفاع بر روي بدن او ديده شد.
بيمار دچار مرگ مغزي شده بود و با كمك دستگاه تنفس مصنوعي نفس مي كشيد. سرانجام پس از گذشت حدود پنج روز ساعت ۱۲ شب بيمار دچار ايست تنفسي شد و ما هر چه تلاش كرديم نتوانستيم او را دوباره به زندگي بازگردانيم و تپش هاي قلب او از كار بازايستاد.»
وي ادامه داد: «نازنين در لحظات اوليه انتقال به بيمارستان حرف هايي را به صورت نامشخص به زبان مي آورد كه ما از آنها چيزي دست گيرمان نشد.»نظريه پزشكي در مورد نبود آثار درگيري و آزار و اذيت بر روي بدن بيمار فرضيه ربوده شدن را كمرنگ تر و در مقابل احتمال خودكشي را قوي تر مي كند. اما هنوز به طور قطع نمي توان حدس زد كدام فرضيه درست است.
و اما دوستان نازنين...
اما تصميم گرفتيم اين بار به مدرسه نازنين در محموديه تهران برويم وبا دوستان او صحبت كنيم.يكي از دوستان دخترك با رد فرضيه خودكشي گفت: «در روز حادثه متوجه غيبت نازنين شديم و موضوع را به مسوولان مدرسه اطلاع داديم و آنها هم خانواده او را در جريان گذاشتند.»
وي ادامه داد: «من در مدت آشنايي ام با نازنين تا به حال او را نديده بودم كه به خاطر مشكلي ناراحت باشد. او نه در مدرسه و نه در خانه مشكلي نداشت.» اين دختر با بي اطلاعي از موضوع عكاسي گفت: «من تا به حال هيچ حرفي كه نشان از علاقه نازنين به عكاسي داشته باشد از او نشنيده بودم و از اين موضوع اطلاعي ندارم.»
با توجه به شواهد و مدارك موجود هنوز به طور قطعي نمي توان گفت كدام فرضيه قوي تر است و سكوت خانواده نازنين هم باعث شده است بعضي نقاط كور پرونده همچنان مبهم باقي بماند. اما نكته اي كه در حال حاضر وجود دارد حكايت از آن دارد كه ۵۰ درصد، احتمال خودكشي وجود دارد و ۵۰ درصد احتمال آدم ربايي. اگر روزي اين خبر به نتيجه قطعي رسد، حتما در اين باره، باز خواهيد خواند.